1541596
από Α.Σ.Μ.Π.Α. 23/03/2015 5:35 μμ.,
Από τις 2 Μαρτίου έχει ξεκινήσει μια μαζική πολιτική απεργία πείνας των αιχμάλωτων αγωνιστών από την ελλάδα και την τουρκία μέσα στις ελληνικές φυλακές με ένα βασικό ενιαίο σύνολο διεκδικήσεων που βάζει άμεσα μπροστά τον κοινό στόχο της ανατροπής του θεσμικού πλαισίου της πολιτικής καταστολής. Παλεύουμε μαζί με τους αιχμάλωτους αγωνιστές, απεργούς πείνας, για τη νίκη του ταξικού-κοινωνικού κινήματος ενάντια στην κρατική τρομοκρατία. Στους δρόμους του μαχητικού αλληλέγγυου αγώνα χτίζουμε ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης.
________________________________________
Ανακοίνωση της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση, μέσα από τον κατηλλειμένο ραδιοσταθμό «κόκκινο 105.5» :
Για ένα πλατύ μέτωπο ενάντια στην πολιτική καταστολή. Για τη νίκη του ταξικού και κοινωνικού κινήματος ενάντια στην κρατική τρομοκρατία.
__________________________________________________________________
Αυτήν την στιγμή στις φυλακές του ελληνικού κράτους βρίσκεται έγκλειστο ένα πλήθος ανθρώπων που οπλίστηκαν κι επιτέθηκαν στους θεσμούς του ή κατηγορήθηκαν για κάτι τέτοιο. Αντιλαμβανόμαστε αυτούς τους φυλακισμένους ως πολιτικούς κρατούμενους, επειδή η δίωξή τους και η τιμωρία τους εκφράζει την αιχμή της προσπάθειας του κράτους να συνεχίσει να διαφεντεύει την κοινωνική ζωή και να μας εκμεταλλεύεται, υπερασπιζόμενο την αποκλειστικότητα στην πολιτική ισχύ. Από την αδιαμφισβήτητη ύπαρξη πολιτικών κρατούμενων αποκαλύπτεται ο εγγενής ολοκληρωτισμός του κράτους. Από την αποσιώπησή της αποκαλύπτεται η σαθρότητα των δημοκρατικών εγγυήσεων.
Οι αγωνιστές που βρίσκονται φυλακισμένοι για την αντικαπιταλιστική και αντικαθεστωτική δράση τους είναι αιχμάλωτοι του πιο ριζικού πολέμου, είναι πολιτικοί αιχμάλωτοι του ταξικού-κοινωνικού πολέμου και γι’ αυτό δεν αναγνωρίζονται από το κράτος ούτε ως πολιτικοί-κοινωνικοί επαναστάτες κι ούτε ως αιχμάλωτοι πολέμου.
Η τρέχουσα συγκυρία της πιο οξύας κεφαλαιο-κρατικής επίθεσης των τελευταίων εβδομήντα χρόνων, έχει δημιουργήσει βαθιές κοινωνικές και πολιτικές κρίσεις παγκοσμίως. Είμαστε βυθισμένοι στο σημείο καμπής του ταξικού ανταγωνισμού, όπου οποιαδήποτε προδιαγεγραμμένη μετάβαση εκλείπει. Σήμερα πρέπει να ρίξουμε όλες τις κινηματικές δυνάμεις στο πεδίο της μάχης, για την προλεταριακή-κοινωνική επανάσταση.
Θα συνιστούσε αισχρή πολιτική και ηθική κατάπτωση αν μέσα στον ορυμαγδό του καπιταλιστικού κανιβαλισμού φανταζόμασταν τους αιχμάλωτους επαναστάτες να περιμένουν στωικά την λήξη της ποινής τους. Θα συνιστούσε αφοπλισμό του κινήματος αλληλεγγύης και εθελοντική παράδοσή του στις εξοντωτικές απόπειρες του κράτους, που στρέφονται ειδικά ενάντια στους επαναστάτες και γενικά ενάντια στους καταπιεζόμενους, αν σήμερα φανταζόμασταν αγώνες μέσα στις φυλακές μόνο για την βελτίωση επιμέρους συνθηκών.
Από τις 2 Μαρτίου έχει ξεκινήσει μια μαζική πολιτική απεργία πείνας των αιχμάλωτων αγωνιστών από την ελλάδα και την τουρκία μέσα στις ελληνικές φυλακές με ένα βασικό ενιαίο σύνολο διεκδικήσεων που βάζει άμεσα μπροστά τον κοινό στόχο της ανατροπής του θεσμικού πλαισίου της πολιτικής καταστολής. Παλεύουμε μαζί με τους αιχμάλωτους αγωνιστές, απεργούς πείνας, για τη νίκη του ταξικού-κοινωνικού κινήματος ενάντια στην κρατική τρομοκρατία. Στους δρόμους του μαχητικού αλληλέγγυου αγώνα χτίζουμε ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης.
Η συγκυρία απαιτεί να ανοίξουμε τον δρόμο για την άμεση απελευθέρωση των πολιτικών αιχμαλώτων.
Η νέα κυβερνητική διαχείριση δεν αφήνει περιθώρια για εφησυχασμό. Αντιθέτως, στην προσπάθεια επιβολής ταξικής ειρήνης, την ίδια ώρα που επαναεπιβεβαιώνονται οι όροι άγριας εκμετάλλευσης και καταστολής, αναλογεί η πολιτική αναβάθμιση του κινήματος αλληλεγγύης με τους αιχμάλωτους αγωνιστές, οργανωτικά και μαχητικά.
Η δίωξη των αντικαθεστωτικών αγωνιστών και η αντεπαναστατική προπαγάνδα αρθρώνονται πάνω σ’ένα πλαίσιο που ορίζεται από ειδικούς νόμους. Η «αντιτρομοκρατική» νομοθεσία (νόμος 187, για τις «εγκληματικές οργανώσεις» και 187Α, για τις «τρομοκρατικές οργανώσεις») διαμορφώνουν το βασικό πλαίσιο από το οποίο εκπορεύονται όλα τα εντατικά κι εξοντωτικά κατασταλτικά μέτρα ενάντια στην επαναστατική δράση: Ειδικές έρευνες, ειδικές ανακριτικές μέθοδοι, ειδική μεταχείρηση, ειδική αποδεικτική επιχειρηματολογία, ειδικά δικαστήρια, ειδικές τιμωρίες, ειδικές συνθήκες κράτησης.
Το ειδικό αντεπαναστατικό θεσμικό πλαίσιο, όπως και η αντεπαναστατική προπαγάνδα, περιστρέφεται γύρω από την έννοια τρομοκρατία και γύρω από την κατασκευή του προτύπου του δαιμονοποιημένου τρομοκράτη. Το δίκαιο του κρατικού νόμου στηρίζεται στην ιδεολογική και αντικειμενική κατασκευή του εγκλήματος. Η θεσμική έννοια τρομοκρατία προεκτείνει τις ποινικές κατασκευές απέναντι στην έμπρακτη άρνηση της κρατικής τρομοκρατίας. Η υποβολή τρόμου αποτελεί προϋπόθεση της κρατικής κυριαρχίας και θεμελιώνονται στο κρατικό μονοπώλιο της βίας. Η προβολή της κατηγορίας «τρομοκρατία» στην επαναστατική δράση επιχειρεί να θωρακίζει συγκαλυμένα αυτό το μονοπώλιο.
Η «αντιτρομοκρατική» νομοθεσία στοχοποιεί την οργάνωση των καταπιεσμένων ενάντια στο καθεστώς. Η θεσμική έννοια της τρομοκρατικής οργάνωσης, σύμφωνα με τη νομοθεσία και τους τρόπους με τους οποίους έχει εφαρμοστεί, αρχικά και πρωτίστως αναφερόταν στην ένοπλη επαναστατική οργάνωση, αλλά στην συνέχεια διευρύνθηκε σε κάθε μορφή σαμποτάζ στους μηχανισμούς της κρατικής και οικονομικής κυριαρχίας, για να συμπεριλάβει το εξεγερσιακό κύμα που ξύπνησε με την παρατεταμένη κι εντεινόμενη καπιταλιστική επέλαση των τελευταίων ετών.
