https://athens.indymedia.org/post/1545646/
από Νίκος Μαζιώτης 17/06/2015 12:45 πμ.,
________________________________________
Η τοποθέτηση αυτή έχει τη μορφή πολίτικης κατάθεσης, υπεράσπισης και αλληλεγγύης, ενός αναρχικού που έχει αρνηθεί την στρατιωτική θητεία και ως μέλος της αναρχικής ένοπλης οργάνωσης Επαναστατικού Αγώνα.
Η άρνηση της στρατιωτικής θητείας είναι κομμάτι του αγώνα των αναρχικών ενάντια στο κράτος, ακριβώς γιατί ως αναρχικοί αγωνιζόμαστε για την καταστροφή του κρατικού μηχανισμού, που είναι ένας μηχανισμός καταπίεσης, ένας μηχανισμός όργανο της άρχουσας τάξης που το χρησιμοποιεί για να επιβάλλει την εξουσία της, γι’ αυτό αρνούμαστε να υπηρετήσουμε την στρατιωτική θητεία, γιατί η θητεία είναι υπηρεσία στο κράτος. Έτσι, επιλογή μας είναι να μην υπηρετούμε τον εχθρό και για τον ίδιο λόγο αρνούμαστε να υπηρετήσουμε και την εναλλακτική θητεία γιατί και αυτή είναι μία υπηρεσία προς το καθεστώς.
Ως αναρχικοί αρνούμαστε ως ψευδή την θέση ότι ο στρατός υπηρετεί τον λαό . Αρνούμαστε ως ψευδή την θέση ότι ο στρατός υπάρχει για να υπερασπίζεται την ελευθερία του λάου. Για μας ο στρατός όπως και το κράτος, του οποίου κομμάτι είναι ο στρατός, υπάρχουν για να υπερασπίσουν την εξουσία της άρχουσας τάξης, των πλουσίων, των καπιταλίστων. Ο στρατός ανέκαθεν μαζί με την αστυνομία, τα σώματα ασφαλείας και την δικαστική εξουσία αποτελεί τους κύριους κατασταλτικούς μηχανισμούς του καθεστώτος. Η ιστορία του ελληνικού στρατού αποδεικνύει τον κατασταλτικό του χαρακτήρα, αφού περισσότερο έστρεψε τα όπλα του προς το εσωτερικό. Η επέμβαση για την αποκατάσταση της τάξης και την καταστολή της δυναμικής απεργίας των μεταλλωρύχων του Λαυρίου το 1896, όταν οι απεργοί πυρπόλησαν τα γραφεία της εταιρείας μετά την δολοφονία δυο εργατών από τους μπράβους της εταιρείας. Δολοφονίες αγροτών στο σταθμό του Κιλελέρ και στη Λάρισα του 1910 στο συλλαλητήριο για την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών, συμμετοχή στον 1ο παγκόσμιο πόλεμο στον πλευρό της Αντάντ.
Συμμετοχή στην εκστρατεία της Ουκρανίας του 1918 για την καταστολή της ρωσικής επανάστασης. Μικρασιατική εκστρατεία για λογαριασμό των Άγγλο-Γάλλων ιμπεριαλιστών, οι όποιοι ήθελαν τον διαμελισμό της οθωμανικής αυτοκρατορίας και την υφαρπαγή των πετρελαίων της Μοσούλης . Δολοφονίες εργατών στο πασαλιμάνι του Πειραιά το 1923 σε απεργία της ΓΣΕΕ. Πραξικόπημα Πάγκαλου το 1925, επέμβαση για την αποκατάσταση της τάξης, για την καταστολή της εξέγερσης των εργατών της Θεσσαλονίκης το 1936 μετά τη δολοφονία δεκάδων εργατών από την χωροφυλακή, κατά τη διάρκεια της απεργίας των καπνεργατών. Δικτατορία Μεταξά στις 4 Αυγούστου το 1936, εμφύλιος πόλεμος 1946-1949 όπου ο στρατός ως μηχανισμός του μοναρχοφασιστικού καθεστώτος κατέστειλε το λαϊκό κίνημα και την αριστερά, που επιχείρησε να το ανατρέψει μετά την απηνή καταδίωξη που είχε υποστεί από το 1944, καταδίωξη που στοίχισε τη ζωή σε χιλιάδες αγωνιστές, το έγκλημα των οποίων ήταν, ο αγώνας τους στο κίνημα της EAMικής εθνικής αντίστασης. Την ίδια περίοδο πραγματοποιήθηκε το αναμορφωτικό πείραμα του στρατοπέδου συγκέντρωσης της Μακρονήσου, όπου χιλιάδες βασανίστηκαν για να υπογράψουν δήλωση μετανοίας για να αποκηρύξουν τον κομμουνισμό και πολλοί δολοφονηθήκαν. Σε ολόκληρη την μετεμφυλιακή περίοδο ο στρατός ήταν σε επαγρύπνηση για την υπεράσπιση του καθεστώτος, με αποκορύφωμα το πραξικόπημα του 1967 που έγινε με εντολή των επικυρίαρχων της χώρας των ΗΠΑ. Η στρατιωτική διακυβέρνηση κράτησε μέχρι το 1974 αφού προκάλεσε πραξικόπημα στην Κύπρο, το όποιο έδωσε την αφορμή για την τουρκική εισβολή. Το στρατιωτικό καθεστώς αποσυντέθηκε υπό το βάρος της τουρκικής εισβολής και της ανικανότητας και απροθυμίας να την αντιμετωπίσει.
Αυτά ήταν τα επιτεύγματα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων μέχρι το 1974, όταν ο στρατός τερμάτισε την ανάμειξη του στην διακυβέρνηση της χώρας και αποσύρθηκε στα στρατόπεδα. Να επισημάνω ότι κατά τη διάρκεια της κατοχής πολλοί πρώην αξιωματικοί του στρατού, βενιζελικοί και μοναρχικοί αξιωματικοί, οργάνωσαν τα τάγματα ασφαλείας, τα οποία συνεργάστηκαν με τους κατακτητές, τους Γερμανούς, τη Wehrmacht και τα SS, για να πολεμήσουν το κίνημα αντίστασης και την αριστερά, προβαίνοντας σε χιλιάδες δολοφονίες αγωνιστών, βασανιστήρια, βιασμούς, εμπρησμούς χωριών και πλιάτσικο. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι η πρώτη κυβέρνηση δοσίλογων και συνεργατών της κατοχής συγκροτήθηκε από έναν πρώην αξιωματικό του στρατού, τον Τσολάκογλου.
Μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο η Ελλάδα ήταν ουσιαστικά το πρώτο πεδίο της σύγκρουσης μεταξύ του δυτικού καπιταλιστικού στρατοπέδου, που είχε ως ηγέτιδα δύναμη την Αμερική, και του Ανατολικού μπλοκ της Σοβιετικής Ένωσης. Οι Η.Π.Α. είχαν αναλάβει την επικυριαρχία της χώρας το 1947 μετά την αποχώρηση των προηγούμενων επικυρίαρχων, των Άγγλων. Χωρίς την βοήθεια των Η.Π.Α., το τότε μοναρχοφασιστικό καθεστώς δεν θα είχε νικήσει τους αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού το 1949, που επιχείρησαν να ανατρέψουν το καθεστώς. Η Ελλάδα ήταν το πρώτο θέατρο του ψυχρού πολέμου, είναι προσδεδεμένη στο στρατόπεδο των ΗΠΑ, γίνεται μέλος του ΝΑΤΟ και τη δεκαετία του 1950 δέχεται στο έδαφός της Αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις. Ο ελληνικός στρατός είναι ένας στρατός που προασπίζει τα συμφέροντα των Η.Π.Α. και του ΝΑΤΟ, τα συμφέροντα του δυτικού καπιταλισμού γιατί η Ελλάδα είναι το σύνορο του δυτικού κόσμου με το Ανατολικό μπλοκ κα έχει μεγάλη γεωστρατηγική σημασία για τις Η.Π.Α. και τον δυτικό κόσμο, τη περίοδο του ψυχρού πολέμου.
Το 1974 μετά από δεκαετίες ενεργής ανάμειξης του στρατού στην διακυβέρνηση της χώρας, ο στρατός αποσύρθηκε στα στρατόπεδα. Από ‘δω και στο εξής ο ρόλος του είναι αποκλειστικά διαπαιδαγωγικός μέσω της στρατιωτικής θητείας , να διαμορφώσει τους νέους ως καλούς υπηκόους, ως πολίτες υπάκουους στο καθεστώς. Αυτό ακριβώς είναι που αρνούμαστε ως αναρχικοί την στρατιωτική θητεία, αρνούμαστε να διαπαιδαγωγηθούμε ως καλοί και υπάκουοι υπήκοοι. Στη σημερινή εποχή της νέας τάξης του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, ο ρόλος του ελληνικού στρατού έχει αλλάξει. Μετά την πτώση του Ανατολικού μπλοκ, την έλευση της νέας τάξης με την μονοκρατορία των Η.Π.Α., την έξαρση του φαινομένου της παγκοσμιοποίησης, που είχε ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση του ρόλου του έθνους κράτους, ο ρόλος των ελληνικών ένοπλων δυνάμεων αλλάζει ριζικά από την υποτιθέμενη υπεράσπιση του έθνους και της πατρίδας, στην υπεράσπιση της made in U.S.A. παγκόσμιας νέας τάξης πραγμάτων με σκοπό την επιβολή της δικτατορίας των αγορών. Στα πλαίσια αυτής της νέας τάξης οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις αναλαμβάνουν υποστηρικτικό ρολό στους πολέμους που διεξάγονται από την αρχή της δεκαετίας του 1990 αλλά και αστυνομικά καθήκοντα, επιδείξεις και αποκατάσταση της τάξης σε εύφλεκτες περιοχές του πλανήτη για να υπερασπίσει τα συμφέροντα των πολυεθνικών.
Ο ρόλος της Ελλάδας και των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στις νεοταξικές πολεμικές επιχειρήσεις υπήρξε υψίστης σημασίας. Κυρίως με την αξιοποίηση της αμερικανικής βάσης της Σούδας στη Κρήτη, που εντάχθηκε στην επιχείρηση κατά τον πρώτο πόλεμο του Ιράκ το 1991. Αμέσως μετά η τότε κυβέρνηση έδωσε άδεια διέλευσης από τον ελληνικό εναέριο χώρο αμερικανικών πολεμικών αεροσκαφών, ενώ τα τάνκερ και η C135 πραγματοποιούσαν ανεφοδιασμούς σε αεροπλάνα από την βάση του ελληνικού όταν αυτή υπήρχε. Παράλληλα, χρησιμοποιήθηκε η πολεμική βάση του Ηρακλείου , το αεροδρόμιο της Καλαμάτας , το αεροδρόμιο της Ρόδου και με μία φρεγάτα που περιπολούσε στην Ερυθρά Θάλασσα το ελληνικό κράτος συμμετείχε στον ναυτικό αποκλεισμό του Ιράκ. Στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας το 1999 από τα Νατοϊκά αεροσκάφη, επιστρατεύτηκε το λιμάνι της Θεσσαλονίκης ως κόμβος διέλευσης Νατοϊκών στρατευμάτων και το Ιόνιο αναγορεύτηκε σε πολεμική ζώνη, στην όποια έπλεε το αντιτορπιλικό Θεμιστοκλής, ενώ χρησιμοποιήθηκε κι η βάση του Ακτίου Awacks. Μετά την κήρυξη του πολέμου κατά της τρομοκρατίας του 2001 , μετά τις επιθέσεις που δεχτήκαν οι Η.Π.Α., στην επίθεση εναντίον του Αφγανιστάν , η Ελλάδα συμμετείχε με την χρησιμοποίηση της βάσης της Σούδας, των αεροδρομίων του Ακτίου, της Αγχιάλου ,της Ανδραβίδας ,της Τανάγρας με την παραχώρηση του .. στην Κρήτη και την παραχώρηση του αντιτορπιλικού Φορμίων για περιπολίες στην Ανατολική Μεσόγειο. Στον πόλεμο κατά του Ιράκ το 2003 συμμετείχε με μία φρεγάτα, ένα ελικόπτερο, ομάδα υποβρύχιων καταστροφών και έξι αξιωματικούς ενώ ένας λόχος μηχανικού. Πολεμικά αεροσκάφη C130 και προσωπικό συμμετέχει στην κατοχική κυβέρνηση του Αφγανιστάν. Η Ελλάδα όπως και η Ευρώπη έδωσε σ’ αυτούς του πολέμους αυτό που λέμε γη και ύδωρ. Επίσης θα πρέπει να επισημανθεί η συμμετοχή Ελληνικών στρατευμάτων σε ρολό αστυνόμευσης και αποκατάστασης της τάξης, έξω φυσικά από τα σύνορα της χώρας, ως τμήμα πολυεθνικών, ειρηνευτικών, ενόπλων δυνάμεων μετά από πολέμους . Όπως για παράδειγμα στην συμμετοχή στην SFOR, στην πολυεθνική δύναμη στην Βοσνία Ερζεγοβίνη μετά το τέλος του εμφύλιου πολέμου το 1995 και την ειρηνευτική συμφωνία του Dayton. Συμμετοχή στην πολυεθνική δύναμη αποκατάστασης της τάξης στην Αλβανία μετά την εξέγερση του 1997. Συμμετοχή στην Kfor, δύναμη Κοσσυφοπεδίου, μετά τους βομβαρδισμούς κατά της Γιουγκοσλαβίας το 1999. Αυτός είναι ο ρόλος των Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στην σύγχρονη εποχή και όχι η υπεράσπιση του έθνους και της πατρίδας.
Σήμερα ο ρόλος του στρατού, όχι μόνο στην Ελλάδα, έχει στα πλαίσια του παγκοσμιοποιημένου περιβάλλοντος αστυνομικό χαρακτήρα, ρολό αποκατάστασης της τάξης, είτε με την συμμετοχή σε πολυεθνικές επιχειρήσεις που αφορούν την καθυπόταξη εχθρικών προς την δύση καθεστώτων, έχουν σκοπό να εξασφαλιστούν οι πρώτες ύλες και οι δρόμοι ροής ενεργειακών αποθεμάτων, όπως το πετρέλαιο το οποίο χρειάζεται η δύση, είτε στην αντιμετώπιση ενόπλων απειλών για το καθεστώς στο εσωτερικό των χωρών, είτε στρέφοντας το εσωτερικό των χωρών για καταστολή εξεγερμένων τμημάτων του λαού και της νεολαίας. Για παράδειγμα, στην εξέγερση της νεολαίας στην Αθήνα το Δεκέμβρη του 2008, που έγινε με αφορμή την δολοφονία του 15χρονου Γρηγορόπουλου από αστυνομικούς, η τότε κυβέρνηση παραλίγο να κηρύξει στρατιωτικό νόμο. Σε άλλες χώρες όπως στις Η.Π.Α., στην Αγγλία, στη Γαλλία έχει γίνει ήδη πράξη η ενεργός συμμετοχή του στρατού σε περίπτωση ταραχών ή ενόπλων επιθέσεων. Οι ένοπλες δυνάμεις συμμετέχουν σε επιχειρήσεις αποκατάστασης της τάξης για καταστολή, περιπολίες, φρούρηση στόχων του καθεστώτος.
Ως αναρχικοί, ως εχθροί του καπιταλισμού και του κράτους, δεν υπηρετούμε την στρατιωτική θητεία όχι γιατί έχουμε πρόβλημα με την χρήση βίας ή της ένοπλης βίας ή του αντάρτικου όταν είναι να υπερασπίσουμε την ανθρώπινη ελευθερία αλλά γιατί δεν θέλουμε να υπηρετήσουμε τον εχθρό. Αντίθετα πιστεύουμε ότι η ανατροπή του καθεστώτος του καπιταλισμού και του κράτους που η εξουσία τους βασίζεται στη βία, στην τρομοκρατία, στον καταναγκασμό, στον πόλεμο, στον ρατσισμό , στην εκμετάλλευση δεν μπορεί παρά να γίνει με την χρήση βίας και την προσφυγή στα όπλα από την μεριά των καταπιεσμένων, των φτωχών, των προλετάριων, της νεολαίας.
Ως αναρχικοί, που επιδιώκουμε την ανατροπή του καπιταλισμού και του κράτους, ιδιαίτερα μέσα στις συνθήκες που το υπερεθνικό κεφάλαιο με αφορμή την παγκόσμια οικονομική κρίση και με όπλο το χρέος, επιβάλλει στους λαούς και στον ελληνικό λαό ένα νέο φασισμό με την βία και τον καταναγκασμό, με την μορφή των μνημονιακών συμβάσεων, εμείς πιστεύουμε ότι μόνο με την επανάσταση, με τον κοινωνικό και ταξικό πόλεμο μπορούμε να ανατρέψουμε αυτή τη συνθήκη. Και σε αυτόν τον πόλεμο, σε αυτόν τον αγώνα με όλα τα μέσα, η προσφυγή στα όπλα είναι απαραίτητη. Ως αναρχικός που έχω αρνηθεί την στρατιωτική θητεία και ως μέλος μίας ένοπλης αναρχικής οργάνωσης του Επαναστατικού Αγώνα, πιστεύω ότι όλες οι μορφές αγώνα συνδέονται και αλληλοσυμπληρώνονται με μοναδικό κεντρικό σκοπό την επανάσταση, την ανατροπή του κεφαλαίου και του κράτους.
Αυτό είναι το νόημα αυτής της πολιτικής κατάθεσης υπεράσπισης, ως πράξη αλληλεγγύης στο σύντροφο Θάνο Χατζηαγγέλου που αρνείται την στρατιωτική θητεία στον εχθρό.
Νίκος Μαζιώτης
μέλος του Επαναστατικού Αγώνα
17 Ιούνη 2015
Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού