https://athens.indymedia.org/post/1632205/
11/10/2024 10:26 πμ.
Ελληνική μετάφραση συνέντευξης του συντρόφου Ντουράν Καλκάν (Ένωση Κουρδικών Κοινοτήτων). Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε σε αγγλική μετάφραση στο κουρδικό κινηματικό κανάλι ANF, τέλος Μάη.
Πρόλογος της ελληνικής αναδημοσίευσης
Τα πρόσωπα με ηγετικές ευθύνες στο PKK, την KCK και τις HPG-YJAstar, δίνουν καθημερινά συνεντεύξεις για όλα τα ζητήματα του διεθνούς κοινού αγώνα. Κάθε φράση τους κάτι έχει να πει στον αγωνιζόμενο κουρδικό λαό, στο διεθνιστικό κίνημα, σε φίλους και σε εχθρούς. Ετούτη η συνέντευξη που είναι εστιασμένη στην αυτοάμυνα, ξεκαθαρίζει συνοπτικά, αλλά εύγλωττα, βασικές θεωρήσεις για το σύνολο των κυριότερων ερωτημάτων επί της αυτοάμυνας και της ένοπλης πάλης ως πρακτικής απόληξής της, συνδέοντάς τα με πλήθος ζητημάτων της αντίστασης (εξουσία και ελεύθερη κοινωνία, στρατιωτική, οικονομική και πολιτιστική γενοκτονία, πράξη και συνείδηση, δράση και πολιτισμός, γενική αντίσταση και εμπροσθοφυλακή, ένοπλο και κρατισμός, συνοχή κινήματος, ρεφορμισμός, εξέγερση, αγώνας της νεολαίας και των γυναικών, καταστολή…) Ο συγκεκριμένος σύντροφος που δίνει συνέντευξη, ο Ντουράν Καλκάν, κάνει και εδώ τις παρατηρήσεις του και τις εμφατικές προτροπές του, με το γνώριμο ζωντανό, παραστατικό ύφος του και την προσγείωση της απόμακρης θεωρίας στη λαϊκή απλότητα. Δεν διστάζει να ασκήσει οξεία κριτική και δημόσια αυτοκριτική. Μάλλον δεν έχει ακούσει για την κατάρα της εσωστρέφειας και την αμερικανιά των υφολογικών επιπλήξεων.
Η συνέντευξη λέει πολλά για το Κουρδικό Κίνημα Ελευθερίας και για την επαναστατική θεωρία γενικότερα. Επιπλέον, προσφέρει νοήματα αναστοχασμού για πολλές σημαντικές αδυναμίες του ελλαδικού κοινωνικού κινήματος. Προφανώς, οι συνθήκες στο Κουρδιστάν και στην ελληνική επικράτεις δεν είναι ολόιδιες, όμως στο πλαίσιο της διαπάλης μέσα στο οποίο τοποθετείται ο λόγος του Ντ. Καλκάν, είναι η κυριαρχία του καπιταλισμού, του έθνους-κράτους και της πατριαρχίας εν γένει.
Θα κάνω μια επιγραμματική αναφορά παρατηρήσεων-θέσεων. Η κοινωνική αυτοάμυνα τοποθετείται ενάντια στην πολιτισμική γενοκτονία εν συνόλω. Το έθνος-κράτος αποτελεί την ιστορική καταστροφή της κοινωνίας κυριολεκτικά. Η βιοπολιτική αντιμετωπίζεται ως πολεμικό θεμέλιο της κυριαρχίας, ο αφοπλισμός της κοινωνίας, η στρατιωτική και η οικονομική τρομοκρατία και η επίθεση στην ελεύθερη κοινωνική αναπαραγωγή, συναποτελούν ενότητα. Κοινωνιοκτονία και οικοκτονία είναι αλληλένδετες. Η ανίσταση στην κοινωνιοκτονία τίθεται με ταξικούς όρους, η κοινοκτημοσύνη με βάση τη δημοκρατική κομμούνα αποτελεί όρο κοινωνικής ασφάλειας.
Κατά συνέπεια των παραπάνω, είναι αναγκαίες η απόλυτη αντίσταση και η παλλαϊκή ένοπλη αυτοάμυνα (η πλατειά ένοπλη κοινωνική αντίσταση, με την ορολογία που χρησιμοποίησε η Οργάνωση Επαναστατικής Αυτοάμυνας). Για την ύπαρξη και την ελευθερία της κοινωνίας είναι αναγκαίος ο Επαναστατικός Λαϊκός Πόλεμος. Η οργανωμένη δράση της κοινωνικής αυτοάμυνας αναπτύσσεται με δυο μορφές ολιστικά συναρθρωμένες: το αντάρτικο και την τοπική αυτοάμυνα, που μπορούμε να την αποκαλέσουμε τοπικό αντάρτικο. Το πρώτο είναι η εμπροσθοφυλακή, που έχει ευθύνη καθοδήγησης, εκπαίδευσης και οργάνωσης για το σύνολο της αυτοάμυνας. Το τοπικό είναι η βασική δύναμη και έχει επιπλέον ευθύνη για την οργάνωση της εξέγερσης και της μαζικής δράσης. Ως καθοδηγητική δύναμη το αντάρτικο έχει κύρια ευθύνη για όλες τις αδυναμίες του κινήματος· δεν μεταθέτει την ευθύνη στις αντικειμενικές συνθήκες ή στη βαθμίδα εξέλιξης της λαϊκής συνείδησης, παλεύει ενάντια στις αντικειμενικές συνθήκες (όπως έχουν επισημάνει αυτολεξεί οι σύντροφοι σε άλλες συνεντεύξεις), για την προαγωγή της λαϊκής αγωνιστικότητας.
Ο Κούρδος αγωνιστής κατακρίνει την ανάθεση της ένοπλης αυτοάμυνας στο αντάρτικο, καταδεικνύοντας την απόρροια αυτής της στάσης (που είναι ευρύτερα γνωστή ως λογική του “ένοπλου βραχίωνα”) από την πατριαρχική και κρατιστική νοοτροπία. Η έμπρακτη στήριξη της αυτοάμυνας πρέπει να είναι συνολική και η εθελούσια στράτευση καθολική. Αυτό συνάδει με την ελευθεριακή νοοτροπία και ηθική. Τα ελλείματα ως προς αυτή την κατεύθυνση συνδέονται με τον ρεφορμισμό.
Η αυτοάμυνα έχει αλληλένδετα συναισθηματική, συνειδησιακή, πολιτιστική και φυσική (σωματική, ένοπλη) υπόσταση. Ο διαχωρισμός αυτών των σφαιρών είναι πρόβλημα. Ο Ντ. Καλκάν θεωρεί κρίσιμο ζήτημα τη στράτευση του κινηματικού Τύπου (όπως λέμε εδώ, λόγος και αντιπληροφόρηση) και των λαϊκών τεχνών στην κοινωνική αυτοάμυνα. Η κοινωνική κατάκτηση μιας συνείδησης/συνειδητότητας αυτοάμυνας είναι κρίσιμη, με σκοπό την κατάκτηση ενός κοινωνικού βίου σε κατάσταση αυτοάμυνας, την κατάκτηση της κατάστασης ενός αντάρτικου λαού. Η αυτοθυσιασκή δέσμευση, στην οποία βασίζεται η αυτοάμυνα, είναι αναπόφευκτη για την τοπική αυτοάμυνα και την κοινωνική οργάνωση, όπως και για το αντάρτικο.
Σχετικά με τη νεολαία, το αντάρτικο αποτελεί την πιο θεμελιώση οργάνωσή της. Η αυτοάμυνα αποτελεί τη βασική μορφή οργάνωσης και αγώνα της νεολαίας. Η νεολαία είναι η εμπροσθοφυλακή και η βασική δύναμη της κοινωνικής αυτοάμυνας και έχει την ηγετική ευθύνη της εξέγερσης και όλων των πτυχών του κοινωνικού αγώνα. Είναι επιτακτική ανάγκη η οργάνωση της νεολαίας να πάρει ως βάση τον παράνομο τρόπο, λέει ο παλαίμαχος σύντροφος. Ως προς τον γυναικείο αγώνα, η κοινοτιστική ζωή των γυναικών και η ελευθερία τους μπορούν να χτιστούν γύρω από την αυτοάμυνα, αν η αντίστασή τους δεν πληγεί από μικροαστικές διαστροφές.
Τελευταίο σημείο, το κράτος επιτίθεται στον αιχμάλωτο ηγέτη του Κουρδικού Κινήματος Ελευθερίας και στο αντάρτικο, επειδή αποτελούν σύμβολα της συνειδητότητας, της οργάνωσης και της δράσης της κοινωνικής αυτοάμυνας. Ο Οκτώβρης είναι ο μήνας μνήμης και αντίστασης για τη διακρατική συνωμοσία αιχμαλωσίας του Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Στις 10 Οκτώβρη συμπληρώθηκε ένας χρόνος της διεθνούς καμπάνιας για την απελευθέρωσή του. Συνεχίζουμε μαζί.
Biji Berxwedana Enternasionalist
Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης (ή Sol)
Η μετάφραση είναι αφιεριωμένη στον σύντροφο που είπε, “δεν είναι αυτός ο σωστός τρόπος”.
Καλκάν: Κοινωνίες ανίκανες να αυτοπροστατευτούν δεν θα μπορέσουν να αποφύγουν τον αφανισμό.
Σε μια νέα εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, ο Ντουράν Καλκάν, μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της KCK, μίλησε για το ευρύ θέμα της αυτοάμυνας μέσα στην κοινωνία.
Ο Καλκάν ανέλυσε την αναγκαιότητα οργάνωσης της αυτοάμυνας της κοινωνίας σε όλα τα επίπεδά της, προκειμένου να διαμορφωθεί μια ελεύθερη ζωή σύμφωνα με τη Δημοκρατική Συγχρονία ως εναλλακτική λύση στο σημερινό σύστημα της Καπιταλιστικής Συγχρονίας. Συγκεκριμένα, εξέτασε την κατάσταση της κουρδικής κοινωνίας και τις ανεπάρκειες που επικρατούν σήμερα, επίσης από την πλευρά του Κουρδικού Κινήματος Ελευθερίας.
– Ο ηγέτης του Κουρδικού λαού Αμπντουλάχ Οτσαλάν δήλωσε κάποτε ότι “οι κοινωνίες που είναι ανίκανες να υπερασπιστούν τον εαυτό τους δεν θα μπορέσουν να αποφύγουν την εξαφάνιση”. Τι σημαίνει αυτή η δήλωση για την κουρδική κοινωνία σήμερα;
– Αυτή η δήλωση του Rêber Apo [Αμπντουλάχ Οτσαλάν] εκφράζει ότι για την κουρδική κοινωνία σήμερα, η αυτοάμυνα είναι πιο σημαντική και επείγουσα από οτιδήποτε άλλο. Είναι πιο σημαντική από το ψωμί και το νερό, αφού η επικρατούσα γενοκτονική νοοτροπία και πολιτική προσπαθούν να καταστρέψουν τους Κούρδους. Αν ρίξουμε ένα βλέμμα πίσω στην ιστορία, θα δούμε ότι πολλές κοινωνίες που δεν ήταν ικανές να υπερασπιστούν τον εαυτό τους καταστράφηκαν και διαγράφηκαν από την ιστορία. Στο πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα, η γενοκτονική νοοτροπία και το σύστημά της είχαν ως στόχο να καταστρέψουν τους μηχανισμούς αυτοάμυνας της κουρδικής κοινωνίας και έτσι προκάλεσαν εγρήγορση για αυτές. Στη συνεχιζόμενη 100ετή γενοκτονική επίθεση, η εγρήγορση σχετικά με την αυτοάμυνα και την πρακτική της στην κουρδική κοινωνία έχει εξαλειφθεί σε μεγάλο βαθμό. Είναι γνωστό ότι οι Κούρδοι οδηγήθηκαν στα πρόθυρα της εξαφάνισης στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Η εμφάνιση του Rêber Apo και ο αγώνας του PKK αποτελούν ουσιαστικά μια απόπειρα και μια προσπάθεια να σταματήσει αυτή η διαδικασία και αντ’ αυτού να δημιουργηθεί μια ελεύθερη ύπαρξη. Μετά από πενήντα έτη συνεχούς αγώνα, αυτές οι γενοκτονικές επιθέσεις έχουν σπάσει και αποδυναμωθεί σημαντικά. Καθώς η γενοκτονική νοοτροπία και πολιτική δεν έχει ακόμη ηττηθεί πλήρως, πραγματοποιεί κάθε είδους επιθέσεις στη βάση της διεθνούς συνωμοσίας για την επίτευξη των στόχων της. Βεβαίως, πρώτα και κύρια, στοχεύει στην πλήρη καταστροφή της κουρδικής συνείδησης για την αυτοάμυνα και την οργάνωσή της, και γι’ αυτό επιτίθεται ιδιαίτερα στον Rêber Apo και τους αντάρτες. Αυτοί είναι ο πρωταρχικός τους στόχος προκειμένου να επιτύχουν τους σκοπούς τους. Από αυτή την άποψη, η πραγματικότητα και η ύπαρξη του Rêber Apo και των ανταρτών αντιπροσωπεύουν την εθνική ύπαρξη της κουρδικής κοινωνίας. Συμβολίζουν τη συνείδηση, την οργάνωση και τη δράση της αυτοάμυνας. Υπό αυτή την έννοια, το PKK μπορεί να ονομαστεί το κίνημα αυτοάμυνας της κουρδικής κοινωνίας. Προκειμένου η κουρδική κοινωνία να συνεχίσει την ύπαρξή της και να ζήσει ελεύθερα, είναι απαραίτητο η κουρδική κοινωνία να κατανοήσει σωστά την πραγματικότητα του Rêber Apo και των ανταρτών και να την αγκαλιάσει σθεναρά. Πρακτικά, όλοι οι Κούρδοι που σηκώνουν τα όπλα πρέπει να εκπαιδευτούν, να οργανωθούν και να κινητοποιηθούν με τη συνείδηση της αυτοάμυνας. Η κοινωνία πρέπει να φτάσει σε ένα επίπεδο που να μπορεί να αντισταθεί, να σπάσει και να νικήσει οποιαδήποτε γενοκτονική επίθεση.
– Η κουρδική κοινωνία, η νεολαία, οι γυναίκες, τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι, η γενική πολιτική, οι πολιτιστικοί-κοινωνικοί θεσμοί, εν ολίγοις, κάθε μέρος της κοινωνίας δέχεται επίθεση από το κατοχικό τούρκικο κράτος. Το κράτος και οι θεσμοί του έχουν γίνει η μεγαλύτερη απειλή για την ασφάλεια της κουρδικής κοινωνίας. Πώς θα προστατευτεί ο λαός ενάντια σε αυτές τις επιθέσεις, τι είδους αυτοάμυνα πρέπει να αναπτύξει, τι πρέπει να κάνει;
– Αποδεδειγμένα, η πραγματικότητα όλων των εθνικών κρατών είναι η καταστροφή της κοινωνίας. Με άλλα λόγια, τα εθνικά κράτη στοχεύουν στην καταστροφή της κοινωνικότητας και στην κρατικοποίηση του ατόμου. Ως εκ τούτου, τα εθνικά κράτη και οι θεσμοί τους έχουν γίνει η μεγαλύτερη απειλή για την ασφάλεια των κοινωνιών. Στο Κουρδιστάν, αυτή η κοινωνική εξόντωση εφαρμόζεται σε επίπεδο γενοκτονίας. Τα κράτη και οι θεσμοί που κυβερνούν το Κουρδιστάν θέλουν κυρίως να καταστρέψουν την κουρδική κοινωνία. Αυτή η εξόντωση παίρνει κυρίως τη μορφή της πολιτισμικής γενοκτονίας, δηλαδή της αφομοίωσης σε όλα τα επίπεδα, αλλά συνοδεύεται επίσης από φυσικές σφαγές, εκτοπισμό από το Κουρδιστάν (απέλαση) και αλλαγή της δημογραφίας του Κουρδιστάν. Μια ολομέτωπη γενοκτονική επίθεση διεξάγεται κατά της κουρδικής κοινωνίας. Πώς μπορεί η κουρδική κοινωνία να προστατευτεί σε αυτή την κατάσταση;
Πρώτον, πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι έχει σοβαρό πρόβλημα ασφάλειας και ότι αντιμετωπίζει γενοκτονία.
Δεύτερον, πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι είναι το κράτος και οι θεσμοί του που έχουν στόχο να την καταστρέψουν. Με άλλα λόγια, θα πρέπει να φτάσει σε μια σωστή κατανόηση του κράτους ως εχθρού, ώστε να μην αποκαλεί πλέον τις κρατικές δυνάμεις και τα θεσμικά όργανα “δυνάμεις ασφαλείας”.
Τρίτον, θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι μόνο η ίδια μπορεί να διασφαλίσει την ασφάλειά της και να αισθανθεί την ευθύνη της σε αυτή τη βάση.
Τέλος, πρέπει να διαμορφώσει συνείδηση, οργάνωση και δράση αυτοάμυνας για να εξασφαλίσει τη δική της ασφάλεια. Με άλλα λόγια, θα πρέπει να εκπαιδευτεί και να οργανωθεί στη βάση της αυτοάμυνας και να αμυνθεί απέναντι σε επιθέσεις. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος ή μέθοδος.
Η κουρδική κοινωνία δεν μπορεί απλά να μιλάει για “αυτοάμυνα” σε μια δευτερεύουσα πρόταση και έτσι να κλείνει το θέμα. Δεν έχει την πολυτέλεια να προσεγγίζει το θέμα της αυτοάμυνας λανθασμένα και ακαταλλήλως και να εναποθέτει την αυτοάμυνα ή την ασφάλειά της στα χέρια άλλων. Σήμερα, ορισμένοι άνθρωποι νομίζουν ότι αν πουν “αυτοάμυνα”, θα εξασφαλίσουν την ασφάλειά τους. Αυτό είναι λάθος. Μια άλλη λανθασμένη προσέγγιση της αυτοάμυνας είναι ότι δεν αναγνωρίζεται σωστά η πραγματικότητα του κράτους ως εχθρού και ότι το βλέπουμε ως “δυνάμεις ασφαλείας”. Ο κατακερματισμός του περιεχομένου της αυτοάμυνας και η θεώρησή της μόνο ως θέμα συνείδησης ή μόνο ως θέμα οργάνωσης και δράσης είναι επίσης μια άλλη ακατάλληλη προσέγγιση. Ορισμένοι άνθρωποι ορίζουν την αυτοάμυνα μόνο ως κατάσταση συνείδησης. Αυτό είναι αναμφίβολα ανεπαρκές. Και πάλι, ορισμένοι βλέπουν την αυτοάμυνα μόνο με πρακτικούς όρους, δηλαδή ως οργάνωση και δράση. Αναμφίβολα, αυτό είναι επίσης ανεπαρκές. Η αυτοάμυνα περιλαμβάνει όλα αυτά μαζί. Περιλαμβάνει την ολότητα της συνείδησης, της οργάνωσης και της δράσης. Το να βλέπουμε την αυτοάμυνα μόνο ως συνείδηση και να μην τη μετασχηματίζουμε σε οργάνωση και δράση είναι απλώς ωραία λόγια. Αντίθετα, το να βλέπουμε την αυτοάμυνα μόνο ως πρακτική και να μη βλέπουμε τη συνειδησιακή της διάσταση οδηγεί σε κάθε είδους αστοχίες και λανθασμένες πρακτικές. Είναι απολύτως απαραίτητο να μην υποπέσουμε σε τέτοια λάθη και να μην ορίσουμε την αυτοάμυνα σύμφωνα με τις δικές μας ιδιοτροπίες. Είναι ένα θέμα που πρέπει να προσεγγιστεί σωστά και να εφαρμοστεί με επιτυχία.
