IOYΛΗΣ 2016
Έπειτα από την αυξανόμενη πίεση που ασκούσε το AKP πάνω στους κρατούμενους, οι έγκλειστοι αγωνιστές, ξεκίνησαν την αντίσταση τους,.
Οι κρατούμενοι απαιτούν να εφαρμοστεί ο νόμος 45/1. Ο νόμος αυτός κατακτήθηκε κατά τη διάρκεια της μεγάλης απεργίας πείνας.
Σύμφωνα με το νόμο αυτό οι κρατούμενοι έχουν τα εξής δικαιώματα::
Να επικοινωνούν επί 10 ώρες με 10 άτομα.
Να αφεθούν ελεύθεροι οι άρρωστοι κρατούμενοι.
Να αρθεί ο περιορισμός σχετικά με την κατοχή βιβλίων και εκδόσεων.
Να δοθεί τέλος στις μεταγωγές ”εξορίας” και
Να αρθεί ο περιορισμός σε σχέση με τα προσωπικά αντικείμενα που μπορεί να έχει κάποιος μέσα στο κελί του.
Κατά την διάρκεια αυτού του αγώνα, οι έγκλειστες αγωνίστριες των γυναικείων φυλακών του Μπακιρκιοι {Bakırköy} διαμαρτύρονταν μη εγκαταλείποντας τις αίθουσες των επισκεπτηρίων. Η διαμαρτυρία τους αυτή στηρίχτηκε και από τις οικογένειες των κρατουμένων.
Η διεύθυνση των φυλακών, σαν απάντηση σ’ αυτήν την διαμαρτυρία, απώθησε βίαια τους αγωνιστές από τον χώρο των επισκεπτηρίων υποβάλλοντάς τους ταυτόχρονα σε βασανιστήρια.
Κατά την διάρκεια της επίθεσης παρέλυσε εντελώς το χέρι της «ελεύθερης κρατούμενης» Σουλτάν Ισακλί (ήδη τραυματισμένης κατά την σύλληψη της). Σχεδόν όλοι οι κρατούμενοι που προέβαλαν αντίσταση, φέρουν σημάδια από βασανισμούς.
Τα συνθήματα που φώναζαν οι αγωνιστές κρατούμενοι ήταν:
«Τέλος στις απαγορεύσεις βιβλίων και εκδόσεων.
Εφαρμογή του δικαιώματος επικοινωνίας»
Η διοίκηση των φυλακών τύπου F στην περιοχή Εντιρνέ αρνήθηκε να φέρει στο επισκεπτήριο τον Σουλειμαν Ματούρ προκαλώντας μ’ αυτήν την απόφασή της, την αντίδραση των αγωνιζόμενων κρατουμένων οι οποίοι γκρέμισαν τον χώρο των επισκεπτηρίων.
Κατόπιν εντολής της διοίκησης. τους μετέφεραν βιαίως σε ατομικά κελιά, υποβάλλοντάς τους ταυτόχρονα σε βασανιστήρια.
Εν συνεχεία, κατόπιν επίσης εντολής του διευθυντή τα επισκεπτήρια απαγορεύτηκαν επί 2 μήνες, με την αιτιολογία ότι οι «ελεύθεροι κρατούμενοι» εκτός κελιών είναι επικίνδυνοι.
Μετά απ’ αυτήν την απόφαση που πήρε ο διευθυντής, οι αγωνιστές έβαλαν φωτιά συνολικά σε 4 κελιά, δηλώνοντας ότι θα γίνουν πραγματικά επικίνδυνοι αν δεν τους δοθεί η άδεια των επισκεπτηρίων. Η αντίδρασή τους αυτή βρήκε προ εκπλήξεως την διοίκηση των φυλακών.
Στις φυλακές Σιντσαν , Κιρικλας Μπολου, Καντιρα, Τεκίρνταγ οι κρατούμενοι συνεχίζουν την αντίσταση φωνάζοντας συνθήματα και κτυπώντας τις πόρτες των κελιών τους. ‘Έχουν γνωστοποιήσει. ότι αν δε γίνουν δεκτά τα αιτήματα τους θα υψώσουν την σημαία της αντίστασης ακόμα παραπέρα.
*Με τις λέξεις «ελεύθεροι κρατούμενοι» εννοούμε τους φυλακισμένους αγωνιστές που αν και το κράτος τους έχει στερήσει την ελευθερία κλείνοντάς τους σε φυλακές, ωστόσο οι ίδιοι αισθάνονται ελεύθεροι διότι η σκέψη τους δεν φυλακίζεται και σε οποιεσδήποτε συνθήκες συνεχίζουν τον αγώνα.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