https://athens.indymedia.org/post/1630820/
από Αντιφασίστες/αντιφασίστριες από το κέντρο και τις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά
13/06/2024 3:16 μμ.
Στις 14 Ιουνίου του 2024, συμπληρώνεται ένας χρόνος από την κρατική-καπιταλιστική μαζική δολοφονία περισσότερων από 600 μεταναστ(ρι)ών στα ανοιχτά της Πύλου. Το αλιευτικό σκάφος, που είχε ξεκινήσει από τη Λιβύη με κατεύθυνση την Ιταλία, επί ώρες υπό την επίβλεψη των ελληνικών αρχών και του λιμενικού, βυθίζεται παρασέρνοντας στον πνιγμό εκατοντάδες ανθρώπους που βρίσκονταν στα αμπάρια και το κατάστρωμά του. Το ελληνικό κράτος και οι μηχανισμοί του είχαν προειδοποιηθεί για τον άμεσο κίνδυνο που διέτρεχαν οι επιβαίνοντες στο πλοίο, πολλές ώρες πριν το ναυάγιο, και η επιλογή που πήραν ήταν –όπως μαρτυρούν οι διασωθείσες– να ρυμουλκήσουν το σκάφος εκτός ελληνικών χωρικών υδάτων, ώστε να μην βρουν οι πρόσφυγες καταφύγιο σε ελληνικό έδαφος. Η συγκεκριμένη πολιτική επιλογή, συνήθης για τις ελληνικές αρχές, ήταν αυτή που δολοφόνησε τελικά εκατοντάδες ανθρώπους. Οι ενέργειες των δικαστικών και αστυνομικών αρχών που ακολούθησαν αποτελούν ένα μνημείο αυθαιρεσίας και συγκάλυψης των κρατικών ευθυνών, με αποκορύφωμα τη σύλληψη εννέα διασωθέντων ναυαγών ως διακινητές και υπεύθυνοι για την πρόκληση του ναυαγίου. Η αθώωσή τους, έναν χρόνο σχεδόν μετά το ναυάγιο, συνοδεύτηκε από επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στους μετανάστες έξω απ’ τα δικαστήρια της Καλαμάτας, όπου και διεξαγόταν η δίκη. Οι κινηματικές δυνάμεις που έσπασαν το τείχος της σιωπής γύρω από το θέμα της μαζικής αυτής δολοφονίας και συνέχισαν να αγωνίζονται για την ανάδειξη των εγκληματικών ευθυνών του ελληνικού κράτους έως και σήμερα αποτέλεσαν έναν από τους κύριους λόγους ανάσχεσης των δικαστικών μεθοδεύσεων σε βάρος των συλληφθέντων. Έως τώρα, όλοι -πλην ενός- οι κατηγορούμενοι έχουν αφεθεί ελεύθεροι μετά και τη διοικητική κράτηση, η οποία τους επιβλήθηκε μετά την προφυλάκιση.
Το έγκλημα της Πύλου αποτυπώνει με τον πιο ώμο τρόπο τη ρατσιστική θανατοπολιτική που η ευρωπαϊκή ένωση και το ελληνικό κράτος εφαρμόζουν σε βάρος των προσφυγισσών και μεταναστών που επιχειρούν να εισέλθουν στην Ευρώπη-Φρούριο, δεν είναι παρά ένα έγκλημα ανάμεσα στα πολλά που διαπράττονται καθημερινά στα θαλάσσια και χερσαία σύνορα της Ελλάδας και της ΕΕ. Είναι όμως από αυτά που, λόγω του μεγάλου αριθμού των θυμάτων, δεν κατάφεραν να αποσιωπηθούν πλήρως, όπως συνήθως συμβαίνει. Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ρατσιστική, σκληρά αντιμεταναστευτική, αντιμετωπίζει τις ζωές των κατατρεγμένων ως απολύτως αναλώσιμες και άχρηστες όταν δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αναθέρμανση της ευρωπαϊκής οικονομίας ως φτηνό εργατικό δυναμικό. Η συνολική, εδώ και αρκετά χρόνια πλέον, μετατόπιση του ευρωπαϊκού πολιτικού φάσματος προς τα δεξιά παράγει –και αναμένεται να παράξει ακόμα περισσότερο– ολοένα και μεγαλύτερη θεσμοποίηση της ρατσιστικής κρατικής πολιτικής, την ίδια ώρα που στο εσωτερικό των κρατών-μελών της ΕΕ καλλιεργείται και ενδυναμώνεται η ακροδεξιά και η ξενοφοβική ρητορεία τόσο ως βασικά χαρακτηριστικά κοινωνιών που εκπαιδεύονται να ζουν υπό την απειλή ενός νέου διευρυμένου πολέμου, όσο και ως ασπίδα της κυριαρχίας απέναντι στη διάχυτη οργή των καταπιεσμένων, των αποκλεισμένων, των προλεταρίων, των φτωχοποιημένων μικρομεσαίων τάξεων των ευρωπαϊκών κοινωνιών.
Στην Ελλάδα, η επέκταση, μέσω ευρωπαϊκών κονδυλίων, του φράχτη στον Έβρο, οι παράτυπες και εν κρυπτώ δολοφονικές επαναπροωθήσεις από ξηρά και θάλασσα, η φυλάκιση σε κέντρα κράτησης υπό άθλιες συνθήκες, τα διαρκή αστυνομικά πογκρόμ στις πόλεις, η σχεδόν καθολική άρνηση παροχής ασύλου είναι σήμερα, εν πολλοίς, τα κυρία συστατικά της αντιμεταναστευτικής ευρωπαϊκής πολιτικής. Τα συστατικά αυτά, φιλτράρονται και ενισχύονται από μια νεοφιλελεύθερη ακροδεξιά κυβέρνηση που θρέφεται από τη συντηρητική, εθνικιστική, ξενοφοβική ατζέντα και τη «θωράκιση» απέναντι στον εξωτερικό αλλά και τον εσωτερικό εχθρό.
Το ελληνικό κράτος, όντας μέλος της πολεμικής μηχανής του ΝΑΤΟ, έχει βαθιά εμπλοκή στο ξαναμοίρασμα-αιματοκύλισμα του κόσμου που επιχειρείται τα τελευταία χρόνια μέσα από τη σύγκρουση ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, όπως συμβαίνει στην Ουκρανία εδώ και μια δεκαετία, αλλά και με την εξόντωση ολόκληρων λαών. Η γενοκτονία των Παλαιστινίων, που σφαγιάζονται από το ισραηλινό κράτος και τους συμμάχους του, συμβαίνει με τη στήριξη και του ελληνικού κράτους και είναι υποχρέωση του ανταγωνιστικού κινήματος να αντιπαρατεθεί με τους δήμιους της ιστορίας.
Ως αντιφασίστ(ρι)ες είμαστε πάντα στο πλευρό των αγωνιζόμενων, των κατατρεγμένων, των εκριζωμένων, των προσφύγων και των μεταναστριών. Είμαστε σε διαρκή σύγκρουση με τα κράτη και τα καπιταλιστικά συμφέροντα. Απέναντι στους στρατούς, τον μιλιταρισμό, τον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό που παράγουν τις εξαθλιωμένες προσφυγικές ροές παγκοσμίως. Οι αόρατοι, οι κολασμένοι αυτού του κόσμου είναι τα θύματα των πολέμων, των διακρατικών ανταγωνισμών και της οικονομικής εκμετάλλευσης που υφίστανται πολλές περιοχές του πλανήτη από τον λεγόμενο «πρώτο κόσμο», που συσσωρεύει τον παγκόσμιο πλούτο. Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι ολοκληρωμένος μόνο και ως αντικρατικός, αντιπολεμικός, αντιιμπεριαλιστικός, αντικαπιταλιστικός αγώνας. Αγώνας για τη διεθνιστική αλληλεγγύη.
ΕΔΩ ΠΝΙΓΜΕΝΟΙ,ΕΚΕΙ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΕΝΟΙ
ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ
Κάλεσμα – Συμμετοχή στην πορεία για τον έναν χρόνο από την κρατική-καπιταλιστική δολοφονία στην Πύλο
Παρασκευή 14/6, Προπύλαια, 7μμ
Αντιφασίστες/αντιφασίστριες από το κέντρο και τις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά