[Αθήνα] Για την απεργία πείνας του Alfredo Cospito και της Anna Beniamino στις ιταλικές φυλακές

https://athens.indymedia.org/post/1564163/

από @ Uroborus 20/10/2016 7:05 μμ.

 

Μετά την επιχείρηση ”Scripta Manent” των μπάτσων στην Ιταλία και τη σύλληψη των συντροφων με κατηγορίες συμμετοχής σε δράσεις της FAI/IRF, τα συντρόφια έχουν μεταφερθεί σε 4 διαφορετικές φυλακές και βρίσκονται σε πτέρυγες υψίστης ασφαλείας, όλ#  σε καθεστώς απομόνωσης και μεγάλου βαθμού λογοκρισίας.

Ο σύντροφος Alfredo Cospito έχει ξεκινήσει από τις 3 Οκτώβρη απεργία πείνας, ενάντια στην απομόνωση και τους περιορισμούς που του έχουν επιβληθεί στην επικοινωνία του με τον Nicola Gai, και η συντρόφισσα Anna Beniamino έχει επίσης ξεκινήσει απεργία πείνας από τις 10 Οκτώβρη, ενάντια στην απομόνωση που έχει επιβληθεί σε όλα τα συντρόφια που συνελήφθησαν στην επιχείρηση ”Scripta Manent”, και σε αλληλεγγύη με τον Alfredo.

” Συνειδητά χρησιμοποιώ την απεργία πείνας σαν ένα εργαλείο που εκφράζει ένα ελάχιστο σημάδι αντίδρασης στις βαρβαρότητες που έχουν τις ρίζες τους στην αιχμαλωσία και την εξουσία. Όπως πάντα, διατηρώ την αναρχία στην καρδιά και το μυαλό μου, διαθέτω αγάπη και σεβασμό για όλους τους αδάμαστους συντρόφους εντός και εκτός των φυλακών, με την οργή στα δόντια μου και ένα χαμόγελο στα χείλη μου. ” – Απόσπασμα απ’ την ανακοίνωση της Anna για την απεργία πείνας που ξεκίνησε.

Δε θα αναλύσουμε τίποτα και δε θα εκστομίσουμε στείρες και ψυχρές φανφάρες. Η αλληλεγγύη μας στα αιχμάλωτα αδέρφια μας στην Ιταλία είναι δεδομένη. Σε κάθε περίπτωση, το σύμπλεγμα των κυρίαρχων σχέσεων μας είναι πλήρως εχθρικό και είμαστε σε πόλεμο με κάθε έκφανσή του, πόσο μάλλον με τις οπλισμένες του μορφές (καταστολή, σωφρονισμός). Από την εξουσία και το ποίμνιό της περιμένουμε τα χειρότερα, και δεν μπορούμε να συμπεριφερθούμε τακτικά αλλιώς, αν θέλουμε να τους προκαλέσουμε έστω το ελάχιστο σοβαρό πλήγμα. Από πλευράς μας, αντιλαμβανόμαστε την απεργία πείνας, πέρα από μέσο αντίστασης ενάντια στην καταστολή, και ως ένα μέσο εκβιασμού και εκμετάλλευσης του ανθρωπιστικού προσωπείου που προσπαθούν να περάσουν τα κράτη στο ευρωπαϊκό πολιτισμικό στερέωμα, και ως τέτοιο (μέσο) ευελπιστούμε να κάνει τη δουλειά του και να προκαλέσει την υποχώρηση του εχθρού.

ΔΥΝΑΜΗ ΑΔΕΡΦΙΑ!
ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΤΑ ΑΙΧΜΑΛΩΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΜΟΝΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ
ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΚΦΑΝΣΗ ΤΟΥ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ

 Ως ελάχιστη πράξη αλληλεγγύης με τον Alfredo και την Anna, κρεμάσαμε πανό, το οποίο αναγράφει:

Alfredo, Anna, ΔΥΝΑΜΗ!
Σε απεργία πείνας μέσα στα κελιά, ενάντια στην απομόνωση
και την καταστολή που επιβάλλει το κράτος
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ! Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΑΙΝΕΤΑΙ

Uroborus

***

About the hunger strike of Alfredo Cospito and Anna Beniamino in the italian prisons

We will analyze nothing and we won’t come out with sterile and bleak fanfares. Our solidarity with our imprisoned comrades in Italy is a given fact. In any case, the complex of the ascendent relationships is totally rival to us and we are in war with all its expressions, especially with its armed forms (repression, correction). From authority and its flock we expect the worst, and we can’t treat in a different tactical way, if we want to cause even the minimum serious hurt. From our position, we perceive the hunger strike, except from means of resistance against repression, also as means of extortion and exploitation of the humanitarian mask that the states try to have in the eyes of the european cultural stage, and as this (means) we hope to have effect and cause the retreat of the enemy.

STRENGTH, OUR BROTHERS/SISTERS
WE DON’T LET OUR IMPRISONED COMRADES IN THE HANDS OF REPRESSION
ATTACK RIGHT HERE, RIGHT NOW TO ANY EXPRESSION OF THE AUTHORITARIAN MECHANISM

As a minimum praxis of solidarity with Alfredo and Anna, we hung a banner that says:

Alfredo, Anna, STRENGTH!
In hunger strike inside the cells, against isolation
and repression that the state imposes
NOTHING IS OVER! THE WAR IS RAGING

Uroborus