https://athens.indymedia.org/post/1632733/
14/11/2024 6:16 μμ.
Η υπεράσπιση της επαναστατικής μνήμης, είναι η υπεράσπιση του ίδιου του ανατρεπτικού αγώνα για την Κοινωνική Επανάσταση. Τιμή και πολιτικός σεβασμός στον αναρχικό σύντροφο Κυριάκο Ξ. που έπεσε νεκρός μετά από έκρηξη βόμβας στις 31 Οκτώβρη του 2024.
Ο αναρχικός σύντροφος Κυριάκος είναι κομμάτι από τα σπλάχνα του α/α και δεν το ξεχνάμε αυτό σε καμιά περίπτωση. Όμως, όσοι/όσες τιμάμε την μνήμη και τον αγώνα του, οφείλουμε να έχουμε μια πολιτική συστολή…. τουλάχιστον, όσοι/όσες δεν βρεθήκαμε από την μεριά του ανατρεπτικού αγώνα –και δεν αναφερόμαστε προφανώς στο θεωρητικό επίπεδο μόνο– αλλά στην έμπρακτη επαναστατική δράση. Αυτό που ομολογείται και περιγράφεται δηλαδή, ως «δρόμοι της φωτιάς» και που εκεί, ούτε ίδιες/ίδιοι ούτε έτοιμες/έτοιμοι διακινδυνεύοντας και την ίδια μας τη ζωή για τον αγώνα, είμαστε όλες και όλοι! Και κυρίως δεν είναι αυτές/αυτοί, όσοι/όσες διαχώρισαν την επαναστατική δράση και τον ένοπλο αγώνα και τις/τους αγωνίστριες/αγωνιστές από τον ίδιο τον αναρχικό αγώνα στα χρόνια της παντοδυναμίας του μνημονιακού σύριζα και της πολιτικής απάτης της «πρώτης φοράς αριστερά». Τότε δηλαδή, που χάθηκε η ριζοσπαστικότητα του αναρχικού αγώνα και ξεπρόβαλε –με πολλές εκδοχές στο προσκήνιο– ο κινηματικός-πολιτικός αναθεωρητισμός. Τότε ήταν άλλωστε που έγινε και ο πολιτικός διαχωρισμός του κινήματος αλληλεγγύης, όπου για αρκετούς στο «κίνημα» είναι πιο οικείο να στέκονται αλληλέγγυοι σε αυτούς που δηλώνουν ότι δεν έχουν σχέση με τις κατηγορίες επικαλούμενοι σκευωρία –ένα ιστορικά αποκλειστικό ελληνικό φαινόμενο στην ιστορία του διεθνούς επαναστατικού κινήματος– και όχι με αυτούς που αναλαμβάνουν την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής τους στην οργάνωση αντάρτικου που ανήκουν και υπερασπίζονται τη δράση τους. Ήταν τότε που η αλληλεγγύη, η παραχάραξη και η διαστρέβλωση της ιστορίας του επαναστατικού κινήματος και των αγωνιστών του από μέρος του α/α χώρου, «έκοβε και έραβε στα μέτρα του» την ιστορία των αντάρτικων οργανώσεων.
ΤΙΜΑΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΚΥΡΙΑΚΟ, αναλογιζόμενοι όμως τα πολιτικά μας «σφάλματα», τις αδυναμίες μας, τα αδιέξοδά μας, επαναβεβαιώνοντας τη στοχοθεσία και την προσήλωση μας στον ίδιο τον αγώνα ενάντια στο κρατισμό και το κεφάλαιο για την οικοδόμηση μιας ακρατικής-αταξικής ελεύθερης κοινωνίας ισότητας και αλληλεγγύης.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στην τραυματισμένη συντρόφισσα Μαριάννα Μ. που τη γνωρίσαμε μέσα από συνελεύσεις και κοινούς αγώνες. Και ειδικότερα με τη συμμετοχή και τη δράση της στη συνέλευση Αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους και τους διωκόμενους αγωνιστές. Πορευτήκαμε μαζί για χρόνια σε μια δύσκολη περίοδο που είχε επέλθει κατίσχυση του ριζοσπαστικού ανατρεπτικού αγώνα στα χρόνια της «πρώτης φοράς αριστερά», όταν στις ελληνικές φυλακές βρίσκονταν περισσότερα από ποτέ άλλοτε, αναρχικά συντρόφια που συμμετείχαν σε αντάρτικο πόλης και επαναστατικές οργανώσεις. Και ήταν τότε, που σε μια κρίσιμη κοινωνικοπολιτική συγκυρία, η αναστολή ενός δυναμικού κοινωνικού αγώνα ανακούφιζε το ίδιο το κράτος, που επεδίωκε με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους και «υποσχέσεις», την εκ των προτέρων καταστολή νέων κοινωνικών μετώπων για να επικρατήσει –όπως και το κατόρθωσε τελικά– «κοινωνική ειρήνη». Και ήταν τότε, που ξεκινούσε ο πολιτικός κινηματικός αναθεωρητισμός και οι διαχωρισμοί σε αναρχικούς/αναρχικές αφενός και σε αντάρτισσες/αντάρτες πόλης αφετέρου και «αθώους» ή «ένοχους»! Και τα χρόνια αυτά για πρώτη φορά στην ελληνική πραγματικότητα, η κρατική καταστολή όχι μόνο ενισχύθηκε, αλλά δυστυχώς «ήρθε και κούμπωσε» με την κινηματική άμπτωτη και τον αντεπαναστατικό αναθεωρητισμό του α/α χώρου.
ΔΥΝΑΜΗ στη συντρόφισσα Μαριάννα στον αγώνα που δίνει αυτή τη στιγμή αλλά και στον δύσκολο αγώνα που έχει να δώσει μέσα στις φυλακές της δημοκρατίας το επόμενο διάστημα.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ – ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΠΑΡΟΝ
ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΔΥΝΑΜΗ!
ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΑ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΙ ΔΗΜΗΤΡΗ
Ⓐλληλέγγυες/οι στον Επαναστατικό Αγώνα