https://athens.indymedia.org/post/1618820/
από Αντισπισιστική πρωτοβουλία
26/05/2022 12:57 μμ.
ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΓΟΥΝΑΣ
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΚΥΛΙΚΕΙΟ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣ 24/5/2022
Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΕΔΑΦΩΝ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΓΟΥΝΑΣ
Πολλά κράτη στην περιοχή που κατονομάζεται ως Ευρώπη έχουν απαγορεύσει την εκτροφή γουνοφόρων ζώων με σκοπό την θανάτωσή τους για την κατασκευή γούνινων ενδυμάτων. Τα περισσότερα είτε έχουν περάσει σε ήδη κλείσιμο των εκτροφείων είτε έχουν θέσει ένα χρονοδιάγραμμα κάποιων ετών μέχρι να κλείσει και το τελευταίο εκτροφείο όπως η Ολλανδία (2024).
Κάποια από τα κράτη που απαγόρευσαν τη εκτροφή ζώων για την γούνα τους είναι: το Ηνωμένο Βασίλειο (2000), η Αυστρία (2005), η Σλοβενία (2013), η Τσέχικη Δημοκρατία, το Λουξεμβούργο, η Μακεδονία (2014) το Βέλγιο, η Κροατία (2018), η Νορβηγία, η Σερβία (2019), η Βοσνία Ερζεγοβίνη -είχε θέσει το οριστικό κλείσιμο το 2028- τελικά όλα τα εκτροφεία έκλεισαν το 2020, η Εσθονία έως το 2026, η Σλοβακία το 2025, ενώ η Ιταλία στα τέλη του 21 δήλωσε ότι θα κλείσει τα εκτροφεία μέσα στο 2022 και η Ιρλανδία τον Μάρτιο του 2022.
Εδώ χρειάζεται να καταστεί σαφές ότι δεν εναποθέτουμε τις ελπίδες μας για την απελευθέρωση των ζώων στις κρατικές πολιτικές, που εύκολα μπορεί είτε να αντιστραφούν αν αλλάξουν οι συγκυρίες είτε έχουν ελάσσονα ισχύ πάνω στο παράνομο εμπόριο ζώων και προϊόντων εκμετάλλευσής τους (όπως γίνεται με τα είδη υπό εξαφάνιση παγκόσμια, ενώ υποτίθεται ότι τα προστατεύουν ισχυρές νομοθεσίες). Όμως είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι οι αλλαγές αυτές στο νομοθετικό πλαίσιο αντανακλούν μια σημαντική αλλαγή στο πώς υποκειμενοποιούνται τα μη ανθρώπινα ζώα στις σύγχρονες κοινωνίες αλλά και τη δράση αγωνιστών και κινημάτων από διαφορετικές αφετηρίες και με διαφορετικά μέσα. Παράλληλα είναι σίγουρο ότι στριμώχνουν τους βιομήχανους της γούνας και το λόμπι τους στερώντας τους εδάφη νόμιμης και μόνιμης εγκατάστασης αλλά και τις αντίστοιχες επιχορηγήσεις-ενισχύσεις από κράτη και διακρατικούς οργανισμούς.
Δυστυχώς λίγα κράτη συνεχίζουν να υποστηρίζουν την βιομηχανία γούνας, όπως η Δανία (με την κρίση του κορονοϊού αποφάσισε να κλείσει όλα τα εκτροφεία μινκ -εξοντώνοντας τα ζώα-με στόχο να επαναλειτουργήσουν στα τέλη του 2023),η Πολωνία, αλλά και η Ελλάδα, στις περιοχές της Σιάτιστας Κοζάνης και της Καστοριάς.
Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΓΟΥΝΑΣ ΣΤΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΧΩΡΟ
Συγκεκριμένα στην Ελλάδα μέχρι το 2012 η βιομηχανία γούνας εντασσόταν στον κλάδο μεταποίησης ενδυμάτων, περίοδο στην οποία μεταπήδα στην αγροτική παραγωγή και ξεκινά να επιδοτείται μέχρι και στο 50% της κάθε νέας επένδυσης. Το 2018 -2019 όμως, οι πωλήσεις πέφτουν στο 50% κάτι που αντικατοπτρίζει και την αντίστοιχη κατάσταση σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ενώ πρόσφατα με αφορμή την ρωσο-ουκρανική κρίση – χώρες που αποτελούν δύο από τους μεγαλύτερους αγοραστές γούνας ιδιαίτερα για την ελληνική αγορά- οι παραγωγοί γούνας εισέπραξαν τεράστια ποσά από το ελληνικό κράτος ως αποζημίωση. Παράλληλα γεννήθηκε και η ανάγκη αναζήτησης νέων αγορών.
Σχετικά με τις νέες αγορές που θα μπορούσαν να στραφούν, αναφέρονται η Κίνα και η Νότια Κορέα, δυο χώρες που έχουν σκληρό χειμώνα και επίσης καταστέλλουν τον ακτιβισμό, όπως επισημαίνεται. Στις μέρες μας η εξαγωγική δραστηριότητα σ’ αυτές τις χώρες είναι ελάχιστη, σε ποσοστό λιγότερο από 5%. Το 99% της συνολικής παραγωγής αφορά εξαγωγές στη Ρωσία σε ποσοστό 41%, 20% στα Αραβικά Εμιράτα αλλά και σε Η.Π.Α., Τουρκία και Ουκρανία. Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα αποτελεί τον δεύτερο πανευρωπαϊκά εξαγωγέα ένδυσης γούνας, με την Ιταλία στην πρώτη θέση και τη Γαλλία στην τρίτη (σύμφωνα με στοιχεία του 2019).
Το 2014 φαίνεται να λειτουργούν γύρω στις 100 φάρμες σε Καστοριά, Γρεβενά και Φλώρινα κυρίως με μινκ και τσιντσιλά και να παράγουν 3 εκατομμύρια γουνοδέρματα. Ενώ οι επιχειρήσεις που σχετίζονται με την γουνοποιία απασχολούν το 60% του πληθυσμού της Καστοριάς. Συγκεκριμένα μιλάμε για 2.000 επιχειρήσεις σε Καστοριά και Βόιο Σιάτιστας, εκ των οποίων το 80% είναι ατομικές.
Το 2019 εκτιμάται πως υπήρχαν 90 φάρμες στη Δ. Μακεδονία οπού ζούσαν έγκλειστες 400.000 μητέρες μινκ, οι οποίες γενούν 1,2 εκατομμύρια μίνκ ετησίως. Την ίδια περίοδο οι γουνοπαραγωγοί εισέπραξαν επιδότηση 3εκατομμυρίων ευρώ από τον Βορίδη, ο οποίος επισκέφθηκε την “πρότυπη” μονάδα γουνοπαραγωγής ΜΑΒΙΖ στην Νεάπολη Κοζάνης και τη χαρακτήρισε ως υποδειγματική επιχείρηση. Αντίστοιχα για το 2020 γίνεται λόγος για 100 εκτροφεία στην Καστόρια και 300 εργαζόμενους που απασχολούνται σε αυτά.
Την περίοδο 2019 με 2022 γίνονται αιτήσεις για 10 νέες εγκαταστάσεις από τις οποίες αδειοδοτούνται οι 8, με κάποιες από αυτές να αφορούν Δανούς επιχειρηματίες και με υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης να βγάζει τότε ανακοίνωση ότι “… η τεχνογνωσία των αρμόδιων υπηρεσιών του υπουργείου φαίνεται ότι δεν πέρασε απαρατήρητη από τους Δανούς εκτροφείς καθιστώντας την Ελλάδα πόλο έλξης για την επανένταξη της επαγγελματικής τους δραστηριότητας.”
Από τις 10 αιτήσεις που προαναφέρθηκαν οι 2 που δεν αδειοδοτήθηκαν σχετίζονται μέσα σε άλλα με αντιδράσεις των κατοίκων λόγω του φόβου για τη μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα. Συγκεκριμένα 3 εγκαταστάσεις σε Κρανιώνα, και Κορέστεια στην Καστοριά θα καταλάμβαναν 54,267 τμ σε απόσταση 400 μ. από κατοικημένη περιοχή. Από το 2018 έχουν εντοπιστεί σε πηγές της Καστοριάς τριχλωροαιθάνιο και τετραχλωροαιθένιο πάνω από τα επιτρεπτά όρια, χρίζοντας τες ακατάλληλες για πόσιμο νερό. Τα συγκεκριμένα χημικά χρησιμοποιούνται στην επεξεργασία γουνοδερμάτων με πολλές από τις βιοτεχνίες να παραβιάζουν τις σχετικές περιβαλλοντικές νομοθεσίες για την διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα την επιβολή προστίμων σε 25 εταιρίες την περίοδο 2018-2019. Για παράδειγμα τον Οκτώβριο του 2019 αναστέλλεται η λειτουργία σε επιχείρηση του προέδρου του συνδέσμου γουνοποιών Αποστόλη Τσούκα, εξαιτίας ανίχνευσης χρωμίου σε πολύ μεγάλη συγκέντρωση σε αγωγό ο οποίος καταλήγει έξω από τα όρια της επιχείρησης σχηματίζοντας λίμνη. Αφού ήδη είχαν αποδοθεί πρόστιμα για τους ίδιους λόγους, 9 μέρες μετά βέβαια η απόφαση ανακλήθηκε. Την προηγούμενη χρονιά βρίσκεται τετραχλωροαιθένιο 780 φορές πάνω του επιτρεπτού σε γεωτρήσεις από σπασμένο αγωγό εργοστασίου επεξεργασίας γουνοδερμάτων χωρίς να γνωρίζει κανείς για πόσο καιρό μπορεί να συνέβαινε η διαρροή.
ΤΑ ΜΙΝΚ ΩΣ ΞΕΝΙΚΟ ΕΙΔΟΣ
Το 2009-2010, περίπου 50.000 μινκ απελευθερώθηκαν στην περιοχή της Καστορίας από ακτιβιστές του Μετώπου Απελευθέρωσης των Ζώων (ALF), από τα οποία επέζησαν περίπου 10.000. Μέχρι τότε, ήταν άγνωστο στην πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας ότι τα αμερικανικά μινκ εκτρέφονται στην Ελλάδα καθώς και η έννοια του ξενικού είδους. Φυσικά, οι αγροτικές περιοχές είναι αρκετά εξοικειωμένες με τον χαρακτηρισμό μιας σειράς ζώων ως επιβλαβών (λύκοι, αρκούδες, αλεπούδες, τσακάλια, νυφίτσες, αρουραίοι, λαγοί κ.λπ.) και τη συστηματική θανάτωση τους.
Η δράση των ακτιβιστών της ALF δεν άργησε να ενεργοποιήσει την κατακραυγή των ελληνικών οικολογικών οργανώσεων που τη χαρακτήρισαν εγκληματική κατά των ζώων. Ήταν η πρώτη φορά που τα μινκ δαιμονοποιήθηκαν, παρουσιάζονταν ως αιμοδιψή αρπακτικά, ικανά να καταστρέψουν το τοπικό και όχι μόνο οικοσύστημα, χωρίς καμία κριτική στον κλάδο της γούνας. Άλλωστε άλλα άγρια γουνοφόρα ζώα, όπως ενυδρίδες, κάστορες, λίγκες, λύκοι, τσακάλια, αρκούδες ήταν ενδημικά της περιοχής για αιώνες μέχρι που εξαφανίστηκαν λόγω του κυνηγιού για τη γούνα τους και του χαρακτηρισμού τους ως επιβλαβών, αλλά και εξαιτίας της ανθρώπινης επεκτατικής παρέμβασης. Ξαφνικά για όλα φταίνε τα μινκ.
Ποιος κρύβεται όμως πίσω από το κυνήγι μαγισσών των μινκ;
Πρώτα απ’ όλα οι εκτροφείς γουνοφόρων, που χρησιμοποιούν τους ακτιβιστές του Μετώπου Απελευθέρωσης των Ζώων ως αποδιοπομπαίους τράγους, για να τους κατηγορήσουν για τη “διαρροή” μινκ στο φυσικό περιβάλλον, ώστε να κρύψουν τη δική τους ευθύνη για την αρχική εγκατάσταση των μινκ στην περιοχή και τις καθημερινές αποδράσεις ζώων από αυτές τις φάρμες ως κοινή επίπτωση της βιομηχανίας γούνας. Έτσι ξεφεύγουν από την κατακραυγή της κοινής γνώμης αλλά και από τις ευθύνες που τους αναλογούν απέναντι στους υπόλοιπους κατοίκους της περιοχής.
