https://athens.indymedia.org/post/1578931/
18/10/2017 10:22 μμ.
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ 28ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017 ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 1ης ΔΙΚΗΣ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ.
Εμένα προσωπικά δεν με εξέπληξε το τι είπε ο κ. εισαγγελέας την προηγούμενη φορά. Περίμενα να πει αυτά που ήταν να πει. Το είχα πει και στις 13 Ιουνίου όταν είχα σχολιάσει την αγόρευση του εισαγγελέα της 1ης δίκης του κ. Λιόγα, ότι πάνω-κάτω θα είναι ταυτόσημες οι προτάσεις του.
Αρχικά θέλω να αναφερθώ στο πρώτο μέρος της αγόρευσής του, εκεί που λίγο-πολύ πολιτικολογεί ο κ. εισαγγελέας.
Αναφέρθηκε αρχικά στο σύνταγμα, ότι έχουμε κοινοβουλευτική προεδρευόμενη δημοκρατία. Ήταν μια προσπάθεια όπως είπε και ο ίδιος να μας απαντήσει σε αυτά που είχαμε πει στις καταθέσεις μας ότι το δικό σας σύστημα που υπηρετείτε στην πραγματικότητα είναι παράνομο, ότι οι κυβερνήσεις είναι παράνομες που έχουν υπογράψει τις μνημονιακές συμβάσεις από το ’10 και μετά αλλά στην πραγματικότητα δεν υπήρχε καμία απάντηση όσον αφορά τα επιχειρήματά μας ότι έχει γίνει από το 2010 και μετά, ότι αυτό το σύστημα είναι στην πραγματικότητα εγκληματικό, ότι έχουν νομοθετήσει οι κυβερνήσεις ειδικότερα από το 2010 και μετά είναι ενάντια στα συμφέροντα του λαού, δεν υπήρχε καμία τέτοια επιχειρηματολογία.
Το να μας πει απλά ότι το σύνταγμα λέει ότι το πολίτευμα είναι αστική κοινοβουλευτική προεδρευόμενη δημοκρατία δεν λέει απολύτως τίποτα.
Στην πραγματικότητα δεν υπήρχε κανένα αντεπιχείρημα στο ότι όλες οι κυβερνήσεις έχουν παραβιάσει την λαϊκή εντολή – αυτό το είπαμε και στις καταθέσεις μας – , δεν υπήρξε κανένα αντεπιχείρημα ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου έβαλε τη χώρα στο μνημόνιο σε αντίθεση με αυτά που ήθελε ο λαός ενώ εκλέχθηκε με το σύνθημα ‘‘τα λεφτά υπάρχουν’’.
Δεν υπήρχε κανένα αντεπιχείρημα ότι και οι επόμενες κυβερνήσεις, και οι κυβερνήσεις Σαμαρά – Παπαδήμου – η κυβέρνηση Παπαδήμου ήταν μια μη εκλεγμένη κυβέρνηση – ότι νομοθέτησε το β΄μνημόνιο και ότι η κυβέρνηση Σαμαρά – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ το εφάρμοσε.
Δεν υπήρχε κανένα αντεπιχείρημα όσον αφορά το ότι η κυβέρνηση Τσίπρα, ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ενώ προεκλογικά υποσχέθηκε ότι θα σκίσει το μνημόνιο, στην πραγματικότητα βίασε την λαϊκή εντολή, ψήφισε το γ΄μνημόνιο σε αντίθεση μάλιστα και με το δημοψήφισμα που ανέφερε και ο κ. εισαγγελέας που είναι αμεσοδημοκρατική διαδικασία ότι ενώ το 62% του λαού έλεγε ΟΧΙ στις απαιτήσεις των δανειστών, η κυβέρνηση Τσίπρα το έκανε ΝΑΙ.
Το τι λέει λοιπόν το σύνταγμα που μπορεί να λέει πολλά πράγματα ο γραπτός νόμος, ότι είμαστε όλοι ίσοι, ότι υπάρχει λαϊκή κυριαρχία – όλα αυτά τα λέει ο γραπτός νόμος και το σύνταγμα – αλλά στην πραγματικότητα δεν εφαρμόζεται.
Άρα δεν έχει κανένα νόημα το να μας αντιπαραβάλλει το τι λέει το σύνταγμα, το τι πολίτευμα έχουμε την στιγμή που όλες οι κυβερνήσεις ειδικά από το 2010 και μετά είναι παράνομες και είχαμε επικαλεστεί και το άρθρο 120 που λέει ότι όταν παραβιαστεί η λαϊκή κυριαρχία από τις κυβερνήσεις, τότε είναι υποχρέωση των Ελλήνων να το υπερασπιστούν ακόμα και με οποιο-δήποτε μέσο. Και είχα πει ότι το οποιοδήποτε μέσο σημαίνει προσφυγή στα όπλα.
Ακόμα και για το δικό σας σύνταγμα, όχι για τη δικιά μας ιδεολογία, είναι παράνομο το καθεστώς σας.
Αναφέρθηκε επίσης επειδή είχαμε κάνει αιχμές για την ‘‘δικαιοσύνη’’, ότι η ‘‘δικαιοσύνη’’ σας είναι ανεξάρτητη. Το είχα πει και στις 13 Ιουνίου όταν είχα σχολιάσει την αγόρευση Λιόγα του πρώτου δικαστηρίου και απάντησε ο κ. εισαγγελέας ότι είμαστε ανεξάρτητοι.
Δεν υπήρχε όμως κανένα αντεπιχείρημα σε αυτά που είχα πει συγκεκριμένα.
Δεν είσαστε ανεξάρτητοι, έχετε ευδιάκριτη εξουσία. Οι νόμοι που εφαρμόζετε τους φέρνουν άλλοι, τους φέρνει η εκτελεστική εξουσία, τους νομοθετεί η νομοθετική, δηλαδή η βουλή και ειδικά οι δύο(2) αντιτρομοκρατικοί νόμοι που εφαρμόζετε εναντίον μας, τους έχουν επιβάλλει ξένοι, οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί.
Δεν υπάρχει καμία ανεξαρτησία, είστε ευδιάκριτη εξουσία αλλά είσαστε υπάλληλοι του κρατικού μηχανισμού και εφαρμόζετε νόμους που φέρνουν άλλοι και ειδικά τους αντιτρομοκρατικούς.
Και όσον αφορά ότι ο εισαγγελέας έχει συνείδηση και ότι δρα χωρίς παρεμβάσεις, εγώ στο προηγούμενο δικαστήριο που δικάστηκα για την Τράπεζα της Ελλάδας που είχα την κ. Κλάπα ως πρόεδρο, είχα πει το εξής γιατί και αυτή τα ίδια μας έλεγε:
Η κ. Κλάπα που ήταν ανακρίτρια στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής, την είχε πάρει τηλέφωνο ο πρωθυπουργός Σαμαράς και δεν το αρνήθηκε και της είχα πει, τι μας λέτε για μη παρεμβάσεις στην δικαιοσύνη αφού σας πήρε τηλέφωνο ο πρωθυπουργός Σαμαράς για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής. Και δεν μου είπε τίποτα.
Όχι μόνο δεν είστε ανεξάρτητοι αλλά υπάρχουν και παρεμβάσεις στη ‘‘δικαιοσύνη’’.
Και αυτή δεν ήταν τυχαίο ότι ήταν η πρόεδρος που με καταδίκασε σε ισόβια γιατί ανατινάξαμε το παράρτημα της Ε.Κ.Τ στην οδό Αμερικής που ήταν και το γραφείο του Δ.Ν.Τ μέσα.
Επίσης δεν υπήρχε κανένα αντεπιχείρημα στο ότι στην πολιτική μου κατάθεση είχα πει ότι ως δικαστές έχετε συνεργήσει στο μνημόνιο, έχετε αποφανθεί ότι το μνημόνιο είναι νόμιμο και συνταγματικό .Έχετε βγάλει νόμιμη τη ληστεία και τα εγκλήματα που γίνονται εις βάρος του ελληνικού λαού ειδικά από το 2010 και μετά. Δεν περίμενα να υπάρχει στην πραγματικότητα καμία σοβαρή αντεπιχειρηματολογία, τουλάχιστον στο συγκεκριμένο πολιτικό σκέλος που επιχείρησε να κάνει ο κ. εισαγγελέας να μας απαντήσει στις αιχμές που είχαμε κάνει εναντίον του μηχανισμού σας, του κράτους-μαριονέτας σας.
Υπάρχει και ένα άλλο όμως. Ανέφερε ότι διάβασε προηγούμενες αποφάσεις δικαστηρίων για τις υποθέσεις της 17Ν και Ε.Λ.Α.
Είδε εκεί πέρα ότι υπάρχει μεγάλη αναφορά στο ζήτημα της ‘‘τρομοκρατίας’’ αλλά αυτός δεν θέλει να αναπτύξει αυτό το ζήτημα γιατί όπως λέει ‘‘ελλοχεύει ο κίνδυνος παρείσφρησης προσωπικών αντιλήψεων, πράγμα ανεπίτρεπτο για την άσκηση των καθηκόντων του’’.
Δηλαδή είναι σαν να μας λέει ο κ. εισαγγελέας ότι δεν έχει προσωπική άποψη.
Το να μην έχει κάποιος προσωπική άποψη στην πραγματικότητα είναι σαν να λέει ότι εγώ είμαι ανδρείκελο, ότι εγώ ακολουθώ ότι λένε οι νομολογίες άλλων.
Σε όλη την διάρκεια της αγόρευσής του μας αράδιαζε αποφάσεις του Αρείου Πάγου, άλλων, σαν να μην έχει ο ίδιος προσωπική γνώμη για αυτά τα πράγματα.
Λες και το θέμα της ‘‘τρομοκρατίας’’ είναι διαφορετικό από τις πράξεις τις οποίες δικάζετε εδώ πέρα.
Είπε ένα σωστό όμως, ότι η ‘‘δημοκρατία’’ σας σύμφωνα με το σύνταγμα είναι έμμεση. Αυτό είναι σωστό. Βέβαια κατ’ εμάς τους αναρχικούς δεν υπάρχει έμμεση δημοκρατία.
Εμείς ως αναρχικοί από τον 19ο αιώνα όταν αναπτύχθηκε αυτό το πολίτευμα από την αστική τάξη ήμασταν εναντίον, το θεωρούσαμε ένα σύστημα απάτης στο οποίο δεν ελέγχει ο πολίτης αυτούς που κυβερνούν. Γι’ αυτό εμείς προτείνουμε άμεση δημοκρατία. Και μπορώ να πω σε αντιπαραβολή επειδή η χώρα μας θεωρείται ότι είναι η χώρα καταγωγής της δημοκρατίας, δεν έχει σχέση το σύστημα το δικό σας με την Εκκλησία του Δήμου της αρχαίας Αθήνας για παράδειγμα και των ελληνικών πόλεων. Δεν έχει καμία σχέση.
Εκεί δεν υπήρχαν επαγγελματίες πολιτικοί, εκεί πήγαινε ο ίδιος ο πολίτης στην Εκκλησία του Δήμου να αποφασίσει και να ψηφίσει για σοβαρά ζητήματα, να εκλέξει ή να διορίσει τον στρατηγό του στη μάχη.
Επίσης υπήρχε η Ηλιαία. Δεν υπήρχαν επαγγελματίες δικαστές, όπως εσείς, δικάζανε σοβαρά εγκλήματα κατά της πολιτείας, πολίτες. Η Ηλιαία ήταν ένα δικαστήριο πολιτών.
Και εσείς με τους αντιτρομοκρατικούς νόμους τους βγάλατε τους πολίτες, βγάλατε τα μικτά ορκωτά για να δικαζόμαστε όχι από πολίτες γιατί οι πολίτες θα μας απάλλασσαν ή θα μας έριχναν μικρές ποινές, θέλετε να δικαζόμαστε από επαγγελματίες δικαστές γιατί τα συμφέροντά σας ως κρατικός μηχανισμός είναι για να μας καταδικάζουν σε βαριές ποινές.
Ποιά δημοκρατία και ποιά λαϊκή κυριαρχία;
Και θα μου επιτρέψετε όμως να πω κάτι το οποίο έχει σχέση με το δημοκρατικό πολίτευμα. Στην δίκη που δικάζεται η συντρόφισσα Ρούπα μόνη της για την επίθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας, σε μια τοποθέτηση του εισαγγελέα, απάντηση στις αναφορές της συντρόφισσας Ρούπα για την άμεση δημοκρατία, έλεγε ότι ο ένοπλος αγώνας και η άμεση δημοκρατία ότι δεν έχουν καμία σχέση.
Στην πραγματικότητα αν πάρουμε υπ’ όψιν την αρχαία ελληνική δημοκρατική παράδοση, έχουν σχέση. Στην αρχαία Αθήνα, οι τυραννοκτόνοι θεωρούνταν λαϊκοί ήρωες.
Στην αρχαία Αθήνα αυτοί οι οποίοι σκότωσαν τον Ίππαρχο, γιο του τυράννου Πεισίστρατου, τους είχανε κάνει άγαλμα και τους τιμούσαν. Οι συγγενείς τους είχαν φορολογική ατέλεια και σιτίζονταν στο πρυτανείο της πόλης.
Όταν ο βλάκας ο Σωκράτης δικάστηκε ως αντιδημοκρατικό στοιχείο βέβαια, γιατί ήταν ολιγαρχικός στην πραγματικότητα και δικαίως κατηγορήθηκε ως ολιγαρχικό στοιχείο, δικάστηκε σε θάνατο γιατί έκανε την εξής αυθάδεια:
Στην πρώτη ψηφοφορία όταν τον δικάσανε έβγαλαν με σχετική πλειοψηφία ότι ήταν ένοχος.
Τον ρώτησαν όμως τι ποινή θέλεις να σου επιβάλλουμε γιατί ήταν αρκετά φιλελεύθεροι οι αρχαίοι Αθηναίοι., όχι βέβαια με την έννοια του σημερινού φιλελευθερισμού.
Μπορούσε τότε ο κατηγορούμενος να διαλέξει εξορία. Δεν το έκανε αυτό, έκανε την εξής αυθάδεια: Να σιτίζομαι λέει στο πρυτανείο της πόλης, το είπε ειρωνικά, όπως οι συγγενείς των δύο φονιάδων, των δύο τυραννοκτόνων.
Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι τιμούσαν δυο φονιάδες στην πραγματικότητα που κατά την δική σας κουλτούρα απλοί κοινοί δολοφόνοι και τρομοκράτες ήταν.
Ακριβώς επειδή ο Σωκράτης, αυτός ο βλάκας φιλόσοφος έκανε αυτή την πρόταση, εξομοίωσε τον εαυτό του με τους δύο τυραννοκτόνους, με ακόμα μεγαλύτερη πλειοψηφία οι πολίτες της Ηλιαίας τον καταδίκασαν σε θάνατο, να πιεί το κώνειο.
Επίσης η άμεση δημοκρατία παρ’ όλο που εκείνο το σύστημα δεν ήταν ολοκληρωμένο γιατί υπήρχαν οι δούλοι και οι γυναίκες των ελεύθερων δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα, παρ’ όλα αυτά το σύστημα εκείνο διέφερε από το δικό σας.
Η αποκατάσταση της δημοκρατίας μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο έγινε με ένοπλη βία.
Οι τριάκοντα τύραννοι οι οποίοι είχαν πάρει την εξουσία με την βοήθεια της Σπάρτης, σφαγιάστηκαν από τον Θρασύβουλο και μερικούς άλλους οι οποίοι κατέβηκαν από το κάστρο της Φυλής για να τους σφάξουν.
Η ελευθερία με τα όπλα υπερασπίζεται, όχι με άλλους τρόπους.
Αυτά όσον αφορά το πολιτικό μέρος.
Η πραγματική λαϊκή εξουσία έχει εμφανιστεί στις μέρες μας μόνο σε περιόδους επαναστατικών ταραχών και εξεγέρσεων. Το ’χα πει και στην πολιτική μου τοποθέτηση, είτε στην Παρισινή Κομμούνα, είτε στη Ρώσικη Επανάσταση, είτε στην Ισπανική Επανάσταση.
Ακόμα και στην κατοχή εδώ πέρα, στις περιοχές που ήλεγχαν οι αντάρτες είχαν εμφανιστεί δομές λαϊκής εξουσίας όπως για παράδειγμα στα χωριά, στα ορεινά χωριά – αυτό το φαινόμενο ξεκίνησε από την Ευρυτανία που ήλεγχε ο ΕΛΑΣ -, στα χωριά υπήρχαν οι λαϊκές συνελεύσεις οι οποίες αποφάσιζαν για τα πάντα. Και υπήρχαν και λαϊκά δικαστήρια όπου οι ίδιοι οι πολίτες δίκαζαν υποθέσεις των χωριών τους, διαφορές μεταξύ πολιτών μέσα στα χωριά και στις κοινότητες.
Πάω τώρα στα νομικά. Για τους κοινωφελείς οργανισμούς.
Ανέφερε ο κ. εισαγγελέας μια φράση προφανώς – αν θυμάμαι καλά – είναι από απόφαση δικαστηρίου: ‘‘Κοινωφελείς οργανισμοί θεωρούνται στοιχεία όπως κτίσματα, εξοπλισμός, εγκαταστάσεις που εξυπηρετούν μία άμεση βιοτική ανάγκη υλική ή πνευματική αορίστου αριθμού ανθρώπων που έχουν άμεση πρόσβαση σε αυτό.
Κριτήριο είναι η όσο το δυνατόν πρόσβαση του κοινού χωρίς την μεσολάβηση τρίτων.
Είναι αδιάφορο αν η εγκατάσταση είναι ιδιοκτησία του κράτους ή όχι, αρκεί να εξυπηρετεί άμεσα το κοινωνικό σύνολο’’.
Αυτό με το κριτήριο το έχουμε ξανακούσει ότι είναι ‘‘η όσο το δυνατόν πρόσβαση του κοινού’’. Είναι δυνατόν όμως να είναι τα κριτήρια αυτά; Με βάση αυτό ακόμα και οι τράπεζες θεωρούνται κοινωφελείς οργανισμοί.
Είναι δυνατόν να θεωρούνται ότι οι τράπεζες με βάση αυτά τα κριτήρια που είπε ο κ. εισαγγελέας να θεωρούνται κοινωφελείς οργανισμοί;
Είναι ληστρικοί μηχανισμοί. Όλος ο κόσμος γενικά αυτό το ξέρει και το απεχθάνεται, άσχετα αν δανείζεται. Επίσης στις τράπεζες υπάρχει άμεση πρόσβαση στο κοινό. Τι σημαίνει αυτό;
Ότι είναι κοινωφελείς οργανισμοί; Πάει ο άλλος, καταθέτει, κάνει αναλήψεις και σήμερα ο καθένας τον μισθό του ή την σύνταξη την πληρώνεται μέσω λογαριασμού τραπέζης.
Τι σημαίνει αυτό το κριτήριο; Ότι είναι οι τράπεζες, οι ληστές αυτοί για τους οποίους υπογράφηκαν τα μνημόνια – όχι μόνο για τις ξένες τράπεζες αλλά και για τις ελληνικές και για την Εθνική, για την Alpha, για την Eurobank, για την Πειραιώς – είναι δυνατόν με βάση αυτήν την νομολογία να θεωρούνται ότι οι τράπεζες είναι κοινωφελείς οργανισμοί;
Είχα πει και στην πολιτική μου κατάθεση ότι στην πραγματικότητα ο 187Α εξωραΐζει εγκληματικούς μηχανισμούς όπως είναι οι τράπεζες, όπως είναι το χρηματιστήριο.
