Απολογιστικό κείμενο για την πορεία αλληλεγγύης στους αναρχικούς Δ. Χατζηβασιλειάδη & Β. Σταθόπουλο

https://athens.indymedia.org/post/1618947/

 

από Πρωτοβουλία αλληλέγγυων, Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό Βαγγέλη Σταθόπουλο, Αλληλέγγυοι/ες

31/05/2022 2:27 πμ.

 

Το κείμενο που ακολουθεί είναι αποτέλεσμα ανοιχτής διαδικασίας απολογισμού της πορείας αλληλεγγύης (που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 14 Μάη στο Μοναστηράκι) για τους αναρχικούς Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη και Βαγγέλη Σταθόπουλο. ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΜΑΣ!

ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ

Στις 14 Μαΐου, προγραμματίστηκε πορεία αλληλεγγύης στους αναρχικούς αιχμαλώτους Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη και Βαγγέλη Σταθόπουλο, και στις 16 Μαΐου, μικροφωνική-συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος, εν όψει της εναρκτήριας φάσης του εφετείου στις 18 Μαΐου. Η συνδιοργάνωση της πορείας από τη Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό Βαγγέλη Σταθόπουλο και την Πρωτοβουλία αλληλέγγυων, μετά από μια σειρά ανοιχτών συνελεύσεων με δημόσια καλέσματα και με πολιτικό γνώμονα την κεντρικότητα των κινήσεων, αποφάσισε να πραγματώσει τις παραπάνω ενέργειες αφύπνισης κι αλληλεγγύης.

Παρά τις δυσκολίες της τρέχουσας συγκυρίας και τους έντονους κατασταλτικούς φραγμούς της εξουσίας, υπήρξε συλλογική επιθυμία η πορεία να κατευθυνθεί στο κέντρο της πόλης και συγκεκριμένα, να επιχειρήσει προς τη βουλή, έχοντας συζητήσει φυσικά, εναλλακτικά σχέδια ανάλογα με τη δυναμική και την κατάσταση που αναπτύσσεται στον δρόμο. Πέρα από την αριθμητική σύμβαση και τους όρους που βάζει το κράτος για τη ζωή και την πορεία των αγώνων μας, στο πλαίσιο της προσπάθειάς του για νομιμοποίηση του περιορισμού και για απόπειρα εκμηδένισης της αγωνιστικής έκφρασης σε επίπεδο δρόμου και λόγου, εμείς κρίναμε πως με βάση τη συνεπή αγωνιστική παρουσία δεκαετιών των συντρόφων μας αλλά και τα 16 και τα 19 έτη κάθειρξης επίσης, άρμοζε τουλάχιστον μια κεντρική πορεία ως πράξη αλληλεγγύης.

Με ασταμάτητα συνθήματα και μπόλικο παλμό, επί της οδού Σταδίου στο ύψος της οδού Μπενάκη, κι όταν η πορεία ξεπέρασε την «κόκκινη γραμμή» όπως την ορίζει το κράτος, εκεί που ξεπερνά κανείς/καμία τα όρια κι επιλέγει να βουτήξει στα νερά της υπέρβασης, τα σκουπίδια των ΜΑΤ χτύπησαν την πορεία άτακτα και προκλητικά στη μέση της, με σκοπό τη μη ολοκλήρωσή της. Παρά το γεγονός ότι περιφρουρήσεις ήταν ελάχιστες, στάθηκαν στο ύψος τους, και μετά από επιμονή των ΜΑΤ να καταφέρουν την αποδιοργάνωση του μπλοκ με ρίψη χημικών κι επίθεση, κομμάτι της πορείας ανασυγκροτήθηκε με συνθήματα στην Πανεπιστημίου, και μέσω της Χαριλάου Τρικούπη, πορεύτηκε προς την πλατεία Εξαρχείων.

Ακολούθησαν 14 προσαγωγές, από τις οποίες οι πέντε μετατράπηκαν σε συλλήψεις, οι τέσσερις πλημμεληματικού χαρακτήρα κι η μία κακουργηματικού (κατοχής εκρηκτικών). Αξιοπρόσεκτο είναι ότι οι κατασταλτικοί μηχανισμοί κάνουν ένα βήμα παραπέρα στην αναβάθμιση των πρακτικών τους, φορτώνοντας κατηγορία για μολότοφ, βάσει μόνο της κατάθεσης μπάτσου για ύπαρξη μπουκαλιού, χωρίς δηλαδή καν εύρημα –η ασυδοσία της υποκρισίας από την πλευρά των μπάτσων αναβαθμίζεται φυσικά κι αυτή, για να συγκαλυφθεί συνάμα κι η απροκάλυπτη χρήση βίας. Όπως στην υπόθεση των δυο αιχμάλωτων συντρόφων μας που συνιστά αιχμή στο πλαίσιο της γενικευμένης επίθεσης των τελευταίων ετών από την πλευρά του κράτος προς το ευρύτερο κοινωνικό κίνημα, έτσι και στις επακόλουθες κινήσεις αλληλεγγύης μας, οι χειρισμοί των κατασταλτικών δυνάμεων είναι ενδεικτικοί, κι οι δικές μας απαντήσεις, καίριας σημασίας.

Αναγνωρίζουμε τα κενά που αφήνουν πίσω τα ελλείματα που έχουμε ως χώρος τα τελευταία χρόνια, σε σχέση με την οργάνωση στον τρόπο και τις μεθόδους που πρέπει να έχουμε στο δικό μας οπλοστάσιο πρακτικών εφαρμογών, καθώς και στο πώς μπορούν να αναπτυχθούν ιδέες, προτάσεις και σχέδια γύρω από τα μελλοντικά στρατηγικά μας πλάνα και συνολικότερα, για την ίδια την παρουσία μας στον δρόμο. Αναγνωρίζουμε τη μεταρσίωση που μας διέπει πολλές φορές ως αναρχικούς/ές, προερχόμενη από το όραμα για έναν διαφορετικό ελεύθερο κόσμο. Μία μεταρσίωση της οποίας η απόπειρα μετατροπής σε πραγματική βάση είναι η κινητήριος δύναμη για ελευθερία.

Η κατασταλτική επιχείρηση της μιας λωρίδας μεγαλώνει κατά πολύ τα όρια μιας ενδεχόμενης σύγκρουσης ακόμη κι αν δεν το έχουμε επιλέξει, κι επομένως, είναι ακόμα πιο επιτακτικό, όχι να στρίβουμε και να πηγαίνουμε σπίτι μας, αλλά να αναλογιστούμε το πώς μπορούμε να θωρακίσουμε κατά μόνας και συλλογικά, το σώμα και την αποτελεσματικότητα των αγώνων· πώς μπορούμε να ανακαλύπτουμε τα κενά και τις ελλείψεις μας για τη συλλογική διεκδίκηση του δρόμου αλλά και γενικότερα, για την ενδυνάμωση των γραμμών μας απέναντι στη μηδενική ανοχή και το καθεστώς εξαίρεσης που το κράτος επιδεικνύει σταθερά και κλιμακούμενα στον κόσμο της αναρχίας.

Επιθυμητή η κριτική-αυτοκριτική, με την προοπτική να πατά στα σκαλοπάτια της συντροφικότητας και να επιφέρει το προχώρημα που αρμόζει στα αγωνιζόμενα υποκείμενα. Το ύφος κι η μορφή της κάθε κριτικής είναι κι αυτά, στοιχεία που έχουν τη δύναμη να καθορίσουν την ανάταση του ηθικού και τη δημιουργική συνέχεια. Γενικότερα, το συγκεκριμένο ζήτημα της αυτοοργάνωσης κι αυτοάμυνας στο πεδίο του δρόμου χρειάζεται εκτεταμένη εργασία και λεπτομερή μελέτη, αξιοποίηση του πλούτου της εμπειρίας κι ευρηματικότητα σε σχέση με νέες πρακτικές, μα περισσότερο απ’ όλα, χρειάζεται σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των αναρχικών, πέρα από τις επιμέρους διαφωνίες και τον κατακερματισμό μας.

Τέλος, η πολιτική μας οπτική στόχευε σε μια κεντρική κινητοποίηση που να ξεπερνά τα όρια που βάζει το κράτος, με συνείδηση του υψηλού ρίσκου να χτυπηθεί η πορεία. Αυτή μας η απόφαση ανέκυψε μέσα από την ανάγκη να μην παραδώσουμε τόσο εύκολα τα όπλα της έμπρακτης αμφισβήτησης, της αντίστασης και της άρνησης συμβιβασμού, απέναντι στο νέο δόγμα περιορισμού των πορειών. Η αλληλεγγύη στους συντρόφους μας μέσα στις φυλακές, είναι αδιαπραγμάτευτη κι ως τέτοια οφείλουμε να την υπερασπιστούμε.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΤΗΣ 14ης ΜΑΗ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ ΚΑΙ ΒΑΓΓΕΛΗ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΝΑΧΩΜΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΠΑΛΙΕΣ ΚΑΙ ΝΕΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ

ΚΑΝΕΝΑΣ/ΚΑΜΙΑ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Πρωτοβουλία αλληλέγγυων, Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό Βαγγέλη Σταθόπουλο, Σύντροφοι/Συντρόφισσες, Αλληλέγγυοι/Αλληλέγγυες

 

«… Η έμπρακτη αλληλεγγύη δεν είναι θέση, είναι στάση ζωής, είναι ζήτημα συνείδησης, γίνεται βίωμα στη ζωή μας. Είναι η έμπρακτη κριτική ενάντια στον κοινωνικό κανιβαλισμό. Εκφράζοντάς την ο καθένας-η καθεμιά στις προσωπικές μας ζωές, μεγαλώνουμε μ’ αυτή, δίνοντάς της πρακτική κι ουσιαστική σημασία. Η αλληλεγγύη είναι βίωμα, την κρατάμε στα χέρια μας και τη μοιράζουμε απλόχερα όταν χρειάζεται. Η έμπρακτη αλληλεγγύη είναι ιδέα, καθορίζει τη συνείδησή μας, είναι αξιακός κώδικας, είναι η πράξη μεταξύ ανθρώπων χωρίς τη διαμεσολάβηση του χρήματος ή της εξουσίας, βασίζεται στην ανιδιοτέλεια και χαρακτηρίζει την ανθρώπινη υπόσταση. Είναι η ιστορία και το μέλλον μας. Είναι η επιλογή του να παραμείνεις άνθρωπος. …»

Βαγγέλης Σταθόπουλος

«… Η αναρχία δεν είναι το έργο ενός ώριμου διαννοουμένου με μούσια και σίγουρα, δεν είναι ένας μπρατσωμένος άντρας. Είναι ένα μικρό κορίτσι με τα αμέτρητα πρόσωπα του σύμπαντος, πολλά κορίτσια, που γνωρίζουν ήδη -είναι εγγεγραμμένο στις ασύνορες σάρκες τους- την ιστορία του κόσμου. Στο καθετί που κάνουμε αγωνιζόμενοι ενάντια στην τυραννία, οφείλουμε να έχουμε παρόν στον νου μας, το πρόσωπο της κοινωνίας που θα κληρονομήσει τη γη και τους μύθους που αφήνουμε: την ελεύθερη κοινότητα των παιδιών. …»

Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης

*προγραμματισμένες επόμενες δικάσιμες στο εφετείο (Λουκάρεως):

Παρασκευή 01/07 – Παρασκευή 08/07 – Δευτέρα 11/07 (Αίθουσα Δ120Β)