Δίκη για το σχέδιο Γοργοπόταμος

https://athens.indymedia.org/post/1560898/

από ΚΟΝΤΡΑ 04/07/2016 1:58 μμ.

Οι πολιτικές τοποθετήσεις των μελών της ΣΠΦ και κατηγορουμένων για την υπόθεση, το «κήρυγμα» του εισαγγελέα και η πρόταση επί της ενοχής

Δίκη για το σχέδιο Γοργοπόταμος Οι πολιτικές τοποθετήσεις των μελών της ΣΠΦ και κατηγορουμένων για την υπόθεση, το «κήρυγμα» του εισαγγελέα και η πρόταση επί της ενοχής Το τυπικό στάδιο των απολογιών της δίκης για το σχέδιο Γοργοπόταμος ολοκληρώθηκε στις δύο προηγούμενες συνεδριάσεις του τρομοδικείου του Κορυδαλλού. Με δηλώσεις τους, οι κατηγορούμενοι-μέλη της ΣΠΦ που επέλεξαν να τοποθετηθούν ξεκαθάρισαν ότι το στάδιο της απολογίας δεν τους αφορά, ενώ εξαπέλυσαν για άλλη μια φορά δριμύ κατηγορώ στη σύγχρονη αστική εξουσία και τις μορφές που παίρνει. Τα πλήρη κείμενα των δηλώσεων των κατηγορουμένων παρατίθενται στο σύνολό τους στη συνέχεια του ρεπορτάζ. Αξίζει να σημειωθεί ότι, με δήλωση που διαβάστηκε από το συνήγορό της, τοποθετήθηκε και η Αθηνά Τσάκαλου, «φυλακισμένη» στη Σαλαμίνα.

Στις 29 Ιουνίου, ακούστηκε και η πρόταση του εισαγγελέα επί της ενοχής, την οποία θα σχολιάσουμε μετά την παράθεση των δηλώσεων των κατηγορουμένων.

 

Εισαγγελική πρόταση: «κήρυγμα» και ανεδαφικές «σκέψεις» με σκοπό της επιθυμητές καταδίκες

«Συγκοινωνούντα δοχεία»: το ζητούμενο ως δεδομένο και άκριτη αποδοχή των «πορισμάτων» της δικογραφίας

Ένα «κήρυγμα» βουτηγμένο, στο σύνολό του, στις πιο πάγιες θέσεις του αστικού κράτους, ένα κήρυγμα που ως μόνο στόχο είχε την αυτοϊκανοποίηση του ίδιου του ομιλούντος ότι μ’ αυτό τον τρόπο «συντρίβει» την αντίπαλη ιδεολογική πλευρά, ήταν το εναρκτήριο σάλπισμα αλλά και η κατακλείδα της πρότασης του εισαγγελέα της έδρας στη δίκη για το σχέδιο Γοργοπόταμος, Ι. Κούτρα.

«Το κράτος είναι απαραίτητο», «Η ανυπαρξία κρατικής εξουσίας υπάρχει μόνο στο μυαλό κάποιων», «Όλοι αποδέχονται την αναπόδραστη ισχύ της έννομης τάξης» ανέλυε από άμβωνος. Μετά απ’ αυτή την, καθόλου ολιγόλεπτη, εισαγωγική «νουθεσία» ο εισαγγελέας τοποθετήθηκε για θέματα νομικών εννοιών και ορισμών ώστε να αρχίσει να καταλήγει στα συμπεράσματά του σχετικά με τους κατηγορούμενους. Πιο πολύ όμως έμοιαζε ότι ήθελε με διάφορα σλάλομ και τερτίπια να καταλήξει σε προτάσεις καταδίκης, παρά να προσπαθεί να βάλει σε σωστή βάση τα πράγματα, έστω με τον τρόπο ενός εισαγγελέα. Εξηγούμαστε.

