https://athens.indymedia.org/post/1576313/
21/07/2017 12:12 μμ.
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΠΟΛΑΣ ΡΟΥΠΑ ΚΑΙ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ ΣΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ 1ης ΔΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ, ΣΤΙΣ 5 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017, ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΕΤΑΝΟΗΜΕΝΟΥ ΠΡΩΗΝ ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΠΕΡΙ ‘‘ ΗΤΤΑΣ ’’
ΡΟΥΠΑ:
Κατ’ αρχήν να πω ότι πιστεύω ότι είναι ποινικά αδιάφορα όλα αυτά ούτως ή άλλως.
Δεν είναι η ουσία εκεί. Δεν έγινε τίποτα προχθές ( στις 30 Ιουνίου ).
Δηλαδή έγινε μια επίθεση, αυτό ήταν, υπήρχε ένα υβρεολόγιο, τέλος πάντων συμβαίνουν αυτά. Ποινικά κολάσιμα κάτι εγώ δεν βρίσκω.
Πολιτικά κολάσιμα βρίσκω πολλά, οπότε πρέπει να τοποθετηθώ γιατί εδώ είναι η ουσία όλης της ιστορίας και αυτό αφορά την ίδια την δίκη, το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον της ιστορίας μας.
Γι αυτό που ειπώθηκε την προηγούμενη φορά και για πρώτη φορά ειπώθηκε δημοσίως και μάλιστα μέσα σε μια αίθουσα δικαστηρίου που υποτίθεται για όλους και γι αυτούς που έχουν έρθει να παρακολουθήσουν την δίκη και γι αυτούς που δικάζονται είναι ο αντίπαλος το δικαστήριο, αυτός ο οποίος προωθεί την λογική και την πολιτική του εχθρού πάνω στους κατηγορούμενους, πρέπει να επισημάνω το εξής:
Ο εισαγγελέας του προηγούμενου δικαστηρίου, ο κ. Λιόγας μέσα στα πράγματα που είπε, είχε πει την εξής φράση: Εγώ την σχολίασα όταν κάναμε τον σχολιασμό εκτενώς με τον σύντροφο Μαζιώτη σε σχέση με την τοποθέτηση του εισαγγελέα στο προηγούμενο δικαστήριο προσπαθώντας να αποδομήσουμε αυτά που είπε, – είχαμε μείνει σε πολλά – εγώ είχα τονίσει κάποιο σε σχέση με αυτό αλλά όχι όλα. Όσον αφορά εμένα και το τι με αφορούσε μίλησα.
Μιλούσε ο κ. Λιόγας λοιπόν ότι είναι μάταια όλα αυτά που κάνετε. Είχε πει ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι με πολύ οδύνη αργότερα καταλαβαίνουν πόσο μάταια είναι, μετανιώνουν για αυτά που κάνουν.
Είχε πει ότι έχουν καταστραφεί οικογένειες από αυτές τις επιλογές, για ποιό λόγο λέει, για ένα μηδενικό! Για ένα ιδανικό, για ένα μηδενικό, για ένα τίποτα.
Αυτά τα είπε ο κ. Λιόγας. Ο κ. Λιόγας είναι στο αντίπαλο στρατόπεδο και είναι λογικό να λέει ό, τι θέλει. Εμένα αυτό δεν με αγγίζει.
Ο Επαναστατικός Αγώνας δέχθηκε το ’10 ένα χτύπημα, το ’14 δεύτερο, το ’17 τρίτο χτύπημα και είναι όρθιος.
Το τι λέει ο κ. Λιόγας ή ο κάθε κ. Λιόγας μέσα στα δικαστήρια ή έξω από τα δικαστήρια εφόσον είναι στο στρατόπεδο του εχθρού είναι αντιμετωπίσιμος για μένα.
Εμένα με πιάσανε το ’10 έγκυο, ανέλαβα την πολιτική ευθύνη, γέννησα μέσα στη φυλακή, βγήκα, πέρασα στην παρανομία, συνέχισα τον αγώνα, κάναμε πράγματα τα οποία ήταν μέσα στο πλαίσιο του Επαναστατικού Αγώνα από το 2003, δεν εγκαταλείψαμε τίποτα, δεν εγκαταλείψαμε την στρατηγική μας, έγινε η επίθεση ενάντια στην Τράπεζα της Ελλάδος, έδειξα την αλληλεγγύη μου στους πολιτικούς κρατούμενους με την ύψιστη δυνατή πράξη κινδυνεύοντας να σκοτωθώ εγώ η ίδια όταν πήρα το ελικόπτερο να πάω να κάνω μια μαζική απόδραση κρατουμένων, και τώρα με έπιασαν και βρίσκομαι εδώ μέσα για να πω ότι ο Επαναστατικός Αγώνας δεν ηττήθηκε και ούτε πρόκειται να ηττηθεί.
