22 Aπριλίου 1997 – η σφαγή των περουβιανών ανταρτών Tupac Amaru

https://athens.indymedia.org/post/1558434/

από aenaikinisi.wordpress.com 26/04/2016 5:47 μμ.

“Πρεσβευτές, ξένοι αξιωματούχοι και σχεδόν 500 άνθρωποι όμηροι των περουβιανών ανταρτών Tupac Amaru. Η εισβολή στην διάρκεια μιας γιορτής του ιάπωνα πρεσβευτή στην Λίμα. Ζητούν την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων

Posted on 26/04/2016 by kleovis

“Για κάθε γυναίκα ή άνδρα που πεθαίνει για την κοινωνική δικαιοσύνη πεθαίνει επίσης κάτι από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Όμως κάτι παραμένει, και είναι ακριβώς εκείνο το κάτι που μας κάνει μα καταπιούμε τον θυμό και να επαναλάβουμε με σφιγμένα τα δόντια: θα νικήσουμε!! ” (Luis Sepulveda)

Την αυγή της  18 δεκεμβρίου 1996 (ώρα Ιταλίας διότι στο Perù ήταν το βράδυ της 17 δεκεμβρίου) μια ομάδα ανταρτών του Mrta (Movimento rivoluzionario Tupac Amaru, επαναστατικό Κίνημα Τουπακ Αμάρου) κατέλαβε με τα όπλα την ιαπωνική πρεσβεία στην Lima, απαγάγοντας εκατοντάδες ανθρώπων, μεταξύ των οποίων εξέχοντες όμηροι όπως πρεσβευτές απ’ όλο τον κόσμο και ο αρχηγός της περουβιανής αντιτρομοκρατικής.
“SCACCO AL MONDO” …κάτι σαν ..ΠΑΓΚΌΣΜΙΑ ΚΊΝΗΣΗ ΜΑΤ θα είναι ο τίτλος της εφημερίδας «Il Manifesto» της επομένης ημέρας:“Πρεσβευτές, ξένοι αξιωματούχοι και σχεδόν 500 άνθρωποι όμηροι των περουβιανών ανταρτών Tupac Amaru. Η εισβολή στην διάρκεια μιας γιορτής του ιάπωνα πρεσβευτή στην Λίμα. Ζητούν την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων ή θα σκοτώσουν τους πάντες, μετά απειλούν να τους μεταφέρουν στην ζούγκλα. ο Clinton προσφέρει βοήθεια στον Fujimori” Il Manifesto 19 δεκεμβρίου 1996 

Αυτοί ήταν οι λόγοι για τους οποίους έγινε η επιχείρηση μέσα από τα λόγια των περουβιανών συντρόφων:
“… υπάρχει μια χώρα όπου υπάρχει μια τρομοκρατία που σκοτώνει της πείνας χιλιάδες μωρά που δεν έχουν καμία πιθανότητα και δυνατότητα τροφής … αυτό το σύστημα που ευνοεί μόνο τους ισχυρούς έχει δημιουργήσει 13 εκατομμύρια περουβιανών σε μιαν κατάσταση ακραίας φτώχειας… “
” …η κυβέρνηση του Κ. Fujimori συγκρούεται με τους κοινωνικούς μαχητές κλείνοντας τους στην φυλακή, όπου εφαρμόζεται η θανατική ποινή με τρόπο αργό; αυτή είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να κρυφτεί”. 
” Αυτό πρέπει να το μάθει όλος ο κόσμος; εκείνη δεν είναι μια δημοκρατία; εκείνη είναι μια δικτατορία μεταμφιεσμένη σε δημοκρατία, διότι σε μιαν δημοκρατία δεν νοείται επίθεση ενάντια στα δικαιώματα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια: αυτό δεν θα το επιτρέψουμε ποτέ” 
“Να το μάθει όλος ο κόσμος: σε αυτή την χώρα δολοφονούν τους κοινωνικούς μαχητές στις φυλακές … και μπροστά σε αυτό απομένει μόνο ο αγώνας ενάντια σε μια κυβέρνηση κουφή στον διάλογο, μια κυβέρνηση νταή που σκέφτεται πως μπορεί να υποβιβάσει με τα όπλα και την υπεροψία τον επαναστατικό αγώνα του λαού”.

…”Το Επαναστατικό Κίνημα Tupac Amaru είναι μια οργάνωση που έρχεται από τον λαό, γεννιέται από αυτόν… βρισκόμαστε πολύ μακριά από τις κατηγορίες που συνεχώς πέφτουν επάνω μας, δηλαδή, πως ήμαστε μια ομάδα δολοφόνων εγκληματιών, αυτό είναι τελείως αναληθές”. 
“Έχουμε ένα επαρκές ηθικό κύρος έτσι ώστε να απαιτούμε… αν και υπάρχουν αρχές υπεύθυνες για την οικονομική πολιτική, υπεύθυνες για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αυτής της κυβέρνησης, παρόλα αυτά δεν συγκρουόμαστε με αυτούς, τους θεωρούμε ανθρώπους. Ποτέ δεν θα εφαρμόσουμε την αρχή του οφθαλμόν αντί οφθαλμού, οδόντα αντί οδόντος; δεν θα πέσουμε ποτέ επάνω στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια τους όπως αυτοί το κάνουν με τους δικούς μας αιχμαλώτους”. 
“Πήραμε αυτό το μέτρο σε αντιπαράθεση με την απάνθρωπη μορφή με την οποίαν συμπεριφέρονται στους δικούς μας φυλακισμένους συντρόφους, οι οποίο ζουν μέσα σε μια φυλακή-τάφο; ακριβώς γι αυτό τον λόγο επαναλαμβάνουμε την ανησυχία μας και την μέριμνα μας ούτως ώστε οι φυλακισμένοι σύντροφοι μας να απελευθερωθούν”. 
“Στην περίπτωση που ο Κ. Fujimori αποφασίσει επιτέλους μιαν στρατιωτική επέμβαση, αυτό θα συμβεί κάτω από την πλήρη ευθύνη του… δεν φοβόμαστε τις απειλές, ούτε την αλαζονεία του; εδώ υπεισέρχεται ο διάλογος, μια ειρηνική λύση που θέλουμε όλοι εμείς… θα συνεχίσουμε μέχρι τα τελευταία επακόλουθα, διότι δεν θα υποχωρήσουμε ποτέ.” ¡TUPAC AMARU … VIVE … Y VENCERA!! …ζει…και θα νικήσει!!
επαναστατικό Κίνημα Tupac Amaru Mrta

Οι αντάρτες  Tupac Amaru είχαν ζητήσει από τον Fujimori να ελευθερώσει μοναχά 20 από τους αγωνιστές της ομάδας που βρίσκονταν στις περουβιανές φυλακές μα οι διαπραγματεύσεις δεν βρήκαν ποτέ πραγματικές διεξόδους και ύστερα από 126 giorni πολιορκίας η περουβιανή κυβέρνηση έκανε την επιλογή της σφαγής: στις 22 απριλίου με ένα στρατιωτικό blitz που οργάνωσε μαζί με τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, τις αμερικανικές και τις αγγλικές μπήκε η λέξη τέλος στην κατάληψη της κατοικίας του γιαπωνέζου πρέσβη στην Lima; όλοι οι 14 αντάρτες του Movimento Rivoluzionario Tupac Amaru δολοφονήθηκαν.

 ΔΗΛΏΣΕΙΣ ΤΟΥ COMANDANTE HUERTA του LUIS SEPULVEDA –

“Όταν στην LIMA ήταν 15,30 της 22ης του απρίλη, λιγότερο από μια ημέρα πριν, βρισκόμουν στο αεροδρόμιο του Μονάχου της Βαυαρίας και χτύπησε το κινητό μου. Ήταν ο  Nestor Cerpa Cartolini, δηλαδή ο  comandante Evaristo, που με καλούσε. Κάποιος, ένας γερμανός δημοσιογράφος μάλλον, του είχε δώσει το νούμερο μου και του είχε πει πως ήμουν διατεθειμένος να πάρω μέρος σε μιαν ανθρώπινη ασπίδα που θα έμπαινε ανάμεσα στους απαγωγείς του Mrta, που από 126 ημέρες καταλάμβαναν την κατοικία στην Λίμα του ιάπωνα πρέσβη, και την τρέλα του Fujimori, ενός απογόνου γιαπωνέζων ο οποίος, δεδομένου ότι μας κοστίζει να το αναγνωρίζουμε, εκπροσωπεί το χειρότερο σκουπίδι που έφτασε σε μιαν ήπειρο η οποία από πάντα καλωσόριζε τους μετανάστες.  
Οι αντάρτες του Mrta, Movimiento revolucionario Tupac Amaru – οι Tupamaros στην αγωνιστική αργκό – όρμηξαν στην κατάληψη της ιαπωνικής διπλωματικής διαμονής για να επιτύχουν της απελευθέρωση τετρακοσίων ανδρών και γυναικών που πέθαιναν και πεθαίνουν αργά μέσα στις χειρότερες φυλακές της ηπείρου. sΕίναι λίγο εκείνο που η αποκαλούμενη διεθνής κοινή γνώμη γνωρίζει για του Περού. Ξέρει, για παράδειγμα, πως εκείνη η χώρα των Άνδεων αναστατώθηκε από ένα παράλογο κύμα βίας ψευτο-επαναστατικής καθοδηγούμενης από το Φωτεινό Μονοπάτι , μια πολιτική ομάδα που έμαθε να χειραγωγεί με δεξιοτεχνία το αίσθημα απογοήτευσης των περουβιανών ινδιάνων και τους έσπρωξε σε μιαν πρακτική εξολόθρευσης των αντιπάλων τους τέτοια που να κάνει τους Κόκκινους Χμερ του Πολ Πότ στην Καμπότζη να ζηλεύουν. Και πολύ λιγότερα γνωρίζει για την ύπαρξη του Mrta το οποίο, κληρονόμος της αρχαίας παράδοσης αγώνα των ιθαγενών comuneros, προσπάθησε να εξανθρωπίσει τον πόλεμο ενάντια στην κοσμική εκμετάλλευση των λαών των Άνδεων.   Το Mrta είναι ένα πολιτικό κίνημα τυπικά λατινοαμερικάνικο που, καλώς ή κακώς, συνέχισε το μονοπάτι και την πορεία που ξεκίνησαν οι Guillermo Lobatòn, Héctor Bejar ή ο αδελφός μου, ο νεαρός ποιητής  Javier Heraud, που όλοι έπεσαν στον ανταρτοπόλεμο των χρόνων εβδομήντα. 

Από τις πρώτες του ενέργειες ακόμη το Mrta προσπάθησε να δράσει για να μπορέσει να διαπραγματευτεί με την μοναδική γλώσσα που η περουβιανή ολιγαρχία σέβεται, ήτοι από μια θέση ισχύος.
Ένας περουβιανός ινδιάνος δεν υπάρχει σαν πρόσωπο, είναι μόλις ένα νούμερο, ένα στοιχείο για τις στατιστικές, και είναι ακριβώς σε χώρες σαν το Perù που η αστική τάξη δημιουργεί τις βίαιες καταστάσεις για να απαντηθεί με την βία η βία που ασκεί το κράτος που είναι στην υπηρεσία των λίγων, πολύ λίγων. 
Στην διάρκεια των 126 ημερών κατάληψης της κατοικίας του ιάπωνα πρέσβη στην Lima δεν διαπράχθηκε κανενός είδους βία ενάντια στους ομήρους. Είναι θεμιτό να σκεφτούμε πως η στέρηση της ελευθερίας είναι ήδη από μόνη της μια βια αρκετή, όμως, προσοχή, μιλάμε για το Perù, για μια χώρα κυβερνούμενη από έναν μεγαλομανή που προσπάθησε να αυτό-νομιμοποιηθεί με ένα έξυπνο πραξικόπημα και την ευλογία του διεθνούς νομισματικού Ταμείου. Οι όμηροι αντιμετωπίστηκαν με την ευγένεια που ορίζεται στις διεθνείς συμβάσεις για τους αιχμαλώτους πολέμου.  Κάτι πολύ διαφορετικό συνέβαινε, λαμβάνει χώρα και θα συμβαίνει στις φυλακές του Fujimori. 
Μήνες απομόνωσης
Οι περουβιανοί στρατιωτικοί, υπεύθυνοι για τις χειρότερες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που εκπαιδεύτηκαν στην Escuela de las Américas του στρατού των ΗΠΑ, δεν δίστασαν στο να βασανίσουν και δολοφονήσουν τους αγωνιστές της αριστεράς, και στην προσπάθεια να σκοτώσουν εν ζωή, μέσα από την παραφροσύνη, τους επιζώντες. Μήνες, χρόνια απόλυτης απομόνωσης, στο σκοτάδι, δίχως ιατρική περίθαλψη, και δίχως δίκη, υπήρξε η φόρμουλα που χρησιμοποιήθηκε από τον Fujimori για να τελειώνει μια για πάντα με οποιονδήποτε τύπο πολιτικής διαφωνίας, ένοπλης ή ειρηνικής. 
Ο στρατιωτικός θρίαμβος ενάντια στο Φωτεινό μονοπάτι έκανε τον Fujimori έναν πρωταθλητή του αγώνα ενάντια στην ανταρσία στην ήπειρο, και το να νικήσει εκείνη την μπάντα ηλίθιων μαοϊκών έδωσε στον Φουτζιμόρι την διεθνή συγκατάθεση για να κάνει όλο εκείνο που του περνούσε απ’ το κεφάλι του. Όλα τα μέσα είναι καλά για την υπεράσπιση των επενδύσεων του διεθνούς κεφαλαίου  στο  Perù, και στην λατινική Αμερική.
Το τηλέφωνο χτύπησε, και η ταραγμένη φωνή του Cerpa, Evaristo, έλεγε: “Πριν μισή ώρα αποσύρθηκε ο πρεσβευτής του Canada, η επίθεση ενάντια στην πρεσβεία ξεκίνησε. Θα πεθάνουμε όλοι, αδελφέ, και θα πέσουμε για το Περού και την λατινική Αμερική”.

Είναι δυο το πρωί όταν γράφω αυτές τις γραμμές και είμαι λεία ενός τρομερού θυμού, διότι όλες οι προσπάθειες πήγαιναν σε κατεύθυνση μιας διαπραγμάτευσης. Πριν ένα μήνα μίλησα γι αυτό με τον πρεσβευτή της Ουρουγουάη στο Perù, που ήταν ένας από τους ομήρους που απελευθερώθηκαν από το Mrta, και αυτός με διαβεβαίωσε πως οι καταληψίες της ιαπωνικής κατοικίας ήταν όλοι πολύ νέοι και πολύ καλλιεργημένοι, και πως κανείς από τους ομήρους δεν τους φοβούνταν. Τώρα τα πρακτορεία μιλούν για τον θάνατο όλων εκείνων των συντρόφων, που έκαναν λάθος ή όχι συντρόφων, διότι είναι καλό να ξέρουμε μια καταραμένη φορά για όλες πως όλοι εκείνοι που εξεγείρονται στην λατινική Αμερική, από τα παιδιά που μάχονται στα Τσιάπας  μέχρι τους πολιτικούς κρατούμενους του Μετώπου Manuel Rodrìguez στην Χιλή, είναι μόνο μια μεγάλη οικογένεια που με απόλυτη υπερηφάνεια προχωρά εμπρός στην τροχιά που άφησε ο Che, διότι δεν μας αφέθηκε άλλο μονοπάτι, διότι η ειρήνη δεν συγκατοικεί με την εκμετάλλευση, διότι την αξιοπρέπεια δεν την αποφασίζει το διεθνές νομισματικό Ταμείο, διότι τις ελπίδες της ηπείρου δεν τις διαχειρίζεται η παγκόσμια Τράπεζα, διότι η δίψα για κοινωνική δικαιοσύνη δεν ικανοποιήθηκε με την πτώση του ψεύτικου σοσιαλιστικού κόσμου ούτε με την έλευση της νέας παγκόσμιας τάξης.  
Ακόμη δεν γνωρίζω πόσοι αντάρτες του Mrta είναι νεκροί, ούτε επίσης γνωρίζω πόσοι όμηροι έπεσαν ούτε τον αριθμό στον οποίον ανέρχονται οι απώλειες του περουβιανού στρατού. Όλα έχουν σημασία, διότι γράφτηκε μια νέα μαύρη σελίδα της εκμετάλλευσης και της καταστολής, της ιστορίας της Λατινικής Αμερικής. 
Σήμερα οι κυβερνώντες τους κόσμου θα βιαστούν να χαιρετήσουν την ενέργεια και την απόφαση του Fujimori, μα οι πολιτικοί κρατούμενοι θα συνεχίσουν να πεθαίνουν δευτερόλεπτο προς δευτερόλεπτο στις περουβιανές φυλακές. Μόλις πριν ένα μήνα ο Fidel Castro είχε προσφέρει άσυλο στους αντάρτες του Mrta μα αυτοί απάντησαν πως δεν είχαν επιτεθεί στην πρεσβεία για να κερδίσουν διακοπές στην Cuba, αλλά για να αρπάξουν από τον θάνατο 400 συντρόφους. Αυτό ονομάζεται αξιοπρέπεια, αξία, το να έχεις αρχίδια στην πολιτική.  compagni.  

Δεδομένου ότι δεν χρησιμεύει για τίποτα περισσότερο, χαιρετώ εκείνους τους πεσόντες συντρόφους, τους συντρόφους μου, που ίσως λάθευαν ή ίσως όχι μα που έδειξαν πως ο καπιταλισμός δεν έχει την παραμικρή ευκαιρία να κοιμηθεί με ήσυχα όνειρα. 
Με κάθε γυναίκα ή άνδρα που πεθαίνει για την κοινωνική δικαιοσύνη κάτι πεθαίνει επίσης από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Όμως κάτι παραμένει, και είναι ακριβώς εκείνο το κάτι που μας κάνει να καταπιούμε τον θυμό και να επαναλάβουμε με δόντια σφιγμένα: Θα νικήσουμε, Vinceremo!“

Comunicati del Mrta durante l’occupazione Ανακοινωθέντα του Mrta στην διάρκεια της κατάληψης