https://athens.indymedia.org/post/1613112/
15/06/2021 7:37 μμ.
Το συμβούλιο των φυλακών Δομοκού πριν από λίγες ημέρες για δεύτερη συνεχή φορά, απέρριψε το αίτημα του συντρόφου Ν. Μαζιώτη για χορήγηση άδειας που σύμφωνα με τους δικούς τους νόμους δικαιούται και ήδη θα έπρεπε να έχει μπει σε καθεστώς χορήγησης τακτικής άδειας. Η κυριαρχία εξάλλου έχει επιβάλλει καθεστώς εξαίρεσης, απομόνωσης και συνεχούς ομηρίας στους αιχμαλώτους επαναστάτες που αμφισβητούν το μονοπώλιο της κρατικής βίας και με τον αγώνα τους επιτέθηκαν ευθέως σε δομές του ίδιου του συστήματος εξουσίας για την ανατροπή/καταστροφή του κράτους και του κεφαλαίου.
Ο Ν. Μαζιώτης μέλος του Επαναστατικού Αγώνα όπως και η Πόλα Ρούπα παρά τη μακροχρόνια φυλάκισή τους για τη πολιτική τους δράση ουδέποτε έπαψαν να υποστηρίζουν τις πολιτικές επιλογές τους μέσα στη φυλακή, μέσα από τα κείμενά τους και κυρίως, στις πολύχρονες δίκες τους μέσα στα δικαστήρια του εχθρού με πολιτική αξιοπρέπεια και περηφάνια. Παρά το γεγονός ότι στα εφετεία τους για την ΤτΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ, έσπασαν τα ισόβια και οι δύο σύντροφοι (τον Aπρίλη του 2021 η Πόλα Ρούπα και το Μάη του 2019 ο Νίκος Μαζιώτης) εξακολουθούν και αγωνίζονται καταδεικνύοντας μέσα στα τρομοδικεία του Κορυδαλλού, ότι η επαναστατική δράση της οργάνωσής τους δεν είναι «τρομοκρατία», ότι η δράση τους είναι δίκαιος πολιτικός αγώνας, ότι είναι πολιτικοί αντίπαλοι του ίδιου του καθεστώτος.
Λίγες ώρες μετά το σπάσιμο των ισοβίων και για τους δύο αγωνιστές, έβλεπαν το φως της δημοσιότητας σε MME σχόλια τύπου: «Σύντομα άδεια, αργότερα αποφυλάκιση; Περίπου 2 χρόνια πριν αποκτήσει δικαίωμα να αποφυλακιστεί φαίνεται πως βρίσκεται ο Νίκος Μαζιώτης». Ή «το μέλος του Επαναστατικού Αγώνα, πιο σύντομα, με βάση τις ισχύουσες διατάξεις θα αποκτήσει δικαίωμα να αιτηθεί άδεια από τις φυλακές…..» (στο dikastiko. gr στις 7/7/2019). Το ίδιο συνέβη όταν έσπασε και η Πόλα Ρούπα στο εφετείο της για την επίθεση στη TτE (EKT)-ΔNT, τα ισόβια: «Έσπασαν τα ισόβια της Ρούπα λόγω του νέου Ποινικού Κώδικα» (χωρίς ωστόσο εδώ να γίνεται αναφορά σε ενδεχόμενη άδειά της).