Ανακύπτει επίσης η απάντηση στο ερώτημα, τι πρέπει να γίνει από αυτή την άποψη. Πρώτα απ’ όλα, η κουρδική κοινωνία θα πρέπει να κατανοήσει σωστά και επαρκώς την έννοια της αυτοάμυνας και να εκπληρώσει με επιτυχία τις απαιτήσεις της στην πράξη. Για το σκοπό αυτό, θα πρέπει να θεωρήσει την εαυτή της υπεύθυνη για τη δική της ασφάλεια και να μην αφήσει την ασφάλειά της σε άλλους. Θα πρέπει να αποκτήσει τη σωστή συνείδηση αυτοάμυνας και να εκπαιδευτεί σωστά. Η εκπαίδευση δεν θα πρέπει να είναι μόνο σε επίπεδο γνώσεων, αλλά θα πρέπει επίσης να γίνει η βάση για την οργάνωση και τον εξοπλισμό των εαυτών μας σε κάθε πτυχή. Αυτά είναι σημαντικότατα· αν δεν είναι παρόντα, και αν δεν ενεργεί και δεν ζει κανείς ανάλογα, τότε δεν μπορεί να κάνει τίποτα μπροστά στις επιθέσεις. Το υπόλοιπο είναι να ενεργεί κανείς προσεκτικά και συνετά και να δείχνει το θάρρος και την αυτοθυσία για να σχηματίσει μια άμυνα απέναντι σε κάθε είδους επίθεση.
Στην πραγματικότητα, αυτό που εκτιμούμε ως ένα μέρος του προβλήματος είναι η προσέγγιση και η προσδοκία ορισμένων, ότι κάποιος άλλος πρέπει να κάνει αυτά τα πράγματα, για να μην επιβαρυνθούν οι ίδιοι. Η κοινωνιοκτονία και η γενοκτονία δημιουργούν μια τέτοια κατάσταση σκέψης και αντίληψης σε κοινωνίες και άτομα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συζητιούνται τόσο πολύ, αλλά δεν εφαρμόζονται όσο θα έπρεπε. Αυτό σημαίνει ότι η κοινωνιοκτονία και η γενοκτονία ήταν αρκετά επιτυχείς. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε ως απάντηση σε αυτό, είναι να εξαλείψουμε εντελώς αυτή την κατάσταση σκέψης και κατανόησης, να την εξαλείψουμε από το μυαλό και την καρδιά μας. Αν το κάνουμε αυτό, θα βρούμε τις σωστές και κατάλληλες απαντήσεις στο ερώτημα τι πρέπει να κάνουμε για να εξασφαλίσουμε την ασφάλειά μας. Αν δεν το κάνουμε αυτό, καμία έγκυρη λύση δεν μπορεί να βρεθεί, όσο κι αν συζητάμε και ψάχνουμε γι’ αυτήν. Οπότε, η διόρθωση των λαθών στην προσέγγιση της αυτοάμυνας έρχεται πρώτα και κύρια.
– Καθημερινά γίνεται όλο και πιο εμφανές ότι η ύπαρξη και η ελευθερία του Κουρδιστάν και των Κούρδων δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς αυτοάμυνα. Η διασφάλιση αυτής της κατάστασης είναι, φυσικά, το κύριο καθήκον ολόκληρου του πληθυσμού. Ορισμένες αυτόνομες οργανώσεις οργανώνουν δράσεις, αλλά βλέπουμε ότι περιμένουν περισσότερα από το αντάρτικο και τις επαγγελματικές δυνάμεις. Τι θα θέλατε να πείτε σχετικά με αυτό; Πώς θα πρέπει να συμμετέχει ο λαός στο σύνολό του στον μηχανισμό αυτοάμυνας; Πώς μπορούν όλα τα τμήματα της κοινωνίας να διαδραματίσουν ρόλο σε αυτό;
– Στην πραγματικότητα, όχι μόνο οι Κούρδοι αλλά και κανένα άλλο άτομο, λαός ή κοινωνία σε αυτόν τον κόσμο δεν μπορεί να υπάρξει και να ζήσει ελεύθερα χωρίς αυτοάμυνα. Αυτοάμυνα σημαίνει ασφάλεια. Η ασφάλεια είναι μία από τις τρεις βασικές προϋποθέσεις της ύπαρξης, μαζί με τη διατροφή και την αναπαραγωγή. Αν ένα άτομο, ένας λαός ή μια κοινωνία εξασφαλίζει την ασφάλειά του με τη δική του δύναμη, αν μπορεί να τρέφεται με τη δική του δύναμη, αν δημιουργεί τις προϋποθέσεις για αναπαραγωγή, τότε μπορεί να συνεχίσει την ύπαρξή του και να ζει ελεύθερα. Υπάρχει ένας άρρηκτος δεσμός μεταξύ ασφάλειας και ελευθερίας. Όσοι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την ασφάλειά τους δεν μπορούν να είναι ελεύθεροι. Όσοι αφήνουν την ασφάλειά τους σε άλλους γίνονται σκλάβοι τους. Μόνο όσοι φροντίζουν οι ίδιοι την ασφάλειά τους μπορούν να ζήσουν ελεύθεροι. Επομένως, όποιοι θέλουν να είναι ελεύθεροι και να ζουν ελεύθερα πρέπει να εξασφαλίσουν τη δική τους ασφάλεια. Δεν υπάρχει κανένα αλλά σε αυτό. Όποιος/α έχει καταπέσει σε μια τέτοια κατάσταση, έχει στην πραγματικότητα χάσει μεγάλο μέρος της ελευθερίας του.
Όταν εξετάζουμε την ιστορία, βλέπουμε ότι η ζωή όλων των φατριών, των φυλών και των λαών βασιζόταν στην αυτοάμυνα. Η φατριακή και φυλετική ζωή των Κούρδων και η φυλετική ζωή των Τουρκομάνων βασιζόταν στην αυτοάμυνα και επομένως ήταν ελεύθερες. Τι σημαίνει αυτό, ή πώς έγινε αυτό; Είναι ξεκάθαρο ότι όλοι, άνδρες και γυναίκες, που μπορούν να κρατήσουν όπλο, εκπαιδεύονται στην αυτοάμυνα, μαθαίνουν πώς να χρησιμοποιούν τα όπλα, οργανώνονται στη βάση της αυτοάμυνας και όταν αντιμετωπίζουν μια επίθεση, όλοι εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους. Αυτή είναι η ζωή μιας ελεύθερης κοινωνίας.
Είναι γνωστό ότι η κατάσταση αυτή άλλαξε με την εμφάνιση της εξουσίας και του κρατικού συστήματος. Η εξουσία και το κράτος πήραν τα όπλα και τα εργαλεία για την εξασφάλιση της ασφάλειας, από τα χέρια της κοινωνίας, συγκέντρωσαν την εξουσία για τον εαυτό τους και αυτοανακηρύχθηκαν σε “δύναμη ασφαλείας”. Δεδομένου ότι η πατριαρχική νοοτροπία, η ιεραρχία και η ανδρική κυριαρχία συνιστούν την εξουσία και το κράτος, όλη η ασφάλεια μονοπωλήθηκε από το κράτος και ιδιαίτερα από τους άνδρες. Σε αυτή τη βάση, οι γυναίκες και ολόκληρη η κοινωνία αφοπλίζονται συνεχώς, καθίστανται ανίσχυρες και εξαρτώνται από τους άνδρες και το κράτος εδώ και 5.000 χρόνια. Τώρα είναι σαφές ότι αν κάποιος θέλει πραγματικά να απαλλαγεί από αυτή την κατάσταση, το καθήκον είναι να πάρει τα όπλα και την εξουσία από τα χέρια του κράτους και των ανδρών. Για το σκοπό αυτό, είναι επιτακτική ανάγκη οι γυναίκες και ολόκληρη η κοινωνία να αποκτήσουν τη σωστή συνείδηση ασφάλειας και να εκπαιδευτούν, να οργανωθούν και να εξοπλιστούν σε αυτή τη βάση. Έτσι διαμορφώνεται η πραγματικότητα ενός εμπόλεμου λαού, φράση που χρησιμοποιεί πολύ συχνά ο Rêber Apo. Αυτό είναι ένα αναπόφευκτο σημείο.
Η σημερινή αντίληψη και στάση πολλών, η οποία δείχνει την προσδοκία ότι η ασφάλεια παρέχεται από το αντάρτικο ή τις επαγγελματικές δυνάμεις, είναι στην πραγματικότητα μια αντίληψη και στάση που αποδέχεται εκ των προτέρων την ανδρική και κρατική κυριαρχία. Δεν μπορεί κανείς να είναι ελεύθερος με μια τέτοια κατανόηση και στάση. Πρώτα απ’ όλα, είναι απαραίτητο να αλλάξει αυτή η προσέγγιση και να υιοθετηθεί μια σωστή στάση απέναντι στην ασφάλεια, βλέποντας ξεκάθαρα την άρρηκτη σχέση μεταξύ ελευθερίας και ασφάλειας. Για το σκοπό αυτό, είναι απαραίτητο να καταπολεμήσουμε κάθε είδους λανθασμένη αντίληψη. Αναμφίβολα, οι επαναστατικές δυνάμεις πρέπει να ηγηθούν αυτού του αγώνα, το κόμμα μας πρέπει να ηγηθεί αυτού του αγώνα και η διαδικασία διαμόρφωσης ενός Δημοκρατικού Έθνους πρέπει να γίνει εντελώς σε αυτή τη βάση. Η πιο ενεργή δύναμη στον αγώνα για όλα αυτά είναι ο τύπος, η ραδιοτηλεόραση, η τέχνη και η λογοτεχνία. Πρέπει και οι δύο να αγωνιστούν ενάντια στις λανθασμένες προσεγγίσεις και να τις αντικαταστήσουν με τις σωστές. Οι κοινωνίες έχουν ήδη υποστεί τη γενοκτονία των εθνών-κρατών. Οι Κούρδοι έχουν ήδη δεχτεί επίθεση γενοκτονίας εδώ και έναν αιώνα. Άρα, δεν μπορεί να αναμένεται από αυτούς να απαλλαγούν από αυτά τα λάθη από μόνοι τους. Οι κοινωνίες πρέπει να εκπαιδευτούν με μια σωστή κατανόηση της ασφάλειας. Η κύρια ευθύνη αποδίδεται σε εκείνους που είναι υπεύθυνοι για την εκπαίδευση της κοινωνίας. Η ηγεσία του κόμματος και του αντάρτικου, ο τύπος και η ραδιοτηλεόραση, η τέχνη και η λογοτεχνία πρέπει να εκπληρώσουν αυτό το καθήκον. Το κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα προέρχεται από την αδυναμία και την ανεπάρκεια σε αυτούς τους τομείς. Οι δυνάμεις που έχουν αναλάβει και είναι υπεύθυνες για την εκπαίδευση της κοινωνίας πρέπει να γνωρίζουν πώς να ξεπεράσουν αυτές τις ανεπάρκειες και αδυναμίες και να εκπληρώσουν με επιτυχία τα καθήκοντά τους. Το πρόβλημα μπορεί να επιλυθεί μόνο αν προσφερθεί στον λαό και την κοινωνία επίγνωση της αυτοάμυνας στο σωστό και επαρκές επίπεδο, αν διορθωθούν τα λάθη στο θέμα αυτό και ξεπεραστούν οι αδυναμίες, και αν η κοινωνία εκπαιδευτεί και οργανωθεί στη βάση της αυτοάμυνας. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
– Οι αντάρτικες δυνάμεις σας είναι επίσης μέρος της αυτοάμυνας. Ποιος είναι ο συγκεκριμένος ρόλος τους σε αυτό το πλαίσιο; Εκτιμάτε ότι οι αντάρτικες δυνάμεις έχουν αφεθεί μόνες τους σε αυτή την αντίσταση και ότι δεν υποστηρίζονται αρκετά; Αν ναι, τι πρέπει να γίνει για να διασφαλιστεί ότι το αντάρτικο και η λαϊκή αυτοάμυνα αλληλοσυμπληρώνονται στον αγώνα κατά του φασισμού;
– Ο ρόλος και η αποστολή του αντάρτικου στην αυτοάμυνα είναι η ηγεσία και η καθοδήγηση. Είναι αλήθεια ότι σήμερα είναι αποκλειστικά οι αντάρτες που διεξάγουν τον πόλεμο. Με αυτή την έννοια, μπορεί επίσης να ειπωθεί ότι το αντάρτικο είναι μόνο του. Ωστόσο, αυτό δεν πρέπει να εκφραστεί ως “ο αντάρτης μένει μόνος του”. Στο πρόσφατο παρελθόν, τέτοιες απόψεις έχουν εκφραστεί με διάφορους τρόπους. Συζητήσαμε και αξιολογήσαμε αυτή την κατάσταση σε όλες τις διαστάσεις της. Έχουμε επανεκτιμήσει και σχεδιάσει την έννοια της αυτοάμυνας σύμφωνα με τη νοοτροπία της Δημοκρατικής Συγχρονίας και την έχουμε συγκεκριμενοποιήσει με τη μορφή του επαγγελματικού αντάρτικου, που είναι η εμπροσθοφυλακή, και της τοπικής αυτοάμυνας, που είναι η βασική δύναμη. Με άλλα λόγια, συλλαμβάνουμε το αντάρτικο και τις τοπικές μορφές αυτοάμυνας με ολιστικό τρόπο. Σύμφωνα με αυτόν τον ορισμό, το αντάρτικο είναι η βασική δύναμη που εκπαιδεύει, οργανώνει και διαχειρίζεται την αυτοάμυνα. Επομένως, εάν η αυτοάμυνα είναι αδύναμη και το αντάρτικο επωμίζεται τη διεξαγωγή του πολέμου σήμερα, κυρίως το ίδιο το αντάρτικο είναι υπεύθυνο γι’ αυτό. Εφόσον ο λαός δεν μπορεί να εκπαιδεύσει και να οργανώσει τον εαυτό του και εφόσον αυτή η εκπαίδευση και η οργάνωση θα έπρεπε να γίνεται κυρίως από την ηγεσία του αντάρτικου, η ηγεσία του αντάρτικου είναι κυρίως υπεύθυνη για την αδυναμία της αυτοάμυνας. Αντί να επικρίνει τους άλλους, το αντάρτικο κάνει αυτοκριτική για την τρέχουσα κατάσταση και προβλέπει την εξάλειψη των ελλείψεων σε αυτή τη βάση.
Για να αλληλοσυμπληρώνονται οι αντάρτες και η τοπική αυτοάμυνα, πρέπει και οι δύο να εκπαιδεύονται, να οργανώνονται και να κινητοποιούνται από κοινού. Το κόμμα μας και η ηγεσία του αντάρτικου είναι υπεύθυνοι γι’ αυτό. Η δουλειά ολόκληρου του κόμματος και των ανταρτών πρέπει να επικεντρωθεί κυρίως σε αυτό. Με άλλα λόγια, πρέπει να εκπαιδεύσει, να οργανώσει και να κινητοποιήσει τους ανθρώπους, ιδιαίτερα τους νέους και τις γυναίκες, σε αυτή τη βάση. Πρέπει να διορθώσει τις υπάρχουσες παρανοήσεις σχετικά με την αυτοάμυνα μέσα στον λαό και να διασφαλίσει την ανάδυση μιας σωστής συνείδησης και πρακτικής αυτοάμυνας. Βεβαίως, όλοι όσοι αυτοαποκαλούνται πατριώτες και ελευθεριακοί πρέπει επίσης να γνωρίζουν ότι έχουν καθήκον μέσα σε αυτό, να πιστεύουν ότι η ελεύθερη ζωή είναι δυνατή μόνο μέσω της αυτοάμυνας και να ενστερνίζονται το καθήκον τους στη βάση της συνείδησης που τους προσφέρεται από την ηγεσία του κόμματος και του αντάρτικου.
Στην παρούσα κατάσταση, υπάρχει μια σοβαρή αυταπάτη στο Βόρειο Κουρδιστάν. Υπάρχει μια φασιστική και γενοκτονική δικτατορία, αλλά πιστεύεται ότι αυτή η δικτατορία μπορεί να ξεπεραστεί μόνο μέσω της νόμιμης οργάνωσης και της δημοκρατικής μαζικής δράσης. Αυτή η αντίληψη δεν είναι σωστή. Φασισμός σημαίνει ολοκληρωτική επίθεση και πόλεμος. Ο αντιφασιστικός αγώνας μπορεί να πετύχει μόνο αν αναπτυχθεί στη βάση του επαναστατικού πολέμου. Ωστόσο, στη σημερινή του μορφή, δίνεται στις μάζες η λανθασμένη αντίληψη ότι μπορούν να επιτευχθούν αποτελέσματα μόνο μέσω ενός στενού αγώνα για την ειρήνη και τη δημοκρατία. Ο τύπος είναι υπεύθυνος γι’ αυτό, μαζί με τις οργανωμένες δυνάμεις. Αυτή η λανθασμένη αντίληψη πρέπει να διορθωθεί άμεσα και οι μάζες πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι μόνο η συνολική αντίσταση ενάντια στη φασιστική-γενοκτονική δικτατορία στη βάση του αντιφασιστικού επαναστατικού πολέμου μπορεί να φέρει επιτυχία. Μέχρι στιγμής, σχεδόν όλοι έχουν κάνει σοβαρά λάθη και έχουν επιδείξει ελλείψεις από αυτή την άποψη. Αυτά πρέπει πρώτα να εξαλειφθούν και να διορθωθούν μέσω της αυτοκριτικής. Είναι απαραίτητο να γίνει σωστή προπαγάνδα και εκπαίδευση στη βάση μιας ιδεολογικής και στρατηγικής γραμμής, να ειπωθεί στον λαό η αλήθεια και να καταστεί δυνατή η σωστή και ολιστική καταπολέμηση του φασιστικού-γενοκτονικού συστήματος με μια τέτοια σωστή εκπαίδευση.
– Ο Rêber Apo ρώτησε κάποτε την κοινωνία, “Αν μπορούν να διαπράξουν μια σφαγή στο Αμέντ, πώς θα υπερασπιστείτε τον εαυτό σας; Θα έρθουν οι αντάρτες και θα σας σώσουν από τις σφαγές;” εφιστώντας την προσοχή στη ζωτική σημασία της κοινωνικής αυτοάμυνας. Από την ημέρα που έγινε αυτή η εκτίμηση, έχουν γίνει πολλές σφαγές κατά του λαού. Σε αυτό το πλαίσιο, τι πρέπει να κάνει η κοινωνία, ο λαός και πώς πρέπει να οργανώσει την άμυνά του;
– Εμείς, ως ηγεσία του κόμματος και του αντάρτικου, αναλαμβάνουμε την κριτική του Rêber Apo πρώτα απ’ όλα εμείς οι ίδιοι και κάνουμε αυτοκριτική. Όπως ανέφερα προηγουμένως, οι άνθρωποι δεν μπορούν να μορφωθούν και να οργανωθούν μόνοι τους. Η ηγεσία του κόμματος και του αντάρτικου έχει την ευθύνη να το κάνει αυτό. Ο Rêber Apo θέλει ο λαός να εκπαιδευτεί και να οργανωθεί σωστά και επαρκώς στη βάση της αυτοάμυνας. Είμαστε αποφασισμένοι να φέρουμε εις πέρας αυτό το έργο, το οποίο δεν μπορέσαμε να κάνουμε επαρκώς για διάφορους λόγους μέχρι σήμερα. Στο πλαίσιο αυτό, ας μας πιστέψει και ας μας εμπιστευτεί ο λαός μας, ιδιαίτερα οι νέοι και οι γυναίκες. Σίγουρα, θα κάνουμε το καθήκον μας. Η κοινωνία πρέπει να είναι ανοιχτή και έτοιμη για μια τέτοια εκπαίδευση, ώστε να απορρίψει τις παλιές παρανοήσεις και να αποκτήσει μια νέα αντίληψη για την αυτοάμυνα.
Επίσης, όπως έχω δηλώσει προηγουμένως, η αντίληψη ότι το φασιστικό-γενοκτονικό σύστημα μπορεί να ανατραπεί μόνο μέσω της στενής νόμιμης οργάνωσης και της δημοκρατικής μαζικής δράσης δεν είναι σωστή. Ο λαός μας πρέπει να απελευθερωθεί από αυτή τη λανθασμένη αντίληψη. Πρέπει να πείσει τον εαυτό του ότι η φασιστική-γενοκτονική νοοτροπία και το σύστημα μπορούν να ανατραπούν μόνο μέσω της απόλυτης αντίστασης στη βάση του επαναστατικού λαϊκού πολέμου, και ως προϋπόθεση γι’ αυτό, πρέπει να συμμετέχει και να υποστηρίζει τους αντάρτες και τις δραστηριότητες αυτοάμυνας. Η αδυναμία βιώνεται σε αυτή τη βάση. Δεν εργάζονται όλοι οι πατριώτες για να συστρατευτούν με τους αντάρτες. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν λεγόμενοι πατριώτες που εμποδίζουν τη συμμετοχή της δικής τους νεολαίας και των συγγενών τους. Προφανώς, δεν υπάρχει τέτοιος πατριωτισμός. Πρέπει να πετάξουμε έξω από τον δρόμο μας αυτούς τους ανθρώπους. Δεν υπάρχει αρκετή συμμετοχή και υποστήριξη για όσους εργάζονται για την αυτοάμυνα. Υπάρχει υπερβολική νομιμοποίηση και νομιμοφροσύνη. Υπάρχει μια κατάσταση απώλειας της επαναστατικής στάσης και υπερβολικού ρεφορμισμού. Είναι απολύτως απαραίτητο να ξεπεραστεί αυτή η νομικίστικη-ρεφορμιστική αντίληψη και το ύφος. Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε σωστά τον πόλεμο της αυτοάμυνας και να γνωρίζουμε ότι η πρώτη προϋπόθεση του πατριωτικού καθήκοντος είναι να συμμετέχουμε και να υποστηρίζουμε τον πόλεμο της αυτοάμυνας και να ενεργούμε αναλόγως.
Ταυτόχρονα, πρέπει να εκπαιδεύσουμε τους εαυτούς μας και το περιβάλλον μας με τη σωστή πατριωτική συνείδηση. Ενεργώντας με την επίγνωση ότι διεξάγουμε τον πιο αδυσώπητο πόλεμο για την ύπαρξη και την ελευθερία στην ιστορία, πρέπει τόσο να συμμετέχουμε σε αυτόν τον πόλεμο όσο και να ζούμε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του. Ο καθένας πρέπει να δώσει προσοχή στον τρόπο που ζει, δρα και εργάζεται. Κανείς δεν πρέπει να ενεργεί σαν να μην βρισκόμαστε υπό γενοκτονική επίθεση. Όλοι πρέπει να είναι οργανωμένοι. Κανείς δεν πρέπει να ενεργεί τυχαία ή να περιφέρεται μόνος του, αλλά πρέπει πάντα να ζει και να εργάζεται σε ετοιμότητα για κάθε πιθανότητα επίθεσης. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και ως λαός απέναντι στην πιθανότητα κάθε είδους σφαγής. Εμείς οι ίδιοι θα εξασφαλίσουμε την ασφάλειά μας. Οι κρατικές δυνάμεις δεν παρέχουν ασφάλεια- αντίθετα, θέλουν να μας καταστρέψουν. Επομένως, δεν μπορούμε να αναθέσουμε την ασφάλειά μας σε μια τέτοια δύναμη. Δεν μπορούμε επίσης να ζήσουμε απροετοίμαστοι. Πρέπει να είμαστε πάντα προετοιμασμένοι, και ταυτόχρονα, πρέπει να είμαστε σε θέση να αντισταθούμε και να κατανικήσουμε την επίθεση χωρίς δισταγμό. Αυτή είναι μια νέα κατάσταση και μια νέα κατανόηση. Είναι όμως μια πραγματικότητα που έχει βιωθεί στο ιστορικό παρελθόν. Η φασιστική, αποικιοκρατική και γενοκτονική νοοτροπία μας απομάκρυνε από αυτή την πραγματικότητα και έφερε τη σημερινή ρεφορμιστική-υποτακτική κατανόηση και στάση. Πρέπει λοιπόν να φέρουμε αυτή την πραγματικότητα στη συνείδηση και να απελευθερωθούμε από κάθε κατανόηση ή στάση που σημαίνει ρεφορμισμό και υποταγή.
– Κάθε μέρα, γυναίκες δολοφονούνται μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκες. Το κράτος έχει μια συστηματική πολιτική εξόντωσης, ειδικά κατά των γυναικών. Για παράδειγμα, η Νακιχάν Ακαρσέλ δολοφονήθηκε στη μέση της πόλης στη Σουλεϊμανίγια. Ο ιρακινός εκπρόσωπος του τούρκικου κράτους ανέλαβε ανοιχτά την ευθύνη για αυτή τη σφαγή. Όσον αφορά την κατάσταση των γυναικών, ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν δήλωσε κάποτε: “Δεν πρέπει να κατεβαίνουν σε αφιλόξενες περιοχές χωρίς εγγυημένη αυτοάμυνα”. Πώς μπορεί να αναπτυχθεί η αυτοάμυνα των γυναικών; Τι σημαίνει αυτοάμυνα για τις γυναίκες;
-Πριν από λίγες εβδομάδες, συντονισμός του PAJK και του KJK εξέδωσε μια κοινή διακήρυξη για την αυτοάμυνα και κάλεσε όλες τις γυναίκες να αποκτήσουν μια σωστή συνειδητότητα αυτοάμυνας και να οργανωθούν αναλόγως και να αναλάβουν δράση. Ως PKK, συμφωνούμε με αυτή τη διακήρυξη. Βεβαίως, η κατάσταση των γυναικών στον σημερινό κόσμο είναι πολύ πιο σοβαρή από ποτέ. Αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπο του ανδροκρατούμενου εξουσιαστικού και κρατικού συστήματος και της τελευταίας μορφής της Καπιταλιστικής Συγχρονίας. Στην πραγματικότητα, η κατάσταση των γυναικών δείχνει την κατάσταση της κοινωνίας. Δεν είναι μόνο οι γυναίκες που οδηγούνται μακρυά από την εγρήγορση σχετικά με την αυτοάμυνα και την οργάνωσή της, αλλά και ολόκληρη η κοινωνία. Έτσι αναπτύχθηκε η δουλεία, η καταπίεση και η εκμετάλλευση.
Προφανώς, η καταπίεση και η σφαγή των γυναικών δεν είναι μονοδιάστατες αλλά πολυδιάστατες. Υπό το σημερινό σύστημα της Καπιταλιστικής Συγχρονίας, στην πραγματικότητα δεν προβλέπεται καμία ζωή για τις γυναίκες. Το σύστημα έχει υποδουλώσει ολόκληρη την κοινωνία και οι γυναίκες έχουν γίνει οι σκλάβοι των σκλάβων. Δεν υπάρχει απολύτως κανένας άλλος τρόπος ζωής για μια γυναίκα εκτός από το να γίνει αυτό που θέλει το ανδρικό κράτος να γίνει και να το υπηρετήσει. Σε αυτό το σύστημα, η γυναίκα δολοφονείται ανοιχτά τόσο πνευματικά όσο και συναισθηματικά, διανοητικά και σωματικά. Ο νόμος και όλοι οι κανόνες του συστήματος είναι δομημένοι γύρω από τη δουλεία των γυναικών. Ο αριθμός των γυναικών που δολοφονήθηκαν στην Τουρκία κατά τους πρώτους τέσσερις μήνες του 2024 ανακοινώθηκε σε 185. Σχεδόν κάθε μέρα δολοφονούνται δύο γυναίκες. Αυτές είναι οι γνωστές και ορατές- βεβαίως, οι άγνωστες και αόρατες σφαγές γυναικών είναι δεκάδες φορές περισσότερες. Οπότε, η αυτοάμυνα είναι ζωτικής σημασίας για τις γυναίκες περισσότερο από όσο για οποιονδήποτε άλλον.
Στο σημερινό περιβάλλον, η αυτοάμυνα είναι ο μόνος τρόπος για τις γυναίκες να επιβιώσουν και να ζήσουν ελεύθερα. Διαφορετικά, δεν είναι δυνατόν οι γυναίκες να προστατευτούν από την παρενόχληση, τον βιασμό και τις σφαγές. Εν ολίγοις, η αυτοάμυνα είναι ζωτικής σημασίας και αναπόφευκτα απαραίτητη για τις γυναίκες περισσότερο από όσο για οποιονδήποτε άλλον. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να αποκτήσουν ελεύθερη συνείδηση, βούληση και ζωή. Προκειμένου να διατηρήσει την κοινωνία υπό καθεστώς δουλείας, το σημερινό σύστημα επιτίθεται και φοβάται περισσότερο τις γυναίκες. Φυσικά, η υπέρβαση της Καπιταλιστικής Συγχρονίας και η οικοδόμηση της Δημοκρατικής Συγχρονίας στη βάση του ελεύθερου ατόμου και της δημοκρατικής κοινότητας θα είναι δυνατή και επιτυχής μόνο στη βάση της ελευθερίας των γυναικών. Σε αυτή τη βάση, αναπτύσσεται μια σημαντική γυναικεία συνειδητότητα και οργάνωση. Αν δεν πληγεί από μικροαστικές διαστροφές, θα αναπτυχθεί μια σωστή και αποτελεσματική γυναικεία οργάνωση και αγώνας στη βάση της αυτοάμυνας. Η εμπειρία της αυτοάμυνας και του αγώνα για την ελευθερία που ανέπτυξαν οι Κούρδισσες στη βάση της YJA Star αποτελεί συγκεκριμένο παράδειγμα για όλες με τις επιτυχίες που δημιούργησε.
Κάλκαν: Αυτοάμυνα σημαίνει ασφάλεια
Στο δεύτερο μέρος αυτής της εφ’όλης της ύλης συνέντευξης, ο Ντουράν Καλκάν, μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της KCK, μίλησε για το ευρύ θέμα της αυτοάμυνας μέσα στην κοινωνία.
– Όταν πρόκειται για την αυτοάμυνα και την αντίσταση, η πρώτη πτυχή που έρχεται στο μυαλό είναι, εύλογα, η νεολαία. Ποια θα πρέπει να είναι τα μέσα αυτοάμυνας των Κούρδων νέων και τι είδους μεθόδους θα πρέπει να χρησιμοποιούν;
– Οι Κούρδοι νέοι έπαιξαν με επιτυχία έναν ιστορικό ρόλο με τη δημιουργία του PKK και των ανταρτών της κουρδικής ελευθερίας. Όπως είναι γνωστό, το PKK είναι ένα κόμμα της νεολαίας και οι αντάρτες είναι η πιο θεμελιώδης οργάνωση της νεολαίας. Η αυτοάμυνα είναι η βασική μορφή οργάνωσης και αγώνα της νεολαίας. Άλλες εργασίες εκτός από αυτήν, είναι μια δεύτερη σκέψη γι’ αυτούς. Παρόλο που αυτή είναι η πραγματικότητα, η εργασία των νέων στο Βόρειο Κουρδιστάν είναι σήμερα ιδιαίτερα νομιμοποιημένη. Η εργασία της νεολαίας στη Ροζάβα πραγματοποιείται γύρω από δευτερεύουσες δραστηριότητες όπως οι μαζικές πορείες.
Αναμφίβολα, για να αποκαλύψουν τη θέλησή τους, οι νέοι χρειάζονται τη δική τους ιδιαίτερη οργάνωση, αλλά είναι σημαντικό σε ποια γραμμή θα είναι αυτή η οργάνωση. Πρόσφατα, οι ήπιες μέθοδοι οργάνωσης και αγώνα έχουν γίνει σχεδόν θεμελιώδεις για την εργασία της νεολαίας. Κατά τη γνώμη μας, αυτό είναι λάθος. Το σύνθημα της οργάνωσης και της δράσης της νεολαίας πρέπει οπωσδήποτε να είναι η αυτοάμυνα. Όπως το κόμμα και το αντάρτικο, το κίνημα της νεολαίας πρέπει να είναι η εμπροσθοφυλακή και η κύρια δύναμη της κοινωνικής αυτοάμυνας. Οι νέοι πρέπει να αποτελέσουν την κύρια δύναμη της δύναμης αυτοάμυνας της κοινωνίας. Επιπλέον, η νεολαία πρέπει να ηγείται όλων των άλλων κοινωνικών εκπαιδεύσεων, οργανώσεων και δράσεων, ιδιαίτερα της εξέγερσης.
Μπορούν οι νέοι να φέρουν εις πέρας ένα τόσο ολοκληρωμένο έργο; Αν εκπαιδευτούν και οργανωθούν σωστά, σίγουρα μπορούν. Αλλά θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι κυρίαρχοι κανόνες κλείνουν πάντα την πόρτα στην επαναστατική οργάνωση και δράση και ανοίγουν την πόρτα σε ρεφορμιστικές μορφές. Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση, τα κινήματα της νεολαίας δεν πρέπει να κάνουν λάθος, δεν πρέπει να αφήσουν ό,τι είναι δύσκολο και να τρέξουν προς την ανοιχτή πόρτα. Ειδικά σε συνθήκες φασισμού και γενοκτονίας, είναι επιτακτική ανάγκη η οργάνωση της νεολαίας να πάρει ως βάση τον παράνομο τρόπο και να το πετύχει. Κάτω από τον φασισμό, όταν η οργάνωση της νεολαίας νομιμοποιείται, όλες οι άλλες οργανώσεις γίνονται πιο νομιμόφρονες- αν οι δράσεις της νεολαίας γίνουν ρεφορμιστικές, οι δράσεις άλλων τμημάτων της κοινωνίας γίνονται εντελώς αναποτελεσματικές. Από αυτή την άποψη, είναι απαραίτητο να επανεκτιμήσουμε την υπάρχουσα εργασία της νεολαίας και να επιμείνουμε στην ανάπτυξή της προς τη σωστή κατεύθυνση.
– Όσον αφορά την αυτοάμυνα, η οποία επίσης έρχεται άμεσα στο μυαλό μας, είναι η φυσική αντίσταση. Αυτό βέβαια, είναι απολύτως λογικό, έχοντας κατά νου ότι επιβάλλεται γενοκτονία σε έναν λαό. Τι είδους διαστάσεις έχει η αυτοάμυνα εκτός από τη φυσική αντίσταση;
– Η αντίσταση και η αυτοάμυνα έχουν διάφορες μεθόδους και διαστάσεις. Η αντίσταση λαμβάνει χώρα στην ψυχή, στα συναισθήματα, στη συνειδητότητα, στον πολιτισμό, επίσης σε φυσικές μορφές, δηλαδή στην εξέγερση και στον πόλεμο. Όλες αυτές οι αντιστάσεις μπορούν να θεωρηθούν στο πλαίσιο της αυτοάμυνας. Σε συνθήκες φασισμού και γενοκτονίας, όλες αυτες είναι απαραίτητες και έχουν νόημα. Αν δεν βασίζονται και δεν συνδέονται με τον αγώνα της αυτοάμυνας, όλες αυτές οι μέθοδοι αντίστασης είναι αναποτελεσματικές και ατελέσφορες. Είναι απολύτως απαραίτητο να μην κάνουμε λάθος στον ορισμό της αυτοάμυνας, να μην τη βλέπουμε μόνο ως σκέψη, συναίσθημα και στάση, αλλά να τα εξετάζουμε μαζί με τον αγώνα της άμυνας. Έχω ασκήσει κριτική σε ορισμένες παρανοήσεις σχετικά με αυτό το θέμα παραπάνω. Νομίζω ότι είναι καλύτερο να το αντιμετωπίσουμε σε αυτή τη βάση.
– Ποια είναι η σχέση μεταξύ της οργάνωσης της κοινωνίας και της αυτοάμυνας της κοινωνίας;
– Όπως ανέφερα παραπάνω, αυτοάμυνα σημαίνει ασφάλεια. Η ασφάλεια είναι μία από τις τρεις βασικές προϋποθέσεις της ύπαρξης, μαζί με τη διατροφή και την αναπαραγωγή. Η κοινωνική οργάνωση καθορίζεται από την εκπλήρωση αυτών των τριών προϋποθέσεων. Η φυσική κοινωνία βασίζεται στον κομμουναλισμό στη διατροφή (δηλ. οικονομία), στην ισότητα που βασίζεται στις διαφορές στην αναπαραγωγή (δηλ. τη σχέση μεταξύ των φύλων) και στην ελευθερία που χρησιμοποιεί τη δική της δύναμη στην ασφάλεια (δηλ. την αυτοάμυνα). Κυρίως σε αυτά τα τρία σημεία η νοοτροπία, το σύστημα εξουσίας και το κράτος, προϊόν του ανδρικού νου, επιτίθενται στην κοινωνία. Αναπτύσσει την ατομική ιδιωτική ιδιοκτησία καταστρέφοντας τον κομμουναλισμό στην οικονομία, την ανδροκρατούμενη νοοτροπία και το ανδροκρατούμενο σύστημα καταργώντας την ισότητα που βασίζεται στις διαφορές μεταξύ των φύλων στην αναπαραγωγή, και το σύστημα στρατού και αστυνομίας που προστατεύουν τον εαυτό τους καταστρέφοντας την αυτοάμυνα στην ασφάλεια. Αυτό σημαίνει ότι οποιοσδήποτε δημοκρατικός αγώνας της κοινωνίας ενάντια στο σύστημα εξουσίας και κράτους πρέπει να βασίζεται στην κοινοτική ιδιοκτησία ενάντια στην ατομική ιδιωτική ιδιοκτησία, στην ελευθερία των γυναικών (δηλαδή στην ισότητα που βασίζεται στις διαφορές) ενάντια στην ανδρική κυριαρχία και στην αυτοάμυνα ενάντια στο στρατό και την αστυνομία. Με άλλα λόγια, η οργάνωση της δημοκρατικής κοινωνίας μπορεί να πραγματοποιηθεί στη βάση της δημοκρατικής κομμούνας, της ελευθερίας των γυναικών και της αυτοάμυνας.
Από αυτό, καταλαβαίνουμε ότι όπως δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατική κοινωνική οργάνωση χωρίς να έχει ως βάση τη δημοκρατική κομμούνα και την ελευθερία των γυναικών, έτσι δεν μπορεί να υπάρξει και χωρίς να στηριχθεί στην αυτοάμυνα. Αυτή η διαπίστωση ισχύει ουσιαστικά για τη σημερινή κουρδική κοινωνία. Η αυτοάμυνα έρχεται πρώτη για την κουρδική κοινωνία, καθώς πρόκειται για έναν λαό που έχει υποστεί γενοκτονία για αιώνες, που επιδιώκεται να καταστραφεί από το παγκόσμιο σύστημα της Καπιταλιστικής Συγχρονίας και που μπορεί να συνεχίσει την ύπαρξή της και να κερδίσει την ελευθερία της μόνο μέσα από έναν επαναστατικό λαϊκό πόλεμο που βασίζεται στην αυτοάμυνα. Όπως έχω δηλώσει, για τους Κούρδους, η ασφάλεια έρχεται πριν από το ψωμί και το νερό. Από αυτή την άποψη, είναι και σωστό και απολύτως απαραίτητο να τεθεί η αυτοάμυνα στο επίκεντρο του αγώνα για την ελευθερία και την οργάνωση μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Η δημοκρατική οργάνωση της κουρδικής κοινωνίας, δηλαδή ο σχηματισμός του Δημοκρατικού Έθνους, μπορεί να πραγματοποιηθεί κυρίως στη βάση και γύρω από την αυτοάμυνα. Η δημοκρατική κοινοτική ζωή και η ελευθερία των γυναικών μπορούν να οικοδομηθούν και να πραγματοποιηθούν γύρω από την αυτοάμυνα. Επομένως, η δημοκρατική οργάνωση των Κούρδων και των γυναικών πρέπει να βασίζεται στην αυτοάμυνα. Όσοι αντιμετωπίζουν το πρόβλημα με αυτόν τον τρόπο μπορούν να επιτύχουν. Όσοι αναζητούν άλλους τρόπους, όποια κι αν είναι η πρόθεσή τους, τελικά θα αποτύχουν και θα ρίξουν νερό στους μύλους του αποικιοκρατικού-γενοκτονικού συστήματος.
– Βουλευτές και εκλεγμένοι λειτουργοί δέχονται επιθέσεις και βασανιστήρια από στρατιώτες και αστυνομικούς στους δρόμους και μπροστά στις κάμερες. Τι είδους μέτρα πιστεύετε ότι μπορούν να ληφθούν ενάντια σε αυτές τις επιθέσεις στον πολιτικό στίβο;
– Όπως σε όλα τα εθνικά κράτη, το τουρκικό κοινοβούλιο είναι θεσμός της Τουρκικής Δημοκρατίας. Ως εκ τούτου, όσοι εκλέγονται σε αυτόν τον θεσμό γίνονται ουσιαστικά δημόσιοι υπάλληλοι. Ναι, φαινομενικά, η κοινωνία τους εκλέγει, αλλά στην πραγματικότητα γίνονται υπάλληλοι του κράτους. Υπόσχονται να προστατεύσουν τα συμφέροντα της κοινωνίας στις εκλογές, και αργότερα υπόσχονται να προστατεύσουν την ύπαρξη και τα συμφέροντα του κράτους στο κοινοβούλιο. Σε αντάλλαγμα, το κράτος τους πληρώνει μισθούς και τους ταΐζει. Θέλει να τους κάνει όργανα της κυριαρχίας του επί της κοινωνίας. Και όσοι δεν παίρνουν μια τέτοια θέση δέχονται κάθε είδους πίεση και επιθέσεις, όπως ακριβώς οι Κούρδοι βουλευτές στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας. Αυτή είναι μια πολύ ξεκάθαρη και κατανοητή κατάσταση. Επομένως, είναι δύσκολο να είσαι βουλευτής στις συνελεύσεις του έθνους-κράτους και ακόμη πιο δύσκολο να προσπαθείς να υπερασπιστείς τα συμφέροντα της κοινωνίας έναντι του κράτους.
Αν έρθουμε στη συγκεκριμένη περίπτωση της Τουρκίας και του Κουρδιστάν στο πλαίσιο του ερωτήματος, είναι πράγματι πολύ δύσκολο να είσαι βουλευτής κάτω από τη σημερινή πραγματικότητα ενός φασιστικού, αποικιοκρατικού και γενοκτονικού κράτους. Το κράτος απαιτεί την υποστήριξη για όλες τις φασιστικές, αποικιοκρατικές και γενοκτονικές πρακτικές από αυτούς που καθιστά δημόσιους υπαλλήλους. Αν αυτοί οι άνθρωποι θελήσουν να αντιταχθούν σε αυτό λόγω της δημοκρατικής τους νοοτροπίας ή επειδή θυμούνται τις υποσχέσεις τους προς την κοινωνία, τότε υφίστανται κρατικές επιθέσεις στο πνεύμα της εκδίκησης. Πράγματι, αυτό συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό. Κατά τη γνώμη μας, είναι απαραίτητο να εκθέσουμε αυτή την κατάσταση με όλη της τη σαφήνεια στις λαϊκές μάζες και να μην τις εξαπατήσουμε. Εξάλλου, το κράτος τους ζητάει να εξαπατήσουν το κοινό. Από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να προσπαθούν να κάνουν τα περιορισμένα πράγματα που μπορούν να κάνουν πολύ προσεκτικά, έχοντας επίγνωση της πραγματικής κατάστασης. Πρέπει πάντα να ενεργούν οργανωμένα και προσεκτικά, πρέπει να προστατεύονται από τις επιθέσεις του στρατού και της αστυνομίας και επιπλέον από τις φασιστικές συμμορίες. Πρέπει να ζουν σε κατάσταση αυτοάμυνας. Προφανώς, πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό και περίπλοκο πεδίο αγώνα. Δεν μπορεί κανείς να εγκαταλείψει τον αγώνα επειδή υπάρχει κίνδυνος καταπίεσης και επίθεσης, αλλά το να προσπαθεί να αγωνιστεί με ανοργάνωτο και απρόσεκτο τρόπο δεν θα αποφέρει κανένα θετικό αποτέλεσμα.
Ένα άλλο σημαντικό σημείο που μπορεί να γίνει εδώ είναι ότι δεν είναι σωστό οι άνθρωποι, ειδικά οι γυναίκες και οι νέοι, να έχουν υπερβολικές προσδοκίες από τους βουλευτές. Όπως είπα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι δημόσιοι υπάλληλοι και πρέπει να ενεργούν σύμφωνα με τους νόμους του κράτους. Όταν πρόκειται για αγώνα ενάντια στην κρατική τρομοκρατία και καταπίεση, όσοι βασίζονται στους κρατικούς νόμους δεν μπορούν να κάνουν πολλά. Γνωρίζοντας αυτό, είναι απαραίτητο να μην αποδίδουμε υπερβολικά μεγάλο ρόλο στους βουλευτές στον αγώνα για την ελευθερία. Αντίθετα, είναι απαραίτητο να καταφέρουμε να διεξάγουμε τον αγώνα με τη δύναμη του ίδιου του λαού και χωρίς να δεσμευόμαστε από τους κρατικούς νόμους. Με άλλα λόγια, οι λαϊκές μάζες πρέπει να οργανωθούν και να γνωρίζουν πώς να διεξάγουν την εξέγερση.
– Όσον αφορά τον πολιτισμό, πώς μπορεί να επιτευχθεί η υπεράσπιση του πολιτισμού ενός λαού και των πολιτιστικών του αξιών; Πόσο σημαντικές θεωρείτε τις πράξεις τέχνης, λογοτεχνίας και κινηματογράφου για το σύστημα αυτοάμυνας του Δημοκρατικού Έθνους; Πώς αξιολογείτε τον αγώνα της κουρδικής κοινωνίας και των δημοκρατικών δυνάμεων στον τομέα αυτό;
– Η ύπαρξη ενός λαού γίνεται απτή με τη γλώσσα, την ιστορία και τις πολιτιστικές του αξίες. Εάν μια κοινωνία δεν μπορεί να προστατεύσει, να διατηρήσει και να αναπτύξει αυτές τις αξίες, αποτυγχάνει να είναι κοινωνία. Η πολιτιστική γενοκτονία και η λεηλασία των αξιών της είναι η καταστροφή της κοινωνίας. Στο Κουρδιστάν, μια τέτοια γενοκτονική επίθεση έχει πραγματοποιηθεί με πρωτοφανείς μεθόδους τον τελευταίο αιώνα. Η λεηλασία και η καταστροφή της γλώσσας, της ιστορίας και του πολιτισμού, καθώς και η προσπάθεια εκτουρκισμού, συνεχίζονται στο πιο προχωρημένο επίπεδο. Το κίνημα της ελευθερίας πρέπει να είναι ευαίσθητο σε όλους αυτούς τους τομείς, να αναπτύξει οργάνωση και να διεξάγει αποτελεσματικό αγώνα. Για παράδειγμα, η κουρδική γλώσσα καταστρέφεται μέσω της αφομοίωσης, αλλά δεν υπάρχει πολύ οργανωμένη και αποτελεσματική στάση απέναντι σε αυτό. Ο κουρδικός πολιτισμός και οι ιστορικές αξίες λεηλατούνται, καταστρέφονται από τη μια πλευρά και απορροφώνται από την άλλη. Δεν υπάρχει επαρκής αντίδραση. Τα δάση κόβονται και η φύση λεηλατείται στο Κουρδιστάν, αλλά δεν υπάρχει οργανωμένη και επαρκής αντίδραση εναντίον αυτού. Όλα αυτά απορρέουν από την αδυναμία της συνείδησης και της οργάνωσης της αυτοάμυνας. Μια οργανωμένη λαϊκή αντίδραση ενάντια σε τέτοιες γενοκτονικές επιθέσεις πρέπει να αναπτυχθεί άμεσα, και η κόλαση πρέπει να ξεσπάσει, ας πούμε.
Παραπάνω, όρισα την αυτοάμυνα ως θέμα συνειδητότητας, οργάνωσης και δράσης. Αναμφίβολα, για να αναπτυχθεί η οργάνωση και η δράση, απαιτείται πρώτα η συνείδηση. Η κοινωνία πρέπει να εκπαιδευτεί επαρκώς στη συνείδηση της αυτοάμυνας. Φυσικά, αυτό πρέπει να γίνει με διαφορετικούς τρόπους και μεθόδους. Στο πλαίσιο αυτό, ο ρόλος τόσο του Τύπου, όσο και της τέχνης και της λογοτεχνίας είναι πολύ σημαντικός και σχεδόν καθοριστικός. Η λογοτεχνία και η τέχνη, ειδικότερα, αποτελούν τη βάση μιας τέτοιας εκπαίδευσης, επειδή η ανάλυσή τους είναι βαθειά και έχει τη δύναμη να απευθύνεται στην ψυχή, το συναίσθημα και τη σκέψη μαζί. Άρα, παρέχουν την πιο εμπεριστατωμένη και ισχυρή δημόσια εκπαίδευση. Δυστυχώς, η κουρδική λογοτεχνία και τέχνη στην τρέχουσα μορφή τους είναι ακόμη πολύ αδύναμες. Απέχουν πολύ από το να παίξουν το ρόλο τους στην εκπαίδευση της κοινωνίας. Επιπλέον, αυτές που υπάρχουν δεν είναι επαρκείς. Προκειμένου να αναπτυχθεί συνείδηση αυτοάμυνας στην κοινωνία, είναι απαραίτητο να ενισχυθούν η τέχνη και η λογοτεχνία. Αυτό πρέπει να επιτευχθεί ανεξάρτητα από τα εμπόδια και τις δυσκολίες.
– Ο ηγέτης του κουρδικού λαού Αμπντουλάχ Οτσαλάν έχει εκφράσει πολλές φορές ότι η αυτοάμυνα και η αντίσταση δεν μπορούν να είναι μόνιμες αν δεν ενσωματωθούν στην ηθική και πολιτική κοινωνική δομή. Πώς αξιολογείτε τη σύνδεση και τη σχέση μεταξύ της αυτοάμυνας, της κοινωνίας και της διαμόρφωσης του Δημοκρατικού Έθνους; Πώς θα πρέπει να μοιάζει ο μηχανισμός αυτοάμυνας ενός Δημοκρατικού Έθνους;
– Ήδη προηγουμένως, ανέφερα τη σχέση μεταξύ της διαμόρφωσης ενός Δημοκρατικού Έθνους και της αυτοάμυνας. Έχω δηλώσει ότι ο σχηματισμός ενός Δημοκρατικού Έθνους πρέπει να βασίζεται στη δημοκρατική κομμούνα, στην ελευθερία των γυναικών και στην αυτοάμυνα. Πρόσθεσα επίσης ότι η αυτοάμυνα έρχεται πρώτη, ειδικά για το Κουρδιστάν, και προσδιόρισα εν συντομία το σύστημα αυτοάμυνας του Δημοκρατικού Έθνους. Ο πρώτος κρίκος στο σύστημα αυτοάμυνας είναι το επαγγελματικό αντάρτικο. Το επαγγελματικό αντάρτικο είναι η δύναμη εκπαίδευσης, οργάνωσης και πρωτοπορίας. Χωρίς την ηγεσία του επαγγελματικού αντάρτικου, το σύστημα άμυνας του Δημοκρατικού Έθνους δεν μπορεί να διαμορφωθεί. Η επαγγελματική αντάρτικη εμπροσθοφυλακή είναι επίσης η κομματική εμπροσθοφυλακή. Χωρίς την κομματική εμπροσθοφυλακή, τίποτα δεν μπορεί να συμβεί στο Κουρδιστάν, ούτε ένα φύλλο δεν μπορεί να κινηθεί, όπως το έθεσε κάποτε ο Πρόδρομος Άπο. Τόσο κρίσιμη και σημαντική είναι η ηγεσία του επαγγελματικού αντάρτικου. Καταφανώς, χωρίς την ηγεσία του επαγγελματικού αντάρτικου, το σύστημα αυτοάμυνας του Δημοκρατικού Έθνους δεν μπορεί να διαμορφωθεί, αλλά μόνο με επαγγελματίες αντάρτες, το σύστημα αυτοάμυνας του Δημοκρατικού Έθνους δεν μπορεί να υλοποιηθεί επαρκώς. Συνεπώς, ο δεύτερος κρίκος του αμυντικού συστήματος είναι η λαϊκή αυτοάμυνα. Όλοι όσοι μπορούν να κρατήσουν όπλο στα χέρια τους πρέπει να εκπαιδευτούν στην αυτοάμυνα, να οργανωθούν και να εξοπλιστούν σε αυτή τη βάση. Η οργάνωση του λαού είναι η βασική δύναμη του συστήματος αυτοάμυνας του Δημοκρατικού Έθνους. Αυτή η δύναμη δεν είναι επαγγελματική, αλλά τοπική. Μπορούμε να την αποκαλέσουμε τοπικό αντάρτικο. Όσοι συμμετέχουν σε αυτή τη δύναμη διατηρούν τόσο την οικονομική και κοινωνική ζωή τους, όσο και εργάζονται στη βάση της αυτοάμυνας. Ο τρίτος κρίκος είναι η οργάνωση του λαού στο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό πεδίο. Με άλλα λόγια, είναι η δημιουργία μιας οργανωμένης κοινωνίας κατά τις γραμμές του Δημοκρατικού Συνομοσπονδισμού και με βάση την οργάνωση δικτύων. Αναμφίβολα, η οργάνωση όλων των περιοχών της κοινωνικής ζωής, οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής και πολιτιστικής, πρέπει να βασίζεται στην αυτοάμυνα και να την υπηρετεί. Αυτό το πεδίο αναφέρεται επίσης στη μαζική δράση, την εξέγερση και παρόμοιες δράσεις.
Συνοπτικά, οι επαγγελματίες αντάρτες, η τοπική αυτοάμυνα και η οργανωμένη κοινωνία αποτελούν το σύστημα αυτοάμυνας του Δημοκρατικού Έθνους. Η νεολαία και οι γυναίκες παίζουν τον κύριο ρόλο σε αυτό. Δεν υπάρχει εργασία για χρήματα ή μισθό στην υπηρεσία αυτοάμυνας. Η αυτοάμυνα βασίζεται πλήρως στη αυτοθυσιαστική δέσμευση. Η αυτοθυσιαστική δέσμευση είναι αναπόφευκτη τόσο για το επαγγελματικό αντάρτικο όσο και για την τοπική αυτοάμυνα και την κοινωνική οργάνωση. Ο αντάρτικος τρόπος είναι ο βασικός τρόπος του συστήματος αυτοάμυνας του Δημοκρατικού Έθνους. Είναι απαραίτητο να φτάσουμε στην κατάσταση του αντάτρικου λαού. Όλες οι δυνάμεις αυτοάμυνας πρέπει να εκπαιδευτούν και να οργανωθούν ιδεολογικά και στρατιωτικά.
– Τι σημαίνει αυτοάμυνα στο πλαίσιο της προστασίας της επανάστασης και των επιτευχθέντων κατακτήσεων; Συγκεκριμένα, ποιος είναι ο ρόλος της κοινωνικής αυτοάμυνας στον αγώνα για την προστασία της επανάστασης της Ροζάβα και των κεκτημένων της, που δέχονται καθημερινά επιθέσεις, και πώς μπορεί να ενισχυθεί περαιτέρω;
– Αναμφίβολα, η προστασία των επαναστατικών κατακτήσεων είναι πάντα απαραίτητη και αυτή η προστασία πρέπει να είναι σε ενεργή βάση. Είναι απαραίτητο να μην πέφτουμε σε στενές και συντηρητικές προσεγγίσεις στο όνομα της προστασίας των κατακτήσεων. Είναι γνωστό ότι η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Το ίδιο ισχύει και για την προστασία των επαναστατικών κατακτήσεων. Με άλλα λόγια, η καλύτερη προστασία των επαναστατικών κατακτήσεων είναι η συνεχής ανάπτυξη, εμβάθυνση και εξάπλωση της επανάστασης. Οι επαναστάσεις που δεν αναπτύσσονται και δεν εμβαθύνουν γίνονται συντηρητικές και σαπίζουν εκ των έσω. Και καμία ισχύς δεν μπορεί να το αποτρέψει αυτό. Αυτή η αντίληψη ισχύει εξίσου και για τη Ροζάβα.
Η επανάσταση της Ροζάβα θα δέχεται πάντα επιθέσεις στον κόσμο της εξουσίας και του κράτους. Όσο υπάρχει το σύστημα εξουσίας και κράτους, δεν είναι δυνατόν να το αποτρέψει αυτό. Επομένως, αντί να ευχόμαστε και να περιμένουμε να μη συμβούν αυτές οι επιθέσεις, είναι απαραίτητο να αναπτύξουμε ένα σύστημα αυτοάμυνας που να περιλαμβάνει μέτρα για την πρόληψη και τον μηδενισμό της ζημίας από αυτές τις επιθέσεις. Αυτό αφορά τόσο την εμβάθυνση και τη διάδοση της επανάστασης όσο και την ανάπτυξη αμυντικών μέτρων.
Η σημερινή κατάσταση στη Ροζάβα εξαρτάται από τις σημερινές συνθήκες και είναι ανοιχτή σε αλλαγές. Το σημαντικό εδώ είναι να πραγματοποιήσουμε αυτές τις διαδικασίες αλλαγής στη βάση της αυτοάμυνας και να τις προωθήσουμε υπέρ της επανάστασης. Υπάρχουν πολλές ευκαιρίες και δυνατότητες γι’ αυτό στη Ροζάβα. Το σημαντικό εδώ είναι να κάνουμε αποτελεσματική χρήση αυτών των ευκαιριών αντί να παραπονιόμαστε για επιθέσεις και να περιμένουμε ασφάλεια από άλλους. Είναι να εκπαιδεύσουμε, να οργανώσουμε και να εξοπλίσουμε ολόκληρη την κοινωνία, όλους όσους μπορούν να κρατήσουν όπλο, στη βάση της αυτοάμυνας. Είναι σαφές ότι οι δυνατότητες και οι ευκαιρίες για κάτι τέτοιο είναι άφθονες. Πρέπει να γίνει γνωστό ότι η Rojava, ή η Βόρεια και Ανατολική Συρία, μπορεί να υπερασπιστεί μόνο από τους λαούς της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας και κανέναν άλλο. Για να μπορέσουν αυτοί οι λαοί να φέρουν με επιτυχία εις πέρας το έργο της άμυνας, πρέπει να εκπαιδευτούν, να οργανωθούν και να εξοπλιστούν ιδεολογικά και στρατιωτικά.
– Ο ηγέτης του κουρδικού λαού Αμπντουλάχ Οτσαλάν δήλωσε κάποτε ότι το έθνος-κράτος έχει αφήσει την κοινωνία χωρίς αυτοάμυνα και είπε ότι “δεν μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερη καταστροφή από το να χάσει η κοινωνία την αυτοάμυνά της”. Πώς μπορεί η κοινωνία να γίνει αυτοαμυνόμενη; Πώς μπορεί να οργανωθεί μια συνολική αυτοάμυνα ενάντια στον καπιταλισμό και το έθνος-κράτος; Πώς μπορεί να αναπτυχθεί ένα μέτωπο αυτοάμυνας;
– Το σύνολο όσων έχω εκφράσει μέχρι τώρα αποτελεί την απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Αναμφίβολα, η επίτευξη ενός συστήματος ολικής αυτοάμυνας δεν είναι κάτι που θα συμβεί στιγμιαία και εύκολα. Είναι θέμα αγώνα και αναπτύσσεται με την πάροδο του χρόνου. Το σημαντικό εδώ είναι να έχουμε μια τέτοια κατανόηση της αυτοάμυνας και να καταβάλλουμε συνεχή προσπάθεια για την υλοποίησή της, ξεκινώντας από τα πρώτα βήματα. Τα υπόλοιπα αναπτύσσονται στην πράξη. Ο αγώνας για τη Δημοκρατική Συγχρονία ενάντια στο σύστημα της Καπιταλιστικής Συγχρονίας πρέπει να βασίζεται στην αυτοάμυνα, και αυτό ισχύει για όλους τους τομείς, ανεξάρτητα από τις συγκεκριμένες συνθήκες. Το σημαντικό είναι να έχουμε σαφή κατανόηση και αποφασιστικότητα και να ξέρουμε πώς να δουλεύουμε και να αγωνιζόμαστε με μεγάλο θάρρος, θυσίες και υπομονή. Τα υπόλοιπα θα έρθουν με την πρακτική, γιατί αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να συνεχίσει έτσι. Οι λαοί και ιδιαίτερα οι γυναίκες, δεν θα δεχτούν μια τέτοια δουλοπρεπή ζωή όπως είναι, για πάντα. Αν πρόκειται να υπάρξει ζωή, πρέπει να είναι ελεύθερη. Και ο δρόμος για μια ελεύθερη ζωή είναι μέσω της αυτοάμυνας. Επομένως, αναπτύσσοντας τον αγώνα για την ελευθερία και τη δημοκρατία σε κάθε πεδίο, η βασική μας αρχή και το σύνθημά μας πρέπει να είναι τα εξής: Δεν υπάρχει ελεύθερη ζωή χωρίς αυτοάμυνα!
Πηγή:
https://anfenglish.com/features/kalkan-self-defense-means-security-73364