https://athens.indymedia.org/post/1632490/
Ενημέρωση από την 1η συνεδρίαση (24/10/2024) της δίκης των συλληφθέντων από τη μαχητική υπεράσπιση των Κατειλημμένων Προσφυγικών
από Συλληφθείσες, συλληφθέντα, συλληφθέντες από τη μαχητική υπεράσπιση των Κατειλημμένων Προσφυγικών
31/10/2024 4:16 μμ.
Ενημέρωση από την 1η συνεδρίαση (24/10/2024) της δίκης των συλληφθέντων από τη μαχητική υπεράσπιση των Κατειλημμένων Προσφυγικών στις 22/11/2022
Η Κοινότητα Κατειλημμένων Προσφυγικών είναι μια κοινότητα αγώνα με 400 κατοίκους στην καρδιά της Αθήνας, μεταξύ της ΓΑΔΑ και του εφετείου. Εδώ και 14 χρόνια στην κοινότητα, οικοδομείται ένας ολόκληρος ανοιχτός κόσμος και ταυτόχρονα, μια προοπτική που έρχεται σε σύγκρουση με την καταπίεση και την υποδούλωση.
Η γειτονιά των Προσφυγικών χτυπήθηκε από τις δυνάμεις της καταστολής,στις 22 Νοέμβρη του 2022. Πρόφαση ήταν η κρατική σκευωρία που στήθηκε σε βάρος του συντρόφου μας Κώστα Δημαλέξη, μια υπόθεση φιάσκο που τον οδήγησε στην φυλακή για έναν χρόνο μέχρι την αθώωση και απελευθέρωσή του. Η κατασταλτική επιχείρηση του κράτους, όμως, δε σταμάτησε στην εισβολή στο σπίτι του συντρόφου εντός της γειτονιάς και στην απαγωγή του. Αστυνομικές δυνάμεις κάθε είδους εισέβαλαν σε σπίτια της γειτονιάς και με βιαιότητα συνέλαβαν 79 άτομα, κατοίκους, οικογένειες, συντρόφια, που όλοι/ες/α και μαζί αντισταθήκαμε και υπερασπιστήκαμε το απελευθερωμένο έδαφος των Προσφυγικών, αναγνωρίζοντας πως η συλλογική αυτοάμυνα ενάντια σε ό,τι μας καταπιέζει και μας παίρνει τη ζωή δεν είναι ένα καθήκον κάποιων μικρών μειοψηφιών ή ειδικών αλλά ένα καθήκον πλατιά πολιτικό και κοινωνικό.
Η τρομοκρατία και η βία της αστυνομίας συνεχίστηκε και την επόμενη μέρα στα δικαστήρια,με τραυματισμούς ακόμα και αλληλέγγυων που στήριξαν την καλεσμένη συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Ευελπίδων.
Η κατασταλτική επιχείρηση στην Κοινότητα των Προσφυγικών εντάσσεται στη συνολική επίθεση του κράτους και των μηχανισμών του στις κινηματικές και κοινωνικές δομές που χτίζουν έναν κόσμο σε σύγκρουση με το υπάρχον.
Την ίδια περίοδο με την επίθεση στα Προσφυγικά είχε προηγηθεί δημοπράτηση του γηπέδου του Παναθηναϊκού και λίγες μέρες μετά η εκκένωση του μεταναστευτικού στρατοπέδου – “camp”του Ελαιώνα. Όλα αυτά, στο πλαίσιο του σχεδίου της «διπλής ανάπλασης», του«εξευγενισμού» και της αποστείρωσης των πόλεων. Μέσω της σε κάθε επίπεδο μητροπολιτικής «ανάπλασης», εντείνεται ο έλεγχος, η καταπίεση στους/στις/στα από τα κάτω και η κερδοφορία του κράτους και του κεφαλαίου (εταιρίες, επενδυτές).
Η Κοινότητα δέχτηκε τη συγκεκριμένη επίθεση τον Νοέμβρη του ’22, επειδή ως απελευθερωμένο έδαφος εδώ και 14 χρόνια δίνει σάρκα και οστά σε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής και αγώνα, σε πραγματική ρήξη με τις καπιταλιστικές αξίες και σχέσεις. Αποδεικνύει πως κοινότητες αγώνα υπάρχουν και δίνουν μια απάντηση στο πώς θα ήταν η ζωή μας ως κοινωνία αν την ορίζαμε εμείς: βασισμένη στη συλλογική κουλτούρα, την οριζοντιότητα, την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και την αξιοπρέπεια.
Όπως αναγράφονται στη δικογραφία μας, οι πράξεις για τις οποίες κατηγορούμαστε είναι οι εξής:
- Διακεκριμένη βία κατά υπαλλήλων η οποία έγινε από περισσότερους και από πρόσωπα που φέρουν αντικείμενα με τα οποία μπορεί να προκληθεί σωματική βλάβη και από την οποία τα πρόσωπα κατά των οποίων στράφηκαν διέτρεξαν σοβαρό προσωπικό κίνδυνο
- Διακεκριμένη διατάραξη της κοινής ειρήνης τελεσθείσα από πρόσωπα που τέλεσαν βιαιοπραγίες εναντίον προσώπων και πραγμάτων κατά τη διατάραξη, από κοινού
- Φθορά πράγματος διακεκριμένη (που χρησιμεύει για κοινό όφελος) και μη από κοινού κατά εξακολούθηση
- Επικίνδυνη σωματική βλάβη εναντίον αστυνομικών κατά την εκτέλεση τηςυπηρεσίαςτους τελεσμένη και απόπειρα από κοινού κατά συρροή
- Παράνομη κατοχή και καύση βεγγαλικών
- Παράνομη κατοχή φωτοβολίδων
- Οπλοφορία
- Άρνηση υποβολής σε δακτυλοσκόπηση
Συνοπτική Ανταπόκριση από τη πρώτη δικάσιμο και πολιτικός σχολιασμός
Την Πέμπτη 24/10/24, αφού η έδρα πραγματοποίησε το αίτημα που είχε κατατεθεί για αλλαγή αίθουσας, έτσι ώστε να μπορέσει να παρευρεθεί ολόκληρο το συλλογικό σώμα των συλληφθέντων, ξεκίνησε η εκδίκαση της υπόθεσης.
Αρχικά, η έδρα κάλεσε τους μάρτυρες κατηγορίας, 10 μπάτσους, εκ των οποίων απουσίαζαν οι δύο λόγω «ασθενείας», κατά την πάγια κρατική τακτική να μην καταθέτουν. Οι μαρτυρίες τους έπεφταν σε αντιφάσεις τόσο όσον αφορά την κατάθεσή τους στο δικαστήριο όσο κι αναφορικά με τις προανακριτικές τους καταθέσεις. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, ο ένας μάρτυρας κατηγορίας, αναιρούσε την κατάθεση του άλλου.
Κατόπιν η έδρα κάλεσε τους/τις μάρτυρες υπεράσπισης. Κατά τη διάρκεια των καταθέσεων των μαρτύρων, η έδρα απέκλειε την πολιτική έκφρασή τους και επέβαλε τη στεγνή απάντηση αποκλειστικά «σχετικών» ερωτήσεων με βάση τη δική τους κρίση, οι οποίες αφορούσαν συγκεκριμένες πληροφορίες για τη δεύτερη εισβολή. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει τη συνέχεια της αστικής δικαστικής αρχής να αποκρύπτει την πολιτική ουσία των κατασταλτικών μεθόδων του κράτους, προκειμένου να αναπτυχθεί η προσπάθεια υπονόμευσης του περιεχομένου της κοινοτικής ζωής, της ελεύθερης συνύπαρξης και του αγώνα γενικότερα.
Σε καιρούς που η ελευθερία, η δικαιοσύνη, η παιδεία, ο πολιτισμός, η υγεία, η τροφή, η στέγαση αναβαθμίζονται σε «ιδανικά», η πρόσβαση στα οποία όλο και ξεμακραίνει για το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, οι αγώνες των καταπιεσμένων για αξιοπρεπή ζωή, επιχειρείται σταθερά να αποπολιτικοποιηθούν από την πλευρά του κρατικού μηχανισμού σε όλα τα επίπεδά του.
Στο σύνολό τους, οι μάρτυρες εξέφρασαν την τρομοκρατία από στρατιές με ένοπλους τραμπούκους, δακρυγόνα, κρότου λάμψης, drones και ελικόπτερα, τρομοκρατία που υπέστη μια ολόκληρη γειτονιά, η οποία αποτελείται από οικογένειες, παιδιά και ανθρώπους με προβλήματα υγείας. Πρόκειται για μια επιχείρηση που φανερώνει τη μεθόδευση της κρατικής πολιτικής για ολοκληρωτική επίθεση στην κοινωνία. Θέλει να εξαθλιώσει περαιτέρω τους/τις/τα από τα κάτω κι όλα τα ευάλωτα κομμάτια της, ηθικά, πολιτικά, οικονομικά.
Οι μαρτυρίες υπεράσπισης ξεκίνησαν με την κατάθεση μητέρας και κατοίκου των προσφυγικών, η οποία καταρχάς αναφέρθηκε στον τρόμο που κατέκλυσε τον κόσμο της κοινότητας, καθώς ανάμεσά τους βρίσκονται άνθρωποι κλινήρεις με πολλά προβλήματα υγείας και μικρά παιδιά, που ξαφνικά βρέθηκαν περικυκλωμένα από κάθε λογής αστυνομική δύναμη χωρίς καμία πρόκληση. Η μάρτυρας αναφέρθηκε επίσης σε επαναλαμβανόμενες ρίψεις δακρυγόνων και κρότου λάμψης, με την επικοινωνία να είναι αρκετά δύσκολη μεταξύ των ατόμων της κοινότητας. Κατόπιν, σημειώθηκαν και τα γεγονότα του 2016, όταν συντονισμένα οι μπάτσοι με αφορμή το δικαστήριο της Χρυσής Αυγής, εξαπέλυσαν επίθεση στα σπίτια των προσφυγικών, γεγονός που αποτυπώνει τη διαρκή στοχοποίηση της κοινότητας. Αξιοσημείωτη είναι τέλος η εικόνα από τις σπασμένες πόρτες των σπιτιών -όπως κατάφωρα είχε κατατεθεί εξάλλου νωρίτερα κι από μάρτυρα κατηγορίας των ΟΠΚΕ-, επίθεση που αποδεικνύει την προσπάθεια ξεριζώματος των κατοίκων από τη συγκεκριμένη γειτονιά.
Επόμενος μάρτυρας υπεράσπισης, ο σύντροφος ο οποίος απήχθη από την αντιτρομοκρατική υπηρεσία, στην πρώτη εισβολή, Κώστας Δημαλέξης. Αντιμετώπισε μια συνεχή προσπάθεια καταστολής των πολιτικών του θέσεων, με τη γνωστή τακτική διακοπής που έχει σκοπό τη γενικότερη φίμωση του πολιτικού λόγου. Είναι αξιοσημείωτο ότι σε σχόλιο του συντρόφου σχετικά με την αθώωσή του, η έδρα σχολίασε πως για τον νόμο είναι ένοχος, για δύο πλημμελήματα.
Ενώ εξελίσσονταν τα παραπάνω, συντρόφια από το κοινό παρενέβησαν λεκτικά, με σκοπό να αναδειχθεί η σημασία του πολιτικού περιεχομένου που κατέθετε ο σύντροφος. Κατόπιν εντολής της έδρας, απομακρύνθηκαν από την αίθουσα με συνοπτικές διαδικασίες, παρότι μάλιστα ήταν μεταξύ των κατηγορουμένων. Αυτόν τον ρόλο ανέλαβε το νεοσύστατο σώμα της Δικαστικής Αστυνομίας, εντός του γενικότερου κλίματος περιφρούρησης των αυταρχικών πρακτικών της έδρας.
Στη συνέχεια, η πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων του γειτονικού Νοσοκομείου Άγιος Σάββας παρευρέθη ως τρίτη στη σειρά μάρτυρας υπεράσπισης. Στο πλαίσιο της κατάθεσής της, ανέφερε την υποστελέχωση του προσωπικού του νοσοκομείου, το οποίο κι αποκαλύπτει τις κρατικές επιδιώξεις για τη διάλυση των νοσοκομειακών δομών, την υποβάθμιση της κοινωνικής υγείας και την ολοένα αυξανόμενη καταστολή. Επίσης, αναφέρθηκε από την ίδια μάρτυρα, πως την ημέρα της κατασταλτικής επιχείρησης υπήρξε καθυστέρηση στα ραντεβού με κίνδυνο την υγεία των ασθενών. Η αστυνομία ενημέρωσε υπευθύνους του Νοσοκομείου να κλείσουν τα παράθυρα, γιατί θα γινόταν χρήση χημικών. Το 2022 ήταν εποχή covid και το συγκεκριμένο αντικαρκινικό-ογκολογικό νοσοκομείο χαρακτηριζόταν ως ευάλωτο σε περίπτωση κρουσμάτων από τον ιό, γι’ αυτό κι ακολουθούσε συγκεκριμένο πρωτόκολλο, με αποτέλεσμα τα παράθυρα να παραμένουν ανοιχτά. Παρόλ’ αυτά, το προσωπικό του νοσοκομείου αναγκάστηκε τελικώςνα τα κλείσει, αφού έγινε χρήση χημικών και κρότου λάμψης από την αστυνομία.
Ως μάρτυρας υπεράσπισης κατέθεσε κατόπιν ο φωτορεπόρτερ Νίκος Πηλός ο οποίος συνελήφθη ως «αιχμάλωτος πολέμου» κι αυτός στα Προσφυγικά, αλλά λόγω της δημοσιογραφικής του ιδιότητας, η υπόθεση εν τέλει αρχειοθετήθηκε. Ο ίδιος κατέθεσε πως νωρίτερα εκείνη την ημέρα κι ενώ βρισκόταν στην κοινότητα από το πρωί, το κλίμα το οποίο επικρατούσε στη γειτονιά δεν υποδήλωνε κάποια πρόθεση επίθεσης στην αστυνομία, καθώς όλος ο κόσμος ήταν ήρεμος και σκοπός ήταν η πραγματοποίηση της συνέλευσης που είχε καλεστεί για τις 16:00. Σημαντικό είναι επίσης να αναφερθεί ότι μετά την εισβολή των μπάτσων στη γειτονιά κι ενώ εκείνος υπέδειξε τη δημοσιογραφική του ταυτότητα, συνελήφθη, και ας πήγε τελικώς η υπόθεσή του στο αρχείο.
Ο προτελευταίος μάρτυρας υπεράσπισης είναι αλληλέγγυος στην Ομάδα Αλληλεγγύης Αστέγων που στεγάζεται στα Προσφυγικά. Κομβικά σημεία της κατάθεσής του αποτέλεσαν η μαρτυρία της εισβολής κατά την οποία οι μονάδες ΜΑΤ εμπόδιζαν κόσμο στο σημείο να έχει ορατότητα και πρόσβαση, το ήρεμο κλίμα της γειτονιάς ακόμη και 10 λεπτά πριν την εισβολή και η κατάσταση στην οποία βρισκόταν η γειτονιά μετά την επιχείρηση: η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική, γεμάτη χημικά και κρότου λάμψης, ενώ το Κοινωνικό Στέκι μετά την επιχείρηση, έμοιαζε με «σκηνή απαγωγής», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά. Τέλος, έγινε αναφορά για την ευρύτερη περιοχή των Αμπελοκήπων-Γκύζη, και την καλή σχέση που διατηρεί η κοινότητα των Προσφυγικών με τη γειτονιά.
Η τελευταία μάρτυρας υπεράσπισης, Κατερίνα Μάτσα, ψυχίατρος κι επιστημονική υπεύθυνη της Μονάδας Απεξάρτησης 18 ΑΝΩ μέχρι τη συνταξιοδότησή της, θα καταθέσει στην επόμενη δικάσιμο.
Η κοινότητα των Προσφυγικών της Λεωφόρου Αλεξάνδρας αποτελεί οργανικό κομμάτι της κοινωνικής βάσης, με ζωντανούς οργανισμούς δομών αυτοοργάνωσης κι αλληλεγγύης που προσφέρονται άμεσα στην υπηρεσία όλων των ανθρώπων, πάντα με γνώμονα την ισότητα, την αυτοοργάνωση και την ελεύθερη συμφωνία.
Επόμενη συνεδρίαση της δίκης των συλληφθέντων από τη μαχητική υπεράσπιση των Κατειλημμένων Προσφυγικών:
Παρασκευή 1η Νοέμβρη 2024, 9:00 π.μ.
Δικαστήρια Ευελπίδων (Κτίριο 3, Αίθουσα 1)
ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ’ ΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ
ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΦΤΩΧΟΙ ΕΚΤΟΠΙΣΜΕΝΟΙ
10 100 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ Σ’ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ, ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ, ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ
ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Συλληφθείσες, συλληφθέντα, συλληφθέντες
από τη μαχητική υπεράσπιση
των Κατειλημμένων Προσφυγικών
Αρχεία: