24/04/2019 6:05 μμ.Ε
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΣΑΣΟΥΑ ΜΠΕΡΤΡΑΝΤ (ΠΡΩΗΝ ΜΕΛΟΣ ΤΩΝ ΜΑΧΟΜΕΝΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ) ΚΑΙ ΤHΣ ANDI ST. ΩΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ ΚΑΙ ΠΟΛΑΣ ΡΟΥΠΑ (25/2/2019-ΕΦΕΤΕΙΟ ΤΗΣ Β΄ΔΙΚΗΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ)
Πρόεδρος: Γνωρίζετε τον κ. Μαζιώτη και την κ. Ρούπα;
Bert: Ναι, τους γνωρίζω εδώ και 10 χρόνια.
Πρόεδρος: Τους γνωρίσατε εδώ στην Ελλάδα ή στο Βέλγιο;
Bert: Στην Ελλάδα. Πρόεδρος: Τι σχέση έχετε; Bert: Μια σχέση φιλική και πολιτική. Πρόεδρος: Είστε ομοϊδεάτες; Κινείστε στον ίδιο, ευρύτερο χώρο;
Bert: Ως προς το δικαστήριό σας μπορείτε να θεωρήσετε ότι έχουμε τις ίδιες ιδέες.
Πρόεδρος: Ανταλλάσετε πολιτικές απόψεις; Για τα κοινωνικά ζητήματα, των τάξεων;
Bert: Ναι, γι’ αυτό το λόγο ήθελα να έρθω στην Αθήνα, στο δικαστήριο, να τους συναντήσω. Γνωρίζουμε την πολιτική δουλειά, που έχουνε κάνει, την εκτιμούμε και την θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντική. Και όταν λέω πολιτική δουλειά την προσδιορίζω με την έννοια της πολιτικο – στρατιωτικής δράσης.
Πρόεδρος: Γνωρίζετε ότι τους έχει ασκηθεί δίωξη με βαριές κατηγορίες και ότι έχουν καταδικαστεί σε βαριές ποινές και ότι τώρα εξετάζεται ξανά η υπόθεσή τους;
Bert: Το γνωρίζω. Πρόεδρος; Θέλουμε να μας πείτε για τα κίνητρα των κατηγορουμένων, για τα κίνητρα της δράσης τους.
Bert: Έχω συμμετάσχει σε οργάνωση αντάρτικου στο Βέλγιο για την οποία έχω μείνει στη φυλακή 15 χρόνια. Άρα γνωρίζω τις εμπειρίες των συντρόφων. Έχουν χαρακτηριστεί ως ‘‘τρομοκράτες’’. Γνωρίζω αυτόν τον χαρακτηρισμό του ‘‘τρομοκράτη’’ που αποδίδει η αστική εξουσία σε όσους αγωνίζονται σε όσους είναι επαναστάτες αγωνιστές.
Είμαι υπερήφανος που ήρθα να καταθέσω για τους φυλακισμένους συντρόφους του Επαναστατικού Αγώνα. Έχω έναν μεγάλο θαυμασμό για όλες τις επιθέσεις που έχουν κάνει σε θεσμούς και μηχανισμούς του συστήματος εκμετάλλευσης και κυριαρχίας.
Η επίθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας ήταν μία καλά στοχευμένη ενέργεια σε σχέση με τα μέτρα που έχουν ληφθεί από τους θεσμούς, το ΔΝΤ, την Τράπεζα της Ελλάδας απέναντι στους Έλληνες.
Πρόεδρος: Όταν λέτε ότι η επίθεση ήταν καλά στοχευμένη, τι εννοείτε;
Bert: Ο στόχος της επίθεσης… Ρούπα: Πολιτικά το εννοεί.
Πρόεδρος: Μάλιστα.
Bert: Όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι αυτά τα μνημόνια είναι μια θανατηφόρα οικονομική βία και οποιαδήποτε τέτοιου είδους ενέργεια θα ήταν σωστή για να σαμποταριστούν. Στην χώρα μου όπως και στις άλλες χώρες της Βόρειας Ευρώπης, η αστική τάξη επιχείρησε να κάνει συνένοχους τους λαούς στην λεηλασία της Ελλάδας, με μιντιακές αναφορές για τους Έλληνες που ‘‘ζούσαν’’ πάνω από τις δυνατότητές τους’’, ‘‘ότι ήταν ανίκανοι να δουλέψουν’’, ότι ‘‘δεν ξέρουν να οργανώνονται’’, ‘‘ότι ξοδεύουν παραπάνω απ’ ότι παράγουν’’.
Πρόεδρος: Οι ιθύνοντες της πολιτικής εξουσίας το έκαναν αυτό;
Bert: Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης προσπάθησαν να πείσουν τους λαούς τους τα μίντια και η αστική τάξη.
Παρ’ όλα αυτά οι λαοί της Ευρώπης αναγνώρισαν ότι ασκείται η πιο άγρια οικονομική βία εναντίον του ελληνικού λαού.
Κάτω από αυτό το πρίσμα τα κύματα των εξεγερσιακών διαδηλώσεων και των αντάρτικων επιχειρήσεων του Επαναστατικού Αγώνα έγιναν αποδεκτές από τους λαούς της Ευρώπης με συμπάθεια και τεράστιο ενδιαφέρον. Και όχι μόνο από την επαναστατική αριστερά αλλά και από τα μαχητικά τμήματα του κόσμου της εργασίας.
Ειδικά ως προς τις δράσεις του Επαναστατικού Αγώνα, αυτές θεωρήθηκε ότι ήταν κεντρικά στοιχεία για την επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας, για την επαναστατική απελευθερωτική αλλαγή. Μεταξύ αυτών των στοιχείων η αναγκαιότητα να οργανωθούμε, να έχουμε μία ανάλυση της κατάστασης, να θέσουμε πρακτικά το ζήτημα της βίας απέναντι στο καθεστώς και να έχουμε μια στρατηγική προοπτική.
Αυτό το τελευταίο, η στρατηγική προοπτική εμφανίζεται μέσα από την συνέχεια και την συνέπεια της δράσης του Επαναστατικού Αγώνα. Οι δράσεις αυτές δεν είναι απομονωμένα στοιχεία, υποκειμενικές αντιδράσεις απέναντι στην αδικία, αλλά συστατικά στοιχεία ενός παγκόσμιου σχεδίου το οποίο προκάλεσε το ενδιαφέρον πολύ πέρα από τα σύνορα της Ελλάδας. Αυτό το πολιτικό ενδιαφέρον εξηγεί και τις δράσεις αλληλεγγύης για τους φυλακισμένους του Επαναστατικού Αγώνα.
Πρόεδρος: Να διευκρινίσουμε. Ενδιαφέρον από τους ομοϊδεάτες;
Bert: Ενδιαφέρον από την επαναστατική αριστερά, τον κόσμο της εργασίας και πολλές τάσεις και όχι τόσο μόνο από αναρχικούς. Εγώ είμαι κομμουνιστής, δεν είμαι αναρχικός. Αλλά βρίσκω ότι η στρατηγική του Επαναστατικού Αγώνα είναι σημαντική και χρειάζεται να μελετηθεί.
Η υποστήριξη στα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα πήρε διάφορες μορφές. Υπήρξαν διαδηλώσεις μπροστά στις ελληνικές πρεσβείες, διεθνείς αποστολές στα δικαστήρια όπως για παράδειγμα σήμερα με την παρέμβασή μου στο πλαίσιο μιας αποστολής αλληλεγγύης της Διεθνούς Κόκκινης βοήθειας που ήρθε στην Αθήνα για να στηρίξει τους συντρόφους Πόλα και Νίκο, η μετάφραση και δημοσίευση κειμένων των κρατουμένων του Επαναστατικού Αγώνα, η δημιουργία ενός βίντεο – συνέντευξης που προβλήθηκε σε πολλές χώρες και αυτό δεν είναι απλώς μία φιλική συμπάθεια, είναι δείγμα ακριβώς μιας πολιτικής εκδήλωσης.
Το καθεστώς επίσης αναγνώρισε την σημασία των κρατουμένων του Επαναστατικού Αγώνα και αυτό φαίνεται γιατί επιβλήθηκε η μέγιστη ποινή, αυτή των ισοβίων για την επίθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας και το ΔΝΤ όπου δεν υπήρξε βαριά τραυματισμένος και μάλιστα υπήρξαν προειδοποιητικά τηλεφωνήματα.
Αυτή η μέγιστη καταδίκη δείχνει την μέγιστη σημασία των δράσεων του Επαναστατικού Αγώνα και εμείς αντιτάσσουμε την μέγιστη αλληλεγγύη στους φυλακισμένους του Επαναστατικού Αγώνα.
Τελειώνοντας θέλω να αποτίσω τιμή στον Λάμπρο Φούντα και να χαιρετήσω όλους και όλες τους/τις επαναστάτες/τριες κρατούμενους και κρατούμενες στην Ελλάδα.
Πρόεδρος: Επειδή αναφερθήκατε στην ποινή των ισοβίων που επιβλήθηκαν στους κατηγορούμενους και επειδή έχετε ο ίδιος μία εμπειρία, έχετε καταδικαστεί για παρόμοια αδικήματα και έχετε μείνει στην φυλακή για 15 χρόνια και επομένως γνωρίζετε τα δικαιικά συστήματα των 2 χωρών, θέλω να ρωτήσω έτσι για δική μου ενημέρωση, του Βελγίου ή της Ελλάδας είναι πιο αυστηρό;
Bert: Δεν είναι μία ερώτηση που αφορά το ένα ή το άλλο κράτος. Είναι μία ερώτηση που έχει να κάνει με τον αγώνα, με την πάλη. Όσο ανεβαίνει ο αγώνας, ανεβαίνει και η καταστολή και η καταπίεση. Δεν μπορούμε να κάνουμε συγκρίσεις.
Σύνεδρος: Θα ήθελα να μου διευκρινίσετε κάτι γιατί ίσως δεν το κατάλαβα καλά. Εσείς θεωρείτε ότι δικαιολογούνται οι ενέργειες για τις οποίες κατηγορούνται οι κατηγορούμενοι από την βαρβαρότητα των μνημονίων ή από την βαρβαρότητα κατά τις αντιλήψεις τους ή και κατά τις αντιλήψεις άλλως του καπιταλιστικού συστήματος; Επειδή αναφερθήκατε στα μνημόνια. Γι’ αυτό σας ρωτάω.
Bert: Υπάρχει μία θέση αρχής που είναι μία θέση επαναστατική και αυτό οδηγεί σε μια στρατηγική σε σχέση με την συγκεκριμένη κατάσταση. Υπάρχει ένα ενδιαφέρον για την στρατηγική που ακολούθησε ο Επαναστατικός Αγώνας γιατί τα μνημόνια είναι μία μορφή άγρια και θανατηφόρα και για τους φτωχούς σχεδόν μια κατάσταση κοινωνικής γενοκτονίας.
Και οι λαοί της Ευρώπης έβλεπαν ότι θα έρθει και η σειρά τους, πρώτα στην Ιταλία και την Ισπανία και θα ακολουθήσει ο βορράς. Άρα θα υπήρχε ενδιαφέρον για το τι συμβαίνει εδώ και πως οι επαναστατικές τάξεις θα αντιδρούσαν και στις δικές τους χώρες. Και κατά την γνώμη μου ο Επαναστατικός Αγώνας έδρασε με εξυπνάδα και αποφασιστικότητα.
Σύνεδρος: Αν κατάλαβα καλά, εστιάζετε στην αντίδραση των κατηγορουμένων που είναι και το αντικείμενο της παρούσας δίκης σε σχέση με την επιβολή των μνημονίων. Είναι έτσι;
Bert: Ναι, ακριβώς είναι τα μνημόνια, η αντικειμενική κατάσταση που υπάρχει στην Ελλάδα. Σύνεδρος: Από αυτές τις ενέργειες που όπως είπαν και οι κατηγορούμενοι γίνονται στα πλαίσια μιας επαναστατικής διεργασίας έτσι ώστε να ωριμάσουν οι συνθήκες για την αλλαγή της κοινωνίας, υπάρχει ένα ενδεχόμενο από κακή λειτουργία της κρατικής μηχανής ως προς την προειδοποίηση για την έκρηξη βομβών να υπάρξει μία αστοχία ως προς τον τραυματισμό πολιτών πέρα από τις υλικές ζημιές. Μπορεί να υπάρξουν τραυματισμοί προσώπων. Αυτό πώς το αντιμετωπίζετε;
Bert: Είναι περίεργο να βάζετε ζήτημα για κάποιους τραυματισμούς όταν από την μεριά ενός δικαστηρίου κρίνονται αλλιώς πράξεις που έχουν διαπραχθεί από το σύστημα, πράξεις οικονομικής βίας, σφαγές φτωχών πολιτών όπως αυτά που συμβαίνουν με τα μνημόνια.
Ρούπα: Θέλω να ρωτήσω τον σύντροφο. Κατά την δική του ανάλυση, τα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης έτσι όπως έχουν παρθεί στην Ευρώπη έχουν βοηθήσει στο ξεπέρασμα της; Και τι εκτιμάει για το μέλλον;
Bert: Τα μέτρα που παίρνονται είναι δομημένα μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος. Μπορεί σε σύντομο διάστημα να φαίνονται ότι δίνουν λύσεις αλλά επιδεικνύουν το πρόβλημα στο μέλλον. Τα χειρότερα είναι μπροστά μας.
Ρούπα: Πώς εκδηλώνονται οι αντιδράσεις στην Ευρώπη; Π.χ. στην Γαλλία έχουμε κοινωνικές ταραχές. Πώς βλέπει αυτά τα γεγονότα; Για τα ‘‘κίτρινα γιλέκα’’;
Bert: Δεν ξέρω ειδικά για το κίνημα στην Γαλλία αλλά το κίνημα των κίτρινων γιλέκων υπάρχει και στο Βέλγιο. Είναι ένα λαϊκό κίνημα που αντιδρά στην αδικία του καπιταλισμού και είναι μία αντίδραση μιας τάξης που έχει γίνει εξατομικευμένη, δεν είναι όπως παλιά, όπως τα συνδικάτα στα εργοστάσια. Είναι εξατομικευμένες αντιδράσεις.
Ο καπιταλισμός θεώρησε ότι τελείωσε με την πάλη των τάξεων καταστρέφοντας την συλλογικο-ποίηση της εργατικής τάξης αλλά μέσω των κίτρινων γιλέκων ακόμα και όταν η τάξη είναι εξατομικευμένη μπορεί να βρει τον δρόμο για να αντισταθεί. Και αυθόρμητα φαίνεται ότι η βίαιη αντίδραση έγινε αμέσως κάτι οικείο σε αυτό το κίνημα.
Ρούπα: Μια τελευταία ερώτηση. Γνωρίζουν στην Ευρώπη την Επανάσταση στη Ροζάβα; Και αν ναι, πως εκδηλώνεται το ενδιαφέρον γι’ αυτήν;
Bert: Είναι ενδιαφέρον γιατί παύει η επανάσταση να είναι απλώς ένα σχέδιο και είναι μια πραγματικότητα.
Πρόεδρος: Πόσο χρονικό διάστημα επικρατεί αυτή η Επανάσταση, με τις Κοινότητες, την συνομοσπονδία….; Ρούπα: Από το 2011. Πρόεδρος: Ας το πει ο ίδιος.
Bert: Από το 2012. Αλλά είναι το αποτέλεσμα μιας πολιτικής δουλειάς πολύ πιο βαθιάς που ξεκίνησε χρόνια πριν. Γι’ αυτό και είναι ενδιαφέρον γιατί ένας τρόπος για να απαξιώσει η εξουσία τα κινήματα είναι να τα εμφανίσει ως ουτοπικά. Και η Ροζάβα το διαψεύδει αυτό γιατί η Ροζάβα δεν είναι ουτοπία, είναι μια πραγματικότητα που υπάρχει.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ANDI ST.
Πρόεδρος: Στην Ελβετία δεν φαίνεται να υπάρχουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν άλλες χώρες. Υπάρχουν καταστάσεις που χρειάζονται πιο δυναμικές αντιδράσεις, επαναστατικές;
Andi: Έχω μια διαφορετική άποψη για την Ελβετία. Είναι στο κέντρο του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού και όπου έχει ισχύ ο καπιταλισμός υπάρχουν λίγοι που είναι πλούσιοι και πολύ περισσότεροι που είναι φτωχοί. Ακόμα και στην Ελβετία υπάρχουν άνθρωποι που ζουν δύσκολα, υπάρχουν οικονομικά προβλήματα να θρέψουν τις οικογένειες και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους.
Το σύστημα στην Ελβετία είναι εχθρικό για όλους τους μετανάστες, οι μετανάστες ζουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή σε κέντρα κράτησης όπως τα λένε στην Ελλάδα και υπάρχει και μία τάξη στην Ελβετία που βιοπορίζεται από λεφτά που κερδίζει με τον πόλεμο. Π.χ. υπάρχει στην Ελβετία μία βιομηχανία που βοηθάει την Τουρκία και την Σαουδική Αραβία, έτσι εμπλέκεται στον πόλεμο κατά της Επανάστασης στη Ροζάβα.
Η Ελβετία επίσης έχει μία μεγάλη χημική βιομηχανία και η οποία παρείχε όλα τα υλικά στο καθεστώς Άσαντ για να φτιάξει βόμβες αερίου και δεν επιτρέπεται στην χημική βιομηχανία να πουλάει αυτά τα υλικά εκτός της Ελβετίας χωρίς την έγκριση της κυβέρνησης. Και οι άνθρωποι που υφίστανται και υποφέρουν όλους τους πολέμους δεν είναι ευπρόσδεκτοι στην Ελβετία. Κατ’ αυτήν την έννοια η Ελβετία είναι μέρος του προβλήματος και όχι μέρος της λύσης.
Πρόεδρος: Επομένως είναι η άλλη πλευρά, όχι αυτή των φτωχών… Andi: Ναι.
Πρόεδρος: Από πότε γνωρίζετε τον κ. Μαζιώτη και την κ. Ρούπα;
Andi: Κάποια χρόνια πριν. Πρόεδρος: Δηλαδή 2, 10 χρόνια;
Andi: Όταν ήταν εκτός φυλακής.
Πρόεδρος: Σας συνοδεύει μία φιλία, μία κοινή ιδεολογία;
Andi: Τους σέβομαι, έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στην πολιτική τους ως επαναστάτες και μοιράζομαι μαζί τους το ενδιαφέρον για τις επαναστατικές διαδικασίες που είναι αναγκαίες για να αλλάξουν τον κόσμο. Η διαφορά μου είναι ότι εγώ είμαι κομμουνίστρια και οι σύντροφοι είναι αναρχικοί. Αυτό που μας συνδέει είναι ότι έχουμε πολλά σημεία επαφής ως προς το πολιτικό πεδίο και ως εκ τούτου είναι ενδιαφέρον να ασκούμε από κοινού πολιτική.
Ο αναρχισμός τον οποίο προτείνουν μπορεί να προσφέρει αρκετά ακόμα και από την σκοπιά του επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος. Έχουν δομήσει την πολιτική τους δράση σε μια σαφή πολιτική, οικονομική και ιστορική ανάλυση, και έχουν μια ξεκάθαρη ανάλυση της κατάστασης των τάξεων και της πάλης των τάξεων.
Πολλή σημαντική για τους συντρόφους είναι η δυναμική της ταξική πάλης, θεωρούν ότι η επαναστατική διαδικασία πρέπει να είναι πολύ οργανωμένη και ότι με ‘‘αστικοδημοκρατικούς’’ ή με μεταρρυθμιστικούς τρόπους δεν μπορεί να αλλάξει ο κόσμος. Αλλά η επαναστατική αντιβία είναι απαραίτητη.
Πρόεδρος: Ερώτηση από τον κ. εισαγγελέα ή από την έδρα;
Ρούπα: Εγώ θέλω να κάνω μια ερώτηση. Να μας πει η συντρόφισσα για την πολιτική οργάνωση που συμμετέχει.
Andi: Συμμετέχω σε πολλές οργανώσεις, όχι μόνο μία. Μία οργάνωση που εκπροσωπώ και είμαι εδώ ως μέλος είναι η Διεθνής Κόκκινη Βοήθεια. Η Διεθνής Κόκκινη Βοήθεια είναι μια οργάνωση που έχει μακρές ρίζες στην ιστορία και πάντοτε διαδραμάτιζε μεγάλο ρόλο ιστορικά ως κομμάτι του αγώνα.
Θεωρούμε ότι η Διεθνής Κόκκινη Βοήθεια δραστηριοποιείται μέσα στο πλαίσια της επανάστασης – αντεπανάστασης και τασσόμαστε με την μεριά των επαναστατών και ως εκ τούτου είμαστε στο πλευρό των αγωνιστών και δίνουμε φωνή στους επαναστάτες πολιτικούς κρατούμενους.
Ωστόσο εργαζόμαστε παράλληλα και για την Επανάσταση στη Ροζάβα και επίσης είμαστε σε επαφή με το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας και τους διεθνιστές μαχητές που όταν επιστρέφουν στις χώρες τους έχουν προβλήματα. Και σαφώς βοηθάμε τους πολιτικούς κρατούμενους οι οποίοι έχουν πολιτικές δίκες και πολιτικές διαδικασίες.
Μάθαμε πολλά στην Ροζάβα γιατί το σύστημα βάσει του οποίου δομείται η Ροζάβα είναι διαφορετικό και θεωρούμε ότι δημιουργείται εκεί μια εναλλακτική κοινωνική οργάνωση από την οποία μπορούμε να μάθουμε πολλά ακόμα κι αν γνωρίζουμε ότι σαφώς η Ροζάβα δεν είναι Ευρώπη όπου οι αντικειμενικές και υποκειμενικές συνθήκες είναι διαφορετικές απ’ ότι στην Ευρώπη. Αλλά σαφώς μπορούμε να μαθαίνουμε πολλά πράγματα ως Διεθνής Κόκκινη Βοήθεια. Για παράδειγμα στην Επανάσταση στη Ροζάβα η αλληλεγγύη γίνεται στη βάση πολλών διαφορετικών εθνοτήτων και η επαναστατική διαδικασία πρέπει να είναι ενωτική και να περιλαμβάνει όλες τις πολιτικές και ιδεολογικές θέσεις και απόψεις οι οποίες θα είναι ενωμένες στην επίτευξη του κοινού σκοπού. Έτσι πρέπει να ενωθούν αναρχικοί και κομμουνιστές, αυτόνομοι,, αντιφασίστες με το κουρδικό ζήτημα και θεωρούμε ότι το ίδιο πρέπει να κάνουνε και οι πολιτικοί κρατούμενοι επίσης.
Όταν υφίσταται ένας εχθρός πρέπει να είσαι ενωμένος για να τον αντιμετωπίσεις. Ως εκ τούτου η Διεθνής Κόκκινη Βοήθεια βρίσκεται σε επαφή με τους πολιτικούς κρατούμενους που έχουν πολιτικό πρόσημο ανεξάρτητα αν είναι αναρχικοί, κομμουνιστές, αντιφασίστες, αυτόνομοι αλλά πρέπει να έχουν τον ίδιο σκοπό για την αλλαγή του καθεστώτος.
Πρόεδρος: Θέλετε να προσθέσετε κάτι;
Andi: Ναι, έχω κάτι να προσθέσω. Πριν έρθω εδώ ρώτησα τους νεαρούς συντρόφους (της Δ.Κ.Β) που είχαν γνωρίσει τους συντρόφους Νίκο και Πόλα στις προηγούμενες δίκες του Επαναστατικού Αγώνα, τους ρώτησα ποιο και τι είναι σημαντικό από αυτό που έκαναν.
Μου είπαν ότι όταν συζήτησαν με τους συντρόφους Νίκο και Πόλα κατάλαβαν ότι είναι πολύ σημαντικό να έχουν ξεκάθαρες ιδέες και μία καλή ανάλυση για να πάρουν το επαναστατικό μονοπάτι και όχι την τακτική που επέλεξε μέρος του ελληνικού κινήματος σε ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο να επενδύσουν τις ελπίδες τους στον ΣΥΡΙΖΑ. Και τους εξήγησαν την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και είχαν δίκιο για το τι πολιτική θα ακολουθούσε, και επιβεβαιώθηκαν οι θέσεις του Επαναστατικού Αγώνα για το τι πολιτική θα ακολουθούσε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει καλή σχέση με τους Τούρκους φασίστες, και συνεργάζονται με τον Τραμπ. Ως εκ τούτου μάθαμε ότι δεν υπάρχουν μεταρρυθμιστικές εναλλακτικές αλλά μόνο επαναστατικές.
Πρόεδρος: Θέλω να ρωτήσω αν στην Ελβετία υπάρχει ένα αντίστοιχο κίνημα αντάρτικου πόλης. Andi: Στην Ελβετία υφίσταται ένα κίνημα. Αυτή την στιγμή δραστηριοποιείται ενάντια στην πολιτική του καπιταλισμού για το κλίμα, προφανώς υπάρχει ταξική πάλη και επίσης υπάρχουν πολιτικά κινήματα ενάντια στην εξουσία.
Αυτό που εσείς ονομάζετε τρομοκρατία, εμείς το ονομάζουμε επανάσταση και σαφώς υφίσταται επαναστατικό κίνημα αλλά αυτή την στιγμή δεν υφίστανται αντίστοιχη περίπτωση όπως το αντάρτικο.
Σύνεδρος: Παίρνοντας αφορμή από αυτά που είπε η μάρτυρας θα ήθελα να ρωτήσω αυτό που αποκαλούμε εμείς ως τρομοκρατία και εσείς ως επαναστατικό κίνημα και το οποίο δέχτηκε ότι πρέπει με επαναστατική βία να αντιμετωπίσει την βία του καπιταλιστικού συστήματος, ως που μπορεί να φτάσει; Ποιά είναι τα όρια και αν υπάρχουν όρια σε αυτό που ονομάζουμε επαναστατική βία; Πώς οριοθετούμε την επαναστατική βία;
Andi: Αυτό είναι μία ερώτηση που πάντα το κράτος ρωτά τους επαναστάτες και μπορώ να ρωτήσω πού εσείς και το σύστημα σταματά με την βία;
Αν δείτε τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που ζουν οι μετανάστες, αυτό είναι βία.
Αν δείτε την Ροζάβα και τους βομβαρδισμούς των ανταρτών στα βουνά στου οποίους προβαίνουν οι ΗΠΑ, αυτό είναι βία.
Και είναι βία όταν οι ΗΠΑ βοηθάνε την Τουρκία και με την σειρά της η Τουρκία βοηθάει το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) και το ISIS προβαίνει σε γενοκτονίες, αυτό είναι βία.
Όπως έχουμε μάθει από την ιστορία όταν το κράτος επιτίθεται, πρέπει να αμυνθούμε και να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και αυτό είναι κομμάτι του επαναστατικού κινήματος και του αγώνα. Δεν θα σταματήσετε εσείς την βία αν εμείς δεν χρησιμοποιήσουμε την αυτοάμυνα.
Και γι’ αυτό την χρησιμοποιούμε και την μαθαίνουμε. Και αυτό είναι κάτι που μάθαμε στην Ροζάβα όπου όλοι προετοιμάζονται να πολεμήσουνε ενάντια σε μια ενδεχόμενη επίθεση από τους Τούρκους φασίστες που τους βοηθάει το ΝΑΤΟ. Όλοι μαθαίνουν πώς να χρησιμοποιούν ένα καλάσνικοφ, όλοι μαθαίνουν πώς να σκάβουν ένα τούνελ καθώς ετοιμάζονται για την επερχόμενη επίθεση από όλες τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που δρουν στην Συρία.
Και υπάρχουν πολλοί διεθνιστές που πηγαίνουν να βοηθήσουν γιατί η Επανάσταση πρέπει να υπερασπίσει τον εαυτό της. Υπάρχουν χιλιάδες αγνοούμενες γυναίκες Γιεζίντι που έχουν απαχθεί από το ISIS το οποίο βοηθάει η Τουρκία και της οποίας αρωγός είναι το ΝΑΤΟ. Είναι ζήτημα του ποιος έχει την δύναμη. Ποιος πρόκειται να σας σταματήσει;
Σύνεδρος: Δικαίωμα της μάρτυρος να πιστεύει ότι εγώ εκπροσωπώ όλα αυτά τα κακά επειδή είμαι δικαστικό όργανο. Εν πάσει περιπτώσει δεν θα διαφωνήσουμε σε αυτό είναι δικαίωμά της να πιστεύει ό, τι θέλει. Εγώ όμως δεν την ρώτησα αυτά. Όλα αυτά τα γνωρίζουμε, την βία, όπως την ορίζει την καπιταλιστική, την γνωρίζουμε. Είναι γνωστό γεγονός, αν θέλετε. Εγώ δεν ρώτησα αυτό. Ούτε ρώτησα για την περίπτωση της Ροζάβα όπου είναι εμφανής η βία. Εγώ τη ρώτησα, απέναντι σε αυτήν την βία, η επαναστατική βία τι δικαιολογεί και αν υπάρχουν όρια, ως που φτάνει; Τα υπόλοιπα τα γνωρίζουμε.
Andi: Έχω απαντήσει στην ερώτησή σας. Δεν μιλάμε την ίδια γλώσσα αλλά απάντησα στην ερώτησή σας.
Σύνεδρος: Θα την ρωτήσω τότε συγκεκριμένα σε σχέση με τις κατηγορίες που αντιμετωπίζουν οι κατηγορούμενοι στην παρούσα δίκη. Το να κάνει παραδείγματος χάριν, μία ληστεία είναι για μια τέτοια υπόθεση την οποία και αποδέχτηκε ο πρώτος (ο Μαζιώτης) των κ. κατηγορουμένων, είναι αποδεκτή ως επαναστατική βία; Andi: Ναι, φυσικά.
Σύνεδρος: Όταν πάει να κάνει αυτήν την πράξη της ληστείας, εάν έρθει αντιμέτωπος με ένοπλο αστυνομικό που πάει να τον αντιμετωπίσει και τον πυροβολήσει ο αστυνομικός δικαιολογείται να πυροβολήσει επίσης και ο κατηγορούμενος για την πράξη που κατηγορείται;
Andi: Ναι. Αυτό είναι ζήτημα τακτικής όποιου πραγματοποιεί την ληστεία. Το κυριότερο ζήτημα όμως είναι σε ποιόν ανήκουν τα λεφτά, ποιος πρόκειται να εκμεταλλευτεί τα λεφτά που υπάρχουν στις τράπεζες.
Σύνεδρος: Εάν καταδιώκεται κάποιος για να συλληφθεί, και τον κυνηγούν κάποιοι, αυτό δικαιολογεί την ανταλλαγή πυροβολισμών στο πλαίσιο της επαναστατικής βίας για να μην συλληφθεί;
Andi: Ναι. Όμως σε μια επαναστατική οργάνωση συζητάνε προφανώς πριν από την δράση την τακτική τους και δεν μπορώ να μιλήσω εγώ εξ ονόματος των συντρόφων.
Σύνεδρος: Στα πλαίσια λοιπόν μιας επαναστατικής οργάνωσης δικαιολογείται να μπαίνει βόμβα σε ένα κτίριο ενός οργανισμού; Μιλώντας για αυτό που κατηγορούνται οι κατηγορούμενοι.
Ρούπα: Δεν μιλάμε για όλα τα δημόσια κτίρια.
Σύνεδρος: Μιλάω για το συγκεκριμένο. Είναι γνωστό γιατί κατηγορείστε. Είναι γνωστό ότι ο κ. Μαζιώτης κατηγορείται ότι μαζί με άλλους τοποθέτησε εκρηκτικό μηχανισμό στην ΤτΕ στα πλαίσια της οργάνωσης. Αυτό θεωρεί η μάρτυρας ότι δικαιολογείται από την επαναστατική βία;
Andi: Όπως είπα και πριν, είναι ζήτημα της στρατηγικής μιας επαναστατικής οργάνωσης. Είναι σημαντικό να μην πλήττονται άνθρωποι που δεν έχουν σχέση με τον στόχο αλλά ναι, τέτοιες επιθέσεις είναι μέρος της στρατηγικής και της τακτικής μιας επαναστατικής οργάνωσης. Σύνεδρος: Εντάξει, σας ευχαριστώ πολύ.
Andi: Θέλω να σας ρωτήσω κάτι. Θεωρείτε ότι είναι εντάξει όταν π.χ. η τουρκική αεροπορία ρίχνει χημικά αέρια στα βουνά της Ροζάβα και χτυπά γυναικόπαιδα; Θεωρείτε ότι είναι εντάξει η βία των καπιταλιστικών κρατών;
Σύνεδρος: Εάν είχα την πολυτέλεια από την έδρα να ανταλλάξω απόψεις, ευχαρίστως θα τις έλεγα. Αλλά κατά την ποινική δικονομία, οι δικαστές ρωτούν και οι κατηγορούμενοι και οι μάρτυρες αν θέλουν απαντούν.
Andi: Οι ερωτήσεις μου είναι μέρος της απάντησής μου.
Σύνεδρος: Ναι, κατάλαβα ότι είναι ρητορικό το ζήτημα με τις ερωτήσεις της. Εντάξει, την ευχαριστώ πολύ.
Συνήγορος: Θα ήθελα να ρωτήσω την μάρτυρα, ποιά είναι η δράση της Διεθνούς Κόκκινης Βοήθειας υπέρ του Επαναστατικού Αγώνα;
Andi: Έχουμε κάνει για παράδειγμα μία συνέντευξη μαζί τους καθώς θεωρούμε ότι αν οικοδομείς ένα κίνημα αλληλεγγύης πρέπει να γνωρίζεις με ποιους έχεις να κάνεις και ο καλύτερος τρόπος να καταλάβεις είναι να τους ρωτήσεις.
Και πολύς κόσμος, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σ’ όλο τον κόσμο, ενδιαφέρεται να μάθει γιατί έχουν την συγκεκριμένη στρατηγική, πως έχουν και γιατί έχουν την συγκεκριμένη ανάλυση και εν γένει για την δράση τους και ως εκ τούτου ήταν πολύ καλό να το δημοσιεύσουμε στο ίντερνετ προκειμένου να πληροφορηθεί ο κόσμος.
Και κατά την δράση της αλληλεγγύης ως Διεθνής Κόκκινη Βοήθεια θεωρούμε ότι για να υφίσταται πραγματική βάση αλληλεγγύης πρέπει να γνωρίζουμε με ποιόν έχουμε να κάνουμε, για την πολιτική του δράση. Δεν είμαστε μια ανθρωπιστική οργάνωση αλλά αντιλαμβανόμαστε τον εαυτόν μας μέσα στο πλαίσιο μιας οργάνωσης που έχει πολιτική ιστορία και τοποθετούμαστε μέσα στο πλαίσιο επανάστασης – αντεπανάστασης και θεωρούμε τον εαυτό μας κομμάτι του επαναστατικού κινήματος.
Ρούπα: Θα ήθελα να ρωτήσω την συντρόφισσα Andi, θεωρεί δίκαιες τις ενέργειες του Επαναστατικού Αγώνα; Π.χ. η ενέργεια κατά της Τράπεζας της Ελλάδας και κατά του ΔΝΤ για την οποία γίνεται αυτή η δίκη και είναι βασική υπόθεση αυτής της δίκης. Η ΤτΕ (ΕΚΤ) και το ΔΝΤ είναι 2 εκ των 3 της τρόικας που επιβάλλουν τα μνημόνια στην Ελλάδα. Ποιά είναι η άποψή της για την επίθεση αυτή;
Andi: Είναι πολύ σωστή η επιλογή ως στόχος, να επιτεθεί ο Επαναστατικός Αγώνας σε αυτούς που είναι υπεύθυνοι για τα μνημόνια και να δείξει ότι μπορεί ρεαλιστικά να στραφεί εναντίον τους. Και να μην καταδείξει ότι όχι μόνο είναι αναγκαίο να επιτεθεί εναντίον τους αλλά και ότι είναι δυνατό. Πρόεδρος: Έχετε κάτι άλλο να προσθέσετε;
Andi: Ναι έχω κάτι να πω. Όπως φυσικά είπε και ο προηγούμενος σύντροφος, ο Λάμπρος Φούντας είναι πάρα πολύ σημαντικό να μνημονεύεται και μάθαμε από το κουρδικό κίνημα και τον αγώνα των Κούρδων ότι οι άνθρωποι πεθαίνουν αγωνιζόμενοι. Για την συνέχεια του αγώνα είναι πάρα πολύ σημαντικοί. Από την μία πλευρά δείχνουν τις ρίζες του αγώνα και αν τους θυμόμαστε και τους κουβαλάμε μαζί μας στους αγώνες μας είναι μέρος της προοπτικής μας.
Εικόνες:
