https://athens.indymedia.org/post/1566835/
από Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους, τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές 16/12/2016 11:04 μμ.
Ένα κίνημα οφείλει να έχει τη συνείδηση πως η υπεράσπιση των αιχμαλώτων του, των πολιτικών κρατούμενων, είναι πρωταρχικό καθήκον ζωτικής σημασίας για την ίδια του την ύπαρξη και την εξέλιξή του.
Παρέμβαση της Συνέλευσης Αλληλεγγύης για τις άδειες των πολιτικών κρατουμένων σε εκδήλωση στη Νομική βιβλιοθήκη
Σήμερα, Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση σε εκδήλωση – βιβλιοπαρουσίαση στην Νομική βιβλιοθήκη, όπου παραβρίσκονταν ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Σύριζα Ν. Ξυδάκης, οι τέως υπουργοί Αθανασίου (υπουργός Δικαιοσύνης) η Άννα Ψαρούδα Μπενάκη (τέως πρόεδρος της βουλής), καθώς και πλήθος ανώτατων δικαστικών. Ενώ, στους ομιλητές ήταν ο Θ. Φορτσάκης (τέως Πρύτανης και νυν Βουλευτής της Ν.Δ.), ο Δ. Ασπρογέρακας (Πρόεδρος της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος), ο Μ. Δημόπουλος (Πρύτανης Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών), ο Κ. Μενουδάκος (πρώην Πρόεδρος ΣτΕ, νυν Πρόεδρος Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα) και άλλοι.
Η παρέμβαση πραγματοποιήθηκε κατά την διάρκεια της ομιλίας του Δ. Ασπρογέρακα, όπου για πολλά χρόνια διετέλεσε εισαγγελέας για θέματα «τρομοκρατίας», όπου στο «πλούσιο» βιογραφικό του, εκτός των άλλων περιλαμβάνονται και οι προφυλακίσεις συγγενών των μελών της Σ.Π.Φ.
Κατά την διάρκεια της παρέμβασης διακόπηκε η βιβλιοπαρουσίαση, ανοίχτηκε πανό, φωνάχτηκαν συνθήματα, πετάχτηκαν τρικάκια και διαβάστηκε κείμενο της Συνέλευσης Αλληλεγγύης σχετικό με τις άδειες των πολιτικών κρατουμένων. Ακολουθεί το κείμενο που διαβάστηκε :
Άμεση χορήγηση αδειών στους πολιτικούς κρατούμενους
Οι άδειες είναι μια κατάκτηση των κρατουμένων, ως αποτέλεσμα πολύχρονων αγώνων. Υπό αυτό το πρίσμα, δεν είναι ούτε προνόμιο ούτε κάποια ανθρωπιστική παραχώρηση από την πλευρά του κράτους.
Για κάθε κρατούμενο η άδεια αντιπροσωπεύει ανάσες «ελευθερίας».
Το κράτος όμως, αποβλέπει στο να εκμεταλλευτεί αυτή τη συνθήκη. Αφενός, χρησιμοποιώντας την σαν βαλβίδα αποσυμπίεσης της οργής που συσσωρεύεται στις φυλακές και αφετέρου να μετατρέψει αυτήν την κατάκτηση σε εκβιασμό για πειθαρχημένες συμπεριφορές, κρατώντας συγχρόνως σε μια διαρκή ομηρία το σύνολο των κρατουμένων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο επαναστάτης Δημήτρης Κουφοντίνας που βρίσκεται στην φυλακή πάνω από 14 χρόνια, ο οποίος εδώ και χρόνια πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Στο πρόσωπό του όμως, έχουν φανεί ξεκάθαρα μια σειρά επιδιώξεων του κράτους, τόσο για πολιτικούς λόγους, που έχουν να κάνουν με την δράση του στην οργάνωση 17Ν, τη στάση που κράτησε κατά την σύλληψη του αλλά και σε όλη την διάρκεια της φυλάκισής του έως σήμερα, ενώ το κράτος τη χρησιμοποιεί για να παραδειγματίσει το σύνολο των πολιτικών κρατουμένων, καθώς και τις νέες γενιές αγωνιστών.
Οι προθέσεις αυτές φάνηκαν στο σκεπτικό, που συνόδευε την απόρριψη της προτελευταίας αίτησης του για άδεια, όπου ανάμεσα στα άλλα αναφέρεται, ότι παραμένει αμετανόητος ως προς την επιλογή του ένοπλου αγώνα, γράφει πολιτικά κείμενα που αποδεικνύουν το αμετανόητο φρόνημα του κλπ. Το ίδιο συνέβη και πριν λίγες μέρες όπου για άλλη μια φορά το συμβούλιο της φυλακής πιστό στις άνωθεν εντολές που λαμβάνει από το υπουργείο δικαιοσύνης και την αντιτρομοκρατική απέρριψε εκ νέου την αίτηση που είχε υποβάλει για την χορήγηση άδειας που δικαιούται. Το ίδιο συνέβη και με την αίτηση του σύντροφου Κώστα Γουρνά, όπου η εισαγγελέας των φυλακών Κορυδαλλού στην αιτιολόγησης της, για την αρνητική της ψήφο ανέφερε χαρακτηριστικά «μα εσείς είστε αμετανόητος».
Η εισαγγελέας της φυλακής Σταματίνα Περιμένη λειτουργώντας ως νέα στρατοδίκης της μετεμφυλιακής περιόδου ζητάει αποκήρυξη του ένοπλου αγώνα, αυτολογοκρισία των πολιτικών κρατουμένων, να σκύψουν το κεφάλι, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά ότι, το κράτος ζητάει δηλώσεις μετανοίας έστω και έμμεσα.
Σε ότι αφορά τους πολιτικούς κρατούμενους και το ζήτημα των αδειών, σαφέστατα είναι συνέχεια του ειδικού καθεστώτος εξαίρεσης, το οποίο τίθεται σε ισχύ γι’ αυτούς από την πρώτη μέρα της σύλληψής τους. Τρομονόμοι, ειδικές συνθήκες διεξαγωγής των δικών, ειδικές συνθήκες κράτησης κλπ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της «ειδικής» αντιμετώπισης των πολιτικών κρατουμένων αποτελεί η πρόσφατη επιδίωξη να φιμώσουν τον Δ. Κουφοντίνα απαγορεύοντας του να μιλήσει σε εκδήλωση αλληλεγγύης, κλείνοντας παράλληλα και την σχολή με την συνδρομή των ΜΑΤ. Στην επιχείρηση φίμωσης συνεργάστηκαν άψογα οι πανεπιστημιακές αρχές της Νομικής Σχολής, η διεύθυνση των φυλακών και τα υπουργεία Δικαιοσύνης και Δημόσιας τάξης. Αποδεικνύοντας περίτρανα τον φόβο τους ως προς την επικινδυνότητα του επαναστάτη Κουφοντίνα για την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων, όχι μόνο όσο αφορά την δράση που αυτός είχε αλλά και τον λόγο του σήμερα.
Το επόμενο διάστημα, το ζήτημα των αδειών θα αποτελέσει πεδίο σύγκρουσης με το κράτος, τόσο από την πλευρά των πολιτικών κρατουμένων όσο και από το σύνολο του ανταγωνιστικού κινήματος.
«Κανένα καθεστώς εξαίρεσης – Άδειες σε όλους τους κρατούμενους με την συμπλήρωση του 1/5 της ποινής τους χωρίς προϋποθέσεις και περιοριστικούς όρους».
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους,
τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές