Κ.Γουρνάς – Παρατηρήσεις για τη λειτουργία του Indymedia
https://athens.indymedia.org/post/1559780/
από Κώστας Γουρνάς 04/06/2016 10:26 μμ.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει παρατηρηθεί μία -τουλάχιστον – προβληματική κατάσταση στη στήλη «συζητήσεις – ερωτήσεις – απόψεις» του Indymedia, η οποία χρήζει άμεσης αντιμετώπισης.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει παρατηρηθεί μία -τουλάχιστον – προβληματική κατάσταση στη στήλη «συζητήσεις – ερωτήσεις – απόψεις» του Indymedia, η οποία χρήζει άμεσης αντιμετώπισης. Δεν υπάρχει νόημα να υπεισέλθω, αυτή τη στιγμή, σε περιγραφικές λεπτομέρειες ή και χαρακτηρισμούς του περιεχομένου ορισμένων εξ αυτών. Άλλωστε, είναι πολύ εύκολο να διαπιστώσει κάνεις διατρέχοντας τη στήλη, το επίπεδο στο οποίο, δυστυχώς, έχει ξεπέσει ο δημόσιος πολιτικός διάλογος εντός του ‘χώρου’ μας. Μάλιστα, κάτω από το μανδύα της ανωνυμίας -η οποία αυτοαναγορεύεται σε απελεύθερο αγαθό παντός καιρού – πραγματοποιούνται διάλογοι και τοποθετήσεις που αγγίζουν τα όρια του αίσχους. Συζητήσεις για, καθόλα, σοβαρά ζητήματα που βρίθουν από αναξιοπρέπεια, ακόμη και από σκοπιμότητες και αλητεία. Αρθρογράφοι, ενίοτε αμφιβόλου προέλευσης, με αμφιλεγόμενα κίνητρα συνεισφέρουν στη μεταφορά ενός χειρίστου είδους καφενειακού πολιτικού βίου στη δημόσια σφαίρα ενός κινηματικού μέσου. Με τον τρόπο αυτό, το ίδιο το μέσο μετατρέπεται σιγά σιγά σε ένα ακόμη χώρο κοινωνικής δικτύωσης με τις τρομερές παθογένειες που εμπεριέχουν τα γνωστά σε όλους μέσα (Fb, Twitter…). Ωστόσο, είναι ευθύνη όλων μας να αποτρέψουμε μια τέτοια διολίσθηση όσο είναι νωρίς.
Η λειτουργία του Indymedia , από τις αρχές της δεκαετίας των ’00, έδωσε μια σημαντική πνοή στα δρώμενα του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος στην Ελλάδα. Διεύρυνε, ακόμη, με γεωμετρική πρόοδο την κοινωνική απεύθυνση των δράσεων του σε κάθε γωνιά του τόπου. Ήταν κι εξακολουθεί να αποτελεί ένα από τα πολυτιμότερα εργαλεία αντιπληροφόρησης και πολιτικής ζύμωσης για το ‘χώρο’ μας. Και ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο θα πρέπει να παραμείνει ως τέτοιο. Είναι κάτι που θα πρέπει να διαφυλάξουμε όλοι, τόσο η Διαχειριστική Ομάδα όσο και το ίδιο το κίνημα στο σύνολό του, στο οποίο βέβαια ανήκει και το μέσο. Θεωρώ αδιανόητο να παραμένουν «συζητήσεις» που προσβάλλουν το κίνημα, μόνο και μόνο με την ύπαρξή τους, αλλά και υποβιβάζουν συνολικότερα την ποιότητα του ίδιου του Αγώνα και, κυρίως, δίνουν μια εικόνα, ευρύτερα στην κοινωνία, ανθρώπων ανάξιων λόγου. Συζητήσεις που όχι μόνο δεν κομίζουν κανένα όφελος, αλλά καταλήγουν να αποθεώνουν το ξεκατίνιασμα ή ακόμα και την μικροπολιτική προσωπικών ή πολιτικών επιδιώξεων.
Για την κατάσταση αυτή, πρωτίστως, την ευθύνη έχει η Δ.Ο. του Indymedia . Δευτερευόντως, και όλοι όσοι γράφουν και διαμορφώνουν ένα τέτοιο σκηνικό που μόνο θλίψη και ντροπή για τους ίδιους μπορεί να προκαλέσει. Ωστόσο, η επίκληση της αναγκαιότητας της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών ή από την άλλη μεριά της λογοκρισίας, εδώ κρύβει -ή και υποκρύπτει- παγίδες. Η Δ.Ο. είναι υπεύθυνη, ακριβώς, για να διαχειρίζεται όλον αυτόν τον όγκο των τοποθετήσεων, των κειμένων κτλ., τα οποία θα ευνοούν έναν υγιή και γόνιμο διάλογο που προσφέρει στην πρόοδο του κινήματος. Είναι μια δουλειά απαιτητική που κάνεις δεν μπορεί να υποτιμήσει, βέβαια. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις όπου, με τη συναίνεσή της, διατηρούνται πεδία με καταφανείς απόπειρες σπίλωσης αγωνιστών, συλλογικοτήτων, ακόμη και νεκρών. Σε αυτές τις περιπτώσεις, πραγματικά, γεννιούνται ερωτηματικά για την στάση της. Τόσο μάλιστα, που προκαλεί έκπληξη η σπουδή της να κόψει κείμενα στην κεντρική σελίδα του μέσου (κεντρικό θέμα), με τα οποία διαφωνεί. Εδώ πρέπει να επισημάνω καλοπροαίρετα ότι η δουλειά της Δ.Ο. είναι ακριβώς να ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ το μέσο και όχι να ασκεί πολιτική δια μέσω αυτού. Αν αισθάνεται την ανάγκη να κριτικάρει τον οποιοδήποτε, μπορεί εύλογα να το κάνει με τον ίδιο τρόπο που το πράττει ο καθένας μας μέσα από τις οριοθετημένες στήλες του μέσου και μάλιστα ενυπόγραφα. Η χρήση της ‘ισχύος’ της τεχνικής διαμόρφωσης του μέσου μπορεί να οδηγήσει -και είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσει – σε άλλα επιβλαβή αποτελέσματα που θα προσδώσουν πλήρη αναξιοπιστία και τελικά απόρριψη προς εκείνο. Είναι απόλυτο δικαίωμά της Δ.Ο. να επιλέγει τις προτεραιότητές της στην μορφοποίηση των κεντρικών θεμάτων, όχι όμως να τα παρουσιάζει λειψά.
Για τους παραπάνω λόγους, η πρότασή μου είναι ξεκάθαρη. Να απενεργοποιηθεί η στήλη των «συζητήσεων» και να αντικατασταθεί, ίσως, από μια μόνο με ερωτήσεις. Οι απόψεις των συντρόφων πρέπει να κατατίθενται ευθαρσώς και κανονικά από τις υπάρχουσες στήλες του μέσου, οι οποίες εμπεριέχουν όλη τη θεματολογία που απασχολεί το κίνημα. Αν εξακολουθήσει να υπάρχει η ανάγκη για χαλαρή ιντερνετική συζήτηση από συντρόφους, τότε θα πρέπει να συνεισφέρουν στη δημιουργία ενός ανεξάρτητου σάιτ, με όλες τις εγγυήσεις της ανωνυμίας και της ασφάλειας, που θα επιτελεί αυστηρώς ένα τέτοιο σκοπό. Αυτό που θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει σε αυτή τη χρονική περίοδο δεν είναι να διατηρούμε στις γραμμές μας ανώνυμα φόρουμ που μας εξευτελίζουν στα μάτια του κόσμου και των εχθρών μας, αλλά να επιστρατεύσουμε τις δυνάμεις μας για να επαναφέρουμε εκείνες τις δομές που πραγματικά ευνοούν την πολιτική ζύμωση. Όλες εκείνες τις καλύτερες που έχει αναδείξει αυτός ο ‘χώρος’. Μακριά από λογικές καφενείου, που τόσο έχουν πληγώσει το κίνημα και έχουν πλημμυρίσει με καχυποψία τους συντρόφους , να επιλέξουμε εκείνες τις πολιτικές διαδικασίες που τόσο εκλείπουν από τη σημερινή ανεπάρκειά μας. Γιατί την κρίση που πρέπει να υπερβούμε συνολικά ως τάξη και ως κοινωνία, οφείλουμε να την υπερβούμε και ως ‘χώρος’ εντός μας.