Πολιτική Κατάθεση του Νίκου Μαζιώτη στην 5η δίκη του Επαναστατικού Αγώνα στις 24/4/2019

 

https://athens.indymedia.org/post/1598353/

 

από Νίκος Μαζιώτης-Πόλα Ρούπα

04/06/2019 4:26 μμ.

 

”…….Αυτή η ενέργεια, η απόπειρα απόδρασης είναι μία πολιτική πράξη, είναι μία ενέργεια μέσα στα πλαίσια δράσης της οργάνωσης. Αυτό είναι το πρώτο που θέλω να πω. Θέλω να ξεκαθαρίσω για να μην με διακόψετε ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτών που θέλω να πω αφορούν το πολιτικό σκέλος αυτής της ενέργειας. Για την ηθική αυτουργία και το κατηγορητήριό σας θα πω πολύ ελάχιστα πράγματα στο τέλος. Να το ξεκαθαρίσω αυτό το πράγμα. Η απόπειρα απόδρασης ήταν μία μοναδική ενέργεια ως πράξη αλληλεγγύης. Η απόπειρα απόδρασης που επιχείρησε η συντρόφισσα Ρούπα ήταν μία μοναδική ενέργεια και το πώς επιχειρήθηκε, όσον αφορά την τόλμη με την οποία επιχειρήθηκε και ήταν μία μοναδική ενέργεια ως πράξη αλληλεγγύης. Θέλω να το τονίσω αυτό γιατί αυτή η ενέργεια αντανακλά σε μεγάλο βαθμό τις ηθικές μας αξίες, την αλληλεγγύη. Γιατί πιστεύουμε ότι μια κοινωνία πρέπει να οικοδομείται πάνω στην βάση της Αλληλεγγύης και της Κοινότητας, όπου τα μέλη αυτής της Κοινότητας – της κοινωνίας που λέτε και εσείς – πρέπει να υπερασπίζεται ο ένας τον άλλον και αυτές οι πράξεις αλληλεγγύης φτάνουν μέχρι το σημείο να ρισκάρει ο ένας…..” ”……. Ούτως ή άλλως εμείς πιστεύουμε ότι με τέτοιες αξίες φτιάχτηκε η ανθρώπινη κοινωνία και όχι με τον ατομικισμό που προωθεί το δικό σας καθεστώς, ο καθένας για την πάρτη του, να το πω πιο ‘‘λαϊκά’’! Άσχετα λοιπόν από την δυσμενή έκβασή της, ότι δεν πέτυχε, αυτή η ενέργεια έχει ύψιστη σημασία για μας. Και αντανακλά τις δικές μας αξίες. Πιστεύω λοιπόν ότι ακόμα και σε μικρογραφία, ότι εμείς ως Επαναστατικός Αγώνας έχουμε κάνει πράξη αυτά που πιστεύουμε,……..”

Επαναστατικός Αγώνας

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ ΣΤΗΝ 5η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΤΙΣ 24/04/2019 ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΠΟΔΡΑΣΗΣ ΜΕ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ ΠΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕ Η ΠΟΛΑ ΡΟΥΠΑ ΣΤΙΣ 21/02/2016, ΤΙΣ ΑΠΑΛΛΟΤΙΩΣΕΙΣ ΤΡΑΠΕΖΩΝ (ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΤΟ ΝΟΣ. ΣΩΤΗΡΙΑ, ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΛΕΣΙΝΑΣ), ΚΑΤΟΧΗ ΟΠΛΩΝ & ΕΚΡΗΚΤΙΚΩΝ.

Πριν την πολιτική κατάθεση του συντρόφου προηγήθηκαν ερωτήσεις από την έδρα στην συντρόφισσα Ρούπα που είχε τοποθετηθεί στην συνεδρίαση της 18ης Απριλίου 2019.

Πρόεδρος: Κ. Ρούπα, θα σας υποβάλω κάποιες ερωτήσεις. Έχετε το δικαίωμα να μην απαντήσετε. Τα όπλα που είχατε στο σπίτι, χειροβομβίδες κλπ, αυτά που βρέθηκαν στο σπίτι, αυτά που υπήρχαν στην μία από τις αποθήκες, πότε τα είχατε προμηθευτεί και με τι σκοπό; Την ενίσχυση του Επαναστατικού Αγώνα;

Ρούπα: Θέλετε να σας πω πότε τα προμηθεύτηκα; Πρόεδρος: Ναι.

Ρούπα: (ειρωνικά) Μήπως θέλετε να σας πω και από ποιούς;

Πρόεδρος: Εσείς μπορείτε να μην απαντήσετε.

Ρούπα: Εννοείται ότι δεν θα απαντήσω. Πρόεδρος: Στο σπίτι δεν υπήρχε κίνδυνος με τα όπλα για μια οικογένεια;

Ρούπα: Όχι. Αναλογιστείτε πόσοι αστυνομικοί έχουν στο σπίτι φόρα-μόστρα τα υπηρεσιακά τους όπλα και παίζουν τα παιδιά τους και σκοτώνονται. Τα όπλα που είχα εγώ ήταν σε κρύπτη που δεν είχε κανένας πρόσβαση και για να την ανοίξει κάποιος χρειαζόταν εργαλεία. Άμα κοιτάξετε στο έγγραφο έρευνας  κατάσχεσης, ξηλώθηκε μια ντουλάπα για να βρεθούν. Πρόεδρος: Τον κ. Χαραλαμπίδη πότε τον γνωρίσατε;

Ρούπα: Δεν απαντώ.

Πρόεδρος: Κοινοί συγγενείς και φίλες με τον κ. Μαζιώτη επισκέπτονταν το σπίτι;

Μαζιώτης: Τώρα αυτές τις ερωτήσεις…

Ρούπα: Ανακρίτρια είστε ή πρόεδρος δικαστηρίου;

Πρόεδρος: Πρόεδρος είμαι.

Ρούπα: Τώρα μετατρέπεστε σε ανακρίτρια. Πρόεδρος: Μπορείτε να μην απαντήσετε. Ρούπα: Δεν απαντώ.

Πρόεδρος: Σας είπα ότι δεν μπορείτε να μην απαντήσετε; Εγώ πρέπει να ρωτήσω.

Ρούπα: Δεν πρόκειται να απαντήσω σε καμία ερώτηση γιατί οι ερωτήσεις σας τείνουν προς μια ανακριτικού τύπου εξέταση.

Πρόεδρος: Εντάξει, αυτά ήθελα να ρωτήσω. Η κ. εισαγγελέας.

Εισαγγελέας: Οι σχέσεις σας με τους λοιπούς κατηγορούμενους;

Ρούπα: Δεν απαντώ. Εισαγγελέας: Το δικαστήριο οφείλει να προχωρήσει στην διερεύνηση της αλήθειας.

Ρούπα: Την αλήθεια σας την είπα στην τοποθέτησή μου. Αυτή είναι η αλήθεια. Από κει και πέρα όλες οι άλλες απορίες που έχετε δεν με αφορούν.

Εισαγγελέας: Τι δεν αφορούν;

Ρούπα: Αφορούν εσάς.

Πρόεδρος: Σας παρακαλώ. Αν δεν θέλετε μην απαντάτε.

Ρούπα: Αυτό απαντώ. Έχω δικαίωμα σιωπής σε ό, τι θέλω. Και έχω δικαίωμα να μιλήσω για ό, τι θέλω. Και για ό, τι δεν θέλω δεν έχω καμία υποχρέωση να απαντήσω.

Πρόεδρος: Ποιός σας πίεσε να μιλήσετε; Δεν θα μας απαγορεύσετε και να ρωτήσουμε. Εισαγγελέας: Οι σχέσεις με τους λοιπούς συγκατηγορούμενους ποια είναι;

Ρούπα: Δεν απαντώ.

Εισαγγελέας: Αυτούς που βάζατε μέσα στο σπίτι και βρέθηκαν δακτυλικά αποτυπώματα, ήταν φιλική η σχέση;

Ρούπα: Δεν απαντώ. Εισαγγελέας: Δεν έχω άλλη ερώτηση.

Σύνεδρος: Επειδή εμείς έχουμε συγκεκριμένο κατηγορητήριο….

Ρούπα: Και εγώ έχω συγκεκριμένο κατηγορητήριο.

Σύνεδρος: Εμείς θα ρωτήσουμε σε σχέση με τις συγκεκριμένες κατηγορίες που εμείς έχουμε ως δικαστήριο και ως πολιτεία να κρίνουμε, θέλω να μου απαντήσετε σε μια συγκεκριμένη ερώτηση. Στις ληστείες τις οποίες εσείς τις αποδέχεστε ότι συμμετείχατε και τις κάνατε με αυτό το σκεπτικό, ότι είναι για την χρηματοδότηση του ένοπλου αγώνα, γιατί χρειαζόντουσαν όλα αυτά, οι περούκες; Γιατί δεν μπήκατε να πείτε ότι είμαι η Ρούπα και ότι ληστεύω γιατί έχω τον χ, ψ, ω σκοπό; Εγώ αυτό δεν καταλαβαίνω.

Ρούπα: Εγώ δεν καταλαβαίνω ποια είναι η ερώτηση;

Σύνεδρος: Εφόσον αποδέχεστε αυτές τις ληστείες, γιατί χρειάζονταν οι περούκες, να μεταμφιεστείτε;

Ρούπα: Είναι κοινή λογική. Θα μπορούσατε να το βρείτε.

Σύνεδρος: Εφόσον ισχυρίζεστε ότι το κάνατε ως Επαναστατικός Αγώνας, θα μπείτε μέσα…

Ρούπα: Θα μπορούσατε να το σκεφτείτε και μόνη σας αυτό.

Σύνεδρος: Θα λέγατε ότι είμαι η Ρούπα και εγώ κλέβω.

Μαζιώτης: Είναι ανόητη η ερώτηση κ. σύνεδρε.

Πρόεδρος: Σας παρακαλώ πολύ, τους χαρακτηρισμούς για τον εαυτό σας.

Μαζιώτης: Δεν υβρίζω. Αυτό είναι παράλογη ερώτηση. Να είστε λίγο στο πλαίσιο της κοινής λογικής.

Σύνεδρος: Εμείς σας κατηγορούμε για ληστεία και εσείς την ονομάζετε απαλλοτρίωση.

Μαζιώτης: Καλά κάνουμε. Και εμείς θεωρούμε προσβολή τις κατηγορίες. Εμείς θεωρούμε ότι εσείς είστε εγκληματίες.

Σύνεδρος: Να δούμε λίγο πως γίνονται οι ληστείες…

Μαζιώτης: Ό,τι ήταν να ειπωθεί, έχει ειπωθεί και αν δεν μπορείτε να το καταλάβετε, είναι δικό σας πρόβλημα.

Σύνεδρος: Επειδή λέτε ότι δεν είναι ληστεία αυτό….

Ρούπα: Δηλαδή θα πήγαινα με την αμφίεση που είχα στην καθημερινότητα…

Σύνεδρος: Βεβαίως.

Ρούπα: Να πάω μέσα στην τράπεζα;

Σύνεδρος: Αφού το αποδέχεστε ως πράξη ότι δεν είναι μόνο για τον εαυτό σας… Γιατί το κρύβετε αυτό;

Ρούπα: Δεν καταλαβαίνω τι ερώτηση κάνετε; Τι λέτε; Μετά μήπως να πήγαινα και να παραδινόμουνα; Να έδινα δηλαδή την αμφίεσή μου; Τον τρόπο που κυκλοφορούσα εγώ… Σύνεδρος: Άρα είναι μία ληστεία. Τι απαλλοτρίωση λέτε;

Μαζιώτης: Αυτό είναι δηλαδή το διακριτό γνώρισμα μεταξύ ληστείας και απαλλοτρίωσης; Ρούπα: Είναι το κατηγορητήριο με βάση την αλλοίωση των χαρακτηριστικών. Αυτό λέτε; Μαζιώτης: Είναι γελοίες αυτές οι ερωτήσεις.

Πρόεδρος: Εντάξει, εμείς θα κρίνουμε.

Μαζιώτης: Ναι, εσείς θα κρίνετε αλλά και εμείς σας έχουμε κρίνει. Απλά δεν έχουμε την υλική δύναμη να σας επιβάλλουμε το δικό μας δίκαιο. Αυτή είναι η διαφορά μας. Εσείς έχετε την ένοπλη βία του κράτους σας, να επιβάλετε το άδικο ‘‘δίκαιό’’ σας και εμείς προς το παρόν δεν την έχουμε την ένοπλη δύναμη. Αλλά επιχειρήματα έχουμε και μάλιστα τα επιχειρήματά μας δεν μπορείτε να τα απαντήσετε εσείς.

Σύνεδρος: Αυτού του ‘‘κράτους σας’’ έχετε χρησιμοποιήσει όλα τα δικαιώματα.

Μαζιώτης: Τα δικαιώματα τα έχουμε κερδίσει, τα έχει κερδίσει ο λαός με τους αγώνες τους δικούς του. Ό, τι λέει το Σύνταγμα το οποίο έχετε σκίσει εσείς στην πραγματικότητα, έχει κερδηθεί από τον λαό, δεν τα έχετε παραχωρήσει με χάρη εσείς, το κράτος σας και οι πολιτικοί. Οι νόμοι έχουν φτιαχτεί για λογαριασμό των φτωχών, για να προστατεύονται από την ασυδοσία των ισχυρών. Αυτές είναι δικές μας καταχτήσεις, δεν είναι παραχωρήσεις και χάρη δικές σας. Να το ξεκαθαρίσουμε αυτό το πράγμα.

Πρόεδρος: Ορίστε, θα απολογηθείτε κ. Μαζιώτη;

Μαζιώτης: Ναι, θα απολογηθώ εντός εισαγωγικών γιατί δεν είναι απολογία αυτό. Εγώ είμαι μέλος του Επαναστατικού Αγώνα από το 2003, από την αρχή που ξεκίνησε. Έχω υπερασπιστεί όλες τις ενέργειες της οργάνωσης από τις πρώτες συλλήψεις το 2010 και στην επόμενη σύλληψή μου το 2014 και τώρα. Έχω αναλάβει την πολιτική ευθύνη για την συμμετοχή μου στον Επαναστατικό Αγώνα.

Αυτή η ενέργεια, η απόπειρα απόδρασης είναι μία πολιτική πράξη, είναι μία ενέργεια μέσα στα πλαίσια δράσης της οργάνωσης. Αυτό είναι το πρώτο που θέλω να πω. Θέλω να ξεκαθαρίσω για να μην με διακόψετε ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτών που θέλω να πω αφορούν το πολιτικό σκέλος αυτής της ενέργειας. Για την ηθική αυτουργία και το κατηγορητήριό σας θα πω πολύ ελάχιστα πράγματα στο τέλος. Να το ξεκαθαρίσω αυτό το πράγμα.

Η απόπειρα απόδρασης ήταν μία μοναδική ενέργεια ως πράξη αλληλεγγύης. Η απόπειρα απόδρασης που επιχείρησε η συντρόφισσα Ρούπα ήταν μία μοναδική ενέργεια και το πώς επιχειρήθηκε, όσον αφορά την τόλμη με την οποία επιχειρήθηκε και ήταν μία μοναδική ενέργεια ως πράξη αλληλεγγύης. Θέλω να το τονίσω αυτό γιατί αυτή η ενέργεια αντανακλά σε μεγάλο βαθμό τις ηθικές μας αξίες, την αλληλεγγύη. Γιατί πιστεύουμε ότι μια κοινωνία πρέπει να οικοδομείται πάνω στην βάση της Αλληλεγγύης και της Κοινότητας, όπου τα μέλη αυτής της Κοινότητας – της κοινωνίας που λέτε και εσείς – πρέπει να υπερασπίζεται ο ένας τον άλλον και αυτές οι πράξεις αλληλεγγύης φτάνουν μέχρι το σημείο να ρισκάρει ο ένας σύντροφος για τον άλλον την ζωή του.

Όταν λέω σύντροφος, εννοώ με την πολιτική έννοια, όχι με την προσωπική, άσχετα αν έχουμε και προσωπική σχέση εγώ και η συντρόφισσα Ρούπα.Ούτως ή άλλως εμείς πιστεύουμε ότι με τέτοιες αξίες φτιάχτηκε η ανθρώπινη κοινωνία και όχι με τον ατομικισμό που προωθεί το δικό σας καθεστώς, ο καθένας για την πάρτη του, να το πω πιο ‘‘λαϊκά’’! Άσχετα λοιπόν από την δυσμενή έκβασή της, ότι δεν πέτυχε, αυτή η ενέργεια έχει ύψιστη σημασία για μας. Και αντανακλά τις δικές μας αξίες.

Πιστεύω λοιπόν ότι ακόμα και σε μικρογραφία, ότι εμείς ως Επαναστατικός Αγώνας έχουμε κάνει πράξη αυτά που πιστεύουμε, δεν έχουμε αρχηγό ή ιεραρχία και κάνουμε πράξη την αλληλεγγύη πάνω στην οποία πρέπει να οικοδομείται η ανθρώπινη κοινωνία. Ως Επαναστατικός Αγώνας, εμείς την Αναρχία και τα ιδανικά μας τα έχουμε κάνει ήδη πράξη. Και αυτή η ενέργεια το αποδεικνύει αυτό, όπως και οι άλλες.

Τόσο πολιτικά, όσο και προσωπικά, εγώ είμαι υπερήφανος για την συντρόφισσα Ρούπα που επιχείρησε αυτή την ενέργεια. Δεν γνωρίζω κανέναν ούτε ακόμα και στον ίδιο μας τον χώρο με αυτήν την δύναμη και την αποφασιστικότητα που έχει για να κάνει αυτήν την ενέργεια. Ήταν μια ενέργεια που έγινε από ένα άτομο.

Η συντρόφισσα ήταν επί 2,5 χρόνια στην παρανομία επικηρυγμένη με 1 εκ. ευρώ από το καθεστώς ως το πλέον καταζητούμενο άτομο από το ελληνικό κράτος γιατί συνέχισε την δράση του Επαναστατικού Αγώνα. Για μένα στάθηκε η καλύτερη σύντροφος της οργάνωσης όσο και προσωπικά, επιβίωσε μαζί με τον γιο μας για 2,5 χρόνια στην παρανομία κάνοντας απαλλοτριώσεις τραπεζών ακόμα και μόνη της όπως την τράπεζα Πειραιώς στο νοσοκομείο Σωτηρία. Από κει και πέρα θα πω κάποια πράγματα σε σχέση με το πολιτικό πλαίσιο της απόπειρας απόδρασης.

Αυτή η ενέργεια εάν πετύχαινε – σας είχα πει και κάποια πράγματα όταν είχα τοποθετηθεί για το κατηγορητήριο – αν πετύχαινε θα συνεχιζόταν η δράση της οργάνωσης μέσα στην περίοδο των μνημονίων. Στην πραγματικότητα και αυτή η ενέργεια ήταν μια αντιμνημονιακή ενέργεια.

Γιατί εμείς το 2014 έχουμε κάνει μία επίθεση ως οργάνωση για την οποία έχουμε καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη συν 25 χρόνια κατά συγχώνευση, αυτή εναντίον της Τράπεζας της Ελλάδας και του γραφείου του ΔΝΤ.

Ήταν μια ενέργεια, η μοναδική σε αυτό το διάστημα από το 2010 και μετά, η οποία στρεφόταν εναντίον 2 εκ των 3 θεσμών – υπερεθνικών οργανισμών που έχουν επιβάλλει αυτές τις πολιτικές, – τις Δανειακές Συμβάσεις Διευκόλυνσης, τα γνωστά μνημόνια. Είναι 2 εκ των 3 θεσμών γιατί η Τράπεζα της Ελλάδας είναι παράρτημα της ΕΚΤ όπως όλες οι κεντρικές τράπεζες των ευρωπαϊκών κρατών και στο ίδιο κτίριο στην Αμερικής 3 είναι το γραφείο του μόνιμου αντιπροσώπου του ΔΝΤ.

Αυτή ήταν η σημασία της ενέργειας αυτής για την οποία το ελληνικό κράτος, το καθεστώς σας μας έχει επιβάλλει ισόβια κάθειρξη.

Η επίθεση κατά της Τράπεζας της Ελλάδας ήταν η συνέχεια μιας καμπάνιας επιθέσεων που εμείς είχαμε εγκαινιάσει από το 2009 όταν είχε αρχίσει η κρίση να επηρεάζει την Ελλάδα. Είχε ξεκινήσει ως κρίση χρηματοπιστωτικού συστήματος από τις ΗΠΑ το 2007, μετεξελίχθηκε σε κρίση χρέους για χώρες όπως η Ελλάδα που είχε ένα μεγάλο χρέος μη βιώσιμο και ο Επαναστατικός Αγώνας είχε αρχίσει να χτυπά δομές όπως το Χρηματιστήριο Αθηνών τον Σεπτέμβριο του 2009, τράπεζες όπως η Citibank και η Eurobank που ήταν δανείστριες τράπεζες του ελληνικού κράτους. Η επίθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας – ΔΝΤ το 2014 ήταν συνέχεια αυτών των επιθέσεων του 2009.

Και αν πετύχαινε η απόπειρα απόδρασης, ναι, θα συνεχιζόταν η δράση του Επαναστατικού Αγώνα σε αυτά το πλαίσιο.

Ειπώθηκε και την προηγούμενη φορά από την συντρόφισσα Ρούπα, ότι εμείς είχαμε προβλέψει και το ενδεχόμενο μιας κρίσης αλλά και τις πολιτικές αυτές που επιβλήθηκαν μετά το 2010. Για παράδειγμα στις προκηρύξεις του 2005 – στην α΄ περίοδο της δράσης της οργάνωσης – όταν ο Επαναστατικός Αγώνας είχε χτυπήσει τα υπουργεία Απασχόλησης και Οικονομίας το 2005, σε μια περίοδο που το κράτος σας ισχυριζόταν ότι η Ελλάδα έχει μια ισχυρή οικονομία μέσα στη ζώνη του ευρώ, ότι δεν υπάρχει περίπτωση κατάρρευσης και κρίσης, οι τράπεζες λειτουργούσαν, δίνανε αφειδώς δάνεια, υπήρχε μία ατμόσφαιρα ευημερίας, ότι όλα πάνε καλά, για το καπιταλιστικό σας σύστημα, εμείς ήμασταν οι μόνοι που λέγαμε ότι αυτό το σύστημα έχει σαθρά θεμέλια, ότι η Ελλάδα έχει ένα μεγάλο χρέος και σε μια ενδεχόμενη κρίση θα βρεθεί σε δύσκολη θέση και υπάρχει το ενδεχόμενο κατάρρευσης. Και μάλιστα το 2009, λίγο πριν συλληφθούμε, είχαμε μιλήσει για τα μνημόνια – δεν τα ονομάζαμε τότε μνημόνια – μιλάγαμε για πολιτικές που θα εκπορεύονταν από τις Βρυξέλλες και το ΔΝΤ. Δηλαδή 1 χρόνο σχεδόν πριν η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου βάλει την χώρα στα μνημόνια, εμείς μιλούσαμε ότι αυτό ακριβώς θα κάνει η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου και θα υπάρξουν κοινωνικές αντιδράσεις.

Εσείς δεν τις έχετε τις προκηρύξεις της οργάνωσης, εγώ όμως θα σας διαβάσω ένα μικρό κομμάτι για του λόγου το αληθές, για το τι είχαμε πει όταν είχαμε χτυπήσει το Χρηματιστήριο στον Σεπτέμβριο του 2009 πριν τις συλλήψεις μας που έγιναν τον Απρίλιο του 2010.

Την ίδια μέρα που είχε χτυπήσει ο Επαναστατικός Αγώνας το χρηματιστήριο είχε προκηρύξει η κυβέρνηση Καραμανλή πρόωρες εκλογές. Ήταν αυτονόητο ότι θα τις χάσει και θα αναλάμβανε ο Γ. Παπανδρέου ο οποίος εκλέχτηκε με το σύνθημα ‘‘Τα λεφτά υπάρχουν’’ και λέγαμε πριν γίνουν οι εκλογές του Οκτωβρίου του 2009 τι θα έκανε το ΠΑΣΟΚ.

‘‘Είναι αναμενόμενες οι κοινωνικές εκρήξεις και στην Ελλάδα καθώς η επόμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα εντείνει τις επιθέσεις εναντίον της κοινωνίας για να εφαρμόσει τις επιταγές της δημοσιονομικής προσαρμογής που υπαγορεύουν τα επιτελεία της υπερεθνικής εξουσίας (Βρυξέλλες, ΔΝΤ) και να επιβάλλει τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις’’. Και για την κρίση και για το ενδεχόμενο κατάρρευσης και για τα μνημόνια, αυτές τις πολιτικές που επιβλήθηκαν, τις είχαμε προγνώσει προτού γίνουν και εφαρμοστούν. Και αυτό αποδεικνύει ότι είμαστε πολιτικά υποκείμενα.

Όταν δε, έγινε κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, ένα μήνα μετά, τον Νοέμβριο του 2009, πριν συλληφθούμε 5 μήνες μετά, τον Απρίλιο του 2010 και ενώ είχε εκλεγεί ο Γ. Παπανδρέου με την φράση ‘‘τα λεφτά υπάρχουν’’, λέγαμε σε προκήρυξη το εξής: ‘‘Με το σύνθημα να ‘‘σώσουμε την χώρα από την χρεοκοπία’’, ο Παπανδρέου θα εξαπολύσει την μεγαλύτερη μεταπολεμικά κοινωνική και ταξική επίθεση έτσι όπως αυτή έχει σχεδιαστεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση και επιβάλλεται από τα όργανά της με το καθεστώς της ασφυκτικής δημοσιονομικής επιτήρησης.

Η σημερινή κυβέρνηση θα είναι η πρώτη που θα χρεοκοπήσει πολιτικά σε τόσο σύντομο διάστημα ενώ τα πελατειακής φύσεως κοινωνικά στηρίγματα που διατηρεί – σε αυτά συμπεριλαμβάνονται και οι ελεγχόμενες από το ΠΑΣΟΚ συνδικαλιστικές ηγεσίες – δεν θα την βοηθήσουν να διατηρήσει την κοινωνική νομιμοποίησή της. Το ΠΑΣΟΚ με το σοσιαλδημο-κρατικό προσωπείο διαλυμένο δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στον ρόλο που θα είναι η διασφάλιση της κοινωνικής ομαλότητας και συνοχής ενώ οι κοινωνικές εκρήξεις θα είναι ο μόνιμος εφιάλτης της κυβέρνησης μέχρι την τελειωτική της κατάρρευση που δεν θα αργήσει να έρθει’’.

Εμείς είχαμε προγνώσει και τις ταραχές του 2010 – 2012 και ότι αυτή η κυβέρνηση, δεν θα αντέξει πολύ. Και πράγματι σε 2 χρόνια αυτή η κυβέρνηση κατέρρευσε, στα τέλη του 2011. Εμείς είχαμε μπει στην φυλακή ακριβώς λίγε μέρες πριν επικυρωθεί – γιατί νόμος έγινε με την υπογραφή του Παπακωνσταντίνου, υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης Παπανδρέου – η πρώτη μητρική σύμβαση, αυτό που λέγεται μνημόνιο, η οποία προετοίμασε και όλες τις υπόλοιπες, το Β΄, το Γ΄ και το Δ΄ μνημόνιο.

Και όντως εμείς ως συνέχεια των επιθέσεων που είχαν γίνει το 2009, με τις επιθέσεις στην Citibank, στο χρηματιστήριο, θέλαμε να κάνουμε επίθεση ενόψει της υπαγωγής της χώρας στο ΔΝΤ την άνοιξη του 2010.

Σε προπαρασκευαστική ενέργεια για την πραγματοποίηση αυτής της επίθεσης, σε απόπειρα απαλλοτρίωσης αυτοκινήτου, έγινε συμπλοκή με πλήρωμα περιπολικού και σκοτώθηκε ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας μέλος του Επαναστατικού Αγώνα τον Μάρτιο του 2010. Αυτό το περιστατικό οδήγησε 1 μήνα μετά στις συλλήψεις μας. Είναι μάλιστα αξιοσημείωτο τι είχαν πει τότε οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης ότι ‘‘προλάβαμε ένα χτύπημα που θα τέλειωνε την οικονομία’’.

Και αυτό ενόψει της υπαγωγής της χώρας στο ΔΝΤ, είχε τεράστια πολιτική και κοινωνική σημασία γιατί θα εξέλειπε ένας σοβαρός κίνδυνος για το καθεστώς σας το οποίο θα μπορούσε πλέον να επιβάλει ανεμπόδιστα τα μνημόνια.

 

Το 2010 – 2012 αναφερόμενος σε όσα είχαμε πει ότι θα υπάρξουν κοινωνικές αντιδράσεις, όντως είχαμε τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις απ’ ό, τι θυμάμαι εγώ και όσο ζω από την μεταπολίτευση και μετά στην Ελλάδα εναντίον των μνημονίων. Γίνανε ταραχές, συγκρούσεις, ο λαός πολιορκούσε το κοινοβούλιο προσπαθώντας να μπει μέσα, να εισβάλει, φωνάζοντας να ‘‘καεί το μπουρδέλο η βουλή’’, την βουλή του δικού σας καθεστώτος, φωνάζοντας ότι είναι προδότες οι πολιτικοί. Αυτό κράτησε 2 χρόνια. Εμείς τα προλάβαμε αυτά γιατί αποφυλακιστήκαμε τον Οκτώβριο του 2011 και τις τελευταίες κινητοποιήσεις, του Οκτωβρίου του 2011 και τις τελευταίες ταραχές στις 12 Φεβρουαρίου 2012 ήμασταν παρόντες.

Γίνανε συγκρούσεις με τα ΜΑΤ, ταραχές, εμπρησμοί τραπεζών όπως τα κεντρικά της Alpha Bank, είδαμε εκατοντάδες χιλιάδες λαού να πολιορκεί το κοινοβούλιο και τα σώματα ασφαλείας ως ραγιάδες και δούλοι του καθεστώτος να βιαιοπραγούν, να διώχνουν τον κόσμο, να επιτίθενται και να καταστέλλουν τους διαδηλωτές έτσι ώστε να μπορέσουν να επιβληθούν αυτές οι δανειακές συμβάσεις, τα μνημόνια, η καταλήστευση του λαού. Εμείς αυτά τα ζήσαμε και τα είδαμε.

Και εδώ θέλω να πω γιατί εσείς μιλάτε για ‘‘δημοκρατία’’, αλλά στην πραγματικότητα είναι μία ολιγαρχία με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, μια ολιγαρχία των τραπεζών, καμία κυβέρνηση δεν είχε λαϊκή εξουσιοδότηση για να επιβάλει τα μνημόνια.

Ούτε η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου που υποσχόταν ότι θα δώσει παροχές, θα μοιράσει λεφτά, γιατί ‘‘λεφτά υπάρχουν’’, αλλά 2 μήνες μετά την εκλογή όπως μάθαμε εκ των υστέρων έκανε μυστικές διαπραγματεύσεις με τον Ντομινίκ Στρος Καν για να μπει η χώρα στο μνημόνιο, πράγμα που έγινε μετά από 5 μήνες, ούτε η κυβέρνηση Σαμαρά είχε λαϊκή εξουσιοδότηση για να εφαρμόσει το 2ο μνημόνιο, ενώ το 1ο το είχε καταψηφίσει ο Σαμαράς, ούτε η κυβέρνηση Παπαδήμου είχε εξουσιοδότηση να επικυρώσει το 2ο μνημόνιο στις 12 Φεβρουαρίου 2012 η οποία ήταν μη εκλεγμένη κυβέρνηση. Για ποια δημοκρατία λοιπόν θα μας μιλήσετε εσείς και για ποιους νόμους και συντάγματα που τα έχετε καταπατήσει; Ούτε η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, ούτε η κυβέρνηση Παπαδήμου, ούτε η κυβέρνηση Σαμαρά είχαν την λαϊκή εξουσιοδότηση να επιβάλουν τα μνημόνια. Και πολύ περισσότερο η κυβέρνηση Τσίπρα που αποδείχτηκε η πιο υποκριτική. Είναι ένα πράγμα που το επαναλαμβάνω σε οποιοδήποτε δικαστήριο βρίσκομαι.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που είχε υποσχεθεί ότι θα σχίσουν το μνημόνιο με ένα άρθρο, με ένα νόμο και κάνανε τα ίδια ακριβώς πράγματα και μάλιστα αυτό το έκαναν καταπατώντας την αμεσοδημοκρατική διαδικασία στην οποία οι ίδιοι προσέφυγαν, το δημοψήφισμα, όπου έβαλαν το ερώτημα ‘‘συμφωνείτε με τα μέτρα των δανειστών’’; Και ενώ το 62% λέει ΟΧΙ αυτοί βίασαν την λαϊκή εντολή.

Για ποιά ‘‘δημοκρατία’’ μπορείτε να μας μιλάτε εσείς και οι κυβερνήσεις γιατί και εσείς είστε μέρος του κρατικού μηχανισμού. Και μάλιστα εσείς ως δικαστική εξουσία το βγάλατε το μνημόνιο ‘‘νόμιμο και συνταγματικό’’.

 

Εμείς επειδή ήμασταν τυχεροί επειδή το καθεστώς σας δεν μπόρεσε να κάνει την α΄ δίκη εναντίον μας μέσα στο 18μηνο που ήμασταν προφυλακισμένοι από τον Απρίλιο του 2010 έως τον Οκτώβρη του 2011, εμείς μετά περάσαμε στην παρανομία θεωρώντας ότι πρέπει να συνεχιστεί η δράση του Επαναστατικού Αγώνα μέσα σε μια συνθήκη που οι κοινωνικές αντιδράσεις βρέθηκαν σε αδιέξοδο αφού από το 2012 και μετά έχουμε κοινωνική ειρήνη ως ένα μεγάλο βαθμό και εμείς πιστεύουμε ότι θα πρέπει να συνεχιστεί η δράση εναντίον των μνημονίων. Γι’ αυτό έγινε η επίθεση για την οποία έχουμε καταδικαστεί σε ισόβια, αυτή εναντίον της Τράπεζας της Ελλάδας και του ΔΝΤ.

Θεωρώ λοιπόν ότι είναι θράσος εκ μέρους σας, των δικαστών, του κράτους να μας κατηγορείτε για ποιο πράγμα; Ότι επιχειρήσαμε και συγκεκριμένα η συντρόφισσα Πόλα, να καταλάβει ένα ελικόπτερο να το φέρει στις φυλακές Κορυδαλλού να με απελευθερώσει για να συνεχιστεί η δράση του Επαναστατικού Αγώνα εναντίον ενός εγκληματικού καθεστώτος όπως το δικό σας ενώ εσείς που υποτίθεται είστε τα όργανα του νόμου που επιβάλλουν τον νόμο και αποδίδετε ‘‘δικαιοσύνη’’, έχετε καταπατήσει τα πάντα.

Τι είναι οι Δανειακές Συμβάσεις Διευκόλυνσης; Είναι στην πραγματικότητα η αποδοχή ότι αυτή η χώρα, η Ελλάδα να μετατραπεί σε αποικία, να βρίσκεται σε καθεστώς κατοχής από τις αγορές, από τους δανειστές γιατί υπάρχει ένα τεράστιο χρέος το οποίο ο ελληνικός λαός δεν έχει καμία υποχρέωση να το πληρώσει αλλά εσείς υποχρεώσατε τον λαό να πληρώσει τα δάνεια των τραπεζών και τώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης γιατί τώρα από το ’10 και μετά, οι δανειστές δεν είναι οι τράπεζες αλλά τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ. Παραχωρήσατε όλη την επικράτεια, όλη την δημόσια περιουσία και τον δημόσιο πλούτο ενέχυρο και εγγύηση για να πληρωθούν τα δάνεια και οι τόκοι. Αυτό κάνατε, όλο το πλέγμα της εξουσίας, και εσείς, και τα ΜΜΕ και η εκτελεστική εξουσία και η νομοθετική εξουσία. Δεν μπορείτε να μιλάτε για δημοκρατία, για λαϊκή κυριαρχία ή οτιδήποτε άλλο.

Γιατί όπως λέει και το άρθρο 14 παρ. 5 της α΄ δανειακής σύμβασης – σας το δώσαμε και στα αναγνωστέα έγγραφα – αυτής που επικυρώθηκε τον Μάιο του 2010, ‘‘το ελληνικό κράτος παραιτείται άνευ όρων και αμετάκλητα από κάθε ασυλία που αφορά το ίδιο και τα περιουσιακά του στοιχεία σε όλες τις νομικές διαδικασίες’’.

Αυτό σημαίνει ότι αν το ελληνικό κράτος στα επόμενα χρόνια αδυνατεί να πληρώσει κάποιο δάνειο, κάποια δόση, έχουν δικαίωμα οι δανειστές να κατασχέσουν τα πάντα από την εθνική επικράτεια. Αν αυτό δεν είναι κατοχή, τότε τι είναι; Έχετε αποδεχθεί να είστε ένα κράτος – μαριονέτα, ένα κράτος που έχει δώσει ‘‘γη και ύδωρ’’ στις αγορές και στους δανειστές. Και αυτό έγινε ενάντια στην θέληση του ελληνικού λαού γιατί δεν υπήρχε καμία λαϊκή εξουσιοδότηση να γίνουν αυτά τα πράγματα.

Στην πραγματικότητα είτε το συνειδητοποιείτε είτε όχι, είστε ένα προδοτικό καθεστώς, είτε το συνειδητοποιείτε είτε όχι. Παραχωρήσατε την εκτελεστική εξουσία, όποιοι νόμοι εφαρμόζονται, ό,τι επικυρώνονται από τις μαριονέτες της βουλής εκπορεύονται από την γραφειοκρατία των Βρυξελλών, του ΔΝΤ και την γραφειοκρατία του Ντράγκι στην Φραγκφούρτη που είναι η έδρα της ΕΚΤ.

Και θα ξαναπώ κάτι που είπα πρόσφατα στο δικαστήριο – στο εφετείο για την επίθεση στην ΤτΕ-ΔΝΤ –, κράτος είστε, ελληνικό κράτος όμως δεν είστε. Είστε κράτος– μεταπράτης, αυτό που έλεγε και ο Κασιμάτης, ο συνταγματολόγος, που σας το δώσαμε και στα αναγνωστέα έγγραφα. Είστε κράτος – μεταπράτης, μεταβιβάζετε τις εντολές από τις Βρυξέλλες να επιβληθούν στον ελληνικό λαό. Αυτοί είστε! Είστε κράτος – προδότης, κράτος – μαριονέτα. Βέβαια από το 1991 όταν η Ελλάδα έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη συνθήκη του Μάαστριχτ παραχωρούσε σταδιακά μέρος των αρμοδιοτήτων που είχε η βουλή και μια εθνική κυβέρνηση στις Βρυξέλλες, τώρα όμως, από το 2010 και μετά, με τις δανειακές συμβάσεις (μνημόνια) δεν έχετε παραχωρήσει μέρος των αρμοδιοτήτων που έχει μια εθνική κυβέρνηση, έχετε παραχωρήσει τα πάντα, έχετε δώσει ‘‘γη και ύδωρ’’, τα πάντα όλα.

Και μάλιστα αυτά τα έχετε κάνει παραβιάζοντας το ίδιο το Σύνταγμα. Ακόμα και με τον τρόπο που ψηφίζονται οι νόμοι στο κοινοβούλιο. Και σας το ’χα αναφέρει. Και δεν είναι αντιφατικό να επικαλούμαστε εμείς το Σύνταγμα γιατί μπορεί να μας πείτε και αυτό. Μας το ’χουν πει και άλλοι δικαστές. Εσείς είστε αντιφατικοί και επικαλείστε το Σύνταγμα στην πραγματικότητα.

Λοιπόν, η πρώτη δανειακή σύμβαση όπως είπα έγινε νόμος με την υπογραφή του τότε υπουργού Οικονομικών, του Παπακωνσταντίνου με τον νόμο 3847 της 11ης Μαΐου 2010. Τότε, πολλοί αλλά ούτε και εμείς τα ξέραμε αυτά τα πράγματα. Το πώς δηλαδή μεθοδεύτηκε αυτό το πράγμα. ‘‘Τα μνημόνια, οι συμφωνίες και οι συμβάσεις δανεισμού εισάγονται στην βουλή για συζήτηση και ενημέρωση. Ισχύουν και εκτελούνται από της υπογραφής τους’’. Αυτό έγινε με την υπογραφή του Παπακωνσταντίνου.

Στην πραγματικότητα όσοι επικύρωσαν αυτή τη σύμβαση δεν ξέρανε καν τι λέει. Για παράδειγμα ο πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης, ο Χρυσοχοΐδης είχε πει ότι δεν ήξερα τι ψηφίζω. Δεν ήξερα τι περιεχόμενο είχαν αυτά τα πράγματα. Και δεν ήταν ο μόνος που το έλεγε αυτό το πράγμα.

Δεν ήταν καν μια νόμιμη κοινοβουλευτική διαδικασία. Γιατί; Στο άρθρο 28 παρ. 2 και 3 του Συντάγματος λέει στο πως ψηφίζονται οι νόμοι. Λέει στην παρ. 2: ‘‘Για να εξυπηρετηθεί η συνεργασία με άλλα κράτη, μπορεί να αναγνωριστούν με συνθήκη ή συμφωνία, σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Για την ψήφιση νόμου που κυρώνει αυτή η συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία των 3/5 του όλου αριθμού των βουλευτών’’. Εδώ έγινε ψηφοφορία υποτίθεται για να επικυρωθεί ένα πράγμα που έγινε ήδη νόμος και παρ’ όλα αυτά η πλειοψηφία των 3/5 δεν υπήρξε στην παράνομη αυτή ψηφοφορία. 172 βουλευτές επικύρωσαν αυτόν τον νόμο που υπόγραψε και έγινε παράνομα νόμος ο υπουργός Παπακωνσταντίνου. Σύμφωνα με την συνταγματική κοινοβουλευτική διαδικασία ήταν παράνομη η νομοθέτηση του πρώτου μνημονίου.

Στην δε παράγραφο 3, στο ίδιο άρθρο το 28, λέει: ‘‘η Ελλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από την πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών – και των 300 δηλαδή –, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα των ανθρώπων και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας’’.

Στα έγγραφα που σας είχαμε δώσει που αναφέρονταν στον συνταγματολόγο Κασιμάτη, έλεγαν ότι ούτε οι 300 είχαν δικαίωμα να ψηφίσουν αυτή τη σύμβαση. Γιατί αυτή έρχεται ενάντια στην εθνική κυριαρχία και δεσμεύει και τις επόμενες γενιές που είναι αγέννητες να εφαρμόσουν αυτές τις συμβάσεις, να ληστεύονται, και να ζούνε, να δουλεύουν ως δούλοι για να πληρωθεί το χρέος.

Ποιός μιλάει εδώ για εθνικό συμφέρον; Το ίδιο το καθεστώς σας μιλάει ότι αυτές οι συμβάσεις έγιναν λόγω εθνικού συμφέροντος, για εθνικό συμφέρον; Όχι μόνο δεν ισχύει αλλά καταπατήθηκαν όλα τα θεμελιώδη δικαιώματα που είστε εσείς ως κράτος υποτίθεται υποχρεωμένοι και με βάση το Σύνταγμα να σέβεστε.

Εδώ δεν μιλάμε για παραχώρηση μέρους της εθνικής κυριαρχίας όπως λέει η παράγραφος 3 του άρθρου 28, αλλά για ολική παραχώρηση του 100% της εκτελεστικής εξουσίας και της εθνικής επικράτειας στους δανειστές. Αυτό είναι προδοσία! Και αν δεν είναι, τότε τι άλλο είναι; Δεν μπορείτε λοιπόν ως κράτος και εσείς ειδικά, ως δικαστές να μιλάτε για δημοκρατία, για κοινοβούλιο, για Σύνταγμα, για νομιμότητα, για τίποτα. Εσείς είστε οι παράνομοι! Βέβαια είχατε πιο ‘‘συντεχνιακούς’’ λόγους να δώσετε συναίνεση σε αυτά τα πράγματα ως δικαστές. Κανονικά το 2010 θα έπρεπε να γίνει στάση πληρωμών, δεν σας πληρώνουμε τίποτα (στους δανειστές), αυτό θα έπρεπε να γίνει. Αλλά αν γινόταν στάση πληρωμών και γινόταν άτακτη χρεοκοπία, εσείς και ο κρατικός μηχανισμός δεν θα είχατε τον μισθό σας.

Επικυρώσατε αυτές τις παρανομίες, τα βγάλατε νόμιμα για να έχετε εσείς, οι πολιτικοί, οι στρατιωτικοί, οι δικαστές, τα σώματα ασφαλείας τα προνόμιά σας, να πληρώνεστε. Και για να πληρωθούν οι τράπεζες και οι δανειστές. Οι υπόλοιποι όμως στον Καιάδα. Να ζούνε με 300-400 ευρώ τον μήνα, να τους βάζετε αλλεπάλληλους φόρους, να τους κατάσχουν τα σπίτια, να ζουν άστεγοι, να παρατάνε τα παιδιά τους στα ιδρύματα για να έχουν ένα πιάτο φαί. Αυτά έχετε κάνει.

Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής ήταν ραγδαία αύξηση της φτώχειας, 20% ανεργία, αύξηση των αστέγων. Υπάρχει μία έκθεση ότι από ’κει που είχαμε στην Αθήνα 400 αστέγους, τώρα είναι 20.000, λόγω των δικών σας πολιτικών, έχουμε χιλιάδες θανάτους από αυτοκτονίες, θανάτους από αρρώστιες, θανάτους από φτώχεια, ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια για τροφή, γιατί; Γιατί το δικό σας κράτος επέλεξε να υπερασπίσει τις τράπεζες, τους δανειστές και τις αγορές.

Στην πραγματικότητα ό, τι ανθρώπινα δικαιώματα έχετε δεσμευτεί να σεβαστείτε, και με το διεθνές δίκαιο, τα έχετε καταπατήσει. Άρα είναι υποκρισία για μας να μας μιλάτε για νόμο, να μας μιλάτε για την ασφάλεια του πολίτη, να μας μιλάτε για το Σύνταγμα. Έχετε παραβιάσει τα πάντα, όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα. Και θα σας τα αναφέρω ένα – ένα. Ανέφερε και η συντρόφισσα Ρούπα κάποια πράγματα την προηγούμενη φορά. Λέει το Σύνταγμα ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ότι θεμέλια του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία, έτσι λέει το άρθρο 1 παρ. 2. Ποιος λαός ψήφισε να επιβληθούν οι 4 δανειακές συμβάσεις; Κανένας!

Όπως είπα η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου ψηφίστηκε για άλλο λόγο, για να δώσει παροχές και έβαλε την χώρα στα μνημόνια. Η κυβέρνηση Παπαδήμου που επικύρωσε το β΄ μνημόνιο το 2011 ήταν μη εκλεγμένη. Ο Σαμαράς καταψήφισε το α΄ μνημόνιο και μετά από 2 χρόνια επικύρωσε το β΄ και το εφάρμοσε όταν έγινε κυβέρνηση. Ο δε Τσίπρας ψηφίστηκε για να σκίσει το μνημόνιο και επέβαλε το γ΄ σύμφωνα με το οποίο τελείωσε η οικονομική στήριξη τον Αύγουστο του 2018 και επέβαλε και τα προληπτικά μέτρα και το ότι η αποπληρωμή του χρέους θα γίνεται μέχρι το 2070 τουλάχιστον. Να είναι δηλαδή δουλοπάροικοι των αγορών οι άνθρωποι, ο λαός μέχρι το 2070 τουλάχιστον. Για ένα χρέος που δεν γίνεται να πληρωθεί ποτέ γιατί είναι 180% του ΑΕΠ.

Άρα για ποιά λαϊκή κυριαρχία μπορεί να μιλά το καθεστώς σας; Κανείς από τον λαό δεν εξουσιοδότησε καμία κυβέρνηση για να επιβάλει τα μνημόνια.

Το άρθρο 2 του Σ. μιλάει για τον σεβασμό και την προστασία της αξίας του ανθρώπου. Μα είναι δυνατόν να μιλάτε εσείς για αξιοπρέπεια την στιγμή που έχετε έναν λαό τον οποίο θέλετε γονατισμένο, τον θέλετε στο περιθώριο, είτε να μην έχει να φάει, να δουλεύει και να του λείπουν τα στοιχειώδη αγαθά, είτε να ψάχνει στα σκουπίδια για τροφή και αυτό εσείς το ονομάζετε αξιοπρέπεια;

Στο άρθρο 22 του Σ. υπάρχει το δικαίωμα της εργασίας. ‘‘Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος που μεριμνά για την δημιουργία συνθηκών απασχόλησης….’’. Όμως εσείς με τις μνημονιακές πολιτικές έχετε κλείσει επιχειρήσεις, έχετε απολύσει κόσμο, υπάρχουν 1 εκ. άνεργοι και μιλάτε για προστασία της εργασίας; Γιατί αυτά δεν είναι αποκομμένα πράγματα, γίνανε ακριβώς για να εξοικονομηθούν πόροι για να πληρωθούν οι δανειστές. Γι’ αυτό γίνανε όλα αυτά. Είστε λοιπόν υποκριτές ως κράτος.

Στο άρθρο 17 του Σ. μιλάτε για την ιδιοκτησία, ‘‘η ιδιοκτησία τελεί υπό την προστασία του Κράτους…’’. Ναι, για ποιά ιδιοκτησία; Για την ιδιοκτησία των τραπεζών, για την ιδιοκτησία της μειοψηφίας, όχι της πλειοψηφίας. Την στιγμή που έχουν γίνει και θα γίνουν πολλές χιλιάδες κατασχέσεις γιατί οι τράπεζες πρέπει να αποπληρωθούν, να πάρουν τα δάνειά τους πίσω, και τα κόκκινα δάνεια, και εσείς ως δικαστές πετάτε τους ανθρώπους στον δρόμο, άρα ούτε αυτό ισχύει. Η προστασία της ιδιοκτησίας όσον αφορά τον λαό είναι μία υποκρισία. Μόνο για τις τράπεζες μεριμνάτε. Αυτές να σωθούν. Άλλωστε για αυτές υπογράφτηκαν αυτές οι συμβάσεις. Για τις τράπεζες. Και για τις ελληνικές και για τις ξένες. Θα μας πείτε εσείς για νόμο, έτσι;

 

Στο άρθρο 21 παρ. 3 – εδώ γελάμε – ‘‘το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών και παίρνει ειδικά μέτρα για την προστασία της νεότητας, του γήρατος, της αναπηρίας και για την περίθαλψη των απόρων’’. Οι δικές σας πολιτικές έχουν αυξήσει την φτώχεια, το 26% του πληθυσμού δεν έχει καθόλου υγειονομική κάλυψη, από τις δικές σας πολιτικές, για ποιά μέριμνα μιλάτε; Γιατί η μέριμνα του κράτους σας είναι να πληρωθούν τα δάνεια, οι τόκοι, τα τοκοχρεολύσια. Αυτή είναι η μέριμνά σας και σε αυτό έχετε συνεργήσει όλοι.

Στο άρθρο 21 παρ. 4 όσον αφορά την απόκτηση κατοικίας ‘‘η απόκτηση κατοικίας από αυτούς που την στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Κράτους’’. Όταν έχουν αυξηθεί οι άνεργοι, οι άστεγοι, οι άποροι από τις δικές σας πολιτικές αποδεικνύεται πόσο υποκριτές είστε όταν επικαλείστε τους νόμους, το Σύνταγμα, την ‘‘δικαιοσύνη’’ και ότι υπάρχετε για το γενικό καλό.

 

Δικαίως θα μπορούμε να πούμε εμείς ότι με βάση το άρθρο 120 του Σ. έχουμε δικαίωμα να προβούμε σε ένοπλο αγώνα εναντίον του καθεστώτος σας. Και επειδή μας ειπώθηκε σε άλλη δίκη, στο εφετείο για την επίθεση στην ΤτΕ – ΔΝΤ από έναν σύνεδρο, ότι ναι, το καταλαβαίνω αυτό που λέτε, ότι κάνετε επίκληση του άρθρου 120, το παλιό 114 για την ‘‘με ευγενή κίνητρα – αυτήν την φράση χρησιμοποίησε ο σύνεδρος – χρήση της ένοπλής βίας για την αποκατάσταση των λαϊκών ελευθεριών και του Συντάγματος, όμως ο σύνεδρος μας ρωτάει, εσείς σαν αναρχικοί μήπως είναι αντιφατικό να επικαλείστε το Σύνταγμα και του απαντήσαμε ότι αντιφατικοί είστε εσείς. Σε πολλά πράγματα που λέει το Σύνταγμα, οποιοσδήποτε θα μπορούσε να συμφωνήσει. Ακόμα και σε μια αναρχική Πολιτεία όλοι οι άνθρωποι θα έπρεπε να είναι ίσοι, όλοι οι άνθρωποι θα συμμετέχουν στην πολιτική και κοινωνική ζωή – άμεση δημοκρατία είναι αυτό για μας, όχι σαν το σημερινό καθεστώς –, όλοι θα πρέπει να έχουν τα βασικά και στοιχειώδη αγαθά, τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, να έχεις δικαίωμα να έχεις τροφή, στέγη, εργασία που να μπορεί να σου παρέχει τα βασικά αγαθά, περίθαλψη, όλα αυτά πιστεύω ότι κανείς άνθρωπος χωρίς εξαίρεση δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει με αυτά.

Αλλά στην πραγματικότητα, αυτά δεν έχουν κερδηθεί γιατί μας τα έχετε παραχωρήσει εσείς χαριστικά, το κράτος σας. Αυτά τα δικαιώματα κερδήθηκαν με αγώνες από το εργατικό και λαϊκό κίνημα και το κράτος σας υποχρεώθηκε να θεσπίσει χάρτες, συντάγματα για να τα εφαρμόσει. Γιατί αυτοί που δεν θέλουν να υπάρχουν νόμοι ή συμφωνίες όπως σε κάθε οργανωμένη κοινωνία είναι οι ισχυροί γιατί θέλουν να είναι ασύδοτοι.

Εσείς ως κράτος τα συμφέροντα των ισχυρών υπερασπίζεστε και καταπατάτε τους γραπτούς νόμους που επιβάλλουν τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γι’ αυτό δεν μπορείτε να μας λέτε εσείς ότι είναι αντιφατικό να επικαλούμαστε το Σύνταγμα. Δεν είναι αντιφατικό. Εσείς είστε αντιφατικοί γιατί το καταπατάτε.

 

Ένα άλλο επιχείρημα που μας είχε τεθεί είναι ότι υπάρχουν άλλα μέσα για να διαμαρτυρηθείτε, για να αγωνιστείτε κατά των αδικιών του κράτους. Ότι δεν είναι η ένοπλη βία, ούτε η βία γενικά μέσο για αυτά.

Αν και το άρθρο 120 που μιλάει για αντίσταση με κάθε μέσο συμπεριλαμβάνει και την ένοπλη βία μέσα στο φάσμα της αντίστασης με κάθε μέσο και ένας από τους συνέδρους όπως είπα στο εφετείο της δίκης για την επίθεση στην ΤτΕ-ΔΝΤ χρησιμοποίησε την φράση, ‘‘την με ευγενή κίνητρα χρήση της ένοπλης βίας’’, που σημαίνει ότι αποδέχεται ότι υπάρχει και αυτό ως μέσο αγώνα.

Ποιό μέσο αγώνα και διαμαρτυρίας άφησε το δικό σας καθεστώς να το εξασκήσει ο λαός όταν κινητοποιήθηκε κατά των μνημονίων το 2010 και μετά;

Κατ’ αρχήν είχε δίκιο ο λαός αυθόρμητα και βιαίως – γιατί μιλάμε για λαϊκή κυριαρχία και πολλοί επικαλούνται τον λαό χωρίς να είναι μέρος του λαού –, βιαίως ήθελε να εισβάλει στο κοινοβούλιο και να πετάξει έξω τους πολιτικούς που ήθελαν να επικυρώσουν αυτές τις παράνομες συμβάσεις.

Εσείς τι κάνατε ως καθεστώς; Βάλατε την αστυνομία να πλακώσει τον λαό στο ξύλο, κατά τύχη δεν υπήρξαν νεκροί στις συγκρούσεις του 2010 – 2012. Ουσιαστικά χρησιμοποιήσατε καταστολή ακόμα και σε περίπτωση που δεν υπήρχε βίαιη λαϊκή αντίδραση όπως το να αδειάσει από κόσμο η πλατεία Συντάγματος ενώ δεν γίνονταν επεισόδια και μετά η κυβέρνηση Σαμαρά κατέστειλε όλες τις απεργίες που είναι συνταγματικά και νομικά κατοχυρωμένες.

Δηλαδή έβγαζε όλες τις απεργίες παράνομες και καταχρηστικές με την δική σας συνδρομή, την δικαστική συνδρομή όπως των οδηγών των ΜΜΜ, την απεργία των ναυτεργατών. Από ένα σημείο και μετά όσο διαρκούσαν οι απεργίες, τις έβγαζε παράνομες και καταχρηστικές. Και δεν είναι τυχαίο ότι μία απαίτηση των δανειστών είναι να υποβαθμιστεί το δικαίωμα της απεργίας. Ακόμα και στα πλαίσια του νόμου δεν έχετε αφήσει κανένα περιθώριο αντίδρασης στις λαϊκές μάζες να διαμαρτυρηθούν για τα μνημόνια.

Οπότε είναι άτοπο να μας λέτε ότι δεν πρέπει να υπάρχει η ένοπλη βία ως μέσο αγώνα και ότι υπάρχουν άλλες νόμιμες μορφές διαμαρτυρίας, αγώνα και αντίστασης. Απέναντι σε ένα βίαιο καθεστώς όπως το δικό σας το οποίο έχει εξαπολύσει μια τεράστια οικονομική και πολιτική βία εναντίον του λαού και της κοινωνικής πλειοψηφίας δεν υπάρχει άλλη αντίδραση από την βία, την βίαιη ανατροπή που να συμπεριλαμβάνει την προσφυγή στα όπλα.

Αυτή είναι η άποψή μας ως Επαναστατικός Αγώνας και μέχρι στιγμής έχει αποδειχθεί ότι και οι κινητοποιήσεις που έγιναν το 2010- 2012 ήταν αδύνατον να ανατρέψουν έστω και ένα άδικο μέτρο αυτών των συμβάσεων. Μόνο με την βοήθεια των όπλων θα μπορούσε να υπάρξει ανατροπή αυτών των συμβάσεων.

Όπως ειπώθηκε και την προηγούμενη φορά, εμείς ως Επαναστατικός Αγώνας, από το 2003 και μετά, σε εποχές όχι κρίσης γιατί η κρίση ήρθε εδώ από το 2009 –’10 και μετά, διακηρύσσουμε ως οργάνωση ότι μόνο η κοινωνική Επανάσταση είναι ο τρόπος για να απαλλαγούμε από ένα άδικο σύστημα όπως ο καπιταλισμός. Γιατί πέρα από το ότι ο καπιταλισμός είναι ένα άδικο σύστημα, γεννά τις ίδιες τις κρίσεις οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα να επιδεινώσουν τη καταπίεση και την εκμετάλλευση. Γιατί οι κρίσεις έχουν ως αιτία την ίδια την ύπαρξη του καπιταλισμού και το ίδιο το Κράτος που είναι ένας μηχανισμός ταξικού διαχωρισμού, άρα όταν θέλεις να λύσεις ένα πρόβλημα χτυπάς τις αιτίες του. Και τα αίτια των κρίσεων είναι η ίδια η ύπαρξη του καπιταλισμού και του κράτους.

Αυτό το λέμε από το 2003 από την πρώτη προκήρυξη της οργάνωσης που δημοσιεύτηκε την άνοιξη του 2004. Και το λέμε κατ’ επανάληψη και το 2009 που ξεκίνησε η καμπάνια μας που είχε ως αντικείμενο την κρίση, το λέμε και μέσα από την φυλακή, το λέμε και το 2014 όταν ο Επαναστατικός Αγώνας χτύπησε την ΤτΕ και το ΔΝΤ, το λέμε και τώρα.

 

Όταν είχε γίνει το 2009 η επίθεση – αντίποινα στα ΜΑΤ για την δολοφονία Γρηγορόπουλου είχαμε πει ότι η κρίση είναι ευκαιρία, ότι θα πρέπει να φτιαχτεί ένα κίνημα που να εκμεταλλευτεί την επερχόμενη κρίση που θα οδηγήσει στην απονομιμοποίηση του συστήματος και θα έχει ως αποτέλεσμα κοινωνικές αντιδράσεις, θα βγάλει τον λαό στους δρόμους, ότι θα πρέπει ένα φτιαχτεί ένα κίνημα με θέσεις και προτάσεις που να έχει όλα τα μέσα αγώνα αλλά απαραίτητα και τον ένοπλο αγώνα στις στοχεύσεις του έτσι ώστε να μπορέσει να γίνει η ανατροπή του καθεστώτος.

Για παράδειγμα δεν είναι ακαδημαϊκό, ούτε φανταστικό σενάριο, εξωπραγματικό να πω, ότι αν υπήρχε στις κινητοποιήσεις του ’10 –’12 όταν υπήρχε εκατοντάδες λαού στον δρόμο αν μπορούσε να υπάρχει ένα κίνημα με ένοπλη υποδομή, θα μπορούσε να καμφτεί η αντίσταση των σωμάτων ασφαλείας και όντως να καταληφθεί το κοινοβούλιο. Και αυτό θα άλλαζε τον ρου της ιστορίας, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και διεθνώς και για την Ε.Ε. Αυτά είναι πράγματα που τα έχουμε πει. Εμείς το 2009 μιλούσαμε για Αθηναϊκή Κομμούνα.

 

Στην προκήρυξη του 2014 για την επίθεση στην ΤτΕ – ΔΝΤ, επειδή αναφέρθηκε και ένα σύγχρονο επαναστατικό πείραμα, η Επανάσταση στη Ροζάβα – Β. Συρία που προσομοιάζει πολύ με ό, τι εμείς έχουμε προτείνει σε αυτήν την προκήρυξη και πριν αναφερθώ στην Επανάσταση στη Ροζάβα, είχαμε πει για τον ΣΥΡΙΖΑ τι θα κάνει εάν γίνει κυβέρνηση. Γιατί επιμένω, εμείς όχι μόνο είχαμε προβλέψει το ενδεχόμενο της κρίσης που θα φέρει την Ελλάδα σε πολύ δύσκολη θέση – από το 2005 το λέγαμε – το 2009 προβλέπαμε τις πολιτικές αντιμετώπισης της κρίσης που επιβλήθηκαν μετά, τα μνημόνια, μιλάγαμε για πολιτικές που εκπορεύονταν από τις Βρυξέλλες και το ΔΝΤ, είχαμε προγνώσει και τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ το 2014, 1 χρόνο πριν γίνει κυβέρνηση.

‘‘Στην Ελλάδα – λέγαμε – η κύρια σοσιαλδημοκρατική τάση εκφράζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μέσα από μία μακρά πορεία πολιτικών παλινδρομήσεων, αντιφάσεων και μετα-στροφών προς τον ‘‘πολιτικό ρεαλισμό’’ που αποδεικνύουν το ίδιο το ανέφικτο μιας σταθερής σοσιαλδημοκρατικής γραμμής στην εποχή μας, καταλήγει όλο και πιο φανερά σε ένα κόμμα διαμαρτυρίας για το νεοφιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο με προδιαγεγραμμένη την ολοκληρωτική οπισθοχώρησή του σε όλα τα ζητήματα της κρίσης.

Η αποδοχή όλων των κυρίαρχων δομών, μηχανισμών και συμμαχιών, η αποδοχή της ΟΝΕ, του ευρώ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η απομάκρυνση από θέσεις για κατάργηση του μνημονίου και για μονομερή διαγραφή του χρέους δείχνουν ότι η μετεξέλιξή του σε σοσιαλφιλελεύθερο κόμμα με σοσιαλδημοκρατικό προσωπείο γίνεται πριν ακόμα πάρει την εξουσία – αν την πάρει – και για να διασφαλίσει την έγκριση και την στήριξη των οικονομικών μπλοκ εξουσίας’’.

Δηλαδή εμείς 10 μήνες ή 1 χρόνο πριν πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ την εξουσία και ουσιαστικά 1 χρόνο πριν γίνει το δημοψήφισμα το οποίο το πρόδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ και ψηφίσει τον Αύγουστο του 2015 το Γ΄ μνημόνιο, εμείς λέγαμε ότι ακριβώς αυτό θα κάνει. Δεν υπήρχε ρεαλιστική λύση πέρα από την ανατροπή και την επανάσταση.

Η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι ουσιαστικά η ταφόπλακα οποιασδήποτε ρεφορμιστικής- μεταρρυθμιστικής να το πω στα ελληνικά, προοπτικής, δεν μπορεί το σύστημα να αλλάξει εκ των έσω, δεν μπορεί το σύστημα να αλλάξει σεβόμενο τον ποινικό κώδικα, δεν μπορεί το σύστημα να αλλάξει με πολιτικές εντός του συστήματος, δεν μπορεί να εξανθρωπιστεί. Χρειάζονται ριζοσπαστικά μέτρα.

Και τα ριζοσπαστικά μέτρα είναι η ανατροπή του συστήματός σας, του καπιταλισμού και του κράτους, της οικονομίας της αγοράς και του κράτους ως μηχανισμού κυριαρχίας. Αυτό λέμε. Και μάλιστα εμείς είχαμε συγκεκριμένες θέσεις και προτάσεις από το 2009. Και αυτό αποδεικνύει ότι είμαστε πολιτικά υποκείμενα και δεν είμαστε ούτε ποινικοί, ούτε εγκληματίες. Όταν είχαμε κάνει την επίθεση στην ΤτΕ – ΔΝΤ το 2014 είχαμε διατυπώσει κάποια πράγματα, ένα είδος πολιτικού προγράμματος, για το τι θέλουμε να κάνει ένα επαναστατικό κίνημα στην Ελλάδα.

  • Μονομερής διαγραφή και παύση πληρωμής του ελληνικού χρέους
  •  Έξοδος από την ΟΝΕ και από την Ε.Ε
  • Απαλλοτρίωση της ιδιοκτησίας του κεφαλαίου, των μεγάλων επιχειρήσεων, των πολυεθνικών, όλης της κινητής και ακίνητης περιουσίας των καπιταλιστών
  • Κατάργηση του τραπεζικού συστήματος, διαγραφή όλων των χρεών προς τις τράπεζες, επιστροφή των μικρών περιουσιών που έχουν κατασχέσει οι τράπεζες και κοινωνικοποίηση των περιουσιακών στοιχείων των τραπεζών. Αυτό που λέγανε ‘‘σεισάχθεια’’
  • Απαλλοτρίωση της κρατικής περιουσίας, των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας. Απαλλοτρίωση της εκκλησιαστικής περιουσίας
  • Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, της βιομηχανίας, των λιμανιών, των μέσων μεταφοράς και επικοινωνιών, των συγκοινωνιών, των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, των νοσοκομείων και των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Την διαχείρισή τους θα την αναλάβουν οι εργαζόμενοι
  • Κατάργηση του κράτους και του αστικού κοινοβουλίου των επαγγελματιών πολιτικών και αντικατάστασή τους από συνομοσπονδιακό σύστημα λαϊκών συνελεύσεων και εργατικών συμβουλίων, ο συντονισμός των οποίων, η επικοινωνία και η εκτέλεση των αποφάσεων θα γίνεται από εκπροσώπους αιρετούς και άμεσα ανακλητούς. Σε εθνικό επίπεδο θα υπάρχει στη θέση του παλιού αντιπροσωπευτικού αστικού κοινοβουλίου μια Συνομοσπονδιακή Λαϊκή Συνέλευση, τα μέλη της οποίας θα προέρχονται από εξουσιοδοτημένα μέλη – εκπροσώπους αιρετούς και ανακλητούς από τις τοπικές λαϊκές συνελεύσεις και τα εργατικά συμβούλια.
  • Κατάργηση της αστυνομίας και του στρατού και αντικατάστασή τους από μια ένοπλη λαϊκή πολιτοφυλακή, από τον ένοπλο λαό.

Αυτές είναι κάποιες θέσεις και προτάσεις που εμείς τις είχαμε διατυπώσει από το 2009 και τις επαναλάβαμε το 2014.

Ειπώθηκε για ένα επαναστατικό κοινωνικό πείραμα που γίνεται στην Ροζάβα – Β. Συρία. Αυτό το εγχείρημα έχει τη καταγωγή του από το κουρδικό επαναστατικό απελευθερωτικό κίνημα, το ΡΚΚ, το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν που ηγέτης του είναι ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν που βρίσκεται φυλακισμένος από το 1999. Το κίνημα αυτό διεξήγαγε αντάρτικο κατά της Τουρκίας με σκοπό αρχικά την δημιουργία ενός ανεξάρτητου εθνικού κουρδικού κράτους. Κάνουν αντάρτικο από το 1984. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’90, αρχές δεκαετίας του 2000 η στοχοθεσία άλλαξε ενόσω ο Οτσαλάν είναι στην φυλακή τον οποίο η Ελλάδα τον παρέδωσε στην Τουρκία. Το ελληνικό σας κράτος τον παρέδωσε. Η κυβέρνηση Σημίτη.

Ο στόχος άλλαξε και από την ίδρυση ενός εθνικού κουρδικού κράτους πέρασαν στο να δημιουργηθεί μία Διεθνής Συνομοσπονδία που βάση της θα είναι η Κομμούνα, τα λαϊκά συμβούλια τα οποία θα είναι διαρθρωμένα σε ένα συνομοσπονδιακό επίπεδο. Παρ’ όλο που το κίνημα αυτό είχε λενινιστική καταγωγή και πίστευε ότι θα πρέπει να φτιαχτεί ένα Κράτος, αυτό τώρα το έχει απορρίψει. Και ότι πρέπει να δημιουργηθεί μια Συνομοσπονδία, που να μην συμπεριλαμβάνει μόνο τους Κούρδους αλλά και άλλους λαούς. Γιατί η Μέση Ανατολή και η Συρία όπως και τα Βαλκάνια συμπεριλαμβάνει πολλές φυλές και εθνότητες. Σε μια περιοχή ζούνε πολλές εθνότητες με διαφορετικά ήθη και έθιμα και διαφορετική θρησκεία.

Η Ομοσπονδία της Β. Συρίας δεν συμπεριλαμβάνει μόνο τους Κούρδους αλλά και τους Άραβες, τους Τουρκμένιους, τους Ασσύριους. Αυτά είναι πράγματα τα οποία εμείς δεν τα ξέραμε γιατί το 2014 έγινε γνωστό, έμαθε ο κόσμος για τον αγώνα αυτών των ανθρώπων μετά την μάχη στο Κομπάνι που έγινε ενάντια στο Ισλαμικό Χαλιφάτο.

Στην πραγματικότητα οι ‘‘τρομοκράτες’’ ΡΚΚ και οι Κούρδοι γιατί αυτοί είναι στην λίστα του State Department για τις ‘‘τρομοκρατικές’’ οργανώσεις, αυτοί είναι που απάλλαξαν την Ευρώπη και τον δυτικό κόσμο από τους τρομοκράτες του Ισλαμικού Χαλιφάτου. Και εδώ φαίνεται πόσο υποκριτική είναι η στάση της Δύσης όσον αφορά την τρομοκρατία.

 

Εμμένουμε λοιπόν και θα εμμένουμε για πάντα, ότι δεν υπάρχει άλλη λύση για το εγκληματικό καθεστώς που υπηρετείτε, ότι μόνο η ανατροπή του είναι το φάρμακο για τα κοινωνικά δεινά. Και αυτό είναι η κοινωνική Επανάσταση.

Αυτά όσον αφορά το πολιτικό πλαίσιο αυτής της δίκης, της υπόθεσης που εκδικάζετε για την απόπειρα απόδρασης, ποιο είναι το πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο εντάσσεται. Από ’κει και πέρα θα πω κάποια πράγματα για τις ‘‘ληστείες’’ τραπεζών, την ηθική αυτουργία και την σύλληψη της συντρόφισσας Ρούπα τον Γενάρη του ’17 στην Ηλιούπολη. Απαλλοτριώσεις είναι και όχι ληστείες. Γιατί; Η ειδοποιός διαφορά είναι ποιανού τα λεφτά απαλλοτριώνεις, από πού προέρχονται αυτά τα λεφτά και για ποιο σκοπό διατίθενται.

Το να μιλάτε εσείς και το κατηγορητήριο για ληστείες σύμφωνα με το άρθρο 380 του Π.Κ είναι σαν μας εξομοιώνετε με το κάθε κάθαρμα που μπαίνει σε ένα σπίτι και βασανίζει γριές ή γέρους για να τους αποσπάσει λεφτά πράγμα που και για αυτό που έχει πάρει διαστάσεις στην εποχή μας, εσείς ευθύνεστε για αυτό. Γιατί τα δικά σας μέτρα, τα μνημόνια έχουν συμβάλλει σε αυτήν την εγκληματικότητα.

Έχουμε διαβάσει ακόμα και αναφορές που λένε ότι τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί κατά 55% η χρήση ναρκωτικών, έχει αυξηθεί αυτός ο κοινωνικός κανιβαλισμός με τις ληστείες και κλοπές σε σπίτια, φτωχός να κλέβει τον άλλον φτωχό, ακόμα και για αυτόν τον κανιβαλισμό εσείς ευθύνεστε με την πολιτική του κράτους σας. Και είναι υποκρισία να λέτε ότι έρχεστε εδώ πέρα να αποδώσετε δικαιοσύνη. Είναι προσβολή για μας να μας λέτε για ληστεία, να εξομοιώνετε την ληστεία την αντικοινωνική με αυτόν που πάει σε μια τράπεζα και απαλλοτριώνει τα λεφτά του κλέφτη. Αυτό που έλεγε και ο εισαγγελέας ο Νικολούδης ότι ‘‘οι τράπεζες είναι ληστές χωρίς καλάσνικωφ’’, είναι το έγγραφο που σας δώσαμε στα αναγνωστέα.

Αυτοί είναι στην πραγματικότητα οι ληστές, οι τοκογλύφοι δηλαδή. Αλλά το να είσαι τοκογλύφος είναι μια νόμιμη μορφή ληστείας. Παρ’ όλα αυτά εμείς δεν είμαστε ούτε σαν τους κοινούς ληστές τραπεζών γιατί εμείς που είμαστε οι μόνοι που έχουμε αναλάβει την ευθύνη για αυτές τις πρακτικές όπως είμαστε και οι πρώτοι που έχουμε αναλάβει την πολιτική ευθύνη το 2010 για την συμμετοχή μας στο αντάρτικο, αυτές τις πρακτικές των απαλλοτριώσεων δεν τις κάναμε απλώς για να βάλουμε τα λεφτά στην τσέπη μας αλλά για να χρηματοδοτήσουμε την δράση μας.

Και αυτό είναι επαναστατική παράδοση από παλιά, δεν την εφεύραμε εμείς. Και σας είχα πει και στις πρώτες συνεδριάσεις ότι πάντα τα επαναστατικά κινήματα προβαίνανε σε τέτοιου είδους απαλλοτριώσεις. Φυσικά πάντα το αντίπαλο καθεστώς έλεγε ότι είναι ληστές, εγκληματίες, ληστοσυμμορίτες.

Και είχα πει ακόμα και ο ΔΣΕ που ήταν το στρατιωτικό τμήμα του ΚΚΕ στον εμφύλιο το ’46 –’49 έχει προβεί σε λίγες είναι η αλήθεια απαλλοτριώσεις τραπεζών κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στα Καλάβρυτα, την Αμαλιάδα, την Ν. Ζίχνη Σερρών. Πιθανότατα να μην το ξέρετε. Το ξέρουμε όμως εμείς. Παρ’ όλα αυτά και αυτοί (ο ΔΣΕ) που ήταν πολιτικά υποκείμενα οι οποίοι ήταν οι ίδιοι που έκαναν αντίσταση στον κατακτητή το ’42 – ’44 χαρακτηρίστηκαν από το καθεστώς σας ως ‘‘ληστοσυμμορίτες’’. Τα ίδια λέτε και για μας τώρα.

Διαχρονικά δηλαδή, ανεξάρτητα της εποχής και παρά την διαφορετικότητα των συνθηκών και των εποχών αυτή η πάλη εξουσίας και των αντιπάλων της είναι ίδια, η ίδια γλώσσα χρησιμοποιείται, οι ίδιοι χαρακτηρισμοί, τότε ήταν ληστοσυμμορίτες, τώρα είναι τρομοκράτες.

 

Αυτές οι πρακτικές είναι παράδοση του επαναστατικού κινήματος, το έκαναν οι περισσότερες οργανώσεις του δυτικοευρωπαϊκού αντάρτικου πόλης, οι Ερυθρές Ταξιαρχίες, η RAF, η Άμεση Δράση, όλες έκαναν απαλλοτριώσεις τραπεζών ή απαγωγές πλουσίων καπιταλιστών. Δεν κλέβανε και δεν λήστευαν κανέναν πολίτη. Είναι λοιπόν ανάξιο και δεν ισχύει για μας αυτό. Είναι προσβολή για μας να μας εξομοιώνετε σαν ληστές με αυτούς που ληστεύουν πολίτες και μάλιστα τους βασανίζουν σε ορισμένες περιπτώσεις.

Και το δικό μας κίνημα, και οι αναρχικοί έχουν προβεί από τότε που υπάρχει το κίνημά μας σε απαλλοτριώσεις τραπεζών. Για παράδειγμα οι Ισπανοί αναρχικοί σε μια περίοδο, στον μεσοπόλεμο, την περίοδο 1918 – ’23 όπου υπήρχε μία ένοπλη δράση στην Ισπανία, κυρίως στην Βαρκελώνη και την Καταλωνία, προβαίνανε σε ενέργειες κατά εργοδοτών, ήταν η πάλη για το οκτάωρο, προβαίνανε σε ένοπλες ενέργειες κατά επιχειρηματιών, κατά του Συνδέσμου Βιομηχάνων της Βαρκελώνης, είχαν εκτελέσει τον ίδιο τον πρωθυπουργό της Ισπανίας, τον Εδουάρδο Ντάτο, είχαν κάνει την απαλλοτρίωση της Τράπεζα της Ισπανίας στην Χιχόν στις Αστούριες, προβαίνανε σε τέτοιου είδους απαλλοτριώσεις, είναι μέρος του κινήματός μας ως αναρχικοί.

Όπως επίσης και το 1949 όταν ήδη είχε επιβληθεί η δικτατορία του Φράνκο, εξόριστοι Ισπανοί αναρχικοί είχαν κάνει απαλλοτρίωση τράπεζας στο Παρίσι για να αγοράσουν ένα μικρό αεροπλάνο μονοκινητήριο για να βομβαρδίσουν και να σκοτώσουν τον Φράνκο όταν σε ορισμένη περίοδο τον χρόνο πήγαινε να παρακολουθήσει ιστιοπλοϊκούς αγώνες στην Ντονόστια της Χώρας των Βάσκων. Απέτυχε αυτή η ενέργεια.

Κάτι παρόμοιο έχουμε και τώρα που η συντρόφισσα Ρούπα έκανε την απαλλοτρίωση της τράπεζας Πειραιώς στο νοσοκομείο Σωτηρία για να χρηματοδοτήσει την οργάνωση της απόπειρας απόδρασης από τις φυλακές Κορυδαλλού. Είμαστε πολιτικά υποκείμενα και ό, τι και να πείτε, αυτό δεν αλλάζει.

 

Όσον αφορά την ηθική αυτουργία, θεωρώ ότι είναι γελοίο. Αυτό είναι μία αλχημεία. Εγώ έχω πάρει την ευθύνη ότι έχω κόψει 2 κάγκελα. Αυτό νομικά είναι σε βαθμό πλημμελήματος. Δεν αρκούσε όμως αυτό. Η ηθική αυτουργία στα 5 κακουργήματα που κατηγορείται η συντρόφισσα Ρούπα μπήκε για να υπάρξουν μεγαλύτερες ποινές. Γενικότερα σε όλες τις δίκες του Επαναστατικού Αγώνα βλέπουμε να γίνονται αλχημείες απλώς για να καταδικαστούμε χωρίς στοιχεία κιόλας, για να καταδικαστούμε σε βαριές ποινές.

Η πρώτη αλχημεία έγινε στην α΄ δίκη εναντίον του Επαναστατικού Αγώνα το 2011 – 2013 όπου από ένα σημείο και μετά είχαμε βγει στην παρανομία. Σε αυτή την δίκη όπως και σε όλες τις επιθέσεις του Επαναστατικού Αγώνα δεν υπάρχουν στοιχεία – πέραν της απόπειρας απόδρασης – που να αποδεικνύει την παρουσία οποιουδήποτε, είτε π.χ. στο χρηματιστήριο, είτε στο υπουργείο Απασχόλησης ή στο υπουργείο Οικονομίας, δεν υπήρχε κανένα τέτοιο στοιχείο. Τότε για να καταδικαστούμε για όλες τις επιθέσεις εμείς που είχαμε πάρει την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής μας στον Επαναστατικό Αγώνα ενώ ήταν άγνωστοι οι δράστες, με εισήγηση του εισαγγελέα καταδικαστήκαμε για απλή συνέργεια και ψυχική συνδρομή η οποία είχε μειωμένο καταλογισμό. Με βάση αυτό καταδικαζόμαστε αρχικά σε 50 χρόνια, στο εφετείο 49 η Ρούπα, 46 εγώ, καμία διαφορά στην πραγματικότητα.

Επειδή όμως είχαμε το ‘‘θράσος’’ να εκμεταλλευτούμε την ελευθερία μας και να περάσουμε στην παρανομία και να συνεχίσουμε την δράση μας, στην δίκη για την επίθεση στην ΤτΕ – ΔΝΤ δεν αρκούσε η αλχημεία της απλής συνέργειας, καταδικαστήκαμε με την αλχημεία της συναυτουργίας για να καταδικαστούμε σε ισόβια ενώ δεν υπήρχαν στοιχεία για κανέναν από τους δυο μας για την συμμετοχή μας στην επίθεση. Π.χ. τα στοιχεία της δικογραφίας μιλάνε για 2 άνδρες που συμμετείχαν στην επίθεση και στην γ΄ δίκη που δικάστηκε η συντρόφισσα Ρούπα γι’ αυτήν την επίθεση, το δικαστήριο την καταδίκασε ως συναυτουργό, ότι ήταν παρούσα στην επίθεση ενώ ήταν 2 άνδρες. Προφανώς μπροστά στην αναγκαιότητα να καταδικαστούμε σε ισόβια, θα καταρρεύσει και η κοινή λογική από τα μέλη των δικαστηρίων που μας δικάζουν.

 

Εδώ λοιπόν, σε αυτή την δίκη προκειμένου να καταδικαστούμε πάλι σε βαριές ποινές, μπήκε η κατηγορία της ηθικής αυτουργίας και η ‘‘διεύθυνση’’. Και να τονίσω ότι επανειλημμένως κατηγορούμαστε για το ίδιο πράγμα, για συγκρότηση – διεύθυνση. Είναι παράλογο να μας κατηγορείτε για το ίδιο πράγμα για το οποίο έχουμε καταδικαστεί. Έχουμε καταδικαστεί και οι δύο και για συγκρότηση και για διεύθυνση. Εδώ η αλχημεία σας είναι ότι η συγκρότηση είναι διαρκές έγκλημα ενώ η ‘‘διεύθυνση’’ είναι στιγμιαίο. Από πού βασίζεται αυτό;

Αν η συγκρότηση είναι διαρκές έγκλημα, τότε γιατί έχουμε κατηγορηθεί 2 και 3 φορές για αυτή την κατηγορία, της συγκρότησης της ίδιας οργάνωσης; Αν είναι στιγμιαίο έγκλημα, η ‘‘διεύθυνση’’ γιατί δεν μας δικάζετε για μία-μία ενέργεια, ποιός ‘‘διευθύνει’’ αυτήν την επίθεση, την εκάστοτε ενέργεια του Επαναστατικού Αγώνα; Έχουμε καταδικαστεί για 18 επιθέσεις. Να βγάλετε απόφαση για το ποιος διευθύνει την κάθε μία από αυτές. Αυτά είναι τερτίπια της Χαλιμάς. Είναι παράλογα τα περί στιγμιαίου εγκλήματος για την ‘‘διεύθυνση’’. Γιατί η ‘‘διεύθυνση’’ αφορά την δομή της οργάνωσης ενώ έχουμε αθωωτική απόφαση για αυτήν την κατηγορία στην α΄ δίκη της οργάνωσης από το 2003, ότι ο Επαναστατικός Αγώνας είναι μία αναρχική οργάνωση και τα μέλη του – αυτό λέει ακριβώς η φράση στην απόφαση του δικαστηρίου – απεχθάνονται κάθε είδους ιεραρχία.

Όμως για να εξυπηρετηθεί ο σκοπός να καταδικαστούμε σε πιο βαριά ποινή στις επόμενες δίκες, εσείς θα πάτε κόντρα στην κοινή λογική, κόντρα στην αλήθεια και στην πραγματικότητα, κόντρα ακόμα και στις αποφάσεις συναδέλφων σας που έκριναν σε προηγούμενες δίκες.

 

Και υπάρχει το γελοίο ότι ενώ σε αυτήν την δίκη κατηγορείται η Ρούπα για ‘‘διεύθυνση’’, βάζετε ηθική αυτουργία στην ‘‘διευθύντρια’’. Πώς γίνεται αυτό το πράγμα; Γιατί ως ένα βαθμό, απ’ ότι έχω διαβάσει και νομικά ταυτίζεται – όχι πάντα – η ηθική αυτουργία με την διεύθυνση. Αλλά είναι τόσο παράλογο το κατηγορητήριο που εδώ βάζετε ότι υπάρχει ηθική αυτουργία στην ‘‘διευθύντρια’’.

Δεν θα πω κάτι άλλο, ούτε θα απαντήσω σε ερωτήσεις αν έγιναν επικοινωνίες μέσα από την φυλακή. Το δηλώνω προκαταβολικά από τώρα. Θεωρώ ότι είναι γελοίο να υπάρχει ηθική αυτουργία σε αναρχικούς. Και πρόσφατα στο θέμα της ‘‘διεύθυνσης’’, υπήρξε πρόταση του εισαγγελέα στο εφετείο της δίκης του Επαναστατικού Αγώνα για την επίθεση στην ΤτΕ – ΔΝΤ που θα τελειώσει σύντομα, για απαλλαγή μου από την ‘‘διεύθυνση’’, ακριβώς με το σκεπτικό ότι είμαστε αναρχικοί. Αυτά όσον αφορά την ηθική αυτουργία.

 

Όσον αφορά την σύλληψη της συντρόφισσας Ρούπα, εδώ φαίνονται οι ηθικές αξίες του καθεστώτος σας. Εμείς ήμασταν οι πλέον καταζητούμενοι και επικηρυγμένοι από το καθεστώς σας με 1 εκ. ευρώ ο καθένας.

Γνωρίζουν το κράτος και τα δικαστήρια ότι εμείς δεν κάνουμε πίσω, εμείς πιστεύουμε στις θέσεις μας και θα εξακολουθούμε να πιστεύουμε σε αυτά, είμαστε αμετανόητοι, προκειμένου όμως να μας πλήξετε ενώ δεν μπορείτε να μας πλήξετε άμεσα γιατί ποσώς μας ενδιαφέρουν οι καταδίκες σας, ενώ δεν μπορείτε να μας πλήξετε άμεσα, βάλατε στο επίκεντρο του πολέμου σας εναντίον μας το ίδιο μας το παιδί το οποίο δεν ευθύνεται σε τίποτα να πληρώσει για τις επιλογές των γονιών του.

Ήταν προκαταβολικά και προαποφασισμένο το να αφαιρεθεί από μας η επιμέλεια και η γονική μέριμνα, να σταλεί το παιδί μας σε ίδρυμα με το που θα συλληφθεί η Ρούπα. Και μάλιστα αυτό που θέλατε ως κράτος, ως κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ως μηχανισμός και ως δικαστικός μηχανισμός αφού σε αυτό έβαλε την υπογραφή της η Ξένη Δημητρίου και η τότε αρμόδια εισαγγελέας Ανηλίκων, η Νικολού και βγήκε μάλιστα και ο πολιτικός σας προϊστάμενος, ο Κοντονής, υπουργός Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ που βγήκε το κάθαρμα στην τηλεόραση και είπε ότι ουδέποτε το παιδί πέρασε από την ΓΑΔΑ, αυτό που επιδιώκατε ήταν όχι μόνο να μας αφαιρεθεί η γονική μέριμνα αλλά να διαρραγεί η γονεϊκή μας σχέση με το παιδί μας.

Αυτό δεν το κάνατε ούτε σε πραγματικούς εγκληματίες, σε γονείς που κακοποιούν τα ίδια τους τα παιδιά. Και το κάνατε σε μας. Αυτό ήταν ό, τι χειρότερο. Το να μας φυλακίσετε, εντάξει, στα πλαίσια του πολέμου μεταξύ μας, το καταλαβαίνω, το να σκοτωθούμε σε συμπλοκή με την αστυνομία και αυτό το καταλαβαίνω γιατί και εγώ έχω τραβήξει όπλο και έχω πυροβολήσει, το καταλαβαίνω. Το να τα βάλετε όμως με ένα παιδί δείχνει τι εγκληματίες είστε και έχετε το θράσος να μας μιλάτε για συντάγματα και νόμους; Είναι ντροπή σας αυτό το πράγμα!

Εντάξει, εγώ έχω τραβήξει όπλο, έχω πυροβολήσει, έχω τραυματίσει αστυνομικό, έχω αφοπλίσει αστυνομικό αλλά δεν θα τα βάλω με τα παιδιά των εχθρών μου, δεν θα πληρώσουν τα παιδιά τις επιλογές των γονιών τους.

Ο καθένας κάνει τις επιλογές του, έχει επιλέξει ένα στρατόπεδο, εμείς είμαστε εθελοντές και εσείς μισθοφόροι σε αυτόν τον πόλεμο, πληρώνεστε για να κάνετε αυτό που κάνετε όπως και οι αστυνομικοί, δεν θα τα βάλω όμως με τα παιδιά των εχθρών μου να πληρώνουν τις επιλογές των γονιών τους. Εσείς το κάνατε αυτό. Αυτό το κάνατε και στον εμφύλιο στα παιδιά των ανταρτών του εμφυλίου που τα απαγάγανε και τα κλείνανε στις ‘‘παιδουπόλεις της Φρειδερίκης’’ για να ανανήψουν επειδή ήταν παιδιά αντικαθεστωτικών ανταρτών. Κάτι παρόμοιο κάνατε και στην δική μας περίπτωση. Και είναι ενδεικτικό ότι το έκανε η αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που υποτίθεται ότι είχε το ‘‘ηθικό πλεονέκτημα’’ και σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.

 

Εμείς δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω σε τίποτα, επιμένουμε ότι η ανατροπή του δικού σας καθεστώτος είναι μονόδρομος, εσάς θεωρούμε εγκληματίες και το δικό σας καθεστώς, είναι υποκρισία να μας μιλάτε για νόμους και για απόδοση δικαιοσύνης. Αυτά είχα να πω, δεν πρόκειται να απαντήσω σε καμία ερώτηση.

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *