http://www.efsyn.gr/arthro/apo-mia-klosti-kremetai-i-zoi-toy-romanoy
romanos-nikos-sillipsi.jpg
Ο Νίκος Ρωμανός Ο απεργός πείνας παρουσίασε λιποθυμικό επεισόδιο, το οποίο ανατάχθηκε με την παρέμβαση των γιατρών. | EUROKINISSI
05.12.2014, 08:00 | Ετικέτες: Νίκος Ρωμανός, ανθρώπινα δικαιώματα, υγεία, νοσοκομεία, απεργία πείνας
Συντάκτης:
Ντάνι Βέργου
Μεγαλώνει η αγωνία για την υγεία του απεργού πείνας Νίκου Ρωμανού, ο οποίος συνεχίζει για 26η μέρα τον αγώνα του για χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών, προκειμένου να συνεχίσει τις σπουδές του στο ΤΕΙ Αθηνών.
Το απόγευμα της 25ης ημέρας απεργίας πείνας ο Νίκος Ρωμανός παρουσίασε λιποθυμικό επεισόδιο, το οποίο ανατάχθηκε με την παρέμβαση των θεραπόντων ιατρών, ενώ όπως ανέφερε η ανακοίνωση του διοικητή του νοσοκομείου «Γ. Γεννηματάς» υποβλήθηκε σε εργαστηριακό έλεγχο για την τεκμηρίωση της κατάστασής του.
Λίγες ώρες νωρίτερα και αφού οι θεράποντες γιατροί του Ν. Ρωμανού κατήγγειλαν τον διοικητή για εμπλοκή του στην φροντίδα του ασθενή, καθώς και για γραπτή απαγόρευση ενημέρωσης των ΜΜΕ -όπως είθισται όταν υπάρχει η συγκατάθεση του νοσηλευόμενου- σχετικά με την πορεία της υγείας του απεργού πείνας.
Όπως προβλέπει η Διακήρυξη για τους απεργούς πείνας που υιοθετήθηκε από το Παγκόσμιο Ιατρικό Συνέδριο στη Μάλτα τον Νοέμβριο του 1991, (αναθεωρήθηκε από την Σύνταξη στο 44ο Παγκόσμιο Ιατρικό Συνέδριο στην Ισπανία, τον Σεπτέμβριο του 1992 και ξανά από την Γενική Συνέλευση της Παγκόσμιας Ένωσης Ιατρών, στη Νότια Αφρική τον Οκτώβριο του 2006 ) «οι γιατροί που παρακολουθούν απεργούς πείνας μπορεί να βιώσουν μια σύγκρουση μεταξύ της υποχρέωσης συμμόρφωσής τους στην εργοδοτική αρχή (όπως η διοίκηση της φυλακής ή του νοσοκομείου) και της υποχρέωσης αφοσίωσής τους στους ασθενείς τους. Οι γιατροί με διπλές υποχρεώσεις δεσμεύονται από τις ίδιες ηθικές αρχές όπως οι άλλοι γιατροί, πράγμα που σημαίνει ότι η κύρια δέσμευσή τους είναι στον κάθε ένα άρρωστό τους».
Οι γιατροί επομένως πρέπει να διατηρούν την κλινική ανεξαρτησία, «να παραμένουν αντικειμενικοί στις εκτιμήσεις τους και να μην επιτρέπουν σε τρίτους να επηρεάζουν την ιατρική τους κρίση. Δεν πρέπει να επιτρέπουν στον εαυτό τους να υφίσταται πίεση για να αθετήσουν ηθικές αρχές, όπως να παρέμβουν ιατρικά για μη ιατρικούς λόγους».
Διαβαστε επισης:
Λιποθυμικό επεισόδιο παρουσίασε ο Νίκος Ρωμανός
Φίμωτρο στους γιατρούς του «Γ. Γεννηματάς»
Γιατροί – απεργοί
Στην εισαγωγή της η Διακήρυξη για τους απεργούς πείνας ξεκαθαρίζει ότι «εγείρεται ένα ηθικό δίλημμα όταν απεργοί πείνας, οι οποίοι έχουν εμφανώς δώσει σαφείς οδηγίες να μην τους γίνει ανάνηψη, φθάσουν σε στάδιο νοητικής ανεπάρκειας. Η αρχή της φιλανθρωπίας προτρέπει τους γιατρούς να τους κάνουν ανάνηψη, αλλά ο σεβασμός της αυτονομίας κάθε ατόμου συγκρατεί τους γιατρούς από παρέμβαση όταν έχει δοθεί άρνηση αξιόπιστη και με πλήρη ενημέρωση».
Ποιες είναι οι επιθυμίες του Ν. Ρωμανού; Οι γιατροί του γνωρίζουν. Η συνεχής επικοινωνία μεταξύ γιατρού και απεργών πείνας είναι καίριας σημασίας, όπως αναφέρει η Διακήρυξη της Μάλτας. «Οι γιατροί οφείλουν να εξακριβώνουν σε καθημερινή βάση εάν ο κάθε ένας επιθυμεί να συνεχίσει την απεργία πείνας και τι θέλουν να γίνει όταν δεν θα είναι πλέον ικανοί για νοήμονα επικοινωνία. Αυτά τα ευρήματα πρέπει να καταγράφονται κατάλληλα» τονίζεται. Επιπλέον, πρέπει να σημειωθούν οι προσωπικές του αξίες και επιθυμίες σχετικά με την ιατρική αγωγή του σε περίπτωση παρατεταμένης αποχής από τροφή. Οι απεργοί πείνας πρέπει να προστατεύονται από εξαναγκασμό. Η βίαιη σίτιση δεν είναι ποτέ ηθικά αποδεκτή. Ακόμη και εάν έχει την πρόθεση να ωφελήσει, η σίτιση που συνοδεύεται με απειλές, εξαναγκασμό, πίεση ή χρήση φυσικών περιορισμών είναι μία μορφή απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης. Εκ των προτέρων αρνήσεις θεραπείας, όταν το άτομο δεν είναι πλέον ικανό για νοήμονα επικοινωνία, απαιτούν σεβασμό εάν αντανακλούν την εθελούσια επιθυμία του ατόμου όταν ήταν διανοητικά επαρκής. “Είναι ηθικό να επιτρέψεις σε έναν αποφασισμένο απεργό πείνας να πεθάνει με αξιοπρέπεια μάλλον παρά να υποβάλλεις αυτό το πρόσωπο σε επανειλημμένες ιατρικές παρεμβάσεις αντίθετες στην θέλησή του/της», αναφέρει η Διακήρυξη.
Η απαγόρευση
Ο ιατρικός κόσμος καταγγέλλει τον «διορισμένο από την κυβέρνηση» διοικητή του «Γ. Γεννηματάς» για «ασύστολη παρέμβαση και χωρίς να σέβεται το έργο των γιατρών και το απόρρητο του φακέλου του ασθενούς Νίκου Ρωμανού με αποκορύφωμα την απαγόρευση στους γιατρούς να μιλάνε στον τύπο, ενώ επισκέπτεται ο ίδιος τον απεργό πείνας συχνότατα, παρά τις προειδοποιήσεις ότι το επισκεπτήριο πρέπει να είναι περιορισμένο λόγω κινδύνου λοιμώξεων, κλπ. Επιπλέον, θεωρεί, όπως αναφέρει η ανακοίνωση ότι πρέπει να έχει συνεχή πρόσβαση στον ιατρικό φάκελο του ασθενούς!». Οι καταγγελίες της Αριστερή Ριζοσπαστική Συνεργασία Ιατρών (Α.Ρ.Σ.Ι) επιβεβαίωσε η «Εφ.Συν.» συνομιλώντας με την ιατρό του Ν. Ρωμανού, Ματίνα Παγώνη, συντονίστρια–διευθύντρια Παθολογίας στο Γ.Ν.Α. «Γ. Γεννηματάς» και πρόεδρος της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών-Πειραιά (ΕΙΝΑΠ).
Ο διοικητής με έγγραφό του απαγορεύει στους θεράποντες ιατρούς του Νίκου Ρωμανού να δίνουν πληροφορίες για την πορεία της υγείας του ασθενή τους, ενημέρωση που όπως ξεκαθαρίζει θα πράττει από εδώ και πέρα ο ίδιος, εξηγεί η Μ. Παγώνη.
«Από τη στιγμή που έχω λάβει έγγραφη εντολή-διαταγή από τον διοικητή να μην μιλάω, να μην ενημερώνω. Δεν θα ασχοληθώ περαιτέρω. Δεν θα απαντήσω. Προηγείται η ζωή του αρρώστου. Ο διοικητής αποφάσισε ότι δεν θα βγαίνει κανένα ανακοινωθέν από τους γιατρούς. Θα του παρέχουμε την ενημέρωση και θα αποφασίζει εκείνος, θα βγάζει ο ίδιος ανακοινωθέντα. Ωστόσο, να είμαστε ξεκάθαροι. Ο διοικητής δεν είναι γιατρός. Η ευθύνη της φροντίδας του ασθενή είναι στα δικά μας χέρια. Θα κάνουμε τη δουλειά μας ως γιατροί», επισημαίνει η πρόεδρος της ΕΙΝΑΠ.
«Ωφέλεια» και «βλάβη»
Στις κατευθυντήριες οδηγίες για τις δύσκολες αυτές καταστάσεις που απαριθμεί η Διακήρυξη είναι το καθήκον των γιατρών να ενεργούν ηθικά. «Όλοι οι γιατροί δεσμεύονται από την ιατρική ηθική στην επαγγελματική τους επαφή με ευάλωτα άτομα, ακόμη και όταν δεν παρέχουν θεραπεία. Όποιος και εάν είναι ο ρόλος τους, οι γιατροί πρέπει να προσπαθούν να προλάβουν τον εξαναγκασμό ή την κακοποίηση των κρατουμένων και πρέπει να διαμαρτύρονται εάν αυτή συμβαίνει».
Στην ίδια παράγραφο καταδεικνύεται ότι «οι απεργοί πείνας δεν πρέπει με τη βία να υποβάλλονται σε θεραπεία την οποία αρνούνται. Βίαιη σίτιση αντίθετα με ενημερωμένη και εθελούσια άρνηση είναι αδικαιολόγητη. Τεχνητή διατροφή με την κατηγορηματική ή υπονοούμενη συναίνεση του απεργού πείνας είναι ηθικά αποδεκτή».
Ίσως από τις πιο σημαντικές αρχές είναι η επόμενη, με τίτλο «Ωφέλεια» και «βλάβη». Οι ιατροί πρέπει να ασκούν τις ικανότητές τους και τη γνώση τους για να ωφελούν αυτούς που θεραπεύουν. Αυτή είναι η αντίληψη της «φιλανθρωπίας», η οποία συμπληρώνεται από εκείνη της «μη – κακοποίησης» ή πρωτίστως του μη βλάπτειν. Αυτές οι δύο αντιλήψεις πρέπει να είναι σε ισορροπία. Η «ωφέλεια» περιλαμβάνει τον σεβασμό των επιθυμιών των ατόμων καθώς επίσης και την προαγωγή της ευημερίας τους. Η αποφυγή «βλάβης» σημαίνει όχι μόνο την ελαχιστοποίηση ζημιάς της υγείας τους αλλά επίσης όχι δια της βίας θεραπεία νοητικά επαρκών ανθρώπων ούτε εξαναγκασμό τους να σταματήσουν την αποχή από τροφή. Η «φιλανθρωπία» δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά παράταση της ζωής με κάθε κόστος, άσχετα από άλλες αξίες.