https://athens.indymedia.org/post/1576279/
20/07/2017 2:25 μμ.
Ούτε αθώοι, ούτε ένοχοι απλά αγωνιστές που δίνουμε μάχες ενάντια σε κράτος και καπιταλισμό. Αυτοί που αντιστεκόμαστε και με την στάση ζωή μας αποδεικνύουμε έμπρακτα ότι τα σχέδια τους για μια κοινωνία υποταγής και εκμετάλλευσης δεν θα περάσουν αμαχητί.
Η αντιτρομοκρατική εκστρατεία του κράτους έχει συνέχεια…
Αυτό το κείμενο αποτελεί μια συνολική τοποθέτηση που αφορά την ενημέρωση του κινήματος αλληλεγγύης σχετικά με την εισαγγελική πρόταση και την παραπομπή μας σε ένα δικαστήριο με ένα κατηγορητήριο που είναι ικανό να γεμίσει ένα εισαγγελικό γραφείο. Είναι επίσης μια ανάδειξη των συνεχιζόμενων μεθοδεύσεων και της κατασταλτικής επίθεσης που εκφράζεται μέσα από τον εισαγγελέα Ασπρογέρακα του οποίου τα λεγόμενα θα αναλύσω στην συνέχεια.
Εδώ και λίγες μέρες ενημερώθηκα σχετικά με την εισαγγελική εισήγηση προς το συμβούλιο εφετών το οποίο καλείται πλέον βάση αυτής να εκδώσει το βούλευμα που θα με παραπέμψει σε μια δίκη – παρωδία. Η συγκεκριμένη εισήγηση αποτελεί ένα πραγματικό μνημείο μεροληψίας που επιχειρεί να ντύσει με την επίσημη νομική γλώσσα τα ευφάνταστα σενάρια της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας.
Συντροφικές, φιλικές και οικογενειακές σχέσεις αποτελούν αποδεικτικά στοιχεία ενοχής, η βιομηχανία κατευθυνόμενων αναγνωρίσεων των αστυνομικών διευθυντών αποτελεί επαρκές στοιχείο δίωξης, ο αντιτρομοκρατικός νόμος (187Α) γίνεται πέρα από την αιχμή του νομικού οπλοστασίου του κράτους για την καταστολή του των δυναμικών μορφών αγώνα, εργαλείο πολιτικών διώξεων και μέσο επιβεβαίωσης των καθοδηγούμενων σεναρίων των αστυνομικών ρεπόρτερ με τις νομικές ακροβασίες να καλύπτονται πίσω από την δημιουργική ασάφεια του 187Α.
Όπως σωστά λέγεται ο διάβολος κρύβεται πάντα στις λεπτομέρειες, μέσα στην εισαγγελική εισήγηση λοιπόν διατυπώνεται η πρόταση να μου ασκηθεί νέα δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες με βάση τον 187Α ώστε να προφυλακιστώ εκ νέου, να παραταθεί η προφυλάκιση μου για 12 ακόμα μήνες πέραν του 18μήνου ώστε να μην αποφυλακιστώ μετά την συμπλήρωση του όπως ορίζει ο νόμος.
Η σκοπιμότητα αυτής της δίωξης εντοπίζεται για όποιον την αναζητήσει στην κοινή λογική από την στιγμή που τα χρήματα αυτά βρέθηκαν σπίτι μου από την αρχή της σύλληψης μου και όχι σε μεταγενέστερο χρόνο ώστε να μπορεί κάποιος να επικαλεστεί ότι προέκυψαν νέα στοιχεία. Την δε προέλευση των χρημάτων αυτών την έχω αναφέρει σε απολογητικό μου υπόμνημα στον ειδικό εφέτη ανακριτή που χειρίζεται την υπόθεση. Είναι τόσο άτεχνη και απροκάλυπτη η πρόθεση τους να παρατείνουν πραξικοπηματικά την προφυλάκιση μου που δεν ενδιαφέρονται ούτε για τα στοιχειώδη νομικά προσχήματα που θα τους εξασφάλιζαν μια κάλυψη στις μεθοδεύσεις τους.
***************
Η συγκεκριμένη νέα δίωξη όμως πέρα από όλα τα άλλα είναι και εξοργιστικά προκλητική. Οι αναρχικοί δεν έχουν πρόθεση να πλουτίσουν και να ανελιχτούν στον συστημικό βούρκο, αυτές είναι οι ποταπές επιλογές των ανθρώπων που εκπροσωπούν την κυριαρχία και οι οποίες κουβαλάνε και τις αντίστοιχες αξίες εμμονικά προσκολλημένες στην αναζήτηση του κέρδους με κάθε κόστος.
“Νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες” διαπράττουν κατ’ εξακολούθηση όσοι στελεχώνουν της υψηλόβαθμες θέσεις της αστυνομικής και δικαστικής εξουσίας, οι μεγαλοδημοσιογράφοι, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, τα golden boys των πολυεθνικών, οι διευθυντές δημόσιων οργανισμών, το πολιτικό προσωπικό, οι πρόθυμοι αυλικοί των υπερεθνικών οργανισμών.
“Ξέπλυμα βρώμικου χρήματος” διαπράττουν κατ εξακολούθηση όλοι όσοι αναφέρονται παραπάνω, μέσα από τις offshore που στήνονται για αυτόν ακριβώς τον λόγο , τις ανώνυμες εταιρίες τους, την μεταφορά του πλούτου τους σε φορολογικούς παραδείσους, την προκλητική φοροαπαλλαγή τους, την πρόσληψη εξειδικευμένων τεχνοκρατών για την διευκόλυνση των παραπάνω εγκλημάτων.
Ακριβώς επειδή ζούμε σε μια κυνική εποχή όπου οι μάσκες της αστικοδημοκρατικής διαχείρισης έχουν καταρρεύσει και η καπιταλιστική κρίση οξύνεται όσοι μιλάνε για αστική δικαιοσύνη έχουν ένα πτώμα στο στόμα τους. Όσοι μιλάνε για αστική δικαιοσύνη ας ρίξουν μια ματιά στις δεκάδες περιπτώσεις προκλητικής νομικής ασυλίας και δικαστικών αποφάσεων σκάνδαλο που εκδίδονται για τα παιδιά του συστήματος που ληστεύουν, λεηλατούν, εξαπατούν, εμπορεύονται τόνους ναρκωτικών, δολοφονούν. Όσοι μιλάνε για την ανεξαρτησία της αστικής δικαιοσύνης ας ρίξουν μια ματιά στο γεγονός ότι προαπαιτούμενο για την καταβολή της επόμενης μνημονιακής δόσης αποτελεί η δικαστική απαλλαγή των μεγαλοστελεχών του ΤΑΙΠΕΔ που διώκονταν σε βαθμό κακουργήματος για απάτες εις βάρος του δημοσίου.
***************
Ας επιστρέψουμε όμως στην νέα δίωξη που προτείνει ο εισαγγελέας Ασπρογέρακας διότι αυτή αποτυπώνει και έναν επίσης καινοφανή νομικό παραλογισμό. Όταν συνελήφθη οδηγήθηκα στην φυλακή έχοντας μια ποινή 7 χρόνων για τα πλημμελήματα της υπόθεσης των “ληστών με τα μαύρα” καθώς και την υποδικία για την απαλλοτρίωση στην Εθνική Τράπεζα στην οδό Σόλωνος. Άσκησα έφεση για την συγκεκριμένη ποινή και αθωώθηκα όπως επίσης αθωώθηκα ομόφωνα και για την αποδεδειγμένη πλέον αστυνομική σκευωρία που αποτέλεσε την αιτία για την οποία φυγοδικούσα όλα αυτά τα χρόνια αρνούμενος να παραδώσω την ελευθερία μου στην τύχη των διωκτών μου.
Μετά την αθώωση μου ξεκίνησε η έναρξη της τωρινής προφυλάκισης η οποία αφορά ένα νομικό κατασκεύασμα γραμμένο από τα βρώμικα χέρια της δικαστικής μαφίας το οποίο αποτελεί την συνέχεια του στρατηγικού μοντέλου διώξεων που έχει εφαρμοστεί εναντίων της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς που βρίσκει τις ρίζες του στην δεκαετία του 90’ στην Ιταλία με την περίφημη ανύπαρκτη οργάνωση ORAI η οποία αποτέλεσε το όχημα για μια σειρά διώξεων και φυλακίσεων ενάντια σε αγωνιστές του Ιταλικού αναρχικού κινήματος.
