https://athens.indymedia.org/post/1597152/
13/04/2019 6:36 μμ.
ΕΦΕΤΕΙΟ 2ης ΔΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ. ΛΟΓΟΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΕΜΟΓΙΑΝΝΗ ΒΙΚΥ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ Α/Α ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΑΣ ΡΟΥΠΑ ΣΤΙΣ 1/3/2019.
Συντρόφισσα: Βρίσκομαι εδώ ως πολιτικός μάρτυρας των συντρόφων Νίκου Μαζιώτη και Πόλα Ρούπα και είναι μεγάλη τιμή για μένα να υπερασπίζομαι τους συντρόφους και τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα. Πρόεδρος: Από πού τους γνωρίζετε;
Συντρόφισσα: Είμαστε σύντροφοι στα πλαίσια του ευρύτερου ανατρεπτικού αγώνα. Γνώρισα τους συντρόφους μέσα από την δράση τους, από τις προκηρύξεις του Επαναστατικού Αγώνα, από τις εμβληματικές ενέργειες που κάνανε ως οργάνωση και στέκομαι αλληλέγγυα στους αγωνιστές του Επαναστατικού Αγώνα Πόλα Ρούπα και Νίκο Μαζιώτη.
Κατ’ αρχήν είναι μια πολιτική δίκη, είναι πολιτικοί σας αντίπαλοι σαν οργάνωση, σαν αγωνιστές και σαν επαναστάτες και αυτό που διαφοροποιεί την δράση τους τόσο στο διεθνές όσο και στο ντόπιο επαναστατικό κίνημα γιατί εκεί εντάσσεται ο Επαναστατικός Αγώνας – γιατί είναι μια αναρχική επαναστατική οργάνωση – είναι ότι προηγούνταν οι αναλύσεις τους σε σχέση με την συγκυρία, την οικονομική, κοινωνική και πολιτική, η στρατηγική ακολουθούσε και οι ενέργειες από την πρώτη στιγμή, από το 2003 μέχρι και την τελευταία κατασταλτική επιχείρηση και τη σύλληψη και της Πόλας Ρούπα το 2017, προέτασσαν την ανατροπή του καθεστώτος. Εντάσσονταν στο πλαίσιο και τις προσπάθειες για την ανατροπή του εγκληματικού καθεστώτος, του καπιταλισμού και του κράτους.
Είστε ένα ειδικό δικαστήριο γιατί δικάζετε μια επαναστατική οργάνωση και επαναστάτες αγωνιστές σαν ποινικούς εγκληματίες και έχει δείξει το δικαστήριό σας – όπως και τα προηγούμενα – ότι οι ποινές που έχουν επιβληθεί στους δύο συντρόφους, στην Πόλα Ρούπα και στον Νίκο Μαζιώτη, δεν αντιστοιχούν ούτε στα ειδεχθέστερα εγκλήματα. Δεν τους αντιμετωπίζετε σαν πολιτικούς σας αντιπάλους, δηλαδή αυτό που ακριβώς είναι, ούτε τον Επαναστατικό Αγώνα σαν επαναστατική οργάνωση. Έχετε μέγιστο φόβο όχι μόνο για τον Επαναστατικό Αγώνα – αλλά διαχρονικά στην ιστορία – απέναντι σε κάθε επαναστατική ομάδα που έδρασε με σκοπό την ανατροπή του καθεστώτος στην εκάστοτε ιστορική συγκυρία.
Ο ένοπλος επαναστατικός αγώνας είναι αναγκαίο και αναπόσπαστο μέσο πάλης για κάθε αλλαγή ιστορικά στο πέρασμα του χρόνου. Γιατί διαφορετικά οι κοινωνίες θα ήταν υποταγμένες. Θέλω να πω ότι σε οποιαδήποτε συγκυρία, η οποιαδήποτε κοινωνική αλλαγή, επιτεύχθηκε μέσα από επαναστάσεις, μέσα από βίαιoυς και αιματηρούς αγώνες. Και οι επαναστάσεις δεν γίνονται με γαρύφαλλα. Γιατί διαφορετικά η εξουσία δεν εγκαταλείπει εθελοντικά τα προνόμιά της, έτσι στα πλαίσια αυτά θεωρώ τον επαναστατικό αγώνα αναγκαίο και απαραίτητο για την ανατροπή.
Θα ήθελα να αναφερθώ στην επίθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας για την οποία δικάζετε τους αγωνιστές, επίθεση η οποία έγινε μέσα σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο. Δεν συνέβη σε ένα ιστορικό κενό. Είχαν επιβληθεί τα μνημόνια και το ΔΝΤ είχε έρθει στην Ελλάδα. Και ξέρουμε τον ρόλο του σε πολλές χώρες, τις χώρες του Τρίτου Κόσμου, όπως της Αφρικής, τις υπανάπτυκτες, στην Λατινική Αμερική κλπ όπου το ΔΝΤ λεηλατούσε ζωές και κοινωνίες. Δεν συμβαίνει κάτι διαφορετικό εδώ. Είναι ένας ταξικός πόλεμος. Όχι ότι συμβαίνει μόνο στην εποχή των μνημονίων. Πάντα υπήρχε αυτό γιατί η αστική ‘‘δημοκρατία’’ και εσείς ως κομμάτι του σκληρού πυρήνα του κρατικού μηχανισμού, το καπιταλιστικό σύστημα υπηρετείτε και τα συμφέροντά τους, όχι την κοινωνική βάση. Πρόεδρος: Εμείς, το δικαστήριο;
Συντρόφισσα: Μην το παίρνετε και προσωπικά. Μιλάω ότι σαν θεσμός είστε ένα ιεραρχικός μηχανισμός κατ’ αυτήν την έννοια αυτό συμβαίνει εξ’ ορισμού. Δεν υπηρετείτε την κοινωνική βάση. Όπως και η αστική ‘‘δημοκρατία’’ δεν υπηρετεί την κοινωνική βάση. Γι’ αυτό και είπα ότι είναι ένας κοινωνικός και ταξικός πόλεμος αυτό που ζούμε και πρέπει να αντισταθούμε. Δεν το κάναμε σαν κίνημα και σαν κοινωνία γιατί υπήρξε καταστολή, γιατί παραιτηθήκαμε, γιατί υποπέσαμε σε αυταπάτες ότι κάτι θα αλλάξει. Ήταν φυσικό ότι δεν άλλαζε τίποτα. Όλες οι μορφές αγώνα δοκιμάστηκαν.Τις απεργίες τις βγάζατε παράνομες και καταχρηστικές, τις διαδηλώσεις όπου συμμετείχαν μαζικά χιλιάδες άνθρωποι, νέοι, γέροι τις καταστείλατε, δεν άλλαξε απολύτως τίποτα.
Έπρεπε να γίνει κάτι δυναμικό και θεωρώ ότι η επίθεση στην ΤτΕ ήταν μια εμβληματική ενέργεια, όχι μόνο σε συμβολικό αλλά και σε ουσιαστικό επίπεδο γιατί θα μπορούσε να συμβεί ακόμα και κατάρρευση του οικονομικού – πολιτικού συστήματος. Γιατί η Τράπεζα της Ελλάδας που χτύπησε ο Επαναστατικός Αγώνας είναι μέρος του ευρωσυστήματος, της ΕΚΤ, είναι ένας μηχανισμός που ευθύνεται για κάποια από τα δεινά και την οικονομική βία που υφίσταται ο λαός. Νομίζω ότι ήταν μια δίκαιη και καθ’ όλα νόμιμη ενέργεια και την εποχή που συνέβη δεν υπήρξε άνθρωπος στην κοινωνία, δεν μιλάω για αναρχικούς, μιλάω για κομμάτια της κοινωνίας, που δεν ικανοποιήθηκε, που δεν χαμογέλασε, που δεν αισθάνθηκε μία ανάταση. Ότι επιτέλους κάτι έγινε.
Θα μου πείτε, έγινε η ανατροπή; Όχι δεν έγινε. Θα μπορούσε όμως αν συνέχιζαν την δράση τους και αν ο κόσμος έβγαινε στους δρόμους και δεν παραιτείτο, θα μπορούσε να προκύψει αυτό. Μόνο έτσι προκύπτουν δυναμικές κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές. Δεν γίνεται διαφορετικά. Και μην μου πείτε για βία. Βία είναι το ίδιο το καθεστώς σας. Γιατί βία χρησιμοποιεί το καθεστώς, όχι μόνο τώρα, αλλά διαχρονικά γιατί είναι καταπιεστικό, εκμεταλλευτικό, ανταγωνιστικό. Αλλά ιδιαίτερα στα χρόνια των μνημονίων ξεπέρασε κάθε όριο. Η νεοφιλελεύθερη ‘‘θεότητα’’ οι αγορές, είναι το παν στο σύστημά σας. Και κατ’ αυτήν την έννοια εντάσσω και εσάς που δικάζετε και καταδικάζετε τους επαναστάτες που είναι εδώ κατηγορούμενοι.
Πρόεδρος: Το δικαστήριο δεν ασχολείται με τις απόψεις και την ιδεολογία των κατηγορουμένων.
Συντρόφισσα: Μα προφανώς τις απαξιώνετε. Γι’ αυτό σας λέω ότι είναι πολιτική η δίκη. Πρόεδρος: Εμείς εξετάζουμε αν κάποιες ενέργειες συνιστούν αξιόποινες πράξεις.
Συντρόφισσα: Αυτό σας λέω και εγώ. Από την αρχή το είπα ότι είναι πολιτική η δίκη. Εξετάζετε σε αυτό το δικαστήριο κάποιες ενέργειες οι οποίες είναι πολιτικές ενέργειες μιας πολιτικής, επαναστατικής οργάνωσης και δύο επαναστατών σαν να είναι ποινικοί παραβάτες. Είναι πολιτικοί σας αντίπαλοι. Πρόεδρος: Θεωρείτε ότι πρέπει να πάνε στο μικτό ορκωτό;
Συντρόφισσα: Βεβαίως. Δεν είστε ο φυσικός τους δικαστής.
Πρόεδρος: Το μικτό ορκωτό αποτελείται από 3 τακτικούς δικαστές και από 4 ενόρκους πολίτες. Συντρόφισσα: Θεωρείτε ότι ο λαϊκός παράγοντας θα έκρινε κατ’ αυτόν τον τρόπο που κρίνετε εσείς σαν ειδικοί δικαστές; Κατά τον ίδιο τρόπο;
Πρόεδρος: Κατ’ αρχήν δεν έχουμε γνώση. Μπορείτε εσείς να ξέρετε ποια θα είναι η κρίση μας; Συντρόφισσα: Έχω παρακολουθήσει και άλλα δικαστήρια…
Μαζιώτης: Καταδικαστική θα είναι η απόφασή σας. Μην κοροϊδευόμαστε κ. πρόεδρε. Συντρόφισσα: Εκτός και αν αναμετρηθούν με την συνείδησή τους. Αλλά εσείς δεν πρόκειται να το κάνετε αυτό. Γιατί έχω παρακολουθήσει τις ερωτήσεις σας στους μάρτυρες, στους ίδιους τους συντρόφους μας.
Πρόεδρος: Εν πάσει περιπτώσει, αυτή είναι η άποψή σας. Συντρόφισσα: Προφανώς.
Πρόεδρος: Λέτε εσείς ότι θα έπρεπε να πάει η υπόθεση στο μικτό ορκωτό δικαστήριο που είναι 3 τακτικοί δικαστές και 4 ένορκοι όπου οι 4 ένορκοι είναι από κλήρωση, συνήθως είναι από τράπεζες, από δημόσιους οργανισμούς…
Συντρόφισσα: Από ‘‘ευυπόληπτους’’ πολίτες θέλετε να πείτε.
Πρόεδρος: Όχι, όχι θέλω να πω ότι πως ξέρετε ότι οι ένορκοι θα έχουν ιδεολογία παρεμφερή… Συντρόφισσα: Δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς αναρχικός ή επαναστάτης για να αποδεχθείς μια ενέργεια καθ’ όλα δίκαιη και νόμιμη ακόμα και με το δικό σας Σύνταγμα.
Πρόεδρος: Σας ρωτώ το εξής: Πώς είστε σίγουρη ότι οι ένορκοι θα ήταν ευνοϊκοί ας πούμε ή επιεικείς σε σχέση με τους κατηγορουμένους;
Συντρόφισσα: Δεν είναι απαραίτητο ότι θα ήταν ευνοϊκοί γιατί εσείς τους παρουσιάζετε, το κράτος σας, τα ΜΜΕ, όλοι οι μηχανισμοί βομβαρδίζουν την κοινή γνώμη ότι είναι τρομοκράτες, ότι τρομοκρατούν την κοινωνία κλπ.
Πρόεδρος: Ουδέποτε εδώ στο δικαστήριο επιτρέψαμε σε μάρτυρα κατηγορίας να αναφερθεί στους κατηγορουμένους ως τρομοκράτες. Το τι κάνουν τα ΜΜΕ ή ο τύπος δε μας αφορούν εμάς.
Συντρόφισσα: Σας απαντώ ότι οι ένορκοι γνωρίζοντας την εικόνα που έχουν διαπλάσσει τα ΜΜΕ, η κυβέρνηση, οι μηχανισμοί σας για τους συντρόφους, ακούγοντας τις τοποθετήσεις τους, την ανάλυσή τους, δεν θα έκριναν με τον ίδιο τρόπο όπως θα κρίνατε εσείς που έχετε εντολή να δικάσετε και να καταδικάσετε αγωνιστές. Πρόεδρος: Έχουμε εντολή να δικάσουμε από ποιόν; Συντρόφισσα: Από το σύστημα, από την ιεραρχία σας, από το κράτος σας.
Πρόεδρος: Είναι η άποψή σας. Συνεχίστε όμως.
Συντρόφισσα: Ήθελα να πω κάτι ακόμα. Δικάζετε τους συγκεκριμένους αγωνιστές κάθε φορά με τις ίδιες κατηγορίες. Πλην όμως δεν έχετε αναγνώσει καλά ότι από τότε που συγκροτήθηκε και έδρασε ο Επαναστατικός Αγώνα, από 2003 μέχρι και τις συλλήψεις τους, μέχρι και την τελευταία σύλληψη της Πόλας Ρούπα, η οργάνωση ήταν ενιαία. Δεν υπήρχε συγκρότηση και επανασυγκρότηση και αυτό το απέδειξαν από την πρώτη στιγμή της σύλληψής τους όταν ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής στην οργάνωση στην οποία ανήκουν. Έβγαζαν λόγο μέσα από την φυλακή, παρενέβαιναν σε κάθε συγκυρία ανάλογα με τα γεγονότα, ακόμα και κείμενά τους σε απεργίες και σε κινητοποιήσεις μοιράζονταν. Δεν εγκατέλειψαν ποτέ τον αγώνα λόγω της αιχμαλωσίας τους.
Πρόεδρος: Να σας διευκρινίσω κάτι για το ζήτημα της συγκρότησης και της διεύθυνσης. Εμείς δικάζουμε κατ’ έφεση. Η υπόθεση εξετάζεται από την αρχή, δεν απαγγέλουμε εμείς κατηγορίες Συντρόφισσα: Ναι, καταλαβαίνω, εφετείο είστε. Αλλά όλο αυτό το πράγμα που λέω γίνεται μέσα στα πλαίσια τα γενικότερα στο πως δικάζονται οι συγκεκριμένοι αγωνιστές και πως καταδικάζονται. Ο καθένας θα αναμετρηθεί με την συνείδησή του.
Ήθελα επίσης να πω σε σχέση με την πολιτική ευθύνη την οποία ανέλαβαν με την σύλληψή τους. Δείχνει την συνέπειά τους, την αγωνιστικότητά τους, ότι έμειναν όρθιοι παρ’ όλες τις κατασταλτικές επιχειρήσεις, συνέχισαν να παρεμβαίνουν με κείμενα σε κοινωνικά γεγονότα μέσα από την φυλακή, ακόμα και τώρα όπως με τις πυρκαγιές στο Μάτι, πέρυσι. Δεν παραιτήθηκαν.
Και όταν αποφυλακίστηκαν με το δεκαοκτάμηνο πέρασαν στην ”παρανομία” και συνέχισαν τον αγώνα. Είναι συνεπείς, αλύγιστοι και στην αιχμαλωσία τους ακόμα παλεύουν για ζωή και ελευθερία. Το αντίθετο από το σύστημα το δικό σας που εκμεταλλεύεται κάθε ανθρώπινη ζωή, τη φύση, τα πάντα, δεν αφήνει τίποτα ανεκμετάλλευτο. Γι’ αυτό οι αγωνιστές σε κάθε περίοδο οφείλουν να αντιστέκονται με όλα τα μέσα.
Τέλος, θα ήθελα να πω κάποια πράγματα για την τελευταία κατασταλτική επιχείρηση για την σύλληψη της Πόλας Ρούπα τον Γενάρη του 2017 όπου παρακολούθησα και εγώ μέσα στα πλαίσια κινήσεων αλληλεγγύης την ιστορία αυτή. Για να σας δείξω ποιο είναι το σύστημα που εσείς υπηρετείτε, το κράτος. Το οποίο υπηρετείτε πιστά και δεν παρεκκλίνετε.
Όταν συνελήφθη η συντρόφισσα στην πραγματικότητα συνέλαβαν και τον μικρό γιο τους που τον ψάχνανε γιατί είχε απαχθεί, τον είχαν πάρει εν κρυπτώ οι αστυνομικές δυνάμεις στο νοσοκομείο του Παίδων. Εκεί γνώρισα την μητέρα και την αδελφή της Πόλας Ρούπα. Ήταν φρουρούμενο από πάνοπλους αστυνομικούς έξω από την πόρτα του ψυχιατρικού τμήματος, φορώντας μόνο ένα μπλουζάκι, χωρίς μπουφάν μέσα στο κρύο, απ’ έξω αστυνομικοί της ΟΠΚΕ και αν δεν κάνανε απεργία πείνας και δίψας, αυτή την στιγμή θα ήταν σε ίδρυμα.
Το κράτος σας στη συνέχεια μετά την απεργία των συντρόφων και την κοινωνική κατακραυγή, το άφησαν ελεύθερο, το πήραν οι συγγενείς της Πόλας όμως αυτή την στιγμή έχει αφαιρεθεί από τους συντρόφους η γονική μέριμνα. Και η επιμέλεια. Αυτό είναι το κράτος σας. Εσείς είστε εγκληματίες! Σαν μηχανισμός, σαν κράτος.
Παρέμβαση προέδρου: …. Συντρόφισσα: Θα ολοκληρώσω και μετά θα με ρωτήσετε. Και αργότερα όταν απέδωσαν το σπίτι της συντρόφισσας στην Ηλιούπολη και πήγαμε να μαζέψουμε τα πράγματα, είναι η πρώτη φορά που το λέω, (απευθυνόμενη προς την Πόλα), αυτό δεν στο έχω πει, εκτός από τα πράγματα του παιδιού που πήρανε και δεν τα έχουν αποδώσει πίσω, υπήρχαν ζωγραφιές του παιδιού στο πάτωμα με τα σημάδια από την σήμανση για αποτυπώματα και ήταν και σχισμένες. (Απευθυνόμενη προς τους συντρόφους) Αυτό δεν σας το έχω πει. Αυτό είναι το κράτος σας και οι μηχανισμοί σας.
Ρούπα: Σχισμένες οι ζωγραφιές του παιδιού;
Συντρόφισσα: Γιατί δεν αντέχετε τους πολιτικούς σας αντιπάλους. Αυτό είναι το κράτος σας. Δεν αντέχετε τους πολιτικούς αντιπάλους.
Ρούπα: Ούτε τα παιδιά τους δεν αντέχουν.
Συντρόφισσα: Αυτοί που λέτε ότι είναι τρομοκράτες, δεν έκαναν κακό στα παιδιά αντιπάλων. Μηχανισμούς χτύπησαν και δομές. Πολυεθνικές, τράπεζες, κρατικούς μηχανισμούς, και καλά κάνανε. Και τους υπερασπίζομαι. Αυτά είχα να πω.
Σε προηγούμενη συντρόφισσα μάρτυρα της είχατε πει για το νεαρό της ηλικίας της. Ε, εγώ είμαι 62 χρονών και έχω την ωριμότητα να σκεφθώ ότι δεν αλλάζουν τα πράγματα εύκολα γιατί καμιά εξουσία δεν εγκαταλείπει τα προνόμιά της.
Σύνεδρος: Εγώ ήθελα να σας ρωτήσω κάτι. Καταλήγετε στο συμπέρασμα με αυτά που μας λέτε ότι αν είσαι μέλος οργάνωσης η οποία είναι ή δηλώνει επαναστατική, εκ του λόγου αυτού αν υπάρξουν πράξεις οι οποίες αντικειμενικά εμπίπτουν σε κάποιες διατάξεις του ποινικού κώδικα που προβλέπονται ως αδικήματα, να σας δώσω ένα παράδειγμα, ότι ο ποινικός κώδικας προβλέπει ως αδίκημα την έκρηξη.
Συντρόφισσα: Όταν πριν χρόνια στα ΕΛΠΕ, όταν έγινε έκρηξη και σκοτώθηκαν εργαζόμενοι, αυτό τι είναι;
Μαζιώτης: Αυτό ήταν ‘‘ατύχημα’’!
Ρούπα: ‘‘Ατύχημα’’ ήταν! Μπήκε κανείς φυλακή για τα ΕΛΠΕ; Είχε νεκρούς στα ΕΛΠΕ; Είχε νεκρούς.
Σύνεδρος: Κ. Ανεμογιάννη, μπορείτε να λέτε ό,τι θέλετε. Εμένα υποχρέωσή μου είναι να ακούω ακόμα κι αν αυτά που λέτε μπορεί να θίγουν προσωπικότητες, δικαίωμά σας είναι να έχετε ό, τι γνώμη θέλετε. Θέλω να σας πω τα εξής: Όπως δομήσατε το λόγο σας που δομήθηκε σε 2-3 πράγματα, ότι πάντοτε οι επαναστάσεις προχωράνε με την ένοπλη βία, αυτά μας τα έχουν πει και άλλοι οι οποίοι δεν ήταν γνωστοί για επαναστατική δράση, μας λέγανε ότι, ‘‘με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί… Συντρόφισσα: Ακόμα και ο Γκάτσος το ’λεγε αυτό.
Σύνεδρος: Ναι, και επίσης μας είπατε είστε ειδικό δικαστήριο και ότι δεν αποδέχεστε πολιτικές πράξεις. Το επιχείρημά σας είναι το εξής. Ότι εκ του γεγονότος ότι ένας δηλώνει είτε είναι μέλος επαναστατικής οργάνωσης αποδέχεται την ένοπλη βία για την επίτευξη των σκοπών του, εάν οι πράξεις του εμπίπτουν αντικειμενικά στις διατάξεις του ποινικού κώδικα ο οποίος έχει θεσπιστεί κάποιες δεκαετίες πριν με κάποιες αλλαγές στο μεταξύ, αίρεται ο άδικος χαρακτήρας της πράξης; Εάν για παράδειγμα βάλει βόμβα στον κινηματογράφο Έλλη….
Συντρόφισσα: Γι’ αυτό να ρωτήσετε τους φασίστες.
Μαζιώτης: Μην μπλέκετε πράξεις που στρέφονται κατά πολιτών…
Σύνεδρος: Ως επιχείρημα το αναφέρω.
Μαζιώτης: Γιατί δεν λέτε για την Τράπεζα της Ελλάδας; Για την απόπειρα κατά του Βουλγαράκη; Οποιαδήποτε άλλη ενέργεια του Επαναστατικού Αγώνα;
Σύνεδρος: Ας μην χρησιμοποιήσουμε το ανωτέρω.
Μαζιώτης: Σας συμφέρει αυτό το επιχείρημα.
Σύνεδρος: Σας λέω λοιπόν, εάν κάποιος δηλώνει μέλος επαναστατικής οργάνωσης και κάνει μία ενέργεια, για παράδειγμα έκρηξη κάπου, η οποία αντικειμενικά εμπίπτει στα εγκλήματα από τον ποινικό κώδικα. Εκ του γεγονότος ότι έχει επιχειρηματολογία πολιτική σημαίνει ότι αίρει τον άδικο χαρακτήρα της πράξης;
Συντρόφισσα: Βεβαίως, γιατί αν το δικό σας κράτος δολοφονεί, καταπιέζει με κάθε τρόπο, πετάνε ανθρώπους στον δρόμο, τους αφήνουν άστεγους, υπάρχουν 5.000 αυτοκτονίες με τα επίσημα στοιχεία, εσείς δηλαδή σαν δομημένη εξουσία δεν βιαιοπραγείτε, δεν δολοφονείτε;
Ρούπα: Μήπως παίζει ρόλο και ο στόχος;
Συντρόφισσα: Βάζετε στην ίδια ζυγαριά τις ζημιές που προκλήθηκαν σε εγκληματικούς μηχανισμούς με τις ανθρώπινες ζωές. Εσείς υπηρετείτε αυτούς που εκμεταλλεύονται τους λαούς, εσείς και το κράτος σας.
Πρόεδρος: Υπάρχουν άλλες ερωτήσεις; Έχετε να προσθέσετε κάτι άλλο σε σχέση με τους κατηγορούμενους;
Συντρόφισσα: Σας είπα ότι είναι πολιτικοί αντίπαλοι και φαίνεται και από τον τρόπο που δρούσαν. Προηγούνταν οι αναλύσεις, οι οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές, δηλαδή με βάση την ανάλυση που κάνανε καθοριζόταν η στρατηγική και η δράση του Επαναστατικού Αγώνα. Και ήταν αρκετά εύστοχη.
Σχολιασμός από τον Νίκο Μαζιώτη και την Πόλα Ρούπα
Μαζιώτης: Θέλω να κάνω ένα σχολιασμό ξεκινώντας από αυτό που είπε ο κ. σύνεδρος. Έχω εδώ ένα βιβλίο που γράφει για κάποιους νόμους της αρχαίας Αθηναϊκής Δημοκρατίας. Είχα ούτως ή άλλως την πρόθεση να επικαλεστώ κάποια πράγματα από αυτό στην τοποθέτησή μου μετά αλλά θα πω κάποια πράγματα τώρα..
Ναι κ. σύνεδρε, αίρεται το άδικο των πράξεων σε κάποιες περιπτώσεις. Επειδή θεωρούμαστε και πατρίδα της δημοκρατίας θα αναφέρω ότι στην Αρχαία Αθήνα επιτρεπόταν η ανθρωποκτονία των τυράννων. Μάλιστα υπήρχε και όρκος των Αθηναίων που ορκίζονταν ότι θα σκοτώσουν τον τύραννο χωρίς να υπάρχει ποινική ευθύνη. Το λέει ξεκάθαρα. Υπήρχε νόμος – ψήφισμα του Δημοφάντους το 410 – 409 π Χ στα χρόνια του Πελοποννησιακού πολέμου όταν είχε γίνει μεταβολή του πολιτεύματος και είχε γίνει κατάληψη της εξουσίας από ολιγαρχικούς.
Ναι, στην συνείδηση του κόσμου και είναι πανάρχαια παράδοση, οι πράξεις όπως ακόμα και ο φόνος του τυράννου δεν θεωρείται ότι είναι ποινικό αδίκημα αλλά είναι και επιβεβλημένος. Ο όρκος αυτό λέει, ότι έχω δικαίωμα και υποχρέωση να σκοτώσω τον τύραννο. Σας απαντάω λοιπόν όσον αφορά την ερώτηση που κάνατε στην μάρτυρα ότι ναι, δεν εμπίπτουν στον ποινικό κώδικα οι επαναστατικές πράξεις.
Θα έπρεπε να μην δικαζόμαστε καν και να είμαστε ελεύθεροι αλλά θα το πω στην συνέχεια στο τέλος της ‘‘απολογίας’’ μου. Το ένα είναι αυτό. Το δεύτερο, που το μάθαμε τώρα, για το σπίτι στην Ηλιούπολη, ότι το κράτος, η αστυνομία, η σήμανση, η ΔΑΕΕΒ ερευνούσα αποτυπώματα στις ζωγραφιές του παιδιού, αν μην τι άλλο δείχνει τις ηθικές αξίες και το ποιόν του δικού σας κρατικού μηχανισμού. Σε άλλο δικαστήριο που δικαζόμαστε για την υπόθεση αυτή μαζί με την συντρόφισσα Ρούπα για την απόπειρα απόδρασης (με ελικόπτερο) και την κατοχή όπλων και εκρηκτικών, απαλλοτριώσεις τραπεζών, εγώ είπα, όπως και εδώ το έχω πει, ότι εγώ έχω πυροβολήσει αστυνομικούς αλλά ποτέ δεν θα έβλαπτα παιδιά των εχθρών μου, του αντιπάλου στρατοπέδου. Αυτό δεν είναι στις αξίες τις δικές μου.
Δηλαδή το να πειράζεις την οικογένεια του εχθρού δείχνει πόσο αισχρός και βάναυσος μπορεί να είσαι ακόμα και αν γίνεται με την κάλυψη του νόμου. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει την παρανομία που έκανε το κράτος σας όπου καταπάτησε το δικό του θεσμικό πλαίσιο για να βάλει στο ψυχιατρείο ένα 6χρόνο παιδί και να μας αφαιρέσει και την γονική μέριμνα την οποία μας την έχουν αφαιρέσει ολόκληρη και οριστικά με το 1532 του Αστικού Κώδικα.
Αυτό δείχνει τι είναι ο κρατικός μηχανισμός σας. Γιατί ενώ η απόφαση λέει για μέρος της γονικής μέριμνας, στην πραγματικότητα μας την αφαιρεί όλη. Όχι μόνο την επιμέλεια αλλά ότι δεν μπορούμε να το εκπροσωπούμε και νομικά, δεν έχουμε την διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων του παιδιού. Στην πραγματικότητα αυτό που θέλανε ήταν να καταστρέψουν την ίδια μας την ιδιότητα ως γονείς. Αυτό το έκανε το δικό σας κράτος. Η συμπεριφορά αυτή μοιάζει μα αυτό που κάνανε στον εμφύλιο το ’46 – ’49 οι τότε δεξιοί και η εθνικόφρων κυβέρνηση που οδήγησε τα παιδιά των ανταρτών του ΔΣΕ και τα έκλεισε στις λεγόμενες παιδουπόλεις της Φρειδερίκης που τους έλεγε ότι ο πατέρας σας και η μάνα σας είναι προδότες της πατρίδας. Αυτό έκανε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ο Κοντονής, ο πολιτικός σας προϊστάμενος.
Ρούπα: Να πω και εγώ κάποια πράγματα για αυτά που ειπώθηκαν εδώ. Όταν έγινε η σύλληψή μου, η συμπεριφορά τους (της αστυνομίας) ήταν μια συμπεριφορά βεβήλωσης. Δηλαδή βγάζανε ‘‘σέλφι’’ στο σπίτι οι αστυνομικοί και τα βγάζανε στα social media. Αυτό που έμαθα τώρα είναι μία αηδία παραπάνω σε όλη την αηδία που μου έχει προκαλέσει αυτή η ιστορία. Δηλαδή δεν ήταν μόνο το γεγονός ότι με συλλάβανε, είναι μία αηδία και μισή η συμπεριφορά του κράτους έτσι όπως συμπεριφέρθηκε όταν με συλλάβανε. Και αυτή η συμπεριφορά τώρα, να παίρνουν να σκίζουν τις ζωγραφιές του παιδιού μου…
Συνεχίζω και μαθαίνω πράγματα, δεν τα έχω μάθει όλα και να σας πω ότι δεν ξέρω και όλες τις λεπτομέρειες για την συμπεριφορά τους απέναντι στο παιδί μέσα στη ΓΑΔΑ, τι του κάνανε και δεν θα μπορεί να βρει και το δίκιο του το παιδί. Σκίζουν τις ζωγραφιές του παιδιού, έχουν κατάσχει πράγματά του που δεν το έχω μάθει ποτέ αλλά μάλλον κατεστραμμένα θα είναι αλλά υπάρχουν και κατασχεμένα που δεν υπάρχουν πουθενά για να ζητήσω να τα πάρω πίσω όπως έχουν κατασχέσει όλες τις φωτογραφίες του, όλη τη ζωή του.
Είναι σαν ένα παιδί χωρίς παρελθόν και έτσι θέλουν να το παρουσιάσουν ότι δεν υπήρχε παρελθόν πριν και θέλουνε και να διαρρήξουν και την σχέση του με τους γονείς του. Γιατί αυτός ήταν ο στόχος. Η διάρρηξη των σχέσεών μας. Αν δεν κάναμε απεργία πείνας και δίψας που είπε και η μάρτυρας, θα ήταν σε ίδρυμα το παιδί. Αυτός ήταν ο στόχος τους. Όμως υπήρξε και μια κοινωνική κατακραυγή – όπου ξεσηκώθηκε κάποιος κόσμος μέχρι και πολιτική αντίδραση υπήρχε από καθεστωτικά κόμματα – γιατί είχαν ξεπεράσει το όριο της χυδαιότητας πλέον. Εγώ τους είχα πει ότι είχα μια ‘‘επαγγελματική’’ σχέση με το κράτος, με το καθεστώς. Με την έννοια ότι δεν υπήρχε κάτι προσωπικό με κανέναν. Δηλαδή ο καθένας είχε τον ρόλο του, ως μηχανισμός,οι άνθρωποι που συμμετείχαν, έκανα μία προσέγγιση από μία σκοπιά αποκλειστικά πολιτική. Απουσίαζε το στοιχείο της προσωπικής αντιπαράθεσης
. Εδώ όμως, σε αυτή την περίπτωση, η στάση του κρατικού μηχανισμού, των διωκτικών αρχών, υπήρχε μία βίαιη προσωπική επίθεση που είχε υπερβεί κάθε όριο. Εγώ δεν πιστεύω ότι έχει ξαναγίνει τέτοιο κατασταλτικό χτύπημα και μακάρι να μην ξαναγίνει. Δεν περίμενα μια τέτοια συμπεριφορά . Με αιφνιδίασαν. Τέτοια στάση σε ένα 6χρόνο παιδί; Δεν μπορούν εμένα να μου κάνουν τίποτα και πάνε να τσακίσουν το παιδί μου; Ε, όχι, δεν το περίμενα. Και απ’ ότι φαίνεται αυτό συνεχίζεται. Δεν έχει σταματήσει.
Μαζιώτης: Να προσθέσω κάτι σε σχέση με αυτό που έχει λεχθεί με τα μικτά ορκωτά. Έχει αναφερθεί από την πρώτη συνεδρίαση αυτού του δικαστηρίου. Ναι, προφανώς οι πολίτες έχουν διαφορετική άποψη από σας και γι αυτό το λόγο ακριβώς καταργήθηκαν τα μικτά ορκωτά. Για ποιό λόγο καταργήθηκαν τα μικτά ορκωτά, με τον αντιτρομοκρατικό, τον νόμο Σταθόπουλου του 2001; Γιατί προφανώς δεν θα μπορούσαν να επιβάλλουν τέτοιες ποινές οι πολίτες. Έχουν διαφορετική άποψη από σας. Διαφορετική άποψη έχουν οι πολίτες από τον κρατικό μηχανισμό. Ακόμα και αυτοί που λέτε και εσείς ότι έχουν ‘‘ευυπόληπτα’’ επαγγέλματα, είναι τραπεζοϋπάλληλοι, δημόσιοι υπάλληλοι..
Πρόεδρος: Δεν είπα εγώ κ. Μαζιώτη για ευυπόληπτα επαγγέλματα. Είναι δική σας λέξη. Μαζιώτης: Ναι, είναι δική μου λέξη.. Η ερώτησή σας ήταν γιατί νομίζετε ότι οι πολίτες θα έχουν διαφορετική αντιμετώπιση από τους τακτικούς δικαστές και σας απαντώ φυσικά. Ούτως ή άλλως εγώ έχω δικαστεί από πολίτες, από μικτό ορκωτό. Για βομβιστική επίθεση που εγώ την αποδέχτηκα, για κατοχή εκρηκτικών και όπλων και στο τέλος με 6-1, η πλειοψηφία δηλαδή, μου επέβαλε 5,5 χρόνια ποινή. Σαφέστατα και έχουν διαφορετική άποψη. Και εκείνο μάλιστα το δικαστήριο ήταν επεισοδιακό, είχα επιτεθεί στον πρόεδρο του εφετείου γιατί είχε διακόψει την ‘‘απολογία’’ μου, είχαμε βιαιοπραγίες κλπ. Εγώ την απόφαση την άκουσα στο κρατητήριο. Παρ’ όλα αυτά ήταν 5,5 χρόνια η απόφαση κατά πλειοψηφία 6 – 1. Και με μη ‘‘ταπεινά ελατήρια’’ ελαφρυντικό. Και αυτό από τότε δεν έχει δοθεί ποτέ ξανά, γιατί το να δίνεις τέτοιο ελαφρυντικό σε δράστες τέτοιων βομβιστικών ενεργειών, είναι σαν να τους αναγνωρίζεις ότι είναι πολιτικοί σου αντίπαλοι. Δεν έχουν ιδιοτελή κίνητρα. Γιατί το έγκλημα έχει ιδιοτελές κίνητρο γιατί ο άλλος κάνει κάτι για προσωπικό του όφελος. Είναι σε εγκληματική οργάνωση, κάνει ληστείες, απάτες ή πουλάει ναρκωτικά για προσωπικό όφελος, για κέρδος.
Όμως δεν μπορείτε να το πείτε αυτό το πράγμα, ότι έχουμε ιδιοτελές ή ατομικό όφελος. Τους πολίτες λοιπόν τους βγάλατε από τα δικαστήρια γι’ αυτό τον λόγο.
Πρόεδρος: Ακόμα δεν σας είπαμε τίποτα.
Μαζιώτης: Θα μας τα πείτε κ. πρόεδρε. Μην κοροϊδευόμαστε.
Ρούπα: Ένα τελευταίο. Σε σχέση με την παρέμβαση του κ. συνέδρου για το ότι κάποιος προκαλεί έκρηξη, βάζει ένα πολιτικό πλαίσιο και πρέπει να απαλλαγεί. Δεν είναι έτσι. Ορίζεται ο στόχος, δηλαδή αυτό που πλήττεται, το έννομο αγαθό, δεν είναι γενικώς όλα τα ίδια.
Εξαρτάται ενάντια σε τι στρέφεται κάποιος, εξαρτάται και μέσα στην ευρύτερη πολιτική συγκυρία με την οποία το κάνει. Είναι πάρα πολλοί παράγοντες. Γι’ αυτό είχα πει κάποια στιγμή ότι τα ζητήματα που ανοίγονται εδώ, η δράση του Επαναστατικού Αγώνα, είναι ζητήματα που άπτονται ιστορικών θεμάτων, πολιτικών και οικονομικών θεμάτων. Σας φέραμε κείμενα άλλων για να μη τα λέμε εμείς. Στην ανάγνωση εγγράφων γι’ αυτό φέραμε κείμενα συνταγματολόγων πάνω σε ζητήματα που δεν τα λέμε εμείς αλλά και άλλοι τα λένε.
Πρόεδρος: Όλα αυτά τα κείμενα τα γνωρίζουμε. Εκτός από αυτό για την Επανάσταση στη Ροζάβα, για όλα τα άλλα έχουμε γνώση.
Ρούπα: Βάζουμε την δική μας οπτική. Δεν σας λέω κάτι που δεν το γνωρίζετε αλλά όλα αυτά είναι το πολιτικό έδαφος μέσα στο οποίο έγινε μια συγκεκριμένη ενέργεια. Όλα αυτά συνθέτουν και συνδέουν ένα ολόκληρο πολιτικό πλαίσιο. Δεν είμαστε αλεξιπτωτιστές!
Έγιναν μέσα σε μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, με συγκεκριμένη μεγάλη ιστορική βαρύτητα, με μεγάλη βία καταδικασμένη από όλα τα όργανα τα θεσμικά που υπάρχουν για την πολιτική και οικονομική βία που ασκούσαν τα μνημόνια πάνω στην κοινωνία και ερχόμαστε τώρα να ρίχνουν ισόβια για μια ενέργεια που χτύπησε έναν θεσμό ο οποίος ευθύνεται για όλα αυτά και άλλα χειρότερα;
Για το ΔΝΤ; Για να μην μιλήσουμε τι έχει κάνει το ΔΝΤ σε όλο τον κόσμο. Θα μετράμε εκατομμύρια νεκρούς από την δεκαετία του ’80 τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Ειδικά για την Ελλάδα, άφησε πίσω του νεκρούς. Έχει χυθεί αίμα! Απέναντι σε αυτό το αίμα δεν υπάρχει αναντιστοιχία; Ποιός πλήρωσε για όλα αυτά;
Αναφέραμε για τον Προβόπουλο, τον Σάλλα, για τους οποίους γίνανε διώξεις οι οποίες δεν προχώρησαν. Όλοι αυτοί οι κύριοι σκοτώνουν. Όλα αυτά τα χρήματα που παρουσιάσαμε με τα έγγραφα, ότι είχε γίνει υφαρπαγή από τον κοινωνικό πλούτο γιατί το ελληνικό δημόσιο τους πληρώνει όλους αυτούς τους κυρίους για να κάνουν τις κομπίνες τους, αυτό έχει κόστος σε ζωές. Και ο άλλος το ξέρει όταν ζητάει από το ελληνικό κράτος να τον στηρίξει για να κάνει τις κομπίνες του. Και να παίρνει τα εκατομμύρια και τα δισεκατομμύρια.
Ποιός έκατσε στο σκαμνί κ. σύνεδρε για όλα αυτά; Πλήρωσε κανένας Σάλλας; Όχι! Πληρώνουμε εμείς με ισόβια για τα ντουβάρια της Τράπεζας της Ελλάδας. Προφανώς αν μη τι άλλο, είναι εντελώς αναντίστοιχο. Και όσον αφορά την πολιτική και κοινωνική διάσταση, ναι, ήταν δίκαιη αυτή η ενέργεια. Και να σας πω και κάτι; Ήταν το ελάχιστο που μπορούσε να γίνει μπροστά σε όλο αυτό το κακό που έχει δημιουργηθεί. Το ελάχιστο.