https://athens.indymedia.org/post/1631145/
από Ανοιχτή Συνέλευση Αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη
09/07/2024 12:47 πμ.
Η επόμενη ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας, από 21/6 έως 4/7, Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 9/7 στις 20:30 στον λόφο του Στρέφη.
Το κείμενο της συνέλευσης:
Λευτεριά στον αιχμάλωτο αντάρτη Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη
Την Πέμπτη 21/6 ο αναρχικός Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης ξεκίνησε απεργία πείνας στη φυλακή Δομοκού. Το γεγονός που τον οδήγησε να περάσει σε αυτή την οριακή μορφή αγώνα είναι οι πρακτικές της διοίκησης των φυλακών που συνιστούν ένα διαρκές, μεθοδευμένο υπόγειο βασανιστήριο. Συγκεκριμένα, μετά από κανιβαλική επίθεση που δέχτηκε ο σύντροφος από άλλον κρατούμενο μέσα στο κελί του, η διοίκηση του έδωσε εντολή μετακίνησης από το κελί και προχώρησε σε πειθαρχική δίωξη εναντίον του. Με τα λόγια του ίδιου, «Το μήνυμα που θέλουν να εμφυσήσουν, όχι μόνο σε μένα, αλλά στο σύνολο των συγκρατούμενών μου, είναι ότι όποιος δεν υποτάσσεται στον νόμο της δύναμης, άμεσης από τον επίσημο μηχανισμό ή μεσολαβημένης από τον κανιβαλισμό, θα βρίσκεται σε διαρκή καταδίωξη με όλη την γκάμα των μέσων τρομοκρατίας που κατέχει ο μηχανισμός.[…] Ίσως φαίνεται αναντίστοιχο να δώσω τη ζωή μου για 4 τέσσερα τετραγωνικά μέτρα μέσα στην ειδική φυλακή. Αγωνίζομαι για έναν ελάχιστο χώρο στον οποίον δεν θα μπορεί να επικρατήσει ο νόμος του ισχυρού. Αγωνίζομαι για να απονομιμοποιηθεί η τρομοκρατική και προβοκατόρικη χρήση του κανιβαλισμού, από το κράτος. Για να μην επαπειλείται η ποινική επιβάρυνση, μέχρι και το ισόβιο θάψιμο στη φυλακή, όποιου πολιτικού κρατούμενου αντισταθεί στη φυσική βία όποιου επίδοξου εξουσιαστή.» Ο σύντροφος απέναντι στην επίθεση που δέχεται βάζει το ίδιο του το σώμα ανάχωμα διεκδικώντας αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης και την επιστροφή του στο κέλι από όπου η διοίκηση της φυλακής αυταρχικά θέλει να τον μετακινήσει. Μέσα από αυτόν το αγώνα δίνει μια μάχη για την υπεράσπιση των πολιτικών κρατούμενων απέναντι στα επίσημα και στα υπόγεια τρομοκρατικά μέτρα του κράτους.
Ο σύντροφος ως επαναστατημένος άνθρωπος αγωνίζεται με κάθε μέσο απέναντι στο κράτος και το κεφάλαιο. Ως εξεγερμένη ψυχή στάθηκε δίπλα στους καταδιωκόμενους. Υπερασπίστηκε τις κατειλημμένες εστίες και τις οδομαχίες, οργανώνοντας ταυτόχρονα την επιθετική αυτοάμυνα και την διάχυση του επαναστατικού λόγου. Μέσα από τα μονοπάτια της αντάρτικης δράσης αντιμετώπισε με αξιοπρέπεια το καθεστώς φυγοδικίας και τις ανάγκες αυτοχρηματοδότησης του κινήματος.
Το 2019 μετά απ’τον τραυματισμό του σε απαλλοτρίωση ενός καζίνο-ΟΠΑΠ στον Χολαργό, και απέναντι στην προοπτική ομηρίας του από το κράτος, επέλεξε το μονοπάτι της φυγοδικίας. Ως καταζητούμενος δήλωσε την πολιτική ευθύνη του για την κατοχή των όπλων της αντίστασης και για τον συνεχιζόμενο αγώνα ανασυγκρότησης της επαναστατικής πάλης με βάση την εμπειρία και τη στρατηγική της Οργάνωσης Επαναστατικής Αυτοάμυνας. Τον Αύγουστο του ’21 πραγματοποιεί μόνος του απαλλοτρίωση τράπεζας στη Θεσσαλονίκη όπου και συλλαμβάνεται. Έκτοτε συνεχίζει τον αγώνα μέσα από τις δικαστικές αίθουσες και τη φυλακή. Αντιμετωπίζοντας το καθεστώς αιχμαλωσίας ως ένα ακόμη πεδίο αγώνα και ανάδειξης αντιστάσεων απέναντι στο κράτος και τους μηχανισμούς του, ο σύντροφος βάζει ακόμη μία φορά το σώμα του ανάχωμα στις προσπάθειες ποινικής, σωματικής και ηθικής του εξόντωσης.
Η διεύθυνση και οι αρχές που επωφελούνται και προωθούν τον κανιβαλισμό μεταξύ του έγκλειστου πληθυσμού, κατευθύνοντάς τον ειδικά προς το πρόσωπο των πολιτικών εχθρών τους είναι και οι υπεύθυνοι για ό,τι συμβεί στον σύντροφο.
Το κράτος διεκδικώντας το μονοπώλιο της βίας και της κλοπής, χαρακτηρίζει έγκλημα την απαλλοτρίωση, την αλληλεγγύη και την αυτοάμυνα και επιχειρεί τον εγκλεισμό απέναντι σε όποιους αντιστέκονται, περιχαρακώνοντας τον εσωτερικό εχθρό. Το κράτος, με το ιδεολόγημα του νόμου και της τάξης, επιτίθεται στα κεκτημένα αγώνων, στοχοποιεί τα πιο ριζοσπαστικά κοινωνικά κομμάτια εντείνοντας τις διώξεις και αυστηροποιώντας τα πλαίσια “σωφρονισμού”. Η ποινική και δικαστική μεταχείριση στοχεύει στην ηθική, ψυχική, φυσική και οικονομική εξόντωση, στην άμμισθη εργασία και καθιστά το σωφρονιστικό σύστημα μία μπίζνα πειθάρχισης, εκμετάλλευσης και διαιώνισης της κυριαρχίας. Το κράτος, πίσω από τα συρματοπλέγματα προσπαθεί να κρύψει ότι ο σωφρονισμός που επικαλείται είναι οι «αυτοκτονίες», οι θάνατοι-δολοφονίες αγωνιστών, τα καθημερινά βασανιστήρια, οι ξυλοδαρμοί, οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής, οι απομονώσεις, οι απαγωγές- μεταγωγές και τα πειθαρχικά.
Στις σύγχρονες δημοκρατίες την θέση της γκιλοτίνας παίρνει η αργή εξόντωση των αγωνιστών μέσω της προσπάθειας απομόνωσής τους, φυσικά και εννοιολογικά, από τα επίδικα του κοινωνικού αγώνα. Το σκοπούμενο είναι η κοινωνία και η κοινότητα των φυλακισμένων να βρίσκονται υπό μια συνεχή τρομοκράτηση, να εμποδίζονται από τη συλλογικοποίηση και την οργάνωση των αντίστάσεων απέναντι στο κράτος και τους θεσμούς του. Οι εκκλήσεις προς το κράτος για περισσότερη δικαιοσύνη και φυλακίσεις του δίνει τη νομιμοποίηση να αναδειχθεί ως ρυθμιστής των πάντων και προστάτης. Δεν έχουμε όμως αυταπάτες για το ποιούς προστατεύουν οι νόμοι, οι θεσμοί και οι εντολοδόχοι τους. Ο πολιτισμός του εγκλεισμού βασίζεται στην έννοια του αδικήματος, όπως ορίζεται από τον κόσμο της εξουσίας και εξυπηρετεί τα συμφέροντα της καθεστηκυίας τάξης στην διαχείριση του πληθυσμού και του κεφαλαίου. Η ποινή και η τιμωρία, η φυσική και τεχνολογική επιτήρηση, οι πειθαρχικές διώξεις και τα καθημερινά παιχνίδια εξουσίας-υποταγής είναι κομμάτι της στατηγικής αντιεξέγερσης εντός και εκτός των τοιχών που μας θέλει πειθήνιους και ακίνδυνους.
Στις φυλακές, ως ένα πεδίο που εξυπηρετεί και διαιωνίζει την καταπίεση και την αδικία από άνθρωπο σε άνθρωπο και με τους διαχειριστές ανθρωποφύλακες και διευθύνοντες να πλουτίζουν, να ναρκώνουν και να εντείνουν τον πόλεμο χωρίς να λογοδοτούν, η αξιοπρέπεια θέλει αγώνα για να μην χάσει το νόημά της.
Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥ ΑΝΤΑΡΤΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ
ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ
Ανοιχτή Συνέλευση Αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη