https://athens.indymedia.org/post/1611373/
από Συνέλευση Αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα
15/03/2021 11:36 μμ.
Στις 14 Μαρτίου, ο επαναστάτης κομμουνιστής Δ. Κουφοντίνας, σταμάτησε την απεργία πείνας μετά από 65 μέρες αντίστασης. Παρότι το αίτημα του για μεταγωγή στον Κορυδαλλό δεν έγινε δεκτό, οι κινηματικές και κοινωνικές δυναμικές, που εκφράστηκαν με αφορμή την απεργία πείνας ξεπέρασαν κατά πολύ το ίδιο το αίτημα. Η κυβέρνηση της ΝΔ είχε εξαρχής κάνει σαφείς τις προθέσεις της, επιδιώκοντας το θάνατο του. Αυτό εκφράστηκε με την καταστρατήγηση και την ευκαιριακή εκτροπή νομικών και συνταγματικών θεσμών και πλαισιώθηκε από την ισχυροποίηση του αστυνομικού κράτους. Αναιρώντας τους ίδιους τους νόμους, οι προσπάθειες της κυβέρνησης να αποσιωπήσει αυτό τον αγώνα φανερώνει ξεκάθαρα ένα απελπισμένο πρόσωπο. Παρόλα αυτά, οι κοινωνικές και πολιτικές αντιφάσεις, που αναδείχθηκαν μέσω αυτού του αγώνα οδήγησαν στην ισχυροποίηση του ανταγωνιστικού κινήματος γύρω από το δίκαιο αγώνα του. Έτσι, ο αγώνας αυτός χαρακτηρίστηκε από διαρκείς νίκες απέναντι σε ένα κρατικό μηχανισμό, ο οποίος αναδιπλώνεται, εκδικείται αγωνιστές και εξυπηρετεί τις διεθνείς νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Γι αυτό ο αγώνας κρίνεται νικηφόρος.
«Σήμερα, απέναντι στην επίθεση του νεοφιλελεύθερου ολοκληρωτισμού η
Κοινωνία μπορεί να είναι ακόμα μουδιασμένη αλλά βράζει ολόκληρη.
Σιχαίνεται τους κυρίαρχους και ολοένα μεγαλύτερα κομμάτια ψάχνουν
Διεξόδους και απαντήσεις..»
Δ.Κουφοντίνας
Στις 14 Μαρτίου, ο επαναστάτης κομμουνιστής Δ. Κουφοντίνας, σταμάτησε την απεργία πείνας μετά από 65 μέρες αντίστασης. Παρότι το αίτημα του για μεταγωγή στον Κορυδαλλό δεν έγινε δεκτό, οι κινηματικές και κοινωνικές δυναμικές, που εκφράστηκαν με αφορμή την απεργία πείνας ξεπέρασαν κατά πολύ το ίδιο το αίτημα. Η κυβέρνηση της ΝΔ είχε εξαρχής κάνει σαφείς τις προθέσεις της, επιδιώκοντας το θάνατο του. Αυτό εκφράστηκε με την καταστρατήγηση και την ευκαιριακή εκτροπή νομικών και συνταγματικών θεσμών και πλαισιώθηκε από την ισχυροποίηση του αστυνομικού κράτους. Αναιρώντας τους ίδιους τους νόμους, οι προσπάθειες της κυβέρνησης να αποσιωπήσει αυτό τον αγώνα φανερώνει ξεκάθαρα ένα απελπισμένο πρόσωπο. Παρόλα αυτά, οι κοινωνικές και πολιτικές αντιφάσεις, που αναδείχθηκαν μέσω αυτού του αγώνα οδήγησαν στην ισχυροποίηση του ανταγωνιστικού κινήματος γύρω από το δίκαιο αγώνα του. Έτσι, ο αγώνας αυτός χαρακτηρίστηκε από διαρκείς νίκες απέναντι σε ένα κρατικό μηχανισμό, ο οποίος αναδιπλώνεται, εκδικείται αγωνιστές και εξυπηρετεί τις διεθνείς νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Γι αυτό ο αγώνας κρίνεται νικηφόρος.
Ενάντια στο γενικευμένο εκφασισμό, που συνεχώς εντείνεται από την κυβέρνηση εκφράστηκε πολύμορφα η αλληλεγγύη στο πρόσωπο του Δ. Κουφοντίνα. Μέσα από τις πανελλαδικές μέρες αλληλεγγύης, τις παρεμβάσεις στην Αμερικάνικη πρεσβεία, τη συμβολική κατάληψη του υπουργείου υγείας και του υπουργείου πολιτισμού, την πορεία στα κεντρικά γραφεία της ΝΔ, τις πορείες χιλιάδων διαδηλωτών, που καλέστηκαν από δικηγόρους και οργανώσεις του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος, στις οποίες καλούσαμε κι εμείς, το κίνημα αλληλεγγύης παρά τις απαγορεύσεις και την προσπάθεια επιβολής φόβου, όρθωσε ανάστημα απέναντι στο δόγμα της μηδενικής ανοχής. Οι εκατοντάδες δράσεις (τουλάχιστον 400) ,παρεμβάσεις και καταλήψεις, σε όλη την Ελλάδα (όπως η κατάληψη του εργατικού κέντρου στη Θεσσαλονίκη και η κατάληψη των γραφείων της ΝΔ στην Πάτρα) και το εξωτερικό (όπως η κατάληψη του ελληνικού προξενείου στο Βερολίνο) σε συνδυασμό με τις κινητοποιήσεις των πολιτικών κρατούμενων και την 30ήμερη απεργία πείνας σε αλληλεγγύη με τον Δ,Κουφοντίνα από τους έγκλειστους συντρόφους Ν.Μαζιώτη και Γ.Δημητράκη, απέδειξαν, ότι η έμπρακτη αλληλεγγύη δε γνωρίζει σύνορα ούτε φραγμούς. Η εκδικητικότητα στο πρόσωπο του Δ.Κουφοντίνα και η ακραία καταστολή όλων των δράσεων αλληλεγγύης έπεσαν στο κενό.
Ως κίνημα δε μιλάμε με όρους νίκης και ήττας, όπως τους αντιλαμβάνεται η αστική κυριαρχία. Ο Δ. Κουφοντίνας έχει νικήσει τον κρατικό μηχανισμό, επειδή αγωνίζεται με συνέπεια παρά τα 20 χρόνια εγκλεισμού. Αιχμάλωτος της αστικής δημοκρατίας και αμετανόητος επαναστάτης, έβαλε το σώμα του ανάχωμα στην επέλαση της κρατικής τρομοκρατίας. Η απεργία πείνας του Δ. Κουφοντίνα συσπείρωσε το κίνημα στην πιο δύσκολη εποχή του. Γιατί αυτή τη στιγμή, εν μέσω πανδημίας μαίνεται ο πιο επιθετικός κοινωνικός και ταξικός πόλεμος. Τα μέτρα περιορισμού της πανδημίας καμία σχέση δεν έχουν με τη δημόσια υγεία. Αντίθετα, ο κρατικός μηχανισμός με πρόσχημα τον covid 19 φαίνεται να θωρακίζεται προκειμένου να προλάβει μία κοινωνική εξέγερση. Σε αυτή τη συγκυρία βλέπουμε τα ΜΜΕ, ως γνήσια φερέφωνα, να συγκαλύπτουν την κυβέρνηση. Να κάνουν προπαγάνδα του χειρίστου είδους αποπροσανατολίζοντας τους καταπιεσμένους και τις καταπιεσμένες από τα συμφέροντα τους. Το πολιτικό σύστημα διαμέσου των χειραγωγούμενων μέσων ενημέρωσης και των αντίστοιχα ελεγχόμενων μέσων κοινωνικής δικτύωσης, διασπείρει διαρκώς ψευδείς ειδήσεις, λογοκρίνει κάθε αντίθετη άποψη, ονομάζει τρομοκρατία την κινηματική αντιβία, αποκρύπτοντας τα εγκλήματά του και διεκδικώντας το μονοπώλιο της βίας.
Σε κάθε πρόβλημα, που ανακύπτει, η απάντηση είναι η περισσότερη αστυνόμευση του πληθυσμού. Αυτή είναι ακριβώς η συνθήκη ανάδυσης ενός ολοκληρωτισμού. Μια συνθήκη ταξικής επίθεσης, που επιβάλλεται μέσω της αστυνομοκρατίας και της βίας των ανδρείκελων των ομάδων καταστολής, που τραμπουκίζουν, επιτίθονται και βασανίζουν όποιον-α αντιστέκεται. Γεγονός, το οποίο γίνεται ξεκάθαρο άμα κοιτάξει κανείς τα αναρίθμητα πλέον περιστατικά που έχουν διαδραματιστεί τους τελευταίους δύο μήνες, όπως οι επιθέσεις με ΜΑΤ, αύρες και δράση σε όλες τις πορείες αλληλεγγύης στον απεργό πείνας, συλλήψεις και προσαγωγές με αποκορύφωμα το βάναυσο ξυλοδαρμό του συντρόφου στη Νέα Σμύρνη, επειδή υπερασπίστηκε μία οικογένεια, που διαμαρτυρήθηκε για την άδικη επιβολή πρόστιμου. Σε αυτό το μωσαϊκό προστέθηκε ο βασανισμός και η κακοποίηση των συλληφθέντων και συλληφθεισών και η εκδικητική προφυλάκιση 3 εξ αυτών μετά τη μεγαλειώδη διαδήλωση 20.000, στη Νέα Σμύρνη.
Κατηγόρησαν τον Κουφοντίνα, ότι ζητούσε ειδική μεταχείριση. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη υποκρισία. Ειδική μεταχείριση υπάρχει αλλά εις βάρος των πολιτικών κρατούμενων, μέσω του καθεστώτος εξαίρεσης και της επικείμενης απειλής των φυλακών τύπου Γ, που επί της ουσίας πάνε να εδραιώσουν ως άτυπο καθεστώς στο Δομοκό. Θέλουν να εξαφανίσουν από την ιστορία τους πολιτικούς τους αντιπάλους γιατί τρέμουν τα νοήματα, που συμπυκνώνονται στα πρόσωπά τους. Όποιος δεν καταλαβαίνει τη σημασία αυτής της απεργίας πείνας δεν καταλαβαίνει, ότι η στάση του κράτους απέναντι στο «χειρότερο εχθρό» του, είναι αυτή που θα εφαρμοστεί απέναντι σε όσους και όσες θα αντιστέκονται μελλοντικά. Οι μεγαλύτερες αντιστάσεις κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες είναι αυτές, που δίνουν χώρο στα κινήματα να υπάρχουν.
Όσα ξεκίνησαν και διαδραματίστηκαν κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας και κορυφώθηκαν με τις συνεχιζόμενες διαδηλώσεις ενάντια στην αστυνομική βία, αποτελούν οδηγό για τους αγώνες που έπονται. Η επιλογή του Δημήτρη Κουφοντίνα να κάνει απεργία πείνας σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία δικαιώθηκε γιατί μέσα από την κοινωνική δυναμική που εκφράστηκε άνοιξε ο δρόμος για τον αγώνα ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο. Αν κάτι συμβεί στην υγεία του συντρόφου υπεύθυνοι παραμένουν Σακελλαροπούλου, Μητσοτάκης, Χρυσοχοίδης, Νικολάου και Αμερικάνικη πρεσβεία. Κρατώντας την παρακαταθήκη αυτού του αγώνα θα συνεχίσουμε την αντίσταση απέναντι στην κοινωνική και ταξική επίθεση, που δεχόμαστε. Το τέλος της απεργίας πείνας, που αγκαλιάστηκε από όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, μας βρίσκει όλους και όλες στο δρόμο και με το σύντροφο Δ.Κουφοντίνα ανάμεσά μας με το μυαλό και την καρδιά του.
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΤΟΣ ΕΚΤΟΣ ΤΕΙΧΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΝΟΠΛΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ
ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Υ.Γ.: Αυτό το κείμενο αποτελεί ένα πρώτο σινιάλο αλληλεγγύης στο σύντροφο Δ. Κουφοντίνα, που σταμάτησε την απεργία πείνας μετά από 65 μέρες. Θα ακολουθήσει αναλυτικό κείμενο απολογισμού από τη Συνέλευση Αλληλεγγύης.
Συνέλευση Αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα