https://athens.indymedia.org/post/1633567/
07/01/2025 7:41 μμ.
Στήριξη της συγκέντρωσης αλληλεγγύης για τη συντρόφισσα Πόλα Ρούπα (10/1/2025 στις 12:00- δικαστήρια στη Χαλκίδα)
Οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι που βρίσκονται ή βρέθηκαν αιχμάλωτοι στις φυλακές για τη δράση τους ενάντια στη βαρβαρότητα του κόσμου της εξουσίας και την επαναστατική υπόθεση για την κοινωνική απελευθέρωση από τα δεσμά του κράτους και του κεφαλαίου, όπως είναι τα συντρόφια του Επαναστατικού Αγώνα, Πόλα Ρούπα και Νίκος Μαζιώτης, που με τρομακτική συνέπεια και αδιαλλαξία βάδισαν στον δρόμο του αγώνα «σπάζοντας» τις νόρμες της νομιμότητας, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της συλλογικής μας ιστορίας και η αλληλεγγύη μας δεν μπορεί παρά να είναι διαρκής και αδιαπραγμάτευτη.
Η συντρόφισσα Πόλα Ρούπα, ένα χρόνο μετά την αποφυλάκισή της βρίσκεται σε ένα ιδιότυπο καθεστώς ομηρίας. Την Παρασκευή 10 Γενάρη του 2025, θα βρεθεί ενώπιον νέου δικαστικού συμβουλίου στη Χαλκίδα, το οποίο θα κρίνει αν θα είναι πλέον οριστική η «απελευθέρωσή» της, ή θα οδηγηθεί πίσω στην αιχμαλωσία.
«Τώρα υπάρχει ένας άνθρωπος να υποστηρίξετε, μέχρι το τέλος, αφού πάρα πολλοί παίζουν χωρίς όρια με την ίδια τους τη ζωή» Anna Beniamino
Η Πόλα Ρούπα –όπως και πολλά άλλα συντρόφια– είναι και η ίδια μία συντρόφισσα που στάθηκε συνεπής στον αγώνα για έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας, γιατί μπροστά στην πάλη για την Ανατροπή και την Επανάσταση δεν υποτάχθηκε και υποστήριξε το δίκιο του αγώνα για ζωή και ελευθερία.
Είναι χαρακτηριστικό το παρακάτω απόσπασμα από κείμενο της αναρχικής συντρόφισσας Πόλας Ρούπα, που πριν πολλά χρόνια, τον Οκτώβρη του 2012, το κατέθεσε (εκ μέρους της) στην 1η δίκη του Επαναστατικού Αγώνα, η σημαντική και αείμνηστη δικηγόρος, Δάφνη Βαγιανού. Ήταν ακριβώς τότε, που μετά την παρέλευση του 18μηνου και την προσωρινή αποφυλάκισή τους η συντρόφισσα Πόλα Ρούπα και ο σύντροφος Νίκος Μαζιώτης, έσπασαν ακόμα μια φορά τις «νόρμες» της νομιμότητας και πέρασαν στην «παράνομη» ελευθερία, συνεχίζοντας τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα:
[«Αυτό το κείμενο δεν συνιστά απολογία. Δεν νοιώθω ούτε ένοιωθα ποτέ υπόλογος για τις πολιτικές επιλογές μου σε κανένα πρόσωπο της εξουσίας. Ο μόνος κριτής της δράσης μου και των επιλογών μου είναι η επαναστατική ιστορία και οι φορείς της. Ως επαναστάτρια θεωρούσα πάντα και θεωρώ χρέος μου και παράλληλα αναφαίρετο δικαίωμα μου να υπερασπίζομαι τις πολιτικές μου επιλογές. Ακόμα περισσότερο είναι χαρά μου να στηρίζω δημόσια και παρά το όποιο προσωπικό κόστος, επιλογές αγώνα που συνιστούν κατά την βαθιά πεποίθηση μου σημαντικό παράδειγμα επαναστατικής δράσης. Και ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν η οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας, στον οποίο είχα την τιμή να συμμετάσχω. Ο Επαναστατικός Αγώνας, τη συμμετοχή μου στον οποίο με χαρά υπερασπίστηκα μετά τη σύλληψη μου, υπήρξε μια σημαντική συνιστώσα του ευρύτερου ανατρεπτικού αγώνα και η παρουσία του στην επαναστατική πολιτική σκηνή αποτέλεσε και αποτελεί -να είστε βέβαιοι- ορόσημο για πολλούς αγωνιστές.
[…] Είμαι υπερήφανη για την συμμετοχή μου στον Επαναστατικό Αγώνα και δεν έχω να απολογηθώ για τίποτα. Αυτό το κείμενο είναι μια πολιτική κατάθεση-φόρος τιμής για την οργάνωση για την οποία δικάζομαι από το αστικό σας δικαστήριο. Είναι ένας φόρος τιμής στην κοινωνική Επανάσταση και σε όλους του επαναστάτες. Αποτελεί έναν φόρο τιμής για τον σύντροφο μας Λάμπρο Φούντα που δολοφόνησαν στις 10 Μάρτη 2010 τα ένοπλα σκυλιά του καθεστώτος, το οποίο και εσείς υπηρετείτε. Ενός καθεστώτος που έχει πλέον λάβει την πιο απολυταρχική του μορφή τις τελευταίες δεκαετίες και που αναμένεται να γίνει ακόμα πιο ανελέητο με τους φτωχούς, τους αδύναμους κοινωνικά, τους αγωνιστές που στρέφονται εναντίον του. Πρόκειται για ένα καθεστώς που καθημερινά ταπεινώνει, βασανίζει, δολοφονεί ανθρώπους με όπλο την οικονομία. Ένα καθεστώς που εξυπηρετεί τα συμφέροντα μιας ισχυρής μειοψηφίας. Ένα καθεστώς που δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από τη σύγχρονη χούντα του υπερεθνικού κεφαλαίου και της πολιτικής ελίτ που το στηρίζει. Ένα καθεστώς εγκληματιών, τρομοκρατών, ψυχρών δολοφόνων. Στο όνομα αυτών και για τα δικά τους συμφέροντα δολοφονήθηκε ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας, στο όνομα αυτών μας συνέλαβαν και μας φυλάκισαν, στο όνομα αυτών μας δικάζετε και εσείς. Στο όνομα αυτών θα μας καταδικάσετε σε δεκάδες ή και εκατοντάδες χρόνια φυλακή. […]
[…] Ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας έπεσε από τις σφαίρες μπάτσου κατά τη διάρκεια προπαρασκευαστικής ενέργειας της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας. Έπεσε μαχόμενος για να συνεχιστεί η επαναστατική δράση της οργάνωσης που τόσο ήταν και παραμένει απαραίτητη μέσα στην άγρια ιστορική περίοδο που διανύουμε. Έπεσε μαχόμενος σε μια πορεία αγώνα που στόχευε να ανατρέψει αυτό το βάρβαρο, το ανελέητο καθεστώς.[…]
Η δολοφονία του συντρόφου μας παρά το γεγονός ότι ήταν αποτέλεσμα τυχαίας «συνάντησης» με μπάτσους περιπολικού, ήταν μια πολιτική δολοφονία. Δεν έχει σημασία αν οι μπάτσοι δεν ήξεραν ποιον πυροβολούσαν. Σημασία έχει ότι ο σύντροφος ήταν εκεί και δρούσε στα πλαίσια μιας πολιτικής διαδικασίας. Μιας διαδικασίας που αποτελούσε μέρος ενός σχεδίου πολιτικού για την ανατροπή της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, για την προώθηση της επαναστατικής υπόθεσης. […] Σε όλη τη διάρκεια αυτής της δίκης υπερασπίστηκα τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα και ανέπτυξα επιχειρήματα για την όλη διαδικασία. Όλες οι ενστάσεις που κάναμε είχαν ένα πολιτικό σκεπτικό. Όλη η δίκη έτσι όπως εξελίχτηκε με τις παρεμβάσεις μας αποδείχτηκε πως ήταν μια καθαρά πολιτική δίκη. Αυτό έχει καταγραφεί ιστορικά και κανένα κατηγορητήριο, καμία απόφαση και κανένα σκεπτικό αυτού του δικαστηρίου δεν μπορεί να ακυρώσει. Την ιστορία σε αυτή τη δίκη τη γράψαμε εμείς. Και είναι μια πολιτική ιστορία.
[…] Κάθε κίνηση που κάναμε κατά τη διάρκεια της δίκης, κάθε πρόταση, ένσταση, παρέμβαση, κάθε λέξη που είπαμε, είχε μια πολιτική αφετηρία και μια πολιτική στόχευση. Αφορούσε πρώτα και κύρια την οχύρωση της επαναστατικής ιστορίας μας από τις επιθέσεις της καθεστωτικής νομολογίας.
[…] Οι πολιτικές μας τοποθετήσεις κατάφεραν την αντιστροφή των ρόλων μέσα στο δικαστήριο. Εμείς, από κατηγορούμενοι γίναμε κατήγοροι. Κατήγοροι του οικονομικού και πολιτικού συστήματος, κατήγοροι της αστικής δικαιοσύνης και του ίδιου του δικαστηρίου σας. Μέσα από την διαδικασία αυτή καταδείξαμε ποιοι είναι οι πραγματικοί τρομοκράτες, οι εγκληματίες, οι δολοφόνοι. Ποιοι είναι οι εχθροί της κοινωνίας. Είναι το κράτος και η άρχουσα οικονομικά τάξη. Αυτούς υπηρετεί η δικαιοσύνη σας. Αυτούς υπηρετείτε και εσείς αφού θα μας καταδικάσετε ως «τρομοκράτες», θα μας καταδικάσετε για τις επιθέσεις εναντίον στόχων όπως οι τράπεζες, το χρηματιστήριο, τα αστυνομικά τμήματα, τα υπουργεία, τα δικαστήρια. Και όλους αυτούς τους στόχους εσείς τους χαρακτηρίζετε «κοινωφελείς οργανισμούς».
[…] Σε αυτή η δίκη δόθηκε μια πολιτική μάχη. Και αυτή τη μάχη εμείς την έχουμε κερδίσει. Την έχουμε κερδίσει, άσχετα με τη στάση που ακολουθείτε ενώ απουσιάζουμε, άσχετα με την απόφαση που θα βγάλετε. Έτσι κι αλλιώς η απόφαση σας θα είναι καταδικαστική για όλα και αυτό το έχουμε επισημάνει επανειλημμένως κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Όχι μόνο θα είναι καταδικαστική, αλλά το ύψος των ποινών θα είναι ανάλογο της πολιτικής διάστασης που δώσαμε στη δίκη. Θα είναι ανάλογο του βαθμού που υπερασπιστήκαμε χωρίς καμία έκπτωση, χωρίς κανένα ενδοιασμό, χωρίς κανένα φόβο όλες τις ενέργειες της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας. Οι ποινές που θα μας επιβάλετε θα είναι μια απάντηση στο γεγονός ότι αυτή τη μάχη την κερδίσαμε εμείς.
[…] Ζωντανέψαμε την ιστορία της οργάνωσης στη δικαστική αίθουσα. Αυτό συνιστά μεγαλύτερη ποινή. Υπερασπιστήκαμε μια-μια όλες τις ενέργειες της οργάνωσης. Αυτό συνιστά μεγαλύτερη ποινή. Αντικρούσαμε πολλές φορές το σκεπτικό σας. Δεν αποδεχτήκαμε στιγμή την εξουσία σας. Αυτό επίσης, συνιστά μεγαλύτερη ποινή. Δεν υπολογίσαμε καν το μέγεθος των ποινών που θα μας επιβάλετε και γι’ αυτό δεν μετρήσαμε τα λόγια μας, δεν κάναμε έκπτωση σε τίποτα, δεν κρύψαμε τίποτα και δεν κρυφτήκαμε. Και αυτό συνιστά μεγαλύτερη ποινή.
Μετατρέψαμε την αίθουσα του δικαστηρίου σας σε χώρο προπαγάνδας της κοινωνικής Επανάστασης. Συνδέσαμε την ιστορία του Επαναστατικού Αγώνα με την τρέχουσα πολιτική περίοδο, μιλήσαμε για τη σύγχρονη ιστορία, για τον ταξικό πόλεμο, για το σύστημα και τη βία του. Μιλήσαμε για τον αγώνα. Για τον ένοπλο αγώνα και την καθεστωτική ανατροπή. Μιλήσαμε για τη μόνη επιλογή των λαών. Την κοινωνική Επανάσταση. Και παρά το γεγονός ότι κράτος και ΜΜΕ προσπάθησαν να απομονώσουν τη δίκη, ο πολιτικός μας λόγος έχει διαρρήξει το τείχος σιωπής του καθεστώτος και έχει ταξιδέψει όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε πολλές άλλες χώρες του πλανήτη.
[…] Η της πολιτικής ευθύνης στο βαθμό που είναι ελεύθερη πολιτική επιλογή, ανεξάρτητη από το κατηγορητήριο, έχει ως φυσική συνέχεια την πολιτική υπεράσπιση των επιλογών αγώνα στις δικαστικές αίθουσες. Σημαίνει αξιοποίηση της καταστολής για την όξυνση, τη ριζοσπαστικοποίηση του αγώνα μέσα από τις φυλακές, μέσα από τα δικαστήρια. Η ανάληψη πολιτικής ευθύνης σημαίνει πως δεν παίρνεις στάση άμυνας, αλλά επίθεσης απέναντι στο καθεστώς. Σημαίνει πως μετατρέπεις ένα καθεστώς ομηρίας που σου επιβάλει το κράτος σε όπλο ενάντια στο σύστημα.[…]
Η ανάληψη πολιτικής ευθύνης είναι μια ευθύνη για να πολεμήσεις μέχρι τέλους. Χωρίς υπολογισμούς, χωρίς υπεκφυγές. Η ανάληψη πολιτικής ευθύνης σημαίνει πως έχεις παραμερίσει το ατομικό συμφέρον μπροστά στο συλλογικό, μπροστά στον αγώνα για την Επανάσταση. Και αυτό από μόνο του καθιστά γελοίο το όποιο καθεστωτικό αντεπιχείρημα για τη μη πολιτικότητά μας. Γιατί ποιο μη πολιτικό ον βάζει το συλλογικό, το κοινωνικό συμφέρον πάνω από το ατομικό, υποθηκεύοντας ολόκληρη τη ζωή του; ” ] Πόλα Ρούπα
Ανυποχώρητη αλληλεγγύη στα συντρόφια του Επαναστατικού Αγώνα Πόλα Ρούπα και Νίκο Μαζιώτη
Στηρίζουμε το κάλεσμα της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στα καταδικασμένα συντρόφια του Ε.Α. για τη συγκέντρωση αλληλεγγύης στη συντρόφισσα Πόλα Ρούπα, την Παρασκευή 10/1 στις 12:00 στα δικαστήρια της Χαλκίδας.
ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΠΟΛΑΣ ΡΟΥΠΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΜΗΡΙΑ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ
ΛΑΜΠΡΟΣ ΦΟΥΝΤΑΣ ΠΑΡΩΝ!
Αγώνας για μια αταξική-ακρατική κοινωνική οργάνωση ισότητας και αλληλεγγύης – Αγώνας για την κοινωνική Επανάσταση.
Αλληλεγγύη και δύναμη στις συντρόφισσες Μαριάννα Μ, Δήμητρα Ζ. και στον σύντροφο Δημήτρη – Δεν ξεχνάμε τον σύντροφο Κυριάκο Ξ.
Ⓐλληλέγγυες/οι στον Επαναστατικό Αγώνα
allilegioi-ea@riseup.net