ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΟΥ Ν.ΜΑΖΙΩΤΗ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ Ε. Α., ΣΤΙΣ 1/3/19 – ΕΦΕΤΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΤτΕ – ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ- ΕΔΡΑΣ

https://athens.indymedia.org/post/1596544/

από Νίκος Μαζιώτης-Πόλα Ρούπα

21/03/2019 5:43 μμ.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΤΙΣ 1/3/2019 ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 2ης ΔΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΤτΕ –ΕΚΤ – ΔΝΤ ΣΤΙΣ 10/4/2014, ΤΙΣ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΙΣ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΣΕ ΜΕΘΑΝΑ ΚΑΙ ΚΛΕΙΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΜΠΛΟΚΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥΣ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ.

Ξεκινώντας θα πω ότι την ενέργεια της οργάνωσης κατά της Διεύθυνσης Εποπτείας της Τράπεζας της Ελλάδας και στο γραφείο του ΔΝΤ στην οδό Αμερικής η οποία ουσιαστικά ήταν μια αντιμνημονιακή ενέργεια, θα μπορούσα να πω ότι αυτήν την ενέργεια θα έπρεπε να την είχαμε κάνει χρόνια πριν, όχι το 2014, θα έπρεπε να είχε γίνει το 2010, το 2011, το 2012, στην περίοδο του Α΄ Μνημονίου. Ήταν μια ενέργεια κατά των θεσμών, αυτών των μηχανισμών, των υπερεθνικών οργανισμών, ΔΝΤ, ΕΚΤ και Ε.Ε όπου οι δύο από τους τρείς μηχανισμούς ήταν στο κτίριο αυτό, στην οδό Αμερικής 3. Χτυπούσε δηλαδή τους πιο μισητούς θεσμούς για τον λαό και την κοινωνική πλειοψηφία.

Ήταν μια ενέργεια, πολιτικά και ηθικά νόμιμη αλλά και νόμιμη ακόμα και με το ακροτελεύτιο άρθρο του ίδιου του Συντάγματος, το άρθρο 120 που λέει ότι η υπεράσπιση του Συντάγματος είναι υποχρέωση και δικαίωμα των Ελλήνων και να το υπερασπίζονται με κάθε μέσο από αυτούς που το επιβουλεύονται με την βία. Το με κάθε μέσο, το έχω ξαναπεί σε προηγούμενες συνεδριάσεις σημαίνει ακόμα και προσφυγή στον ένοπλο αγώνα. Αυτήν λοιπόν την ενέργεια θα έπρεπε να την έχουμε κάνει από το 2010 που είχε γίνει νόμος το Α΄ Μνημόνιο, η πρώτη δηλαδή μητρική σύμβαση από αυτές που ονομάζονται ‘‘Δανειακές Συμβάσεις Διευκόλυνσης’’ τα γνωστά μνημόνια και ήταν η βάση για τα επόμενα μνημόνια, το Β, το Γ΄ και το Δ΄.

Όμως εμείς το 2010, παραμονή δηλαδή του Α΄ Μνημονίου είχαμε συλληφθεί. Ήταν οι πρώτες συλλήψεις για τον Επαναστατικό Αγώνα, τον Απρίλιο του 2010 και τον Μάιο του 2010, δηλαδή μετά από μερικές εβδομάδες επιβλήθηκε το Α΄ Μνημόνιο. Θα αναφερθώ για το τι είναι αυτές οι Δανειακές Συμβάσεις Διευκόλυνσης που έμειναν στην ιστορία ως μνημόνια. Είναι η απόλυτη μετατροπή της Ελλάδας, της χώρας σε ένα προτεκτοράτο, σε μια αποικία η οποία βρίσκεται σε κατάσταση κατοχής – θα επιμείνω πάνω σε αυτό – από αυτούς τους υπερεθνικούς οργανισμούς που είπα, ΔΝΤ, ΕΚΤ και Ε.Ε οι οποίοι στην πραγματικότητα υπερασπίζονται τα συμφέροντα του διεθνούς τραπεζικού και χρηματιστικού κεφαλαίου. Αυτή η κατάσταση κατοχής οφείλεται στην δέσμευση όλης της χώρας, όλης της εθνικής εδαφικής επικράτειας από αυτούς τους οργανισμούς οι οποίοι δάνεισαν την ελληνική κυβέρνηση 110 δις ευρώ για να αρχίσει να αποπληρώνει τράπεζες, κυρίως ξένες, ευρωπαϊκές κυρίως αλλά και ελληνικές οι οποίες ήταν εκτεθειμένες στο κρατικό χρέος το οποίο το 2009 υπολογιζόταν σε 299 δις ευρώ ή αλλιώς το 129% του ΑΕΠ. Αυτό το χρέος ήταν μεγάλο, δεν μπορούσε να πληρωθεί και γιατί οι αγορές, δηλαδή οι τράπεζες που συνηθίζουν να δανείζουν τα κράτη θεωρούσαν το ελληνικό κράτος αφερέγγυο στο να πληρώσει τα χρέη του, αρνούνταν να το δανείσουν και έτσι υπήρχε ο κίνδυνος αθέτησης πληρωμής του χρέους.

Αυτό ακριβώς θέλανε να αποφύγουν το διεθνές κεφάλαιο και οι τράπεζες με τα μνημόνια, να υποχρεώσουν δηλαδή την Ελλάδα να πληρώσει με τα μνημόνια γιατί αν υπήρχε στάση πληρωμών θα κατέρρεε στην πραγματικότητα το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα το οποίο βρίσκεται σε κρίση από το 2008 ειδικά μετά την κατάρρευση της Leaman Brothers στις ΗΠΑ. Δηλαδή τραπεζική κρίση είναι όταν οι τράπεζες δεν μπορούν να εισπράξουν τα χρέη τους, είτε από κράτη, είτε από επιχειρήσεις και καταρρέουν.

Δεδομένου όμως ότι οι τράπεζες είναι τα αφεντικά του πλανήτη, αυτές είναι η κορωνίδα του καπιταλισμού, δεν θα έπρεπε να υπάρχει στάση πληρωμών, γι’ αυτό επέβαλαν τα μνημόνια στην Ελλάδα. Τι επέβαλαν τα μνημόνια; Επέβαλαν την πληρωμή του τεράστιου χρέους από τον ελληνικό λαό ο οποίος δεν έχει καμία ευθύνη γι’ αυτό το χρέος. Ευθύνη έχει το ελληνικό κράτος το οποίο έδινε επιδοτήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, έδινε χαριστικά χρήματα σε επιχειρήσεις, σε πολυεθνικές, δάνειζε τις τράπεζες και αυτά τα χρέη υποχρεώθηκε να τα πληρώσει ο απλός πολίτης. Αυτό το πράγμα έγινε με μέτρα τεράστιας οικονομικής και πολιτικής βίας και ο ελληνικός λαός επωμίστηκε να πληρώνει για τις επόμενες δεκαετίες τα νέα δάνεια που χορηγήθηκαν από το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την Ε.Ε για να πληρωθούν τα παλιά δάνεια. Ποιές είναι οι πτυχές αυτών των Δανειακών Συμβάσεων Διευκόλυνσης; Είναι δύο. Αφ’ ενός η κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας του ελληνικού κράτους πάνω στην ελληνική επικράτεια.

Σας το είχαμε ξαναπεί, η παραχώρηση της εκτελεστικής εξουσίας στους δανειστές, δηλαδή στην γραφειοκρατία των Βρυξελλών, στην ΕΚΤ στην Φραγκφούρτη ή στο παράρτημα του ΔΝΤ στο Παρίσι και στην Ουάσιγκτον που είναι τα κεντρικά του ΔΝΤ. Αυτοί αποφασίζουν, αυτοί επιβάλλουν τους νόμους και η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση άσχετα ποιο κόμμα είναι στην εξουσία, ως μαριονέτα τους εφαρμόζει και τους επιβάλλει στον ελληνικό λαό και στην συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Είναι αφ’ ενός λοιπόν η κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας του ελληνικού κράτους πάνω στην ελληνική επικράτεια, η ίδια η κατάργηση της αντιπροσωπευτικής ‘‘δημοκρατίας’’ και η κατάργηση του ελληνικού Συντάγματος. Και θα επιχειρηματολογήσω πάνω σε αυτό. Αφ’ ετέρου είναι τα μέτρα αυτά που υποχρεώθηκε ο ελληνικός λαός να εφαρμόσει. Πιστεύω ότι το 2010 οι περισσότεροι πολίτες, όσοι δηλαδή κινητοποιήθηκαν ενάντια στα μνημόνια, δεν είχαν αντιληφθεί τόσο πολύ την πρώτη πτυχή, δηλαδή το ότι αυτοκαταργήθηκε η αντιπροσωπευτική ‘‘δημοκρατία’’, το Σύνταγμα, και το ότι κυρίως ο κόσμος έδινε βάρος στα μέτρα που τον ληστεύανε. Πώς αποδεικνύεται η κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας του ελληνικού κράτους πάνω στην εθνική επικράτεια της χώρας; Το άρθρο 14 παράγραφος 5 της Δανειακής Σύμβασης, των μνημονίων δηλαδή, λέει ότι το ελληνικό κράτος παραιτείται και άνευ όρων από κάθε ασυλία που αφορά το ίδιο και τα περιουσιακά του στοιχεία σε όλες τις νομικές διαδικασίες. Τι σημαίνει αυτό; Ότι αν το ελληνικό κράτος δεν μπορέσει να πληρώσει μία δόση του δανείου, ο δανειστής, δηλαδή τα κράτη της Ε.Ε, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ μπορούν αν κατασχέσει εδώ στην Ελλάδα τα πάντα. Δηλαδή όλο το έδαφος της χώρας, γι’ αυτό και μιλάω για κατοχή, είναι ενέχυρο και υποθήκη στους δανειστές. Αν λοιπόν το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να πληρώσει και αδυνατεί – κάποια στιγμή θα συμβεί και αυτό αργά ή γρήγορα – δεν μπορέσει να πληρώσει μία δόση ενός δανείου, ο δανειστής σύμφωνα με το αγγλοσαξωνικό δίκαιο, όχι με το ελληνικό δίκαιο, μπορεί να κατασχέσει τα πάντα. Οτιδήποτε, κινητή ή ακίνητη περιουσία του δημοσίου, ρευστό, χρήματα, μετοχές, χρεόγραφα, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, υπόγειες, επίγειες, ενάλιες, οτιδήποτε. Αυτό συνιστά αυτό που είπα μία κατάσταση κατοχής, μία αποικία υποταγμένη στους δανειστές. Πώς αποδεικνύεται η κατάργηση της αντιπροσωπευτικής ‘‘δημοκρατίας και του Συντάγματος που είπα και προηγουμένως; Με το ότι οι Δανειακές Συμβάσεις Διευκόλυνσης, τα μνημόνια, έγιναν νόμος και ενάντια στην θέληση του ελληνικού λαού, στην συντριπτική του πλειοψηφία γιατί καμία κυβέρνηση από το 2010 και μετά, είτε του Γ. Παπανδρέου, είτε του Σαμαρά –Βενιζέλου, είτε του Παπαδήμου που ήταν μη εκλεγμένος, είτε και του Τσίπρα ακόμα περισσότερο τώρα, δεν είχε καμία λαϊκή εντολή και εξουσιοδότηση να εφαρμόσει όλες αυτές τις συμβάσεις. Καμία κυβέρνηση. Επίσης έγινε νόμος το μνημόνιο με παραβίαση της νόμιμης κοινοβουλευτικής διαδικασίας, με την υπογραφή απλώς και μόνο του υπουργού Οικονομικών της τότε κυβέρνησης, του Παπακωνσταντίνου, αν θυμάμαι καλά. Γιατί; Σας το δώσαμε και σε έγγραφο, ο ‘‘νόμος 3847 της 11ης Μαΐου 2010 ορίζει ότι τα μνημόνια, οι συμφωνίες και οι συμβάσεις δανεισμού εισάγονται στη βουλή για συζήτηση και ενημέρωση. Ισχύουν και εκτελούνται από της υπογραφής τους’’. Στην πραγματικότητα με το που το υπέγραψε ο Παπακωνσταντίνου το μνημόνιο αυτό, έγινε νόμος. Πολλοί βουλευτές όπως ομολόγησαν όπως π.χ. ο Χρυσοχοΐδης που ήταν υπουργός Δημόσιας Τάξης, είπε ότι εγώ δεν ήξερα τι υπογράφω. Τι περιέχει αυτή η σύμβαση δεν ήξερα. Δεν ήταν ο μοναδικός. Και άλλοι δεν ήξεραν τι υπογράφανε. Κατά πόσο αυτό είναι μια νόμιμη κοινοβουλευτική διαδικασία είναι προφανές. Παραβιάστηκαν τα άρθρα 28 παράγραφος 2 και 3 καθώς και τα άρθρα 36 παρ.2 του Συντάγματος.

Σε προηγούμενη συνεδρίαση σας είχα κάνει μια αναφορά, τι λένε αυτά τα άρθρα του Συντάγματος και στο πως τα μνημόνια τα παραβίασαν αυτά. Το άρθρο 28 μιλάει για την κοινοβουλευτική διαδικασία, στο πως ψηφίζονται οι νόμοι. Οι δικοί σας νόμοι, το Σύνταγμα που εσείς υποτίθεται ότι υπερασπίζεστε. Λοιπόν το άρθρο 28 παρ.2 του Συντάγματος λέει ‘‘ότι για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη, μπορεί να αναγνωριστούν με συνθήκη ή συμφωνία σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται στο Σύνταγμα. Για την ψήφιση νόμου που κυρώνει αυτή την συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία των 3/5 του όλου αριθμού των βουλευτών’’

Όλη η πολιτική εξουσία της χώρας, η κυβέρνηση, τα κόμματα, η δικαστική εξουσία που το έβγαλε ‘‘νόμιμο και συνταγματικό’’, το ΣτΕ, και τα ΜΜΕ που από το πρωί μέχρι το βράδυ κάνανε πλύση εγκεφάλου στον κόσμο ότι όλα αυτά γίνονται για το καλό μας, για την σωτηρία της χώρας, μιλάγανε για εθνικό συμφέρον. Το πόσο έχει προαχθεί το εθνικό συμφέρον το έχουμε δει μέχρι τώρα! Παρ’ όλα αυτά το άρθρο 28 παρ.2 μιλάει ότι μια τέτοια συνθήκη έπρεπε να ψηφιστεί από τα 3/5 της βουλής.

Το Α΄ Μνημόνιο ψηφίστηκε κάτω από το όριο των 180 βουλευτών, 172 το επικύρωσαν, όχι το ψήφισαν, έβαλαν την υπογραφή τους ως συνεργοί σε έναν νόμο που έγινε νόμος με την υπογραφή του Παπακωνσταντίνου. Δηλαδή, ήταν κάτω από το όριο των 3/5 της βουλής που λέει το άρθρο 28 παρ.2. Άρα είναι παράνομο! Στην επόμενη παράγραφο, στην παρ.3 λέει (στο άρθρο 28), ‘‘η Ελλάδα προβαίνει με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών – και τους 300 εννοεί εδώ πέρα, όχι τους 180 βουλευτές – προβαίνει σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνική κυριαρχίας της, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα των ανθρώπων και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας’’ Λοιπόν εδώ δεν μιλάμε για περιορισμό της άσκησης της εθνικής κυριαρχίας αλλά για ολική παραχώρησή της στους δανειστές. Παραχώρηση 100% της εθνικής κυριαρχίας και της εκτελεστικής εξουσίας. Και το κατά πόσο τηρήθηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα όπως λέει (το άρθρο 28 παρ 3), αυτό το καταλαβαίνουμε όλοι και θα πω παρακάτω ποια άρθρα του Συντάγματος επίσης έχουν παραβιαστεί που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα από τις μνημονιακές συμβάσεις.

Επίσης παραβιάστηκε το άρθρο 36 παρ. 2. Αυτό λέει, ‘‘οι συνθήκες για εμπόριο, φορολογία, οικονομική συνεργασία και συμμετοχή σε διεθνείς οργανισμούς ή ενώσεις, και όσες άλλες περιέχουν παραχωρήσεις για τις οποίες σύμφωνα με άλλες διατάξεις του Συντάγματος, τίποτε δεν μπορεί να οριστεί χωρίς νόμο, ή οι οποίες επιβαρύνουν ατομικά τους Έλληνες, δεν ισχύουν χωρίς τυπικό νόμο που τις κυρώνει’’. Δεν έγινε καμία νόμιμη κοινοβουλευτική διαδικασία, το μνημόνιο έγινε νόμος με την υπογραφή του Παπακωνσταντίνου και με συνέργεια των 172 βουλευτών. Στην πραγματικότητα εφάρμοσαν παράνομα μία διαδικασία κοινωνικής ληστείας για την συντριπτική πλειοψηφία του τόπου αυτού. Τα μνημόνια λοιπόν είναι παράνομα και αντισυνταγματικά.

Είτε το συνειδητοποιείτε εσείς οι δικαστές, είτε όχι, έχετε πάψει να είστε ελληνικό κράτος. Κράτος είστε, ελληνικό δεν είστε! Δεν ξέρω αν το συνειδητοποιείτε. Στην πραγματικότητα αυτό έχει συμβεί, τη στιγμή που τα αφεντικά σας – αρνείστε να το συνειδητοποιήσετε αλλά αυτή είναι η αλήθεια – σας επιβάλλουν νόμους που έρχονται από το εξωτερικό, το ελληνικό κράτος πια δεν έχει καν την αρμοδιότητα άσκησης αυτόνομης πολιτικής, οτιδήποτε εφαρμόζεται σε αυτόν τον τόπο, ακόμα και ‘‘οι αντιτρομοκρατικοί’’ νόμοι, έχουν επιβληθεί από το εξωτερικό.

Από το 2010 είστε ένα κράτος– μεταπράτης, το’ χε πει ο Χρυσόγονος που ήταν του Σύριζα – το ’λεγε βέβαια όταν ήταν αντιπολίτευση τότε – είστε κράτος μεταπράτης, είστε ο ιμάντας μεταβίβασης των διαταγών και των εντολών απ’ έξω, από τις Βρυξέλλες στην Ελλάδα, και τα εφαρμόζει ο ελληνικός λαός. Να υποβληθεί σε αυτή την διαδικασία της κοινωνικής ληστείας. Έχετε πάψει να είστε ελληνικό κράτος, αυτή είναι η πραγματικότητα. Είστε κράτος –μαριονέτα, έχετε δώσει – οποιαδήποτε κυβέρνηση και αν είναι στην εξουσία και οποιοδήποτε κόμμα – έχετε δώσει αυτό που λένε οι αρχαίοι ‘‘γη και ύδωρ’’ στους δανειστές. Τα πάντα, όλα. Για το χρέος. Και αυτό δεν είναι γιατί το λέω εγώ.

Για μένα είστε παράνομοι ούτως ή άλλως αλλά είναι και σύμφωνα με τους δικούς σας νόμους, το δικό σας θεσμικό πλαίσιο, το Σύνταγμα το οποίο το έχετε καταπατήσει ως κράτος. Και είναι συνεργός όλο το πολιτικό σύστημα, ΜΜΕ, κόμματα, κυβερνήσεις, δικαστική εξουσία. Γιατί όμως γίνατε συνεργοί σε όλο αυτό; Για να μην αποποιηθείτε τα προνόμιά σας. Γιατί αν έκανε αθέτηση πληρωμής το ελληνικό κράτος το 2010 και γινόταν άτακτη χρεοκοπία και έλεγε ‘‘δεν πληρώνω’’ όπως το είπε ο Τρικούπης το 1893, εσείς δεν θα είχατε να πληρωθείτε, ούτε οι δυνάμεις ασφαλείας, θα έχαναν το προνόμιά τους οι βουλευτές, οι κυβερνήσεις, αυτοί δηλαδή που πληρώνονται με 7.000 ευρώ τον μήνα για να υποχρεώνουν τον πολίτη να ζει με 300 και 400 ευρώ τον μήνα. Γι’ αυτό το κάνατε.

Στην πραγματικότητα, επειδή θυμάμαι και την προπαγάνδα περί συντεχνιών εννοώντας τις απεργίες και τους συνδικαλιστικούς αγώνες, πιο μεγαλύτερη συντεχνία από τον κρατικό μηχανισμό και τους κρατικούς μισθοφόρους δεν υπάρχει. Αν λοιπόν κατέρρεε η ελληνική οικονομία τότε και αθετούσε να πληρώσει το χρέος, θα χάνατε τα προνόμιά σας. Γι’ αυτό έχετε συνεργήσει σε όλη αυτή την κατάσταση. Όλοι οι άλλοι στον καιάδα! Εσείς όμως να έχετε τα προνόμιά σας ως κράτος και ως κρατικοί υπάλληλοι. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Όλοι οι άλλοι στον καιάδα για να πληρωθεί το χρέος. Για να εξακολουθείτε να πληρώνεστε εσείς, το κράτος. Γιατί οι μισθοί σας εξαρτώνται από τους δανειστές του κράτους από τις αγορές και τις τράπεζες. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Κανένα κράτος δεν μπορεί να επιβιώσει και να συντηρήσει το προσωπικό του αν δεν δανειστεί από τις αγορές. Ποιά είναι τα μέτρα που επιβλήθηκαν; Η δεύτερη πτυχή των συμβάσεων; Η πρώτη είναι αυτά που είπα, ότι έχετε πάψει να είστε ελληνικό κράτος, έχει καταργηθεί η αντιπροσωπευτική ‘‘δημοκρατία’’, έχει καταργηθεί το Σύνταγμα.

Ποιά είναι τα μέτρα για τα οποία είχε βγει ο λαός στους δρόμους το 2010 – 2012; Και πολιορκούσε την βουλή, προσπαθώντας να μπει μέσα, φωνάζοντας ότι είναι προδότες οι πολιτικοί, φωνάζοντας να μπει φωτιά και να ‘‘καεί το μπουρδέλο η βουλή’’. Αυτά έλεγε ο κόσμος τότε. Γιατί; Γιατί του κατάσχουν τους μισθούς, την σύνταξη, καταργούσαν τον 13ο μισθό, καταργούσαν τα επιδόματα, αύξαναν το όριο συνταξιοδότησης – να δουλεύει ο άλλος μέχρι να πεθάνει –, τον φορολογούσαν άγρια και αλλεπάλληλα, κατασχέθηκαν περιουσίες γιατί δεν μπορούσαν να πληρωθούν τα τοκοχρεολύσια και τα δάνεια. Αυτό που λένε δημοσιονομική προσαρμογή και πολιτική είναι να εξοικονομήσει το κράτος σας χρήματα για να πληρώνει τους δανειστές, τις τράπεζες ή τώρα τα κράτη της Ε.Ε, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ γιατί αυτοί είναι τώρα οι δανειστές, δεν είναι οι τράπεζες. Γιατί το χρέος έχει μεταφερθεί από τις τράπεζες, από το 2010 και μετά, στα κράτη της Ε.Ε κυρίως. Όταν λένε οι πολιτικοί και οι κυβερνήσεις κόψιμο δημοσίων δαπανών αυτό εννοούνε. Δηλαδή το κόψιμο από τους πολίτες των μέσων για να ζήσουν για να εξοικονομηθούν λεφτά για να σωθούν οι δανειστές.

Αυτό τι είναι κ. σύνεδροι; Δεν είναι ληστεία αυτό το πράγμα; Δεν είναι ποινικό αδίκημα; Όταν διαπράττεται μια τεράστια κοινωνική ληστεία στην συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου, όχι στους λίγους, όταν κάνεις μια αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου από την κοινωνική βάση προς την κορυφή της κοινωνικής ιεραρχίας, αυτό δεν είναι ποινικό αδίκημα για σας; Είναι μια νόμιμη μορφή ληστείας γιατί εσείς έχετε την εξουσία και τον νόμο με το μέρος σας, έτσι; Τι συνέπειες είχαν αυτά τα μέτρα; Εμείς σας δώσαμε ένα σωρό έγγραφα για να μην τα λέμε μόνο εμείς αυτά. Εμείς μπορεί να θεωρηθούμε προκατειλημμένοι και μη αμερόληπτοι. Ραγδαία αύξηση της φτώχειας, της εξαθλίωσης, αύξηση της ανεργίας αφού λόγω των πολιτικών του ίδιου του κράτους σταμάτησε ο δανεισμός από τις τράπεζες στις επιχειρήσεις, οι τράπεζες κατακρατούσαν τα πάντα, τον κοινωνικό πλούτο, γίνονται απολύσεις, χάνουν οι άνθρωποι την δουλειά τους και φτωχοποιούνται και περνούν στο περιθώριο. Πολλές επιχειρήσεις έκλεισαν λόγω της δημοσιονομικής πολιτικής, έχουμε αύξηση των αστέγων αφού πολλοί έχασαν τις περιουσίες τους γιατί δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα χρέη, αύξηση των ασθενειών αφού το 21% του πληθυσμού της χώρας δεν έχει πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Αυτό τι σημαίνει; Ότι άμα αρρωστήσεις μπορεί και να πεθάνεις. Έχουμε δηλαδή ένα ποσοστό του πληθυσμού, το ¼ χωρίς καμία ιατροφαρμακευτική κάλυψη γιατί έχει πεταχτεί έξω από το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα λόγω των πολιτικών του ίδιου του κράτους σας, έχουμε 20% ανεργία, δηλαδή πάνω από 1 εκατομμύριο ανέργους, έχουμε αύξηση θανάτων λόγω φτώχειας, ασθενειών, λόγω αυτοκτονιών, έχουμε ακόμα και αύξηση της εγκληματικότητας. Σ’ ένα έγγραφο που σας δώσαμε καταγράφεται αύξηση της χρήσης ναρκωτικών κατά 55%. Στην πραγματικότητα ακόμα και για το έγκλημα και την παραβατικότητα εσείς ευθύνεστε. Ευθύνονται οι πολιτικές του κράτους σας. Αφού λοιπόν καταληστέψατε όλο τον κόσμο για να πληρωθούν οι δανειστές, έρχεστε μετά εσείς οι δικαστές για να δικάσετε αυτόν που κάνει διακίνηση ναρκωτικών, εμπορία, αυτόν που θα κλέψει τον διπλανό του που εντάξει είναι έγκλημα, το να κλέψει έναν φτωχό βιοπαλαιστή, αλλά η αιτία είναι η δική σας πολιτική, η δική σας συνέργεια σε αυτό το έγκλημα της κοινωνικής ληστείας που διαπράττεται από το κράτος εναντίον της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας.

Είναι λοιπόν υποκρισία να μιλάτε εσείς για ποινικό αδίκημα και αντιεγκληματική πρακτική και απόδοση δικαιοσύνης όταν το έγκλημα το διαπράττει το ίδιο το καθεστώς σας, το κράτος σας. Αυτό που έγινε ήταν να πετάξετε ένα κομμάτι του λαού στο περιθώριο για να μην επιβαρύνετε το σύστημα και για να εξοικονομήσει χρήματα το κράτος και να πληρώνει τους δανειστές. Αυτό εμείς ως Επαναστατικός Αγώνας το έχουμε χαρακτηρίσει ως πολιτική κοινωνικής γενοκτονίας ή ως πολιτική εκκαθάρισης ενός τμήματος του πληθυσμού για να σωθεί το σύστημα. Έχει αποδεχτεί ψέμα η προπαγάνδα από το 2010 και μετά που έβαζε το δίλημμα ‘‘μνημόνιο ή καταστροφή’’ που το έβαζαν οι κυβερνήσεις, τα κόμματα, τα ΜΜΕ. Ότι αν δεν γίνουν αυτές οι συμβάσεις θα καταστραφεί η χώρα, δεν θα έχουμε να πληρώσουμε συντάξεις, τίποτα, τους πολίτες, το σύστημα υγείας κλπ. Σας δώσαμε και ένα έγγραφο που έλεγε ότι από τα 230 δις που πήρε το ελληνικό κράτος από το 2010 και μετά, μόνο το 5% πήγε στον προϋπολογισμό του κράτους. Το 95% το πήρε και το έδωσε να πληρωθούν τα χρέη. Αποδείχτηκε ψέμα το δίλημμα ‘‘μνημόνιο ή καταστροφή’’. Η κοινωνική πλειοψηφία είναι κατεστραμμένη ούτως ή άλλως, το κράτος επιβιώνει όπως και τα προνόμια των κρατικών μισθοφόρων και των κυβερνήσεων, και των πολιτικών και της άρχουσας τάξης. Αυτοί είναι οι κερδισμένοι, μία μειοψηφία, η άρχουσα τάξη και εσείς ως κράτος. Λαμβάνοντας λοιπόν υπ’ όψιν όλες αυτές τις συνέπειες που είπα, φτώχεια, περιθωριοποίηση, θανάτους, ασθένειες, ανεργία, έχουν παραβιάσει τα περισσότερα άρθρα του Συντάγματος.

Να πούμε ενδεικτικά: Το άρθρο 1 παρ. 2 και 3 που μιλάει για την λαϊκή κυριαρχία και ότι οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό. Βγείτε έξω να ρωτήσετε έναν πολίτη, εσύ κυβερνάς ως πολίτης; Θα σας πει, με δουλεύετε; Ποιός κυβερνάει; Αυτός που δεν έχει να φάει; Που ψάχνει στα σκουπίδια για τροφή; Αυτός που ως γονέας δίνει το παιδί του στα ιδρύματα γιατί δεν έχει να το θρέψει λόγω των δικών σας πολιτικών; Αυτός κυβερνάει; Και όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό; Είναι υποκρισία να λέγεται αυτό το πράγμα.

Παραβιάστηκε το άρθρο 2 παρ. 1 που μιλάει για τον σεβασμό και την προστασία της αξίας του ανθρώπου η οποία αποτελεί και πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας. Η πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας όλα αυτά τα χρόνια είναι να πληρώνει τους δανειστές και να πετάει τον κόσμο στον καιάδα. Αυτή ήταν η πρωταρχική μέριμνα της Πολιτείας. Για ποιά λοιπόν προστασία της αξίας του ανθρώπου μπορείτε να μιλάτε ως κράτος που λέει ότι είναι δημοκρατικό και που οι εξουσίες απορρέουν από τον λαό;

Παραβιάστηκαν τα άρθρα 4 και 5 που λένε ότι όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι. Ε, καλά εδώ θα γελάσει ο κόσμος αν του το αναφέρετε. Εφαρμόζεται αυτό το πράγμα; Είμαστε όλοι ίσοι; Όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι; Λαμβάνοντας υπ’ όψιν αυτά που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια! Στο άρθρο 5 λέει ότι καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας. Για ποιά συμμετοχή στην κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας μπορείτε να μιλάτε όταν εδώ έγινε δημοψήφισμα από τον Τσίπρα και την αριστερή κυβέρνηση του Σύριζα το 2015, που είναι αμεσοδημοκρατική διαδικασία, και ενώ το 62% αυτών που συμμετείχαν, η πλειοψηφία, είπαν ΟΧΙ στις απαιτήσεις των δανειστών και η κυβέρνηση το έκανε ΝΑΙ. Αυτό τι σημαίνει; Δεν είναι παραβίαση του Συντάγματος; Δεν παραβιάζεται το δικαίωμα στην συμμετοχή στην κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας; Αυτό είναι βιασμός της λαϊκής κυριαρχίας! Και μάλιστα από αριστερούς!

Το άρθρο 17 μιλάει για την προστασία της ιδιοκτησίας. Εδώ έχουμε δύο μέτρα και 2 σταθμά. Προστατεύεται ποιανού η ιδιοκτησία; Των τραπεζιτών, όχι του κοσμάκη, του απλού πολίτη των οποίων η ιδιοκτησία κατάσχεται με δικαστική απόφαση. Έτσι; Κατάσχεται γιατί δεν μπορεί να πληρωθεί ένα χρέος. Τέτοια προστασία της ιδιοκτησίας κάνετε ως κράτος! Όταν είχαμε 200 άστεγους στην Αθήνα και τώρα έχουμε 40.000 δεν μπορείτε να μιλάτε για εφαρμογή του άρθρου 17 περί προστασίας της ιδιοκτησίας.

Το ίδιο ισχύει και για τα άρθρα 21 και 22. Το μεν 21 μιλάει για μέριμνα του κράτους για την απόκτηση κατοικίας από αυτούς που την στερούνται, στην παρ.4 το λέει αυτό. Εδώ είναι για να γελάμε δηλαδή! Όταν οι δικές σας πολιτικές έχουν κάνει χιλιάδες ανθρώπους να είναι άστεγοι, για ποιά μέριμνα της Πολιτείας για την απόκτηση κατοικίας γι’ αυτούς που την στερούνται μπορείτε να μιλάτε; Το άρθρο 22 μιλάει για την προστασία της εργασίας. Μα όταν οι δικές σας πολιτικές έχουν αφήσει 1 εκατομμύριο άνεργους, για ποιά προστασία της εργασίας θα μας ‘‘τσαμπουνάτε’’;

Ποιά είναι η νομιμότητα του δικού σας καθεστώτος; Με τους δικούς σας νόμους και αρχές, με το δικό σας το Σύνταγμα, όχι με τις δικές μου που είμαι αναρχικός και ‘‘τρομοκράτης’’ και μέλος του Επαναστατικού Αγώνα; Αυτό που έχει συμβεί είναι ότι το ίδιο το Σύνταγμά σας το έχετε πετάξει στα σκουπίδια. Δεν μπορείτε να μιλάτε για καμία αντιπροσωπευτική ‘‘δημοκρατία’’. Δεν μπορείτε να μιλάτε για κανένα Σύνταγμα. Καμία κυβέρνηση δεν έχει εξουσιοδότηση να εφαρμόσει τα μνημόνια. Η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου το 2009 είχε εκλεγεί με το σύνθημα, ‘‘λεφτά υπάρχουν’’, τον Οκτώβριο του 2009. Μετά από 2 μήνες, απ’ ότι μαθεύτηκε εκ των υστέρων, ήρθε σε μυστική συνάντηση με τον Ντομινίκ Στρος Καν – παρασκηνιακά μέσω του Π. Ρουμελιώτη που ήταν αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ – για να μπει η Ελλάδα σε πρόγραμμα. Πόσο ψεύτικες αποδεικνύονται οι κυβερνήσεις που δίνουν ψεύτικες υποσχέσεις και κάνουν τα ακριβώς αντίθετα! Ποιά λαϊκή εξουσιοδότηση είχε η κυβέρνηση Παπανδρέου η οποία έβαλε και έχει την ευθύνη να υπογράψει την α΄ μητρική σύμβαση, το Α΄ Μνημόνιο του 2010; Καμία! Είναι παράνομη! Η κυβέρνηση Παπαδήμου που ψήφισε το Β΄ Μνημόνιο τον Φλεβάρη του ’12, στις 12 Φλεβάρη του ’12, τότε που έγιναν τα τελευταία επεισόδια και οι ταραχές στην Αθήνα, ποιά εξουσιοδότηση είχε; Μη εκλεγμένη ήταν. Ποιός τους εξέλεξε να ψηφιστεί το Β΄ Μνημόνιο; Κανένας! Μετά είχαμε την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Ο Σαμαράς και η ΝΔ από καιροσκοπισμό καταψήφισαν το Α΄ Μνημόνιο του 2010 και εφάρμοσαν το Β΄ Μνημόνιο όταν έγιναν κυβέρνηση. Οι πλέον υποκριτές όμως είναι αυτοί της κυβέρνησης Τσίπρα – Σύριζα. Θα σκίζανε τα μνημόνια με ένα νόμο, με ένα άρθρο. Θα καταργηθούν υποσχόντουσαν και καταλήξανε στο δημοψήφισμα του 2015, αυτό που είπαμε, όπου το ΟΧΙ του λαού το κάνανε ΝΑΙ και επιβάλλανε και το Γ΄ Μνημόνιο.

Το ίδιο σας το κράτος είναι παράνομο σύμφωνα με του ίδιους τους νόμους του. Αυτοκαταργηθήκατε στην πραγματικότητα! Και θα μας κατηγορήσετε εμάς για ποιό πράγμα; Για την βόμβα στην Τράπεζα της Ελλάδας που είναι παράρτημα της ΕΚΤ και στο γραφείο του Ουές Μακ Γκρόου που είναι ο μόνιμος αντιπρόσωπος του ΔΝΤ στην Ελλάδα που το γραφείο του ήταν στον 6ο όροφο του ίδιου κτιρίου; Αυτή είναι αντικοινωνική και εγκληματική πράξη; Ήταν μια τυφλή βομβιστική επίθεση με σκοπό να σκοτωθούν πολίτες; Ενώ όλα αυτά που το κράτος σας έχει κάνει είναι νόμιμο και ηθικό; Όταν εμείς είχαμε συλληφθεί τον Απρίλιο του 2010, είχαμε αναλάβει την πολιτική ευθύνη, κάτι που πρώτη φορά μέλη οργάνωσης αντάρτικου πόλης στην Ελλάδα έχουν κάνει και στο κείμενο ανάληψης ευθύνης που το διαβάσατε, στην ‘‘Πολιτική Επιστολή προς την Κοινωνία’’, στα αναγνωστέα, είχαμε χαρακτηρίσει την κυβέρνηση Παπανδρέου ως κυβέρνηση Τσολάκογλου που ήταν η πρώτη δοσιλογική κυβέρνηση στην γερμανική κατοχή. Εδώ θέλω να κάνω έναν παραλληλισμό. Γιατί είχαμε κατοχή τότε, έχουμε κατοχή τώρα. Η διαφορά είναι ότι τότε είχαμε κατοχή με στρατιωτικά μέσα ενώ τώρα έχουμε κατοχή με οικονομικά, με μέτρα τεράστιας οικονομικής και πολιτικής βίας.

Τότε το ελληνικό κράτος, η χωροφυλακή και τα ‘‘πατριωτικά’’ σώματα ασφαλείας κάτασχαν την σοδειά των αγροτών για να τις δώσουν στις δυνάμεις κατοχής. Τώρα έχουμε την κατάσχεση των λαϊκών εισοδημάτων, μισθών, συντάξεων, επιδομάτων, κατάσχεση περιουσιών για να πληρωθούν οι δανειστές, οι νέοι κατοχικοί άρχοντες που με οικονομικά κυρίως μέσα – όχι στρατιωτικά – διαφεντεύουν τον τόπο. Είναι εύλογος ο παραλληλισμός. Γιατί η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι σαν την κυβέρνηση Τσολάκογλου το 1941 –’42. Και το πρώτο πράγμα που έκανε ο ΕΛΑΣ, οι αντάρτες, ήταν να αφοπλίσουν την χωροφυλακή για να μην κατάσχεται η αγροτική σοδειά. Γι’ αυτό είχε μεγάλη κοινωνική βάση τότε το αντάρτικο απελευθερωτικό κίνημα, ο ΕΛΑΣ, ο Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός. Έπρεπε να αφοπλιστεί η αστυνομία και η χωροφυλακή για να μην κατάσχεται η αγροτική σοδειά. Και όλοι ξέρουνε ότι λόγω των κατασχέσεων, ειδικά τον πρώτο χειμώνα της κατοχής στην Αθήνα, είχανε πεθάνει χιλιάδες άνθρωποι από την πείνα γιατί δεν είχαν τρόφιμα. Αυτά γίνονται και τώρα σε πιο μικρή κλίμακα. Αλλά θα γίνονται για δεκαετίες μέχρι υποτίθεται να πληρωθεί το χρέος. Το παράδοξο, το άλλο ψέμα, είναι ότι απαντώντας πάλι στο δίλημμα ‘‘μνημόνιο ή καταστροφή’’, είναι ότι δεν είναι φάρμακο τα μνημόνια στο πρόβλημα του χρέους, είναι η καταστροφή μας. Δηλαδή ενώ τα μνημόνια επιβλήθηκαν επειδή έχουμε ένα υπέρογκο χρέος, με την εφαρμογή των μνημονίων αυτό το χρέος έχει αυξηθεί ακόμα περισσότερο. Δηλαδή είναι μη βιώσιμο. Και θα είμαστε για πάντα καταχρεωμένοι, για πάντα δουλοπάροικοι στους δανειστές που είναι τα κράτη της Ε.Ε, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ. Για πάντα! Γιατί με τα μνημόνια δεν έχει καταστραφεί μόνο αυτή η γενιά αλλά έχει υπογραφεί και η καταστροφή της επόμενης και της μεθεπόμενης, δηλαδή τα παιδιά και τα εγγόνια του ελληνικού λαού. Γι’ αυτό είχε πει ο συνταγματολόγος Κασιμάτης επικαλούμενος το άρθρο 28 του Συντάγματος ότι ούτε και οι 300 της βουλής δεν έχουν δικαίωμα να επικυρώσουν αυτές τις συμβάσεις γιατί θα καταργούσαν την εκτελεστική εξουσία και θα δέσμευαν τις επόμενες γενιές ακόμα και αυτούς που είναι αγέννητοι τώρα, για να πληρώνουν το χρέος. Γιατί η επιμήκυνση του χρέους είναι μέχρι το 2070. Μιλάμε δηλαδή για τις επόμενες γενιές που δεν έχουν ακόμα γεννηθεί. Γιατί τις έχουν υποθηκεύσει για να ζήσουν με σκοπό να είναι σκλάβοι και δουλοπάροικοι για να πληρώνουν το χρέος που άλλοι δημιούργησαν και έχουν την ευθύνη. Το χρέος έχει αυξηθεί με τα μνημόνια. Το 2009 ήταν 299 δις ευρώ ή 129% του ΑΕΠ, σήμερα με τις επίσημες στατιστικές είναι γύρω στα 380 δις ευρώ, δηλαδή 175% -180% του ΑΕΠ. Επομένως θα είμαστε για πάντα σε κατάσταση υποτέλειας, προτεκτοράτου και κατοχής τη στιγμή που δεν υπάρχει περίπτωση να πληρωθεί αυτό το χρέος και υπάρχει αυτό που σας είπα ότι αν δεν μπορεί να πληρώσει ο δανειολήπτης, ο δανειστής θα μπορεί να κατασχέσει οτιδήποτε.

Απέναντι λοιπόν σε ένα τέτοιο καθεστώς, είναι υποκρισία να μας λέτε ότι εμπίπτουμε σε ποινικό αδίκημα. Ήταν νόμιμη η ενέργειά μας. Και θα πω γιατί. Επικαλούμενοι το άρθρο 120 θα ήταν νόμιμο να σκοτώναμε οποιονδήποτε, ακόμα και από την κυβέρνηση Παπανδρέου. Ακόμα με το άρθρο 120 θα ήταν νόμιμη η προσφυγή στα όπλα και να τιμωρηθούν και να εκτελεστούν και να χυθεί το αίμα αυτών που έχουν ευθύνη για αυτές τις συμβάσεις και τα δεινά που έχουν φέρει. Και θα επικαλεστώ εδώ ακόμα και την αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία γιατί ρώτησε ο κ. σύνεδρος (από την έδρα) κάποιον μάρτυρα υπεράσπισης, αίρεται το ‘‘άδικο’’ μιας τέτοιας πράξης. Ναι αίρεται. Δεν είναι άδικο. Τι λέγανε οι αρχαίοι ημών πρόγονοι; Έχω εδώ και το αρχαίο ελληνικό κείμενο και την νεοελληνική μετάφραση. Προσέξτε, μιλάνε για το πολίτευμα. Είναι νόμος του Σόλωνα. Διαβάζω την μετάφραση, ‘‘όποιος τυχόν επιχειρήσει να καταλύσει το πολίτευμα, καταδικάζεται σε θάνατο’’. Προσέξτε τι ποινές είχανε για την παραβίαση της λαϊκής κυριαρχίας. Παρακάτω έχει το Ψήφισμα του Δημοφάντους και τον όρκο για την τυραννοκτονία. Το 411 π.Χ υπήρξε προσωρινή κατάλυση της Δημοκρατίας όπως και το 404 π.Χ με τους τριάκοντα τυράννους. Είχε καταλυθεί η Εκκλησία του Δήμου και η ολιγαρχική φιλοσπαρτιατική παράταξη είχε καταλάβει την εξουσία.

Υπήρχε δικτατορία όπως δικτατορία έχουμε και σήμερα. Δεν έχει σημασία αν έχουμε κοινοβούλιο. Δικτατορία των αγορών έχουμε και σήμερα. Και εσείς είστε εντολοδόχοι της δικτατορίας των αγορών. Λέει το Ψήφισμα του Δημοφάντους, ‘‘όποιος καταλύσει το δημοκρατικό πολίτευμα της Αθήνας και όποιος αποδεχθεί οποιαδήποτε άσκηση εξουσίας μετά την κατάλυση της Δημοκρατίας, να θεωρηθεί εχθρός των Αθηναίων και να φονευτεί ατιμωρητί’’ κ. σύνεδρε. Δηλαδή αυτοί που υπερασπίζονταν την Εκκλησία του Δήμου λέγανε ότι μπορείς να σκοτώσεις ατιμωρητί τον τύραννο και όχι έναν αλλά όλους όσους το επιβουλεύονται. Αυτό θα μπορούσε να εφαρμοστεί σήμερα. Όλες οι κυβερνήσεις που έχουν καταλύσει από το 2010 και μετά το Σύνταγμά σας, θα έπρεπε να εκτελεστούν. Γι’ αυτό και ο λαός με το ένστικτό του ζητούσε κρεμάλες στην πλατεία Συντάγματος και φώναζε να καεί το μπουρδέλο η βουλή.

Ναι, αίρεται το άδικο των πράξεων κ. σύνεδρε. Και συνεχίζει το ψήφισμα, ‘‘να δημεύεται η περιουσία του φονευθέντος τυράννου και να περιέρχεται στο δημόσιο ταμείο. Αυτός που θα φονεύσει τον τύραννο καθώς και ο τυχόν ηθικός αυτουργός να είναι απαλλαγμένοι από το μίασμα της ανθρωποκτονίας. Να ορκιστούν όλοι οι Αθηναίοι κατά δήμους και κατά φυλές’’. Παρακάτω έχει τον όρκο, που λέει: ‘‘Θα φονεύσω με λόγο – έχει εδώ το αρχαίο κείμενο και εδώ την μετάφραση – , θα φονεύσω με λόγο, με έργο, με την ψήφο μου, και με το ίδιο μου το χέρι, αν είμαι σε θέση να το κάνω, όποιον καταλύσει την δημοκρατία στην Αθήνα. Επίσης και όποιον αποδεχθεί κάποιο αξίωμα, με καταλυμένη τη δημοκρατία, ή προσπαθήσει να εγκαταστήσει τυραννία ή βοηθήσει τον τύραννο να καταλάβει την εξουσία. Αν κάποιος άλλος τον φονεύσει, να είναι απαλλαγμένος από το μίασμα ενώπιον των θεών και των δαιμόνων, ως φονεύς εχθρού των Αθηναίων. Και θα δώσω το ήμισυ των κτημάτων του φονευθέντος – του τυράννου δηλαδή – στον φονέα του χωρίς με λόγο ή ψήφο μου να του αποστερήσω τίποτα. Εάν κάποιος φονεύοντας ή επιχειρώντας να φονεύσει κάποιον από αυτούς φονευτεί ο ίδιος – αν ο δράστης δηλαδή της τυραννοκτονίας φονευτεί πάνω στην απόπειρα – θα τιμήσω αυτόν και τα παιδιά του καθώς και τον Αρμόδιο και τον Αριστογείτονα και τους απογόνους τους’’ Γνωρίζετε τον Αρμόδιο και τον Αριστογείτονα. Ήταν οι φονιάδες του γιου του τυράννου του Πεισίστρατου, του Ίππαρχου. Και μάλιστα οι συγγενείς τους είχανε φορολογική ατέλεια, δεν πληρώνανε φόρους και σιτίζονταν δωρεάν από το πρυτανείο της πόλης. Και εδώ θα αναφέρω γιατί καταδικάσανε οι Αθηναίοι τον Σωκράτη σε θάνατο. Γιατί είχε εξομοιώσει τον εαυτό του με τον Αρμόδιο και τον Αριστογείτονα και είχε προτείνει στην Ηλιαία στη δίκη του, να σιτίζεται και αυτός δωρεάν στο πρυτανείο της πόλης. Ο Σωκράτης ήταν ολιγαρχικός, ήταν με την φιλοσπαρτιατική παράταξη. Απεχθανόταν την δημοκρατία. Και οι κατηγορίες ήταν σωστές. Ήταν όντως εχθρός της δημοκρατίας. Στην πρώτη ψηφοφορία που έκανε η Ηλιαία – έκαναν 2 ψηφοφορίες όπως κάνετε και εσείς, στην πρώτη για την ενοχή ή την αθωότητα του κατηγορουμένου και στην δεύτερη για τις ποινές – η Ηλιαία με μια σχετική πλειοψηφία τον βρήκαν ένοχο και του είπανε να τους προτείνει την ποινή. Ποιά ποινή θες να σου επιβάλλουνε; Αυτός λοιπόν αυθάδης και αναιδής λέει να σιτίζεται στο πρυτανείο της πόλης όπως οι συγγενείς του Αρμόδιου και του Αριστογείτονα. Ακριβώς λόγω αυτής της αυθάδειάς του με μεγαλύτερη πλειοψηφία το σώμα των ενόρκων τον καταδικάζει σε θάνατο.

Και συνεχίζει ο όρκος, ‘‘τον όρκο αυτόν να τον δώσουν όλοι οι Αθηναίοι και όποιος τον τηρεί να έχει όλα τα καλά και τα αγαθά, όποιος δε, τον παραβαίνει να είναι καταραμένος αυτός και όλη η γενιά του’’. Αυτά λένε οι αρχαίοι αθηναϊκοί νόμοι για την τυραννοκρατία. Έχει και παρακάτω. Δημοσθένης κατά Τιμοκράτους, ‘‘όποιος προτείνει νόμο ενάντια προς το κοινό (δημόσιο) συμφέρον θα καταγγέλλεται για κακουργηματική πράξη’’. Και τέλος – είναι το ίδιο πράγμα με αυτό που σας διάβασα, έχει την ίδια ερμηνεία – ‘‘όποιος προτείνει νόμο ενάντια προς το δημόσιο συμφέρον του Αθηναϊκού λαού, να κινείται κατ’ αυτού δίωξη’’. Με βάση αυτά, είσαστε παράνομοι! Είστε εγκληματίες, όλες οι κυβερνήσεις, όλοι οι βουλευτές, όλοι οι υπουργοί που συμμετείχαν από το 2010 και μετά στο να επιβληθούν αυτές οι δανειακές συμβάσεις, θα έπρεπε να δικαστούν για κακούργημα, για εγκλήματα σε βάρος του λαού. Εδώ οι αρχαίοι λέγανε και για θάνατο ακόμα. Δεν μπορείτε λοιπόν εσείς να μας λέτε για ποινικό κώδικα, ότι παραβιάσαμε τους νόμους. Είναι υποκρισία κ. σύνεδροι. Όμως δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι εμείς σαν οργάνωση, σαν Επαναστατικός Αγώνας, ήμασταν πρωτοπορία γιατί βλέπαμε μπροστά από την εποχή μας. Εμείς είχαμε προβλέψει αυτά που γίνονται. Και αυτό αποδεικνύεται στις προκηρύξεις μας. Εμείς είχαμε πει ότι το χρέος της χώρας είναι πολύ μεγάλο, ότι υπάρχει κίνδυνος χρεοκοπίας και ότι αν ξεσπάσει μια διεθνής κρίση, η χώρα υπάρχει μεγάλο ενδεχόμενο να χρεοκοπήσει. Αυτά τα είχαμε πει ήδη από το 2005 μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες όταν το χρέος ήταν τότε στο 114% του ΑΕΠ.

Ο Επαναστατικός Αγώνας είχε 2 περιόδους δράσης με κριτήριο την στρατηγική του. Η μία, από το 2003 ως το 2007 είχε ως αιχμή τον πόλεμο κατά της ‘‘τρομοκρατίας’’ και τις τότε νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης Καραμανλή. Σε αυτό το διάστημα όταν είχαν γίνει οι βομβιστικές επιθέσεις στα υπουργεία Απασχόλησης και Οικονομίας το 2005, χρόνια δηλαδή πριν ξεσπάσει η κρίση, λέγαμε αυτό το πράγμα, ότι σε αντίθεση με την προπαγάνδα που υπήρχε τότε όταν η Ελλάδα είχε μπει στην ΟΝΕ, στην ευρωζώνη, ότι η Ελλάδα έχει ισχυρή οικονομία, εμείς ήμασταν οι μοναδικοί που λέγανε το άκρως αντίθετο. Ότι η χώρα έχει ένα χρέος μεγάλο, ότι η οικονομία στηρίζεται στον δανεισμό από τις τράπεζες και τις αγορές και ότι υπάρχει κίνδυνος αν ξεσπάσει κρίση να καταρρεύσει η χώρα. Δηλαδή θα μπορούσαμε να πούμε ότι είχαμε προγνώσει αυτά που γίνονται τώρα, χρόνια πριν, πριν ξεσπάσει η κρίση και χρόνια πριν η χώρα μπει στο μνημόνιο. Ακόμα και το μνημόνιο – θα σας διαβάσω αποσπάσματα από τις προκηρύξεις μας – το είχαμε προβλέψει.

Για παράδειγμα, όταν αναλάβαμε την ευθύνη για την επίθεση στο υπουργείο Απασχόλησης που έγινε τον Ιούνιο του 2005 και λεγόταν ότι η Ελλάδα διαθέτει ισχυρή οικονομία, εμείς λέγαμε το άκρως αντίθετο: ‘‘ Είναι αλήθεια πως η Ελλάδα βρίσκεται σε δεινή οικονομική θέση. Είναι αλήθεια πως το ελληνικό κράτος αναζητά συνεχώς τρόπους συγκέντρωσης χρημάτων για να πληρώνει τόκους προηγούμενων δανείων σε ημεδαπούς και αλλοδαπούς χρηματοπιστωτικούς οίκους. Είναι αλήθεια πως μια ενδεχόμενη κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας δεν βρίσκεται στη σφαίρα της φαντασίας’’. Μιλάγαμε για το χρέος, για το τι είναι χρέος στην πραγματικότητα. Ότι ‘‘είναι αποτέλεσμα της συστηματικής ενίσχυσης του κεφαλαίου από το ελληνικό κράτος. Είναι αποτέλεσμα μιας ταξικής πολιτικής του ελληνικού κράτους που ευνοεί τους ισχυρούς και στρέφεται ενάντια στους ανίσχυρους. Είναι μια ταξική επιλογή αναδιανομής του πλούτου από τα κάτω προς τα πάνω και στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονταν και οι πολιτικές για τη μείωση του χρέους και για την επίλυση του δημοσιονομικού προβλήματος. Ότι χρήματα πρόκειται να μαζευτούνε στα δημόσια ταμεία για να τραφεί περισσότερο το ήδη υπερτροφικό χρηματιστικό κεφάλαιο, θα μαζευτούν από την ενισχυμένη αφαίμαξη των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων. Και το ελληνικό κράτος θα επισπεύσει την διαδικασία προσαρμογής της ελληνικής κοινωνίας στην οικονομική παγκοσμιοποίηση προκειμένου να αποτρέψει την φυγή κεφαλαίων από την Ελλάδα’’.

Εμείς λοιπόν ήδη από το 2005 λέγαμε ότι έχουμε ένα χρέος μεγάλο. Ό,τι χρήματα και αν μαζεύει το κράτος από φόρους είναι για να πληρώσει το ήδη υπέρογκο χρέος. Με τη συνθήκη της Λισσαβόνας υπάρχει ένα όριο – αυτό το έχουν υπογράψει όλα τα κράτη της Ε.Ε – το χρέος πρέπει να είναι μέχρι 60% του ΑΕΠ. Για να είναι βιώσιμο. Εμείς το 2004 είχαμε χρέος ήδη το 114% του ΑΕΠ. Ήταν ήδη μη βιώσιμο. Και τώρα είναι στο 180% του ΑΕΠ με τα μνημόνια. Όταν έγινε η επόμενη επίθεση στο υπουργείο Οικονομίας, εδώ μιλάγαμε για το ενδεχόμενο κρίσης και κατάρρευσης. Πάλι λοιπόν το 2005 λέγαμε, ‘‘ όσον αφορά την Ελλάδα η ιστορία έχει αναδείξει πόσο φαιδρά ήταν τα φληναφήματα της πολιτικής εξουσίας περί ισχυροποίησης της ελληνικής Οικονομίας ύστερα από την είσοδό της στην Ε.Ε, στη ζώνη του ευρώ και το άνοιγμά της στις διεθνείς αγορές.

Τα τελευταία απομεινάρια μιας ήδη αποσαθρωμένης παραγωγικής δομής σαρώνονται από τις ανταγωνιστικές δυνάμεις της ελεύθερης αγοράς, καμία προοπτική για τη δημιουργία παραγωγικών δομών δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα – εκτός και αν καταφέρουμε να ανταγωνιστούμε την Κίνα σε μισθούς όπως προτρέπουν ευρωπαίοι επιχειρηματίες – η πλασματική ευημερία που για χρόνια βασίστηκε στην κατανάλωση με δανεικά λαμβάνει τέλος και το ελληνικό κράτος εξακολουθεί να χρεώνει τις επόμενες γενιές με το υπέρογκο δημόσιο χρέος που κάθε χρόνο αυξάνεται με αλματώδεις ρυθμούς λόγω των υψηλών επιτοκίων τα οποία οι κυβερνήσεις προσφέρουν ως ανταλλάγματα για να συνεχίσουν να δανείζονται. Κατά την άποψή μας η Ελλάδα βρίσκεται σε δεινή θέση και δεν σεβόμαστε την άποψη που λέει πως η συμμετοχή στη ζώνη του ευρώ καθιστά δεδομένη την αποφυγή σοβαρών κρίσεων. Τα δομικά προβλήματα της εθνικής οικονομίας σε συνδυασμό με την προαναφερόμενη εγγενή τάση του καπιταλιστικού συστήματος προς την ανισορροπία, δημιουργούν ένα καλό συνδυασμό για μια επικείμενη οικονομική κρίση για την οποία δεν μπορούμε να γνωρίζουμε από ποιους γεωγραφικούς παραλλήλους θα ξεκινήσει’’. Ήδη λοιπόν το 2005 λες και ήμασταν προφήτες λέγαμε και για το χρέος και για το ενδεχόμενο κρίσης. Το μόνο που δεν λέγαμε ήταν ότι θα ξεκινήσει από τις ΗΠΑ. Κανένας δεν θα μπορούσε να το ξέρει αυτό. Το μόνο που δεν λέγαμε ήταν αυτό στην πραγματικότητα. Το 2007 – 2008 όταν ξεκίνησε η κρίση στις ΗΠΑ με τις στεγαστικές τράπεζες οι οποίες δάνειζαν φτωχούς ανθρώπους οι οποίοι δεν είχαν τα εχέγγυα ούτε την δυνατότητα να αποπληρώσουν τα χρέη τους, εμείς καταλαβαίναμε τι γινόταν. Αποφασίσαμε να αλλάξουμε στρατηγική. Καταλαβαίναμε ότι αυτό που λέγαμε 2 χρόνια πριν θα γινόταν πραγματικότητα, η κρίση ήταν στον δρόμο, ερχότανε. Ήταν η κρίση των subprimes, των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων. Και γι’ αυτό έκανε 2 φορές πρόωρες εκλογές ο Καραμανλής και το 2007 και το 2009. Είχαν αντιληφθεί ότι η κρίση έρχεται, θα έπρεπε να λάβουν σκληρότερα μέτρα λιτότητας για τα οποία δεν είχαν λαϊκή εντολή και εξουσιοδότηση. Γι’ αυτό έκανε εκλογές ο Καραμανλής το 2007 και το 2009. Και μετά ήρθε ο Γ. Παπανδρέου που έλεγε ‘‘λεφτά υπάρχουν’’.

Έτσι εμείς αποφασίσαμε να αλλάξουμε στρατηγική, είναι η 2η περίοδος δράσης του Επαναστατικού Αγώνα, αποφασίσαμε να χτυπήσουμε αυτούς τους θεσμούς και τους οργανισμούς οι οποίοι είχαν πρωταρχική σημασία στην κρίση και στην πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης και στην δημιουργία της, όπως η Citibank, όπως ήταν το χρηματιστήριο, τράπεζες γενικότερα. Το 2008 είχαμε αποφασίσει να χτυπήσουμε το χρηματιστήριο.

Μεσολαβεί η δολοφονία Γρηγορόπουλου από την αστυνομία τον Δεκέμβρη του ’08 και αποφασίσαμε να κάνουμε πρώτα μια ενέργεια – αντίποινα στην ελληνική αστυνομία και μετά να προχωρήσουμε σε αυτή την καμπάνια εναντίον οικονομικών στόχων όπως είναι το χρηματιστήριο, όπως είναι και η Τράπεζα της Ελλάδας η οποία έγινε στόχος μετά από κάποια χρόνια γιατί η ενέργεια κατά της ΤτΕ είναι συνέχεια αυτής της καμπάνιας όπου χτυπούσαμε οικονομικούς στόχους, το χρηματιστήριο, τη Eurobank, τη Citibank. Αναφέρω την ενέργεια εναντίον των ΜΑΤ γιατί παρ’ όλο που δεν ήταν μια ενέργεια κατά οικονομικών στόχων, στην προκήρυξη μιλούσαμε ξεκάθαρα ότι η κρίση έρχεται στην Ελλάδα, ήμασταν στις αρχές του 2009, θα επιβληθούν μέτρα που θα έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση της φτώχειας. Το ίδιο το σύστημα λόγω των πολιτικών αντιμετώπισης της κρίσης θα απονομιμοποιηθεί στα μάτια της κοινωνικής πλειοψηφίας τη στιγμή που το σύστημα θα ληστεύει τους πολίτες για να σωθεί, θα δημιουργηθούν κοινωνικές ταραχές και άρα εμείς ως οργάνωση είχαμε διατυπώσει την άποψη ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα επαναστατικό κίνημα με τον ένοπλο αγώνα στις στοχεύσεις του για να εκμεταλλευτούμε την ίδια τη συστημική κρίση για να επιφέρουμε την ρήξη και την ανατροπή του ίδιου του συστήματος. Αυτά τα λέγαμε στην προκήρυξη με την οποία είχαμε αναλάβει την ευθύνη για τις ενέργειες εναντίον των ΜΑΤ τον Δεκέμβρη του 2008 και τον Γενάρη του 2009.

Θα αναφέρω κάποια αποσπάσματα από την προκήρυξη αυτή, ό,τι λέγαμε τότε δηλαδή. Ένα πράγμα που λέγαμε είναι ότι το να επιχειρείς επαναστάσεις άοπλες είναι σαν να υπογράφεις την θανατική σου καταδίκη αλλά και την καταδίκη όσων έρθουν μαζί σου. Δεδομένου ότι είχε γίνει και η εξέγερση του Δεκεμβρίου του 2008 που έγινε με αφορμή την δολοφονία ενός νεολαίου από την αστυνομία και ήταν από τις μεγαλύτερες στην σύγχρονη ελληνική ιστορία και η οποία είχε φέρει την κυβέρνηση Καραμανλή σε τέτοια δύσκολη θέση που υπήρχε και η σκέψη ακόμα και να κηρυχτεί στρατιωτικός νόμος, λέγαμε ότι οι πολιτικές αντιμετώπισης της κρίσης θα φέρουν μεγαλύτερη εξέγερση στην ελληνική κοινωνία, δηλαδή προβλέπαμε αυτά που θα γίνονταν στο 2010 – 2012.

‘‘Ας φανταστούμε πως ζούμε μια κοινωνική αναταραχή πιο μεγάλη και πιο μαζική από αυτήν του Δεκέμβρη με έναν κρατικό μηχανισμό να έχει παραλύσει και μια κυβέρνηση να φεύγει νύχτα από την χώρα’’. Όπως π.χ. είχε φύγει και η κυβέρνηση της Αργεντινής με την κατάρρευση της οικονομίας το 2001 που φεύγανε με τα ελικόπτερα.

‘‘Ας φανταστούμε πως βρισκόμαστε σε ένα κενό εξουσίας, πως έχουμε καταλάβει το κέντρο της Αθήνας και επιχειρούμε τη δημιουργία μιας επαναστατικής Κομμούνας για πρώτη φορά στα χρονικά της ελληνικής επαναστατικής ιστορίας. Ας φανταστούμε το κέντρο της πόλης χωρίς αστυνομικά τμήματα, τα υπουργεία άδεια και κατειλημμένα από τους επαναστάτες και τον λαό, τις τράπεζες κλειστές. Πώς μπορεί μια επαναστατική Κομμούνα να σταθεί αν δεν υποστηρίζεται από τα όπλα; Ή μήπως θα βολευτούμε στην εύκολη λύση της καταστροφής θεωρώντας ως μάταιη και άκαιρη την όποια προσπάθεια αν κάνουμε το επόμενο βήμα και θα σταθούμε στα συντρίμμια της Αθήνας πανηγυρίζοντας μέχρι να επιστρέψει ο ένοπλος βραχίονας του κράτους και να επιβάλλει με το αίμα την ασφάλεια και την τάξη’’.

Εμείς ήδη τότε είχαμε αρχίσει να διατυπώνουμε τις κοινωνικές προτάσεις τις δικές μας για μια άλλου τύπου κοινωνική οργάνωση. Και ότι είναι ευκαιρία τώρα με την κρίση να το προσπαθήσουμε αυτό. Δηλαδή με τι θα αντικαταστήσουμε το κεφάλαιο και το κράτος. Παρακάτω λέμε ότι, ‘‘το ελληνικό κράτος είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας έχοντας ήδη εξαντλήσει τις δυνατότητες άντλησης κεφαλαίων, είτε πρόκειται για την φορολογική αφαίμαξη των πολιτών, είτε για τον δανεισμό από τις αγορές. Τον κοινωνικό πλούτο της χώρας οι εκάστοτε κυβερνήσεις τον λήστεψαν, είτε ξεπουλώντας σε τιμή κόστους στο μεγάλο κεφάλαιο την δημόσια περιουσία, είτε αυξάνοντας τις περιουσίες τις δικές τους, συγγενών και ημετέρων, είτε παραχωρώντας τεράστια ποσά σε υπηρεσίες προς το υπερεθνικό κεφάλαιο που λυμαίνονται εδώ και δεκαετίες τον τόπο μέσω της πάντα προσοδοφόρας αγοράς του δημόσιου χρέους. Οι όροι δανεισμού από τις διεθνείς συμμορίες των τοκογλύφων που πλουτίζουν από τα κρατικά δάνεια, δηλαδή από το αίμα των λαών γίνονται ολοένα και πιο άγριοι’’. Παρακάτω λέγαμε ότι, ‘‘ ο βραχνάς του χρέους θα πνίξει όχι βέβαια την πολιτική ηγεσία της Ελλάδας που δεν κάνει καθόλου περικοπές στις προκλητικές αποδοχές των καθαρμάτων τα οποία απαρτίζουν το ελληνικό κοινοβούλιο αλλά τα σύγχρονα υποζύγια της ελληνικής οικονομίας, τους χαμηλόμισθους, τους συνταξιούχους, τα χαμηλότερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας’’. Και ότι σαν καλός υπηρέτης οι ελληνικές κυβερνήσεις θα κάνουν ό, τι θέλουν οι δανειστές. Θα παραχωρήσουν τα πάντα.

‘‘Η πραγματική λαϊκή κυριαρχία δεν είναι η εν λευκώ και για 4 χρόνια παραχώρηση της διαχείρισης των κοινωνικών υποθέσεων σε επαγγελματίες αντιπροσώπους βουλευτές αλλά στην καθημερινή παρέμβασή μας στα λαϊκά συμβούλια. Εκεί όπου θα μιλήσουμε εμείς οι ίδιοι για τα προβλήματά μας, εκεί όπου ο καθένας μας συμμετέχει ενεργά και καθημερινά στην διαχείριση της ζωής του, εκεί όπου ακόμα και αν χρειάζονται εκλεγμένοι αντιπρόσωποι, αυτοί θα είναι αιρετοί και άμεσα ανακλητοί οποιαδήποτε στιγμή’’. Εδώ είναι που λέμε ότι στην πραγματικότητα η αληθινή δημοκρατία είναι η άμεση δημοκρατία. Όπως ήταν η Εκκλησία του Δήμου όπου ο ίδιος ο πολίτης πήγαινε να μιλήσει, να πει την άποψή του και να ψηφίσει. Αυτό ίσχυε στην Αρχαία Αθήνα, όχι όπως στο αντιπροσωπευτικό σύστημα το δικό σας όπου 300 ή 151 βουλευτές θα αποφασίζουν για 11 εκατομμύρια ανθρώπους. Αυτό είναι δημοκρατία, η άμεση δημοκρατία. Και για πρώτη φορά λέγαμε ότι υπάρχει κοινωνική αντιπρόταση απέναντι σε αυτά που προτείνει το σύστημα, δηλαδή το μνημόνιο. Και ότι τέτοια παραδείγματα λαϊκής αμεσοδημοκρατικής αυτοδιαχείρισης έχει δώσει πολλά το παλιό επαναστατικό κίνημα, από την Παρισινή Κομμούνα του 1871, τα σοβιέτ του 1905 και του 1917 προτού τα καταστρέψουν οι μπολσεβίκοι, τα συμβούλια εργατών και στρατιωτών στην Γερμανία το 1918 – ’19, τα εργοστασιακά συμβούλια στην Ιταλία το 1920, τις εργατικές και αγροτικές κομμούνες στην Ισπανία το 1936- ’39. Μιλάγαμε για τα κατειλημμένα εργοστάσια στην Αργεντινή μετά την κατάρρευση της οικονομίας το 2001, για την εργατική αυτοδιαχείριση όπου εργάτες κατέλαβαν τα εργοστάσια. Τότε δεν υπήρχε ακόμα η Επανάσταση στη Ροζάβα που σας αναφέραμε αφού το 2012 άρχισε να πραγματοποιείται αυτό το εγχείρημα.

‘‘Η εξέγερση του Δεκέμβρη ήταν ένα καλό μήνυμα για ό,τι πρόκειται να ακολουθήσει. Και το μήνυμα το έχουν λάβει σε όλο τον πλανήτη για το ότι αυτή η εξέγερση ήταν μόνο η έναρξη μιας μεγαλύτερης και σφοδρότερης κοινωνικής σύγκρουσης. Σημασία έχει από δω και πέρα να μπουν οι οργανωτικές δυνατότητες που θα καταφέρουν να δώσουν την δυνατότητα για μια στοχευμένη και ένοπλη αναμέτρηση με το καθεστώς και τους υπερασπιστές του με σκοπό την τελική νίκη των επαναστατών’’.

Σε αυτή την προκήρυξη μιλάμε για τα προτάγματά μας: ‘‘Να ανοίξει μία συζήτηση ανάμεσα σε όλες τις επαναστατικές δυνάμεις για την προοπτική μιας ελευθεριακής, κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής οργάνωσης για την εργασία, την παραγωγή, την καθημερινή ζωή. Προταγμάτων όπως οι καταλήψεις εργοστασίων, εργασιακών χώρων και εργοστασιακών μονάδων όχι με σκοπό πλέον τη διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών εργασίας αφού εν μέσω κρίσης αναμένεται από τα αφεντικά μια σαρωτική επίθεση σε όλα τα εργασιακά μέτρα που θα επιδεινώσουν περισσότερο τις εργασιακές συνθήκες. Καταλήψεις που θα διεκδικούν την απαλλοτρίωση των μέσων παραγωγής τα οποία θα μπορούν να τεθούν υπό τον πλήρη έλεγχο των εργαζομένων, κατάργηση στην πράξη της λειτουργίας της οικονομίας της αγοράς και παράλληλα διαμόρφωσης εργατικών συμβουλίων που θα καθορίζουν τι θα παράγεται, από ποιους και για ποιους. Απαλλοτρίωση της περιουσίας των πλουσίων, όλα να είναι στα χέρια του λαού. Μόνο έτσι θα κάναμε πράξη το πρόταγμα ‘‘να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας’’. Έτσι κατέληγε αυτή η προκήρυξη.

Σιγά-σιγά διατυπώναμε την ώρα που ερχόταν η κρίση στην Ελλάδα τις δικές μας προτάσεις ως Επαναστατικός Αγώνας. Ότι θα πρέπει να καταστραφεί το κεφάλαιο και το κράτος γιατί το κράτος είναι ένας μηχανισμός ταξικής κυριαρχίας. Δεν είναι ένας μηχανισμός που υπάρχει για το καλό του λαού, ούτε για το δημόσιο συμφέρον, αλλά για μια μειοψηφία. Και αυτό με τα μνημόνια έχει αποδειχθεί. Ο Επαναστατικός Αγώνας είχε προγνώσει την πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης η οποία θα είχε συνταγή Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΔΝΤ και αυτό το λέγαμε και στις δύο τελευταίες προκηρύξεις το 2009 πριν συλληφθούμε το 2010, στις 10 Απριλίου. Αρχικά στην προκήρυξη με την οποία είχαμε αναλάβει την ανατίναξη του Χρηματιστηρίου στις 2 Σεπτεμβρίου του 2009, ημέρα που είχε προκηρύξει πρόωρες εκλογές ο Καραμανλής, ήταν προφανές ότι το ΠΑΣΟΚ θα τις κέρδιζε γιατί μέσα σε 5,5 χρόνια η κυβέρνηση της ΝΔ είχε κάνει 50 σκάνδαλα και ήταν αηδιασμένος ο λαός. Ήταν φανερό ότι θα τις κέρδιζε ο Γ. Παπανδρέου ο οποίος με την δημαγωγική ρητορεία ότι ‘‘λεφτά υπάρχουν’’ θα ξεγελούσε για μια ακόμα φορά το εκλογικό σώμα. ‘‘Είναι αναμενόμενες οι επόμενες κοινωνικές εκρήξεις και στην Ελλάδα καθώς η επόμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα εντείνει τις επιθέσεις εναντίον της κοινωνίας για να εφαρμόσει τις επιταγές της δημοσιονομικής προσαρμογής που υπαγορεύουν τα επιτελεία της υπερεθνικής ελίτ (Βρυξέλλες, ΔΝΤ) και να επιβάλλει τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις’’.

Ναι, είχαμε προγνώσει πολλά πράγματα στην εποχή μας πριν ακόμα γίνουν. Στην ίδια προκήρυξη διατυπώναμε κάποια πράγματα που είναι παρόμοια με την πλατφόρμα την πολιτική που διαβάσατε, που υπάρχει στην προκήρυξη με την οποία αναλάβαμε την ευθύνη για την επίθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας και στο γραφείο του ΔΝΤ.

‘‘Όταν μιλάμε για την οριστική έξοδο από την σημερινή και κάθε άλλη κρίση εννοούμε την Επανάσταση. Εννοούμε την κατάργηση του κράτους και κάθε μορφή οργανωμένης εξουσίας που αναπόφευκτα θα υπάρχει για να διαιωνίζει και αναπαράγει τους κοινωνικούς και ταξικούς διαχωρισμούς, δηλαδή τις βαθύτερες αιτίες των κάθε είδους κρίσεων. Εννοούμε την αφαίρεση των οικονομικών προνομίων από την άρχουσα τάξη και την κοινωνικοποίησή τους, δηλαδή την επανοικιοποίηση του κλεμμένου κοινωνικού πλούτου. Την απαλλοτρίωση της κρατικής και εκκλησιαστικής περιουσίας και την κοινωνικοποίησή της. Την απαλλοτρίωση όλης της γης και της περιουσίας που κατέχουν οι βιομηχανίες, την δήμευση των περιουσιών των πλουσίων. Την κατάργηση κάθε οικονομικού και πολιτικού προνομίου και την δημιουργία μιας κοινωνικής οργάνωσης που θα αποτρέπει την εμφάνιση παλιών ή και νέων μορφών οικονομικού και πολιτικού συγκεντρωτισμού και που κάθε απόφαση θα λαμβάνεται από τις Κοινότητες και τα Συμβούλια των πολιτών. Την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής αλλά και την αποτροπή κάθε πολιτικής που θα επιδιώκει την κρατικοποίηση ή την εθνικοποίησή τους. Γιατί δεν γίνεται να επιστρέψουμε σε μορφές κρατικού συγκεντρωτισμού – όπως η Σοβιετική Ένωση δηλαδή – με κάποιο κόμμα πεφωτισμένης ηγεσίας να οργανώνει ένα νέο κεντρικά ελεγχόμενο μοντέλο ανάπτυξης. Αυτό το κοινωνικό μοντέλο ούτως ή άλλως κατέρρευσε. Όμως έτσι και αλλιώς είναι αντεπαναστατικό και αντικοινωνικό αφού η εδραίωσή του βασίζεται στον πολιτικό ολοκληρωτισμό. Η μόνη ιδιοκτησία να είναι η κοινοτική. Η μόνη εξουσία να είναι αυτή των Κοινοτήτων και των Λαϊκών Συνελεύσεών τους. Να περάσουν στα χέρια της κοινωνικής βάσης όλα τα απαλλοτριωμένα από την εξουσία πλούτη και μέσα παραγωγής. Η ίδια η κοινωνική βάση μέσα από τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες της να αποφασίζει τα πάντα, για την παραγωγή, την διανομή των προϊόντων της κατανάλωσης, δηλαδή την πλήρη κατάργηση της οικονομίας της αγοράς και του καπιταλισμού. Την απομόνωση κάθε κομματικής απόπειρας σφετερισμού των επαναστατικών κεκτημένων και την επαναφορά εξουσιαστικών καρκινωμάτων που θα θέσουν τέρμα στην επανάσταση. Αυτό που με δύο λόγια λέμε ότι αξίζει να έρθουμε σε ρήξη με το σύστημα και τους θεσμούς του και να ξεκινήσουμε ένα επαναστατικό κοινωνικό πείραμα με οριζόντια κοινωνική οργάνωση όπου ο καθένας θα έχει τον πρώτο λόγο για την ζωή του. Ένα πείραμα για μια κοινωνία χωρίς αφέντες και δούλους. Μια κοινωνία πραγματικά ελεύθερων ανθρώπων’’. Έτσι κλείνει η προκήρυξη για το χρηματιστήριο.

Στην τελευταία προκήρυξη, τον Νοέμβριο του 2009, και πάλι μιλάμε ουσιαστικά για τα μνημόνια και για το τι θα κάνει ο Γ. Παπανδρέου. Είναι ήδη στην εξουσία, ακόμα δεν έχει έρθει σε παρασκηνιακή επαφή με τον Ντομινίκ Στρος Καν και το ΔΝΤ. Λέμε το εξής: ‘‘Με το σύνθημα να σώσουμε την χώρα από την χρεοκοπία ο Παπανδρέου θα εξαπολύσει την μεγαλύτερη μεταπολεμικά ταξική και κοινωνική επίθεση έτσι όπως έχει αυτή σχεδιαστεί από την Ε.Ε και επιβάλλεται από τα όργανά της με το καθεστώς της ασφυκτικής δημοσιονομικής επιτήρησης. Η σημερινή κυβέρνηση θα είναι η πρώτη που θα χρεοκοπήσει πολιτικά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ενώ τα πελατειακής φύσεως κοινωνικά στηρίγματα που διατηρεί – σε αυτά συμπεριλαμβάνονται και οι ελεγχόμενες από το ΠΑΣΟΚ συνδικαλιστικές ηγεσίες – δεν θα την βοηθήσουν να διατηρήσει την κοινωνική νομιμοποίησή της. Το ΠΑΣΟΚ με το σοσιαλδημοκρατικό προσωπείο διαλυμένο δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στον ρόλο του που είναι η διασφάλιση της κοινωνικής ομαλότητας και συνοχής ενώ οι κοινωνικές εκρήξεις θα είναι ο μόνιμος εφιάλτης της κυβέρνησης μέχρι την τελειωτική της κατάρρευση που δεν θα αργήσει να έρθει’’. Προφητεύαμε ακριβώς τι θα γίνει μετά από κάποιους μήνες. Και ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου θα ήταν η πρώτη που θα κατέρρεε μέσα σε αυτό το ασταθές πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον λόγω κρίσης. Και όντως σε 2,5 χρόνια, η κυβέρνηση Παπανδρέου κατέρρευσε.

Στην πραγματικότητα η μόνη σταθερή κυβέρνηση που έχει σπάσει ρεκόρ είναι η κυβέρνηση Τσίπρα ελέω απουσίας οποιασδήποτε κοινωνικής αντίδρασης. Έχει επέλθει ήδη η ηττοπάθεια και η παραίτηση και δεν υπάρχουν κοινωνικοί αγώνες αυτή τη στιγμή. Ένα πράγμα που θέλω να αναφέρω και θα έπρεπε να σας το έχουμε δώσει έγγραφα είναι μια δημοσκόπηση που αφορά το τι γνώμη έχει τουλάχιστον ένα κομμάτι του πληθυσμού για τις ένοπλες οργανώσεις. Είναι μια δημοσκόπηση που είχε κάνει η ΖΟUGLA τον Φεβρουάριο του 2009. Είναι ηλεκτρονική δημοσκόπηση και είχε γίνει μετά τις επιθέσεις του Επαναστατικού Αγώνα ενάντια στα ΜΑΤ και την πρώτη απόπειρα ανατίναξης των κεντρικών γραφείων της Citibank τον Φεβρουάριο του 2009. Θα έπρεπε να σας την είχαμε δώσει στα αναγνωστέα έγγραφα. Θα σας την αναφέρω προφορικά. Η δημοσκόπηση ήταν ηλεκτρονική και είχαν απαντήσει 24.091 πολίτες. Συνήθως γίνονται δημοσκοπήσεις του τύπου, παίρνει τηλέφωνο η Public Issue π.χ. 800 ανθρώπους και ρωτούσε ποιό θεωρείτε ότι θα βγει πρώτο κόμμα, τέτοια πράγματα. Εδώ έχει γίνει ηλεκτρονική δημοσκόπηση και είχαν συμμετάσχει 24.000 άνθρωποι. Είχε πολλά ερωτήματα, τα δύο όμως έχουν ενδιαφέρον. Το ένα είναι αν θεωρείτε ότι η ένοπλη βία κάτω από τις σημερινές συνθήκες είναι δικαιολογημένη ή όχι. Το 34% είχε απαντήσει ναι. Το δεύτερο ερώτημα είναι αν τα κίνητρα των ένοπλων οργανώσεων είναι πολιτικά ή όχι. Εδώ περισσότερο από το 50% απάντησε ότι είναι πολιτικά τα κίνητρα. Αυτό ήταν πριν μια δεκαετία. Αν γινόταν αυτή η δημοσκόπηση σήμερα, αυτά τα ποσοστά θα ήταν υπερδιπλάσια. Υπερδιπλάσια! Και πιστεύω ότι όλοι θα συμφωνούσαν με αυτό που αναφέρθηκα, με τους νόμους της αρχαίας Αθηναϊκής Δημοκρατίας, ότι θα έπρεπε να χύσεις αίμα, το να σκοτώσεις τον τύραννο, τον Τσίπρα, τον Βενιζέλο, τον Πάγκαλο, τον Παπανδρέου, τον Σαμαρά, θα σου δίνανε δίκιο. Θα σου δίνανε δίκιο! Δεν θα θεωρούσαν ότι είναι ποινικό αδίκημα αυτό το πράγμα. Ότι θα έπρεπε να μείνουν ατιμώρητες αυτές οι πράξεις.

Γιατί έτσι γίνονται οι αγώνες κ. δικαστές. Δεν γίνονται με την Βίβλο στο χέρι, ούτε με προσευχές. Οι αγώνες για ελευθερία γίνονται με τέτοιο τρόπο ή και με τέτοιο τρόπο. Σε ένα κείμενο που είχαμε βγάλει πριν αποφυλακιστούμε με το 18μηνο, λέγαμε κάποια πράγματα παρόμοια με την πλατφόρμα που εμπεριείχε η προκήρυξη για την επίθεση στην ΤτΕ – ΕΚΤ – ΔΝΤ όπως: ‘‘Στην Ελλάδα η δική μας απάντηση στα διλήμματα της εποχής είναι:

– Άμεση στάση πληρωμών για το ελληνικό χρέος. Αυτό το είχαμε πει και στην αρχή της δίκης όταν είχαμε κάνει αίτηση για την απόρριψη της πολιτικής αγωγής των τραπεζών. Επειδή υπάρχουν κατηγορίες για ληστείες τραπεζών, απαλλοτριώσεις στην πραγματικότητα, όχι ληστείες. Και λέγαμε ότι ο Σόλωνας εφάρμοσε σεισάχθεια στην αρχαιότητα. Δηλαδή διέγραψε όλα τα χρέη των φτωχών χωρικών οι οποίοι είχανε βάλει ενέχυρο τη σωματική τους ελευθερία όταν έπαιρναν δάνειο από τους άρχοντες. Και πολλοί επειδή δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα χρέη τους γίνονταν δούλοι των τσιφλικάδων και των μεγαλο-γαιοκτημόνων. Έχαναν την προσωπική τους ελευθερία. Ο Σόλωνας έκανε σεισάχθεια, κάτι που το ελληνικό κράτος, ενώ υποτίθεται η μέριμνά του ήταν για τα συμφέροντα του λαού, όμως κανένα κράτος δεν φροντίζει για κανέναν λαό, φροντίζει για τα προνόμια της γραφειοκρατίας, κανονικά θα έπρεπε λοιπόν να κηρύξει στάση πληρωμών και να μην πληρώσει τίποτα από αυτά που χρωστάει, τα 300 δις ευρώ, το 2009. Ενώ λοιπόν θα έπρεπε να κάνει σεισάχθεια, αποδέχτηκε τα πάντα από τους δανειστές και υποδούλωσε τον λαό. Το πρώτο πράγμα που θα έκανε μια λαϊκή επανάσταση στην Ελλάδα θα ήταν να πει δεν σας πληρώνουμε τίποτα. Στάση πληρωμών και διαγραφή ολόκληρου, του 100% του χρέους. Ήταν ένα πράγμα που είχαμε πει εμείς πως έπρεπε να γίνει και μέσα από την φυλακή.

– Άμεση στάση πληρωμών για το ελληνικό χρέος.

– Έξοδος από την ευρωζώνη και από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

– Άμεση κατάληψη των εταιριών κοινής ωφέλειας που είτε βρίσκονται στα χέρια του κράτους, είτε έχουν ιδιωτικοποιηθεί.

– Άμεση κατάργηση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και υιοθέτηση της άμεσης δημοκρατίας. Η άμεση δημοκρατία εξ’ άλλου είναι καθολικό πρόταγμα σε κάθε χώρο αντίστασης στην Ελλάδα. Τότε υπήρχαν οι συνελεύσεις των Αγανακτισμένων, λαϊκές συνελεύσεις της πόλης, η συνέλευση της πλατείας Συντάγματος, τα επεισόδια στο Σύνταγμα. Ακόμα και καθεστωτικοί πολιτικοί έχουν δηλώσει ότι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία έχει ουσιαστικά καταργηθεί με τα μνημόνια. Και ότι θα πρέπει να περάσουμε σε άλλη μορφή πολιτεύματος. Σε άλλες μορφές διαχείρισης.

– Την οριστική έξοδο από την οικονομία της αγοράς και τον καπιταλισμό και την υιοθέτηση οριζόντιων μορφών οικονομική οργάνωσης.

– Την κοινωνικοποίηση κάθε μεγάλης κινητής και ακίνητης περιουσίας, δημόσιας και ιδιωτικής. Ήταν ουσιαστικά παρόμοια με την πλατφόρμα της προκήρυξης του 2014 για την ΤτΕ – ΕΚΤ – ΔΝΤ.

Εμείς όλα αυτά τα λέγαμε το 2009 -2011 προτού ξεσπάσει αυτό το επαναστατικό εγχείρημα στη Βόρεια Συρία με πρωταγωνιστές κυρίως τους Κούρδους που έχει ως κοινωνικό μοντέλο την άμεση δημοκρατία, που αμφισβητεί το έθνος – κράτος και προάγει τη συνομοσπονδιακή κοινωνική οργάνωση που έχει ως κύτταρο της κοινωνίας τις Κομμούνες. Με αυτό το εγχείρημα που εμείς δεν το ξέραμε και δεν είχαμε γνώση, το πολιτικό πρόγραμμα του Επαναστατικού Αγώνα έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Σε σχέση με την επίθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας αυτά έχω να πω.

Τώρα σε σχέση με τις απαλλοτριώσεις τραπεζών, τις ληστείες όπως λέτε και εσείς, δεν θα πω πολλά πράγματα, έχω πει ότι αυτές οι ενέργειες είναι απαλλοτριώσεις, δεν είναι ληστείες. Δεν είναι ληστεία κατά μιας περιουσίας που είναι νόμιμη η οποία είναι στα χέρια του λαού, στα χέρια μεροκαματιάρηδων που δουλεύουνε για να έχουν ένα σπίτι, για να έχουν τα απαραίτητα για να ζήσουν. Οι απαλλοτριώσεις τραπεζών είναι στην πραγματικότητα απαλλοτριώσεις κλεμμένου κοινωνικού πλούτου από τις τράπεζες. Δεν είναι εγκληματικές ενέργειες. Ιδιαίτερα στα πλαίσια του αγώνα που διεξάγαμε εμείς. Είναι άλλο πράγμα οι κοινοί παράνομοι που κάνουν τέτοιες ενέργειες οι οποίες πάλι δεν είναι εγκληματικές ενέργειες αλλά αφορούν όμως το ατομικό τους συμφέρον, ενώ εμείς δεν κάναμε απαλλοτριώσεις τραπεζών για ιδιοτελές ατομικό συμφέρον.

Το κάναμε για 2 λόγους: 1) για να χρηματοδοτήσουμε τη δράση της οργάνωσης του Επαναστατικού Αγώνα και 2) γιατί στην προκειμένη περίπτωση επειδή ήμασταν στην παρανομία, δεν είχαμε άλλους πόρους για να επιβιώσουμε.

Και θα ξαναεπαναλάβω ότι πολλές επαναστατικές οργανώσεις στο παρελθόν όπως και πολλές λαϊκές επαναστάσεις έχουν απαλλοτριώσει τις τράπεζες. Ανέφερα οργανώσεις του δυτικοευρωπαϊκού αντάρτικου πόλης, τις Ερυθρές Ταξιαρχίες στην Ιταλία, την RAF στην Δ. Γερμανία, την Άμεση Δράση στη Γαλλία, τους Τουπαμάρος στην Ουρουγουάη, όλες αυτές οι οργανώσεις έχουν προβεί σε απαλλοτριώσεις τραπεζών και απαγωγές πλουσίων για να πληρωθούν λύτρα για την ενίσχυση της επαναστατικής δράσης. Δεν ληστεύτηκε κανένας πολίτης, δεν επλήγη το βιος κανενός πολίτη, κανενός μεροκαματιάρη, κανενός φτωχού βιοπαλαιστή. Είναι λοιπόν άλλο πράγμα η ληστεία και άλλο πράγμα η απαλλοτρίωση. Ούτε αυτό στην πραγματικότητα είναι ποινικό αδίκημα. Κανονικά ούτε αυτό θα πρέπει να προσμετράται ως ποινικό αδίκημα εφόσον γίνεται στα πλαίσια μιας δράσης που γίνεται για το συμφέρον της συντριπτικής κοινωνικής πλειοψηφίας.

Και όσον αφορά τη συμπλοκή στο Μοναστηράκι, θα σας επαναλάβω ότι ποσώς με ενδιαφέρει αν θα με καταδικάσετε για τις απόπειρες ανθρωποκτονίας κατά 4 αστυνομικών. Δεν έχει ποινικό διακύβευμα όπως και οι απαλλοτριώσεις τραπεζών δεν έχουν ποινικό διακύβευμα.

Το ίδιο είχα πει και στο πρωτοβάθμιο και δεν έχω να πω κάτι άλλο. Για μένα τα σώματα ασφαλείας είναι υπηρέτες των πλουσίων, υπηρέτες των μνημονιακών πολιτικών, αυτοί φρουρούσαν τους Βρεκουλέσκου και τα τεχνικά κλιμάκια των θεσμών και της τρόικας, προστατεύουν εγκληματίες όπως είναι τα μέλη των κυβερνήσεων οι οποίοι έχουν μετατρέψει την χώρα σε μια αποικία, σε ένα προτεκτοράτο, είναι δοσίλογοι, είναι προδότες του ίδιου του ελληνικού λαού. Στην προκειμένη περίπτωση εγώ φυσικά δεν θα παραδινόμουνα, ήθελα να ξεφύγω από την καταδίωξη και να συνεχίσω την δράση μου, την δράση του Επαναστατικού Αγώνα. Στα πλαίσια αυτά θα χρησιμοποιούσα και το όπλο μου εναντίον των αντιπάλων μου. Ποσώς με ενδιαφέρει αν εσείς με καταδικάσετε σε απόπειρες ανθρωποκτονίας. Απόπειρα ανθρωποκτονίας έκανε αυτός που πήγε να με σκοτώσει στο Μοναστηράκι, ο Δημητρόπουλος, ο δολοφόνος μπάτσος που δολοφόνησε τον ταξιτζή στην Καστοριά για να τον ληστέψει. Δεν με ενδιαφέρει όμως αυτό και δεν θα επιχειρηματολογήσω άλλο πάνω σε αυτό. Δεν έχει ποινικό διακύβευμα, κατακυρώστε τα πάντα ό,τι λέει το κατηγορητήριο όπως έκανε και το πρωτοβάθμιο.

Τελειώνοντας θα πω κάτι, το εξής: Θυμάμαι που με είχε ρωτήσει η κυρία πρόεδρος στην πρώτη συνεδρίαση της δίκης, τι περιμένω από αυτό το δικαστήριο. Με είχατε ρωτήσει, ήρθατε να μιλήσετε μόνο πολιτικά ή περιμένετε κάποια ποινική ευνοϊκότερη μεταχείριση.

Πρόεδρος: Ασκήσατε έφεση.

Μαζιώτης: Ναι, έχω ασκήσει έφεση. Εγώ σας είχα απαντήσει ότι δεν περιμένω τίποτα. Είχα αναφέρει βέβαια ότι θεωρώ δυσανάλογη την ποινή της ισόβιας κάθειρξης σε σχέση με αυτά που έχουν γίνει και με βάση τα κίνητρα της οργάνωσης. Διαγράψτε ό,τι σας είχα πει τότε. Κανονικά θα έπρεπε να μας αθωώσετε για όλα. Να μας απαλλάξετε για όλα. Για όλα! Και για την επίθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας και για τις απαλλοτριώσεις των τραπεζών και για τους πυροβολισμούς στο Μοναστηράκι κατά των αστυνομικών. Με βάση αυτά που είπα για την δράση της οργάνωσης και το ότι έτσι γίνονται οι αγώνες, και με αυτό τον τρόπο και μπροστά στην παρανομία την δικιά σας ως καθεστώς το οποίο έχει διαπράξει φοβερά και τρομερά εγκλήματα, εμείς δεν έχουμε κάνει κανένα απολύτως έγκλημα. Αν λοιπόν έχετε το αίσθημα του Δικαίου, με δέλτα κεφαλαίο, θα έπρεπε να μας απαλλάξατε από όλα. Και οι πολίτες θα το έκαναν αυτό. Αυτά είχα να πω.

Πρόεδρος: Δέχεστε να απαντήσετε σε ερωτήσεις;

Μαζιώτης: Απαντήσεις του τύπου ποιός ήταν πού; Όχι, δεν θα απαντήσω.

Πρόεδρος: Να σας ρωτήσω. Γεννηθήκατε στην Έδεσσα όπως γράφει η δικογραφία;

Μαζιώτης: Ναι.

Πρόεδρος: Μεγαλώσατε εκεί;

Μαζιώτης: Όχι, στην Αθήνα.

Πρόεδρος: Η καταγωγή σας είναι από την Έδεσσα;

Μαζιώτης: Ο πατέρας μου είναι από την Πελοπόννησο και η μάνα μου είναι Πόντια.

Πρόεδρος: Αδέλφια έχετε;

Μαζιώτης: Πάρα πολλά!

Πρόεδρος: Εξ’ αίματος, δεν εννοώ τους φίλους.

Μαζιώτης: Ναι, βέβαια.

Πρόεδρος: Τι σχολείο τελειώσατε;

Μαζιώτης: Γ΄ Γυμνασίου. Δεν σπούδασα όπως τα αδέλφια μου. Έχω αδέλφια που είναι δικηγόρος, γιατρός, καθηγήτρια φιλόλογο και παπά ακόμα έχω αδελφό στην Έδεσσα. Ο μόνος που δεν σπούδασα ήμουν εγώ. Κατάγομαι από μικροαστική οικογένεια. Το όνειρο του νεοέλληνα είναι να ανέλθει την κοινωνική ιεραρχία, να διοριστεί ο γιος ή η κόρη του στο δημόσιο. Εγώ ήμουν ο μόνος που αντί να θέλω να ανέβω την κοινωνική ιεραρχία, την κατέβηκα. Έγινα εργάτης.

Πρόεδρος: Δεν είναι κακό αυτό.

Μαζιώτης: Φυσικά και δεν είναι κακό.

Πρόεδρος: Διατηρείτε επαφές με τα αδέλφια σας;

Μαζιώτης: Ναι, διατηρώ. Μόνο χωροφύλακα δεν έχουμε στο οικογενειακό περιβάλλον. Πρόεδρος: Να ρωτήσω κάτι άλλο. Την επιμέλεια του παιδιού σας την έχουν αφαιρέσει; Έχει εκδοθεί δικαστική απόφαση; Μαζιώτης: Ναι. Ρούπα: Όχι μόνο την επιμέλεια. Έχουν εκχωρήσει όλη την γονική μέριμνα. Πρόεδρος: Σε ποιους;

Ρούπα: Στην αδελφή μου και στην μάνα μου.

Πρόεδρος: Η μάρτυρας που κατέθεσε σήμερα είπε ότι σας την έχουν αφαιρέσει την επιμέλεια. Ρούπα: Ναι.

Πρόεδρος: Είναι οριστική η απόφαση;

Συνήγορος: Όχι, θα γίνει έφεση.

Πρόεδρος: Έχει εκχωρηθεί σε πρόσωπα συγγενικά…

Ρούπα: Κατόπιν αγώνα το καταφέραμε αυτό. Πρόεδρος: …

Ρούπα: Τώρα βέβαια ρωτάτε τον Μαζιώτη αλλά όταν με πιάσανε, η μητέρα και η αδελφή μου ζητούσαν από την πρώτη στιγμή να το πάρουν και δεν το δίνανε. Το ότι το δώσανε τελικά στην μάνα μου και την αδελφή μου, έγινε κατόπιν πιέσεων και αγώνα και απεργία πείνας και δίψας. Το θέμα είναι το ότι δώσανε την γονική μέριμνα ολόκληρη είναι κάτι το οποίο δεν αφορά συγκεκριμένες περιπτώσεις αντικειμενικών δυσκολιών των γονέων να ασκήσουν την επιμέλεια και την γονική μέριμνα όπως όταν κάποιος είναι κρατούμενος. Δεν έχει ξαναγίνει. Θέλανε οπωσδήποτε να αφαιρέσουνε όλη την γονική μέριμνα. Θα πρέπει να ξαναπάμε σε δικαστήριο για να την πάρουμε.

Πρόεδρος: Τελειώσατε με τις δικαστικές σας εκκρεμότητες με το παιδί;

Ρούπα: κ. πρόεδρε ανοίγουμε άλλη κουβέντα, αλλά γνωρίζω και αυτό ζητούσαμε εμείς να δώσουνε μόνο την πραγματική φροντίδα, υπάρχει μια διαφοροποίηση, να δώσουνε μόνο την πραγματική φροντίδα. Βασικά, σε καμία κρατούμενη γυναίκα η οποία δεν έχει ασκήσει βία, κακομεταχείριση πάνω στο παιδί της και της έχει ασκηθεί δίωξη γι’ αυτό, δεν έχουν προσβάλλει, δεν έχουν ακουμπήσει το παιδί και την επιμέλειά της. Σε καμία περίπτωση. Συλλαμβάνονται μανάδες μέσα σε σπίτια με ναρκωτικά, με το έναν, με τον άλλο, περιμένουν την γιαγιά οι αστυνομικοί να έρθει να το πάρει, έρχεται φίλη της κρατούμενης και παίρνει το παιδί με μια υπεύθυνη δήλωση, ποτέ δεν είχε δημιουργηθεί ζήτημα. Ακόμα και με βάση το αδίκημα δεν παίζει τίποτα ρόλο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι η πολιτική σκοπιμότητα που γίνανε όλα αυτά. Δεν υπάρχει καμία μάνα μέσα στην φυλακή, έκανα γκάλοπ μέσα στην φυλακή, τις ρώτησα όλες, δεν υπάρχει ούτε μία που να της έχουν προσβάλει την επιμέλεια. Αυτό που ζητούσαμε εμείς εφόσον μας πήγανε στα δικαστήρια, γιατί το κράτος μας πήγε στα δικαστήρια για αυτό το ζήτημα, θέλαμε να δοθεί η πραγματική φροντίδα, να αναλάβει δηλαδή η γιαγιά και η θεία να φροντίζουν το παιδί, την καθημερινότητά του όσον αφορά το σχολείο, τους γιατρούς κλπ, την πραγματική φροντίδα, ούτε καν την επιμέλεια. Δεν είχαν αυτό το δικαίωμα και αυτοί τα αφαίρεσαν όλα, η πρόεδρος του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καλαμάτας. Τα αφαίρεσε όλα.

Πρόεδρος: Αυτά δεν αφορούν την υπόθεση αλλά θέλω να έχω μια γενικότερη εικόνα. Θέλω να ρωτήσω μέσα στην φυλακή αν το βλέπετε με τον κ. Μαζιώτη το παιδί μαζί ως γονείς.

Μαζιώτης: Μαζί το βλέπουμε.

Πρόεδρος: Κάθε πότε; Μαζιώτης: Σχεδόν 4 φορές τον χρόνο.

Πρόεδρος: Τον χρόνο; Για πόση ώρα; Μαζιώτης: 3 ώρες. Ρούπα: Κατόπιν απεργίας πείνας το καταφέραμε αυτό. Πρόεδρος: 3 ώρες την κάθε φορά; Ρούπα: Το 3ωρο κατόπιν απεργία πείνας Πρόεδρος: Ναι, εντάξει το κατάλαβα. Οι γονείς σας κ. Μαζιώτη μένουν στην Έδεσσα;

Μαζιώτης: Και οι δύο έχουν πεθάνει.

Πρόεδρος: Μια τελευταία ερώτηση. Σε όλη την διάρκεια της διαδικασίας ακούσαμε την άποψή σας ανεξάρτητα από την έρευνα για τις επιμέρους πράξεις κλπ, είπατε για την ιδεολογία σας, είπανε οι μάρτυρές σας τις απόψεις τους, και οι αλλοδαποί και οι Έλληνες, θέλω να σας ρωτήσω εσείς αποδέχεστε ότι μπορεί να υπάρχει μια διαφορετική ιδεολογία; Δηλαδή εσείς λέτε ότι μπορεί η βελτίωση της ζωής των ανθρώπων, των φτωχών εν πάσει περιπτώσει, αυτών που δεν ανήκουν σε μια ελίτ οικονομική, κοινωνική κλπ, θεωρείτε ότι αυτή μπορεί να γίνει με αυτόν τον τρόπο, με το αντάρτικο πόλης, με όσα έχετε πει εδώ, έτσι;

Μαζιώτης: Το αντάρτικο πόλης είναι ένα μέσο αγώνα.

Πρόεδρος: Ναι, ένα μέσο αλλά εν πάσει περιπτώσει μέσα από αυτό το πλαίσιο. Αποδέχεστε ότι ένας πολίτης, μια ομάδα ανθρώπων μπορεί να έχουν μια διαφορετική άποψη; Δεν εννοώ αν την αποδέχεστε ως σωστή.

Μαζιώτης: Δηλαδή τι; Αν αποδέχομαι ότι υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, τι σημαίνει αυτό; Ότι θα καταπιέζουμε εμείς διαφορετικές απόψεις; Αυτό μας λέτε;

Πρόεδρος: Όχι, τίποτα δεν σημαίνει. Έτσι.

Μαζιώτης: Ούτως ή άλλως εσείς δεν λέτε ότι δεν διαζόμαστε για την ιδεολογία μας, έτσι δεν λέτε; Όντως εμείς δεν δικαζόμαστε για την ιδεολογία μας. Δικαζόμαστε για πράξεις. Πρόεδρος: Ναι. Μαζιώτης: Εντάξει. Απλώς να διευκρινίσω ότι πίσω από τις πράξεις υπάρχουν οι λόγοι, τα αίτια. Δηλαδή το να διαχωρίζετε τις πράξεις από τις ιδέες είναι αντιρεαλιστικό.

Πρόεδρος: Δεν διαφώνησα. Ερωτήσεις υπάρχουν;

Εισαγγελέας: Ναι, εγώ θέλω να ρωτήσω τον κ.Μαζιώτη. Κ.Μαζιώτη επειδή δώσατε μεγάλη έμφαση στα μνημόνια από το 2009 και μετά και θα έλεγα ότι το βασικό σας επιχείρημα είναι η επίκληση του άρθρου 120 σε σχέση με την ζημία που επεβλήθη στη χώρα από τα μνημόνια και δεδομένου ότι ο Επαναστατικός Αγώνας ξεκίνησε την δράση του από το 2003 αν δεν κάνω λάθος και μετά και επίσης δεδομένου αν έχω καταλάβει καλά και από τους μάρτυρες που κατέθεσαν εδώ, δεν υπάρχει αντίστοιχος Επαναστατικός Αγώνας στην καρδιά του καπιταλισμού όπως στην Αγγλία, στις ΗΠΑ, στην Γαλλία, την Γερμανία, κλπ. ποιος είναι ο ρόλος της ίδρυσης και της ύπαρξης του Επαναστατικού Αγώνα από το 2003 που δεν υπήρχαν μνημόνια το 2003; Μαζιώτης: Είναι σαφέστατο. Όποιος διαβάσει τις προκηρύξεις μας θα διαπιστώσει ότι ο σκοπός μας είναι να θέσουμε κοινωνικά το ζήτημα της ανατροπής του κεφαλαίου και του κράτους. Εισαγγελέας: Να διευκρινίσω λίγο. Από το 2009 και μετά που είναι το επιχείρημά σας ότι πτώχευσε η χώρα, υπάρχει εξαθλίωση του πληθυσμού κλπ, υπήρχε η δράση της οργάνωσης, οι πολιτικές πράξεις όπως υποστηρίζετε εσείς, οι απαλλοτριώσεις τραπεζών, η βόμβα στην Τράπεζα της Ελλάδας λόγω της ύπαρξης των μνημονίων. Πριν, από το 2003 ως το 2009 ποιος ήταν ο σκοπός του Επαναστατικού Αγώνα;

Μαζιώτης: Κοιτάξετε να δείτε. Υπάρχει μία συνέπεια και μια συνέχεια στον χρόνο της δράσης του Επαναστατικού Αγώνα. Εμείς ήδη από το 2003 διατυπώσαμε την άποψη ότι ο καπιταλισμός είναι ένα κακό σύστημα. Δεν υπάρχει για το δημόσιο συμφέρον. Ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα όπου μια μειοψηφία ανθρώπων πλουτίζει και εκμεταλλεύεται εις βάρος των άλλων, της πλειοψηφίας. Αυτό υπάρχει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Δεν έγινε το 2010 με τα μνημόνια. Υπάρχει από τα πριν. Εμείς το 2003 ξεκινήσαμε την δράση μας ξαναβάζοντας ιστορικά ότι θα πρέπει να υπάρξει ένα κίνημα το οποίο κάποια στιγμή να αποπειραθεί την ρήξη και την ανατροπή αυτού του άδικου καθεστώτος. Τα μνημόνια προετοιμάστηκαν την προηγούμενη περίοδο κ. εισαγγελέα. Δεν έγινε κεραυνός εν αιθρία. Για παράδειγμα το 2010 όπως είπα και στην τοποθέτησή μου έγινε εκχώρηση της εκτελεστικής εξουσίας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, στους υπερεθνικούς θεσμούς. Αυτό όμως ξεκίνησε χρόνια πριν όταν η Ελλάδα με την συνθήκη του Μάαστριχτ το 1991 έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήταν ΕΟΚ έγινε Ε.Ε. Στα πλαίσια της Ε.Ε, σιγά-σιγά τα κράτη – μέλη και τα εθνικά κοινοβούλια κατ’ επέκταση παραχωρούσαν αρμοδιότητες του κράτους στην γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Είναι κάτι σαν αυτό που έλεγε το άρθρο 28 του Συντάγματος μέρος της εθνικής κυριαρχίας, το άρθρο 28 παρ. 2. Αυτό όντως υπήρχε και πιο πριν σε πιο περιορισμένο βαθμό. Δηλαδή γινόταν εκχώρηση ενός μέρους των αρμοδιοτήτων του έθνους -κράτους. Δηλαδή η Ελλάδα δεν είχε αυτόνομη πολιτική ούτε για την οικονομική πολιτική, για την παραγωγή, την βιομηχανία, τη γεωργία. Υπήρχε π.χ. η ΚΑΠ, η Κοινή Αγροτική Πολιτική. Ό,τι μας έλεγαν οι Βρυξέλλες, αυτό ήμασταν υποχρεωμένοι να κάνουμε και οι κυβερνήσεις οι εθνικές νομοθετούσαν ανάλογα. Δηλαδή υπήρχε από παλιά η εκχώρηση μέρους των αρμοδιοτήτων αυτών. Από το 2010 και μετά έχουμε όχι εκχώρηση μέρους της κυριαρχίας, έγινες αποκλειστική κυριότητα των δανειστών. Έγινες δούλος. Το ελληνικό κράτος και η χώρα έγινε δούλος, κτήμα των δανειστών, υποθήκη των δανειστών. Δηλαδή το μνημόνιο προετοιμαζόταν με τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν τουλάχιστον 25 χρόνια πριν. Με τον νεοφιλευθερισμό.

Εισαγγελέας: Δηλαδή εσείς γνωρίζατε ότι από το 2003 ότι το 2010 θα…

Μαζιώτης: Από το 2005. Εισαγγελέας: Από το 2005 όλα αυτά;

Ρούπα: Από το 2003 έγραφε μια προκήρυξη του Επαναστατικού Αγώνα ότι δεν είναι βιώσιμο το σύστημα.

Μαζιώτης: Είναι δημοσιευμένα όλα. Μπορείτε να τα βρείτε στο ιντερνετ (internet).

Εισαγγελέας: Υπάρχει οργάνωση όπως ο Επαναστατικός Αγώνας σε άλλες χώρες στην καρδιά του καπιταλισμού; Υπάρχει; Γιατί εγώ από την έρευνα είδα ότι δεν υπάρχει.

Μαζιώτης: Ναι, γενικότερα στην Ελλάδα έχουμε μια παράδοση. Εισαγγελέας: Ευαισθησία…. Μαζιώτης: Πριν πολλά χρόνια υπήρχε αυτό που είπα, το δυτικοευρωπαϊκό αντάρτικο πόλης της δεκαετίας του ’70 και του ’80, στην Δ. Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Αγγλία, Βέλγιο. Στην Ελλάδα δεν σταμάτησε αυτός ο αγώνας στις νέες συνθήκες που δημιουργήθηκαν μετά το τέλος του ανατολικού μπλοκ. Αυτό δεν σημαίνει κάτι στο τέλος-τέλος. Τι σημαίνει αυτό; Υπήρξαν στην Ιταλία για ένα βραχύβιο διάστημα οι νέες Ερυθρές Ταξιαρχίες το 1999 – 2003 που είχανε εκτελέσει 2 αξιωματούχους του ιταλικού υπουργείου Εργασίας για την επιβολή νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων. Υπήρξε καταστολή, συνελήφθησαν οι σύντροφοι. Στην Ιταλία υπάρχει επίσης ο χώρος των εξεγερσιακών αναρχικών που προβαίνουν σε τέτοιου είδους ενέργειες. Τι σημαίνει όμως το ότι δεν υπάρχει στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης κάτι αντίστοιχο;

Εισαγγελέας: Να ρωτήσω κάτι ακόμα. Στην σελ. 678 της εγκαλούμενης απόφασης στο πρωτοβάθμιο, είδα ότι λέτε εκεί στην απολογία, είπατε εμείς ως Επαναστατικός Αγώνας δεν απολογούμαστε σε εγκληματίες όπως εσείς. Αυτή την φράση που είπατε τότε να την αντιπαραβάλω με την προσοχή και την διεξοδικότητα της διαδικασίας που έκανε το δικαστήριο αυτό, το δευτεροβάθμιο, που επί 1,5 χρόνο περίπου με πολύ μεγάλη σχολαστικότητα εξέτασε μάρτυρες, ανέγνωσε τα έγγραφα, άκουσε τις δικές σας διευκρινήσεις, των κ. συνηγόρων σας και μάλιστα με ερωτήσεις επαναλαμβανόμενες ώστε να μην ξεφύγει κάτι, θεωρείτε ότι αυτή η συμπεριφορά των μελών του δικαστηρίου κατ’ εμένα – παρ’ ότι εγώ προτείνω, δεν αποφασίζω – ότι γίνεται από αγγαρεία ή ότι είναι όργανα του κράτους τα μέλη αυτού του δικαστηρίου ή ότι είναι ακόμα και εγκληματίες;

Μαζιώτης: Το ερώτημα ποιό είναι; Αν κάνετε αγγαρεία ή όχι; Ποιό είναι το ερώτημα; Εισαγγελέας: Αν εμπιστεύεστε τα μέλη αυτού του δικστηρίου;

Μαζιώτης: Όχι δεν τα εμπιστεύομαι. Εισαγγελέας: Πώς;

Μαζιώτης: Δεν τα εμπιστεύομαι!

Εισαγγελέας: Τότε να κάνω και την ίδια ερώτηση που έκανε η κ. πρόεδρος αν και δεν πήρε απάντηση.

Μαζιώτης: Ποιά;

Εισαγγελέας: Αφού δεν μας εμπιστεύεστε θα σας πω ότι αυτό το δικαστήριο συγκροτήθηκε μετά από δικό σας αίτημα. Το ξέρετε αυτό το πράγμα. Αν δεν είχατε κάνει αυτή την αίτηση δεν θα είχε συγκροτηθεί.

Μαζιώτης: Και τι σημαίνει αυτό; Ότι σας εμπιστεύομαι; Σαν μηχανισμό;

Εισαγγελέας: Τότε γιατί ζητήσατε την γνώμη αυτού του δικαστηρίου, των μελών του δικαστηρίου;

Μαζιώτης: Ζητάω την γνώμη; Όταν κάνεις έφεση ζητάς την γνώμη;

Εισαγγελέας: Την κρίση.

Μαζιώτης: Την κρίση για ποιο πράγμα;

Εισαγγελέας: Για αυτά που σας αποδίδουν, για αυτά για τα οποία καταδικαστήκατε πρωτόδικα.

Μαζιώτης: Και τι σημαίνει αυτό; Ότι ζητάω την κρίση κάποιου σημαίνει ότι ντε και καλά τον εμπιστεύομαι; Ή ότι δεν ξέρω ποιός είναι ο θεσμικός σας ρόλος;

Εισαγγελέας: Ζητάτε την κρίση κάποιου…

Μαζιώτης: Το βρίσκετε αντιφατικό; Αυτό θέλετε να μου πείτε; Ότι το βρίσκετε αντιφατικό;

Εισαγγελέας: Αν δεν εμπιστευόμαστε κάποιον δεν ζητάμε την κρίση. Εσείς όμως… Μαζιώτης: Δεν είναι απαραίτητο αυτό. Αντίπαλοι είστε. Δεν μπορώ να σας αγνοήσω Εισαγγελέας: Θα μπορούσατε να μην ζητήσετε την συγκρότηση αυτού του δικαστηρίου. Κάνοντας έφεση εσείς ζητήσατε την συγκρότηση αυτού του δικαστηρίου.

Μαζιώτης: Ας υποθέσουμε ότι μου σπάτε εμένα την ισόβια κάθειρξη, πράγμα που είναι το ποινικό διακύβευμα αυτής της δίκης. Τι σημαίνει; Ότι άμα εσείς σπάσετε την ισόβια κάθειρξη – όχι εσείς προσωπικά γιατί εσείς προτείνετε – σημαίνει ότι σας εμπιστεύομαι ως μηχανισμό, ως ρόλο; Στην πραγματικότητα αυτό που είχαμε πει και στην πρώτη συνεδρίαση είναι ακραία η περίπτωση αυτή. Βάζετε ισόβια κάθειρξη για μια πράξη η οποία ούτε καν σοβαρό τραυματισμό έχει πόσο μάλλον για ανθρωποκτονία. Το να μου σπάσετε εμένα την ισόβια δεν σημαίνει ότι εγώ θα αλλάξω γνώμη για σας και τον ρόλο σας ως δικαστήριο. Είτε το συνειδητοποιείτε, είτε όχι, είστε συνεργοί σε μια κατάσταση. Αυτό το πιστεύω. Δεν είναι γιατί έχω κάποια εμπάθεια με σας. Το πιστεύω αυτό που λέω. Αυτό που έχω πει από την ένσταση ότι υποχρεούστε – μπορείτε να έχετε διαφορετική γνώμη προσωπικά για τον αντιτρομοκρατικό νόμο, για τους νόμους της χώρας ή για το Σύνταγμα – υποχρεούστε, σας έχουν υποχρεώσει να εφαρμόσετε έναν άδικο νόμο εναντίον μας, έναν νόμο που έχει έρθει από το εξωτερικό, όχι από το ελληνικό κοινοβούλιο –, 14 βουλευτές ψήφισαν αυτόν τον νόμο κατ’ απαίτηση των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας, τον α΄ αντιτρομοκρατικό, τον νόμο Σταθόπουλου που κατήργησε και τα μικτά ορκωτά – κάποιος εισαγγελέας, ο κ. Λιόγας, είχε πει ότι εγώ μπορεί να έχω διαφορετική γνώμη αλλά λέει είμαι υποχρεωμένος να τον εφαρμόσω. Αυτό μου αποδεικνύει ότι είτε έχετε διαφορετική άποψη και συνείδηση, είτε όχι, είστε όργανο! Δυστυχώς αυτό συμβαίνει. Και οι δικαστές δεν θα έπρεπε να είναι όργανα. Θα πρέπει να έχουν ελεύθερη συνείδηση, να κρίνουν κατά συνείδηση, όχι με βάση, έχεις αυτόν τον νόμο και υποχρεούσαι να τον εφαρμόσεις.

Γιατί οι νόμοι που εφαρμόζετε είναι άδικοι, και ο αντιτρομοκρατικός όπως και οι νόμοι στους οποίους έχετε συνεργήσει ως δικαστική εξουσία, τα μνημόνια. Είναι εύλογα αυτά που λέω. Το γεγονός ότι κάνω έφεση δεν σημαίνει ότι σας εμπιστεύομαι ντε και καλά. Ούτε θα μου αλλάξει η άποψή μου σε αυτή την περίπτωση. Η διαφορά στην περίπτωση που σπάσετε την ισόβια είναι ότι θα αποδειχθεί ότι δεν είστε τόσο ακραίοι όσο η κ. Κλάπα, του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου και οι υπόλοιποι των οποίων τα ονόματα δεν τα θυμάμαι και οι οποίοι κάνανε μία διαδικασία fast truck, σε 4 μήνες μέσα, οι οποίοι διακόπτανε, δεν αφήνανε να μιλήσουνε, και εγώ και οι συνήγοροί μου, θέλανε να γίνονται συνεδριάσεις τα Σάββατα γιατί υπήρχε ένας κατηγορούμενος που είχε θέμα 18μηνου αλλά ποσώς είχαμε εμείς την ευθύνη για το 18μηνο. Δηλαδή αν η Πολιτεία δεν μπορεί να κάνει μια δίκη σε ένα έγκαιρο χρόνο που λέει το Σύνταγμα, δεν σημαίνει ότι εμείς θα πρέπει να κάνουμε μια fast truck διαδικασία. Και είχαμε και εντάσεις κλπ. Και είχαμε και μια προκατάληψη μεγάλη. Εδώ φυσικά υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην προσωπικότητα του καθενός ως δικαστής και ως εισαγγελέας.

Εισαγγελέας: Να κάνω μία επισήμανση. Ωραία όλα αυτά για το κράτος, ότι είναι κανείς όργανο από το Σύνταγμα, και τους νόμους, που ασκεί μια εξουσία για λογαριασμό του κράτους, έτσι δεν είναι; Και ο δικαστής, και ο εισαγγελέας…

Μαζιώτης: Για λογαριασμό του κράτους, όχι για λογαριασμό του λαού, να αποσαφηνίσουμε. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο.

Εισαγγελέας: Του κράτους. Αυτά είναι θεωρία πολιτική, φιλοσοφική κλπ. Εσείς τώρα σχηματίσατε την άποψη ότι οι δικαστές αυτού του δικαστηρίου με τόσο σχολαστική εξέταση όλα όσα πέρασαν από αυτό το δικαστήριο, έγγραφα, μάρτυρες, οι δικές σας παρατηρήσεις, κλπ σας έδωσαν την εντύπωση ότι είναι πειθήνια όργανα της κρατικής εξουσίας;

Μαζιώτης: Ως ένα μεγάλο βαθμό ναι. Και από τις ερωτήσεις που κάνατε.

Εισαγγελέας: Ωραία, δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε την διαδικασία μέσα σε 2 μήνες;

Μαζιώτης: Είχατε 130 μάρτυρες, ήταν μια υπόθεση η οποία δεν είναι απλή. Εύλογα θα υπήρχε ένα μεγάλο διάστημα εκδίκασής της. Ένα αυτό. Δεύτερον, δεν υπήρχε καμία πίεση από πλευράς χρόνου, δεν υπήρχε 18μηνο να αποφυλακιστεί κανείς, εφετείο είναι ενώ ακριβώς το πρωτοβάθμιο δικαστήριο επειδή είχε 18μηνο βιαζόταν να κάνει την διαδικασία μέσα σε λίγους μήνες. Δεν έχετε πρόβλημα όσον αφορά τον χρόνο. Δεν καταλαβαίνω γιατί να μην κάνετε την διαδικασία που υποχρεούστε εσείς να την κάνετε σχολαστικά;

Εισαγγελέας: Είναι μια επιπλέον υπηρεσία γιατί όλες οι άλλες υπηρεσίες των μελών του δικαστηρίου τρέχουν κανονικά.

Μαζιώτης: Ποιές υπηρεσίες; Εισαγγελέας: Που έχουν όλοι! Μαζιώτης: Και λοιπόν; Εισαγγελέας: Που σημαίνει ότι θα είχαν όφελος αν ήταν πειθήνια όργανα; Δεν θα τελειώνανε αυτήν την διαδικασία;

Μαζιώτης: Κ. εισαγγελέα, το εφετείο της α΄ δίκης τέλειωσε πέρυσι. Έκανε 2,5 χρόνια. Αν βγάλουμε και την αποχή των συνηγόρων που ήταν 6 μήνες αν θυμάμαι καλά, από τα τέλη του ’15 ως το καλοκαίρι του ’16, ήταν 2 χρόνια διαδικασία που εξέτασε 16 επιθέσεις της οργάνωσης. Ξέρετε ποιά ήταν η ποινή; Είχαμε 50 χρόνια στο πρωτοβάθμιο, κατέβασε το εφετείο 1 χρόνο από την ποινή της Πόλας, στα 49 χρόνια και στα 46 εμένα. Τι θα μας έλεγε εκείνο το δικαστήριο; Κάνανε σχολαστικότατη εξέταση. Κάνανε δεκτά τα αιτήματά μας όπως το να έρθουν αυτόπτες μάρτυρες της επίθεσης στην πρεσβεία των ΗΠΑ. Στο πρωτοβάθμιο δεν είχαν δεχθεί να έρθουν αυτόπτες μάρτυρες για την επίθεση στην πρεσβεία των ΗΠΑ με την αντιαρματική ρουκέτα. Το δευτεροβάθμιο το δέχτηκε. Κάλεσε τους αστυνομικούς και τους πολίτες που ήτανε παρόντες. Έκανε σχολαστική εξέταση. Και ποιό ήταν το αποτέλεσμα στο ποινικό επίπεδο; Μας έβαλαν ότι έχουμε δόλο για κίνδυνο κατά πολιτών διαψεύδοντας τους ίδιους τους μάρτυρες που κατέθεσαν ότι δεν κινδύνεψαν.

Αλλά έβγαινε το δικαστήριο και έλεγε ότι αυτά είναι η υποκειμενική σας άποψη, το δικαστήριο εκφράζει αντικειμενική θέση, οι δικαστές. Πώς ήταν αντικειμενικοί; Με βάση τα στοιχεία δεν θα κρίνεις και θα εκτιμήσεις; Σας λένε οι πολίτες και οι μάρτυρες γενικά ότι δεν κινδύνεψαν από την βόμβα του Επαναστατικού Αγώνα, παρ’ όλα αυτά εσείς – και εσείς θα το κάνετε όπως και οι προηγούμενοι συνάδελφοί σας – θα κατακυρώσατε κίνδυνο κατά πολιτών. Αυτό τι είναι; Πώς μιλάτε για εμπιστοσύνη στην κρίση σας; Το εφετείο της α΄ δίκης του Επαναστατικού Αγώνα κράτησε 2,5 χρόνια, έκανε σχολαστικότατη έρευνα. Και το αποτέλεσμα, μείωσε 1 χρόνο από την ποινή της Ρούπα και 4 από εμένα. Φυσικά δεν είχαμε αυταπάτη ότι θα σπάσουμε τα 25 χρόνια κατά συγχώνευση. Γι’ αυτό κάναμε την έφεση; Όχι. Πήγαμε, είπαμε τα ίδια, διατυπώσαμε τις πολιτικές μας απόψεις που ρώταγε και η κ. πρόεδρος αν ήρθατε εδώ να πείτε τα ίδια. Ναι, τα ίδια θα πούμε. Θα αποδειχθεί ποια είναι η διαφορά σας από το πρωτοβάθμιο.

Πρόεδρος: Δεν σας ρώτησα αυτό κ. Μαζιώτη. Σας είπα, σας ρώτησα, θυμάμαι πολύ καλά, ασκήσατε έφεση για να ακούσει αυτό το δικαστήριο τις απόψεις σας ή περιμένετε κάτι άλλο σε ποινικό επίπεδο; Μαζιώτης: Κάποια ποινική μεταχείριση ευνοϊκότερη. Πρόεδρος: Δεν το είπα έτσι όπως το λέτε.

Μαζιώτης: Σας απάντησα και τότε, αν θυμάστε, ότι δεν περιμένω κάτι από σας ως δικαστές, απλά θεωρώ αναντίστοιχη την ισόβια. Παρ’ όλα αυτά διαγράψτε το και αυτό. Κανονικά θα έπρεπε να μας απαλλάξετε απ’ όλα.

Σύνεδρος: Μεγάλο μέρος της τοποθέτησής σας είχε να κάνει με την επίκληση του άρθρου 120 του Συντάγματος. Όσο και αν σας φαίνεται περίεργο και με όλα όσα έχετε πει, το δικαστήριο οφείλει να ερευνά όλους τους ισχυρισμούς σας, κυρίως τους υπερασπιστικούς. Όμως για να προχωρήσει το δικαστήριο σε οποιαδήποτε κρίση για τους κατηγορουμένους, πρέπει να πειστεί και για την σοβαρότητα των επιχειρημάτων και για το πώς μπορούνε να εφαρμοστούν. Θα ήθελα να ρωτήσω το εξής: Υπήρξε τουλάχιστον κατά την δική μου εκτίμηση μια αντιφατικότητα σε σχέση με την επίκληση του άρθρου 120. Δηλαδή από την μία μεριά επικαλείστε το άρθρο 120, που ήταν το παλιό 114 του προηγούμενου Συντάγματος, την με ευγενή κίνητρα αποκατάσταση της δημοκρατικής τάξης και με την χρήση ένοπλης βίας, αλλά ταυτοχρόνως αναλώσατε ένα σημαντικό τμήμα των τοποθετήσεών σας σε όλη την διάρκεια της δίκης και τώρα στο να στρέφεστε κατά του Συντάγματος. Μαζιώτης: Εγώ στράφηκα κατά του Συντάγματος; Δεν νομίζω. Σύνεδρος: Με ποιά έννοια αν επιτρέπετε; Ότι είναι το αστικό Σύνταγμα, είναι ένας θεσμός, το Κράτος, και σε συνδυασμό με τους νόμους, το Σύνταγμα κλπ που εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα, θα θέλαμε να μας το διευκρινίσετε αυτό το πράγμα. Δεν ξέρω, αυτό πίστευα ότι θα ρωτούσε ο κ. εισαγγελέας, δεν ξέρω αν αυτό ήταν στο πίσω μέρος της σκέψης του, δεν το συζητήσαμε στην διακοπή όταν σας υπέβαλε την πρώτη ερώτηση σε σχέση και με τις προηγούμενες ενέργειες γιατί η δομή της τοποθέτησής σας είχε να κάνει με τα μνημόνια. Αλλά ουσιαστικά όμως μας προβάλατε και το άρθρο 120 του Συντάγματος όπως σας είπα σε συνάρτηση με τα μνημόνια και τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν, αλλά ταυτοχρόνως στρέφεστε και κατά του κράτους και των μηχανισμών του κλπ. Θα θέλατε να μας τα διευκρινίσετε αυτά;

Μαζιώτης: Να σας τα διευκρινίσω. Δεν είναι καθόλου δύσκολη η ερώτησή σας. Εσείς κάνατε μία ερώτηση ερμηνεύοντας ότι εγώ είμαι αντιφατικός αλλά στην πραγματικότητα εσείς είστε αντιφατικοί. Και θα σας πω γιατί. Εγώ δεν επικαλέστηκα ότι οι ενέργειες του Επαναστατικού Αγώνα και η επίθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας – ΔΝΤ έγιναν για το άρθρο 120.

Αποδεικνύω την αντιφατικότητα την δικά σας που ισχυρίζεστε ότι είστε ένα δημοκρατικό κράτος, ένα κράτος δικαίου που έχει νόμους και εφαρμόζει το Σύνταγμα. Εγώ σας ανέδειξα ότι εσείς είστε αντιφατικοί, εσείς έχετε αυτοαναιρεθεί, εσείς έχετε αυτοκαταργηθεί. Και ότι ακόμα και με τους δικούς σας νόμους – το έχω πει τουλάχιστον 2 – 3 φορές – όχι με το δικό μου σκεπτικό ως αναρχικού, με τους δικούς σας νόμους και με το άρθρο 120, τέτοιες πράξεις που στρέφονται κατά της χούντας των αγορών, εναντίον μιας κατάστασης που ουσιαστικά έχει περιέλθει η χώρα σε κατάσταση κατοχής, όπου έχει παραβιαστεί το ίδιο το Σύνταγμα, θα έπρεπε να κρίνετε ότι η πράξη αυτή είναι δίκαιη! Δεν ήταν όμως το πρωταρχικό μου επιχείρημα αυτό. Καταδείκνυε όμως την δικιά σας αντίφαση. Και να μην υπήρχε το άρθρο 120, πάλι θα πίστευα ότι η πράξη είναι δίκαιη και όλες οι ενέργειες του Επαναστατικού Αγώνα.

Ανέφερα βέβαια και την Αθηναϊκή Δημοκρατία η οποία βέβαια είχε πολλά ελαττώματα όπως ότι οι γυναίκες δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα, ένα αυτό. Οι Αθηναίοι είχαν αποδειχθεί ότι ήταν σεξιστές στο έπακρο βαθμό. Δεύτερον υπήρχαν δούλοι. Παρ’ όλα αυτά δεν θεωρώ ότι η Εκκλησία του Δήμου ήταν αποτέλεσμα της δουλοκτησίας. Στο βαθμό που εφαρμόστηκε γι αυτούς που θεωρούνταν ελεύθερος πληθυσμός και σε μια ιστορική περίοδο που υπήρχαν αυτοκρατορίες, μοναρχικά και αυταρχικά καθεστώτα ήταν πολύ καλύτερο και αποτέλεσε παράδειγμα. Δεν νομίζω ότι έχω καμία αντίφαση. Στην πραγματικότητα εσείς είστε αντιφατικοί.

Σύνεδρος: Δηλαδή με αυτά που είπατε ως επιχείρημα το χρησιμοποιήσατε ή ως ευθεία εφαρμογή της διάταξης αυτής για να αρθεί ο άδικος χαρακτήρας των πράξεων; Μαζιώτης: Θα μπορούσε και ως αίτημα. Σύνεδρος: Καλά. Μάλιστα.

Μαζιώτης: Στο τέλος-τέλος εσείς μπορεί να θεωρείτε ότι είναι αντιφατικό ότι βρισκόμαστε εδώ, έχουμε ασκήσει έφεση, έχουμε δικηγόρους, άρα επικαλούμαστε τον ποινικό κώδικα, την ποινική δικονομία, αυτό θέλετε να μας πείτε; Ότι κανονικά με αυτά που λέμε εδώ δεν θα έπρεπε να ασκήσουμε ούτε έφεση, ούτε να είμαστε σε αυτό το δικαστήριο και θα έπρεπε να δεχτούμε την κρίση του πρωτοβάθμιου. Αυτό μας λέτε; Γιατί και στην πρώτη συνεδρίαση ο κ. εισαγγελέας μου έλεγε παρόμοια. Δεν πιστεύω ότι έχουμε καμία αντίφαση. Σίγουρα από τους νόμους επιλέγουμε κάποια ‘‘όπλα’’ προς υπεράσπισή μας. Δεν υπάρχει κάτι αντιφατικό. Επίσης οι νόμοι γενικά δεν είναι κακοί, κάποιοι τουλάχιστον από αυτούς, ούτε πιστεύω ότι μια οργανωμένη κοινωνία δεν θα πρέπει να έχει νόμους και συμφωνίες και να εφαρμόζονται. Ούτε ότι δεν θα υπάρχουν δικαστήρια. Εγώ δεν έχω πει τέτοιο πράγμα, ούτε ο αναρχισμός έχει πει ένα τέτοιο πράγμα. Το κλειδί είναι ο έλεγχος. Ούτε εσείς ελέγχεστε ως δικαστές, ούτε τα σώματα ασφαλείας, ούτε οι ένοπλες δυνάμεις, ούτε καν οι κυβερνήσεις. Αυτό είναι το κλειδί της δημοκρατίας. Να ελέγχονται. Εσείς δεν ελέγχεστε. Είστε μέρος ενός μηχανισμού που δεν ελέγχεται από τον λαό. Ούτε οι αποφάσεις σας . Οι νόμοι και τα συντάγματα φτιάχτηκαν κάτω από την λαϊκή πίεση και των κινημάτων γιατί αυτοί που θέλανε να είναι ασύδοτοι και αυθαίρετοι είναι οι οικονομικά ισχυροί. Στην πραγματικότητα η θέσπιση των νόμων ήταν πάντα αίτημα των κινημάτων που με αγώνες αιματηρούς διεκδικούσαν δικαιώματα. Το ίδιο ισχύει και για το Σύνταγμα της Γαλλικής Επανάστασης, της Ελληνικής Επανάστασης. Με τι θα μπορούσα να διαφωνήσω; Ότι οι άνθρωποι είναι όλοι ίσοι που λέει το Σύνταγμα; Αυτό όμως δεν εφαρμόζεται. Εσείς δεν το εφαρμόζετε. Όχι εγώ. Εσείς δεν το εφαρμόζετε. Εσείς είστε αντιφατικοί, όχι εγώ. Και αυτό επικαλούμαι. Λέτε για δημοκρατία, λέτε για αντιπροσωπευτική ‘‘δημοκρατία’’, για το Σύνταγμα αλλά εσείς οι ίδιοι τα καταργήσατε αυτά. Εσείς οι δικαστές, οι κυβερνήσεις, αυτοί που υπερασπίζονται τους νόμους. Πώς θα πείτε σε μας για το Σύνταγμα; Ότι όλοι είμαστε ίσοι; Ότι όλοι έχουν ανθρώπινα δικαιώματα; Εσείς τα καταργήσατε, δεν τα κατάργησε ο Επαναστατικός Αγώνας. Ούτε η βόμβα του Επαναστατικού Αγώνα, όχι μόνο στην ΤτΕ αλλά μιλάω για όλες τις ενέργειες. Κατάργησε η δράση του Επαναστατικού Αγώνα ή απείλησε τα ανθρώπινα δικαιώματα του λαού και των χαμηλών στρωμάτων; Δυστυχώς είτε το συνειδητοποιείτε, είτε όχι, εσείς τα καταργήσατε ως συνεργοί κιόλας! Δεν ξέρω. Τι άλλο θα έπρεπε να πω για να σας το διευκρινίσω.

Σύνεδρος 2: Θέλω να σας ρωτήσω κάτι. Είπατε ότι ο αγώνας είναι εναντίον του κατεστημένου, των δικαστών, του κράτους, της εξουσίας, των τραπεζών, είναι ένα μεγάλο φάσμα αντίπαλων προσώπων και καταστάσεων, που πρέπει να πολεμήσει κάποιος. Ρωτώ λοιπόν, είχατε τόση δύναμη ως οργάνωση να καταφέρετε να επιδιώξετε αυτό που θέλετε; Σαν στόχο; Σε πόσο χρονικό διάστημα θα το καταφέρνατε αυτό;

Μαζιώτης: Ποτέ δεν είπαμε ότι μία οργάνωση μικρή θα ανατρέψει το καθεστώς. Ποτέ δεν το είπαμε αυτό. Εμείς είπαμε ότι θα πρέπει ένα μαζικό κίνημα και αναφέρθηκα και στην προκήρυξη μετά την δολοφονία Γρηγορόπουλου (επιθέσεις κατά των ΜΑΤ), είπαμε ότι θα πρέπει να φτιαχτεί ένα μαζικό κίνημα έτσι όπως έχουν αναδειχθεί και στην ιστορία που να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα αγώνα, και τον ένοπλο αγώνα. Για παράδειγμα είχα πει ότι αν υπήρχε ένα κίνημα με μια ένοπλη υποδομή όταν γίνονταν οι κινητοποιήσεις κατά του μνημονίου το 2010-2012, όταν υπήρχαν οι μαζικές κινητοποιήσεις όπου γινόταν πολιορκία του κοινοβουλίου, ότι αν υπήρχε ένα ένοπλο κίνημα θα έπρεπε να συντρίψει την αντίσταση των σωμάτων ασφαλείας και να βοηθήσει τον λαό να εισβάλει στο κοινοβούλιο για να καταστούν τα μνημόνια ανεφάρμοστα. Αυτός ήταν ο τρόπος άμα το θέτετε ως παράδειγμα. Δεν είπα ότι μια οργάνωση θα ανατρέψει το καθεστώς σας. Άλλο η υπονόμευση και η αποσταθεροποίηση που μια στοχευμένη ένοπλη δράση ακόμα και μιας οργάνωσης θα μπορούσε να το κάνει αυτό, όπως ο Επαναστατικός Αγώνας και άλλο η ανατροπή. Εμείς ξεκινήσαμε ως ένοπλη οργάνωση προπαγάνδας.

Δηλαδή εμείς ξεκινήσαμε προπαγανδίζοντας με ένοπλα μέσα την αναγκαιότητα μιας επανάστασης. Αν τώρα στην συνέχεια, αποκτούσαμε τέτοια δύναμη – π.χ. οι Ερυθρές Ταξιαρχίες είχαν εκατοντάδες μέλη στην Ιταλία ή αν φτιαχνόταν ένα μαζικό κίνημα που να είχε τον ένοπλο αγώνα στις μεθόδους του και στην στρατηγική του και να εκμεταλλευτεί ευνοϊκές συγκυρίες όπως ήταν η πολιορκία του κοινοβουλίου τότε η ιστορία θα μπορούσε να γραφτεί διαφορετικά. Η ύπαρξή μας, η ύπαρξη του Επαναστατικού Αγώνα ήταν ένα παράδειγμα ιδεών και πράξεων. Αν δηλαδή είχαν εξουδετερωθεί οι δυνάμεις των ΜΑΤ στα Εξάρχεια το 2009 και δεν μπορούσε η διμοιρία να καταδιώξει τους δράστες της επίθεσης, αυτό έδειχνε ότι αν φτιάχνονταν ένας στρατός, μία μαζική ένοπλη δύναμη, μια κινηματική ένοπλη υποδομή, θα μπορούσε να διαλύσει τα σώματα ασφαλείας ή και να τα αφοπλίσει.

Σύνεδρος 2: Είπατε για στρατό και υποδομή. Απ’ ότι πρόσεξα στην διάρκεια της διαδικασίας, εσείς επικαλείστε την Αναρχία, δηλαδή στο να δρα ο καθένας αυτόνομα, δεν μπορείτε να έχετε αρχηγό.

Μαζιώτης: Δεν είπαμε ένα τέτοιο πράγμα, ούτε ότι ο καθένας θα μπορεί να κάνει ό,τι θέλει.

Σύνεδρος 2: Άρα θα πρέπει να έχετε αρχηγό να.. ( δεν ακούγεται καλά)… Υπάρχει κάποια άποψη μέσα στην ομάδα σας ότι αν κάποιοι συλληφθούν θα πρέπει να σταματήσει η δράση της ομάδας; Μαζιώτης: Όχι.

Σύνεδρος 2: Η ύπαρξη του προγράμματος του ΔΝΤ και τα μνημόνια συνεχίζουν να υφίστανται. Γιατί δεν γίνονται ενέργειες απ’ έξω, από τον Επαναστατικό Αγώνα;

Μαζιώτης: Αυτό που θέλετε να πείτε απ’ ότι καταλαβαίνω είναι το αν υπάρχουν μέλη της οργάνωσης έξω και ότι εμείς που έχουμε συλληφθεί τους έχουμε πει να αδρανήσουν; Αυτό θέλετε να πείτε; Για να βασίσετε την κατηγορία της ‘‘διεύθυνσης’’.

Σύνεδρος 2: Γιατί σταμάτησε η δράση;

Μαζιώτης: Δεν απαντώ σε τέτοια ερώτηση. Φαίνεται πάντως τι θα ψηφίσετε παρά το γεγονός ότι από την διαδικασία, τίποτα τέτοιο δεν αποδείχθηκε. Από τις ερωτήσεις που κάνατε φαίνεται τι θα αποφασίσετε. Δεν θέλει και πολύ μυαλό.