Όλες οι κατηγορίες εναντίον μας λένε ότι βλάψαμε δομές οι οποίες είναι ‘‘κοινωφελείς’’ οργανισμοί. Μα είναι δυνατόν να θεωρείται η Eurobank ότι είναι κοινωφελής οργανισμός;
Είναι δυνατόν η Τράπεζα της Ελλάδας, η Citibank να θεωρούνται κοινωφελείς οργανισμοί;
Δηλαδή αν υπήρχε άμεση πρόσβαση κοινού στο χρηματιστήριο θα θεωρείται ότι είναι κοινωφελής οργανισμός;
Μπορεί να πει ένας καπιταλιστής δηλαδή, ότι ναι, στην πραγματικότητα ότι άσχετα αν έχει πρόσβαση το κοινό, ότι και το χρηματιστήριο έχει κοινωφελές έργο, γιατί;
Γιατί με την συγχώνευση ή με την εξαγορά μιας εταιρίας υπάρχει επενδυτικό κλίμα, υπάρχει εξυγίανση εταιριών, μπορεί να γίνουν επενδύσεις, να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας.
Αυτό δεν είναι το παραμύθι που μας λένε οι κυβερνήσεις; Επενδύσεις.
Θα έρθουν οι πλούσιοι εδώ πέρα, οι επενδυτές, οι πολυεθνικές να επενδύσουν, να δημιουργήσουν επιχειρήσεις, να απασχολήσουν κόσμο, να ανοίξουνε θέσεις εργασίας και έτσι ο λαός και η κοινωνική βάση θα απολαύσει ένα μέρος της κοινωνικής ευημερίας.
Αυτά όμως είναι τρίχες στην πραγματικότητα.
Ας πάρουμε τις εφορίες για παράδειγμα.
Είναι δυνατόν με βάση το κριτήριο ότι υπάρχει πρόσβαση του κοινού στις εφορίες, να θεωρούνται κοινωφελείς οργανισμοί; Ειδικά σήμερα που με τα μνημόνια ο κόσμος έχει στενάξει από τους φόρους, από τον ΕΝΦΙΑ, από τις αυξήσεις Φ.Π.Α;
Δεν καταλαβαίνω σε ποιο κόσμο ζει ο νομοθέτης που τα λέει όλα αυτά;
Ρωτήστε έναν οποιοδήποτε άνθρωπο έξω να σας πει την γνώμη του για την εφορία. Αφού όλοι θέλουν να ‘‘κλέψουν’’ την εφορία γιατί θεωρούν το κράτος ότι είναι ο κύριος κλέφτης, ο κύριος μαφιόζος που τον ληστεύει και όλοι θέλουν να αποφύγουν να δώσουν χρήματα στο κράτος.
Παλιότερα όταν ο κόσμος ζούσε στα χωριά και στην ύπαιθρο σε εποχές φεουδαρχίας, όταν γίνονταν εξεγέρσεις των χωρικών σκότωναν τον φοροεισπράκτορα, τον φορατζή που λέγανε, έκαιγαν το κτηματολόγιο γιατί υπήρχαν οι τίτλοι ιδιοκτησίας του άρχοντα και καίγανε τα χρέη, τα χαρτιά που έλεγαν ότι ο τάδε χωρικός χρωστάει.
Και θεωρείται με αυτά τα κριτήρια ότι οι εφορίες και οι ΔΟΥ είναι κοινωφελείς οργανισμοί;
Μα σε ποιόν κόσμο ζείτε στο τέλος –τέλος;
Είπε ο κ. εισαγγελέας ότι με απόφαση του Αρείου Πάγου το 2008 το υπουργείο Οικονομικών, είναι εγκατάσταση κοινής ωφέλειας.
Ρωτήστε έναν απλό πολίτη έξω να σας πει την γνώμη του για το υπουργείο Οικονομικών.
Αυτοί οι οποίοι νομοθετούν ληστρικά μέτρα κατά του λαού θεωρείται ότι είναι κοινωφελείς οργανισμοί;
Ρωτήστε έναν οποιοδήποτε πολίτη. Αφήστε εμένα, εγώ έχω συμφέρον να πω ότι είναι εγκληματικοί μηχανισμοί, ρωτήστε έναν που δεν είναι αναρχικός, έναν που δεν είναι ‘‘τρομοκράτης’’.
Ρωτήστε τον τι γνώμη έχει για το υπουργείο Οικονομικών; Ο υπουργός Οικονομικών στην Ελλάδα είναι από τα πιο μισητά πρόσωπα οποιαδήποτε κυβέρνηση κι αν υπάρχει.
Και λέει ο Άρειος Πάγος ότι το υπουργείο Οικονομικών είναι κοινωφελής οργανισμός!
Να πω κάτι για την έκρηξη.
Η έκρηξη – το ’χα ακούσει και όταν είχε πει κάτι ο κ. εισαγγελέας όταν είχαν έρθει οι μάρτυρες που είχαμε καλέσει με δική μας πρόταση για το υπουργείο Οικονομικών στο Σύνταγμα – και είχε πει ότι η έκρηξη ανήκει στα ‘‘εγκλήματα διακινδύνευσης’’.
Και υπάρχουν διάφορες διαβαθμίσεις αν δεν κάνω λάθος: Αφηρημένης διακινδύνευσης, αφηρημένης – συγκεκριμένης διακινδύνευσης, συγκεκριμένης διακινδύνευσης.
Και μέσα σε αυτά ανήκει ως κλασικό παράδειγμα και η συμπλοκή.
Και εγώ είχα ανταπαντήσει με το εξής παράδειγμα γιατί υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά και θα το ξαναεπαναλάβω όπως τότε:
Αφού λοιπόν η συμπλοκή όπως και η έκρηξη είναι ‘‘εγκλήματα διακινδύνευσης’’ και αυτοδίκαια και υποκειμενικά υπάρχει κίνδυνος για ανθρώπους και μάλιστα μη προσδιορίσιμος, γιατί οι αστυνομικοί της ΟΠΚΕ δεν μπήκαν φυλακή για την ανθρωποκτονία του Νίκολα Τόντι στον Βύρωνα τον Φλεβάρη του 2010;
Σκότωσαν έναν πολίτη. Εκεί έγινε συμπλοκή σε πολυσύχναστο μέρος, σε κατοικημένη περιοχή με διερχόμενους και αυτοκίνητα και σκοτώσανε κατά λάθος άνθρωπο δηλαδή.
Δεν δημιουργήθηκε κίνδυνος αόριστος, υπήρξε θάνατος πολίτη. Και το δικαστήριο, οι συνάδελφοί σας που δίκασαν αυτή την υπόθεση έριξαν την ευθύνη και στο θύμα, στον νεκρό, ότι υπήρχε ‘’συγκλίνουσα αμέλεια’’. Και φυσικά κανείς από αυτούς δεν μπήκε φυλακή.
Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Υπάρχει μια υποκρισία.
Έγκλημα διακινδύνευσης, γιατί σε μια συμπλοκή και οι δύο πλευρές με αυτή την έννοια θα δημιουργήσουν διακινδύνευση. Γιατί οι αστυνομικοί την γλίτωσαν;
Και σε αυτό δεν μπορεί να υπάρχει αντεπιχείρημα από σας, ούτε νομική ούτε καμία άλλη ερμηνεία.