Δεν το κατάφερε το κράτος με την καταστολή, δεν το κατάφερε με την εκτέλεση του Φούντα, δεν το κατάφερε με τις συλλήψεις, δεν το κατάφερε που βγήκαμε στην παρανομία, δεν με άγγιξε εμένα το κράτος, με καταλαβαίνετε; Δεν με άγγιξε.
Ο Επαναστατικός Αγώνας θα είναι ζωντανός μέχρι να πεθάνουμε εμείς που είμαστε ζωντανοί.
Και λέω τώρα τα δεδομένα αυτά που είπε ο κ. Λιόγας, ότι όλα αυτά είναι μάταια, αυτά για τα οποία ο κατηγορούμενος στην προηγούμενη συνεδρίαση βγήκε πρώτος από το άλλο στρατόπεδο δημοσίως να πει και επωνύμως ότι το 2010 ο Επαναστατικός Αγώνας ηττήθηκε πολιτικά, να πάει να τα πει αυτά στο παιδί μου ότι ματαίως γεννήθηκε μέσα στη φυλακή, να πάει να πει ότι ματαίως εγώ βγήκα στην παρανομία, ότι ματαίως πήγα να σκοτωθώ για να βγάλω πολιτικούς κρατουμένους και ότι ματαίως η Αθανασοπούλου μπήκε σε μια ‘‘τελειωμένη’’ οργάνωση και ανέλαβε την πολιτική ευθύνη.
Ο Επαναστατικός Αγώνας δεν πέθανε.
Δεν πέθανε με τόσα χτυπήματα γιατί πιστέψαμε σε αυτό που κάναμε. Γιατί πιστεύουμε σε αυτό που κάνουμε.
Ο Επαναστατικός Αγώνας ξεκίνησε κα το όνομά του είναι η ψυχή του. Επαναστατικός Αγώνας.
Κοινώς, αγώνας για την Επανάσταση.
Αυτό το λέγαμε από το 2003, το λέγαμε όλα αυτά τα χρόνια και συνεχίζουμε να το λέμε.
Όποιος θέλει να λέει αυτό που ήμουνα δεν είμαι πια, ότι μετανιώνω, γιατί να σας πω κάτι , η πολιτική ήττα είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος με την μετάνοια, το ίδιο πράγμα είναι.
Απλώς δεν το ομολογούμε, γιατί; Γιατί πολύ απλά δεν μπορεί ο άλλος να βγει να πει ότι μετάνιωσα για τις επιλογές μου, ότι κάποτε έλεγα ότι ήθελα την επανάσταση και τώρα δεν την θέλω, ότι κάποτε έλεγα ότι είμαι επαναστάτης ενώ τώρα ότι δεν το ’χω πει!
Είναι δικαίωμά του να λέει ό, τι θέλει για τον εαυτό του ο καθένας.
Αλλά για τον Επαναστατικό Αγώνα δεν είναι δικαίωμά του να μιλάει και να πολεμάει εκ των έσω κανένας μα κανένας αυτή την οργάνωση.
Είναι ζωντανή, δεν εγκαταλείψαμε σε τίποτα, ούτε μια λέξη δεν εγκαταλείψαμε από όσα γράφαμε το 2003 και δώθε. Ούτε μια λέξη, ούτε στρατηγική, ούτε τίποτα.
Δεν έχει αλλάξει τίποτα.
Η επίθεση ενάντια στην Τράπεζα της Ελλάδας είναι η συνέχεια της στρατηγικής του ’08 που την είχαμε βγάλει συλλογικά.
Όποιος εγκαταλείπει τις γραμμές του είναι πρόβλημά του. Αλλά όταν το λες, θα το λες για τον εαυτό σου. Δεν θα πολεμάς αυτόν που συνεχίζει.
Εφόσον συμβαίνουν αυτά , αυτά τα λέω γιατί έχουν να κάνουν με το ίδιο το δικαστήριο.
Το δικαστήριο είναι μια δημόσια διαδικασία. Είναι μια δημόσια διαδικασία.
Ο καθένας παρακολουθεί και κρίνει και όλα αυτά δημοσιοποιούνται και θα δημοσιοποιούνται. Είναι μια ανοιχτή δημόσια διαδικασία.
Είναι μια πολιτική αντιπαράθεση. Μια πολιτική σύγκρουση.
Με την μόνη διαφορά ότι η σύγκρουση που έβαλε ο κ. Λιόγας στο προηγούμενο δικαστήριο, ότι ο Επαναστατικός Αγώνας είναι κάτι μάταιο.
Ε, λοιπόν εγώ λέω και θα το λέω δεν είναι μάταιο.
Θέλετε να κρίνετε επιεικώς οποιονδήποτε, να τον κρίνετε καλύτερα. Έτσι πρέπει.
Έτσι πρέπει, να κρίνετε επιεικώς, η δουλειά σας είναι να κρίνετε επιεικώς αυτούς που εγκαταλείπουν τις γραμμές τους.
Ο Επαναστατικός Αγώνας δεν έχει αλλάξει σε τίποτα.
Εδώ είμαστε για να υπερασπιστούμε τον Επαναστατικό Αγώνα από το 2003 μέχρι σήμερα.
Μισό λεπτό , δεν ολοκλήρωσα ( προσπαθεί ο πρόεδρος να διακόψει τη Ρούπα ).
Δεν γίνεται να διεξάγεται ( να γίνεται ) μια δίκη και να μένει μετέωρο αυτό που λέχθηκε, ότι ο Επαναστατικός Αγώνας ηττήθηκε το 2010 πολιτικά.
Γιατί εδώ είναι η απάντηση που πρέπει να δοθεί. Όλα τα άλλα που λέει και ο κ. εισαγγελέας, να τα εξετάσουμε, αυτά δεν είναι τίποτα. Απλώς συμβαίνουν. Ο καθένας ανάλογα με το επίπεδό του αντιδρά.
Ανάλογα με την πολιτική επάρκειά του αντιδρά. Εγώ δεν απλώνω χέρι.
Απλώνω χέρι αλλού, στην αντιτρομοκρατική όπως σας είπα. Έτσι είναι ο καθένας, ό, τι καταλαβαίνει κάνει. Και όπως νομίζει ότι μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του, τον υπερασπίζεται.
Πολιτικά όμως είναι ζήτημα για μένα της συνέχισης της ίδιας της διαδικασίας και δεν θα αφήσω
κανέναν να ξανα-αναφέρει την λέξη ήττα εδώ μέσα, την πολιτική ήττα.
Εσείς μπορείτε να λέτε ό, τι θέλετε, αυτό είναι μέσα στα πλαίσια της πολιτικής αντιπαράθεσης με σας.
Εσείς είστε οι απέναντι.
Αλλά από αυτή την μεριά ε, όχι. Δεν θα έρθουν να κάνουν τη δουλειά που τόσα χρόνια δεν κατάφερε το κράτος, να σκοτώσει πολιτικά τον Επαναστατικό Αγώνα άτομα μέσα από τις γραμμές υποτίθεται του αγώνα.
Αυτό είναι για πρώτη φορά που συμβαίνει, τουλάχιστον στην ελληνική ιστορία, εγώ δεν το έχω ξαναδεί.
Και είναι λογικό να συμβαίνει εδώ μέσα, γιατί; Γιατί πολύ απλά κάποιοι συνεχίζουν, δεν τα έχουν παρατήσει.
Και γιατί δεν έχουν πουλήσει ούτε μια λέξη από ότι είχανε πει.
Και επαναλαμβάνω, όποιος πιστεύει ότι ( από) όλα αυτά είναι πολιτικά ηττημένος, να πάει να τα πει στον τάφο του Λάμπρου Φούντα, ότι τσάμπα σκοτώθηκες ρε.
Να έρθει να το πει στο παιδί μας ότι τσάμπα τα τράβηξες όλα αυτά, να πάει να τα πει στην Αθανασοπούλου, ότι τσάμπα μπήκες μέσα και ανέλαβες ρε, 24 χρονών γυναίκα.
Και τσάμπα θα κάτσεις φυλακή γιατί όλα είναι μάταια. Και όποιος λέει ότι ο Επαναστατικός Αγώνας ηττήθηκε το 2010 εννοείται ότι όχι μόνο δεν υπερασπίζεται, δηλαδή η όποια αναφορά στον Επαναστατικό Αγώνα από άτομα τα οποία λένε ότι ο Επαναστατικός Αγώνας ηττήθηκε, είναι πολιτικό πλιάτσικο, τίποτε άλλο.
Δεν υπερασπίζεσαι κάτι που είναι νεκρό. Δεν υπερασπίζεσαι κάτι που έχει πεθάνει και έχει ηττηθεί.
Δεν υπερασπίζεσαι την ήττα. Δεν μπορεί να συνδυαστεί με κανένα λόγο.
Μισό λεπτό, μισό λεπτό. Να σας πω κ. πρόεδρε, έχω περάσει ό, τι έχω περάσει και θα κάτσω πολλά χρόνια φυλακή, θα μπω (για) πολλά χρόνια και στο κάτω- κάτω να σας το πω, δεν με ενδιαφέρει να μου μειώσετε ούτε μια μέρα ( την ποινή ).
Αλλά με ενδιαφέρει, είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για μένα να μην μείνει αυτή η φράση, ότι ο Επαναστατικός Αγώνας ηττήθηκε το 2010.
Τελεία και παύλα. Θα το λέω σε κάθε συνεδρίαση, σε κάθε συνεδρίαση.
Αυτά που λέω θα τα επαναλαμβάνω για να τα χωνέψουν όλοι και να μην ανοίξει κανένας το στόμα του να πει ότι έχει συμβεί αυτό και όχι μόνο αυτό, δεν θα ανοίξει κανένας το στόμα του να μιλήσει εξ ονόματος του Επαναστατικού Αγώνα από όλους αυτούς που πιστεύουν ότι ηττήθηκε το ’10.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ:
Την προηγούμενη φορά άρχισα να λέω κάποια πράγματα, κάποιους χαρακτηρισμούς και θα τους επαναλάβω και εδώ.
Ότι όποιος είναι προδότης και λιποτάκτης, όποιος είναι ‘‘ πρώην ’’, είναι ό,τι πιο αισχρό μπορεί να είναι.
Και αυτό αντικειμενικά ( σε ) όποιο στρατόπεδο και αν ανήκει, ακόμα και από το στρατόπεδο του εχθρού, αυτό το αντιλαμβάνονται ότι είναι αχρεία μια τέτοια στάση.
Το πρόβλημα δεν είναι τι είπα εγώ για τη Δάφνη όταν μίλησα στις 13 Ιούνη.
Το πρόβλημα είναι ότι συνεχίσαμε. Το πολιτικό πρόβλημα αυτού μου μίλησε την προηγούμενη φορά εναντίον μας και όλου του τσίρκου που ήρθε και του συμπαραστάθηκε ήταν ότι εμείς συνεχίσαμε μετά το 2010.
Αυτό ήταν το πρόβλημα.
Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει κατηγορία ότι εμείς είπαμε κάτι εναντίον του Λάμπρου Φούντα όταν εμείς συνεχίσαμε τον αγώνα του Λάμπρου Φούντα.
Έχουμε πει σε κείμενα και το έχω δηλώσει και εδώ στο εφετείο για την συμπλοκή της Δάφνης, ότι η
καλύτερη τιμή για έναν σύντροφο που σκοτώθηκε είναι η συνέχιση του αγώνα του, για αυτό για το οποίο σκοτώθηκε, ότι θα γινόταν επίθεση.
Η επίθεση που έγινε στην Τράπεζα της Ελλάδος και στο γραφείο του μόνιμου αντιπροσώπου του ΔΝΤ, έγινε προς τιμή του συντρόφου Λάμπρου Φούντα.
Είναι θράσος να λέγεται από κάποιους οι οποίοι είναι λιποτάκτες και προδότες ότι εμείς είπαμε κάτι εναντίον του Λάμπρου Φούντα όταν αυτοί τα παρατήσανε και όταν εμείς τιμήσαμε στην πραγματικότητα το όνομα του Λάμπρου Φούντα.
Μέχρι και στο παιδί μας έχουμε δώσει το όνομά του, το παιδί μας που το δικό σας κράτος το έκλεισε 3 μέρες στο ψυχιατρείο. Είναι θράσος και δειλία!
Το γεγονός ότι υπάρχει συνοδοιπορία με το κράτος από κάποιους είναι αυτό που είπε και την προηγούμενη φορά η συντρόφισσα Ρούπα.
Το κράτος από το 2012 και μετά όταν βγήκαμε στην παρανομία, το κατηγορητήριο που συντάχθηκε έλεγε για δύο (2) Επαναστατικούς Αγώνες.
Ό ένας από το 2003 ως το 2010 και ο άλλος από το ’12 ως σήμερα.
Αυτή είναι η κατηγορία που εγώ και η Ρούπα έχουμε ξαναδικαστεί και θα ξαναδικαστούμε.
Αυτό είναι ένα ψέμα
Και ο κατηγορούμενος που έκανε την προηγούμενη δήλωση στην προηγούμενη συνεδρίαση, όταν εγώ πήγα να σκοτωθώ στο Μοναστηράκι – για τον κατηγορούμενο αυτόν για τον οποίον έχω κάνει 24 μέρες απεργίας πείνας για να έρθει μεταγωγή από τα Τρίκαλα να βλέπει τα παιδιά του -, έγραψε ένα κείμενο τον Σεπτέμβρη του ’14 αν θυμάμαι καλά που υπέγραφε, ‘‘ μέλος α΄περιόδου ’’.
Δεν υπάρχει αυτό το πράγμα.
Ήταν ακριβώς ταυτόσημο με το κατηγορητήριο του κράτους που μίλαγε για δύο Επαναστατικούς Αγώνες για να ξανακατηγορηθούμε για ‘‘ διεύθυνση ‘’, για να ξανακατηγορηθούμε για συγκρότηση της οργάνωσης. Ενώ όπως σας είχα πει σε προηγούμενη συνεδρίαση όταν είχα τοποθετηθεί – τότε που είχε έρθει ο Παπαθανασάκης, σας είχα πει να κάνω σχολιασμό για την ‘‘ διεύθυνση ’’-, δεν υπήρξε διάλυση της οργάνωσης το 2010.
Και αυτό αποδεικνύει ότι δεν ηττηθήκαμε.
Η ήττα θα ήταν ακριβώς αν διαλυόμασταν με το πρώτο κατασταλτικό χτύπημα. Δεν διαλυθήκαμε.
Βγάζαμε κείμενα μέσα από την φυλακή με το επώνυμό μας, μέλη του Επαναστατικού Αγώνα.
Αυτό, σας το είχα πει τότε.
Το γεγονός ότι αποφυλακιστήκαμε με το δεκαοκτάμηνο μας έδωσε την ευκαιρία να κάνουμε πράξη, να βγούμε στην παρανομία και να συνεχίσουμε.
Αυτό είναι το πρόβλημα του συγκεκριμένου και όλου του τσίρκου που είναι ‘‘ αλληλέγγυο ’’ μαζί του.
Δεν ήθελαν να συνεχίσουμε. Θέλανε να είναι νεκρός ο Επαναστατικός Αγώνας.
Υπάρχει δηλαδή μια ταύτιση συμφερόντων μεταξύ κρατικού μηχανισμού και κάποιων που το παίζουνε αγωνιστές, αναρχικοί, κομμουνιστές, δεν ξέρω.
Αυτό ήταν το πρόβλημα.
Στην πραγματικότητα, δύο άτομα έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη, η Ρούπα και εγώ.
Καθ’ ομολογία του ίδιου την προηγούμενη φορά, λέει ότι εγώ ανέλαβα την ευθύνη για την ήττα, πολιτικά την ήττα της οργάνωσης. Αυτό είπε κατά λέξη
Αυτό από τα γεγονότα έχει διαψευστεί.
Έχει διαψευστεί αφού εμείς συνεχίσαμε. Συνεχίσαμε και θα συνεχίζαμε.
Και η επιχείρηση απόδρασης που έκανε η Ρούπα, κάτι πρωτοφανές να το κάνει ένα άτομο, μια γυναίκα αυτό το πράγμα – το οποίο προφανώς προκαλεί πολιτικά και προσωπικά κόμπλεξ σε κάποιους -, αυτό το πράγμα ήταν η συνέχιση της δράσης.
Στην Ελλάδα έχουμε μια κακή παράδοση.
Το παίζουν κάποιοι και λαμόγια και αγωνιστές. Αυτό είναι ελληνικό φαινόμενο, Έξω δεν γίνεται τόσο.
Εδώ και λαμόγια είμαστε και αγωνιστές. Αλλά και τα δύο δεν συμβιβάζονται, είναι αντιφατικά.
Σας είχα πει τότε όταν είχα μιλήσει για την ‘‘ διεύθυνση ‘’ και είχα πει για την ανάληψη ευθύνης ότι την
κάνεις ως αξιακή και πολιτική επιλογή.
Όχι κοιτάζοντας τα στοιχεία της δικογραφίας, να δεις, σε δένουν τα στοιχεία, ε, άμα είναι τόσο συντριπτικά να αναλάβεις για λόγους ανάγκης.
Εμείς δεν το κάναμε αυτό, και σας το ’χα πει. Ούτε η Ρούπα, ούτε εγώ το κάναμε αυτό γιατί υπήρχαν συντριπτικά στοιχεία.
Το κάναμε ως πολιτική και αξιακή επιλογή.
Ανάληψη ευθύνης δεν σημαίνει ότι μέχρι εκεί και τέρμα. Σημαίνει ότι εξακολουθώ και υπάρχω ως Επαναστατικός Αγώνας, και συνεχίζω εφόσον μου δόθηκε η ευκαιρία να συνεχίσω και την δράση.
Η επίθεση στην Τράπεζα της Ελλάδος ήταν αυτή η απάντηση.
Άρα εδώ μιλάμε για προδότη, για λιποτάκτη και στην πραγματικότητα για μετανοημένο που δεν το λέει. Δεν το λέει
Γιατί όμως έκανε την δήλωση αυτή; Ήταν πρωτοφανές αυτό σε ένα δικαστήριο.
Γιατί ζητά καλύτερη ποινική μεταχείριση από σας. Είναι και στις άδειες βλέπετε. Είναι και στις άδειες!
Προσέξτε, στην Ευρώπη υπάρχει μια πιο ξεκάθαρη στάση του κράτους. Εκεί ζητούνται δηλώσεις μετανοίας.
Αυτό επιχείρησαν να το κάνουν και εδώ με τις φυλακές τύπου Γ΄.
Δεν το έχουν στην Ελλάδα ανάγκη να το κάνουν τόσο πολύ γιατί δεν υπάρχει το φαινόμενο πχ όπως με τις Ερυθρές Ταξιαρχίες στην Ιταλία.
Στην Ιταλία την δεκαετία του ’70 είχαν φτιαχτεί νόμοι που έλεγαν ότι όποιος υπογράψει θα έχει καλύτερη ποινική μεταχείριση. Εκεί υπάρχει μια αμεσότητα στον τρόπο αντιμετώπισης, στην Ελλάδα έχουμε μια πολύ πιο έμμεση.
Πολιτικοί κρατούμενοι το δέχονται αυτό το πράγμα και κάνουν νταραβέρια με την εξουσία, π.χ με τον Σύριζα τώρα πια.
Στην πραγματικότητα αυτό που λέχθηκε ήταν η επιτομή της λιποταξίας και της προδοσίας.
Αν κάποιος νομίζει ότι είναι ηττημένος, με γεια του με χαρά του, να πάει σπίτι του.
Δεν μπορεί όμως να έχει την απαίτηση από αυτούς που θέλουν να συνεχίσουν, να σταματήσουν ή να αποδεχθούν την ήττα.
Εμείς δεν είμαστε ηττημένοι. Όσα χρόνια και να μας ρίξετε….
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κ. Μαζιώτη….
ΜΑΖΙΩΤΗΣ:
Εγώ κ. πρόεδρε και κύριοι δικαστές δεν ήρθε εδώ για την ποινή. Να την αυξήσετε την ποινή, δεν με ενδιαφέρει.
Σας είπα από την αρχή ότι είμαι εδώ κατά τύχη, πρώτον γιατί πιάστηκα στο Μοναστηράκι και δεύτερον εμείς δεν κάναμε κανονική έφεση, την κάνανε οι δικηγόροι εν αγνοία μας.
Δεν είμαστε εδώ για να μας αφαιρέσετε χρόνια, δεν μας ενδιαφέρει, να τα αυξήσετε τα χρόνια.
Εμάς μας ενδιαφέρει να υπερασπίσουμε την ιστορία μας.
Και αυτή δεν πρόκειται να την δώσουμε σε κανέναν.