Εισαγγελέας τρομοδικείου κοπιάρει δημοσιογράφο και εισηγείται καταδίκες

https://athens.indymedia.org/post/1561492/

από ΚΟΝΤΡΑ 22/07/2016 7:23 μμ.

Εισαγγελέας τρομοδικείου κοπιάρει δημοσιογράφο και εισηγείται καταδίκες Καταδικαστική για τους έντεκα κατηγορούμενους και αθωωτική για έναν (τον Σπ. Μάνδυλα_ ήταν ήταν η πρόταση της εισαγγελέα Α. Μασούρα, στην τρομοδίκη για το σχέδιο Φοίνικας. Το εντυπωσιακό είναι πως η εισαγγελέας χρησιμοποίησε άρθρο δημοσιογράφου γνωστού για τις υπερσυντηρητικές-τρομολαγνικές του απόψεις, χωρίς όμως ν’ αναφερθεί στην πηγή της.

Την Παρασκευή 15 Ιούλη, η εισαγγελέας Μασούρα αγόρευσε για μία ώρα και 45 λεπτά εκθέτοντας την πρότασή της επί της ενοχής ή μη των Α. Τσαβδαρίδη, Σπ. Μάνδυλα, Χ. Χατζημιχελάκη, Ολγ. Οικονομίδου, Γ. Πολύδωρου, Γερ. Τσάκαλου, Χρ. Τσάκαλου, Μιχ. Νικολόπουλου, Γ. Νικολόπουλου, Π. Αργυρού, Δαμιανού Μπολάνο και Θ. Μαυρόπουλου. Οι δύο πρώτοι κατηγορούνται, με βάση το βούλευμα 378 του 2014, για απόπειρα ανθρωποκτονίας λόγω της αποστολής «βομβοδέματος» στον πρώην διοικητή της Αντιτρομοκρατρικής Δ. Χωριανόπουλο, για ένταξη σε «τρομοκρατική» οργάνωση, για προμήθεια, κατασκευή και κατοχή εκρηκτικών υλών και ορισμένα άλλα αδικήματα. Οι υπόλοιποι δέκα, φυλακισμένα μέλη της ΣΠΦ, κατηγορούνται για ηθική αυτουργία στις πράξεις των δύο πρώτων και επιπλέον για ηθική αυτουργία σε δύο εκρήξεις, στο αυτοκίνητο της διευθύντριας των φυλακών Κορυδαλλού Μ. Στέφη και στο αυτοκίνητο του δεσμοφύλακα των φυλακών του Ναυπλίου Αρ. Γκέλμπουρα.

Πριν περάσουμε στο σχολιασμό της πρότασης της εισαγγελέα χρήσιμο είναι να σχολιάσουμε μερικά πράγματα για τη στάση της επί των ενστάσεων και των αιτημάτων που υποβλήθηκαν από τους συνηγόρους υπεράσπισης. Υποβλήθηκαν ενστάσεις: α) Αναρμοδιότητας του δικαστηρίου,  επειδή τα αδικήματα είναι πολιτικά και αρμόδιο γι’ αυτά είναι το ΜΟΔ (Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο). β) Κακής σύνθεσης του δικαστηρίου. γ) Αντισυνταγματικότητας του άρθρου 187Α. δ) Εκκρεμοδικίας. Και τα αιτήματα: α) Να μην κατακρατούνται οι Αστυνομικές Ταυτότητες και τα στοιχεία των ανθρώπων που θέλουν να παρακολουθήσουν τη δίκη. β) Να γίνεται φωνοληψία των πρακτικών της δίκης.

Στη 13η συνεδρίαση η εισαγγελέας πρότεινε την απόρριψη των τριών πρώτων ενστάσεων και των δύο αιτημάτων, ενώ επιφυλάχτηκε για την ένσταση εκκρεμοδικίας. Αυτή είναι η πάγια θέση όλων των εισαγγελέων των τρομοδικείων από το 2003. Ομως προκάλεσε ένσταση η αιτιολογία της για την απόρριψη του αιτήματος να μην κρατούνται τα στοιχεία όσων θέλουν να παρακολουθήσουν τη δίκη. Επικαλέστηκε λόγους ασφαλείας και την «ειδική φύση» των «εγκλημάτων» για τα οποία κατηγορούνται τα δέκα μέλη της ΣΠΦ και οι Τσαβδαρίδης και Μάνδυλας. Μ’ αυτή την τοποθέτηση, εμμέσως πλην σαφώς, αμφισβήτησε ανοιχτά το τεκμήριο αθωότητας, για το οποίο τόσο κόπτονται οι θιασώτες του αστικού ποινικού συστήματος. Εντύπωση προκάλεσε επίσης η πρότασή της να απαγορευτεί ακόμα και η ιδιωτική φωνοληψία της ακροαματικής διαδικασίας από τους παράγοντες της δίκης για την εξυπηρέτηση των αναγκών τους. Πρώτη φορά εισαγγελέας της έδρας τρομοδικείου πρότεινε την απαγόρευση της ιδιωτικής φωνοληψίας.

Από τις πρώτες συνεδριάσεις, λοιπόν, έγιναν φανερές οι προθέσεις της εισαγγελέα Μασούρα. Μολονότι η ίδια είχε προτείνει την απόρριψη της ένστασης για αναρμοδιότητα του δικαστηρίου λόγω «πολιτικού εγκλήματος», με το βασικό επιχείρημα ότι πρόκειται για μια καθαρά ποινική δίκη, στην τελική της αγόρευση αισθάνθηκε την ανάγκη να ξεκινήσει με μια πεντάλεπτη πολιτική τοποθέτηση! Δεν μας προκάλεσε καμιά έκπληξη. Φαίνεται πως η Α. Μασούρα φιλοδόξησε να ξεπεράσει τον πολύπλαγκτο Μ. Μαργαρίτη, πρόεδρο στην πρώτη τρομοδίκη για την υπόθεση της 17Ν, και τον συνάδελφό της Γρ. Βαβέτση, εισαγγελέα σε δύο μέχρι στιγμής τρομοδίκες (ΕΛΑ και ΣΠΦ), που θέλησαν να… αναμετρηθούν με την Ιστορία ως πολιτικά πρόσωπα, με τραγελαφικά αποτελέσματα, ως γνωστόν.

Η αλήθεια είναι πως η εισαγγελέας Μασούρα δεν μας έπειθε ότι μπορεί να κάνει μια στοιχειώδη έστω πολιτική τοποθέτηση, έστω του επιπέδου της αμπελοφιλοσοφίας Μαργαρίτη. Γι’ αυτό και ερευνήσαμε το κείμενό της. Δεν ήταν καθόλου δύσκολο να βρούμε ότι η εισαγγελέας μετέφερε άρθρο του δημοσιογράφου Σήφη Πολυμίλη (άλλοτε κατόχου της… δεξιάς πτέρυγας της αλήστου μνήμης «Ελευθεροτυπίας» και νυν αρθρογράφου στο «Βήμα»), με τίτλο «Η δημοκρατία  απέναντι στην τρομοκρατία». Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο «Βήμα» στις 26 Μάρτη του περασμένου Μάρτη και γράφτηκε απ’ αφορμή το χτύπημα του ISIS στις Βρυξέλλες. Επειδή έκτοτε έγιναν και άλλα χτυπήματα (στο Παρίσι και στη Νίκαια), η εισαγγελέας έκανε μερικές τροποποιήσεις για να τις συμπεριλάβει και να τονίσει ότι «τα αλλεπάλληλα τρομοκρατικά κτυπήματα» όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στη χώρα μας (συμπεριέλαβε και τη δράση της ΣΠΦ), επιδιώκουν να υπονομεύσουν τον τρόπο ζωής, με αποτέλεσμα ο φόβος και η ανασφάλεια να πλανώνται πάνω από την Ευρώπη και πάνω από τη χώρα μας.

Στο άρθρο του Πολυμίλη η εισαγγελέας προσέθεσε μια δική της προκλητική κατηγορία για τη ΣΠΦ (ισχυρίστηκε ότι για τα μέλη της δεν έχει καμιά αξία η ανθρώπινη ζωή, ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι και η ΣΠΦ και ο ΕΑ φρόντιζαν πάντοτε να κάνουν έγκαιρα τηλεφωνήματα για να απομακρύνεται ο κόσμος), ενώ κατέφυγε και στον Μενέλαο Λουντέμη και τη Διδώ Σωτηρίου, ασελγώντας στη μνήμη των δύο συγγραφέων που συμπορεύτηκαν με το κομμουνιστικό κίνημα στα χρόνια της φωτιάς.

Λογοκλοπή

Ιδού, λοιπόν, το άρθρο του Πολυμίλη που «δανείστηκε» η εισαγγελέας για να το μετατρέψει σε πολιτικό σκέλος της αγόρευσής της, παρουσιάζοντάς το σαν δικό της. Με έντονα γράμματα είναι οι προσθήκες που έκανε η εισαγγελέας.

«Αγαπώ την ανθρωπότητα, αλλά, για μεγάλη μου έκπληξη, όσο περισσότερο αγαπώ την ανθρωπότητα στο σύνολό της, τόσο λιγότερο αγαπώ τους ανθρώπους ως μεμονωμένα άτομα…».
Φ. Ντοστογέφσκι

Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να αγνοούμε, ότι με τα τελευταία τρομοκρατικά κτυπήματα στο Παρίσι, στις Βρυξέλλες και στη Νίκαιαέχουμε μπει σε μια εποχή φόβου. Οι ανοιχτές κοινωνίες, που είναι μια μεγάλη δημοκρατική μας κατάκτηση, συνδέονται αναπόσπαστα με δύο θεμελιώδη αγαθά: την ελευθερία και την ασφάλεια. Την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, ανθρώπων, τον πολιτικό πλουραλισμό αλλά και το κράτος δικαίου, στο οποίο έχουμε εκχωρήσει συνειδητά τη συλλογική μας ασφάλεια.

Τα αλλεπάλληλα τρομοκρατικά χτυπήματα στην καρδιά της Ευρώπης, αλλά και στη χώρα μας αποσκοπούν στο να υπονομεύσουν αυτόν τον τρόπο ζωής, αυτό το πρότυπο συμβίωσης. Δεν έχουν στόχο ούτε την αποικιοκρατία, ούτε τον ιμπεριαλισμό, ούτε κάποια άρχουσα τάξη που λεηλατεί τον πλούτο τους, όπως προσπαθούν να μας πείσουν κάποιοι αφελείς (;) ιδεολόγοι και επιλεκτικοί ανθρωπιστές. Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε ότι καμιά θρησκεία, καμιά ιδεολογία δεν αποκτά ελαφρυντικά, ούτε δικαιώνεται, επειδή κάποιοι πεθαίνουν για αυτήν, σκορπώντας παράλληλα τον θάνατο σε όσους θεωρούν εχθρούς.

Ο φόβος και η ανασφάλεια που πλανιόνται αυτή την ώρα πάνω από την Ευρώπη και από τη χώρα μας είναι πολλαπλά ανησυχητικές. Γιατί συνδυάζονται με την οικονομική κρίση, το τεράστιο προσφυγικό κύμα, την αίσθηση ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε τη ζωή μας, αλλά και μια διάχυτη αντίληψη ότι οι κυβερνήσεις έχουν χάσει τον έλεγχο, από δυνάμεις που τις υπερβαίνουν.

Ετοιμες συνταγές και μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν, δυστυχώς. Υπάρχει όμως μια ιστορική παρακαταθήκη που πρέπει να διαφυλάξουμε και να υπερασπιστούμε. Τους θεσμούς, τους νόμους, τα δικαιώματα, το κράτος δικαίου που διαμορφώσαμε στον αιματηρό 20ό αιώνα. Οι φιλελεύθερες δημοκρατίες δεν υποσχέθηκαν ποτέ παραδείσους επί της Γης. Με τις αντιφάσεις τους, με τα προβλήματά τους, παραμένουν μια όαση ελευθερίας και προόδου σε ένα ταραγμένο και αντιφατικό κόσμο.

Το σύγχρονο δημοκρατικό συμβόλαιο που έχουμε αποδεχθεί προϋποθέτει τον συμβιβασμό, τη δύσκολη αλλά αναγκαία ισορροπία μεταξύ δημόσιας εξουσίας, λαϊκής κυριαρχίας και ατομικών δικαιωμάτων. Είναι μια σχέση αμοιβαίου περιορισμού ανάμεσα στις υποχρεώσεις της εξουσίας, όπως είναι η ασφάλεια, και των δικαιωμάτων των πολιτών. Αυτή τη δύσκολη αλλά απολύτως αναγκαία στις σημερινές συνθήκες συνύπαρξη έχουμε όλοι την ευθύνη, και πρωτίστως οι κυβερνήσεις, να τη διαφυλάξουμε και να την προασπίσουμε απέναντι στις οποιεσδήποτε απειλές.

Βέβαια για τους κατηγορούμενους η δημοκρατία είναι το μακιγιάζ της πιο ύπουλης εξουσίας, ο πιο απόλυτος ηγεμόνας, είναι ο απρόσωπος ηγεμόνας των δελτίων ειδήσεων, των δικαστικών αποφάσεων, των ένστολων ταγμάτων ασφαλείας, των σιωπηλών ενόχων. Είναι ένας κόσμος όπου η ζωή  του ανθρώπου δεν έχει καμία αξία, όπου ορισμένοι αναγορεύονται σε αυτόκλητους σωτήρες. Θεωρούν ότι έχουν το δικαίωμα ζωής και θανάτου και γι’ αυτό αναγορεύονται σε εισαγγελείς, δικαστές και εκτελεστές δημίους γι’ αυτούς που δεν συμφωνούν μαζί τους ή στέκονται εμπόδιο στα σχέδιά τους. Και στους οποίους δεν αναγνωρίζουν ανθρώπινα δικαιώματα.   Ενώ οι ίδιοι έχουν την απαίτηση να εφαρμόζονται όλοι οι νόμοι και η ΕΣΔΑ γι’ αυτούς και διαμαρτύρονται και κάνουν κατάχρηση των δικαιωμάτων που τους αναγνωρίζει η αστική δημοκρατία, της οποίας επιδιώκουν την κατάλυση.

Την κατάσταση αυτή απεικονίζει πολύ γλαφυρά σε ένα κείμενό του ο Μενέλαος Λουντέμης: «Αχ για κλάματα είσαι κακόμοιρε κόσμε. Για κλάματα. Και κανένας δεν σε κλαίει. Φτώχυνες και από δάκρυα. Γιατί οι πλούσιοι τα σιχαίνονται και οι φτωχοί δεν έχουν άλλα». Είναι αυτό που λέει η Διδώ Σωτηρίου: «Δεν είδα γύρω μου να σέβεται κανείς τον άνθρωπο. Είδα να σέβονται τον πλούτο, την δύναμη, την εξουσία, τη μοχθηρία, την ατιμία». Ενώ το τραγούδι ο Κεμάλ του Χατζηδάκι (σ.σ. το ότι τους στίχους έχει γράψει ο Γκάτσος μάλλον δεν εμπίπτει στο πεδίο των γνώσεων της εισαγγελέα) απεικονίζει δυστυχώς τη σκληρή πραγματικότητα και μάλιστα στο σημείο που τελειώνει λέγοντας:

«Νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί, με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί. Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει. Ποτέ. Καληνύχτα».

Ο υπερσυντηρητικός Πολυμίλης επαναλάμβανε τα γνωστά φτηνιάρικα ιδεολογήματα (δεν είναι δα και κάνας συγγραφέας αξιώσεων): «Οι φιλελεύθερες δημοκρατίες δεν υποσχέθηκαν παραδείσους επί της Γης. Με τις αντιφάσεις τους, με τα προβλήματά τους, παραμένουν μια όαση ελευθερίας και προόδου σε ένα ταραγμένο και αντιφατικό κόσμο». Παλαιότερα υποστήριζε με φανατισμό ζηλωτή τον σημιτικό «εκσυγχρονισμό» τώρα υπερασπίζεται –με τον ίδιο πάντοτε ζήλο- τη μνημονιακή πολιτική. Τις ίδιες απόψεις ασπάζεται προφανώς και η εισαγγελέας. Με ποιο δικαίωμα, όμως, ασελγεί στη μνήμη του Λουντέμη και της Σωτηρίου; «Κείνο το βράδυ σώπαιναν οι λύκοι γιατί ουρλιάζανε οι άνθρωποι» γράφει ο Λουντέμης για να περιγράψει τα κατορθώματα των εν καταστολή συναδέλφων της κυρίας Μασούρα πριν από κάμποσες δεκαετίες. Κι όταν κάποτε τον έσυραν, με κλονισμένη υγεία, στο δικαστήριο και ο πρόεδρος τον ρώτησε με απορία γιατί δεν υπέγραφε μια δήλωση, να ησυχάσει και να γυρίσει στο παιδί του, ο Λουντέμης του απάντησε με μια φράση που κανένα όργανο της αστικής κρατικής καταστολής δε θα μπορέσει ποτέ να καταλάβει: «Χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να γίνουν τα τέσσερα πόδια δύο. Δεν θα τα κάμω πάλι τέσσερα εγώ!».
Καταλάβατε, κυρία Μασούρα; Ισως μια άλλη φορά σας μιλήσουμε για την περίφημη «απολογία» της Ρόζας Λούξεμπουργκ και για το τι έλεγε για τους εισαγγελείς του καιρού της η μεγάλη επαναστάτρια.

Κατά το κατηγορητήριο…

Μετά τη φτηνιάρικη (και κλεψίτυπη) πολιτική εισαγωγή η εισαγγελέας διάβασε τις κατηγορίες για όλους τους κατηγορούμενους, όπως εισήχθησαν στο βούλευμα, για να συνεχίσει με τις κατηγορίες κατά του Α. Τσαβδαρίδη, διαβάζοντας αποσπάσματα από το βούλευμα ανάκατα. Πιθανολογούμε ότι το έκανε για να μη γίνει αντιληπτό ότι βασικά διάβαζε το βούλευμα και απέφυγε να αναφερθεί στα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία. Πριν περάσει στην ανάλυση των κατηγοριών κατά του Α. Τσαβδαρίδη, δε δίστασε να ισχυριστεί ότι από τη συνολική εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού, εκτιμώμενου κατά την αρχή της ηθικής απόδειξης, προέκυψαν τα ακόλουθα. Πρόκειται για ισχυρισμό το λιγότερο αναληθή, γιατί άρχισε με την ανάγνωση αποσπασμάτων από το βούλευμα. Ιδιαίτερα εκείνων που αναφέρονται σε τηλεφώνημα αγνώστου ανδρός στο τηλεφωνικό κέντρο της Υποδιεύθυνσης Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων Βίας Βόρειας Ελλάδας (φύλλο 24, σελίδα 1η του βουλεύματος), που υποτίθεται ότι είπε: «Ο Σπύρος Μάνδηλας που μένει στο αναρχικό στέκι Ναδίρ στη Θεσσαλονίκη, μαζί με ένα ακόμη άνδρα ηλικίας τριάντα ετών περίπου, που τον λένε Ανδρέα, έχει φαλάκρα στην κορυφή του κεφαλιού και δουλεύει στο κρεοπωλείου του πατέρα του, είναι μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης ΣΠΦ… Κατόπιν αυτού ο ΜΑΝΔΥΛΑΣ τέθηκε υπό επιτήρηση…».

Ο συνήγορος υπεράσπισης  του Σπ. Μάνδυλα, Α. Κανελλόπουλος, στην αγόρευσή του την Τετάρτη 20 Ιούλη, έκανε φύλλο και φτερό την περιβόητη επιτήρηση και τους ψευδείς ισχυρισμούς τόσο της ΥΑΕΕΒΒΕ όσο και του στελέχους της Δ. Βαρελά, που κατά την εξέτασή του στο τρομοδικείο επανέλαβε την πολυσέλιδη κατάθεσή του, χωρίς να ξεχάσει τα κόμματα και τις τελείες. Η κατάθεση αυτή προκάλεσε εντύπωση στο ακροατήριο και στους παράγοντες της δίκης, όχι όμως και στον πρόεδρο Β. Μπάση που έμεινε παγερά αδιάφορος. Σε επόμενο ρεππορτάζ μας θα αναφερθούμε στην αγόρευση του συνηγόρου Α. Κανελλόπουλου.

Η εισαγγελέας συνέχισε διαβάζοντας αποσπάσματα από το Βούλευμα σχετικά με την αποστολή του δέματος. Οσον αφορά την κατηγορία της απόπειρας ανθρωποκτονίας κατά του Χωριανόπουλου πρότεινε την επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας, σε βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη, σύμφωνα με το άρθρο 310 παρ. 1 και 3 του ΠΚ. Με το επιχείρημα ότι «ήταν χαμηλής ισχύος και δεν περιείχε μεγάλη ποσότητα εκρηκτικής ύλης. Συνεπώς επρόκειτο για μέσο που ήταν πρόσφορο να επιφέρει του τραυματισμό άλλου και συγκεκριμένα του παραλήπτη του δέματος και μάλιστα με τη μορφή της βαριάς σκοπούμενης σωματικής  βλάβης».

Από τα πραγματικά περιστατικά, όμως, όπως αυτά προέκυψαν κατά την ακροαματική διαδικασία και όπως επισημάνθηκαν στην εμπεριστατωμένη ανάλυση του συνηγόρου του Α. Τσαβδαρίδη, Π. Τσονάκα, όχι μόνο η απόπειρα ανθρωποκτονίας δεν μπορεί να σταθεί, αλλά ούτε η βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη που πρότεινε η εισαγγελέας (επισύρει ποινή κάθειρξης μέχρι 10 χρόνια!). Οπως επαρκέστατα εξήγησε ο συνήγορος, επειδή το αποτέλεσμα από την αποστολή αυτού του δέματος ήταν μια τρύπα στο νερό, θα μπορούσε να σταθεί μόνο η απόπειρα επικίνδυνης σωματικής βλάβης, σύμφωνα με το άρθρο 309 ΠΚ.

Η εισαγγελέας πρότεινε ακόμα την ενοχή του Α. Τσαβδαρίδη για συμμετοχή σε «τρομοκρατική» οργάνωση από τις αρχές Νοέμβρη του 2012 μέχρι τις 12 Ιούλη του 2013, ενώ ολοκληρώνοντας την αγόρευσή της είπε ότι, κατόπιν των ανωτέρω, πληρούνται η αντικειμενική και η υποκειμενική υπόσταση των αδικημάτων για τα οποία κατηγορείται  και να κηρυχθεί ένοχος ως κατηγορείται! Δηλαδή, πλην της απόπειρας ανθρωποκτονίας που πρότεινε την επιτρεπτή μεταβολή της σε βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη, υιοθέτησε ατόφιο το κατηγορηγτήριο, όπως αυτό διατυπώθηκε στο Βούλευμα 378/2014.

Μιλάμε για το βασίλειο της αυθαιρεσίας. Το μόνο στοιχείο που υπήρχε ήταν η πολιτική δήλωση του Α. Τσαβδαρίδη στην πρώτη συνεδρίαση του τρομοδικείου: «Ενάμιση μήνα μετά τη σύλληψή μου, δημοσίευσα ένα κείμενο με το οποίο ανέλαβα την ευθύνη για την αποστολή του δέματος για τον πρώην διοικητή της Αντιτρομοκρατικής. Στην ενέργεια αυτή δεν υπάρχουν ούτε φυσικοί συναυτουργοί ούτε ηθικοί αυτουργοί. Εδρασα μόνος μου, βάσει των αξιών μου, και κανείς  από τους συντρόφους που δικάζονται σήμερα μαζί μου δεν συμμετείχε. Κλείνοντας θέλω να στείλω την αλληλεγγύη μου σε όλους τους κρατούμενους αναρχικούς της Ατυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας». Ο συνήγορός του Π. Τσονάκας αποδόμησε όλο το κατηγορητήριο κατά του εντολέα του στην αγόρευσή του. Σε επόμενο ρεπορτάζ θ’ αναφερθούμε σ’ αυτή.

Πρόταση για αθώωση Μάνδυλα

Για τον Σπ. Μάνδυλα η εισαγγελέας είπε: Τα στοιχεία που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία δεν είναι ικανά να δημιουργήσουν πλήρη δικανική πεποίθηση, ότι ο Σπ. Μάνδυλας τέλεσε τις αποδιδόμενες σ’ αυτόν πράξεις. Δεδομένου ότι και ο ίδιος ο μάρτυρας αστυνομικός Δ. Βαρελάς, κατά την εξέτασή του, δήλωσε ότι δεν υπάρχουν στοιχεία να καταθέσει εναντίον του, διότι ήταν δύσκολη η παρακολούθησή του και γιατί δεν συνδέεται με την αποστολή του δέματος στον τέως διοικητή της Αντιτρομοκρατικής  υπηρεσίας. Ενδεικτικά, ανέφερε, ότι δεν ήταν ανάγκη να πάνε στα όρη και στα βουνά να συντάξουν μια προκήρυξη και ότι ο Α. Τσαβδαρίδης στην επιστολή του ανέφερε ότι ο Σπ. Μάνδυλας δεν συνδέεται  με την αποστολή του δέματος. Για τις επισκέψεις του Σπ. Μάνδυλα στις φυλακές Κορυδαλλού και την συνάντησή του με τον Χρ.Τσάκαλο είπε ότι θα ήταν αφελής να είναι μέλος της οργάνωσης, να πραγματοποιεί επισκέψεις  στον Χρ. Τσάκαλο και συγχρόνως να συμμετέχει σε ενέργειες, μπαίνοντας έτσι στο στόχαστρο των αστυνομικών αρχών. Κατέληξε με πρόταση να κηρυχτεί αθώος των αδικημάτων για τα οποία κατηγορείται.

Ενώ για τα δέκα φυλακισμένα μέλη της ΣΠΦ, που κατηγορούνταν για ηθική αυτουργία στην πράξη του Τσαβδαρίδη, η εισαγγελέας είπε: Εξάλλου, από τα ίδια τα στοιχεία της υπόθεσης δεν στοιχειοθετείται  για τους λοιπούς κατηγορούμενους το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας στα αδικήματα που τέλεσε  ο Α. Τσαβδαρίδης, δεδομένου ότι αυτοί ήταν στη φυλακή και δεν ανέλαβαν την ευθύνη για την αποστολή του δέματος στον Δ. Χωριανόπουλο στα πλαίσια του σχεδίου Φοίνικας. Να κηρυχθούν αθώοι λόγω αμφιβολιών.

Ηθική αυτουργοί… από τη φυλακή

Για τις εκρήξεις στο αυτοκίνητο της διευθύντριας των φυλακών Κορυδαλλού Μ. Στέφη και στο αυτοκίνητο του δεσμοφύλακα Α. Γκέλμπουρα κατηγορούνταν μόνο τα δέκα φυλακισμένα μέλη της ΣΠΦ. Οι Α. Τσαβδαρίδης και Σπ. Μάνδυλας είχαν απαλλαγεί με το παραπεμπτικό βούλευμα 378/2014. Η αγόρευση της εισαγγελέα για τις δύο αυτές υποθέσεις κράτησε γύρω στα 46 λεπτά, όμως το μεγαλύτερο μέρος της αφιερώθηκε σε ενέργειες της ΣΠΦ που δεν σπεριλαμβάνονται στο κατηγορητήριο του συγκεκριμένου βουλεύματος. Μπορεί η αναφορά σε άλλες υποθέσεις να μην επιτρέπεται, αλλά η εισαγγελέας Μασούρα ήθελε να πρωτοτυπήσει και σ’ αυτό (όπως και με το κοπιάρισμα του άρθρου του Πολυμίλη).

Στην αρχή αναφέρθηκε στις δύο εκρήξεις, ακολούθως «πετάχτηκε» εκτενώς σε άλλες υποθέσεις και μετά πρότεινε την απαλλαγή των 10 μελών της ΣΠΦ για την έκρηξη στο αυτοκίνητο του δεσμοφύλακα Γκέλμπουρα και την ενοχή τους για την έκρηξη στο αυτοκίνητο της πρώην διευθύντριας των φυλακών Κορυδαλλού Στέφη. Με ποια στοιχεία; Με βάση μια πολιτική δήλωση των φυλακισμένων μελών της ΣΠΦ, με την οποία χαιρέτιζαν την ενέργεια των ασύλληπτων συντρόφων τους! Η βομβιστική ενέργεια κατά του αυτοκινήτου της Στέφη έγινε στις 7 Ιούνη του 2013, ενώ τη δήλωση των φυλακισμένων μελών της ΣΠΦ τη διάβασε η Ολ. Οικονομίδου στις 10 Ιούνη του 2013, στην 55η συνεδρίαση του τρομοδικείου με πρόεδρο την Μ. Τζανακάκη.

Οι συνήγοροι υπεράσπισης «ξετίναξαν» αυτή την πρόταση της εισαγγελέα ως ανυπόστατη και αβάσιμη με βάση τον ΠΚ. Σε επόμενο ρεπορτάζ μας θα παρουσιάσουμε τις απόψεις τους.  

ΚΟΝΤΡΑ   http://www.eksegersi.gr/Επικαιρότητα/26603.Εισαγγελέας-τρομοδικείου-κοπιάρει-δημοσιογράφο-και