https://athens.indymedia.org/post/1633679/
από Το Σπίτι, για την Ενδυνάμωση & τη Χειραφέτηση
15/01/2025 5:40 μμ.
Scroll down for English
Το Σάββατο 28 Δεκεμβρίου επισκεφτήκαμε, μετά από ένα χρόνο, τις κρατούμενες αδελφές μας στο ΠΡΟΚΕΚΑ Αμυγδαλέζας. Η ανταπόκριση του αλληλέγγυου κόσμου στο κάλεσμά μας ήταν συγκλονιστική. Με αυτόν τον τρόπο καταφέραμε να καλύψουμε κάποιες υλικές ανάγκες των κρατουμένων, ενώ περίσσεψε και κάποιο απόθεμα για την επόμενη επίσκεψη.
Πέρα από το υλικό κομμάτι, μιλήσαμε μαζί τους, προσπαθήσαμε να τις εμψυχώσουμε και να καταγράψουμε τα προβλήματά τους. Τα ίδια προβλήματα που χρόνια υποχρεώνονται να βιώνουν όσα μεταναστά συλλαμβάνονται, επειδή δεν έχουν χαρτιά, ως μη άξια να ζουν. Με συνέπεια πολλαπλά σωματικά, ψυχικά και πνευματικά τραύματα. Μας είπαν ότι η ιατρική περίθαλψη είναι σχεδόν ανύπαρκτη, καθώς γιατρός δεν υπάρχει κάθε μέρα, παρά μόνο μία φορά την εβδομάδα. Κρατούμενη μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο με πνευμονία, επειδή δεν υπήρχε επί μέρες γιατρός για να την εξετάσει, ενώ είχε υψηλό πυρετό. Φαγητό τους προσφέρεται τρεις φορές την ημέρα (την Κυριακή μόνο δύο, πρωί και μεσημέρι), το οποίο είναι πολύ κακής ποιότητας. Υπάρχει, βέβαια, μια κινητή καντίνα, για να αγοράσουν κάτι και να μαγειρέψουν φρέσκο και καθαρό φαγητό. Αυτή περνάει μόνο μία φορά την εβδομάδα, και τα είδη διατροφής που διαθέτει είναι σε προκλητικά υψηλές τιμές. Όπως μας είπαν, για να πάρουν ένα μπουκάλι νερό πληρώνουν 5€!!! Ωστόσο, η πλειοψηφία των μεταναστ(ρι)ών δεν έχει χρήματα.
Πέρα από τις γυναίκες κρατούμενες, είδαμε και δύο οικογένειες με ανήλικα παιδιά, τα οποία είναι παράνομο να βρίσκονται υπό διοικητική κράτηση. Η μία οικογένεια, από το Ιράκ, βρίσκεται στην Ελλάδα από το 2017 και το μικρότερο παιδί τους έχει γεννηθεί εδώ. Έχουν κάνει πολλές προσπάθειες να νομιμοποιηθούν με τη διαδικασία του ασύλου, πάντα όμως οι αποφάσεις ήταν απορριπτικές. 2 χρόνια πριν, έμεναν στη Δομή του Σχιστού, όμως, εξαιτίας των κακών συνθηκών διαβίωσης εκεί, αναγκάστηκαν να φύγουν. Έμεναν σε σπίτια φίλων και όλη αυτή η μετακίνηση οδήγησε στο να μην μπορούν τα παιδιά να πάνε σχολείο. Στο τέλος αναγκάστηκαν να ζητήσουν να ξαναγυρίσουν στο Σχιστό, η διοίκηση της Δομής, όμως, κάλεσε την αστυνομία και έτσι σήμερα βρίσκονται στην Αμυγδαλέζα. Τυχόν επιστροφή τους στο Ιράκ θα ήταν καταστροφική για αυτούς, όμως δεν έχουν ούτε διεύθυνση να δηλώσουν, προκειμένου να ελευθερωθούν, με αποτέλεσμα να βρίσκονται σε πραγματικό αδιέξοδο.
Είναι απαράδεκτο και δολοφονικό, ενώ το κράτος παίρνει κονδύλια εκατομμυρίων από την Ε.Ε. για το μεταναστευτικό, στις δομές φιλοξενίας μεταναστ(ρι)ών να επικρατούν άθλιες συνθήκες διαβίωσης, ώστε τα μεταναστά να εξαναγκάζονται να φύγουν, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να τους απαγορεύεται η επανείσοδος. Εμείς είμαστε σε επαφή με την οικογένεια και την υποστηρίζουμε, όσο μπορούμε. Καθώς και με τις κρατουμενες αδελφές μας.
Να καταστραφούν τα κλειστά κέντρα κράτησης/φυλακές και camps αποθήκες ψυχών
Ανοιχτές δομές στέγασης μέσα στις πόλεις!
Με τις μετανάστριες είμαστε μαζί, επαναπροώθηση σε μπάτσους και ναζί.
Καμία, κανενας και κανένα μόνο!
Στους δρόμους, στις πλατείες, στις φυλακές, γυναίκες μετανάστριες δεν είστε μοναχές.
Η αλληλεγγύη και η αυτοοργάνωση είναι τα όπλα μας!
Το Σπίτι, για την Ενδυνάμωση & τη Χειραφέτηση – Φεμινιστική Συλλογικότητα από τα Κάτω
English
On Saturday, December 28, we visited, after a year, we visitted our imprisoned sisters at the Amygdaleza Pre-Removal Detention Center. The response of the people in solidarity to our call was overwhelming. In this way, we managed to cover some of the material needs of the detainees, while there was also some stock left over for the next visit.
Apart from the material part, we talked to them, tried to encourage them and record their problems. The same problems that all migrants who are arrested because they do not have papers, have to experience for years, as unworthy of living. As a result, they suffer multiple physical, psychological and mental traumas. They told us that medical care is almost non-existent, as there is not a doctor every day, but only once per week. A detainee was transferred to a hospital with pneumonia, because there was no doctor to examine her for days, while she had a high fever. They are offered food three times a day (on Sunday only twice, morning and noon), which is of very poor quality. There is, of course, a mobile canteen, where they can buy something and cook fresh and clean food. It only comes once a week, and the food items it offers are at outrageously high prices. As they told us, to get a bottle of water they pay 5€!!! However, most migrants don’t have money.
Apart from the female detainees, we also saw two families with minor children, who are in administrative detention against the law. One family, from Iraq, has been in Greece since 2017 and their youngest child was born here. They have made many attempts to legalize themselves through the asylum process, but the decisions have always been negative. 2 years ago, they were living in the Schisto migrant accommodation structure, but due to the poor living conditions there, they were obliged to leave. They were living in friends’ houses and all this moving meant that the children could not go to school. In the end, they were forced to ask to return to Schisto, but the structure’s administration called the police and so today they are in Amygdaleza. Their return to Iraq would be disastrous for them, but they do not even have an address to declare in order to be released, and as a result they are literally at a dead end.
It is unacceptable and criminal that while the state receives millions in European funds for immigration, miserable living conditions prevail in the migrant accommodation structures, so that the migrants are forced to leave, which results in them being banned from re-entry.We are in touch with the family and supporting them as much as we can, as well as with our detained sisters.
Destroy the closed detention centers/prisons and camps depositories of souls
Open migrant accommodation structures in the cities!
With the migrants we are together, pushback to cops and Nazis.
None alone!
In the streets, in the squares, in the prisons, migrant women you are not alone.
Solidarity and self-organization are our weapons!
The House, for Empowerment & Emancipation – Feminist Collective from Below