Η δεύτερη κατηγορία όσων θεωρούν το μινκ ως απειλή είναι οι παραδοσιακοί αγρότες, οι οποίοι τα θεωρούν ανταγωνιστικά όσον αφορά την εκμετάλλευση άλλων εκτρεφόμενων ζώων. Είναι υπεύθυνοι για τον εγκλεισμό και τη θανάτωση των εξημερωμένων ζώων αλλά και για την αποψίλωση των δασών των γύρω περιοχών που τα χρησιμοποιούν ως βοσκότοπους ή καλλιέργειες ζωοτροφών και τη συστηματική θανάτωση πολλών άγριων ζώων ωςπαράσιτα. Η τρίτη κατηγορία αφορά τους κυνηγούς, οι οποίοι βλέπουν τα μινκ ως ανταγωνιστές των θυμάτων τους, αλλά και προσπαθούν να πείσουν το κράτος ότι μπορούν να λύσουν μόνοι τους το πρόβλημα εάν δοθούν κατά κεφαλήν επιδοτήσεις για το κυνήγι μινκ, όπως συμβαίνει με τις αλεπούδες.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ LIFE-ATIAS KAI ΚΑΝΟΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΩΝ
Για να αντιμετωπιστεί αυτό το «πρόβλημα», τον Σεπτέμβριο του 2019 ξεκίνησε το ευρωπαϊκό πρόγραμμα LIFE – ATIAS, το οποίο στοχεύει με προϋπολογισμό 2 εκατομμυρίων ευρώ στην εξάλειψη των ελεύθερων αμερικανικών μινκ από την περιοχή, σχέδιο το οποίο ελπίζουν να έχει ολοκληρωθεί έως το 2022. Το πρόγραμμα διευθύνεται από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με εταίρους την Ελληνική Ομοσπονδία Γούνας και την Κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας Θράκης. «Πρόκειται για το πρώτο πρόγραμμα που υλοποιείται στη χώρα μας για την εξάλειψη των ξενικών ειδών», αναφέρει ο συντονιστής του προγράμματος, Δρ. Δημήτρης Μπακαλούδης, αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος στο ΑΠΘ. Η διαδικασία που ακολουθείται είναι η παγίδευση και θανάτωση των μινκ «με τη μοναδική και πιο ενδεδειγμένη μέθοδο, το αεροβόλο όπλο», τα οποία έπειτα μεταφέρονται για αναλύσεις στο πανεπιστήμιο.
Οι περιβαλλοντικές μελέτες στις οποίες βασίζεται η «αναγκαιότητα» της «εξάλειψης» δεν υπολογίζουν καθόλου τα μινκ ως ζωντανά πλάσματα, ως πρόσωπα με ενδιαφέροντα και εγγενή αξία. Η ίδια η λέξη εκρίζωση που χρησιμοποιείται από το πρόγραμμα LIFE ATIAS είναι μια προσπάθεια εξαπάτησης καθώς στην ελληνική γλώσσα η λέξη εκρίζωση αναφέρεται στα φυτά και στην εξάλειψη ασθενειών, αφαιρώντας έτσι τα συναισθήματα αλλά και τον πόνο της παγίδευσης και της δολοφονίας. Με αυτόν τον τρόπο, δαιμονοποιώντας και υποβαθμίζοντας τα ζώα, νομιμοποιούν τη μόνη πραγματικά επεμβατική ύπαρξη που δεν είναι άλλη από την ίδια τη βιομηχανία γούνας, όχι μόνο επειδή εισάγει νέα υποείδη στην περιοχή αλλά και καταστρέφει το φυσικό περιβάλλον.
Η ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΤΩΝ ΕΓΚΛΕΙΣΤΩΝ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ ΕΝ ΜΕΣΩ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ
Παράλληλα στην covid εποχή ύστερα από κρούσματα που βρέθηκαν σε εκτροφεία γουνοφόρων ζώων και με πρόσχημα την διαφύλαξη της ανθρώπινης υγείας διατάχθηκε από τα εκάστοτε κράτη η μαζική δολοφονία μινκ σε θαλάμους αερίων με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την θανάτωση 17 εκατομμυρίων μινκ στην Δανία. Ανάλογη πρακτική χρησιμοποιήθηκε και στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Κοζάνη όπου μετά από την ανίχνευση κρουσμάτων covid σε μινκ δολοφονήθηκαν 2.500 χιλιάδες από αυτά. Παρόλο που η κοινή γνώμη μπορεί να σοκαρίστηκε με τις εικόνες εκατομμυρίων μινκ να θάβονται σε μαζικούς τάφους, ο προορισμός των συγκεκριμένων ζώων ήταν έτσι και αλλιώς να δολοφονηθούν και τα σώματα τους να κοσμήσουν τις κρεμάστρες μαγαζιών στα μητροπολιτικά κέντρα.
Οι βιομηχανίες και τα κράτη χρησιμοποιούν συχνά τον όρο ευθανασία που σημαίνει «καλός θάνατος» για να περιγράψουν τη μαζική θανάτωση, ενώ στην πραγματικότητα είναι γενοκτονία, μη ανθρώπινων ζώων όταν απειλείται η δημόσια υγεία του ανθρώπου λόγω της μαζικής και εντατικής αναπαραγωγής τους. Ανάλογες πρακτικές έχουν χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν σε περιπτώσεις όπως η γρίπη των πτηνών ή των “τρελών” αγελάδων όπου εκατομμύρια ζώα οδηγήθηκαν στο θάνατο. Πρόκειται για πρακτικές που χωρίς αμφιβολία δεν εστιάζουν στα αίτια της γέννησης αυτών των ασθενειών, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό οφείλονται στις δομές εκμετάλλευσης των ζώων από το σύγχρονο τεχνοβιομηχανικό σύστημα και την επέκταση του στον φυσικό κόσμο.
ΣΠΙΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ
Εκτός από το ανθρώπινο ζώο, σχεδόν όλα τα είδη ζώων μεταναστεύουν και αλλάζουν περιοχές είτε για να επιβιώσουν είτε λόγω τυχαίων γεγονότων. Επομένως, αυτή η τάση της οικολογίας που μελετά τα οικοσυστήματα ως κλειστά, μη δυναμικά και απρόσιτα σε άλλους οργανισμούς βασίζεται σε λογοθετικούς περιορισμούς που συνδέονται με την ιδέα μιας καθαρής και αμόλυντης φύσης, που συχνά είτε προέρχεται είτε υποστηρίζεται από οικοφασιστικά δόγματα.
Τα τελευταία 5 χρόνια η Ελλάδα έχει γίνει χώρα υποδοχής μεταναστών που θέλουν να πάνε σε άλλες χώρες αλλά έχουν εγκλωβιστεί εδώ λόγω διακρατικών πολιτικών και συμφωνιών. Οι τοπικές κοινωνίες βλέπουν αυτούς τους πληθυσμούς με μεγάλη εχθρότητα. Χαρακτηρίζονται ως ασύμμετρη απειλή ότι έρχονται να μολύνουν και ναδιαβρώσουν την εθνική και θρησκευτική ομοιομορφία των Ελλήνων, ξεχνώντας ότι πρόκειται για ομοιομορφία που επιτεύχθηκε με συστηματική εθνοκάθαρση.
Οι ίδιες ρατσιστικές πολιτικές χρησιμοποιούνται για τα ζώα και τους ανθρώπους, αν και η μετανάστευση ανθρώπων και ζώων είναι πραγματικότητα. Ο όρος επεκτατικός / εισβλητικός θέτει τις γραμμές διάκρισης όχι μόνο μεταξύ ανθρώπινου και μη ανθρώπινου αλλά και μεταξύ ανθρώπων και ζώων διαφορετικών ειδών, ως μη κανονικών πληθυσμών. Αυτό δημιουργεί μια «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» όπου η απέλαση των μεταναστών και η εξόντωση των μινκ γίνεται επιτακτική, αγνοώντας τις επιθυμίες και την ελευθερία τους.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η βιομηχανία γούνας να αποτελεί ένα μόνο κομμάτι της εξουσιαστικής επιβολής πάνω στα ζώα, ενώ οι δομές της εκμετάλλευσης των ζώων όντας αμέτρητες συνεχίζουν ακάθεκτες την βασανιστική τους λειτουργία. Ο αντισπισιστικός αγώνας ως κομμάτι του συνολικότερου αγώνα ενάντια στην εξουσία είναι εδώ για να βάλει ένα τέλος στην λογική που θέλει τα ζώα ως αντικείμενα και ως την πρώτη ύλη για να καλυφθούν διάφορες επίπλαστες ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου. Τα ζώα όπως και εμείς έχουν συναισθήματα, δημιουργούν τις δικές τους ξεχωριστές σχέσεις και κοινότητες, έχουν την ανάγκη να ζουν ελεύθερα. Δεν υπάρχει καμιά αιτιολόγηση διαχωρισμού του ανθρώπου από τα υπόλοιπα ζώα. Από την απένταντι πλευρά κράτη και ιδιωτικά συμφέροντα χτίζουν καθημερινά καινούργιες φυλακές και λεηλατούν την φύση για να επεκτείνουν τις βιομηχανίες τους και να αυξήσουν την κερδοφορία τους. Είναι στο χέρι μας να αναδείξουμε με πολύμορφες δράσεις την εκμετάλλευση των μη ανθρώπινων ζώων και να δράσουμε μαζί με αυτά. Να καταστρέψουμε το σύστημα που σκορπά καθημερινά τον θάνατο παλεύοντας για την ζωή.
Αντισπισιστική πρωτοβουλία