https://athens.indymedia.org/event/92714/
από Συμμετέχοντες στην ανοιχτή συνέλευση καταληψιών, μεταναστών/ριών και διεθνιστών συντρόφων
Ημέρα/Ώρα: 29/11/2023 στις 09:00
Τοποθεσία: Αθήνα / Δικαστήρια Ευελπίδων – ΠΡΟΚΑΤ 2
Την Τετάρτη 29 Νοέμβρη ’23 θα εκδικαστεί (εξ αναβολής) μια δίωξη σχετικά με πολιτική παρέμβαση στα τοπικά γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στα Εξάρχεια τον Μάιο του ‘19. Το ιστορικό πλαίσιο είναι το εξής: τέλος τετραετίας ΣΥΡΙΖΑ, αντιμεταναστευτικός πόλεμος, Εξάρχεια…
Την άνοιξη του 19’ οι δυνάμεις καταστολής του ΣΥΡΙΖΑ βάζουν μπρος (μια ακόμη) επιχείρηση σκούπα στα Εξάρχεια, με καθημερινές συλλήψεις και εκδιωγμούς κυρίως μεταναστών από την πλατεία. Ήδη οι συχνές περιπολίες στους δρόμους και τα στενά των Εξαρχείων με βαρυά οπλισμένους μπάτσους της ΟΠΚΕ έχει γίνει κανονικότητα. Έχει προηγηθεί μια εντατική πολεμική μιντιακής προπαγάνδας από δεξιά και αριστερά καθεστωτικά μέσα ενάντια στη γειτονιά (εγκληματικότητα, μετανάστες, μπάχαλα, κοινωνικός κανιβαλισμός) με σαφή στόχευση να προλειάνει το έδαφος για τη σαρωτική επίθεση στη γειτονιά, την απονέκρωσή της και το ξεπούλημά της. Στο μεταξύ εκτυλίσσεται ένας πόλεμος, με πραγματικούς όρους, στα σύνορα της Ευρώπης, όπως στον Έβρο και το Αιγαίο· ένας πόλεμος που ξεκίνησε χρόνια πριν και συνεχίζεται αμείωτα με χιλιάδες νεκρούς και χιλιάδες αιχμαλώτους όλων των ηλικιών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σε αυτόν τον πόλεμο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έλαβε θέση μάχης, επεκτείνοντας και ενισχύοντας τον φράχτη στον Έβρο, ενισχύοντας τους μισθοφόρους δολοφόνους της FRONTEX, εκγαθιδρύοντας νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπως τη Μόρια. Στα Εξάρχεια και όχι μόνο, μετανάστες, συλλογικότητες της γειτονιάς και αλληλέγγυοι ανοίγουν άδεια κτήρια και με όχημα την αυτοοργάνωση, φτιάχνουν εστίες στέγασης και αντίστασης απέναντι στην βαρβαρότητα. Ο κρατικός μηχανισμός απαντάει διώκοντας την οποιαδήποτε προσπάθεια αυτονομίας των μεταναστών, εκκενώνοντας καταλήψεις στα κέντρα των πόλεων είτε μεταναστευτικών είτε πολιτικών. Μάλιστα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πρωτοπορεί με την στρατηγική εκκένωσης 2 ή 3 καταλήψεων μέσα στην ίδια νύχτα.
Ένα τέτοιο μπαράζ εκκενώσεων ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη με 3 κατάληψεις και στην Αθήνα με την GARE, τη Ζαΐμη11, την προσφυγική κατάληψη στην Αλκιβιάδου και τις καταλήψεις της Κοινότητας Κουκακίου. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, εκκενώνονται συντονισμένα οι καταλήψεις Babylon και Azadi στην οδό Τζαβέλα, η κατάληψη Cladestina στην οδό Μπουμπουλίνας – εκείνες δηλαδή που είχαν στοχοποιηθεί σφοδρά με τον ειδικό πόλεμο της προπαγάνδας και που δεν είχαν την προστασία από σχέσεις διαπλοκής με την εξουσία – και η φεμινιστική Cyclope 70. Την ώρα που γράφεται αυτό το κείμενο, σχεδόν όλα αυτά τα κτίρια μετατρέπονται σε πολυτελή τουριστικά καταλύματα…Τις επόμενες μέρες συγκροτείται στο Πολυτεχνείο συνέλευση αντίστασης από τους καταληψίες μετανάστες που βρέθηκαν άστεγοι, από άλλες καταλήψεις και συλλογικότητες της γειτονιάς και αλληλέγγυους.
Μία από τις δράσεις που οργανώθηκαν από εκείνη τη συνέλευση ήταν και η παρέμβαση στα τοπικά γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στην οδό Καλλιδρομίου, με σκοπό να καταδηλωθεί στους ίδιους και ευρύτερα στη γειτονιά, ότι είναι ανεπιθύμητοι αυτοί που συμμετέχουν και εντείνουν τον πόλεμο ενάντια στους μετανάστες, που επιχειρούν με βρώμικους τρόπους να στραγγαλίσουν τα εγχειρήματα κοινωνικής αυτοοργάνωσης, που όπως όλες οι κυβερνήσεις συντηρούν και επεκτείνουν την εξουσία μιας κεφαλαιοκρατικής ολιγαρχίας μέσω του μιλιταρισμού και της τρομοκρατίας. Ένα σώμα αρκετών συντρόφων και συντροφισσών εξέφρασε αυτή την πηγαία αντίθεσή του προφορικά, με κείμενα, με γραπτά στα εσωτερικά και εξωτερικά ντουβάρια του χώρου και με την ανταπόδωση του βιώματος μιας εκκένωσης στους ιθύνοντες αυτών των πρακτικών.
Ο λόγος της παρέμβασης αποτυπώθηκε σε αυτά τα λόγια…«Αύριο είναι η μέρα των εκλογών για τους τοπικούς κρατικούς μηχανισμούς και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα κόμματα που ελέγχουν το καθεστώς και που προβλέπεται να ψηφιστούν, όλα παίρνουν μέρος στην πολεμική μηχανή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αποτελεί μια εξουσιαστική δομή που διαχειρίζεται βία εναντίον των μεταναστών. Με το κλείσιμο των συνόρων, τον διωγμό και τη σφαγή στα σύνορα, με τον μαζικό εγκλεισμό και απομόνωση σε στρατόπεδα συγκέντρωσης χωρίς προοπτική ελευθερίας. Η Ευρώπη διεξάγει έναν πόλεμο εναντίον των μεταναστών και ένα από τα κύρια πεδία μάχης είναι η Ελλάδα, που ως σύνορο χρησιμοποιείται σαν εργαστήριο για διαφορετικές βάναυσες μεθόδους πολέμου από τα κράτη. Η συνεχής καταστολή των καταλήψεων, δηλαδή το κλείσιμο αυτοοργανωμένων δομών, ο εκτοπισμός των κατοίκων μακρυά από τις γειτονιές σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, είναι επίσης κομμάτι αυτού του πολέμου. Oι καταλήψεις είναι μια απάντηση των καταπιεσμένων στον πόλεμο που στρέφεται εναντίον της μετανάστευσης, ως έκφραση της ταξικής εξόντωσης. Τα κράτη και το κεφάλαιο προσπαθούν να μας αφαιρέσουν το δικαίωμα στη στέγαση και στην κοινωνική και πολιτική αυτοοργάνωση. Οι προσπάθειές τους εστιάζονται στην εγκληματοποίηση του κινήματος και στην στοχοποίηση των καταλήψεων που δεν μπορούν να ελέγξουν, σαν κέντρα διακίνησης ναρκωτικών. Δηλώνουμε ότι αυτή είναι μια στρατηγική για το σπάσιμο του κοινού αγώνα μεταξύ ντόπιων και μεταναστών. Στεκόμαστε απέναντι σε αυτή τη στρατηγική. Εμείς, οι καταπιεσμένοι, ενώνουμε τις δυνάμεις μας για να δώσουμε απαντήσεις σε αυτές τις επιθέσεις και να αλλάξουμε την προοπτική που η εξουσία θέλει να δημιουργήσει ενάντια στους μετανάστες και τους αναρχικούς. Η σημερινή δράση μας στα τοπικά γραφεία του Συριζα στα Εξάρχεια είναι μια από τις απαντήσεις μας. Ο πόλεμος ενάντια στους μετανάστες είναι μέρος της καπιταλιστικής επίθεσης ενάντια στους αδύναμους και ο Συριζα υπηρετεί αυτήν την επίθεση. Μέρος αυτού του πολέμου είναι επίσης η συνεχής ιδιωτικοποίηση και η ταξική διαχείριση του κοινωνικού χώρου και η εφαρμογή του εξευγενισμού ενάντια στο κοινωνικό κίνημα…»
