Ανακοίνωση για τη μαφιόζικη επίθεση εναντίον του αναρχικού συντρόφου Γιάννη Δημητράκη στις Φυλακές Δομοκού
https://athens.indymedia.org/post/1612845/
από Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
01/06/2021 4:10 μμ.
Δύναμη στον αναρχικό αγωνιστή Γ. Δημητράκη Γιάννη γερά ως τη λευτεριά!
Στις 24 Μαΐου 2021, ο αναρχικός αγωνιστής Γ. Δημητράκης δέχεται, στις φυλακές Δομοκού όπου κρατείται, δολοφονική επίθεση με πολλαπλά χτυπήματα στο κεφάλι από ομάδα συγκρατούμενων του. Ως αποτέλεσμα της εναντίον του επίθεσης, ο Γιάννης διαμετακομίστηκε στο Νοσοκομείο της Λαμίας σε κρίσιμη κατάσταση. Οκτώ μέρες μετά, παρότι ο σύντροφος μας έχει διαφύγει τον κίνδυνο για τη ζωή του, οι κίνδυνοι για την υγεία του είναι ακόμα υπαρκτοί. Η δύναμη και το ψυχικό σθένος του Γιάννη μας κάνουν αισιόδοξους ότι θα βγει κι από αυτή τη μάχη νικητής.
Η αιτία της επίθεσης στον Γιάννη ήταν η άρνηση του να αποδεχθεί και να υποταχτεί στους εξουσιαστικούς και κτηνώδεις νόμους που η μαφία των φυλακών, σε πλήρη σύμπνοια με τη σωφρονιστική υπηρεσία, θέλουν να επιβάλλουν στους κρατούμενους. Αιτία της επίθεσης είναι η αταλάντευτη υπεράσπιση της ηθικής, αξιακής και πολιτικής του υπόστασης, ως αναρχικού, ως εξεγερμένου, ως κοινωνικού αγωνιστή. Αιτία της επίθεσης είναι η άρνηση του να σκύψει το κεφάλι σε αυτούς που θέλουν να εξευτελίζουν και να χτυπούν αδύναμους συγκρατούμενους του για να επιβεβαιώσουν το γόητρο τους στον αρρωστημένο «δικαιικό» τους κώδικα.Είναι η άρνηση του να υποκλιθεί στους δυσμενείς συσχετισμούς που επικρατούν σε αυτήν τη συγκυρία στις φυλακές και συνολικότερα στον κοινωνικό και ταξικό ανταγωνισμό. Είναι η άρνηση του να δεχτεί ως όρο ζωής τη φυλακή, είναι εν τέλει, η άρνηση του να υποταχτεί στο Κράτος και τους μηχανισμούς του.
Γιατί αυτός είναι ο Γιάννης μας. Αυτή η άρνηση του να σκύψει το κεφάλι, ακόμα κι εκεί που όλα έμοιαζαν αδύνατα, είναι αυτή που τον χαρακτήριζε σε όλη του τη ζωή!Η άρνηση του να υποταχτεί απέναντι σε κάθε εξουσία, τυπική ή άτυπη, εντός και εκτός των φυλακών, είναι αυτή που τον οδήγησε στη ταράτσα των φυλακών του Μαλανδρίνου το 2007, η άρνηση αυτή τον οδήγησε στη σύγκρουση με τον φασίστα Περίανδρο το 2009, αυτή η άρνηση τον οδηγεί εδώ και 25 χρόνια με αμείωτη ένταση και συνέπεια στα μονοπάτια του κοινωνικού και ταξικού αγώνα. Από τα οδοφράγματα της δεκαετίας του 90’ ως την υπεράσπιση της απαλλοτρίωσης της Εθνικής τράπεζας το 2006, κι από τα δεκάδες πολιτικά του κείμενα ως τη συμμετοχή του στους αντιμνημονιακούς αγώνες των μέσων της δεκαετίας του 2010, τους αγώνες ενάντια στις ναρκομαφίες στα Εξάρχεια και τη συμμετοχή του σε όλων των ειδών τις επαναστατικές πρακτικές, αυτό που οπλίζει το νου και τα χέρια του Γιάννη είναι μια μοναδική αίσθηση δικαίου, μια αίσθηση που πηγάζει μέσα από μια μοναδική σε συναισθήματα καρδιά και ψυχή.
Τα χαρακτηριστικά της συμμορίας που επιτέθηκε στον Γιάννη μας είναι γνωστά. Ένας εκ των πρωταγωνιστών της επίθεσης αποτελεί μια αρχετυπική μορφή του κόσμου της μαφίας, της νύχτας, του εμπορίου ναρκωτικών. Ή αλλιώς μια αρχετυπική μορφή του κόσμου της Εξουσίας. Ανήκει σε εκείνο το μαφιόζικο κύκλωμα που δεν δίσταζε να δολοφονεί ακόμα και τα τρίχρονα παιδιά των αντιπάλων της, ανήκει στο κύκλωμα που διακινούσε μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών και κρατούσε υπό τον έλεγχο της στριπτιζάδικα και οίκους ανοχής, υπό την κάλυψη της αστυνομίας, στην Καλαμάτα και σε άλλες επαρχιακές πόλεις. Εντός της φυλακής, τα μέλη αυτού του κυκλώματος επιτελούσαν συγκεκριμένες αρμοδιότητες –με το ανάλογο αντάλλαγμα βέβαια από την υπηρεσία- για τον έλεγχο και τη διατήρηση της φυλακής στο πλαίσιο που η σωφρονιστική υπηρεσία και το αρμόδιο υπουργείο όριζαν. Σε εκείνο δηλαδή το πλαίσιο της κατάπνιξης των εξεγερτικών πρακτικών και της εδραίωσης μιας κουλτούρας κανιβαλισμού, εξατομίκευσης, υποταγής στον ισχυρό και συνεργασίας με την υπηρεσία.
Στα συγκεκριμένα καθάρματα που χτύπησαν ύπουλα το Γιάννη αναγνωρίζουμε τα κατασταλτικά σχέδια της σωφρονιστικής υπηρεσίας, του υπουργείου Δικαιοσύνης και Προστασίας πολίτη, της Κυβέρνησης, του Κράτους. Όπως τόσες φορές ο ίδιος ο Γιάννης έλεγε, είτε εντός, είτε εκτός των φυλακών, όπου δε φτάνουν τα γκλομπ της υπηρεσίας και τα όπλα των μπάτσων φτάνουν τα μαχαίρια και τα όπλα των μαφιόζων. Αν λοιπόν οι φυσικοί αυτουργοί της επίθεσης σε βάρος του Γιάννη είναι οι συγκριμένοι μαφιόζοι, οι ηθικοί αυτουργοί της επίθεσης είναι η διεύθυνση των Φυλακών Δομοκού, η γενική γραμματέας αντεγκληματικής πολιτικής Σ. Νικολάου, ο υπουργός Δικαιοσύνης Κ. Τσιάρας, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδης.
Η προκλητική προσπάθεια συγκάλυψης και διαστρέβλωσης του γεγονότος από πλευράς κράτους, επιβεβαιώνει και υπογραμμίζει το ρόλο του τελευταίου στην απόπειρα δολοφονίας του Γ. Δημητράκη. Σε κάθε περίπτωση, η απόπειρα δολοφονίας ενός πολιτικού κρατούμενου από μαφιόζους μέσα στις ελληνικές φυλακές συνιστά ένα μείζον πολιτικό γεγονός, που οφείλει να κινητοποιήσει όλο το ανταγωνιστικό κίνημα στην κατεύθυνση, αφενός της ανάδειξης του και αφετέρου, της μετατροπής του σε ένα ακόμα πεδίο σύγκρουσης με το σάπιο κόσμο των φυλακών, των μαφιών, του Κράτους και του Κεφαλαίου.
Από την πλευρά μας, αυτό που έχουμε να πούμε, κοιτώντας το Γιάννη στα πράσινα του μάτια, είναι ότι είμαστε υπερήφανοι για τη στάση του και ότι από τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της απόπειρας δολοφονίας του θα ζητήσουμε, όπως λένε κι οι Τούρκοι σύντροφοι, το Λογαριασμό.
Δύναμη στον αναρχικό αγωνιστή Γ. Δημητράκη
Γιάννη γερά ως τη λευτεριά!
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)