Μεξικό: Ενημέρωση από την κινητοποίηση στις φυλακές (8η μέρα)
https://athens.indymedia.org/post/1563656/
από chaos 06/10/2016 11:47 μμ.
Μεξικό: Ενημέρωση από την κινητοποίηση στις φυλακές (8η μέρα)
Από τις 28 Σεπτέμβρη 2016 έχει ξεκινήσει μια κινητοποίηση αγώνα και αντίστασης μέσα στις μεξικάνικες φυλακές, η οποία συντονίστηκε αναμεταξύ αιχμαλώτων σε διάφορα κέντρα εγκλεισμού. Αυτή η κινητοποίηση, που περιλαμβάνει απεργία πείνας, συμβολική αποχή από τη σίτιση και ανυπακοή στα μέτρα πειθάρχησης της φυλακής γίνεται ενάντια στην καταδίκη των 33 χρόνων και 5 μηνών που επιβλήθηκε πρόσφατα στον Λουίς Φερνάντο Σοτέλο (κατηγορούμενος για πυρπόληση λεωφορείου της εταιρείας Metrobús στις 5/11/2014 έξω από την πανεπιστημιούπολη της Πόλης του Μεξικού στο πλαίσιο κινητοποιήσεων για τους 43 εξαφανισμένους σπουδαστές παιδαγωγικής της Αγιοτσινάπα), καθώς και σε αλληλεγγύη στην παναμερικανική απεργία των κρατουμένων στις ΗΠΑ. Αυτή είναι μια κραυγή πολέμου που αναδύεται από τα κατάβαθα του σωφρονιστικού κτήνους κι ένα κάλεσμα στη διάχυση της εξέγερσης, στην επίθεση όχι μονάχα ενάντια στα τείχη του συστήματος εγκλεισμού αλλά και στα τείχη που υψώνει αυτή η κοινωνία φυλακή εν συνόλω.
Ο Φερνάντο Μπάρσενας και ο Αμπραάμ Κορτές Άβιλα, σε απεργία πείνας από τις 28/9, απομονώθηκαν από τον γενικό πληθυσμό της φυλακής Νόρτε, ενώ ο Λουίς Φερνάντο Σοτέλο, επίσης σε απεργία πείνας από τις 28/9, δέχεται συνεχώς πιέσεις από το προσωπικό της φυλακής Σουρ και την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Πόλης του Μεξικού για να σπάσει την απεργία πείνας. Και οι τρεις απεργοί έχουν χάσει βάρος και παρουσιάζουν συμπτώματα κούρασης, ελαφριά ζάλη, πόνους και κράμπες.
Από την άλλη, ο Μιγκέλ Περάλτα, έγκλειστος στη φυλακή του Κουικατλάν στην Οαχάκα που προχώρησε σε συμβολική αποχή από τη σίτιση από τις 28 Σεπτέμβρη ως τις 2 Οκτώβρη, δεχόταν συνεχείς πιέσεις από τους δεσμοφύλακες προκειμένου να σιτιστεί.
Ο συντονισμένος αγώνας μέσα στις φυλακές κρατάει γερά κι αποφασιστικά, πολεμώντας καταμέτωπο το σωφρονιστικό σύστημα.
Αλληλεγγύη στην απεργία πείνας των Φερνάντο, Αμπραάμ και Λουίς Φερνάντο!
Αλληλεγγύη στον Μιγκέλ Περάλτα!
Λευτεριά σε όλες κι όλους!
Λάβαμε στις 5/10 από τον Αναρχικό Μαύρο Σταυρό Μεξικού
https://athens.indymedia.org/post/1563610/
Μεξικό – Απεργία πείνας αναρχικών κρατούμενων σε ένδειξη αλληλεγγύης με τις απεργίες στις φυλακές των ηπα
από φτου ξελεφτερία 05/10/2016 11:40 μμ.
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου που δόθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου, αναρχικοί κρατούμενοι ανακοίνωσαν ότι ξεκινούν απεργία πείνας διαρκείας. Πρόκειται για τους συντρόφους Fernando Bárcenas & Abraham Cortés, κρατούμενους στη Βόρεια Φυλακή, τον Luis Fernando Sotelo κρατούμενο στη Νότια Φυλακή, στην πόλη του Μεξικό και τον Miguel Peralta, κρατούμενο στην Φυλακή Cuicatlán στην Οαχάκα.
Αναδημοσίευση από baktirio
Από Noticias de Abajo και Anarchist Black Cross – Μεξικό
Μετάφραση στα αγγλικά από τον Scott Campbell
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου που δόθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου, αναρχικοί κρατούμενοι ανακοίνωσαν ότι ξεκινούν απεργία πείνας διαρκείας. Πρόκειται για τους συντρόφους Fernando Bárcenas & Abraham Cortés, κρατούμενους στη Βόρεια Φυλακή, τον Luis Fernando Sotelo κρατούμενο στη Νότια Φυλακή, στην πόλη του Μεξικό και τον Miguel Peralta, κρατούμενο στην Φυλακή Cuicatlán στην Οαχάκα. Η απεργία γίνεται ενάντια στην 33ετών και 5 μηνών ποινή κάθειρξης που δόθηκε στον Luis Fernando Sotelo, για τη σηματοδότηση των τριών ετών από τη σύλληψη του συντρόφου Abraham Cortés στις 2 Οκτωβρίου του 2013 και σε αλληλεγγύη με τις απεργίες στις φυλακές στις ΗΠΑ ενάντια στην εκμετάλλευση των κρατουμένων ως εργατικό δυναμικό και για την υποστήριξη των εξεγέρσεων ενάντια στις δολοφονίες των Αφρο-αμερικανών από την αστυνομία στις ΗΠΑ.
Οι τρεις σύντροφοι στην πόλη του Μεξικό βρίσκονται σε απεργία πείνας ενώ ο Miguel προχωρά σε αποχές συσσιτίου
Ακολουθεί η δήλωση που υπογράφεται από τους Fernando Bárcenas & Abraham Cortés
Αλληλεγγύη στον αγώνα των κρατουμένων!
Αλληλεγγύη στην απεργία στις φυλακές σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ!
Ελευθερία για όλους!
28 Σεπτεμβρίου
Στους εξεγερμένους συντρόφους
Στους λαούς και τις κοινωνίες που βρίσκονται σε πόλεμο
Στους απελευθερωμένους σκλάβους
Σε όλους αυτούς που βρίσκουν τον εαυτό τους μέσα σε αυτά τα αισθήματα και τις λέξεις…
Σήμερα ανακοινώνουμε απεργία πείνας διαρκείας για την πλήρη απελευθέρωση ως μια πράξη αυτοδιάθεσης, μια πρόκληση για επανάσταση παντού. Επειδή δε μπορούμε να συνεχίσουμε απλά να ανεχόμαστε μέρα με τη μέρα την γενοκτονία των κοινωνιών και των λαών.
Σε αυτήν την κοινωνία υπάρχει μια κρυμμένη πραγματικότητα. Η δημοκρατία είναι ένα πραξικόπημα που κυβερνάει όχι με τα τανκς αλλά με τις τηλεοπτικές κάμερες, τα μικρόφωνα των δημοσιογράφων, η δημοκρατία κυβερνάει μέσα από τη δύναμη της προπαγάνδας και ως εκ τούτου υποστηρίζουμε ότι η δημοκρατία είναι η τέχνη και η επιστήμη που η εξουσία χρησιμοποιεί με στόχο να μη γίνεται αντιληπτή ως καταπίεση, ο καπιταλισμός είναι ο αφέντης και η δημοκρατία είναι η εκπρόσωπος τύπου του.
Και εξ’ αιτίας αυτούς δεν απευθυνόμαστε στα ΜΜΕ, ούτε στις κυρίαρχες τάξεις, απευθυνόμαστε και μιλάμε στους συντρόφους σε αυτή τη αχανή φυλακή που λέγεται γη, οι οποίοι σαν κι εμάς είναι παιδιά του πολέμου, μόνο και μόνο επειδή γεννήθηκαν απόκληροι.
Αλλά αυτές οι λέξεις δεν έχουν σκοπό να χειραγωγήσουν τις επαναστατικές προσπάθειες ούτε να τις ενώσουν κάτω από το οποιοδήποτε πανό. Περισσότερο προσπαθούν να ανοίξουν έναν δίαυλο επικοινωνίας, έναν χώρο που θα συντονίζεται με τους αγώνες και με όλες τις ανταποκρίσεις και δράσεις αυτοδιάθεσης που μπορεί να ανακύψουν οπουδήποτε…
Όπως εμείς αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα και από τη δική μας σκοπιά, όπου υπάρχει εξουσία υπάρχουν φυλακές και αυτός είναι ο λόγος γιατί οι φυλακές είναι πολλά περισσότερα από μια φυσική κατασκευή που μας επιβάλλεται μέσω εικόνων από τοίχους και αγκαθωτά σύρματα. Η φυλακή, όπως την καταλαβαίνουμε, αποτελείται από το σύνολο της κοινωνίας ενώ οι φυλακές καθαυτές είναι οι τσιμεντένιες εκφράσεις του κοινωνικού αποκλεισμού οι οποίες διατηρούν και νομιμοποιούν την εξουσία.
Η αστικοποίηση (για παράδειγμα) είναι η ίδια αναπαράσταση μαζικής φυλάκισης ή κάτι ανάλογο με την οχύρωση του αστικού χώρου η οποία συνοδεύεται από την εξόντωση των πιο περιθωριοποιημένων λαϊκών τάξεων και παρουσιάζει τον εαυτό της ως ζωτικής σημασίας κομμάτι της τελευταίας γεωϊστορικής φάσης του τεχνολογικού-βιομηχανικού καπιταλισμού. (Η τελευταία προσπάθεια αναδιάρθρωσης αυτής της φάσης της κρίσης όπου ο μόνος τρόπος για να διατηρήσεις την κυριαρχία είναι μέσω πολέμου).
Δε μπορούμε να συνεχίσουμε να πιστεύουμε τα ψέματά τους γιατί ο δικός τους «υπέροχος κόσμος» δεν υπάρχει ανάμεσά μας. Μας αποκαλούν εγκληματίες όπως ακριβώς αποκαλούσαν τους γηγενής της Αμερικής άγριους και με αυτόν τον τρόπο δικαιολογούσαν την γενοκτονία που διέπρατταν. Αυτό που συμβαίνει καθημερινά στις γειτονιές μας είναι ένας αποικιακός πόλεμος που επιδιώκει κατευνάσει την επαναστατική θέρμη του λαού μας με βρώμικα κόλπα όπως πλημμυρίζοντάς μας με ναρκωτικά και όπλα με αποτέλεσμα να φέρνουν και περισσότερα στρατεύματα κατοχής μέσα στις γειτονιές μας και τις κοινωνίες μας. Όλα αυτά συνδέονται άμεσα με την αύξηση της φτώχειας και την έλλειψη εκπαίδευσης και υγειονομικής περίθαλψης στις πιο περιθωριοποιημένες κοινωνίες και γειτονιές. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα αυξημένα ποσοστά εγκληματικότητας τα οποία δικαιολογούν την καταστολή του πολιτικο-στρατιωτικού μηχανισμού του κράτους και η φυλακή γίνεται μνημείο αιματοκυλίσματος, μια χωματερή της κοινωνίας όπου το καπιταλιστικό σύστημα πετάει όσους είναι δυσάρεστοι κι ενοχλούν.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 226.000 κρατούμενοι στη χώρα και ενώ οι φυλακές είναι υπερπλήρης, τα ποσοστά εγκληματικότητας δεν πέφτουν αλλά αντιθέτως ή αυξάνονται ή παραμένουν σταθερά. Συνεπώς το πρόβλημα δε βρίσκεται στους 226.000 ανθρώπους που βρίσκονται στη φυλακή αλλά στην τεχνολογικο-βιομηχανική κοινωνία η οποία έχει ανάγκη να δικαιολογήσει τις σφαγές.
Η φυλακή είναι μια μπίζνα που νομιμοποιεί τον πόλεμο κατά των φτωχών και προστατεύει την εξόντωση και την κοινωνία βασίζεται στη συσσώρευση του καπιταλισμού.
Και ποιο είναι το πρόσχημα για τις συγκαλυμμένες παρεμβάσεις; Ότι οι γειτονιές έχουν καταστραφεί από την εγκληματικότητα, επιθέσεις, ληστείες, δολοφονίες, και διαταραχές, «οι δρόμοι δεν είναι ασφαλείς», έτσι ώστε οι δήμαρχοι και δημοτικά συμβούλια να συμφωνούν με τους κατοίκους κάνοντας έκκληση για «μεγαλύτερη προστασία», χωρίς να μπαίνει στον κόπο να αναλύσουν το σκηνικό αυτού του βρώμικου πολέμου.
Φυσικά είναι αλήθεια ότι εκείνοι που έχουν πέσει θύματα των ναρκωτικών είναι υπεύθυνοι για τα εγκλήματα που συμβαίνουν στις γειτονιές τους – αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Αλλά πριν βιαστούμε ουρλιάξουμε απεγνωσμένα και ζητώντας «περισσότερη αστυνομική προστασία», καλύτερα να θυμηθούμε ποιος επέβαλε αυτή την πανούκλα στις γειτονιές και τις κοινότητές μας. Θα ήταν καλύτερο να θυμηθούμε ποιος ωφελείται τελικά από τον εθισμό των ανθρώπων στα ναρκωτικά, θα ήταν καλύτερο να θυμόμαστε ότι η αστυνομία είναι τα κατοχικά στρατεύματα που αποστέλλονται στις κοινότητές μας από την κυρίαρχη τάξη, όχι για να προστατεύσει τις ζωές των φτωχών ανθρώπων, αλλά την προστασία των συμφερόντων και της ιδιωτικής περιουσίας των καπιταλιστών.
Αστυνομία, πολιτικοί και μεγάλοι επιχειρηματίες είναι κατενθουσιασμένοι που οι νέοι της εργατικής τάξη είναι θύματα αυτής της μάστιγας, και αυτό για δύο λόγους: ο πρώτος είναι ότι η διακίνηση ναρκωτικών είναι οικονομικά συμφέρουσα και η δεύτερη είναι ότι, ενώ διατηρούν τη νεολαία μας στις γωνίες να λαχταρούν τη δόση, δε χρειάζεται να ανησυχούν για το αν εμείς δρομολογούμε έναν αποτελεσματικό απελευθερωτικό αγώνα.
Η αστυνομία δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα, επειδή είναι μέρος του προβλήματος, ούτε μπορούν όργανα του συστήματος να λύσουν τα κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά προβλήματα των ανθρώπων, επειδή είναι αυτοί που τα δημιουργούν και τα τροφοδοτούν. Ο «πόλεμος κατά των ναρκωτικών» δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα αντεπαναστατικό δόγμα το οποίο είναι χρεωμένο με τη διατήρηση και την ενίσχυση της κυριαρχίας, την εκμετάλλευση και τη φυλάκιση των πιο καταπιεσμένων τάξεων του προλεταριάτου.
Είμαστε οι μόνοι ικανοί για την εξάλειψη της πανώλης από τις κοινότητές μας και έτσι, αντί να συνεργαζόμαστε με αυτήν τη άρρωστη και παρηκμασμένη κοινωνία έχουμε αποφασίσει να ζούμε στο περιθώριό της, προκειμένου να οικοδομήσουμε έναν κόσμο με τα δικά μας χέρια. Αυτό απαιτεί την επαναστατική οργάνωση των λαών.
Απελευθερώστε ένα χώρο, καταλάβετέ τον, οπλιστείτε και φροντίστε τον.
Όσο περισσότερο οι ενέργειες αυτές συμβαίνουν με έναν τυχαίο και χωρίς ακατάστατο τρόπο, χωρίς κέντρο, αλλά και με χιλιάδες κέντρα, το καθένα αυτο-προσδιοριζόμενο, τότε θα είναι πολύ λιγότερο ευάλωτα στην κανονικοποίηση και την επαναφορά τους μέσω του τεχνολογικού συστήματος.
Ζούμε σε μια τεχνολογική εποχή κατά την οποία ο ίδιος ο καπιταλισμός έχει αναδιαρθρωθεί μέσω της εφαρμογής της τεχνολογίας στο σύστημα κοινωνικού ελέγχου και όλα αυτά έχουν αλλάξει τον κόσμο με ουσιαστικό τρόπο.
Μια εικονική πραγματικότητα πλασματικών αναγκών έχει επιβληθεί, και τα συμφέροντα του προλεταριάτου έχουν σπάσει σε χιλιάδες κομμάτια, χαμένα στην περιδίνηση της εικονικής πραγματικότητας. Η ίδια η δημοκρατία είναι μια εικονική πραγματικότητα ακριβώς όπως όλα τα άλλα.
Είναι σαφές ότι η υπεράσπιση ενός συστήματος όπως αυτο δεν μπορεί να είναι άλλη εκτός από τη μετατροπή των ίδιων των ανθρώπων που ζουν στο έδαφός του σε αστυνομία του συστήματος. Κανένας κατασταλτικός μηχανισμός δεν είναι σε θέση να περιφρουρήσει ένα τέτοιο σύστημα.
Και γι ‘αυτό το κράτος / σύγχρονο τεχνολογικό κεφάλαιο μπορεί να καταστραφεί μόνο στο έδαφός του, με την εκτεταμένη διάδοση της εξέγερσης.
Η απάντηση τότε δεν θα συμβεί μέσα σε θεωρίες, αλλά συγκεκριμένα στις απαιτήσεις και τις ανάγκες εκείνων που εξαιρούνται από το σύστημα, τους ανυπότακτους, και εν τέλει, αυτοί που έχουν λιντσαριστεί κοινωνικά οι οποίοι είναι το φυσικό αποτέλεσμα μιας κοινωνίας χωρισμένη μεταξύ των προνομιούχων τη μία πλευρά και των υποταγμένων από την άλλη.
Επίσης η εξέγερση είναι ένα φυσικό γεγονός που δεν έχει ανακαλυφθεί από αναρχικούς ή κάποιον άλλο επαναστάτη.
Αλλά αυτή η εξέγερση δεν είναι άμεση συνεπαγωγή από τα παλιά «επαναστατικά» προγράμματα και τα εγχειρίδια, η εξέγερση των ημερών μας είναι άστατη, άτακτη, αυτοσκοπός.
Για εμάς, ως κοινωνικοί επαναστάτες, εξέγερση είναι μια συνολική απόρριψη των ιδεολογιών που επιθυμούν να είναι θεμελιώδες μέρος του συστήματος που μας καταπιέζει.
Εξοπλισμένοι με αυτή τη μέθοδο που βασίζεται στην πρακτική της άμεσης δράσης, σε διαρκή σύγκρουση και μέσα από την αυτο-οργάνωση των αγώνων, χωρίς την αποδοχή των συντονιστών, απεριόριστες δυνατότητες ανοίγουν για να αρχίσει να ρέει η εξέγερση.
Από την άποψη αυτή, είναι σαφές ότι ο αναρχισμός δεν είναι μια ιδεολογία αλλά μια συγκεκριμένη αντίθεσης στο υπάρχον και για την οριστική και ολοκληρωτική καταστροφή του.
Είμαστε υπέρ της μόνιμης επανάστασης, της διευρυμένης εξέγερσης. Είναι ο μόνος τρόπος για να καταστεί αδύνατο για να εμφανιστεί μια κεντρική δύναμη.
Απευθύνουμε αυτή την πολεμική κραυγή, έναν τρόπο για να υπερασπιστούμε τον αγώνα των κρατουμένων στις Ηνωμένες κράτος και την ίδια στιγμή είμαστε αλληλέγγυοι με τους Αφρο-Αμερικανούς συντρόφους οι οποίοι, όπως και εμείς, ζουν στη γενοκτονία των ναρκωτικών.
Αλληλεγγύη στους επαναστατημένους λαούς και κοινότητες
Απόλυτη αλληλεγγύη στον σύντροφο Luis Fernando Sotelo Zambrano.
Για την ολοκληρωτική απελευθέρωση! Για την καταστροφή της κοινωνίας της φυλακής!
Τρία χρόνια από την φυλάκιση του Abraham Cortés Ávila, στις 2 Οκτωβρίου, 2013.
Fernando Bárcenas.
Abraham Cortés Ávila.
—————
September 30 Update
Ενημέρωση 30 Σεπτεμβρίου
Δύο ημέρες μετά το ξεκίνημα της απεργίας πείνας των αναρχικών κρατουμένων, έχουμε τις ακόλουθες πληροφορίες.
Ο Luis Fernando Sotelo (Νότια φυλακή) είναι σε καλή υγεία. Ο φύλακας τον επισκέφθηκε για να τον ρωτήσει ποια ήταν τα αιτήματά του. Ο σύντροφός δήλωσε ότι δεν υπάρχουν, δηλαδή είναι απλά μια πράξη διαμαρτυρίας. Του πρόσφεραν φαγητό, παρά το ότι γνώριζαν ότι είναι σε απεργία πείνας.
Miguel Peralta (Cuicatlán φυλακή, Οαχάκα) έλαβε μια κλήση από τον Διοικητή της φυλακής, προκειμένου να τον ρωτήσει τι επιδιώκει με την απεργία πείνας του.
Fernando Bárcenas και ο Αβραάμ Cortés είναι σε καλή υγεία, αλλά μεταφέρθηκαν στην περιοχή Παρατήρηση και Ταξινόμηση (COC), έναν διάδρομο περίπου 12 κελιών όπου τους απομόνωσαν και υπέστησαν εκφοβισμούς από τους φρουρούς και τους απείλησαν ότι θα τους διαχωρίσουν.
Μετάφραση baktirio
Πηγή: actforfree.nostate.net