https://athens.indymedia.org/post/1630240/
από Le Père Duchesne
06/05/2024 11:12 μμ.
ΝΕΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ AIGEAN BOAT REPORT Μία ακόμη εξαιρετικά βίαιη επαναπροώθηση Παλαιστινίων και Σύρων προσφύγων από τους Έλληνες μαυροφορεμένους μασκοφόρους του Λιμενικού Σώματος, συνοδευόμενη, όπως πάντα με ένοπλη ληστεία και με σεξουαλική προσβολή και ατίμωση των γυναικών προσφύγων, η οποία θα μείνει ατιμώτητη, κατά καταπάτηση των νόμων. Και αυτή η βίαιη σαδιστική επαναπροώθηση τεκμηριώνεται με αδιάψευστο υλικό, το οποίο κατέγραψαν οι πρόσφυγες και δημοσίευσε η οργάνωση παρακολούθησης των επαναπροωθήσεων στο Αιγαίο “Aegean Boat Report” στις 19 Απριλίου 2024.
Το πρωί της Κυριακής, 7 Απριλίου, μια ομάδα 72 ατόμων – 52 ενήλικες και 20 παιδιά – περιπλανιόταν σε ένα ιστιοφόρο σκάφος πέντε χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του ελληνικού νησιού Λέρος, στα Δωδεκάνησα στο νότιο Αιγαίο Πέλαγος.
Τα 72 άτομα ήταν ένα μείγμα Σύρων (52), και Παλαιστινίων (20) υπηκόων.
Κανένας από τους επιβάτες δεν φορούσε σωσίβια και δεν υπήρχε εξοπλισμός διάσωσης στο σκάφος. Αν, για κάποιο λόγο οι άνθρωποι κατέληγαν στη θάλασσα, πολλοί θα πνιγόντουσαν, οι περισσότεροι από αυτούς δεν ήξεραν καν κολύμπι.
Το ιστιοφόρο είχε ξεκινήσει από τις τουρκικές ακτές την προηγούμενη νύχτα και οι άνθρωποι που επέβαιναν σε αυτό ήλπιζαν ότι η κάλυψη του σκοταδιού θα τους βοηθούσε να φτάσουν στη Λέρο χωρίς να γίνουν αντιληπτοί. Σχεδόν τα κατάφεραν.
Αλλά λίγα χιλιόμετρα από τη στεριά, η μηχανή χάλασε, την ώρα που ο ήλιος άρχισε να ανατέλλει από τη θάλασσα. Προσπάθησαν να φτιάξουν τη μηχανή, αλλά μάταια: δεν έπαιρνε ξανά μπρος.
Το σκάφος είχε πανιά, αλλά κανείς στο σκάφος δεν ήξερε πώς να τα χρησιμοποιήσει. Παρασύρονταν αβοήθητοι και είχαν απεγνωσμένη ανάγκη διάσωσης.
Στις 10.07 π.μ., η ομάδα επικοινώνησε με την Aegean Boat Report στη Γραμμή Έκτακτης Ανάγκης και ήταν προφανές ότι το σκάφος χρειαζόταν άμεση διάσωση.
Ο αρμόδιος φορέας για την περιοχή SAR, οι ελληνικές αρχές, ενημερώθηκε για την κατάσταση.
Οι επιβάτες του σκάφους είχαν επίσης καλέσει τον διεθνή αριθμό έκτακτης ανάγκης 112: όλοι είχαν ενημερωθεί. Η ομάδα ενημερώθηκε ότι βάρκες βρίσκονταν καθ’ οδόν προς τη θέση τους.
Λίγο αργότερα, έφτασε ένα σκάφος. Από τα βίντεο που τράβηξαν οι επιβάτες του ιστιοφόρου, μπορούμε να δούμε καθαρά ότι πρόκειται για σκάφος παράκτιας περιπολίας Lambro 57, με αριθμό ταυτότητας ΛΣ-608.
Το σκάφος ανήκει στην Ελληνική Ακτοφυλακή και σταθμεύει στο λιμάνι της Λέρου.
Οι παρασυρόμενοι επιβάτες ανακουφίστηκαν αρχικά, αλλά τα σκάφη του Λιμενικού Σώματος παρέμειναν σε απόσταση από το ιστιοφόρο, κάνοντας αργά κύκλους γύρω από αυτό, χωρίς να καταβάλλουν καμία εμφανή προσπάθεια να πλησιάσουν ή να επικοινωνήσουν με οποιονδήποτε επιβάτη.
Η ομάδα προσπάθησε να τους κάνει σήμα για να τους κάνει να πλησιάσουν, κουνώντας τα χέρια τους, φωνάζοντας, αλλά δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση. Μπορούσαν να δουν καθαρά ανθρώπους στο κατάστρωμα, όλοι με σκούρες στολές, όλοι με μάσκες. Αυτή η τελευταία λεπτομέρεια, οι μάσκες που φορούσαν, τους ανησύχησε: όχι μόνο είχαν ξαναδεί αυτούς τους μασκοφόρους άνδρες, αλλά πολλοί είχαν βιώσει την κτηνωδία τους από πρώτο χέρι στο παρελθόν.
Το Aegean Boat Report βρισκόταν σε συνεχή επαφή με τους παρασυρόμενους επιβάτες ενώ συνέβαιναν όλα αυτά, από πολλά τηλέφωνα στο πλοίο. Όσοι επέβαιναν στο πλοίο εξέφρασαν τις ανησυχίες τους και όταν λάβαμε τα βίντεο, ανησυχήσαμε κι εμείς. Δεν φαινόταν ότι το Λιμενικό έκανε καμία προσπάθεια να ξεκινήσει διάσωση, οπότε τι περίμεναν;
Είπαμε στους επιβάτες να προσπαθήσουν να καταγράψουν όσα περισσότερα μπορούσαν, για όσο χρόνο μπορούσαν, τραβώντας φωτογραφίες και βίντεο και στέλνοντάς τα αμέσως σε εμάς. Αυτό έγινε για να μπορέσουμε να αποδείξουμε τι συνέβη, σε περίπτωση που κάτι πήγαινε στραβά. Σε αυτή την περίπτωση, αυτά τα στοιχεία είναι η μόνη απόδειξη που υπάρχει για το τι τους συνέβη. Χωρίς αυτό το υλικό δεν είχαμε τρόπο να δημοσιεύσουμε την υπόθεση αυτή και να αποδείξουμε χωρίς καμία αμφιβολία τι έκαναν οι ελληνικές αρχές.
Μετά από μία ώρα, η ομάδα είδε ένα δεύτερο, μεγαλύτερο σκάφος να κατευθύνεται προς το μέρος τους. Η ομάδα πήρε και πάλι τις ελπίδες της: επιτέλους κάποιος ήρθε να τους σώσει πραγματικά.
Δυστυχώς, όταν το σκάφος πλησίασε, οι ελπίδες τους μετατράπηκαν σε απόγνωση. Στο κατάστρωμα του σκάφους, μπορούσαν να δουν καθαρά άνδρες με σκούρες στολές, που φορούσαν επίσης μαύρες μάσκες.
Η ομάδα άρχισε να συνειδητοποιεί ότι μπορεί να μη σωθούν, ότι τα σκάφη αυτά δεν ήταν εκεί για να τους μεταφέρουν στο πλησιέστερο λιμάνι ασφαλείας, αλλά για να τους σπρώξουν παράνομα πίσω στην Τουρκία.
Το μεγαλύτερο σκάφος ήταν ένα από τα τέσσερα παράκτια περιπολικά σκάφη P355GR της ελληνικής ακτοφυλακής, αυτό με την ένδειξη ΛΣ-930, ένα πανομοιότυπο σκάφος με εκείνο που εμπλέκεται στο ναυάγιο της Πύλου, το ΛΣ-920, το οποίο ήταν υπεύθυνο για τον θάνατο περισσότερων από 650 ανδρών, γυναικών και παιδιών στις 14 Ιουνίου του περασμένου έτους, όταν οι ελληνικές αρχές προσπάθησαν να απωθήσουν ένα υπερπλήρες αλιευτικό σκάφος που παρασύρθηκε εντός της ελληνικής ζώνης SAR.
Τα σκάφη αυτά χρηματοδοτήθηκαν κατά 90% από το ISF (Ταμείο Εσωτερικής Ασφάλειας), στο πλαίσιο της “Ειδικής Δράσης για τον εξοπλισμό της Frontex”, συνολικής τιμής 55,56 εκατ. ευρώ – 50 εκατ. ευρώ από χρήματα των Ευρωπαίων φορολογουμένων, που χρησιμοποιήθηκαν για τη χρηματοδότηση παραβιάσεων των διεθνών νόμων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Αιγαίο Πέλαγος.
Σύμφωνα με τους κανονισμούς και τους νόμους της ΕΕ και των κρατών μελών, τα κονδύλια της ΕΕ πρέπει να χρησιμοποιούνται σύμφωνα με το δίκαιο της ΕΕ και σύμφωνα με τα θεμελιώδη δικαιώματα. Και στις δύο περιπτώσεις, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέτυχε δραστικά, παραμελώντας το καθήκον της απέναντι στους πολίτες. Και όχι μόνο αυτό, συνεχίζουν να ρίχνουν χρήματα στην Ελλάδα, αρνούμενοι να αναλάβουν οποιαδήποτε ευθύνη για τις πράξεις τους, κάνοντας τα στραβά μάτια, ενώ οι ελληνικές αρχές παραβιάζουν συστηματικά θεμελιώδη δικαιώματα, όλα στο όνομα της “προστασίας των συνόρων” και του “ευρωπαϊκού τρόπου ζωής”.
Σε αυτό το θέμα αποτύχαμε δυστυχώς παταγωδώς και ζητούμε συγγνώμη που δεν μπορέσαμε να κάνουμε περισσότερα για αυτούς τους ευάλωτους ανθρώπους.
Εκείνη την εποχή, αν και είχαμε τις υποψίες μας, δεν είχαμε απτά στοιχεία που να επιβεβαιώνουν ότι οι 72 άνθρωποι στο ιστιοφόρο θα επαναπροωθηθούν και ελπίζαμε ότι οι ελληνικές αρχές θα ακολουθούσαν το διεθνές δίκαιο.
Σε αυτή την περίπτωση, όπως και σε εκατοντάδες άλλες, δεν το έκαναν, αλλά αυτό ήταν τότε αδύνατο να αποδειχθεί.
Σήμερα μπορούμε, και το κάνουμε, δημοσιεύοντας συντριπτικό αριθμό στοιχείων που αποδεικνύουν σαφώς το έγκλημα που διέπραξαν οι ελληνικές αρχές. Δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία για το τι συνέβη.
Εκείνη την εποχή, ωστόσο, έπρεπε να ακολουθήσουμε το πρωτόκολλο και να μην δημοσιεύσουμε τίποτα που δεν μπορούσαμε να υποστηρίξουμε με αδιάσειστα στοιχεία.
Ψάξαμε για πληροφορίες σχετικά με τη Λέρο, για να δούμε αν κατά τύχη η ομάδα έφτασε εκεί. Ψάξαμε επίσης στη Σάμο και την Κω, αλλά τα 72 άτομα δεν βρίσκονταν πουθενά.
Οι επίσημες πληροφορίες που δημοσίευσαν οι ελληνικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι καμία ομάδα αυτού του μεγέθους δεν είχε καταγραφεί στα ελληνικά νησιά εκείνη την ημέρα, ούτε και την επόμενη.
Διαπιστώσαμε ότι μια μικρότερη ομάδα 25 ατόμων είχε καταγραφεί στη Λέρο εκείνη την ημέρα, αλλά αυτή η ομάδα ήταν πολύ μικρή και είχε φτάσει στον Ξηρόκαμπο με δικά της μέσα, αντί να την παραλάβει η ακτοφυλακή.
Αυτό επιβεβαιώθηκε αργότερα τόσο από τον τοπικό τύπο όσο και από την ελληνική ακτοφυλακή.
Την Κυριακή 7 Απριλίου στις 3.25 μ.μ., η τουρκική ακτοφυλακή βρήκε και διέσωσε 72 άτομα, 52 ενήλικες και 20 παιδιά, 52 Σύρους και 20 Παλαιστίνιους υπηκόους, από τρεις σωσίβιες σχεδίες που παρασύρονταν έξω από το Μπόντρουμ της Τουρκίας, βορειοανατολικά του ελληνικού νησιού Κως.
Συγκρίνοντας τις φωτογραφίες και τα βίντεο των ανθρώπων που επέβαιναν στο ιστιοφόρο έξω από τη Λέρο, με τα πλάνα που τράβηξε η τουρκική ακτοφυλακή, όταν τους περισυνέλεξε έξω από το Μπόντρουμ, δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία: πρόκειται για την ίδια ομάδα, χωρίς αμφιβολία.
Έτσι, τα φυσικά ερωτήματα θα ήταν “πώς συνέβη αυτό;” και “ποιος είναι υπεύθυνος;”,
Μπορούμε σε αυτή την περίπτωση, όπως και σε πολλές προηγούμενες τεκμηριωμένες περιπτώσεις, να απαντήσουμε και στα δύο ερωτήματα. Ήταν απολύτως σαφές, δεδομένου ότι η ομάδα αυτή δεν έφτασε σε κανένα από τα ελληνικά νησιά, ότι είχε επαναπροωθηθεί. Για το πώς έγινε αυτό και πώς είχαν αντιμετωπιστεί αυτοί οι άνθρωποι, δεν είχαμε καμία πληροφορία. Μέχρι τώρα.
Αυτά που μας είπαν τα θύματα μετά την επανασύνδεσή μας μαζί τους στην Τουρκία, μπορεί να αποτελέσουν σοκ για πολλούς. Δυστυχώς έχουμε ακούσει μαρτυρίες πολύ παρόμοιες με αυτές – ειδικά όσον αφορά την ακραία και παράνομη βία που χρησιμοποιήθηκε από την ελληνική ακτοφυλακή – πολλές φορές στο παρελθόν.
Το σκάφος P355GR του λιμενικού τοποθέτησε δύο αξιωματικούς στο ιστιοφόρο, οπλισμένους με όπλα, γκλομπ και καραμπίνες, ενώ οι αξιωματικοί που στέκονταν στην κουπαστή πάνω από τα σκάφη του λιμενικού τους σημάδευαν με κυνηγετικά όπλα.
Όλοι οι επιβαίνοντες στο σκάφος διατάχθηκαν να κλείσουν τα τηλέφωνά τους, τα οποία στη συνέχεια οι αξιωματικοί του σκάφους έκλεψαν, μαζί με άλλα τιμαλφή.
Οι αξιωματικοί πέταξαν αμέσως τα τηλέφωνα στη θάλασσα, ενώ τιμαλφή όπως χρήματα και κοσμήματα συγκεντρώθηκαν σε μια σακούλα.
Πριν τους επιβιβάσουν στο σκάφος της ακτοφυλακής έναν προς έναν, τους έψαξαν όλους εξονυχιστικά, αναζητώντας κρυμμένα αντικείμενα. Σε κανέναν δεν επιτράπηκε να πάρει κάποιο από τα υπάρχοντά του, ούτε καν φαγητό και νερό για τα παιδιά που επέβαιναν στο πλοίο.
Ενώ οι άνθρωποι ερευνούνταν, οι αξιωματικοί άρχισαν να τους χτυπούν. Οι συνάδελφοί τους στο σκάφος της ακτοφυλακής φώναζαν, όλοι ήταν τρομοκρατημένοι, ειδικά τα παιδιά, που έβλεπαν αυτούς τους μασκοφόρους να επιτίθενται στους γονείς τους, ενώ θυμωμένοι άνδρες – επίσης με μάσκες – τους σημάδευαν με όπλα από ψηλά.
Όλοι έκλαιγαν, παρακαλούσαν να σταματήσουν, κανείς δεν τους άκουγε. Δεν ήταν όλοι στην αρχή πρόθυμοι να υπακούσουν σε όλες τις εντολές, αλλά όσοι αρνήθηκαν δέχτηκαν επίθεση από τους αξιωματικούς του Λιμενικού.
Οι αξιωματικοί έσπασαν το χέρι μιας γυναίκας επειδή αρνήθηκε να βγάλει τα ρούχα της μπροστά σε όλους. Τα τρία παιδιά της παρακολουθούσαν. Οι αξιωματικοί την ανάγκασαν να βγάλει τα ρούχα της.
Όταν όλοι επιβιβάστηκαν στα σκάφη της ακτοφυλακής, η κακοποίηση συνεχίστηκε. Κάποιοι από τους αξιωματικούς δεν έμειναν ικανοποιημένοι από την έρευνα που έγινε στο ιστιοφόρο και άρχισαν να ψάχνουν ξανά τους επιβάτες, αλλά αυτή τη φορά, για κάποιο λόγο, “έψαχναν” κυρίως μόνο τις γυναίκες.
Οι αξιωματικοί ανάγκασαν τις γυναίκες να γδυθούν μπροστά τους: κανένα σημείο του σώματος δεν έμεινε ανέγγιχτο κατά την αναζήτηση τιμαλφών και άλλων κρυμμένων αντικειμένων.
Κάποιες διαμαρτυρήθηκαν δυνατά. Τις χτύπησαν με γκλομπ και με ένα κοντάρι.
Ένα από τα θύματα δήλωσε ότι “αυτά τα τέρατα ήταν εξοικειωμένα με τη χρήση βίας, ορισμένα μάλιστα έδειχναν να την απολαμβάνουν”.
Οι άνθρωποι τοποθετήθηκαν στο κατάστρωμα, οι περισσότεροι στο μπροστινό μέρος του σκάφους της ακτοφυλακής, και εξαναγκάστηκαν να κάθονται και να κοιτούν προς τα κάτω. Δεν τους επιτρεπόταν να μιλήσουν.
Αυτό διήρκεσε για αρκετές ώρες, ενώ το σκάφος κατευθυνόταν πίσω στη θάλασσα. Δεν είχαν ιδέα για το πού κατευθυνόταν, επειδή τα κιγκλιδώματα ήταν πολύ ψηλά, οπότε δεν μπορούσαν να δουν.
Μετά από αρκετές ώρες, το σκάφος σταμάτησε και οι άνθρωποι οδηγήθηκαν κατά ομάδες στην πλευρά του σκάφους, όπου είχαν τοποθετηθεί σωσίβιες σχεδίες στη θάλασσα.
Και πάλι, ο κόσμος προσπάθησε να διαμαρτυρηθεί και πάλι το θέμα λύθηκε με τη βία. Όσοι αρνούνταν να μπουν στις σχεδίες, τους έσπρωχναν ή τους κλωτσούσαν από τις σκάλες προς αυτές.
Μόλις όλοι μπήκαν στις σχεδίες, το σκάφος της ακτοφυλακής απομακρύνθηκε γρήγορα.
Οι 72 άνθρωποι, ανάμεσά τους και 20 παιδιά, αφέθηκαν να παρασύρονται αβοήθητοι στο Αιγαίο από αξιωματικούς της ελληνικής ακτοφυλακής, κατόπιν άμεσων εντολών των ελληνικών αρχών, που χρηματοδοτήθηκαν και ευλογήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Η τουρκική ακτοφυλακή έλαβε ειδοποίηση μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από την ελληνική ακτοφυλακή, όπως συμβαίνει συνήθως μετά την επαναπροώθηση ανθρώπων από τις ελληνικές αρχές, ότι μια ομάδα ανθρώπων παρασύρεται εντός των τουρκικών χωρικών υδάτων.
Η τουρκική ακτοφυλακή πήγε στην περιοχή και βρήκε τρεις σωσίβιες σχεδίες γεμάτες με ανθρώπους.
Το σκάφος της ελληνικής ακτοφυλακής είχε μεταφέρει την ομάδα των 72 ατόμων, ανδρών, γυναικών και παιδιών, σχεδόν 50 μίλια, για να τους απωθήσει παράνομα πίσω στην Τουρκία.
Δεν υπάρχει σοβαρή αμφιβολία για το ποιος είναι υπεύθυνος, και αυτό δεν είναι καθόλου μεμονωμένο περιστατικό.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, 81.000 άνθρωποι έχουν επαναπροωθηθεί από τις ελληνικές αρχές στο Αιγαίο Πέλαγος, 25.000 από αυτούς σε πάνω από 1.400 σωσίβιες σχεδίες ελληνικής κατασκευής.
Όλοι γνωρίζουν τι συμβαίνει, πληρώνεται μάλιστα από τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογουμένων και έχει τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Το σκάφος που χρησιμοποιήθηκε σε αυτή τη βάναυση απώθηση είναι, όπως ήδη αναφέρθηκε, ο ίδιος τύπος σκάφους που χρησιμοποιήθηκε στην προσπάθεια επαναπροώθησης του υπερπλήρους αλιευτικού σκάφους “Adriana”, στο οποίο σκοτώθηκαν πέρυσι πάνω από 650 άνθρωποι.
Σε εκείνο το ναυάγιο, κοντά στην Πύλο, στα ελληνικά ύδατα, δεν δόθηκε στην έρευνα υλικό βίντεο από το υψηλής τεχνολογίας σύστημα παρακολούθησης που επέβαινε στο σκάφος του ελληνικού λιμενικού, με τη δικαιολογία ότι ήταν “απενεργοποιημένο”.
Αναρωτιόμαστε αν αυτή τη φορά το σύστημα παρακολούθησης ήταν ενεργοποιημένο και οι ελληνικές αρχές μπορούν να παράσχουν υλικό που να αντικρούει τα στοιχεία μας και τις καταθέσεις των θυμάτων, ή μήπως και αυτή τη φορά ήταν βολικά απενεργοποιημένο ή “υπό συντήρηση”.
Τον Μάρτιο του 2021, ο Frontex καλεί τα σκάφη της ακτοφυλακής που χρηματοδοτούνται από τον οργανισμό να καταγράφουν με βίντεο τις επιχειρήσεις τους.
Για να είμαστε απολύτως σαφείς, στο πλαίσιο του κανονισμού ΕΕ 656/2014, “όλες οι ενέργειες που πραγματοποιούνται από τα μέσα του Frontex ή τα συγχρηματοδοτούμενα από τον Frontex μέσα, θα πρέπει να τεκμηριώνονται με βίντεο με συνέπεια”.
Σύμφωνα με τον Σόλομον, “η Frontex είχε συστήσει την οπτική καταγραφή των επιχειρήσεων, κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι από την Ελλάδα καθώς και από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, μετά από καταγγελίες για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το Λιμενικό Σώμα”.
Εμείς, όπως κάνουμε συνήθως σε περιπτώσεις όπως αυτή, όπου σκάφη ή μέσα της Frontex φαίνεται να εμπλέκονται σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή να είναι μάρτυρες αυτών, παραδώσαμε όλα τα αποδεικτικά στοιχεία στο Γραφείο Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Frontex.
Ο Υπεύθυνος Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (FRO) και το προσωπικό του Γραφείου Θεμελιωδών Δικαιωμάτων έχουν ανεξάρτητο ρόλο στο πλαίσιο του Frontex για να υποστηρίζουν το έργο του από την άποψη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να ενισχύουν τον σεβασμό, την προστασία και την προώθηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων.
Το FRO έχει την εντολή να κινεί έρευνες, οι οποίες ονομάζονται αναφορές σοβαρών περιστατικών (SIR), εάν υπάρχουν ενδείξεις ότι σκάφη του Frontex ή περιουσιακά στοιχεία που χρηματοδοτούνται από τον Frontex παραβιάζουν νόμους ή/και θεμελιώδη δικαιώματα.
Δυστυχώς σε αυτή την περίπτωση, παρόλο που το σκάφος που εμπλέκεται σε αυτή τη βίαιη επαναπροώθηση χρηματοδοτήθηκε κατά 90% μέσω του Ταμείου Εσωτερικής Ασφάλειας (ΤΕΑ) στο πλαίσιο της “Ειδικής δράσης για τον εξοπλισμό του Frontex”, (μπορούμε να διαβάσουμε ακόμη και στα επίσημα έγγραφα του Frontex ότι το σκάφος αναφέρεται ως “περιουσιακό στοιχείο που χρηματοδοτείται από τον Frontex”), σύμφωνα με τον Frontex δεν αναφέρεται ως χρηματοδοτούμενο από τον Frontex, αλλά από την ΕΕ.
Έτσι, το FRO δεν μπορεί να ξεκινήσει έρευνα, αφού το σκάφος κατά τη στιγμή του συμβάντος δεν ήταν σε “υπηρεσία του Frontex”.
Ακόμα πιο δύσκολο να το πιστέψει κανείς, αφού χρηματοδοτήθηκαν μέσω του ISF, καθένα από τα τέσσερα σκάφη πρέπει να περνάει 4 μήνες κάθε χρόνο σε επιχειρήσεις της Frontex, και εκτός Ελλάδας: είναι “περιουσιακά στοιχεία της Frontex”.
Αλλά καμία έρευνα δεν μπορεί να ξεκινήσει από το FRO όσο το “περιουσιακό στοιχείο του Frontex” δεν βρίσκεται σε επιχειρήσεις του Frontex που πληρώνονται από τον Frontex, όπως στην προκειμένη περίπτωση δεν έγινε.
Είναι δύσκολο να μην καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα ότι αυτοί οι κανονισμοί και τα πρωτόκολλα σχεδιάστηκαν ειδικά για να διασφαλίσουν ότι κανείς δεν θα μπορούσε να λογοδοτήσει για οτιδήποτε έκαναν αυτά τα σκάφη και τα πληρώματά τους, αλλά σε αυτή την περίπτωση κάποιος είναι υπόλογος: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Αλλά η Επιτροπή είναι εντελώς ανίκανη ή/και απρόθυμη, να αναλάβει οποιαδήποτε ευθύνη.
Στην περίπτωση αυτών των σκαφών που χρηματοδοτούνται μέσω του Ταμείου Εσωτερικής Ασφάλειας ή οποιασδήποτε άλλης χρηματοδότησης προς τις χώρες μέλη, τα χρήματα της ΕΕ μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο σύμφωνα με το δίκαιο της ΕΕ και σύμφωνα με τα θεμελιώδη δικαιώματα.
Οι κανόνες αυτοί είναι σαφείς και ορίζονται στον κανονισμό περί κοινών διατάξεων. Ωστόσο, δεν υπάρχει κανένας μηχανισμός παρακολούθησης ή επιβολής οποιουδήποτε είδους για να διασφαλιστεί η τήρηση αυτού του κανονισμού.
Είναι σαφές ότι η Ursula Von Der Leyen και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχουν αποτύχει στο καθήκον τους, όχι μόνο λίγο, αλλά οικτρά, και όχι μόνο μία φορά, αλλά ξανά και ξανά, στη δέσμευσή τους να διασφαλίσουν ότι τα χρήματα της ΕΕ δεν παραδίδονται για τη χρηματοδότηση εγκληματικών δραστηριοτήτων.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, τα δικαιώματα περισσότερων από 81.000 ανθρώπων έχουν παραβιαστεί βάναυσα στο Αιγαίο Πέλαγος, όπου οι ελληνικές αρχές χρησιμοποίησαν σκάφη χρηματοδοτούμενα ή συγχρηματοδοτούμενα από την ΕΕ για την “προστασία” των ευρωπαϊκών συνόρων.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει κινήσει ούτε μία διαδικασία επί παραβάσει ή ανεξάρτητη έρευνα για αυτές τις καλά τεκμηριωμένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κανείς δεν λογοδοτεί και η χρηματοδότηση συνεχίζει να εκσφενδονίζεται στην Ελλάδα στο όνομα της “προστασίας των συνόρων”.
Σε ποιο σημείο θα αρχίσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ακολουθεί τους δικούς της νόμους; Πότε θα απαιτήσει λογοδοσία από τα κράτη μέλη της ΕΕ; Και πότε θα ξεκινήσει διαδικασίες επί παραβάσει εναντίον όσων υπονομεύουν συστηματικά το κράτος δικαίου στην Ευρώπη;
Είναι καιρός η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να σταματήσει να συμπεριφέρεται σαν στρουθοκάμηλος, βάζοντας το κεφάλι της στην άμμο πιστεύοντας ότι κανείς δεν μπορεί να τον δει.
Όλο το οπτικοακουστικό υλικό που τεκμηριώνει αυτό το έγκλημα, βρίσκεται στην σχετική ισοσελίδα της οργάνωσης Aegean Boat Report: https://aegeanboatreport.com/
