“Στον ταξικό πόλεμο επέλεξα πλευρά με τους αδικημένους και τους καταπιεσμένους
με τους αποκλεισμένους και τους κυνηγημένους, με τους ενόχους και τους κολασμένους”
Τ. Θεοφίλου
Τον Αύγουστο του 2012 πραγματοποιείται ληστεία στην Alpha Bank στην Πάρο κατά τη διάρκεια της οποίας υπήρξε ο θανάσιμος τραυματισμός ενός οδηγού ταξί όταν επιχείρησε να εμποδίσει τη διαφυγή των ληστών. Λίγες μέρες αργότερα, ύστερα από ανώνυμο τηλεφώνημα στην αντιτρομοκρατική, συλλαμβάνεται ο αναρχικός-κομμουνιστής Τάσος Θεοφίλου.
Εκείνη την περίοδο είχε εκδηλωθεί με παραληρηματικό τρόπο η αγαστή συνεργασία της αστυνομίας και των μέσων μαζικής ενημέρωσης σε ένα παιχνίδι κατασκευής εντυπώσεων περί ύπαρξης επαναστατικού ταμείου και σύνδεσης αναρχικών – ποινικών προεξοφλώντας την ενοχή του.
Ο σύντροφος βρέθηκε αντιμέτωπος με τις κατηγορίες της ένοπλης ληστείας, της ανθρωποκτονίας καθώς και της ένταξης στην ε.ο. Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς με μοναδικό “ενοχοποιητικό” στοιχείο την ύπαρξη δείγματος dna σε καπέλο που φέρεται να βρέθηκε στον τόπο της ληστείας.
Παρά την κατάρρευση του διογκωμένου κατηγορητηρίου, το οποίο ο σύντροφος αρνήθηκε στο σύνολο του, επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 25 ετών για την ένοπλη ληστεία ενώ αθωώθηκε για τις κατηγορίες της ανθρωποκτονίας και της ένταξης στη Σ.Π.Φ.
Φαίνεται πως το κράτος δεν έμεινε ικανοποιημένο με την εξοντωτική ποινή που επιβλήθηκε. Ο εισαγγελέας Δράκος άσκησε έφεση υπέρ του νόμου, ακυρώνοντας στην πράξη την πρωτόδικη απόφαση με αποτέλεσμα την εκ νέου εκδίκαση της υπόθεσης από μηδενική βάση. Η αντι-έφεση εξυπηρετεί τον πάγιο πολιτικό στόχο της εξουσίας να απονοηματοδοτήσει τον αναρχικό αγώνα. Σε μια προσπάθεια να εγείρει τα συντηρητικά της κοινωνίας, παρουσιάζει τους αναρχικούς ως αδίστακτους δολοφόνους αθώων πολιτών, επιχειρώντας συγχρόνως να αποπολιτικοποιήσει την δράση των ένοπλων οργανώσεων, γι’αυτό εδώ και αρκετά χρόνια εμμένει στις θεωρίες σύμπλευσης αναρχικών – ποινικών, ύπαρξης επαναστατικού ταμείου κ..λ.π
Σε περιόδους κρίσης το κράτος θωρακίζεται μέσω των μηχανισμών του (δικαιοσύνη-κατασταλτικές δυνάμεις), καταστέλλοντας τον εσωτερικό εχθρό, με την επιβολή εξοντωτικών ποινών και αυτό φαίνεται από τις καταδικαστικές αποφάσεις μιας σειράς δικών που αφορούν υποθέσεις αναρχικών συντρόφων.
Από τη μεριά μας θεωρούμε ότι οι πολιτικές δίκες δεν είναι μόνο ένα πεδίο που αφορά τους έγκλειστους και το κράτος, όπου το μόνο διακύβευμα σε αυτές είναι το ύψος των ποινών, αλλά ως ένα πεδίο όξυνσης και προώθησης του αγώνα.
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗΣ
ΑΓΩΝΑΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
21/11, 9 πμ, ΕΦΕΤΕΙΟ (ΛΟΥΚΑΡΕΩΣ)
Συνέλευση αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους,
φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές