2η δίκη ΕΑ – Πολιτικές Δηλώσεις – Πολιτική δήλωση Αντώνη Σταμπούλου

1553582
από ΚΟΝΤΡΑ 29/12/2015 9:01 μμ.,

2η δίκη ΕΑ – Πολιτικές Δηλώσεις Στη σημερινή συνεδρίαση του τρομοδικείου για τη δεύτερη υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα έγιναν οι πολιτικές τοποθετήσεις των κατηγορούμενων, αυτές που στη γλώσσα των αστικών δικαστηρίων ονομάζονται «απολογίες». Τις δημοσιεύουμε ολόκληρες, ξεκινώντας με την πολιτική δήλωση του Αντώνη Σταμπούλου, που είναι η πρώτη που έχουμε στη διάθεσή μας.

Πολιτική δήλωση Αντώνη Σταμπούλου
Υστερα από δεκαπέντε μήνες προφυλακισμένος προς το τέλος της δίκης ήρθε η ώρα να μιλήσω πιό αναλυτικά για την υπόθεση που κατηγορούμαι. ‘Ισως να είναι από τις ελάχιστες στιγμές στη μέχρι τώρα διαδικασία της δίκης που θα παρατεθούν τα γεγονότα ως έχουν. Θα ήθελα πρώτα να διευκρινίσω ότι ο όρος απολογία δεν ταιριάζει εν προκειμένω, μιας και ως αναρχικός δεν μπορώ να απολογηθώ στους φύλακες της τάξης.

Η έκθεση πλευρών της ιστορίας που έχουν μείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, η ανάδειξη του τρόπου που μεθοδεύτηκε η δίωξη και ο λόγος για τον οποίο αυτό αποτελεί πάγια τακτική του κράτους, είναι τα τρία σημεία που θα αναφερθώ. Η δημοσιοποίηση των γεγονότων και της άποψής μου επ’ αυτών έχει βάρος ως συμβολή στο συλλογικό χωνευτήρι του κινήματος και όχι ως καταγραφή στα κρατικά κιτάπια μέσω των πρακτικών μιας δίκης. Μιας δίκης που κυρίως λόγω του ειδικού πλαισίου της είναι περισσότερο από τις υπόλοιπες, απονομιμοποιημένη απέναντι στο” κοινό περί δικαίου αίσθημα”.

Η ιστορία της σύλληψής μου ειχε ώς εξής. Το πρωινό της 1/10/14 βρήκα το τηλέφωνο και τηλεφώνησα στον ιδιοκτήτη ενός χώρου στάθμευσης στην οδό Δενζιλίου στο Βύρωνα, ο οποίος μου πρότεινε ραντεβού για το απόγευμα της ίδιας ημέρας, ώστε να του παραδώσω τα κλειδιά του εν λόγω χώρου. Ο κύριος Πρασόπουλος Βασίλειος είχε ειδοποιήσει την αστυνομία όπως φάνηκε πέντε ημέρες πρίν και είχε γίνει έλεγχος στο γκαράζ εντός του οποίου, σύμφωνα πάντα με τις μαρτυρίες της αστυνομίας, βρέθηκε μια σχάρα που άνηκε στο όχημα το οποίο ανατινάχτηκε έξω από την Τράπεζα της Ελλάδας στις 10/04/14 στα πλαίσια αντάρτικου χτυπήματος του Ε.Α. Ο εν λόγω ιδιοκτήτης ως νομιμόφρων εισοδηματίας θεώρησε ότι έπρεπε να οδηγήσει στη σύλληψη έναν άγνωστο που ζήτησε να του επιστρέψει τα κλειδιά του γκαράζ του. Όπερ και εγένετο. Στο ραντεβού εκείνο το απόγευμα σε παρακείμενο καφενείο στήθηκε η ενέδρα. Ακολούθησε η απαγωγή και οι νόμιμες εντός και εκτός εισαγωγικών διαδικασίες που όλοι ξέρουν ότι με ζήλο εφαρμόζει η αστυνομία… Τα συμβάντα τα έχω αναφέρει σε παλιότερα γράμματά μου και έχουν καταγραφεί στο συλλογικό συνειδητό. Η γελοιοποίησή τους στο πανελλήνιο ήταν η ανταμοιβή στη σκληράδα που πάσχισαν να επιδείξουν. Το γεγονός ωστόσο οτι είχαν στα χέρια τους έναν μη συνεργάσιμο άγνωστο ήταν γι’ αυτούς ευκαιρία ανάδειξης του δήθεν έργου που επιτελούν μιας και εξακόσιοι χασομέρηδες της τρομοκρατικής υπηρεσίας κάπως πρέπει να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους. Τα ΜΜΕ έπαιξαν το ρόλο που καλά γνωρίζουν και η τότε συγκυβέρνηση πούλησε το μόνο προϊόν που θα έπιανε τόπο στη μνημονιοχτυπημένη πλειοψηφία των ψηφοφόρων της. Νόμο και τάξη είχε το προεκλογικό μενού αλλά όπως φάνηκε ύστερα στις εκλογές δεν ήταν χορταστικό. Η δικογραφία ετοιμάστηκε αμέσως και την παντελή έλλειψη στοιχείων κάλυψε το ανάλογο προφίλ που τα μίντια και οι μπάτσοι έφτιαξαν με την ελπίδα να επιβεβαιωθούν αργότερα από τα στοιχεία που θα προέκυπταν. Περίπου εφτά μήνες μετά τη σύλληψη, όταν και εκλεισε η δικογραφία, κανένα στοιχείο δέν υπήρχε, αλλά όμως τους έμεινε το προφίλ. Προφίλ που τεχνιέντως έπλασαν όπως ξέρουν καλά να κάνουν ώστε να σχηματίσουν την ανάλογη εντύπωση. Από τις έρευνες προέκυψαν εκατοντάδες φωτογραφίες του σπιτιού μου και των συγγενών μου, κατασχέθηκαν βιβλία, κινητά, υπολογιστές, κλειδιά, προσωπικές σημειώσεις, έγιναν άρσεις απορρήτου τηλεπικοινωνιών κτλ. Η μεγάλη κινητοποίηση δημιουργεί απο μόνη της ντόρο αλλά το μυστικό βρίσκεται στο τι ακριβώς θα μπεί στα εμφανή σημεία της δικογραφίας αλλά και με τι σειρά. Πράγματι, μετρ του είδους οι μπάτσοι των ερευνών επέλεξαν απο τις εκατοντάδες βιβλίων να κατασχέσουν αυτά που δημιουργούν αίσθηση. Βιβλία σχετιζόμενα με την αναρχία και τις επαναστατικές οργανώσεις, αφίσες και εφημερίδες ανάλογου περιεχομένου κατά προτίμηση με καμιά φωτογραφία με όπλα και φράσεις που να ταιριάζουν με το κατηγορητήριο. Αντικείμενα καθημερινής χρήσης καταγράφονται και κατάσχονται. Τα κουζινομάχαιρα μπορούν να φωτογραφηθούν ως φονικά όπλα ελλείψει στοιχείων κτλ.

Οι περιγραφές είναι ακόμη ένα στάδιο που παίζει τον ρόλο του στη δημιουργία εντυπώσεων, με κουτοπόνηρο τρόπο είναι η αλήθεια. Για παράδειγμα ορισμένα στηρίγματα κουρτινόξυλου περιγράφονται ως ιδιότυπα κυλινδρικού τύπου αντικείμενα με οπές και αυλακώσεις, ενα βρώμικο πανί ως τεμάχιο υφάσματος ρυπαρό με διάφορα ιχνοστοιχεία και άγνωστες ουσίες κτλ. Ελλείψει στοιχείων ο δρόμος είναι ένας, η δημιουργία εντυπώσεων. Η αντίκρουσή τους είναι έργο του κατηγορούμενου που καλείται να αντιπαλέψει ένα ολόκληρο μηχανισμό. Κατά τη διαδικασία των αναγνωστέων εγγράφων η εισαγγελέας με ζήλο σημείωνε τα μεγάλα ευρήματα που φτιάχνουν το προφίλ που σκιαγράφησε η αστυνομία. Κατασχεθέντα βιβλία εγκληματολογίας και ανακριτικής, επαναστατικών οργανώσεων, και σημειώσεις από το στρατό. Εδώ θέλω να σημειώσω ότι πράγματι έχω καλή συλλογή αναμνηστικών γνώσεων απο τη θητεία στις καταδρομές του ελληνικού στρατού, ως φαντάρος. Αυτό φάνηκε εξαρχής να ενοχλεί τους μηχανισμούς. Τους μηχανισμούς που δουλεύουν για το κράτος που κάθε χρόνο εκπαιδεύει υποχρεωτικά χιλιάδες φαντάρους στο να μάθουν να υπακούουν και να σκοτώνουν. Όμως μπορούν να είναι σίγουροι ότι οι γνώσεις αυτές στα χέρια ενός αναρχικού δεν θα χρησιμοποιηθούν με κακό τρόπο. Αφού δεν υπακούμε στις εντολές του κράτους δεν θα ήταν δυνατό να δολοφονήσουμε για το κράτος, όχι μόνο οι αναρχικοί αλλα και η πλειοψηφία των φαντάρων. Δεν σκοτώνουμε ανθρώπους μόνο γιατί φέρουν άλλο χρώμα κρατικής σημαίας, ούτε άμαχους και γυναικόπαιδα στο σωρό. Δεν καίμε τα σπίτια του κόσμου, ούτε ανατινάζουμε σχολεία και νοσοκομεία. Αυτά είναι κρατικές δουλειές. Η δυσφορία τους φανερώνει την μύχια επιθυμία εξαίρεσης του εσωτερικού εχθρού από αυτή τη δεξαμενή γνώσης του πολέμου, όπως σε παλιότερες εποχές με τα τάγματα ανεπιθύμητων και τα ιδιώνυμα. Το ίδιο ισχύει και για τη δυσφορία τους για την καραμπίνα που κατείχα νόμιμα κι ακόμη και για τα παιδικά παιχνίδια αεροβόλα. Αν μπορούσαν δεν θα επέτρεπαν στους αναρχικούς να έχουν ούτε σφεντόνα. Σε μια ευνομούμενη πολιτεία τα όπλα πρέπει να τα κατέχουν μόνο οι μπάτσοι και οι εκτός υπηρεσίας μπάτσοι, οι φασίστες, διότι η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα. Άλλωστε η ασφάλεια φρόντισε προτού καν γίνει η δίκη να μου αφαιρέσει την άδεια οπλοκατοχής κυνηγετικού όπλου.

Μετά τη σύλληψη, στο πρόσωπό μου απεικονίστηκε ο ταξικός τους εχθρός με τη μορφή του μέλους του E.A. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε οτι στην ανάκριση οι μπάτσοι επέμεναν ότι πρέπει να αναλάβω την ευθύνη, ώστε να επιβεβαιώσουν τη μέγιστη επιτυχία που περίμεναν. Το αστυνομικό δαιμόνιο των επίδοξων Κλουζώ μπορεί να διαψεύστηκε αργότερα, αλλά η έλλειψη στοιχείων είναι μια επουσιώδης λεπτομέρεια μπρος στις φανφάρες που επιβεβαιώνουν το μηνιάτικο. Τώρα το δικαστήριο καλείται να επικυρώσει την επιτυχία των μπάτσων επιβεβαιώνοντας την εικόνα που η δικογραφία σχημάτισε.

Όπως και σε άλλες υποθέσεις έτσι και σε αυτή έχουμε τα περίφημα ανώνημα τηλεφωνήματα στη ΓΑΔΑ άγνωστων πληροφοριοδοτών. Δεν χρειάζεται να αναφέρω το γελοίο του επιχειρήματος ότι η ΓΑΔΑ δεν έχει αναγνώριση κλήσεων, αλλά είναι ενδιαφέρον να δούμε γιατί μπαίνουν στον κόπο να πουν τέτοια ψέματα, εκτός των άλλων βέβαια, στη δικογραφία, αλλά και να τα επιβεβαιώνουν στο δικαστήριο. Σύμφωνα με την αστυνομία, ένας άγνωστος τηλεφωνεί στις 25/9/14 για να καταγγείλει ότι δήθεν σε ένα γκαράζ βρίσκονται όπλα κτλ και ζητά να το ελέγξουν. Η αστυνομία πάει στο εν λόγω γκαράζ όπου και βρίσκει σύμφωνα με τα λεγόμενά της μια σχάρα αυτοκινήτου. Όλως τυχαίως στις 25/9/14 είναι καταγεγραμμένο στη δικογραφία ότι ο ιδιοκτήτης του γκαράζ έχει επικοινωνήσει με το άτομο που φέρεται να νοίκιασε το γκαράζ λόγω μη καταβολής κάποιων ενοικίων και έτσι αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι ο πραγματικός ενοικιαστής και απευθύνεται στην αστυνομία. Αν ήθελε πραγματικά η αστυνομία να αφήσει ένα πέπλο μυστηρίου για το πώς κατέληξε στο γκαράζ δεν έπρεπε να αφήσει αυτή την κατάθεση στη δικογραφία, γιατί έτσι εκτίθεται και το ψέμα του ανώνυμου τηλεφωνήματος και ο μπάτσος ψευδομάρτυρας που το κατέθεσε στο δικαστήριο. Εν συνεχεία μετά από μερικές μέρες που με συνέλαβαν απέκρυψαν μεθοδικά μέχρι και σήμερα το γεγονός οτι δόθηκε ραντεβού με τον ιδιοκτήτη και η εν συνεχεία παγίδα της αστυνομίας μόνο και μόνο για να φανεί οτι παραφύλαγαν μέρα νύχτα γύρω από το γκαράζ έχοντάς το δήθεν υπό παρακολούθηση όλες τις προηγούμενες μέρες. Καταφανές ψέμα αφού το ίδιο πρωί πήγα στο σημείο, ώστε να βρώ τον ιδιοκτήτη για να του παραδώσω τα κλειδιά, ρωτώντας γείτονα, η οποία μου έδειξε το ενοικιαστήριο τοιχοκολλημένο με το τηλέφωνό του, το οποίο αντέγραψα με την ησυχία μου, χωρίς να με ενοχλήσει ο δήθεν κλοιός παρακολούθησης. Την ίδια ημέρα ο ιδιοκτήτης επισκέφθηκε τη ΓΑΔΑ για να δώσει συμπληρωματική κατάθεση όπου είναι βέβαιο ότι με παρουσίασαν μπροστά του μέσω του τζαμιού καθρέπτη του ανακριτικού θαλάμου. Άλλωστε το θυμάμαι χαρακτηριστικά γιατί ήταν απο τις λίγες στιγμές που δεν μου φόραγαν κουκούλα στο πρόσωπο και οι ίδιοι δεν ήταν τόσο προσεκτικοί ώστε να μη καταλάβω τι γινόταν. Αυτός φυσικά δεν με αναγνώρισε προς απογοήτευση των μπάτσων. Το γεγονός αυτό βέβαια δεν συνέφερε άρα δεν γράφτηκε στην κατάθεση εκείνης της ημέρας. Το γεγονός ότι όλα αυτά πιθανώς θα αποκαλύπτονταν είναι ο λόγος που ο κύριος ιδιοκτήτης δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο παρά την βίαιη προσαγωγή.

Η με κάθε τρόπο δημιουργία του ανάλογου κλίματος πρόσφορου για πετυχημένη δίωξη συνήθως φανερώνει τις γκροτέσκες μεθοδεύσεις. Η αστυνομία πάντα προσπαθεί να γράψει με τέτοιο τρόπο τις καταθέσεις ώστε να βολεύει ή να συγκαλύπτει αναλόγως τα γεγονότα. Κατά τη διάρκεια της δίκης αυτό φάνηκε σε διάφορες περιπτώσεις όπου οι μάρτυρες κατηγορίας αρνήθηκαν ότι έγιναν έτσι τα γεγονότα διευκρινίζοντας ότι άλλα έλεγαν αυτοί και άλλα έγραφε ο αστυνομικός. Το ερώτημα από την έδρα ήταν βέβαια “γιατί τα υπογράψατε”, αλλά παραβλέπει τον τρόπο με τον οποίο δίνονται οι καταθέσεις και τα τρικ που χρησιμοποιούνται για να περάσουν το νόημα που θέλουν να φανεί φτάνοντας στα όρια να κάνουν το άσπρο μαύρο. Είναι χαρακτηριστικό του βρώμικου τρόπου που λειτουργούν οι κρατικοί μηχανισμοί το γεγονός ότι ακόμα και στη δίκη δεν ήρθαν όλα τα πραγματικά πρόσωπα που με συνέλαβαν αλλά μόνο δύο από αυτούς. Οι άλλοι δύο που κατέθεσαν ως αυτοί που με συνέλαβαν ήταν τελείως άγνωστα (μέχρι σήμερα τουλάχιστον) σε εμένα άτομα. Αυτό για να καταλάβουμε πόση σημασία έχουν οι όρκοι περί της αλήθειας στη δίκη και πόσο αναξιόπιστη είναι όλη η διαδικασία. Τελικά επιβεβαιώνεται το γεγονός ότι όλο αυτό το σκηνικό αποτελεί μια θεατρική παράσταση με καλούς και κακούς ηθοποιούς. Μια θεατρική παράσταση αντιαισθητική και διόλου ευχάριστη, με το κόστος της να μετριέται σε χρόνια ανθρώπινου πόνου και σβησμένες ζωές καταδικασμένες να υπάρχουν σε ένα παράλληλο χωροχρόνο. Σε τόπους όπου το κύριο στοιχείο είναι η φθορά (και η διαφθορά). Σε αυτές τις αίθουσες επικυρώνεται η εκδίκηση του συστήματος όχι τόσο απέναντι στον έγκλειστο αλλά κυρίως απέναντι στους δικούς του ανθρώπους. Οι δίκες μπορεί να αξιώνουν τον σεβασμό από την κοινωνία, αλλά είναι προφανές ότι την ηθική νομιμοποίηση την έχουν απωλέσει, αν την είχαν ποτέ, και το μόνο που μένει ειναι ο τρόμος της ισχύος. Αυτό το φόβο ένιωσαν οι περισσότεροι μάρτυρες κατηγορίας που κλήθηκαν να καταθέσουν. Φοβόντουσαν το δικαστήριο όχι τους κατηγορούμενους. Οι μισοί περίπου το απέφυγαν μη θέλοντας να μπλέξουν με τη δικαιοσύνη. Τελικά αυτή η δικαιοσύνη είναι ενστικτωδώς αποκρουστική για μεγάλο μέρος της κοινωνίας.

Το αστυνομικοδικαστικό πλέγμα στελεχώνεται από ανθρώπους που άν πληρωθούν περισσότερα θα αλλάξουν στρατόπεδο όπως αλλάζουν πλευρά στον ύπνο τους. Οι διωκτικοί μηχανισμοί είναι η επιτομή της διαφθοράς και της ανηθικότητας, σχηματίζουν πυρετωδώς δικογραφίες και κλείνουν με ζήλο όπως όπως, υποθέσεις σε μια βιομηχανία ποινικής καταστολής παραγωγής κέρδους με πρώτη ύλη τον πόνο. Αυτά τα αναξιόπιστα πρόσωπα, ειδικοί μπάτσοι και ειδικοί εισαγγελείς, σχημάτισαν μια δικογραφία για ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση, κλοπή οχήματος, κατασκευή και χρήση εκρηκτικών, έκρηξη, φθορές κτλ, με στοιχεία ένα κλειδί από γκαράζ, ένα άδειο σπίτι άσχετο με την υπόθεση που δεν είχα καν χρησιμοποιήσει, το οποίο το νοίκιασα σε άλλο όνομα, και μια πλαστή ταυτότητα που μου χρεώνουν ότι μου ανήκει με την επουσιώδη λεπτομέρεια ότι δεν είμαι εγώ στη φωτογραφία της. Ακόμη κι αν είναι αστείο στην κοινή λογική να είσαι φυλακή και να διώκεσαι για αυτα τα πράγματα με κανένα στοιχείο, παρόλα αυτά, με δεδομένο το τι είναι η ελληνική δικαιοσύνη κανείς δεν μπορεί να κοιμάται ήσυχος.

Ωστόσο όσον αφορά την πρώτη κατηγορία της ένταξης σε τρομοκρατική οργάνωση πρέπει να επισημάνω ότι με προσβάλει ως άνθρωπο και αναρχικό. Ειναι ηλίου φαεινότερον ότι δεν είμαι μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης αφού δεν δουλεύω για τους μηχανισμούς κανενός κράτους, τυραννικού, δημοκρατικού, κοσμικού, χριστιανικού ή ισλαμικού. Άν ψάχνουν για τρομοκράτες θα τους βρούν στα υπουργεία, στις τράπεζες, τα αστυνομικά τμήματα, τις εφορίες, τα τηλεοπτικά στούντιο, τα Δ.Σ. των εταιρειών και τις βίλες. Στα υπουργεία που αναλαμβάνουν το συντονισμό των διάφορων κοινωνικών πεδίων στον ρυθμό της εκάστοτε συστημικής πολιτικής, αλλά στην ίδια πάντα μελωδία που κράτος και κεφάλαιο ορίζουν. Φυτώρια λαμογιάς, υποσχόμενα πλούτο και δόξα σε αριβίστες τεχνοκράτες και πολιτικούς. Δομές υπεύθυνες για την πραγματοποίηση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών λιτότητας που εκπορεύονται απο τα διευθυντήρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή των ξένων και ντόπιων οικονομικών ελίτ και της αστικής τάξης. Στις τράπεζες, τους ιδιωτικούς κολοσσούς εξουσίας που είναι οι νόμιμοι τοκογλύφοι. Δανείζουν χρήμα και παίρνουν πίσω πιο πολύ χρήμα ή τις ζωές όσων αδυνατούν να ξεπληρώσουν. Οι πυλώνες του αχαλίνωτου καπιταλισμού που υποτίθεται ότι δημιουργούν αξία απο το πουθενά μέσω χρηματιστηριακών τρικ. Που γιγαντώνουν τα κέρδη τους και τις φούσκες, οι οποίες όταν σκάνε καταπίνουν πρώτα το λαό και αν είναι τυχερό και τις ίδιες. Αυτά τα ιδρύματα που ενισχύονται κυριολεκτικά πάση θυσία απο εξωτερικά δάνεια και κρατικά διαθέσιμα (όταν υπήρχαν) ανακυκλώνοντας το χρήμα που οι ίδιες δανείζουν, παρασιτώντας εκ του ασφαλούς στο κοινωνικό σώμα. Τα αστυνομικά τμήματα που ένοπλοι υπαλληλίσκοι φροντίζουν να μην διαταράσσεται η κοινωνική ομαλότητα. Κανιβαλίζουν πάνω στα σώματα όσων φτωχών παραστρατήσουν. Κλέβουν, δεσμεύουν, βασανίζουν, σκοτώνουν, βιάζουν, ανάλογα την περίσταση. Πάντα στο απυρόβλητο, μιας και είναι οι εκπρόσωποι της παρά τω Θεώ ύψιστης αξίας: του νόμου του κράτους. Τις εφορίες, αυτές τις βδέλες που κάθε χρόνο φροντίζουν να απομυζήσουν το κάτι τις παραπάνω, με target group τους πολλούς μη έχοντες. Όσους αγχωμένοι προσπαθούν να ξεμπλέξουν από τους λογιστικούς λαβύρινθους και τις νέες παγίδες μπας και καταφέρουν να πληρώσουν τον κρατικό Μινώταυρο. Τα τηλεοπτικά στούντιο που η φωνή των ντόπιων αφεντικών σε συμπόρευση με αυτή των ευρωπαίων συνεταίρων τους, μιλάει στο λαό για το λαό. Στοκαρισμένα και μπογιατισμένα πρόσωπα ιεραρχούν, αποκρύπτουν ή διαστρεβλώνουν αναλόγως την πληροφόρηση. Ορίζουν τι είναι ηθικό και τι όχι, σε μια συνεχή προσπάθεια διαμόρφωσης συνειδήσεων. Αρχισυντάκτες και show men δημοσιογράφοι, σοβαροφανείς μαριονέτες σε εντεταλμένη υπηρεσία, δεν διστάζουν να τρομοκρατήσουν με απροκάλυπτο τρόπο τους δέκτες που τολμούν να κρίνουν και να διαφωνήσουν. Τα Διοικητικά Συμβούλια των εταιριών, εκεί που παίρνονται οι κρίσιμες αποφάσεις για το μοίρασμα της πίτας της αγοράς, τη συγχώνευση, την επέκταση ή την πτώχευση της επιχείρησης. Εκεί που οι δείκτες των διαγραμμάτων κέρδους θα συμβάλουν στην κρίση των μεγαλομετόχων για το αν θα προσλάβουν λίγο ακόμη φτηνό κρέας ή θα πετάξουν στην ανεργία μερικές δεκάδες, εκατοντάδες ή χιλιάδες εργάτες. Στις βίλες που αναπαύονται οι ευεργέτες του έθνους, ύστερα απο τις κοπιαστικές ημέρες κεφαλαιακού αυγατίσματος. Στις πισίνες, τα χιλιάδες τετραγωνικά με γκαζόν και τα υπερλούξ σαλόνια, υπό την άγρυπνη παρακολούθηση των πιο σύγχρονων μέσων ασφάλειας, αυτοί οι τίμιοι αφέντες και οι οικογένειές τους σχεδιάζουν τις νέες φιλανθρωπικές τους εκδηλώσεις όπου και τα ψίχουλα θα πιάσουν τόπο. Αυτοί είναι μερικοί από τους θεσμούς και τις δομές που με τα άτομα που τους στελεχώνουν συνθέτουν το κουβάρι της εξουσίας, αποτελώντας συγκοινωνούντα δοχεία της τρομοκρατίας. Ο ανάλογος τίτλος τους ανήκει δικαιωματικά. Άρα ο όρος “τρομοκράτης”είναι απολύτως αδόκιμος για το πρόσωπό μου. Άν πάλι εννοούν ότι είμαι μελος του Ε.Α. τότε και πάλι πέφτουν έξω. Ωστόσο αυτό το γεγονός δεν με κάνει λιγότερο εχθρικό απέναντί τους.

Το ποιός είμαι και τί θέσεις έχω είναι γνωστό στους συντρόφους και συναγωνιστές που οι πορείες μας συναντήθηκαν στο αναρχικό κίνημα. Με όσους και όσες παλέψαμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε χτίζοντας στα σπλάχνα του γερασμένου κόσμου τον νέο. Με υλικούς όρους ισότητας και αξίες ξένες προς αυτές που το σύστημα πρεσβεύει: τον καταναγκασμό, την υποκρισία και την εξατομίκευση. Με νου και πράξη που δεν στοχεύει στην εκμετάλλευση των ανθρώπων και την απομύζηση του περιβάλλοντος, την καταστροφή και λεηλασία, αλλά τη συνεργασία και αρμονική συμβίωση ως ίσοι πρός ίσους και όχι ως κυρίαρχοι και δήθεν δαμαστές της φύσης. Αδιαμεσολάβητες πράξεις, αυτονομία, αλληλεγγύη, ελευθερία είναι έννοιες που παρότι έχουν εκχυδαϊστεί από το λεξιλόγιο της εξουσίας, χαρακτηρίζουν τους αναρχικούς και αποτελούν μαζί με το συμφέρον της τάξης μας τον κινητήριο μοχλό των πράξεών μας απο τις πιο σημαντικές μέχρι τις πιο μικρές και καθημερινές. Η αλληλεγγύη είναι έννοια ξένη προς εσάς που οι σχέσεις σας χαρακτηρίζονται από την ιεραρχία και δεν περιμένω να την καταλάβετε, ωστόσο σε αυτό το νοηματικό πλαίσιο εμπίπτει και η κατοχή του κλειδιού που ξεκλείδωσε όλο το κατηγορητήριο.

Η εικόνα που έφτιαξε η αστυνομία στο πρόσωπό μου δεν θα έπρεπε να ενδιαφέρει το δικαστήριο, αλλά όπως είπαμε ελλείψει στοιχείων είναι το τελευταίο οχυρό ή καλύτερα η τελευταία αφορμή να στηριχθούν πολιτικά και μόνο και όχι δικονομικά οι κατηγορίες. Γιατί τα ειδικά αυτά δικαστήρια με τους ειδικούς αντιτρομοκρατικούς νόμους το μόνο που επιβεβαιώνουν περίτρανα είναι το γεγονός ότι η ειδική φύση τους έγκειται στην πολιτική τους φύση. Αυτά τα δικαστήρια είναι ελεγχόμενα από το βαθύ κράτος σε μεγαλύτερο βαθμό από τα κοινά και είναι φτιαγμένα για να αντιμετωπίζουν όχι απλώς υποθέσεις ανυπακοής στους νόμους αλλά δυνάμει δυνατότητες υλικής επιβολής επί του νόμου και του καθεστώτος. Δικάζουν κυρίως υποθέσεις όπου το μονοπώλιο της κρατικής βίας δηλαδή της κρατικής ερμηνείας της πραγματικότητας και επιβολής κοινωνικών σχέσεων, τίθεται σε κίνδυνο. Άρα η δίκη ειναι πολιτική, όπως πολιτικοί κρατούμενοι είναι οι δεκάδες επαναστάτες στις ελληνικές φυλακές. Οι δεκάδες σύντροφοι και συντρόφισσες που απολαμβάνουν ειδικής αντιμετώπισης μέσω των πιο ισχυρών εργαλείων νομικής καταστολής φτιαγμένων να αντιμετωπίσουν τις μορφές πάλης που υπερβαίνουν την ευκολοχώνευτη για το σύστημα διαμαρτυρία.

Η έδρα και σε αυτή, όπως σε όλες τις δίκες, θέλει να επιβεβαιώσει την εξουσία της μέσω των δηλώσεων νομιμοφροσύνης από πλευράς του κατηγορούμενου. Αυτό δεν μπορεί να γίνει όπως δεν έγινε απο την πρώτη στιγμή της σύλληψης ακολουθώντας το δρόμο που έχουν χαράξει τόσοι σύντροφοι που έχουν αιχμαλωτιστεί στο παρελθόν. Η αναρχική δράση είναι πολύμορφη και δεν διαχωρίζεται με κριτήριο τη νόμιμη ή παράνομη μορφή. Επομένως, δηλώσεις καταδίκης μορφών πάλης, δηλώσεις νομιμοφροσύνης και κυρίως φόβο δεν θα εισπράξετε από πλευράς μου. Το γεγονός ότι αρνούμαι το κατηγορητήριο δεν θα πει οτι αναγνωρίζω την εξουσία σας ή ότι παύω να είμαι δηλωμένος εχθρός του καπιταλισμού, του κράτους και κάθε κυβέρνησης που έχουν ως γαρνιτούρα.

Όπως ανέφερα σε προηγούμενο σημείο, κανείς δεν μπορεί να κοιμάται ήσυχος, ακόμη και αν διώκεται δίχως κανένα στοιχείο. Ταυτόχρονα, όμως, όταν η στάση της ζωής σου ταυτίζεται με τις αξίες που πρεσβεύεις και με την σειρά τους αυτές εμπνέουν τον κόσμο, μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος, είτε μέσα είτε έξω από την φυλακή. Αντιθέτως, όπως είχε πεί και ο Όμηρος: “Αυτός που βρίσκεται στην εξουσία δεν μπορεί να κοιμηθεί ήσυχα μια ολόκληρη νυχτα”.

Από την Τσιάπας, στην Ροτζάβα, το Ντιγιαρμπακίρ και την Γάζα, η αντίσταση μας δείχνει τον δρόμο.

ΚΟΝΤΡΑ http://www.eksegersi.gr/%CE%95πικαιρότητα/25311.2η-δίκη-ΕΑ—Πολιτικές-Δηλώσεις