Στην περίπτωση μας η οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας χρησιμοποιείται ως μια οργάνωση ομπρέλα για την οποία κατηγορούμε ότι συμμετείχα χωρίς κανένα απολύτως στοιχείο που να τεκμηριώνει την οποιαδήποτε συμμετοχή μου σε αυτήν. Με την συγκεκριμένη δίωξη αναβαθμίζεται επίσης και το σύνολο των κατηγοριών αφού όλες οι απαλλοτριώσεις τραπεζών για τις οποίες κατηγορούμαστε αποτελούν δράση για την χρηματοδότηση του Επαναστατικού Αγώνα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της συγκεκριμένης αντιτρομοκρατικής στρατηγικής διώξεων αποτελούν οι σύντροφοι Κώστας Σακκάς και Μάριος Σεισίδης. Ο μεν Κώστας αυτή την στιγμή έχει καταδικαστεί ως μέλος της ΣΠΦ ενώ θα δικαστεί κατηγορούμενος και ως μέλος του Επαναστατικού Αγώνα ενα πρωτοφανές νομικό παράδοξο στο οποίο ένα πρόσωπο κατηγορείτε για συμμετοχή σε δύο διαφορετικές ένοπλες οργανώσεις. Ο δε Μάριος παραπέμπεται για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και οπλοκατοχή για χρήματα που βρέθηκαν στο σπίτι μου και έχω δηλώσει ότι μου ανήκουν και για 2 καραμπίνες που βρέθηκαν εντός αυτού και ανήκουν στην ιδιοκτήτρια του σπιτιού κάτι που έχει δηλώσει στις αρχές μαζί με τις άδειες οπλοκατοχής αφού τις κατείχε νόμιμα.
Είναι εκεί ακριβώς που γίνεται αντιληπτό το βάθος και η λογική των κατασταλτικών πειραμάτων της εξουσίας σε βάρος μας όσο εμείς παραμένουμε αμέτοχοι και δεν υψώνουμε αναχώματα σε αυτά τα όργια κατασταλτικής αυθαιρεσίας.
Είμαι της άποψης ότι η ένταση αλλά και η στόχευση της καταστολής βρίσκεται πάντα σε άμεση συνάρτηση με της κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες της εκάστοτε εποχής και αντανακλά και το επίπεδο της σύγκρουσης μεταξύ του ανατρεπτικού κινήματος και του κράτους.
Στην εποχή μας η καταστολή δεν αποτελεί ένα περιστασιακό φαινόμενο αλλά μια μόνιμη και διαρκής συνθήκη. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια αντιτρομοκρατική σταυροφορία με αιχμή το δικαστικό σώμα και την αντιτρομοκρατική οι οποίοι “λύνουν και δένουν” έχοντας προχωρήσει σε νομικά πραξικοπήματα που δεν θα διανοούμασταν στο παρελθόν. Είναι έκδηλο πλέον ότι στρατηγικός στόχος του καθεστώτος εξαίρεσης που οικοδομείται μεθοδικά από το πολιτικό προσωπικό όλων των αποχρώσεων είναι η διεύρυνση της συγκεκριμένης αντιτρομοκρατικής σταυροφορίας σε όλο το κοινωνικό φάσμα όσων αντιστέκονται στις επιταγές κράτους και κεφαλαίου θέλοντας έτσι να δοθεί το ξεκάθαρο μήνυμα ότι η μάχη για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας είναι μάταιη. Ότι όσοι επιχειρήσουν να στήσουν οδοφράγματα στην ατσάλινη μπότα της καταστολής θα τιμωρηθούν παραδειγματικά. Η πραγματική τρομοκρατία λοιπόν έχει τα κέντρα εξαγωγής της στα υπουργεία, στις στρατιωτικές βάσεις, στα σώματα καταστολής, στα οικονομικά επιτελεία των ελίτ. Το είδαμε στις προφυλακίσεις των συγγενών μελών της ΣΠΦ, στην αποδεδειγμένη σκευωρία που έστησε η αντιτρομοκρατική και ο Χαρδαλιάς εναντίων του Τάσου Θεοφίλου, στις αντιτρομοκρατικές διώξεις εναντίων κατοίκων στις Σκουριές, στην καταδίκης της Ηριάνας και του Περικλή με νομικά σκεπτικά τα οποία είναι τόσο προκλητικά που αναγκάζουν ακόμα και παράγοντες του αστικού κοινοβουλίου να σταθούν απέναντι τους σπεκουλάροντας ταυτόχρονα πάνω στο κίνημα αλληλεγγύης. Το βλέπουμε στο ειδικό καθεστώς εξαίρεσης που χτίζεται γύρω από τους πολιτικούς κρατούμενους σε κάθε στάδιο της κράτησης τους με της διαδοχικές προφυλακίσεις, τις εξοντωτικές καταδίκες, την απόρριψη τακτικών αδειών σε αμετανόητους αγωνιστές, την αδιάκοπη κρατική προπαγάνδα εναντίων τους ακόμα και όταν αυτοί βρίσκονται στην φυλακή.
***************
Επιστρέφοντας στην δική μου υπόθεση πέρα από το κατασκευασμένο κατηγορητήριο και τους κατασταλτικούς αντιτρομοκρατικούς πειραματισμούς είχα την ατυχία μετά την αθώωση μου να χάσω και τον έναν χρόνο που βρισκόμουν στην φυλακή. Ένα νομικό κενό στον ποινικό κώδικα έχει δώσει την δυνατότητα στο κράτος να μην υπολογίζει καθόλου ως πραγματικό χρόνο κράτησης τον έναν χρόνο που βρισκόμουν στην φυλακή διότι με βάση της λογική τους μετά την αθώωση μου αποφυλακίστηκα τυπικά και η επόμενη προφυλάκιση που ξεκινάει δεν λαμβάνει υπόψιν τον έναν χρόνο που βρισκόμουν είδη στην φυλακή.
Με βάση αυτή την πραγματικά εφιαλτική ερμηνεία του νόμου όπου χρόνια πραγματικής ζωής πίσω από τα κάγκελα πετιούνται στα σκουπίδια ενός βαρελιού χωρίς πάτο ενώ βρίσκομαι για 26 μήνες στην φυλακή χωρίς κάποια καταδίκη και έχοντας είδη αθωωθεί από το δικαστήριο που αποτέλεσε τον λόγο που φυγοδικούσα, αυτή την στιγμή κινδυνεύω να προφυλακιστώ εκ νέου με την κατηγορία του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, κατηγορία η οποία είναι προσβλητική για μένα τόσο ηθικά όσο και πολιτικά. Στόχος αυτής της δεύτερης προφυλάκισης είναι να μην υπάρξει κίνδυνος να αποφυλακιστώ με το 18μηνο της προφυλάκισης το οποίο λήγει τον Δεκέμβρη. Ένας κίνδυνος ο οποίος έχει προκύψει επειδή όλο αυτό τον καιρό αδυνατούν να δέσουν τα στοιχεία ώστε να τα παρουσιάσουν σε ένα δικαστήριο με αξιώσεις να καταδικαστώ. Και πως θα μπορούσαν άλλωστε αφού τα στοιχεία εναντίων μου είναι εντελώς ανύπαρκτα και το έχω αποδείξει τόσο με τα απολογητικά υπομνήματα μου στους ειδικούς εφέτες ανακριτές όσο και με τις δημόσια κείμενα που έχω βγάλει το διάστημα που είμαι κρατούμενος.
Ενορχηστρωτής της συγκεκριμένης μεθόδευσης η οποία έχει στόχο την προσωπική μου εξόντωση και ταυτόχρονα την πολιτική μου απαξίωση είναι ο εισαγγελέας Δημήτρης Ασπρογέρακας γνωστός για την μακροχρόνια θητεία του στο πεδίο της αντιτρομοκρατίας έχοντας δώσει όλα τα διαπιστευτήρια στους προϊσταμένους τους ώστε να αποτελεί ένα δικαστικό εργαλείο οικουμενικής χρήσης ανεξαρτήτως του ποιος βρίσκεται στην κυβέρνηση.
Το μένος του συγκεκριμένου επίδοξου κυνηγού κεφαλών είναι τέτοιο το οποίο τον αναγκάζει να προβαίνει σε δηλώσεις οι οποίες εκθέτουν όχι μόνο τον ίδιο αλλά και το σύνολο της αστικής δικαιοσύνης που πιστά εκπροσωπεί.
Πριν λίγες μέρες η βοηθός του συνήγορου μου είχε πάει στο εφετείο ζητώντας ορισμένα αντίγραφα της δικογραφίας και θέλοντας να διευθετήσει ορισμένες δικονομικές εκκρεμότητες σχετικά με την υπόθεση μου. Κατά την διάρκεια της επίσκεψης της εμφανίστηκε μαινόμενος ο Ασπρογέρακας ο οποίος μέσα στο παραλήρημα του είπε χωρίς ντροπή “μας κούρασε ο Τσιρώνης πείτε του ότι δεν υπάρχει περίπτωση να αθωωθεί στο δικαστήριο” και συνέχισε λέγοντας “δεν δίνουμε καμία άλλη προθεσμία για τίποτα ξέρω ότι κινδυνεύει να βγει με 18μηνο και αυτό δεν πρόκειται να συμβεί”.
Οι συγκεκριμένες παραληρηματικές δηλώσεις έχουν κομβική πολιτική σημασία και αναδεικνύουν με τον πιο εμφανή τρόπο τα σκεπτικά όσων στελεχώνουν τις θέσεις εξουσίας που αποτελούν εφαλτήρια όξυνσης του πολέμου εναντίων των αναρχικών και του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος. Ανθρωπάκια μικρόψυχα, γεμάτα αλαζονεία και έπαρση, βουτηγμένα στην υποκρισία, καταρρίπτουν με δύο φράσεις όλο το κατασκεύασμα του νομικού τους πολιτισμού όταν πρόκειται για πολιτικούς αντιπάλους του κράτους και του κεφαλαίου. Εκεί τα ανθρώπινα δικαιώματα, το δικαίωμα σε μια δίκαιη δίκη, η δυνατότητα ολοκληρωμένης νομικής υπεράσπισης, το τεκμήριο της αθωότητας για τον κατηγορούμενο, όλα αυτά που αποτελούν τις βασικές αξίες πάνω στις οποίες στηρίζεται ο νομικός πολιτισμός της δημοκρατίας καταρρέουν σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Εκεί γίνεται εμφανές ότι η δικαιοσύνη τους είναι ένας μηχανισμός ταξικής κυριαρχίας που λειτουργεί πάντα προς όφελος της αστικής τάξης, το ατσάλινο πλέγμα της οποίας απλώνεται για να υπερασπιστεί τα συμφέροντας της και να καταδιώξει με λύσσα όσους αγωνίζονται εναντίων τους.
***************
Τα ερωτήματα λοιπόν είναι απλά και ξεκάθαρα.
Τι παρασκηνιακές εντολές θα δοθούν στην σύνθεση του δικαστηρίου για την καταδίκη μου?
Τι μεθοδεύσεις έχουν προηγηθεί ώστε ο Ασπρογέρακας να προδικάζει με απόλυτη βεβαιότητα την καταδίκη μου ενώ δεν υπάρχει το παραμικρό επιβαρυντικό στοιχείο εις βάρος μου?
Ποια είναι αυτά τα υπόγεια δίκτυα ανάμεσα στα αντιτρομοκρατικά επιτελεία και το δικαστικό σώμα τα οποία επιτρέπουν της προμελετημένες καταδίκες εναντίων αγωνιστών ενώ ακόμα δεν έχει κλείσει το βούλευμα για την παραπομπή μας στο δικαστήριο?
Με ποιανού την εντολή οργανώθηκε πραξικοπηματικά το στήσιμο της απόπειρας εκ’ νέου προφυλάκισης μου το οποίο μνημονεύεται στην εισαγγελική πρόταση του Ασπρογέρακα ?
Πως είναι δυνατόν να αντικρούσω τους προσβλητικούς ισχυρισμούς περί ξεπλύματος όταν ο άνθρωπος στον οποίο θα απολογηθώ είναι ο ενορχηστρωτής της συγκεκριμένης δίωξης και φαίνεται να έχει και γνώσεις για ένα σύνολο κρατικών – παρακρατικών κινήσεων εις βάρος μου με σκοπό να προφυλακιστώ εκ’ νέου και στην συνέχεια να καταδικαστώ όπως δήλωσε ξεκάθαρα ο ίδιος?
Ερωτήματα τα οποία έχουν ρητορικό χαρακτήρα εφόσον όπως είπα και πιο πάνω δεν αποτελούν τίποτα παραπάνω από την συνέχιση μιας αντιτρομοκρατικής στρατηγικής που εφαρμόζεται με σχέδιο και μεθοδικά εναντίων των αναρχικών κρατουμένων και του κινήματος από την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και μετά.
Αυτό όμως το οποίο έχει πραγματικό χαρακτήρα είναι οι απαντήσεις που οφείλουμε να δώσουμε ατομικά και συλλογικά απέναντι σε αυτή την εχθρική πραγματικότητα. Σε ότι με αφορά ας γίνει ξεκάθαρο ότι σε περίπτωση που ασκηθεί η συγκεκριμένη δίωξη εναντίων μου θα αντισταθώ με κάθε διαθέσιμο μέσο απέναντι στα δικαστικά πραξικοπήματα και την απόπειρα εξόντωσης μου.
Ένας αγώνας ο οποίος αποτελεί κομμάτι του αγώνα ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης και τις δικαστικές και αστυνομικές μεθοδεύσεις που κράτος και κεφάλαιο δημιουργούν για να υπερασπιστούν την κυριαρχία τους.
Η σύγκρουση ανοίγει περάσματα και δημιουργεί παρακαταθήκες τις οποίες όσοι αγωνίζονται μέσα από τις γραμμές του ανατρεπτικού κινήματος πρέπει να τις αξιοποιούν και να τις υπερασπίζονται όταν αυτές απειλούνται. Είναι δεδομένο λοιπόν πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από την οργάνωση του κινήματος αλληλεγγύης και των πολιτικών κρατουμένων ώστε να δώσουν την μάχη απέναντι στο καθεστώς εξαίρεσης με αξιώσεις και να το συντρίψουν. Μια μάχη η οποία θα κρίνει και την ίδια την πολιτική επιβίωση μας ως ανατρεπτικό κίνημα αφού αν ηττηθούμε αυτό θα σημαίνει και την ολοκληρωτική μας παράδοση στις αδηφάγες ορέξεις τους.
Όπως σωστά έχει ειπωθεί νίκη είναι ο ίδιος ο αγώνας, γιατί μέσα από αυτόν χτίζουμε τις κοινότητες που θέλουμε να ζήσουμε όταν τελειώσουμε οριστικά με την εξουσία του κράτους και του κεφαλαίου. Στην ιστορία η έννοια της ουδετερότητας καταγράφεται πάντα ως σύμπλευση με τους κυρίαρχους, με αυτούς που επιχειρούν να γίνουν οι μοναδικοί αφηγητές της. Εμείς έχουμε εδώ και χρόνια διαλέξει την πλευρά όσων αγωνίζονται για να καταργήσουν την δικτατορία του κόσμου της εξουσίας πάνω στις ζωές μας, την πλευρά εκείνων που τολμάνε, ρισκάρουν, ματώνουν.
Από τους φλεγόμενους δρόμους του Αμβούργου, τους βανδαλισμένους εμπορικούς δρόμους της αθηναϊκής μητρόπολης, τους αλληλέγγυους που γεμίζουν ασφυκτικά μια δικαστική αίθουσα, στα συνωμοτικά ραντεβού όσων απεργάζονται σχέδια ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης και τα ειλικρινή χαμόγελα μεταξύ συντρόφων που υποδηλώνουν ότι τα στοιχήματα μας παραμένουν ανοιχτά.
Έτσι και εγώ μέσα από τα τείχη δηλώνω το δικό μου παρών απέναντι στα δικαστικά πραξικοπήματα και το καθεστώς εξαίρεσης. Όσοι νομίζουν ότι παίζουν μπάλα με τις ζωές μας σε άδειο γήπεδο πλανιούνται πλάνην οικτρά. Η συλλογική ανατρεπτική μνήμη έχει κρατήσει μια ξεχωριστή θέση όλους όσους πλήγωσαν με τον πιο πρόστυχο τρόπο των αγώνα για ελευθερία κλειδώνοντας τον μέσα σε τέσσερις τείχους. Την θέση που είχαν πάντα οι εκφραστές της εκάστοτε τυραννίας, στα σκουπίδια της ιστορίας.
Κλείνοντας θα ήθελα να επισημάνω για άλλη μια φορά πως για μένα δεν υπάρχει κανένας διαχωρισμός όσον αφορά την αλληλεγγύη ανάμεσα σε αθώους και ένοχους πολιτικούς κρατούμενους. Αυτές είναι διαχωριστικές λογικές που εξυπηρετούν την στρατηγική της καταστολής αφού αφήνει εκτεθειμένους συντρόφους στα νύχια της.
Ούτε αθώοι, ούτε ένοχοι απλά αγωνιστές που δίνουμε μάχες ενάντια σε κράτος και καπιταλισμό. Αυτοί που αντιστεκόμαστε και με την στάση ζωή μας αποδεικνύουμε έμπρακτα ότι τα σχέδια τους για μια κοινωνία υποταγής και εκμετάλλευσης δεν θα περάσουν αμαχητί.
Με νύχια και με δόντια θα διατηρήσουμε ζωντανό το όραμα μας για την κοινωνική χειραφέτηση και την ελευθερία. Για την μέρα που θα είμαστε όλοι ελεύθεροι.
Να τσακίσουμε το ειδικό καθεστώς εξαίρεσης ενάντια στους πολιτικούς κρατούμενους!
Αλληλεγγύη σε όλους τους αιχμάλωτους συντρόφους!
Ιούλιος 2017 – φυλακές Κορυδαλλού
Γρηγόρης Τσιρώνης
Αρχεία: