https://athens.indymedia.org/post/1633873/
από Σύμπραξη για την επαναστατική αλληλεγγύη
28/01/2025 2:22 μμ.
Πολιτική επιστολή της αιχμάλωτης μαχήτριας της RAF Daniela Klette από τη Γυναικεία φυλακή υψίστης ασφάλειας Vechta, στο 30ο διεθνές συνέδριο Rosa Luxemburg που πραγματοποιήθηκε στις 11 Γενάρη στο Βερολίνο με θέμα: Η τελευταία μάχη–πόσο επικίνδυνος είναι ο καπιταλισμός σε πτώση.
Αγαπητοί συμμετέχοντες στο συνέδριο της Rosa Luxemburg,
Αγαπητές συντρόφισσες και σύντροφοι,
Σας χαιρετώ σήμερα από την φυλακή της Vechta. Με συνέλαβαν πριν από σχεδόν ένα χρόνο μετά από δεκαετίες ζωής στην παρανομία.
Μπροστά μου έχω να αντιμετωπίσω πολυετείς δικαστικές διαδικασίες, με την κατηγορία της συμμετοχής σε ένοπλες απαλλοτριώσεις. Επιπλέον, η ”δικαιοσύνη” επιδιώκει μια ακόμη δίκη εναντίον μου, με την κατηγορία της συμμετοχής ως μαχήτρια του αντάρτικου πόλης κατά του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού.
Ήμουν 17 χρονών, όταν ο βιετναμέζικος απελευθερωτικός αγώνας κατατρόπωσε τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Η απίστευτη αυτή νίκη επετεύχθη με παγκόσμια αλληλεγγύη-παρά τις ναπάλμ, παρά την τεράστια στρατιωτική μηχανή που στάθηκε εμπόδιο στο απελευθερωτικό κίνημα, και παρά τις σφαγές του βιετναμέζικου πληθυσμού που διέπραξε ο αμερικανικός στρατός με τη βοήθεια και τη συνενοχή της Δύσης, κυρίως της Γερμανίας.
Ήμουν 16 ετών, όταν πληροφορήθηκα ότι ένας άνθρωπος που βρισκόταν σε απεργία πείνας ενάντια στο βασανιστήριο της απομόνωσης, δολοφονήθηκε. Ήταν ο Holger Meins εκείνος που αντιστάθηκε έμπρακτα στις συνθήκες του εγκλεισμού και δολοφονήθηκε απο το σύστημα της φυλακής, μέσω του μεθοδευμένου υποσιτισμού-κατά την διάρκεια της κρατικής υποχρεωτικής σίτισης – και της πλήρους άρνησης παροχής ιατρικής βοήθειας.
Ήταν η εποχή των εγχειρημάτων απελευθέρωσης και των αντιαποικιακών αγώνων σε πολλές χώρες: όπως οι Μαύροι Πάνθηρες ενάντια στην ρατσιστική καταπίεση που επαναστατούσαν στις ΗΠΑ, ή το FSLN στη Νικαράγουα κατά της δικτατορίας. Είχα ήδη αρχίσει να αντιλαμβάνομαι τί είχε να περιμένει η ανθρωπότητα από τον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό. Ναι, αντιλαμβανόμουν τον εαυτό μου ως κομμάτι των παγκόσμιων κινημάτων που αγωνίζονται εναντίων της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, εναντίων του καπιταλισμού και της πατριαρχίας, καθώς και ενάντια στον πόλεμο και τον μιλιταρισμό.
Η δικαιοσύνη διαπραγματεύεται τώρα την ενοχή μου με τη νομική έννοια. Για μένα δεν τίθεται θέμα ενοχής, τίθεται όμως το παρακάτω ζήτημα, που έχει κινητοποιήσει και συνεχίζει να κινητοποιεί εκατομμύρια ανθρώπους: πώς ανατρέπουμε τους συσχετισμούς που αναπαράγουν τον παγκόσμιο πόλεμο, τον εκτοπισμό, την εκμετάλλευση, την πατριαρχική και ρατσιστική καταπίεση, τη φτώχεια και την πλήρη οικολογική καταστροφή;
Οι ισχυροί του πλανήτη παλεύοντας για την διατήρηση της εξουσίας τους, ετοιμάζονται για τον ολοκληρωτικό πόλεμο. Η κοινωνία χαρακτηρίζεται από διαρκώς αυξανόμενη φτώχεια, στρατιωτικοποίηση και μια αναπτυσσόμενη μετατόπιση προς τα δεξιά. Ο καπιταλισμός οδεύει προς την οικολογική κατάρρευση: η κατάσταση του κόσμου σήμερα καθιστά απολύτως σαφές ότι τα ερωτήματα σχετικά με το πώς θα ξεπεραστούν αυτές οι συνθήκες ήταν και παραμένουν εύλογα και είναι σήμερα πιο αναγκαίo να απαντηθούν από ποτέ. Αυτά τα ερωτήματα μας αφορούν όλους και θα μπορέσουν να απαντηθούν μόνο συλλογικά και από μαζικά κινήματα. Θα ήθελα πολύ να βρίσκομαι μαζί σας και να εργαστούμε συλλογικά πάνω σε αυτά τα θέματα, όμως η κρατική καταστολή και η κρατική βούληση να καταδικαστεί κάθε αντίσταση από τα κάτω, δεν το επιτρέπει.
Κανείς από όσους φυλακίζονται ως μέλη ανατρεπτικών και επαναστατικών κινημάτων δεν διώκεται απλώς και μόνο λόγω των υποτιθέμενων ή πραγματικών του πράξεων. Καταδικαζόμαστε σε χρόνια δυστυχίας εντός των φυλακών, λόγω της επιμονής του κράτους να απονομιμοποιήσει την ιστορία των επαναστατικών αγώνων και να αποτρέψει τους αγώνες του μέλλοντος. Αυτό συμβαίνει σε εμένα, ακριβώς όπως συνέβη στον Mumia Abu-Jamal και τον Leonard Peltier στις ΗΠΑ, στους αιχμάλωτους αναρχικούς στην Ελλάδα -Μαριάννα, Δημήτρη, Νίκο, Δήμητρα- και πολλούς ακόμα πολιτικούς κρατούμενους παγκοσμίως.
Υπό αυτή την έννοια, η δικαστική διαδικασία εις βάρος μου είναι μια διαδικασία κατά της απελευθερωτικής, ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αντίστασης. Η δίκη μου πρόκειται να ξεκινήσει σύντομα. Θα χαιρόμουν πολύ αν όσοι μπορείτε, παρευρεθείτε σε αυτή, ώστε να γίνει σαφές πως η δίκη αυτή, δεν είναι μια δίκη εναντίον μου, αλλά ενάντια σε όλους, όσους καταπάνονται με το ζήτημα της ανατροπής του καπιταλισμού. Κάθε μορφή αλληλεγγύης είναι ευπρόσδεκτη!
Σας εύχομαι κάθε επιτυχία και, ναι, ελπίζω να διασκεδάσετε πολύ στο φετινό συνέδριο της Rosa Luxemburg!
Αλληλέγγυους, μαχητικούς και θερμούς χαιρετισμούς σε όλους σας.
Daniela Klette
Γυναικεία φυλακή υψίστης ασφάλειας Vechta