https://athens.indymedia.org/post/1618210/
από Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό Βαγγέλη Σταθόπουλο
20/04/2022 11:33 πμ.
Γράμμα του αναρχικού Βαγγέλη Σταθόπουλου που διαβάστηκε στην εκδήλωση: ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΑΛΗ ΣΗΜΕΡΑ & Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΕΝΟΣ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ που πραγματοποιήθηκε στις 10/04/2022 από την Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών (ΣΥ.ΚΑ.ΠΡΟ) στο Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής.
Γράμμα:
Χαιρετίζω τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που διοργάνωσαν και συμμετέχουν σ’ αυτήν την εκδήλωση.
Θα ήθελα να αναφερθώ σε σχέση με το θέμα της κοινωνικής αλληλεγγύης. Η αλληλεγγύη είναι μια σχέση-έννοια η οποία εμπνέει το ευρύτερο κίνημα, είναι βασική συνιστώσα για να χτιστεί ένας κόσμος ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, κοινή πρακτική των ανατρεπτικών κινημάτων παγκοσμίως. Η έμπρακτη αλληλεγγύη δεν είναι θέση, είναι στάση ζωής, είναι ζήτημα συνείδησης, γίνεται βίωμα στη ζωή μας. Είναι η έμπρακτη κριτική ενάντια στον κοινωνικό κανιβαλισμό. Εκφράζοντάς την ο καθένας-καθεμία στις προσωπικές μας ζωές, μεγαλώνουμε μ’ αυτή δίνοντάς της πρακτική και ουσιαστική σημασία. Η αλληλεγγύη είναι βίωμα, την κρατάμε στα χέρια μας και την μοιράζουμε απλόχερα όταν χρειάζεται. Η έμπρακτη αλληλεγγύη είναι ιδέα, καθορίζει τη συνείδησή μας, είναι αξιακός κώδικας, είναι η πράξη μεταξύ ανθρώπων χωρίς τη διαμεσολάβηση του χρήματος ή της εξουσίας, και βασίζεται στην ανιδιοτέλεια και χαρακτηρίζει την ανθρώπινη υπόσταση. Είναι η ιστορία και το μέλλον μας. Είναι η επιλογή του να παραμείνεις άνθρωπος.
Έτσι και εγώ δεν θα μπορούσα να κάνω διαφορετικά. Όταν ο σύντροφος Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης τραυματισμένος ζήτησε τη βοήθειά μου δεν θα μπορούσα να κάνω αλλιώς και να μην προσπαθήσω να του προσφέρω τις πρώτες βοήθειες. Όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, όπως το γνωρίζουν όλοι όσοι με ξέρουν, θα το έκανα για τον οποιονδήποτε σύντροφο μου ζητούσε τη βοήθειά μου σε ανάλογη περίπτωση. Πόσο μάλλον για έναν αναρχικό σύντροφο που γνωριζόμαστε πάρα πολλά χρόνια μέσα από το κίνημα και έχουμε βρεθεί να παλεύουμε ενάντια στον κρατικό αυταρχισμό στον δρόμο αρκετές φορές, όπως και σε διάφορες κινηματικές διαδικασίες όπως είναι οι συνελεύσεις και οι εκδηλώσεις του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού χώρου. Η στάση μου αυτή δεν θα άλλαζε ανεξάρτητα αν ο Δ. Χατζηβασιλειάδης έχει ή είχε τη όποια σχέση με κάποια ένοπλη οργάνωση ή όχι. Σαφώς βέβαια ο κρατικός μηχανισμός είναι εκείνος που επιτίθεται στοχοποιεί και εκδικείται όποιον εκφράζει την κοινωνική αλληλεγγύη ιδιαίτερα όταν η υπεράσπισή της γίνεται πράξη και μάλιστα επαναστατική. Στήνοντας νόμους αναβαθμίζοντας συνεχώς τον αντιτρομοκρατικό για να καταστείλει και να ποινικοποιήσει την έκφραση της αλληλεγγύης που είτε δίνεται στον δρόμο είτε υπερασπίζεται και προτάσσεται με έντυπο ή ηλεκτρονικό υλικό ή οποιοδήποτε άλλο μέσο. Όπως επίσης αποτελεί στυγερή πραγματικότητα οι διώξεις και καταδίκες πολλών χρόνων στήνοντας δικαστήρια στρατοδικεία με ψευδή και κατασκευασμένα στοιχεία. Η δικιά μου περίπτωση είναι μία απ’ αυτές και που σε περίπτωση καταδίκης μου τελεσίδικα στέλνει ένα σαφές μήνυμα εκδικητικότητας για την ίδια την αλληλεγγύη αλλά και για όλους όσους αγωνίζονται για την αλλαγή της κοινωνίας, ενάντια στην εξουσία και το φόβο, στον αγώνα για ελευθερία και αξιοπρέπεια. Για αυτό πρέπει για μένα να υπάρχει συνεχής απάντηση αντιπληροφόρησης και πρακτικής στον δρόμο. Έχει μεγάλη σημασία να στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε κρατούμενους, σε εργατικούς αγώνες, ενάντια σε καινούργιους νόμους και διατάγματα, στον έλεγχο και στις απαγορεύσεις που θέλουν ναεπιβάλλουνε καθημερινά στις ζωές μας. Η αλληλεγγύη παίρνει σάρκα και οστά όταν ανατρέπει τον διαχωρισμό και την απομόνωση που θέλει να επιβάλλει το κράτος και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του.
Ο μόνος δρόμος ενάντια στην απομόνωση της έμπρακτης αλληλεγγύης, είναι η πράξη της ίδιας της αλληλεγγύης. Έπειτα από 19 χρόνια κάθειρξης που μου επιβλήθηκαν για την αλληλέγγυα στάση μου.
Παραμένω αμετανόητος έγκλειστος στις φυλακές Λάρισας
Βαγγέλης Σταθόπουλος
Αρχεία: