https://athens.indymedia.org/post/1623649/
από Αναρχικοί και Αγωνιστές κρατούμενοι
16/02/2023 8:26 πμ.
Έτσι εμείς προχωράμε σε συλλογική απεργία πείνας με όποιες δυνάμεις έχει ο καθένας ατομικά για να σταθούμε νοερά στο πλευρό του αναρχικού επαναστάτη Αλφρέντο Κόσπιτο αλλά και ενάντια στο καθεστώς -τάφο 41 bis.
Απεργία Πείνας Αναρχικών και Αγωνιστών Κρατουμένων σε Αλληλεγγύη με τον Alfredo Cospito
Το καθεστώς 41bis είναι η ολοκλήρωση της δομής φυλακή σε συγκαλυμμένη θανατική ποινή. Η εκτέλεση δεν τελειώνει σε μια στιγμή, όση ένας πυροβολισμός, στο σφίξιμο της αγχόνης, ή η διοχέτευση ηλεκτρικού φορτίου ή δηλητηρίου στο σώμα, αλλά διαρκεί μια ζωή σε κοινωνικό κώμα, σε έναν μη κόσμο. Έτσι απλωμένη στον χρόνο. Εκτός κόσμου η θανατική εκτέλεση διαφεύγει από την ιστορία, όπως το κράτος επιδιώκει να ξεχαστούν όλοι οι ενταφιασμένοι στο 41bis ζωντανοί αιχμάλωτοι του κοινωνικού πολέμου. Το 41bis έχει ήδη δολοφονήσει μια αγωνίστρια την Diana Blefari Melazzi.
Το καθεστώς 41bis και ο νόμος περί ‘‘σφαγής’’ είναι κληροδοτήματα της ευρωπαϊκής αντεπανάστασης από την εποχή της Πιάτσα Φοντάνα (Strage di piazza Fontana). Αυτός ο εμφύλιος πόλεμος δεν έληξε ποτέ. Τα κράτη και ειδικά το ιταλικό συνεχίζουν την αντεπανάσταση για να μη ξαναθεριέψει η φλόγα. Όλα τα συστήματα ακολουθούν βήμα-βήμα τα παραδείγματα που πρωτοεισάγονται ως ειδικά μέτρα πολέμου πχ από τα λευκά κελιά της Δυτικής Γερμανίας ,στις τουρκικές φυλακές F-TYPE και στις ισπανικές FIES μέχρι τις ελληνικές φυλακές τύπου Γ ή το νέο καθεστώς φυλακών αυξημένης ασφαλείας Α.Α από τον ακόμα ενεργό χιτλερικό νόμο της απεριόριστης “προληπτικής” παράτασης της ποινής, με τον οποίο κρατείται επιπλέον 10 χρόνια (σύνολο 25 χρόνια) ο σύντροφός Τόμας Μάγερ-Φλακ στις φυλακές του Φράιμπουργκ στη Γερμανία, μέχρι τις διάφορες πολιτικές εκβιασμού της μετάνοιας και από την Αζινάρα μέχρι το Ιμραλί.
Ο αναρχικός Αλφρέντο Κόσπιτο αγωνίζεται για να ξαναθεριέψει η φλόγα. Να επιβεβαιώσουμε τον αγώνα του συντρόφου.
Είναι καθήκον μας να υπερασπιστούμε έμπρακτα την μάχη που δίνει ο Αλφρέντο Κόσπιτο. Έναν αγώνα για και ενάντια στον ίδιο τον χρόνο. Η συγκεκριμένη απεργία πείνας δεν είναι υπόθεση μόνο των συντρόφων στην ιταλική επικράτεια αλλά διεθνιστική, έτσι λοιπόν το άστρο της διεθνιστικής αλληλεγγύης ας λάμψει στο πλευρό του Αλφρέντο Κόσπιτο και όσων αγωνίζονται σε ειδικό καθεστώς. Από την Ελλάδα ως και κάθε σημείο της γης-όσων αγωνίζονται για την ελευθερία.