Καταρχάς, όταν ένας εισαγγελέας μεταχειρίζεται τη μέθοδο της λήψης του ζητούμενου ως δεδομένο, ό,τι νομικές αναλύσεις και να κάνει θα αποδεικνύονται τουλάχιστον αβάσιμες. Διότι δεν μπορείς να λες ότι «βάσει της δικογραφίας» ή ότι «βάσει της εξέτασης DNA» (της οποίας η ανακρίβεια έχει περιγραφεί ουκ ολίγες φορές σ’ αυτές τις δίκες) ή «της έκθεσης αποκρυπτογράφησης» ο κατηγορούμενος έκανε τη συγκεκριμένη πράξη, κι αυτή να μην έχει αποδειχτεί στην ακροαματική διαδικασία. Να λες ότι έκανε αυτή την ενέργεια, αλλά αυτό να μην το επιβεβαιώνει κανείς.

Αυτό έπραξε ο εισαγγελέας Κούτρας. Έλαβε ως δεδομένα όλα τα ευρήματα, συν την εντελώς αναξιόπιστη εξέταση DNA, και πρότεινε την ενοχή, που οδηγεί ορισμένους κατηγορούμενους ακόμα και σε δεκαετίες κάθειρξης.

Με αυτή τη λογική, προσθέτοντας όμως λίγο… αλατοπίπερο (περίπου όπως θα έκαναν οι κίτρινες φυλλάδες) στο «σενάριο» της Αντιτρομοκρατικής, κατέληξε ακόμα, ότι κάποιοι εκ των ποινικών κρατούμενων που βρίσκονται εμπλεκόμενοι στην υπόθεση του σχεδίου απόδρασης έχουν ενταχθεί και έχουν αποδεχτεί πλήρως τους σκοπούς της ΣΠΦ! Τι κι αν η ίδια η οργάνωση έχει ξεκαθαρίσει ότι κανένας άλλος δεν είναι μέλος της, πλην όσων έχουν αναλάβει την ευθύνη; Ο εισαγγελέας «εξέτασε» τα στοιχεία και ορθολογικά σκεπτόμενος κατέληξε ότι όχι μόνο βοήθησαν αλλά εντάχθηκαν με ζέση στις γραμμές της οργάνωσης! Η… επιστημονικότατη λογική των «συγκοινωνούντων δοχείων» επιστρατεύθηκε αθροιστικά με τα υπόλοιπα, για να βγουν άλλη μια φορά αυθαίρετα συμπεράσματα.

Και περνάμε στο ακανθώδες ζήτημα των συγγενών μελών της ΣΠΦ, που μπήκαν κι αυτοί στο στόχαστρο της Αντιτρομοκρατικής και οδηγήθηκαν στο δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού. Εδώ, ο εισαγγελέας Ι. Κούτρας δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει τη δουλειά της Αντιτρομοκρατικής. Κι αυτό δεν οφείλεται στην αγνή καρδιά ή στην αμερόληπτη κρίση του αλλά, πρώτα απ’ όλα, στα ίδια τα μέλη της οργάνωσης, που έβαλαν το σώμα τους μπροστά σε μια απεργία πείνας διαρκείας, στο κίνημα που αναπτύχθηκε μέσα κι έξω από τις φυλακές, στους μάρτυρες που ήρθαν στο δικαστήριο και κατέθεσαν προς υπεράσπιση συγγενικών, φιλικών και συντροφικών σχέσεων. Απ’ αυτούς μπήκε το ανάχωμα και όχι από τον εισαγγελέα της έδρας.

Έτσι η εισαγγελική πρόταση για τις Ε. Στατήρη και Α. Τσάκαλου είναι η απαλλαγή τους από τις κατηγορίες. Ωστόσο δεν επιφυλάχτηκε η ίδια μεταχείριση στον Χ. Πολύδωρος Ο εισαγγελέας πρότεινε την καταδίκη του όχι για ένταξη στην οργάνωση (βάσει του 187Α ΠΚ), αλλά για απλή συνέργεια στην ένταξη της Α. Σπυροπούλου! Με ποιο σκεπτικό; Με το σκεπτικό ότι ο εισαγγελέας δε θα έπραττε όπως έπραξε ο Χ. Πολύδωρος, αν βρισκόταν στη θέση του, και επομένως κάτι… ύποπτο πρέπει να συμβαίνει. Οπότε ας του ρίξουμε μια συνέργεια, θεωρώντας ότι δε θα μας κράξουν και πολύ.

