http://eaprokirikseis.squat.gr/2011/03/16/%ce%b1%cf%80%ce%ac%ce%bd%cf%84%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%cf%89%ce%bd-3-%cf%86%cf%85%ce%bb%ce%b1%ce%ba%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%ad%ce%bd%cf%89%ce%bd-%ce%bc%ce%b5%ce%bb%cf%8e%ce%bd-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b5/
Σχετικά με την επιστολή της οικογένειας του Λάμπρου Φούντα που δημοσιεύτηκε στις 11/3/2011 για την πορεία για τον ένα χρόνο από τον θάνατο του στην ένοπλη συμπλοκή της Δάφνης, έχουμε να απαντήσουμε τα εξής : Ο ψυχικός πόνος των συγγενών του συντρόφου μας είναι σεβαστός, όμως επ’ ουδενί δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι τους διασφαλίζει και το παραμικρό δικαίωμα να μην σέβονται και να καταφέρονται με τόσο απαξιωτικό τρόπο εναντίον των πολιτικών επιλογών του, άρα και του ίδιου του προσώπου του.
Είναι πράγματι λυπηρό επειδή διαφωνούν πολιτικά με τις επιλογές του Λάμπρου να δημοσιεύουν τέτοιου είδους λίβελους που αμαυρώνουν τη μνήμη και την τιμή του.
Και αυτό το γεγονός δεν μπορεί να θεωρηθεί δικαίωμα που τους διασφαλίζει ο ψυχικός τους πόνος, όσο μεγάλος και αν είναι αυτός.
Και τελικά είναι αυτοί οι οποίοι με την στάση τους συμπαρατάσονται με τους φονιάδες του γιού τους και συντρόφου μας, προσπαθώντας να τον φιμώσουν πολιτικά.
Αν ο Λάμπρος Φούντας δεν ανήκει πολιτικά κάπου, αυτό είναι σίγουρα η βιολογική του οικογένεια, η οποία είναι και η τελευταία που θα μπορούσε να έχει λόγο για τις πολιτικές επιλογές του τις οποίες άλλωστε δεν θα μπορούσε να γνωρίζει.
Ο Λάμπρος Φούντας έκανε τις επιλογές του και διάλεξε να συμμετέχει στον Επαναστατικό Αγώνα, την οργάνωση που αποτελεί την πολιτική του οικογένεια είτε αυτό αρέσει στην βιολογική οικογένεια του, είτε όχι.
Θα πρέπει να σεβαστούν επιτέλους τον γιο τους και να δεχτούν πως εμείς είμαστε οι σύντροφοί του σ’ έναν κοινό αγώνα για τον οποίο ρισκάραμε μαζί του την ζωή μας και για τον οποίο θα πληρώσουμε με πολλά χρόνια φυλακή.
‘Εχουμε πολιτικό χρέος απέναντι του να διαφυλάξουμε με κάθε κόστος και τίμημα την πολιτική μνήμη και την τιμή του.
Ακριβώς επειδή ” δεν υπάρχει η φυσική δυνατότητα του για αντίλογο “, ας σωπάσουν και ας σεβαστούν τον νεκρό γιο τους.
Αν θέλουν πραγματικά να στραφούν εναντίον των φονιάδων του γιού τους, αυτοί δεν είναι άλλοι παρά τα σκυλιά της εξουσίας, δηλαδή η αστυνομία και ως ηθικοί αυτουργοί οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι καθώς και η δικαιοσύνη την οποία και θεωρούν ως ” την μόνη αρμόδια για να διελευκάνουν την υπόθεση ” !
Όσο κι αν διαφωνούν, ο Λάμπρος Φούντας έκανε την επιλογή του ένοπλου αγώνα.
Ο Λάμπρος Φούντας ΕΙΝΑΙ ΙΝΔΑΛΜΑ για μας, ΕΙΝΑΙ ΙΝΔΑΛΜΑ για τον απελυθερωτικό αγώνα. ΕΙΝΑΙ ΙΝΔΑΛΜΑ για όσους αγωνίζονται. Θα μείνει στην ιστορία ως αγωνιστής της ελευθερίας που έπεσε με το όπλο στο χέρι μαχόμενος για την κοινωνική επανάσταση. Και είναι αυτός που τελικά η ιστορία θα τον δικαιώσει.
Τα τρία φυλακισμένα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα
Πόλα Ρούπα, Κώστας Γουρνάς, Νίκος Μαζιώτης
Ως μέλη του Επαναστατικού Αγώνα θα θέλαμε να τοποθετηθούμε και να εγείρουμε κάποια ερωτηματικά σχετικά με το γεγονός της ανάρτησης στο Indymedia της επιστολής της οικογένειας του Λάμπρου Φούντα η οποία δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία στις 11/3/2011.
Βάσει ποιών κριτηρίων η συντακτική ομάδα του Indymedia δέχτηκε την ανάρτηση στην ιστοσελίδα της, την επιστολή – λίβελο της οικογένειας του Λάμπρου Φούντα;
Μήπως στην βάση της ” ελεύθερης πληροφόρησης “, της ” ελεύθερης διακίνησης ιδεών “, ή του ” πλουραλισμού “;
Ακόμα και οι αστικές εφημερίδες που επικαλούνται τέτοιες έννοιες στην πραγματικότητα είναι στρατευμένα καθεστωτικά φερέφωνα και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι οι εφημερίδες όπως η Ελευθεροτυπία έχουν κυρήξει εμπάργκο πληροφόρησης σχετικά με τις απόψεις – κείμενα της οργάνωσής μας αλλά και γενικότερα σχετικά με την υπόθεση μας, με τελευταίο δείγμα αυτό της άρνησης της συγκεκριμένης εφημερίδας να δημοσιεύσει την επιστολή – απάντησή μας στην επιστολή της οικογένειας του Λάμπρου Φούντα.
Απ’ ότι γνωρίζουμε η ιστοσελίδα Ιndymedia δημιουργήθηκε για την φιλοξενία απόψεων συντρόφων και αγωνιστών όχι μόνο του αναρχικού – αντιεξουσιαστικού χώρου αλλά και του ευρύτερου αντικαπιταλιστικού και στα πλαίσια αυτά ο διάλογος και η αντιπαράθεση διαφορετικών απόψεων είναι αποδεκτός και θεμιτός.
Το να φιλοξενούνται όμως απόψεις όπως αυτές που περιέχονται στην επιστολή – λίβελο της οικογένειας του Λάμπρου Φούντα οι οποίες συμφέρουν τους διώκτες μας και οι οποίες αμαυρώνουν πρώτα απ’ όλα την πολιτική μνήμη ενός νεκρού επαναστάτη όπως του Λάμπρου Φούντα, στρέφονται εναντίον των κοντινότερων πολιτικά συντρόφων του όπως εμάς ως φυλακισμένων μελών του Επαναστατικού Αγώνα και προσβάλλουν τους αναρχικούς συντρόφους που οργάνωσαν και συμμετείχαν στην πορεία για τον έναν χρόνο απο την ένοπλη συμπλοκή της Δάφνης όπου σκοτώθηκε ο Λάμπρος, αυτό μας δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά για την σκοπιμότητα αυτού του γεγονότος.
Τα τρία φυλακισμένα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα
Πόλα Ρούπα, Κώστας Γουρνάς, Νίκος Μαζιώτης