Ωστόσο, οι ποινικές αφηγήσεις της «αντιτρομοκρατίας» επεκτείνουν την έννοια της οργανωτικής σύνδεσης στο σύνολο των πολιτικοκοινωνικών σχέσεων των διωκόμενων επαναστατών, επιδιώκοντας αφενός να πολλαπλασιάζουν τις τιμωρίες μέσω απόδοσης αντικειμενικής συλλογικής ευθύνης και αφετέρου να τους απομονώσουν από το αλληλέγγυο και κινηματικό περιβάλλον τους, αλλά και αναμεταξύ τους. Κύριο εργαλείο αυτής της στρατηγικής αποτελεί η χρήση γενετικού υλικού (dna) και ψηφιακών πληροφοριών. Η μεθοδολογική επικράτηση των τεχνομυστικιστικών εργαλείων που επιτρέπουν οποιαδήποτε τεχνητή στοιχειοθέτηση και η όλο και πιο ευρύα και βίαιη εφαρμογή τους, παρότι η επιστημονική εγγυρότητά τους είναι αποδεδειγμένα αμφισβητήσιμη, επιχειρεί να εγκαταστήσει έναν υπερβατολογικό τρόμο μέσα στον κόσμο της αντίστασης.
Στοχεύοντας ενάντια στην θεσμική βάση πάνω στην οποία χτίζεται ο σύγχρονος πολιτικός ολοκληρωτισμός των ευρωπαϊκών κρατών, διεκδικούμε την κατάργηση των «αντιτρομοκρατικών» νόμων κι επιπλέον, την παύση της ποινικής χρήσης γενετικού και ψηφιακού υλικού.
Βασικό μέτρο καταστολής των πολιτικών αιχμαλώτων, εώς και φυσικής εξόντωσής τους, έχει αποτελέσει παγκόσμια και εξακολουθεί, η ειδική απομόνωση. Τα κράτη εφαρμόζουν τρεις βασικές μορφές ειδικής απομόνωσης, επιπρόσθετα στην βασική απομόνωση που συνιστά η φυλακή: – Απομόνωση από το εκτός φυλακής πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον, η οποία ξεκινάει ήδη από την ειδική μεταχείριση στα μπουντρούμια των «αντιτρομοκρατικών» μονάδων. – Σπάσιμο των πολιτικών κοινοτήτων και απομόνωση των συναγωνιστών. – Απομόνωση των πολιτικών αιχμαλώτων από τους υπόλοιπους κρατούμενους, όπως εφαρμόστηκε στους κατηγορούμενους και τους καταδικασθέντες για την υπόθεση της οργάνωσης 17 Νοέμβρη, για την υπόθεση του ΕΛΑ, για την υπόθεση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας και σε Τούρκους και Κούρδους αγωνιστές. Οι δυο μορφές απομόνωσης μέσα στην φυλακή, συχνά εναλλάσσονται, ενάντια και ανάλογα με την εξέλιξη της πολιτικής δράσης των αιχμάλωτων αγωνιστών σε σχέση με την κοινοτική οργάνωσή τους και την επιρροή τους στην κοινωνία της φυλακής. Η κάθε μια από τις δυο μορφές δικαιολογείται «ανθρωπιστικά» ως λύση για την άρση της άλλης.
Ο εκτοπισμός σε μεγάλες αποστάσεις αποτελεί μέθοδο απομόνωσης τόσο από το εξωτερικό περιβάλλον, όσο και από την κοινότητα του κρατούμενου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η διασπορά και οι συνεχείς μεταγωγές των μελών της οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς κατά την προφυλάκισή τους. Η διασπορά των φυλακών του ελληνικού κράτους σε όλη την επικράτειά του, ενώ ο μισός πληθυσμός του κατοικεί στην πρωτεύουσα, διαμορφώνει μια χωροταξική δομή που επιβάλλει στο σύνολο των φυλακισμένων την απομόνωσή τους από το κοινωνικό περιβάλλον τους. Υπάρχει πλούσια ιστορική εμπειρία αγώνων μέσα κι έξω από τις φυλακές σε διάφορα μέρη του κόσμου, τόσο ενάντια στον εκτοπισμό των κρατούμενων, όσο κι ενάντια στην διάσπαση των πολιτικών κοινοτήτων.
Ο αγώνας για την υπεράσπιση των πολιτικών κοινοτήτων των αιχμάλωτων αγωνιστών και για την ελέυθερη επαφή τους με άλλους κρατούμενους και με το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον αποτελεί απαραίτητο όρο αντίστασης στον κατακερματισμό και την εξόντωση που επιβάλλει καθολικά το ποινικό σύστημα. Ένας αγώνας που συνεχίζεται μέχρι την κατάργηση όλων των εκτοπισμών και των εκδικητικών μεταγωγών, μέχρι το γκρέμισμα και της τελευταίας φυλακής.
Οι πτέρυγες τύπου Γ’, όπως νομοθετήθηκαν την άνοιξη του ’14, ολοκληρώνουν θεσμικά όλα τα παραπάνω: Αφενός, την υπερμεγέθυνση της ειδικής τιμωρίας των αγωνιστών, με την κατάργηση της ευεργετικής καταμέτρησης της εργασίας, την κατάργηση των αδειών και της υπό όρους αποφυλάκισης. Αφετέρου, και τις τρεις μορφές απομόνωσης. Επιπλέον, εισάγουν τον άμεσο αστυνομικό έλεγχο μέσα στην καθημερινότητα της φυλακής.
Η θέσπιση ειδικού καθεστώτος φυλάκισης για τους πολιτικούς αιχμάλωτους συγκροτεί μια διαρκή τρομοκρατική απειλή για το σύνολο των κρατούμενων κι ένα εργαλείο πειθάρχησης όποιων αντιστέκονται μέσα στην φυλακή.
Στην βασική ατζέντα διεκδικήσεων ενάντια στην πολιτική καταστολή έχει σημαντική θέση και ο «κουκουλονόμος», που αποτελεί από το 2009 κύριο εργαλείο δίωξης και εκφοβισμού όποιων συμμετέχουν ή στηρίζουν έστω και με την φυσική τους παρουσία τις μαχητικές κινητοποιήσεις. Ο συγκεκριμένος νόμος στοχοποιεί άμεσα τα υποκείμενα που κατεβαίνουν στον δρόμο, δίνοντας στις κατασταλτικές δυνάμεις την ευκολία να τους φορτώνουν ποινικές κατηγορίες που ακολουθούνται από προφυλακίσεις και βαριές τιμωρίες (κακουργήματα) και αφαιρεί το δικαίωμα της άμυνας απέναντι στον χημικό πόλεμο που εξαπολύει το κράτος ενάντια σε κάθε κινητοποίηση, με όπλα μαζικής καταστροφής που ακόμα και η συνθήκη της Γενεύης τα απαγορεύει σε συνθήκες πολέμου. Ο «κουκουλονόμος» αποσκοπεί κι αυτός στην υπεράσπιση του μονοπωλίου της βίας από την μεριά της εξουσίας.
Αγωνιζόμενοι για το κοινωνικά και πολιτικά αναγκαίο, στηρίζουμε τους απεργούς πείνας πολιτικούς αιχμαλώτους και το σύνολο των διεκδικήσεών τους για την κατάργηση του θεσμικού πλαισίου της πολιτικής καταστολής.
Το θεμέλιο του αλληλέγγυου κινήματος μέσα και έξω από τις φυλακές, που αξιώνει την ανατροπή του κατεστημένου ολοκληρωτικού πλέγματος καταστολής, βρίσκεται στην άμεση όξυνση του ταξικού-κοινωνικού αγώνα, στην κατεύθυνση της συνολικής ρήξης με το κράτος και το κεφάλαιο.
Η απόκρυψη βασικών αιτημάτων της μαζικής απεργίας πείνας και η διαστρέβλωση του συνολικού πολιτικού λόγου της, που επιχειρεί το κράτος, δεν κάμπτουν τον αγώνα, παρά υποδηλώνουν τον φόβο της εξουσίας απέναντι στην δυναμική της αντίστασης και της αλληλεγγύης.
ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Αναρχική Συλλογικότητα
για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση
23 Μάρτη 2015
asmpa.espivblogs.net
asmpa@espiv.net