Άλλο ένα στοιχείο που  χρησιμοποιήθηκε από τον εισαγγελέα προς ενίσχυση της προσωπικής του εκτίμησης ότι ο Χ. Ροδόπουλος ενσαρκώνει τον περίφημος «Ιάσονα» ήταν το DNA σ’ έναν εκρηκτικό μηχανισμό. Απ’ αυτό, παρά τις τεράστιες επιστημονικές ρωγμές που έχει αυτού του είδους η εξέταση, βγήκε το συμπέρασμα ότι ο Χ. Ροδόπουλος και ήταν μέλος ενταγμένο στη ΣΠΦ και συμμετείχε στην ενέργεια και… τα πάντα όλα. Τι πιο εύκολο! Ηρθαν και οι «επιστολές» να ενισχύσουν τον ισχυρισμό, καθώς κι ένα «εύρημα» ενός γεμιστήρα και ενός χάρτη! Όλ’ αυτά για τον υποτιθέμενο «Ιάσονα» βέβαια. Πώς καταλήξαμε όμως ότι «Ιάσονας» και Ροδόπουλος ταυτίζονται; Μα αυτό το ζητούμενο είναι… δεδομένο!

Η κατηγορία, επίσης, της «διεύθυνσης τρομοκρατικής οργάνωσης» που βάρυνε τα μέλη της ΣΠΦ, έγινε απόλυτα αποδεκτή και για όλους τους εμπλεκόμενους. Συγκεκριμένα, τα μέλη της ΣΠΦ, που έχουν ήδη αναλάβει την ευθύνη για τη συμμετοχή τους στην οργάνωση, προτείνονται από τον εισαγγελέα ως ένοχοι Διεύθυνσης της οργάνωσης, ηθικής αυτουργίας στην ένταξη του Χ. Ξηρού και του Χ. Ροδόπουλου και της ηθικής αυτουργίας του άρθρου 15 Ν. 2168/93 (νόμος περί όπλων). Άλλο καινοφανές αυτό! Ας θυμηθεί λίγο ο κύριος εισαγγελέας ότι προηγηθείσες αποφάσεις ομοιόβαθμων δικαστηρίων και προτάσεις εισαγγελέων σ’ αυτά τα δικαστήρια, αποδέχτηκαν πλήρως ότι αυτού του τύπου οι οργανώσεις δεν έχουν αρχηγούς από τη φύση τους και επομένως δεν μπορεί να νοηθεί η έννοια της διεύθυνσης. Μπρος σε μια ακόμα καταδίκη, όμως, τι μας ενδιαφέρουν αυτά τα… ψιλοπράματα; Η αθωωτική πρόταση ήταν η μονόδρομος σ’ αυτή την κατηγορία, αλλά ο εισαγγελέας κινήθηκε στο αναμενόμενο πλαίσιο της ιδιότητάς του.

Τέλος, για την Α. Σπυροπούλου προτάθηκε να κριθεί ένοχη για ένταξη, για κατοχή κατά το άρθρο 15 του Ν. 2168/93, για πλαστογραφία και επιπλέον για υπόθαλψη εγκληματία (σχετικά με τον Χ. Ξηρό).
 

Αγορεύσεις συνηγόρων υπεράσπισης (30.06.16)

Στις 30 Ιούνη, μετά την ολοκλήρωση του σταδίου των απολογιών και της πρότασης του εισαγγελέα, ήρθε η σειρά των συνηγόρων υπεράσπισης να αγορεύσουν. Πριν την έναρξη των αγορεύσεων πήρε το λόγο ο Χ. Τσάκαλος και ξεκαθάρισε στο δικαστήριο πως τα όσα θα πουν οι συνήγοροι αφορούν καθαρά και μόνο το σκέλος των νομικών ζητημάτων και δεν έχουν καμιά σχέση με τις ενέργειες, για τις οποίες σε προηγούμενες δηλώσεις τους αναφέρθηκαν εκτενώς οι ίδιοι.

Το ρεπορτάζ που ακολουθεί αναφέρει τους συνηγόρους υπεράσπισης με τη σειρά που μίλησαν και εκθέτει τα βασικότερα σημεία των αγορεύσεών τους.

Πρώτος τοποθετήθηκε ο συνήγορος υπεράσπισης της Α. Σπυροπούλου. Στην αγόρευσή του ανέλυσε το θέμα του πολιτικού εγκλήματος, τόνισε ότι η δίκη που γίνεται στον Κορυδαλλό είναι τέτοιας φύσης (βασισμένη κυρίως στο περιβόητο άρθρο 187Α ΠΚ) και υπενθύμισε την αναρμοδιότητα του δικαστηρίου να δικάζει τα εν λόγω αδικήματα με συνθέσεις χωρίς ενόρκους. Όπως είναι γνωστό, τα πολιτικά εγκλήματα, ακριβώς λόγω της ιδιότητάς τους αυτής, πρέπει να κρίνονται από Μικτά Ορκωτά Δικαστήρια.

Εκτός από την αναρμοδιότητα του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων να δικάζει πολιτικά αδικήματα ο συνήγορος αναφέρθηκε και στο ζήτημα των ατομικών δικαιωμάτων, όπως αυτά ορίζονται στο Σύνταγμα. Συγκεκριμένα, μ’ αφορμή την παράνομη άρση του απορρήτου των επικοινωνιών (που προστατεύεται κατά το άρθρο 19 του Συντάγματος) υπογράμμισε ότι «μ’ αυτές τις πρακτικές οδηγούμαστε στη σταδιακή κατάργηση των ατομικών δικαιωμάτων» και ζήτησε από το δικαστήριο να μη ληφθούν υπόψη τα προϊόντα που αποκτήθηκαν παράνομα από την Ασφάλεια και την Αντιτρομοκρατική. «Κάτι τέτοιο θα σημάνει την ευθεία κατάργηση του Συντάγματος» τόνισε.

Τέλος, μίλησε για το προβληματικό άρθρο 187Α ΠΚ στην ουσία του και για την αοριστία που το χαρακτηρίζει.

Ο Φ. Ραγκούσης επέλεξε από τους εντολείς του να μιλήσει αρχικά για τον Χ. Ροδόπουλο. Με το σκεπτικό ότι αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση κατηγορούμενου στην υπόθεση, ξεκίνησε την αγόρευσή του λέγοντας πως δε «δένει» τίποτα στο πρόσωπό του απ’ όσα του προσάπτουν. Πώς ακριβώς βρέθηκε στο στόχαστρο ο Χ. Ροδόπουλος; Ο ίδιος ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Γ. Πανούσης, είχε πει ότι η σύλληψη Ροδόπουλου είναι τεράστιας σημασίας, αποτελεί τον συνδετικό κρίκο στην ιστορία. Όμως, γιατί ένας τέτοιος άνθρωπος σαν τον «Ιάσονα» δεν κρύφτηκε, δεν προσπάθησε να καλυφθεί, δεν αντιστάθηκε;

«”Γέρασε στη φυλακή” είπε ο κύριος εισαγγελέας στον Χ. Ροδόπουλο», σχολίασε ο συνήγορος και συνέχισε λέγοντας πως ο κατηγορούμενος βιώνει σιωπηρά αυτή του τη δίωξη. Όπως επεσήμανε, ούτε καν η κατάθεση του Ηρ. Πατεράκη, «εκπροσώπου» της Αντιτρομοκρατικής στην εν λόγω δίκη και γενικού χειριστή της υπόθεσης, δεν κατάφερε να ταυτοποιήσει τον Χ. Ροδόπουλο με τον «Ιάσονα». Συν το γεγονός πως ακόμα και οι παρακολουθήσεις της αστυνομίας και η παράνομη άρση απορρήτου δεν οδήγησε ούτε κι αυτή σε κάποιο αποτέλεσμα. Πώς λοιπόν κατέληξε ο εισαγγελέας με τέτοια σιγουριά; Μάλλον εδώ ταιριάζει η λαϊκή ρήση «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».

«Όμως, μήπως», εξακολούθησε ο Φ. Ραγκούσης, «πυκνώσανε τα στοιχεία στην πορεία της διαδικασίας»; Η απάντηση είναι αρνητική. Κανένας μάρτυρας δεν αναγνώρισε, κανένας δεν μπόρεσε να επιβεβαιώσει τίποτα, ενώ τα όποια έγγραφα και πορίσματα DNA είναι απλά ενδείξεις. Η δε «σιωπή» του, έτσι όπως εκλαμβάνεται από τον εισαγγελέα, προσφέρει την ιδανική βάση, την κολυμβήθρα του Σιλωάμ, για να κριθεί ένοχος, παρόλο που ο ίδιος έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του με κατάθεση εγγράφων αλλά και απολογία στο ίδιο το δικαστήριο. «Οι εξετάσεις DNA γίνονται από φορείς χωρίς σχετική μόρφωση και εκπαίδευση, είναι αναξιόπιστες, δεν μπορούν να δώσουν σαφή εικόνα» συνέχισε.

Στο θέμα της ένταξης ο συνήγορος μίλησε για σκηνικό απόλυτης ασάφειας. «Από πού προκύπτει η συμμετοχή του, μόνο από το DNA; Η ιδεολογική του στήριξη προς την οργάνωση από πού βγαίνει; Το είπε ο ίδιος ή κάποιος άλλος μάρτυρας; Αλλά ακόμα κι αν δεχτούμε το υποθετικό σενάριο της μεταφοράς ενός δέματος, μπορεί αυτό να εμπλέξει κάποιον ως μέλος;», αναρωτήθηκε και πρόσθεσε ότι σχετικά με το ΑΤ Ιτέας ούτε ο ίδιος ο κατηγορούμενος δέχεται τη συμμετοχή του και αυτό έρχεται να αθροιστεί με αντίστοιχη δήλωση της ίδιας της οργάνωσης.

Ο Φ. Ραγκούσης έκλεισε την αγόρευσή του λέγοντας ξανά πώς δεν μπορεί να προκύψει ενοχή μόνο από το στοιχείο του DNA και πως ακόμα κι οι δικαστές καμιά φορά πέφτουν έξω στις κρίσεις τους.

Ο Σπ. Φυτράκης, που μίλησε αμέσως μετά για τον Χ. Χατζημιχελάκη, περιορίστηκε στο νομικό κομμάτι. Εξέθεσε τα δικονομικά κωλύματα που έχουν ήδη βγει στην επιφάνεια από την αρχή της διαδικασίας, όπως το θέμα της εκκρεμοδικίας (στο οποίο ακόμα το δικαστήριο έχει επιφυλαχθεί να απαντήσει), το θέμα της αναρμοδιότητας του δικαστηρίου ή της αντισυνταγματικότητας του άρθρου 187Α ΠΚ. Σχολίασε έντονα το ανεδαφικό της κατηγορίας της «διεύθυνσης», τονίζοντας ότι το θεμέλιό της είναι σαθρό. «Πώς γίνεται κάποιος διευθυντής σ’ αυτές τις οργανώσεις; Πώς θα καταλήξουμε σ’ ένα τέτοιο συμπέρασμα;» αναρωτήθηκε για να προσθέσει ότι αυτά που εφαρμόζονται είναι μοντέλα του εξωτερικού.

Ανέλυσε, ακόμα, το «στιγμιαίο» και το «διαρκές» έγκλημα. «Το έγκλημα της δικτατορίας ήταν στιγμιαίο με βάση το νόμο αλλά το έγκλημα του Χ. Χατζημιχελάκη είναι διαρκές» ανέφερε. «Οι δηλώσεις μετά από πράξεις ή ενέργειες μπορούν να στοιχειοθετήσουν και να τυποποιήσουν κάποιο αδίκημα; Οχι. Δεν μπορούν να αποτελούν στοιχείο για ενοχή». Εκλεισε λέγοντας: «Πείτε μου τι ακριβώς και συγκεκριμένα έκανε και αφήστε τις γενικεύσεις. Ζητώ την αθώωσή του για όλες τις κατηγορίες». Σε συναφές πλαίσιο κινήθηκε και η συνεργάτης του, που υπογράμμισε ακόμη περισσότερο ότι δεν προκύπτει κανένα εξατομικευμένο στοιχείο για το πρόσωπο του Χ. Χατζημιχελάκη στην υπόθεση και πως δεν μπορεί να στηριχθεί η ηθική αυτουργία, αφού αυτή δεν προϋποθέτει «διάθεση» αλλά πράξη πριν την πράξη του αυτουργού, κάτι που δεν υπάρχει στην υπό εξέταση περίπτωση.

Το λόγο έλαβε ξανά ο Φ. Ραγκούσης, αυτή τη φορά για τα μέλη της ΣΠΦ, Χ. και Γ. Τσάκαλο και Γ. Πολύδωρο. Μιλώντας αυστηρά σε νομικό πλαίσιο, σε συμφωνία και με την αρχική δήλωση που έκαναν τα μέλη της ΣΠΦ, ο συνήγορος έθεσε υπόψη του δικαστηρίου κάποια βασικά ζητήματα. Την ταυτότητα των στόχων, την ταυτότητα των ίδιων των μελών, τον πολιτικό χαρακτήρα των διώξεων, ενώ πρόσθεσε πως η θέση των δικαστών είναι θέση ευθύνης απέναντι στην κοινωνία και πως έχουν υποχρέωση να βάζουν ανάχωμα σε αποφάσεις που τείνουν να μετατρέψουν τη χώρα σ’ έναν τεράστιο άθροισμα υπόπτων. Τους προέτρεψε δε να χρησιμοποιήσουν το νομικό τους οπλοστάσιο με σύνεση και να μην υποκύψουν στη λογική της εξόντωσης των πολιτικών αντιπάλων.

Αναφορά έγινε και στην εντελώς έωλη κατηγορία της «συγκρότησης τρομοκρατικής οργάνωσης». «Το βούλευμα μιλά για “συγκρότηση” όμως αν ισχύει κάτι τέτοιο τότε προκύπτουν δύο οργανώσεις, κάτι που δεν ισχύει. Υπάρχει η ίδια οργάνωση –ΣΠΦ- που θέλει να δραπετεύσει και να περάσει στην ελευθερία. Επομένως, υπάρχει εκκρεμοδικία και τα μέλη της ΣΠΦ δεν μπορούν να δικαστούν εκ νέου για την κατηγορία της συγκρότησης» τόνισε.

Ο Φρ. Ραγκούσης συνέχισε και για τον F. Dushku (κατηγορείται ότι πίεζε τον M. Bujar, που προτάθηκε ως άμεσος συνεργός, και επομένως ότι ο ίδιος -F. Dushku- είναι ηθικός αυτουργός στην άμεση συνέργεια του M. Bujar και κατ’ επέκταση άμεσος συνεργός στον αυτουργό, κατά τον εισαγγελέα). «Μια επαναστατική οργάνωση δεν είναι σαλόνι στο οποίο καθόμαστε χαλαροί. Δε σημαίνει ότι όποιος βοηθάει βρίσκει μια θέση μέσα σ’ αυτή. Το σχέδιο δε θα μπορούσε να “βγει” έξω από τα μέλη», τόνισε ο ασυνήγορος. Ο F. Dushku, υποστήριξε, ήθελε απλώς να επωφεληθεί. Δεν μπορεί αυτό να οδηγήσει σε αποδοχή του 187Α ΠΚ. «Τι κοινό έχει ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος με τη ΣΠΦ; Μια απλή κοινωνική σχέση μπορεί να στοιχειοθετήσει “ένταξη”;» αναρωτήθηκε.

Τελευταίος αγόρευσε ο δεύτερος συνήγορος του Γ. Πολύδωρου ο οποίος ανέλυσε τις θεωρίες για το πολιτικό έγκλημα, ξεκαθάρισε ότι τα ελατήρια των πράξεων ήταν καθαρά πολιτικά και άρα το δικαστήριο είναι αναρμόδιο αφού δεν αποτελείται από λαϊκούς δικαστές. «Ο Γ. Πολύδωρος έχει τη δική του κοσμοθεωρία, το δικό του φρόνημα. Όμως εδώ δε δικάζεται γι’ αυτά αλλά για τις όποιες πράξεις έχει κάνει». Ανέφερε επίσης ότι υπάρχει εμφανώς η τάση να εξισώνονται το πολιτικό έγκλημα με το οργανωμένο, κάτι που δεν υφίσταται και είναι μάλιστα αυθαίρετα συναγόμενο.

Σχετικά με το προφίλ των διώξεων αλλά και της εμπλοκής των συγγενών και συντρόφων στην υπόθεση, ο συνήγορος τόνισε ότι πρόκειται για μια αέναη δικαστική ομηρία καφκικού χαρακτήρα, ενώ η δίωξη του αδερφού του Γ. Πολύδωρου, Χρήστου, συνιστά ψυχολογικό εκβιασμό.

Τέλος, σχολίασε το παράλογο της «διακεκριμένης οπλοκατοχής» του άρθρου 15 Ν. 2168/93 και υπενθύμισε τόσο την απόφαση στη δίκη του Επαναστατικού Αγώνα όσο και τη λογική ακροβασία του εισαγγελέα περί απειλής τους δημοκρατικού πολιτεύματος από δύο σακβουαγιάζ με όπλα.

«Ο Γ. Πολύδωρος θα τιμωρηθεί για ένα αδίκημα που δεν πρόλαβε να διαπράξει», κατέληξε.  

 ΚΟΝΤΡΑ   http://www.eksegersi.gr/Επικαιρότητα/26500.Οι-πολιτικές-τοποθετήσεις-των-μελών-της-ΣΠΦ-και

συμπληρωση

από αντιπληροφορηση 05/07/2016 10:11 πμ.

Ο Χ.Ξηρος απαλλαχτηκε απο την διευθυνση οργανωσης και κατηγορειται απλα για συμμετοχη σε τρομοκρατικη οργανωση..

Ο εισαγγελεας Ι.Κουτρας στην αγορευση του προτεινοντας την απαλλαγη για την διευθυνση  ανεφερε..” απο την διαδικασια ειναι φανερο οτι ο Χ.Ξηρος ακολουθουσε τις εντολες των εγκλειστων μελων της ΣΠΦ.Ο ιδιος δεν ηταν σε θεση να κανει κατι αν δεν του το υπεδεικνυαν οι εγκλειστοι πυρηνες.Μαλιστα οτι εκανε ,το εκανε με χαρακτηριστικη αβλεψια για να το πω κομψα..με λιγα λογια  ευτυχως για τις διωκτικες αρχες που υπηρχε ο Χ.Ξηρος ο οποιος με τα λαθη του εξεθεσε το σχεδιο αποδρασης των πυρηνων,αλλιως ισως να μην βρισκομασταν αυτην την στιγμη εδω..Για αυτο απο το καλοκαιρι του 2014 αναλαμβανει οργανωτικο ρολο η Αγγελικη Σπυροπουλου..”

ΥΓ Μετα το τελος της δικης θα κυκλοφορησει εντυπο υλικο με τα πρακτικα της δικης απο την ” αντιπληροφορηση”

συμπληρωση 2

από συμπληρωση 2 05/07/2016 1:27 μμ.

Ο Χ.Ξηρος δεν παρευρεθηκε στο δικαστηριο σε καμια συνεδριαση και δεν υπσρχει καμια δηλωση του

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *