Ζώντας μια αξιοπρεπή διαδρομή κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες

 https://athens.indymedia.org/feature/10144/

________________________________________
Η αστυνομική επιχείρηση στη Νέα Αγχίαλο στέφθηκε με “επιτυχία”. Πάνω στο νεκρό σώμα του φίλου Σπύρου Δραβίλα οι τηλεκανίβαλοι ουρλίαζουν: ο Γρηγόρης Τσιρώνης, ο Σπύρος Χριστοδούλου και ο νεκρός Σπύρος Δραβίλας είναι αδίστακτοι ληστές, αιμοσταγείς δολοφόνοι.
Ο Γρηγόρης ήταν και παραμένει σύντροφος. Από τις πρώτες συλλήψεις του, απόρροια της συμμετοχής του στο Πολυτεχνείο του 1995 και στους αγώνες ενάντια στην ανάπλαση της πλατείας Εξαρχείων το 1997, ως τη συμμετοχή του σε δεκάδες δυναμικές παρεμβάσεις του αναρχικού χώρου και στην ενεργό παρουσία του ως εργάτης στο συνδικάτο των courier, o Γρηγόρης ήταν πάντα δίπλα μας. Φυγόδικος από τον Γενάρη του 2006 μετά την απαλλοτρίωση της Εθνικής Τράπεζας στη Σόλωνος, σε μια δεκάχρονη πορεία μάχης και επιβίωσης απέναντι στο κεφάλαιο και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Επικηρυγμένος απο το 2009 για την ίδια υπόθεση και στοχοποιημένος όλα αυτά τα χρόνια, κατάφερε να διατηρήσει την ανθρωπιά και την αγωνιστικότητά του παρά τις αντιξοότητες και το κυνήγι που είχαν στήσει ξοπίσω του τα σύγχρονα αποσπάσματα δίωξης.
Σπύρος Χριστοδούλου ήταν και παραμένει ένας ανυπότακτος προλετάριος που διέγραψε και διαγράφει τη δική του αξιοπρεπή διαδρομή κάτω απο τις πιο αντίξοες συνθήκες: τη φυλακή και την παρανομία.
Ακριβώς όπως και ο Σπύρος Δραβίλας… Το είχε γευτεί απο την ηλικία των 21 ετών όταν πρωτοήρθε σε επαφή με την σκληρή πραγματικότητα του εγκλεισμού. Έκτοτε, με αρκετά χρόνια στην πλάτη του ως κρατούμενος, δραπέτης και φυγόδικος μέχρι την ηλικία των 34 ετών απέρριψε συνειδητά την επί μακρόν στέρηση της ελευθερίας του. Αρνήθηκε όπως λίγοι μπορούν, να δει τον εαυτό του να περπατά ξανά στους άθλιους διαδρόμους και τα κελιά των σωφρονιστικών κολαστηρίων, αφήνοντας και τα τελευταία χρόνια μια ασυνθηκολόγητης νιότης στα σύγχρονα κάτεργα.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ,ΚΤΙΡΙΟ 9,
ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 2 ΙΟΥΝΗ ΣΤΙΣ 14:00