Τέτοιου είδους άρθρα και ειδήσεις έβλεπαν το φως της δημοσιότητας, τη στιγμή που γνωρίζουν ότι οι κώδικες που ισχύουν προβλέπουν ότι σε κάθε περίπτωση, οι ποινές πολλαπλής κάθειρξης, εφόσον σε αυτές δεν περιλαμβάνεται ποινή ισοβίων, θα συγχωνεύονται στα είκοσι χρόνια και με βάση τις διατάξεις για την έκτιση της ποινής, ο κρατούμενος μπορεί να αποφυλακιστεί εφόσον έχει εκτίσει τα δύο πέμπτα της κράτησης. Γνωρίζουν επίσης, ότι σε κάθε περίπτωση ο σύντροφος Μαζιώτης δικαιούται άδεια, την μοναδική αυτή ανάσα ελευθερίας που όλοι/ες οι κρατούμενοι/ες δικαιούνται. Ακριβώς γι’ αυτό, και καθόλου τυχαία, κυβερνητικά στελέχη πρώτης γραμμής όπως π.χ. ο Κικίλιας, τωρινός υπουργός υγείας και πρώην υπουργός δημόσιας τάξης όταν συνελήφθη τραυματισμένος στο Μοναστηράκι το 2014 ο σύντροφος, δήλωνε έκπληκτος: «ότι το σπάσιμο των ισοβίων του Μαζιώτη σηματοδοτεί ότι σε λίγο καιρό από σήμερα μπορεί να βγει με άδεια!». Η δήλωσή του ήταν ευθεία ‘‘οδηγία και εντολή προς ναυτιλλομένους’’ έτσι ώστε όταν αιτηθεί άδεια ο Μαζιώτης, το αρμόδιο συμβούλιο, εκ των προτέρων, εντέλλεται να πράξει τα ‘‘δέοντα’’. Και αυτό έγινε!
Σε επίπεδο νομοθετικό, προτεραιότητα της ΝΔ με το που έγινε κυβέρνηση, ήταν οι τροποποιήσεις στο Ποιν. Κώδικα αναφορικά με τους πολιτικούς κρατούμενους, τους καταδικασμένους για ένοπλη επαναστατική δράση (187Α). Αμέσως μετά προχώρησε στη κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και έθεσε σε εφαρμογή ένα πογκρόμ κατασταλτικών επιχειρήσεων εκκενώνοντας καταλήψεις αναρχικών και μεταναστών σε όλη την επικράτεια. Και μάλιστα, σε μια συγκυρία που βάζει ενέχυρο χιλιάδες ανθρώπινες ζωές με την ολοκληρωτικού τύπου διαχείριση της πανδημίας covid-19 για τη διαφύλαξη της ακεραιότητας της κερδοφορίας του κράτους και του κεφαλαίου. Και οι κυβερνώντες ως μαθητευόμενοι πολιτικοί μάγοι του νεοφιλελευθερισμού, ”άρπαξαν” και ‘‘αρπάζουν’’ κάθε πρόσφορη και δυνατή ευκαιρία για να κάνουν υπέρ των αφεντικών της ντόπιας και πολυεθνικής οικονομικής ελίτ, τις πιο βίαιες και βαθιές κοινωνικές και ταξικές αναδιατάξεις. Με δεδομένες μάλιστα τις ιδιαίτερες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα εξαιτίας και της οικονομικής κρίσης {και με τις απορρέουσες υποχρεώσεις από τις δανειακές συμβάσεις, τα μνημόνια, κλπ), ήταν και είναι η καλύτερη συγκυρία για να ολοκληρώσουν αυτό, που δεν ‘‘πρόκαμαν’’ οι προηγούμενοι. Να επιβάλλουν δηλαδή σε όλο το φάσμα του κοινωνικού πεδίου (εργασία, περιβάλλον, πτωχευτικό δίκαιο, φορολογικό, ποινικό, σωφρονιστικό, για τη συνεπιμέλεια παιδιών, και δεκάδες άλλα) μια όλο και σκληρότερη πολιτική, κοινωνική και οικονομική ατζέντα. Πλάι στην αντεργατική και οικονομική πολιτική μιας κυβέρνησης, με όποιο προσωπείο και να έχει αυτή, απαραίτητο εργαλείο είναι πάντα και παντού η εγχάραξη και επιβολή μιας κατασταλτικής και ποινικής αντιμετώπισης στις κοινωνικές αντιστάσεις και εκρήξεις αλλά πολύ περισσότερο η σκλήρυνση της κρατικής ποινικής αντιμετώπισης απέναντι στα πιο δυναμικά κομμάτια των αγωνιζόμενων που με τη δράση τους επιτίθενται ευθέως ενάντια σε δομές και στρατηγικούς πυλώνες της αστικής δημοκρατίας, του κράτους και κεφαλαίου.
Έτσι, παράλληλα με τα αλλεπάλληλα εκτρωματικά νομοθετήματα και μόλις πριν λίγους μήνες, το Νοέμβρη-Δεκέμβρη του 2020, η κυβέρνηση προχώρησε σε πλήθος αλλαγών και ρυθμίσεων της σωφρονιστικής νομοθεσίας ψηφίζοντας το νόμο 4760/2020. Αυτός ο νόμος, μεταξύ άλλων διατάξεων, επέφερε αλλαγές στις προϋποθέσεις και τους όρους για τη χορήγηση τακτικής άδειας σε φυλακισμένους όπως επίσης, σκλήρυνε και τις προϋποθέσεις μεταγωγής κρατουμένων σε αγροτικές φυλακές ή ΚΑΥΦ. Από τις προϋποθέσεις μεταγωγής σ’ αυτές, εξαιρούνται οι καταδικασμένοι με τον 187Α πολιτικοί κρατούμενοι, οι αγωνίστριες και οι αγωνιστές που βρίσκονται στη φυλακή για συμμετοχή και δράση μέσα από τις γραμμές μιας επαναστατικής οργάνωσης. Και προφανώς αφορούν άμεσα τους αιχμάλωτους συντρόφους του Επαναστατικού Αγώνα, Νίκο Μαζιώτη και Πόλα Ρούπα. Σε ανύποπτο μάλιστα χρόνο, πριν τη ψήφιση του ν. 4760, η περιβόητη περσόνα Νικολάου γ. γ. ‘‘αντεγκληματικής’’ πολιτικής, δήλωνε σε ημερήσια εφημερίδα: ‘‘Επιτέλους. Δεν γίνεται να παίρνουν άδειες κρατούμενοι που είναι επικίνδυνοι για την κοινωνία και δεν έχουν δείξει στοιχεία σωφρονισμού! Αυτό πρέπει να σταματήσει. Και πλέον γίνεται ξεκάθαρο ότι οι καταδικασμένοι για τρομοκρατία, οι οποίοι ευνοήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, δεν θα έχουν τα ευεργετήματα του νόμου που έχουν φτιαχτεί για άλλες περιπτώσεις’’.
Ο σύντροφος Νίκος Μαζιώτης που εκτίει τη ποινή του ως δηλωμένος εχθρός της δημοκρατίας τους, δικαιούται ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΔΕΙΑ (με όλους τους νόμους τόσο με τους προηγούμενους όσο και τους ισχύοντες). Δικαιούται όπως όλοι οι κρατούμενοι/ες αυτή την ανάσα ελευθερίας που δεν χαρίστηκε και καταχτήθηκε μέσα από αιματηρούς αγώνες στα μπουντρούμια της δημοκρατίας τους. Μια ανάσα ελευθερίας, μια ολιγοήμερη άδεια, πριν από την αίτηση συγχώνευσης των ποινών του και την υφ’ όρων αποφυλάκισή του. Και σύμφωνα με τη γραμματεία του Κ. Κ. Δομοκού όπου κρατείται, τους πρώτους μήνες του 2022 θα έχει ήδη εκτίσει τα 3/5 της ποινής του (θα έχει εκτίσει δηλαδή 9 χρόνια στις φυλακές, συν 3 χρόνια μεροκάματα για τον ευεργετικό υπολογισμό στην έκτιση της ποινής του, δηλαδή τα 12 χρόνια μικτά των 20 ετών κάθειρξης).
Η απόρριψη για δεύτερη φορά της χορήγησης άδειας στο Νίκο Μαζιώτη ήταν μάλλον, αναμενόμενη. Μέσα σε ένα περιβάλλον ακραίας επιβαλλόμενης πολιτικής που μισεί την ίδια τη κοινωνία και εφαρμόζει τις νεοφιλελεύθερες επιταγές των αφεντικών σε μια χώρα και μια κοινωνία λάφυρο και υποχείριο των αγορών, τα ελάχιστα δικαιώματα που έχουν κατακτήσει με αγώνες οι κρατούμενοι σαρώνονται και ποδοπατούνται. Αυτές οι μικρές ανάσες ελευθερίας, οι άδειες, είναι πλέον δύσκολο αν όχι αδύνατον να χορηγηθούν. Έτσι, η μοναδική ανάσα ελευθερίας που οι έγκλειστες/οι έχουν, η μοναδική βαλβίδα αποσυμπίεσης που συνιστά μια ολιγοήμερα άδεια σε συνθήκες εγκλεισμού καθίσταται απαγορευτική για κρατούμενους/ες που έχουν ποινές άνω των 10 ετών και για τους ισοβίτες, αλλά και για κρατούμενες/ους καταδικασμένους για πολιτικά ‘‘εγκλήματα’’ (με τον 187Α) ή όπως τους αποκαλούν οι κυρίαρχοι για «τρομοκρατία». Ο σύντροφος Νίκος Μαζιώτης δικαιούται άμεσα τη πρώτη του άδεια από τη φυλακή. Επιπλέον, η χορήγηση άδειας είναι και μια αναγκαία συνθήκη/προϋπόθεση για την μετέπειτα χορήγηση αναστολής για την υφ’ όρων απόλυση καθώς κανένα συμβούλιο δεν θα τολμήσει να χορηγήσει αναστολή σε κάποιον/α κρατούμενο/η όταν δεν θα έχει πάρει άδεια μέχρι το όριο της αναστολής. Οι αιτιάσεις του συμβουλίου της φυλακής για την απόρριψη της χορήγησης άδειας, σε κάθε περίπτωση, ήταν και είναι προσχηματικές. Ο μόνος πραγματικός λόγος της απόρριψης είναι ο λόγος για τον οποίο βρίσκεται στη φυλακή: Για την επαναστατική του δράση μέσα από τις γραμμές του Επαναστατικού Αγώνα. ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥ ΣΤΕΡΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ, ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ (πάνω ακόμα και από το όριο αναστολής των 3/5 που ορίζει ο νόμος τους). ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΟΤΙ Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΛΥΓΙΖΕΙ, ΟΤΙ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΟΡΘΙΟΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ.
ΑΔΕΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Ν.ΜΑΖΙΩΤΗ ΤΩΡΑ – ΔΥΝΑΜΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
Αλληλέγγυοι/ες στον Επαναστατικό Αγώνα
Η εντεταλμένη από τη κυβέρνηση ‘‘επιτροπή Λ. Μαργαρίτη*’’, και οι νέες αλλαγές στους Ποινικούς Κώδικες
Η σκλήρυνση του ποινικού κώδικα (και όχι μόνο) δείχνει καθαρά ότι οι επελαύνοντες οδοστρωτήρες του νεοφιλελευθερισμού σε όλα τα πεδία της κοινωνικής ζωής, είναι αδίστακτοι, αποφασισμένοι αλλά σαφείς σε κάθε τους στρατηγική πολιτική κίνηση. Και την στιγμή μάλιστα που συνεχίζουν ακάθεκτοι φέρνοντας τώρα το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο/οδοστρωτήρα του Χατζηδάκη, ακριβώς την ίδια στιγμή, βγάζουν τον λαγό από το καπέλο για να παίξουν με το φόβο μιας χειμαζόμενης κοινωνίας από τη φτώχεια, την ανεργία, την πανδημία, κλπ προσπαθώντας να μετατοπίσουν την ατζέντα από τα επίδικα της περιόδου. Έτσι, με αφορμή τις αντικοινωνικές συμπεριφορές ατόμων που συγκροτούν και εμπλέκονται σε υποθέσεις ληστειών με ειδεχθείς πράξεις ανθρωποκτονιών ή ξεκαθαρίσματος ‘‘λογαριασμών’’ επιχειρείται η περαιτέρω σκλήρυνση του ποινικού οπλοστασίου για τη καταπολέμηση δήθεν του οργανωμένου εγκλήματος ή των υποθέσεων σεξουαλικών εγκλημάτων, ναρκωτικών, κλπ. Προφανώς δεν θα μπορούσε να λείπει από τις προτάσεις της επιτροπής, η σκλήρυνση των όρων αποφυλάκισης και οι αυστηρότερες ποινές για «τρομοκρατία» γιατί εντάσσουν την ένοπλη πολιτική δράση και τους πολιτικούς κρατούμενους που έχουν καταδικαστεί με τον 187Α στο πεδίο της βαριάς αντικοινωνικής εγκληματικής δραστηριότητας. Η ‘‘επιτροπή Λ. Μαργαρίτη*’’, κατ’ εντολή της κυβέρνησης, έχει ήδη έτοιμες τις αλλαγές για τους Ποινικούς Κώδικες που αυστηροποιούν το πλαίσιο έκτισης της ποινής και των όρων αποφυλάκισης για τις/τους κρατούμενες/ους. Έτσι ο χρόνος κράτησης για τους κρατούμενους που εντάσσονται στα αδικήματα που αφορούν ναρκωτικά, εσχάτη προδοσία, εγκληματική οργάνωση, τρομοκρατία, ανθρωποκτονία και ληστεία, θα αυξηθεί κατά πολύ. Συγκεκριμένα στη τελική εισήγηση για τις αλλαγές στο Π.Κ που σύντομα θα φέρουν στο κοινοβούλιο προς ψήφιση, ο χρόνος αποφυλάκισης αυξάνεται στα 4/5 έκτισης της ποινής. Δηλαδή από τα 2/5 πραγματικής έκτισης συν 1/5 πλασματικής (μεροκάματα), αυξάνεται η πραγματική φυλάκιση στα 3/5 και προστίθεται και το 1/5 της πλασματικής. Παράλληλα, αυξάνεται ο χρόνος πραγματικής έκτισης για τα ισόβια από 16 χρόνια που είναι σήμερα (χρόνος που δίνει δικαίωμα υποβολής αίτησης που κρίνεται από δικαστικό συμβούλιο) στα 18 και θα περικοπεί το προνόμιο της αποφυλάκισης με βραχιολάκι. Έτσι λοιπόν η ολοκληρωτικού τύπου συστημική μετατόπιση, με τις ολοένα και περισσότερες κατασταλτικές και ποινικές στρατηγικές των κυρίαρχων απέναντι στους δυναμικούς πολιτικούς αντιπάλους της δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από την υποτιθέμενη αγωνία τους να καταστείλουν το οργανωμένο έγκλημα. Εξάλλου, αυτοί διαχρονικά είναι οι συστημικοί ληστές**, αυτοί είναι οι θεσμικοί τρομοκράτες.
Όχι οι αγωνιστές που αμφισβητούν έμπρακτα το κρατικό μονοπώλιο της βίας επιδιώκοντας με δυναμικούς αγώνες και ενέργειες τη καθεστωτική ανατροπή.
*Ο Λάμπρος Μαργαρίτης, επικεφαλής της επιτροπής αυτής είναι καθηγητής νομικής του ΑΠΘ και δικηγόρος. Ήταν μάλιστα μεταξύ άλλων δικηγόρων στο εφετείο των εμπλεκομένων στην υπόθεση της μονής Βατοπεδίου, ένας εκ των συνηγόρων τους, μαζί με τον περιβόητο δικηγόρο της χρυσής αυγής, Μιχαλόλια, αδελφό του Μιχαλολιάκου. Όπως επίσης έχει υπάρξει συνήγορος υπεράσπισης εμπλεκομένων σε γνωστές υποθέσεις εγκληματικής οργάνωσης, συμμοριών εκβίασης. κλπ!
** Η επιτροπή προτείνει να διώκονται αυτεπαγγέλτως τα κακουργήματα κατά της ιδιοκτησίας και της περιουσίας πλην αυτών που αφορά την απιστία των τραπεζών!
Κλέφτες και ληστές είναι τα κράτη και οι καπιτα‘‘ληστές’’