από Αναρχικός Μαύρος Σταυρός – Πυρήνας Έμπρακτης Αναρχικής Αλληλεγγύης 18/08/2016 11:13 μμ.
Στις 17/8 στο Τριμελλές Πλημμελειοδικείο Αθηνών διεξήχθη η δίκη των συντρόφων Μ. Σεισίδη και Κ. Σακκά.
Η έδρα απέρριψε το αίτημα αναβολής που υποβλήθηκε από τους συνηγόρους -το αίτημα βασιζόταν στο ότι λόγω της εκδικητικής μεταγωγής των συντρόφων δεν είχαν προλάβει να λάβουν γνώση της δικογραφίας και να επικοινωνήσουν με τους συνηγόρους τους. Στη συνέχεια απορρίπτοντας και τις τρεις ενστάσεις ακυρότητας που προτάθηκαν – τοπική αναρμοδιότητα, παράτυπη εμπλοκή της αντιτρομοκρατικής στην υπόθεση, μη τηρούμενων των όρων του αυτοφώρου για το αδίκημα της κλοπής του αυτοκινήτου- προχώρησε στην αποδεικτική διαδικασία. Οι αντιφάσεις στις οποίες έπεφταν οι μπάτσοι μάρτυρες κατηγορίας (Λυμπέρης, Δουμπλής, Παπαδόπουλος) στην προσπάθεια τους να συγκαλύψουν τους απανωτούς πυροβολισμούς σε ευθεία βολή, τη βίαιη σύλληψη και το βασανισμό των συντρόφων ήταν τόσο εμφανής που οδήγησαν στην υποβοηθητική επέμβαση της έδρας προκειμένου να διασωθεί το κύρος του κατηγορητηρίου. Οι μάρτυρες υπεράσπισης αναφέρθηκαν στο ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο των διώξεων, στο αγωνιστικό παρελθόν και παρόν των συντρόφων, στην αλληλεγγύη καθώς και στον ασφυκτικό κατασταλτικό κλοιό που τους εξώθησε στη φυγοδικία. Οι σύντροφοι δήλωσαν αναρχικοί, αρνήθηκαν τις κατηγορίες, εξήγησαν τους λόγους της φυγοδικίας τους και αποδόμησαν τα ψεύδη των μπάτσων μαρτύρων κατηγορίας . Η έδρα κήρυξε ένοχο τον Μ. Σεϊσίδη σε 32 μήνες κατά συγχώνευση για τα αδικήματα της πλαστογραφίας, της κλοπής και της αντίστασης κατά της αρχής και τον Κ. Σακκά σε 33 μήνες κατά συγχώνευση για τα ίδια αδικήματα καθώς και για το άρθρο 45 ΚΟΚ (μη συμμόρφωση στο σήμα της τροχαίας) για την παράβαση του οποίου του επιβλήθηκε 200 ευρώ χρηματικό πρόστιμο.
Δεν αναγνωρίστηκαν ελαφρυντικά, δεν έγινε δεκτή η μετατροπή της ποινής, ούτε δόθηκε αναστολή.
Η όλη διαδικασία θύμιζε ένα κακοστημένο θέατρο εντυπώσεων με πολλαπλούς αποδέκτες.
Το σκηνικό συνέθετε αφενός η πληθωρική παρουσία κάθε είδους ένστολων μπράβων του κράτους εντός και εκτός της δικαστικής αίθουσας. Η παρουσία δε των αρματωμένων τσογλανιών της αντιτρομοκρατικής ήταν τόσο ασφυκτική που εμπόδιζε ακόμα και την οπτική επαφή των συντρόφων και των συνηγόρων με την έδρα. Οι αλληλέγγυοι υπεβλήθησαν σε πολλαπλούς ελέγχους ενώ η επικοινωνία τους με τους κατηγορούμενους συντρόφους ήταν δυσχερής.
Αφετέρου ήταν η στάση της έδρας. Μια στάση καθόλα συνεπής με την δικαστική αυθαιρεσία που είναι κοινός τόπος πια στις πολιτικές δίκες. Από νωρίς είχε διαφανεί ο ζήλος για την πάση θυσία ταχεία εκδίκαση της υπόθεσης από τη συγκεκριμένη σύνθεση απορρίπτοντας τα αίτημα αναβολής και τα αιτήματα παραπομπής της υπόθεσης είτε στην Σπάρτη είτε στην τακτική διαδικασία. Εν συνεχεία ήταν η υποβοηθητική υποβολή των απαντήσεων στους χαμένους στο δαίδαλο των αντιφάσεων τους μαρτύρων κατηγορίας. Η δικαστική αυθαιρεσία άγγιξε όμως δυσθεώρητα ύψη όταν η εισαγγελέας δήλωσε ευθαρσώς ότι το φρόνημα των κατηγορουμένων αποτελεί επαρκή απόδειξη για την τέλεση αξιόποινης πράξης.
Όλα αυτά καταδεικνύουν την αναγκαιότητα της ύπαρξης αλληλέγγυων στις δικαστικές αίθουσες, την αναγκαιότητα να μη μένει κανένας σύντροφος μόνος στα χέρια του κράτους.
Η συνεχής παρουσία αλληλέγγυων σε αυτήν την πολύωρη δίκη κατέδειξε άμεσα και έμπρακτα ότι η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.
Αναρχικός Μαύρος Σταυρός – Πυρήνας Έμπρακτης Αναρχικής Αλληλεγγύης