Μας διάβασε ο κ. εισαγγελέα κάποιες νομολογίες:
‘‘Για την συγκρότηση αντικειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος αυτού – για την έκρηξη μιλάμε – απαιτείται αντικειμενικώς πρόκληση έκρηξης με οποιονδήποτε τρόπο, ειδικώς με την χρήση εκρηκτικών υλών και από αυτής πρόκληση κινδύνων για ξένα πράγματα, για άνθρωπο ή σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας.
Ο υποκειμενικός δε δόλος περιλαμβάνει αφ’ ενός την γνώση από τους δράστες έστω και με την έννοια της αμφιβολίας της εκρηκτικής ιδιότητας της χρησιμοποιημένης ύλης και της προσφορότητας αυτής να προκαλέσει κίνδυνο σε ξένα πράγματα, σε ανθρώπους ή σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας και αφ’ ετέρου την θέληση και αποδοχή να προκαλέσει έκρηξη και εξ’ αυτής διακινδύνευση των ανωτέρω έννομων αγαθών ’’.
Πάλι Άρειος Πάγος, γενικά ο κ. εισαγγελέας μας διάβασε, η μισή του αγόρευση, στηριζόταν σε αποφάσεις άλλων δικαστηρίων.
Ακριβώς εδώ έχω καταλάβει γιατί όπως και στο πρώτο δικαστήριο, γιατί θα μας καταδικάσετε για όλες τις ενέργειες που υπήρχαν εκρήξεις για κίνδυνο κατά ανθρώπων.
Γιατί με αυτές τις αποφάσεις θεωρείται ότι αυτοδίκαια η έκρηξη δημιουργεί κίνδυνο κατά ανθρώπων.
Όταν είχα αναφερθεί στην αγόρευση του κ. Λιόγα, είχα αναφέρει συγκεκριμένες ενέργειες στις οποίες ο κ. Λίογας λέει ότι σε αυτές τις ενέργειες δημιουργήθηκε κίνδυνος για ανθρώπους. Για παράδειγμα λέω, να πούμε συγκεκριμένα πράγματα.
Έκρηξη στην Eurobank στην Αργυρούπολη τον Μάιο του 2009. Σε ποιόν δημιουργήθηκε κίνδυνος, σε ποιόν άνθρωπο συγκεκριμένα δημιουργήθηκε κίνδυνος, για την ζωή του και κατά της σωματικής ακεραιότητάς του;
Εκεί πέρα, από την πρώτη στιγμή η αστυνομία πήγε εκεί και μάλιστα πριν το προειδοποιητικό τηλεφώνημα. Γιατί παρ’ ολίγο να γίνει συμπλοκή με αστυνομικούς που ήταν πλήρωμα ενός τζιπ της υπηρεσίας λαθρομετανάστευσης που έτυχε την ώρα της τοποθέτησης της βόμβας να περάσει από το σημείο. Και παρ’ ολίγο να γίνει συμπλοκή.
Ο πυρήνας της οργάνωσης έφυγε αλώβητος αφού απείλησε με όπλα τους αστυνομικούς, οι αστυνομικοί είδαν και τον σάκο που ήταν μέσα στην τράπεζα από την μαρτυρία του αστυνομικού που κατέθεσε, έκανε η αστυνομία την προβλεπόμενη εκκένωση του χώρου, δεν υπήρχε πεζός και διερχόμενο αμάξι ούτε στον παράδρομο της Βουλιαγμένης, διακόπηκε η κυκλοφορία στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, διακόπηκε η κυκλοφορία στην οδό Γερουλάνου από την πίσω πλευρά.
Εάν πάτε στο συγκεκριμένο σημείο δεν υπάρχουν καν σπίτια γύρω από την τράπεζα αυτή. Ούτε καν παρκαρισμένα αμάξια γιατί δεν υπάρχουν σπίτια, ούτε αμάξια πολιτών δεν υπάρχουν.
Σε ποιόν άνθρωπο δημιουργήθηκε εκεί πέρα κίνδυνος για την σωματική του ακεραιότητα και την ζωή του; Σε κανέναν. Παρ’ όλα αυτά όπως και στο πρώτο δικαστήριο έτσι και τώρα θα μας καταλογίσετε ότι αυτή η έκρηξη δημιούργησε κίνδυνο για άνθρωπο.
Citibank Ν. Ιωνίας, το ανέφερα και στις 13 Ιουνίου. Εκεί οι δράστες ήταν επιτόπου γιατί η έκρηξη δεν έγινε με ωρολογιακό μηχανισμό και προειδοποίηση, έγινε με καλώδιο.
Ήταν εκεί και ελέγχανε το μέρος. Τρεις η ώρα τα ξημερώματα σε ποιόν άνθρωπο εκεί πέρα δημιουργήθηκε κίνδυνος ; Σε κανέναν.
Η μόνη μάρτυρας που ήρθε εδώ ήταν η διευθύντρια του υποκαταστήματος όπως και στην Eurobank η μόνη μάρτυρας ήταν η διευθύντρια του υποκαταστήματος.
Δεν υπήρξε κανένας πολίτης που να πει έσπασε το αμάξι μου, περνούσα και κινδύνεψα. Κανένας απολύτως.
Στην αμερικάνικη πρεσβεία ήρθαν εδώ οι μάρτυρες οι συγκεκριμένοι και ο πολίτης, ο μοναδικός που ήρθε, ο κ. Πιετρής, ο οποίος ήταν με το αμάξι του στην γωνία των οδών Κόκκαλη και Βασιλίσσης Σοφίας και λέει δεν κινδύνεψα. Τον ρωτήσαμε εμείς, το είπε ευθέως, δεν κινδύνεψα. Ακόμα και οι αστυνομικοί, η Σαββίδου Ευτυχία, ο Τζιαναβερλής, ο Γκολφινόπουλος, ο ένοπλος σεκιουριτάς – δεν θυμάμαι το όνομά του – που ήταν μέσα, ρωτήθηκαν από μας και είπαν, δεν κινδυνέψαμε.
Η κατηγορία τώρα λέει ότι προκλήθηκε κίνδυνος όχι μόνο για τους ανθρώπους που ήταν μέσα στο κτίριο, αλλά πέριξ αυτού, για διερχόμενους.
Από πού και ως πού προκύπτουν αυτά τα πράγματα; Όταν οι ίδιοι οι μάρτυρες λένε ότι δεν κινδυνέψαμε; Και σας είπα ότι ο μόνος που μπορεί να κινδύνεψε αντικειμενικά ήταν ο Αμερικανός πεζοναύτης υπεύθυνος ασφαλείας που ήταν μέσα στο κτίριο.
Αυτός ναι, και είχα πει και στο πρώτο δικαστήριο ότι αν σκοτωνόταν αυτός, δεν θα άλλαζε τίποτα, την ενέργεια θα την αναλαμβάναμε με ανθρωποκτονία Αμερικανού.
Αλλά ούτε οι αστυνομικοί που φύλασσαν το κτίριο δεν κινδύνεψαν γιατί η στόχευση ήταν ψηλά δεν ήταν στα φυλάκια – το είπαν αυτό οι μάρτυρες – αλλά αυτό προφανώς και το ξέρω δεν πρόκειται να το λάβετε υπ’ όψιν σας. Θα την κατακυρώσετε την ενέργεια για πρόκληση κινδύνου αορίστως.
Στο Α.Τ Καλλιθέας σε ποιόν δημιουργήθηκε κίνδυνος για την ζωή του;
Διάβασε το κατηγορητήριο ο κ. εισαγγελέας γιατί η μισή αγόρευσή του ήταν να διαβάσει το κατηγορητήριο και τις εκθέσεις με το τι βρέθηκε στα σπίτια μας, στις γιάφκες της οργάνωσης κ.λ.π. Δηλαδή με έμμεσο τρόπο θα ’λεγε κανείς ότι υιοθετεί ό,τι λέει το κατηγορητήριο.
Σε ποιούς δημιουργήθηκε κίνδυνος για το Α.Τ Καλλιθέας τη στιγμή που υπήρξε αποκλεισμός της περιοχής; Ούτε καν για τους αστυνομικούς, ούτε για τον αστυνομικό που λέει το κατηγορητήριο ότι δημιουργήθηκε.
Νομίζω ότι ο ίδιος ο αστυνομικός είπε ότι μόλις πέρασα τη γωνία έγινε η έκρηξη.
Σε ποιόν δημιουργήθηκε κίνδυνος, στα 100 μέτρα;
Σε ποιόν, ούτε για τους αστυνομικούς δεν δημιουργήθηκε κίνδυνος, ούτε για τους περιοίκους.
Στο δε χτύπημα των δικαστηρίων, αυτά που διάβασε ο εισαγγελέας, πέρα από τον αστυνομικό για τον οποίο προκλήθηκε όντως κίνδυνος, για να πούμε την αλήθεια, μιλάει και για τους πολίτες οι οποίοι ήταν στο παρκάκι, που θα διέρχονταν από το παρκάκι που είναι πίσω από τα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων.
Και οι δύο μηχανισμοί ήταν εντός των δικαστηρίων. Μέσα στα δικαστήρια πολίτης δεν κυκλοφορεί. Ο ένας μηχανισμός ήταν στο κτίριο 7 αν θυμάμαι καλά, ο άλλος ήταν μεν κοντά στην περίφραξη κοντά στο φυλάκιο το πίσω αλλά δεν είχε σχέση με το παρκάκι που εκείνη την ώρα δεν κυκλοφορούσε κανείς.
Από πού και ως πού δημιουργήθηκε κίνδυνος για πολίτες 3 η ώρα τα ξημερώματα που πέρναγαν από το παρκάκι πίσω από την οδό Ευελπίδων;
Και θέλω να πω και κάτι άλλο επειδή εγώ έλειπα την ημέρα που έκανε τοποθέτηση η συντρόφισσα Ρούπα όπου είχε κάνει κάποιες ερωτήσεις ο κ. Λυμπερόπουλος, που ρώταγε πώς διασφαλιζόταν αν θυμάμαι καλά – δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς τα λόγια, το νόημα θα πω -, πώς διασφάλιζε η οργάνωση από την χρήση εκρηκτικών βομβών ή της ρουκέτας στην αμερικάνικη πρεσβεία ότι δεν θα προκληθεί κίνδυνος για ανθρώπους, και αν υπήρχε εμπειρία, αν είχαν γίνει δοκιμές. Πριν απαντήσω σε αυτό θα πω το εξής:
Στην Ελλάδα από την εποχή τη χούντας έχουν μπει εκατοντάδες βόμβες.
Στην χούντα – έχω διαβάσει έκθεση αν θυμάμαι καλά της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Αττικής – που έλεγε μόνο στο λεκανοπέδιο Αττικής στη χούντα έχουν μπει 174 βόμβες.
Στην μεταπολίτευση ο ΕΛΑ στο διάστημα 1975 – 1995 νομίζω έβαλε γύρω στους 120 εκρηκτικούς μηχανισμούς.
Πού υπήρξε γενικά παράπλευρη απώλεια σε αυτές τις περιπτώσεις;
Γιατί και ο κ. Λιόγας στην αγόρευσή του λέει ότι παρ’ ότι υπήρχαν προειδοποιητικά τηλεφωνήματα υπήρξαν περιπτώσεις που υπήρξαν τραυματισμοί και δημιουργήθηκε κίνδυνος για πολίτες που μπορεί να ίσχυε και στις περισσότερες περιπτώσεις.
Εγώ θα ήθελα αν θέλει κάποιος να είναι αντικειμενικός να μας πότε και που.
Στην Ελλάδα γενικά οι μηχανισμοί που έχουν μπει ήταν μικρής ισχύος και με προειδοποιητικά τηλεφωνήματα στο 80% των περιπτώσεων, δεν μιλάω για τους τηλεχειριζόμενους μηχανισμούς που ο δράστης έχει τον έλεγχο του πράγματος όπως έγινε στην περίπτωση Βουλγαράκη από μας. Δεν υπήρξε κανένας κίνδυνος.
Σε μια περίπτωση υπήρξε σε τηλεχειριζόμενο μηχανισμό, αυτό που έγινε στο Σύνταγμα με τον Παλαιοκρασά, που ήταν απόπειρα κατά του υπουργού Οικονομικών, του Παλαιοκρασά το 1992. Εσείς όμως εμφανίζετε ότι είναι τυφλές ενέργειες και ότι αυτοδίκαια και αντικειμενικά δημιουργείται κίνδυνος για ανθρώπους οι οποίοι είναι άσχετοι με τον στόχο.
Αυτό όμως η ίδια η ιστορία και η πραγματικότητα το έχει διαψεύσει.
Τώρα όσον αφορά τις ερωτήσεις που έκανε ο κ. Λυμπερόπουλος, εμείς γνωρίζουμε κ. Λυμπερόπουλε πόσα κιλά βάζαμε και τι βεληνεκές είχαν αυτά που βάζαμε.
Για παράδειγμα στο Χρηματιστήριο ήταν μη κατοικημένη περιοχή. Όποιος θέλει μπορεί να πάει εκεί να δει. Δεν θα βάζαμε τόσα κιλά σε μια κατοικημένη περιοχή.
Στον Βουλγαράκη μπήκανε 2,5 κιλά εκρηκτικά ακριβώς γιατί ήταν κατοικημένη περιοχή όμως εκεί που μπήκε δεν υπήρχαν δίπλα σπίτια. Και δεν βλήθηκε κανένα σπίτι. Ξέραμε το βεληνεκές αυτού του πράγματος.
Επίσης ξέραμε ότι όταν γίνει αποκλεισμός από την αστυνομία – εγώ το ξέρω από το 1999 όταν είχα δικαστεί για την βόμβα στο υπουργείο Ανάπτυξης – ήρθε το ΤΕΕΜ εδώ και είπε ότι κάνουν τουλάχιστον 200 μέτρα αποκλεισμό.
Μία βόμβα που είναι 1 κιλού ή 2 κιλών δεν έχει βεληνεκές να βλάψει κανέναν μέσα στα 200 μέτρα εφόσον γίνει αποκλεισμός.
Από πού και ως πού θεωρείται ότι υπάρχει ντε φάκτο κίνδυνος για ανθρώπους;
Στην αμερικάνικη πρεσβεία, σε ένα τόσο μεγάλο και τεράστιο κτίριο όπως είναι η αμερικάνικη πρεσβεία, ακόμα και αν είχε εκραγεί η ρουκέτα στο 100% σύμφωνα με τις εκθέσεις τις εργαστηριακές δεν θα είχε καταστραφεί ούτε καν η πρεσβεία, ούτε καν όλο αυτό το τεράστιο κτίριο. Γιατί λένε οι εκθέσεις ότι κατά ένα μέρος εξερράγη η ρουκέτα.
Εφόσον δεν θα προξενούσε ζημιές σε εκτεταμένο βαθμό ούτε στην ίδια την πρεσβεία, πώς γίνεται να υπάρχει κίνδυνος πέριξ, πάνω, κάτω, υπογείως, στις διπλανές πολυκατοικίες , από την πίσω πλευρά ή απέναντι στη Βασιλίσσης Σοφίας σε μεγάλη απόσταση να υπάρχει κίνδυνος ντε φάκτο για πολίτες και πεζούς που διέρχονταν το σημείο ή μένουν στην διπλανή κατοικημένη περιοχή;
Αυτά είναι παραλογισμοί, είναι νοηματικοί ακροβατισμοί. Μόνο και μόνο επειδή εσείς οι δικαστές και οι εισαγγελείς είστε μανούλες να διαστρεβλώνετε τον λόγο, θα μας καταδικάσετε για κίνδυνο για ανθρώπους πηγαίνοντας κόντρα στην πραγματικότητα και κόντρα στα πραγματικά περιστατικά.
Παρ’ όλα αυτά διάβασε ο κ. εισαγγελέας ένα σημείο που μου έκανε εντύπωση. Εγώ δεν είμαι νομικός και καταλαβαίνω την ‘‘λογική’’ ότι πάση θυσία πρέπει να ειπωθεί και να ‘‘αποδειχθεί’’ ότι υπάρχει ντε φάκτο κίνδυνος ακόμα και για μη προσδιορισμένα πρόσωπα.
Για παράδειγμα, λέει ‘‘κίνδυνος για ανθρώπους υπάρχει – από την αγόρευση του κ. εισαγγελέα- κίνδυνος για ανθρώπους υπάρχει όταν δημιουργείται η πιθανότητα προσβολής της ζωής – πιθανότητα, έτσι που είναι κάτι αόριστο –, της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας έστω και έως μη κατά πρόσωπο προσδιορισμένου ανθρώπου. Για τον λόγο αυτό δεν απαιτείται ειδικός προσδιορισμός προσώπων ή πραγμάτων ‘’. Πάλι απόφαση του Αρείου Πάγου.
Οπότε τι μας λες κ. Μαζιώτη τώρα για το ποιος, που ζητάς να συγκεκριμενοποιήσουμε για το ποιος πραγματικά κινδύνεψε από κάποιες ενέργειες δικές σας – δεν μιλάω για το υπουργείο Οικονομικών, εκεί είναι συγκεκριμένα τα πράγματα –, βάζεις μία βόμβα, ασχέτως αν τη βάζεις σε πολυσύχναστο χώρο, ασχέτως αν παίρνεις τηλέφωνο και δύο μάλιστα, ασχέτως αν αφήνεις πολλή ώρα προθεσμία μέχρι να εκραγεί ο μηχανισμός, ασχέτως αν οι αστυνομικοί κάνουν αυτό που υποτίθεται πρέπει να κάνουν και ελέγχουν τον χώρο, θα προκληθεί ντε φάκτο και αντικειμενικά κίνδυνος για ανθρώπους μη προσδιορίσμους.
Τώρα καταλαβαίνω τις νομολογίες που με βάση αυτές θα μας κατακυρώσετε κίνδυνο για ανθρώπους όμως αυτά τα πράγματα είναι παράλογα.
Με βάση αυτές τις νομολογίες εσείς αν ζούσατε υποθετικά σε άλλη εποχή, θα καταδικάζετε με βάση αυτές τις νομολογίες ακόμα και αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης.
Το ’χα πει και την προηγούμενη φορά, δηλαδή αυτοί που ανατίναξαν την ΕΣΠΟ (Εθνικοσοσιαλιστική Πολιτική Οργάνωση), η ΠΕΑΝ, όχι ο ΕΛΑΣ, που είχανε μια βόμβα 10 κιλών το 1942 στο κτίριο της ΕΣΠΟ στην Πατησίων απέναντι από το σημερινό ΜΙΝΙΟΝ, στην Ομόνοια, σκοτώνοντας 43 Γερμανούς και Ιταλούς και 29 φασίστες που ήταν μέσα στο κτίριο, με βάση αυτές τις νομολογίες και αυτοί που έκαναν μία πατριωτική ενέργεια – τιμάμε γενικά υποτίθεται αυτούς που αγωνίστηκαν για την πατρίδα – δημιούργησαν κίνδυνο για ανθρώπους. Έβαλαν μία βόμβα 10 κιλών δίπλα στην πλατεία Κάνιγγος σε πολυσύχναστο μέρος , στην Ομόνοια.
Με βάση αυτές τις νομολογίες ακόμα και ενέργειες όπως η ανατίναξη του Γοργοπόταμου ή όταν ο καπετάν Βρατσάνος στον Όλυμπο ανατίναζε την σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης –Αθηνών που είναι κοινωφελής οργανισμός, είναι ο σιδηρόδρομος, δεν τον χρησιμοποιούσαν μόνο οι δυνάμεις κατοχής, ότι και αυτές οι ενέργειες θα δημιουργούσαν κίνδυνο γιατί μπορεί στα 100 μέτρα να βρισκόταν κανένας γιδοβοσκός και να φύλαγε πρόβατα. Για τέτοιους παραλογισμούς μιλάμε.
Αλλά δεν γίνονται έτσι οι αγώνες σύμφωνα με τις νομολογίες σας κ. δικαστές.
Θα αναφερθώ στην συνέργεια.
Εδώ υπάρχει μια διάσταση μεταξύ δικαστών. Εγώ την προηγούμενη φορά που είχα σχολιάσει την αγόρευση του εισαγγελέα του πρώτου δικαστηρίου, είχα αναφερθεί στην απόφαση για τον ΕΛΑ, του πενταμελούς εφετείου του 2005 που έλεγε, θα σας διαβάσω αυτό που σας είχα πει στις 13 Ιούνη, για την απλή συνέργεια.
‘‘Δεν είναι δυνατόν να αποδοθεί στον κατηγορούμενο – σε εκείνη την περίπτωση ένας είχε αποδεχθεί την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής του στον ΕΛΑ – , δεν είναι δυνατόν να αποδοθεί στον κατηγορούμενο ουδεμία μορφής συμμετοχή σε ένδικες πράξεις ούτε αυτή του απλού συνεργού αφού δεν αποδείχθηκε ότι με την θέση του στην οργάνωση παρείχε οποια-δήποτε ψυχική συνδρομή στους απλούς αυτουργούς των ως άνω πράξεων. Η απλή μονο-μερής γνώση των πράξεων των αγνώστων δραστών ή ακόμα και η επιδοκιμασία τους χωρίς συμβολή ή που να ενισχύει αντικειμενικά την διάπραξη του εγκλήματος, δεν αρκεί για την θεμελίωση της απλής και της ψυχικής συνδρομής’’.
Εδώ τώρα ο κ. εισαγγελέας λέει ότι η γνώση, η αποδοχή και πάει και ένα βήμα παραπέρα, και η μη αποτροπή – αυτό είπε – και η μη αποτροπή στο να γίνουν αυτές οι ενέργειες σημαίνει ότι είσαι απλός συνεργός και ότι παρέχεις ψυχική συνδρομή.
Εντάξει, εμένα δεν μου κάνει εντύπωση αυτό.
Βέβαια, λείπουν εδώ πέρα τα πραγματικά περιστατικά και στοιχεία στα οποία εσείς ως δικαστές θα έπρεπε να πείτε ποια ήταν η συνδρομή συγκεκριμένα. Ποιά ήταν ακριβώς τα περιστατικά, πράξεις; Η ενέργεια και η ψυχική συνδρομή είναι πράξεις, δεν είναι θεωρητικώς και αορίστως.
Εκτός την γνώση και την αποδοχή αλλά είναι εύκολο να το λέτε αλλά και αυτό ακόμα υποθετικό είναι, η γνώση και η αποδοχή είναι υποθετική.
Εμένα δεν με πειράζει αυτό, εμένα καταδικάστε με για όλα ακόμα και για την κατασκευή εκρηκτικών του άρθρου 272 του Π.Κ που είπε ο κ. εισαγγελέας να απαλλαγώ εγώ.
Στην πραγματικότητα όμως, το στοιχείο με βάση το οποίο – μιλώντας για μένα και την συντρόφισσα Ρούπα – για να καταδικαστούμε ως συνεργοί είναι τα εξής: Θεωρητική και ιδεολογική κατάρτιση, ότι υπήρχε δράση και εμπειρία, πρόσβαση στον εξοπλισμό της οργάνωσης, το σημαντικότερο όμως είναι η υπεράσπιση της δράσης και των ενεργειών του Επαναστατικού Αγώνα. Δηλαδή ό,τι έχουμε πει στο δικαστήριο.
Για μένα προσωπικά είπε το εξής όπου αναπαράγει σχεδόν ταυτόσημα ότι είχε πει ο εισαγγελέας στο πρώτο δικαστήριο για μένα:
‘‘Εξάλλου είναι χαρακτηριστικό ο τρόπος με τον οποίον ο κατηγορούμενος Νικόλαος Μαζιώτης κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας ανέλυσε με λεπτομέρειες κιόλας τις ενέργειες της τρομοκρατικής οργάνωσης, αιτιολόγησε και δικαιολόγησε σύμφωνα με όσα ο ίδιος πρεσβεύει τη δράση και την επιλογή της οργάνωσης αυτής και υπεράσπισε την ιδεολογία και την δράση του Επαναστατικού Αγώνα’’.
Αυτό είναι κατ’ εσάς η απόδειξη της απλής συνέργειας και της ψυχικής συνδρομής. Ότι υπερασπίστηκα τις ενέργειες. Δεν υπάρχει κάτι άλλο.
Στην πραγματικότητα, το έχουμε πει ξανά, ότι ο διαχωρισμός που έκανε το δικαστήριο είναι, όσοι – μιλώντας για μένα και την Ρούπα – , όσοι ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη θα τα ‘’φάνε’’ όλα, δηλαδή υπερασπίζεσαι την οργάνωση, έχεις αναλάβει την ευθύνη, υπερασπίζεσαι τις ενέργειες, τις αιτιολογείς, ε, είσαι απλός συνεργός, δεν υπάρχει κάτι άλλο, πράξεις, στοιχεία πραγματικά που να το αποδεικνύουν αυτό.
Ανέλαβες υπερασπίστηκες τις ενέργειες, είσαι ένοχος και για τις 16 ενέργειες, τέλειωσε.
Για όσους το δικαστήριο το δικό σας έκρινε ότι είναι μέλη αλλά δεν το υπερασπιστήκανε, απλώς θα καταδικαστούν για ένταξη και συμμετοχή.
Αυτόν τον διαχωρισμό έκανε. Αλλά υποτίθεται ότι τα δικαστήρια πρέπει να βασίζονται σε πραγματικά στοιχεία, σε πράξεις, να είναι τεκμηριωμένες οι αποδείξεις. Αυτό είναι πολιτική αιτιολόγηση, δεν έχει σχέση με ποινική αιτιολόγηση, ότι εγώ ήμουνα εκεί, ότι παρείχα την τάδε συνδρομή, ότι εγώ συνέργησα σε αυτό.
Να σας πω κάτι άλλο τελευταίο.
Δικαιολογημένα μπορεί να υποθέσετε διάφορα. Είναι δυνατόν τώρα ο Μαζιώτης ο Νίκος να είναι απλός συνεργός έχοντας μάλιστα και την εμπειρία που λέτε εδώ πέρα και δεν θα είχα την ευχαρίστηση να συμμετέχω ο ίδιος;
Θα έδινα απλή ψυχική συνδρομή και δεν θα είχα εγώ την ευχαρίστηση να συμμετέχω σε αυτά τα πράγματα; Αλλά αυτό θα ήταν δικό σας πρόβλημα να το αποδείξετε.
Προσωπικά εμένα αυτά που λέει ο κ. εισαγγελέας για την υπεράσπιση της οργάνωσης με τιμούνε. Και χαίρομαι πολύ που ακόμα και ο εχθρός μου το αναγνωρίζει αυτό το πράγμα.
Το τελευταίο που θέλω να πω είναι ότι δεν θέλω καν να μου μειώσετε την ποινή.
Να μου κατακυρώσετε ακόμα και την κατασκευή των εκρηκτικών υλών.