Γιατί η ήττα δεν είναι η αιχμαλωσία αλλά όταν χάνεις την πεποίθηση ότι μπορείς να νικήσεις. Έτσι εμείς προχωράμε σε συλλογική απεργία πείνας με όποιες δυνάμεις έχει ο καθένας ατομικά για να σταθούμε νοερά στο πλευρό του αναρχικού επαναστάτη Αλφρέντο Κόσπιτο αλλά και ενάντια στο καθεστώς -τάφο 41 bis.
Παράλληλα ο αγώνας ενάντια στον σωφρονιστικό κώδικα στις ελληνικές φυλακές συνεχίζεται.
Αναρχικοί και Αγωνιστές κρατούμενοι
Γιάννης Μιχαηλίδης
(1 ημέρα απεργία πείνας)
Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης
(3 ημέρες απεργία πείνας)
Θάνος Χατζηαγγέλου
(1 ημέρα απεργία πείνας)
Ιάσονας Ροδόπουλος
(1 ημέρα απεργία πείνας)
Κώστας Δημαλέξης
(3 ημέρες απεργία πείνας)
Λάμπρος Βουγιουκλάκης
(1 ημέρα απεργία πείνας)
Παναγιώτης Βουγιουκλάκης
(1 ημέρα απεργία πείνας)
Στάθης Νικολούζος
(1 ημέρα απεργία πείνας)
Στέργιος Καλαϊτζίδης
(1 ημέρα απεργία πείνας)
Φώτης Δασκάλας
(1 ημέρα απεργία πείνας)
Hunger Strike of Anarchists and Fighting Prisoners in Solidarity with Alfredo Cospito
από soli translations 16/02/2023 11:37 πμ.
Hunger Strike of Anarchists and Fighting Prisoners in Solidarity with Alfredo Cospito
The 41-bis prison regime is the completion of the prison structure into a masqueraded death sentence. The execution, in this case, does not end in one moment, like with a gunshot, the tightening of the noose, the application of electrical current or the injection of poison into the body, rather it lasts a lifetime in a state of social coma, in a state of non-world. And so, spread through time. Out of this world, the death sentence has evaded history, just like the state pursues oblivion for all the prisoners of the social war who are buried alive in the state of 41-bis. The 41-bis regime has already murdered one fighter, Diana Blefari Melazzi.
The 41-bis regime and the law about “massacre” are the legacy of the european counter-revolution from the time of Piazza Fontana (Strage di piazza Fontana). This civil war never ended. The states, and particularly the Italian one, carry on the counter-revolution so that the flame may never flare up again. All the systems follow, step by step, the examples first introduced as special warfare, e.g. the white cells of West Germany, the F-type prisons in Turkey and the FIES prisons in Spain to the Type-C prisons in Greece or the new high security prison system A.A.; the still active Hitler-inspired law about indefinite extension of one’s sentence on “preventative” grounds, by which comrade Thomas Meyer Falk is being held for another 10 years (25 in total) in Freiburg prison in Germany, to the different methods of extorting declarations of repentance, and from Asinara to Imrali.
Anarchist Alfredo Cospito is fighting for the flame to flare up again. Let’s reassert the fight of the comrade.
It is our duty to defend in deed the battle that Alfredo Cospito is fighting. A struggle for and against time itself. This particular hunger strike does not concern only the comrades in the italian territory, but it is internationalist, and so the star of internationalist solidarity must shine on the side of Alfredo Cospito and all those who are fighting from within a special prison regime. From Greece to every point in the planet – for all those fighting for freedom.
Because defeat is not captivity, but losing one’s faith in the possibility of wining. So, we are collectively going on a hunger strike, according to each one’s capacity, so that we may stand by the side of anarchist revolutionary Alfredo Cospito, but also, against the death regime of 41-bis.
At the same time the struggle against the new prison code in greek prisons is continuing.
Anarchist and Fighting Prisoners
Yiannis Michailedis
(1 day hunger strike)
Dimitris Chatzivasileiadis
(3 day hunger strike)
Thanos Chatziaggelou
(1 day hunger strike)
Iasonas Rodopoulos
(1 day hunger strike)
Kostas Dimalexis
(3 day hunger strike)
Labros Vougiouklakis
(1 day hunger strike)
Panagiotis Vougiouklakis
(1 day hunger strike)
Stathis Nikolouzos
(1 day hunger strike)
Stergios Kalaitzidis
(1 day hunger strike)
Fotis Daskalas
(1 day hunger strike)