Τέσσερα χρόνια αργότερα, εν μέσω προεκλογικού πανηγυριού, εμφανίζεται μια δικογραφία σχετικά με τη συγκεκριμένη παρέμβαση, με κατηγορίες “περί σοβαρών σωματικών βλαβών” και “εισβολή”, κατηγορίες οι οποίες αν περιγράφουν κάτι ξεκάθαρα, είναι τον ρόλο και τη δράση του ίδιου του κρατικού, κατασταλτικού μηχανισμού πάνω στα σώματά μας και στους κοινωνικούς μας χώρους. Η δίωξη αυτή προσωποποιείται στον αναρχικό Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη ο οποίος βρίσκεται αιχμάλωτος για συμμετοχή στην αντάρτικη οργάνωση “Επαναστατική Αυτοάμυνα”. Με πρωτοβουλία τους τα κομματικά μέλη Ελευθερία Γκίνη, Αλέξανδρος Βελισσαρίου και Μαρία Λιάπη απευθύνθηκαν στις αστυνομικές αρχές, δηλαδή στη στρατοκρατική βία, και δακτυλοδείξανε έναν αναρχικό αγωνιστή προσκαλώντας την καταστολή εναντίον του. Πρόκειται για ξεκάθαρη χαφιέδικη πρακτική. Ακόμη περισσότερο χαφιέδικη, δια μέσω της προσωποποίησης που επιλέξανε να κάνουν τα συγκεκριμένα μέλη αγκαζέ με τους μπάτσους, ώστε να μην αναγνωρίσουν τη μαζικότητα της διαμαρτυρίας απέναντί τους, επιχειρώντας έτσι να την αποπολιτικοποιήσουν. Σαφέστατα, η συγκεκριμένη παρέμβαση, λόγω της ανοιχτότητας και δραστικότητάς της, συνδυαστικά, έπληξε την εικόνα της κυβέρνησης και του κόμματος στη γειτονιά. Με άλλα λόγια την ξεφτύλισε κοινωνικά όπως άρμοζε και αρμόζει σε κάθε εξουσιαστή. Έχοντας υποστεί μια κομματική ήττα, οι κομματικοί χαφιέδες δείχνουν λοιπόν ένα πρόσωπο: αυτόν που ήδη έχουν στοχοποιήσει για τη συμμετοχή του στη μαχητική αυτοοργάνωση της γειτονιάς των Εξαρχείων, μέσω της συμμετοχής του στην κατάληψη GARE.
Η κατάληψη GARE έχει δώσει αγώνα στη γειτονιά για την κοινωνική αυτοοργάνωση και τη μαχητική συγκρότησή της, για τη συνοργάνωση ντόπιου και πολυεθνικού προλεταριάτου, για την αντίσταση στη διαρκή στρατοκρατική και παρακρατική καταστολή και τις συναφείς πολιτικές εξευγενισμού που τώρα (και διαχρονικά) απειλούν με ολοκληρωτική καταστροφή τη γειτονιά των Εξαρχείων. Από την πρώτη μέρα ανοίγματος της κατάληψης και ανελειπώς μέχρι και την τελευταία εκκένωσή της, η GARE δεχόταν σφοδρή επίθεση από κυβερνητικούς και φιλοκυβερνητικούς παράγοντες στη γειτονιά, τόσο με τη μορφή μαύρης προπαγάνδας, όσο και με φυσικές επιθέσεις, κρατικές (εκκενώσεις/εισβολές/συλλήψεις) και παρακρατικές (μπράβοι της γειτονιάς). Η κατάληψη GARE αντιστάθηκε στην καταστολή· επανακαταλήφθηκε δύο φορές μετά την 1η και 2η εκκένωσή της, με τη μαζική και μαχητική υπεράσπισή της από τον κόσμο του αγώνα. Ο σύντροφος που διώκεται εδώ έχει βρεθεί στο στόχαστρο αλλεπάλληλων διώξεων σχετικά με την κατάληψη GARE. Ο ίδιος συνεχίζει να μάχεται και μέσα από την αιχμαλωσία όπου βρίσκεται και μέσα από τις δίκες του κράτους.
Οφείλουμε να σταθούμε στο γεγονός ότι ο αγωνιστής που διώκεται σε τούτη την υπόθεση είναι πολιτικός κρατούμενος και βρίσκεται αιχμάλωτος για τη συμμετοχή του στον ένοπλο αντικρατικό αγώνα. Η Οργάνωση Επαναστατικής Αυτοάμυνας είχε σε προτεραιότητα, σύμφωνα με το λόγο και τις πράξεις της, τον αντιμεταναστευτικό πόλεμο, την αστυνομική κατοχή των γειτονιών και την αντιεξεγερτική πολιτική της εξουσίας που επιτίθεται στις κοινωνικές αντιστάσεις με “τρομονόμους”, ειδικές φυλακές και κρατική βία και τρομοκρατία στο δρόμο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δεν κατήργησε τον “τρομονόμο” 187Α, όπως έταζε προεκλογικά, αλλά φυσικά, τον ενίσχυσε· κράτησε σκληρή στάση στην απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων, οδηγώντας μερικούς στο όριο μόνιμης βλάβης· έβαλλε με όλα τα μέσα (χημικά, ξύλο, προπαγάνδα και αφομοίωση) ενάντιον των εξεγερσιακών εκδηλώσεων της κοινωνικής αντίστασης. Οι πολιτικές αντεπανάστασης αποτελούν δομικό στοιχείο του κράτους και σκοπό του. Η δίωξη αυτή έρχεται να προστεθεί στην αντεπαναστατική επιχείρηση που συγκεκριμενοποιείται και στο πρόσωπο του αναρχικού Δ. Χατζηβασιλειάδη.
Οι επιθέσεις του κράτους (όπως επί κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) στις δομές αυτοοργάνωσης των Εξαρχείων, σκόπευαν στο να εκκενώσουν τη γειτονιά από τους καταπιεσμένους και τελικά σιγά σιγά να την πουλήσουν εξ’ ολοκλήρου στο κεφάλαιο, ειδικά στο τουριστικό. Τα αποτελέσματα της κρατικής και καπιταλιστικής επίθεσης είναι πλέον εξ’ ολοκλήρου εμφανή. Εργοτάξια παίρνουν την θέση λόφων και πλατειών, τουριστικά καταλύματα εκτοπίζουν κατοίκους, η αύξηση ενοικίων και η εμπορευματοποίηση της γειτονιάς επιχειρούν να απλώσουν μια κοινωνική έρημο στα Εξάρχεια και σε όλο το κέντρο της Αθήνας. Με επίκεντρο τη γειτονιά των Εξαρχείων, η μπότα της στρατοκρατίας καταπνίγει τον κοινωνικό χώρο. Οι αστυνομικές δολοφονίες στο δρόμο και στα τμήματα συνεχίζονται. Η πολιτική ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αλλάξει. Σήμερα, εν όψη εκλογικού νταλαβεριού, οι πολιτικάντηδες επιχειρούν να επανεμφανιστούν μες στα κοινωνικά κινήματα. Ξεδιάντροπα παρουσιάζονται ως υπέρμαχοι της κατοικίας, ενάντια στις εξώσεις και τον εξευγενισμό, ενώ είναι υπεύθυνοι για εκαντοντάδες αστέγους, για δεκάδες εκκενώσεις με στρατιωτικές επιχειρήσεις, για το στρώσιμο του θεσμικού χαλιού για το ξεπούλημα της στέγης σε κερδοσκόπους επενδυτές. Αυτοί οι πολιτικάντηδες θα εμφανιστούν ως κατήγοροι του κοινωνικού κινήματος στις δικαστικές αίθουσες.
Να υπερασπιστούμε την ιστορία μας, την ιστορία των εγχειρημάτων αυτοοργάνωσης ντόπιων και μεταναστών και την αντίστασή τους απέναντι στην καταστολή. Να υπερασπιστούμε τον σύντροφο Δ. Χατζηβασιλειάδη που στο πρόσωπό του διώκονται όλα αυτά.
Τετάρτη 29 Νοέμβρη ’23 – 9πμ
Δικαστήρια Ευελπίδων – ΠΡΟΚΑΤ 2
Συμμετέχοντες στην ανοιχτή συνέλευση καταληψιών, μεταναστών/ριών και διεθνιστών συντρόφων