https://athens.indymedia.org/post/1633353/
από rotenotes
16/12/2024 9:54 πμ.
Η εχθρότητα της Τουρκίας και των συμμοριών της κατά των γυναικών αποκαλύπτει τον πόλεμο δύο γραμμών στη Συρία. Ο ηγέτης του λαού Αμπντουλάχ Οτσαλάν, προέβλεψε για τον 21ο αιώνα: «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα». Μπορούμε να το ερμηνεύσουμε ως «Jin, Jiyan, Azadî» (Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία) ή «Άνδρες, Κράτος, Βία».
Στη Συρία, ένας πόλεμος δύο γραμμών: Είτε «Γυναίκες, Ζωή, Ελευθερία» είτε «Άνδρες, Κράτος, Βία»
URL: https://jineoloji.eu/en/2024/12/13/in-syria-a-war-of-two-lines-either-women-life-freedom-or-men-state-violence/ [ https://jineoloji.eu/en/2024/12/13/in-syria-a-war-of-two-lines-either-women-life-freedom-or-men-state-violence/] (Τελευταία ενημέρωση 14 Δεκεμβρίου 2024)
– ΜΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ –
Η εχθρότητα της Τουρκίας και των συμμοριών της κατά των γυναικών αποκαλύπτει τον πόλεμο δύο γραμμών στη Συρία. Ο ηγέτης του λαού Αμπντουλάχ Οτσαλάν, προέβλεψε για τον 21ο αιώνα: «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα». Μπορούμε να το ερμηνεύσουμε ως «Jin, Jiyan, Azadî» (Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία) ή «Άνδρες, Κράτος, Βία».
Οι ηγεμονικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν τον εν εξελίξει τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, του οποίου το κέντρο είναι η Μέση Ανατολή, για να θέσουν σε εφαρμογή ένα νέο σχέδιο στη Συρία από τις 27 Νοεμβρίου. Σύμφωνα με πληροφορίες από τοπικές πηγές, από το καλοκαίρι οι συμμορίες που είχαν στρατόπεδα εκπαίδευσης στο Idlib και στο Rehyanli, έχουν παρουσιάσει μια νέα εκδοχή του εκπαιδευτικού τους προγράμματος: «εκπαίδευσε και εξόπλισε» και στη συνέχεια απελευθέρωσαν τους εκπαιδευόμενους τους στο πεδίο στη Συρία.
Τα γεγονότα που διαδραματίζονται τις τελευταίες μέρες του 2024 με εκπληκτική ταχύτητα δείχνουν πώς θα περάσει το 2025. Φυσικά, μέσα σε αυτό το σχέδιο, κάθε ηγεμονική δύναμη έχει ένα νέο δικό της σχέδιο. Είναι οι δημοκρατικές δυνάμεις στη Συρία και τη Μέση Ανατολή ικανές να προστατεύσουν τους ανθρώπους, τις γυναίκες, τους πολιτισμούς, τη φύση και το μέλλον τους από αυτά τα σχέδια, όπως και να έχει η κατάσταση; Θα απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα εν ευθέτω χρόνω, αλλά τώρα ας δούμε τις φιλοδοξίες των ηγεμονικών δυνάμεων που προσπαθούν να κατακτήσουν όχι μόνο τη γη μας, αλλά και τις καρδιές και το νου μας.
Ποιανού είναι αυτός ο πόλεμος;
Ποιος είναι ο εγκέφαλος πίσω από αυτόν τον στρατό των ανδρών, που εμείς οι γυναίκες γνωρίζουμε καλά. Ποιος τους θέτει σε κίνηση και τι θέλουν; Τα πατριαρχικά ηγεμονικά κράτη που όλα γνωρίζουν και για τα οποία μιλούν ονομαστικά σήμερα, εκατό χρόνια μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, προσπαθούν για άλλη μια φορά να διχάσουν τη Μέση Ανατολή. Αυτός ο πόλεμος ξεκίνησε το 2011 με την έναρξη του συριακού εμφυλίου πολέμου. Το επίπεδο της σύγκρουσης και οι μέθοδοι πολέμου έχουν αλλάξει ως αποτέλεσμα των πολέμων αντιπροσώπων και των παραστρατιωτικών δυνάμεων που στάλθηκαν για να πολεμήσουν σε αυτούς.
Κάθε φορά που αποτύγχαναν, άλλαζαν όνομα και ρούχα
Από την ημέρα που ξεκίνησε ο πόλεμος μέχρι τώρα, τα εγκλήματα του ISIS, που δημιουργήθηκε από τις ιμπεριαλιστικές χώρες και μεταφέρθηκε στην περιοχή, διαπράχθηκαν ενώπιον όλου του κόσμου. Η Αλ Κάιντα εξελίχθηκε σε Αλ Νούσρα και στη συνέχεια σε Χαγιάτ Ταχρίρ Αλ Σαμ (HTŞ) και ISIS. Μετά την ήττα τους από τις YPJ/YPG, τα απομεινάρια του ISIS και του HTS παραδόθηκαν στη σύμμαχό τους Τουρκία, και ενώθηκαν με συμμορίες της ίδιας νοοτροπίας. Κάθε φορά που αποτύγχαναν, άλλαζαν ονόματα και ρούχα. Ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός (FSA), ο οποίος συνδέεται με την Τουρκία, «εκπαιδεύτηκε και εξοπλίστηκε» από τις ηγεμονικές δυνάμεις και στη συνέχεια στάλθηκε στην περιοχή, με το άλλο του όνομα, Συριακός Εθνικός Στρατός (SNA). Περιλαμβάνει περίπου τριάντα διαφορετικές συμμορίες.
Είναι στα σώματα των γυναικών που διεξάγεται αυτός ο πόλεμος
Όπου εισέβαλαν αυτές οι συμμορίες, έκαναν πόλεμο με τα σώματα των γυναικών και προσπάθησαν να κατακτήσουν την περιοχή. Σε αυτή τη χώρα όπου ο πόλεμος είναι ακόμη σε εξέλιξη, είναι αδύνατο να καταγγελθούν εγκλήματα κατά των γυναικών με δεδομένα ή στατιστικές. Τα Ηνωμένα Έθνη δήλωσαν σε έκθεση που δημοσιεύθηκε το 2018 ότι χιλιάδες γυναίκες και παιδιά έχουν βιαστεί κατά τη διάρκεια του πολέμου. Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο αποκάλυψε σε έκθεσή του ότι από τον Μάρτιο του 2018, 106.000 άμαχοι και 353.900 άνθρωποι συνολικά έχουν χάσει τη ζωή τους. Οι 56.900 άνθρωποι που αγνοούνται και θεωρούνται νεκροί δεν περιλαμβάνονται σε αυτόν τον αριθμό.
Σύμφωνα με αυτό το πρακτορείο, οι θάνατοι περίπου 100.000 ανθρώπων δεν έχουν τεκμηριωθεί. Υπολογίζεται ότι το 40 τοις εκατό των νεκρών είναι γυναίκες και παιδιά. Οι μισοί Σύροι πρόσφυγες είναι επίσης γυναίκες. Είναι γνωστό ότι οι γυναίκες προσφύγισσες στις χώρες της Τουρκίας, του Λιβάνου και της Ιορδανίας εξαναγκάζονται σε πορνεία και πωλούνται σε γάμο για χρήματα.
Έγιναν αγγελιοφόροι του θανάτου, οι γυναίκες έγιναν φύλακες της ζωής
Σε κάθε πόλη, συνοικία, κωμόπολη και χωριό όπου εισέβαλαν αυτές οι συμμορίες, άφησαν πίσω τους αποκεφαλισμένους ανθρώπους· γυναίκες που θεωρήθηκαν ως λάφυρα και που αντιμετώπισαν βιασμό. Κατέστρεψαν τη φύση. Λεηλάτησαν σπίτια και κανένας δεν τους είπε να σταματήσουν. Μόνο οι κουρδικές δυνάμεις πολέμησαν και τους σταμάτησαν. Από αυτό αναπτύχθηκε η αντίσταση όλων των πληθυσμιακών ομάδων και των γυναικών ενάντια σε αυτές τις συμμορίες. Αυτή ήταν η στάση όλων των ανδρών και των γυναικών εναντίον αυτών των συμμοριών. Με τη δύναμη της διανόησης και της δράσης του δημοκρατικού, οικολογικού και γυναικείου απελευθερωτικού παραδείγματος του λαϊκού ηγέτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν, με την 40χρονη αντιστασιακή κουλτούρα του PKK, με την 30χρονη γραμμή του κινήματος ελευθερίας των γυναικών πίσω τους, οι Κούρδισσες ήταν έτοιμες να αντιμετωπίσουν αυτές τις δυνάμεις κατά μέτωπο. Ταυτόχρονα, με τα επιτεύγματά τους σε κάθε μέτωπο όπου πολέμησαν, διέδιδαν ότι η Μέση Ανατολή δεν έχει ανάγκη από σκοτεινές δυνάμεις.
Ενώ αυτές οι συμμορίες και οι χορηγοί τους έφεραν θάνατο και σφαγές σε κάθε μέρος που έφτασαν, το κίνημα απελευθέρωσης των γυναικών έφερε ζωή και ελευθερία σε κάθε μέρος που έφτασε. Η φιλοσοφία της ζωής στέφθηκε με την Επανάσταση της Ροζάβα και ορίστηκε από την Επανάσταση των Γυναικών της Ροζάβα. Βήμα-βήμα μεγάλωσε, από την ισότιμη εκπροσώπηση, στη συνηγεσία, από την αυτοάμυνα στη συμμετοχή στην Αυτόνομη Διοίκηση, αποτελώντας πρότυπο για τις γυναίκες του κόσμου.
Στον συριακό εμφύλιο πόλεμο, ο λαός της Ροζάβα δεν επέλεξε ούτε ξένες δυνάμεις ούτε το αντιδημοκρατικό συριακό καθεστώς. Επέλεξαν τον τρίτο δρόμο που βασίζεται στο παράδειγμα της «Δημοκρατικής Αυτονομίας» και του «Δημοκρατικού Έθνους», που αναπτύχθηκε από τον φυλακισμένο ηγέτη του κινήματός μας Αμπντουλάχ Οτσαλάν, και ξεκίνησαν την Επανάσταση της Ροζάβα το 2012. Βήμα-βήμα, έδιωξαν τις δυνάμεις του συριακού καθεστώτος από τις πόλεις τους, και κήρυξαν αυτοδιοικούμενα καντόνια. Δημιουργήθηκαν συστήματα αυτοάμυνας και αυτοδιοίκησης. Η γυναικεία δύναμη αυτοάμυνας, οι Δυνάμεις Προστασίας των Γυναικών (YPJ), ανακοίνωσαν τη σύστασή τους στις 4 Απριλίου 2013. Η Επανάσταση της Ροζάβα έγινε εναλλακτικό μοντέλο στη Μέση Ανατολή και πάντα συνέχιζε να αναπτύσσεται. Με αυτή την αντίσταση και τη γνώση της ίσης εκπροσώπησης και της αυτοάμυνας, η Ροζάβα έγινε παράδειγμα συμβίωσης και έτσι ανέλαβε την ιστορική ευθύνη που συνδέεται με αυτή την ορατότητα καθώς όλος ο κόσμος κοιτούσε. Είχε μεγάλη απήχηση στον κόσμο και ιδιαίτερα στις γυναίκες. Η πεταλούδα της ελευθερίας πέταξε από τη Ροζάβα, άφησε τη σφραγίδα της στον 21ο αιώνα με τη μαγική φόρμουλα του «Jin Jiyan Azadi» στο Ανατολικό Κουρδιστάν, με αποτέλεσμα αυτό το σύνθημα να γίνει παγκόσμιο. Αυτή η μαγεία, στο δρόμο της ελευθερίας των γυναικών, έφερε το νόημα και το σύμβολο ότι ο 21ος αιώνας θα γινόταν ο αιώνας των γυναικών. Από την Ινδονησία μέχρι την Ινδία, από την Κένυα μέχρι την Καταλονία και την Abya Yala (Λατινική Αμερική), αυτό έγινε η μέθοδος και το σύνθημα του αγώνα του λαού ενάντια στην αποικιοκρατία.
«Εξαγωγή συμμοριών» ενάντια στο μοντέλο της Ροζάβα
Σε αντίθεση με το μοντέλο της Ροζάβα που έχει γίνει μια γραμμή στη Μέση Ανατολή. οι θρησκευτικές φανατικές, εθνικιστικές, σεξιστικές ιδεολογίες της καπιταλιστικής νεωτερικότητας έχουν τεθεί σε κίνηση. Εκπρόσωπος αυτής της ιδεολογίας αναδείχθηκε με δική του πρωτοβουλία το τουρκικό κράτος. Έφερε συμμορίες τόσο από το εσωτερικό όσο και από το εξωτερικό για να εφαρμόσουν μισογυνιστικές, πολιτικοισλαμιστικές και ρατσιστικές-φασιστικές πολιτικές στο συριακό έδαφος. Η εξαγωγή αυτών των συμμοριών δεν περιορίζεται μόνο στη Συρία, έχει εξάγει συμμορίες στη Λιβύη, το Σουδάν, τη Σομαλία και πολλά άλλα μέρη του κόσμου. Στόχος τους ήταν να διαδώσουν τις πολιτικές τους που δεν είναι παρά εχθρικές προς τις γυναίκες και τους ανθρώπους του κόσμου. Επειδή δεν είναι το θέμα μας, δεν θα επεκταθούμε σε αυτό πολύ, αλλά όσα ενδιαφέρονται μπορούν να ερευνήσουν πού βρίσκονται στην Αφρική οι συμμορίες του τουρκικού κράτους και πώς διαπράττουν εγκλήματα κατά του λαού. Όλα γνωρίζουν ότι ένας από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες και υποστηρικτές του συριακού εμφυλίου πολέμου είναι το τουρκικό κράτος. Οι πετρελαϊκές και οικονομικές σχέσεις με τις συμμορίες των τζιχαντιστών έχουν έρθει στο φως, καθώς και οι ιδεολογικοί δεσμοί με αυτές τις συμμορίες αναφέρονται λεπτομερώς σε πολλά έγγραφα διεθνών οργανισμών.
Η Αλ Νούσρα, ηττημένη από τις YPJ, επέστρεψε με το όνομα HTS
Αυτές τις μέρες, με τη διαδικασία που ξεκίνησε με την κατάληψη του Χαλεπίου, πολλά κόμματα, συμπεριλαμβανομένων των ευρωπαϊκών χωρών, είδαν το HTS, που είναι το σημερινό όνομα της Αλ Κάιντα και της Αλ Νούσρα, ως τον «ήπιο» υποψήφιο για τη συριακή κυβέρνηση. Οι πρώτες κιόλας επιθέσεις αυτής της οργάνωσης πραγματοποιήθηκαν στο Serêkaniyê εναντίον της Ροζάβα και ηττήθηκαν από τις δυνάμεις αυτοάμυνας, στις οποίες περιλαμβανόταν οι YPJ. Ο ISIS εμφανίστηκε και εξαπολύθηκε στη Συρία, με τη βοήθεια ιμπεριαλιστικών κρατών και περιφερειακών ηγεμονικών δυνάμεων. Τον Οκτώβριο του 2014 επιτέθηκαν στο καντόνι της Ροζάβα, στο Κομπάνι. Οι YPJ οργανώθηκαν ως δύναμη αυτοάμυνας και πήραν τη θέση τους στον πόλεμο για την υπεράσπιση του Κομπάνι. Όταν απελευθερώθηκε το Κομπάνι, η πρώτη σημαία που υψώθηκε ήταν αυτή των YPJ. Οι YPJ, οι οποίες περιλαμβάνουν χιλιάδες γυναίκες οργανωμένες στην αυτοάμυνα, πολέμησαν κατά του ISIS στη Manbij, την Tabqa, τη Raqqa και την Deir ez-Zor και έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην απελευθέρωση αυτών των πόλεων.
Στο Αφρίν η γραμμή της ελευθερίας των γυναικών έχει στοχοποιηθεί
Στις 20 Ιανουαρίου 2018, το τουρκικό κράτος επιτέθηκε στο καντόνι του Αφρίν με την έγκριση των ηγεμονικών δυνάμεων. Η σχέση του τουρκικού κράτους με τις παραστρατιωτικές δυνάμεις που χρησιμοποίησε στη Συρία αποκαλύφθηκε με την επίθεση στο Αφρίν. Περίπου 25 συμμορίες του ISIS συμμετείχαν επίσης στις επιθέσεις, με το όνομα Ελεύθερος Συριακός Στρατός. Όλος ο κόσμος παρακολούθησε αυτή τη βάναυση κρατική επίθεση εναντίον μιας μικρής πόλης. Το Αφρίν καταλήφθηκε από το τουρκικό κράτος και τις συμμορίες του στις 18 Μαρτίου. Όπως συμβαίνει παντού, έτσι και στο Αφρίν: οι πρώτοι στόχοι των εισβολέων ήταν οι γυναίκες. Τα πλάνα από τα βασανιστήρια που διεξήχθησαν στο σώμα της μαχήτριας των YPJ Barîn Kobanê δόθηκε στη δημοσιότητα από το τουρκικό κράτος και τις συμμορίες του. Από αυτό το βίντεο φάνηκε ξεκάθαρα πόσο μεγάλη είναι η οργή και το μίσος του τουρκικού κράτους και των συνδεδεμένων του συμμοριών κατά των γυναικών. Άγνωστος αριθμός κοριτσιών απήχθησαν στο Αφρίν. Γυναίκες βιάστηκαν. Τα περιστατικά κατά των γυναικών μεγαλώνουν κάθε μέρα που περνά.
Η οργάνωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Efrin δήλωσε ότι το 30 τοις εκατό των επιθέσεων στην πόλη είναι εναντίον γυναικών και ανέφερε ότι πολλές από αυτές είναι κορίτσια. Η έκθεση αναφέρει ότι 500 γυναίκες δολοφονήθηκαν με διάφορους τρόπους, 60 γυναίκες δέχθηκαν σεξουαλική επίθεση. Σύμφωνα με την έκθεση: Η μοίρα χιλιάδων γυναικών που απήχθησαν από τη «στρατιωτική αστυνομία» του τουρκικού κράτους δεν είναι γνωστή, μερικές από αυτές τις γυναίκες αφέθηκαν ελεύθερες με αντάλλαγμα λύτρα. Μετά την κατάληψη της πόλης, 500.000 άνθρωποι, εκ των οποίων οι μισοί ήταν γυναίκες, έφυγαν από την πόλη επειδή γνώριζαν πόσο βάναυσες ήταν οι συμμορίες και συνέχισαν τη ζωή τους στους προσφυγικούς καταυλισμούς Shehba-Til Rifat. Συγκεκριμένα, τα μέλη της συμμορίας του Σουλτάνου Μουράτ διέπραξαν πολλές βάναυσες πράξεις κατά των Κούρδων γυναικών στο Αφρίν. Στην πόλη όπου άλλαξαν τα δημογραφικά στοιχεία δεν έμειναν γυναίκες και Κούρδοι. Χιλιάδες γυναίκες αντιμετώπισαν βιασμό, οι γυναίκες δεν μπορούν να βγουν έξω χωρίς την άδεια των ανδρών και τα εγκλήματα των συμμοριών έχουν διευρυνθεί.
Οι δολοφόνοι της Hevrin Khalef βρίσκονται στο Χαλέπι
Στις 9 Οκτωβρίου 2019, το τουρκικό κράτος και οι συμμορίες που συνδέονται με τον ISIS, συμπεριλαμβανομένου του Συριακού Εθνικού Στρατού (SNA), εξαπέλυσαν εισβολή στις πόλεις Serêkaniyê και Girê Spî της Ροζάβα. Το τουρκικό κράτος και οι συμμορίες του έχουν διαπράξει εγκλήματα πολέμου κατά εκατοντάδων γυναικών. Ας θυμηθούμε μερικά από αυτά. Αρχικός στόχος των εισβολέων ήταν και πάλι οι γυναίκες. Στις 12 Οκτωβρίου, η συμπρόεδρος του Συριακού Κόμματος του Μέλλοντος, Hevrin Khalef, δέχθηκε ενέδρα στο όχημά της και δολοφονήθηκε στον δρόμο Μ4. Οι συμμορίες δημοσίευσαν το έγκλημά τους σε λογαριασμούς ψηφιακών μέσων. Στις εκθέσεις του ΟΗΕ, φάνηκε ότι η Hevrin Khalef δολοφονήθηκε από τη συμμορία Ahrar Sharkiye. Αυτή η συμμορία, που ανήκει στο τουρκικό κράτος, έχει ενταχθεί στον πόλεμο στο Χαλέπι σήμερα.
Στις 26 Οκτωβρίου, το σώμα της μαχήτριας των YPJ Amara Rênas βασανίστηκε και αυτό καταγράφηκε σε κάμερα από συμμορίες μισθοφόρων που συνδέονται με το τουρκικό κράτος. Οι ομάδες που πραγματοποίησαν και κατέγραψαν αυτό το βασανιστήριο το μοιράστηκαν σε λογαριασμούς ψηφιακών μέσων. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έλαβε η Οργάνωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Περιφέρειας Cizre. πολλές γυναίκες απήχθησαν από χωριό στην περιοχή Girê Spî. Επίσης, τα μαύρα πέπλα επιβλήθηκαν στις γυναίκες. Στη Serêkaniyê, όπου άνθρωποι από διαφορετικές εθνοτικές και θρησκευτικές ομάδες ζούσαν ειρηνικά πριν από την κατοχή, 5 Τσετσένες, 50 Αράβισσες και 120 Κούρδισσες απήχθησαν από τις συμμορίες του τουρκικού κατοχικού κράτους μεταξύ 2019 και 2022, σύμφωνα με αναφορές οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Όσοι γλεντάνε με τους λύκους κλαίνε με τους βοσκούς
Στη Συρία, όπου οι ανθρώπινες ζωές έχουν υποβιβαστεί σε εμπορεύματα και ανταλλάσσονται για το κέρδος χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ανθρωπιά, ορισμένες δυνάμεις—που συμμετείχαν ενεργά στην πρόκληση του πολέμου—δημοσιεύουν περιοδικά εκθέσεις υπό το πρόσχημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παρουσιάζοντας τον ισολογισμό της σύγκρουσης. Αυτές οι ίδιες δυνάμεις, που ενσαρκώνουν την παροιμία «Αυτοί που γλεντούν με τους λύκους, και κλαίνε με τους βοσκούς», αποκαλύπτουν την υποκρισία τους εκδίδοντας αναφορές που αποκαλύπτουν πώς αυτή η γεωγραφία έχει μετατραπεί σε ζωντανή κόλαση.
Ο επικεφαλής της Συριακής Επιτροπής Ερευνών του ΟΗΕ, Paulo Serêgio Pinheiro, σε μια συνέντευξη που έδωσε το 2023, παραδέχτηκε ότι το τουρκικό κράτος και οι συνδεδεμένες συμμορίες του στόχευσαν τις κουρδικές περιοχές και είπε: «Στο Αφρίν, το Σερεκάνι και τα περίχωρά του, ο Συριακός Εθνικός Στρατός ανήκοντας στο τουρκικό κράτος παίρνει ομήρους ανθρώπους, διαπράττει θηριωδίες και διαπράττει εγκλήματα πολέμου, όπως βασανιστήρια και βιασμούς κατά των ανθρώπων. Πολλοί άνθρωποι σκοτώθηκαν σε αεροπορικές και χερσαίες επιθέσεις. Επιπλέον, στις κουρδικές περιοχές, οι λεηλασίες, οι καταπατήσεις στα σπίτια των ανθρώπων και οι εκτοπισμοί των ανθρώπων συνεχίζονται αμείωτα. Όλες οι κοινωνίες σε αυτά τα μέρη και οι υπάρχοντες πολιτισμοί δέχονται επίθεση. Μνημεία κληρονομιάς της UNESCO λεηλατήθηκαν και καταστράφηκαν με μπουλντόζες».
Σε αυτή την περιοχή δεν μπορούν εύκολα να κάνουν ό,τι τους αρέσει
Πρέπει να ειπωθεί ξεκάθαρα ότι τα χρονολογικά στατιστικά στοιχεία που δώσαμε παραπάνω είναι η κορυφή του παγόβουνου για να δείξουμε ποιος πολεμά εναντίον ποιου στη Συρία σήμερα. Παρ’ όλες τις επιθέσεις κατοχής, τους εκτοπισμούς, τις δημογραφικές αλλαγές, τους βιασμούς, τις δολοφονίες, τις απαγωγές και τις φυλακίσεις γυναικών, η επανάσταση της Ροζάβα έχει σταθεί στα πόδια της. Η Αυτόνομη Διοίκηση Βόρειας και Ανατολικής Συρίας έχει αποδείξει ότι η τριάδα άνδρας-κράτος-βία στη Μέση Ανατολή, δεν είναι η μοίρα μας. Ως μέρος αυτής της γραμμής αντίστασης, αναμφίβολα ο αγώνας που διεξάγεται στα βουνά του Κουρδιστάν έχει μεγάλη σχέση με τη γραμμή της αυτοάμυνας των λαών και των γυναικών. Το τουρκικό κράτος και οι δυνάμεις υποστήριξής του έπρεπε να συνειδητοποιήσουν για άλλη μια φορά ότι δεν μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν τόσο εύκολα σε αυτή την περιοχή, ειδικά στο Κουρδιστάν.
7 Οκτωβρίου και νομιμοποίηση της βίας
Ακριβώς σε αυτό το σημείο, όλες οι φασιστικές πατριαρχικές κρατικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο βρίσκονται στη διαδικασία διεξαγωγής ενός νέου πολέμου για τη διαίρεση της περιοχής με την απεριόριστη βία της κυρίαρχης ανδρικής νοοτροπίας. Μέσα από τα χέρια του τουρκικού κράτους, του θεματοφύλακα της ηγεμονίας στη Μέση Ανατολή, προσπαθούν για άλλη μια φορά να κρατήσουν αυτή τη γεωγραφία βυθισμένη στη βία. Στην πραγματικότητα, η σπίθα που πυροδότησε αυτή τη διαδικασία ήταν η σύγκρουση Χαμάς-Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου και έκτοτε, η καταπάτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και η απεριόριστη χρήση βίας νομιμοποιούνται όλο και περισσότερο. Εν ολίγοις, οι κυρίαρχες δυνάμεις σε αυτόν τον πόλεμο συμφώνησαν, παρέχοντας συγκεκαλυμμένη υποστήριξη η μία στην άλλη, με το σιωπηρό μήνυμα: «Ό,τι και να κάνετε στους ανθρώπους και τις γυναίκες, κανείς δεν θα σας ζητήσει λογοδοσία». Μια άλλη πτυχή αυτής της συμφωνίας είναι η ανάπτυξη της πατριαρχίας. Οι δυνάμεις του συστήματος, μέσω της άμεσης εμπλοκής τους σε πολέμους αντιπροσώπων και τη χρήση πολιτοφυλακών συμμοριών ως μεσάζοντες, ασκούν βία χωρίς όρια κατά της ανθρωπότητας, με στόχο να καλλιεργήσουν την πατριαρχία και την ανδρική κυριαρχία πάνω από όλες τις άλλες αξίες.
Οι γυναίκες γνωρίζουν την αλήθεια αυτών των συμμοριών που κρύβονται πίσω από τη νέα τους εικόνα
Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε το πραγματικό πρόσωπο του πολέμου που ξεκίνησε στις 26 Νοεμβρίου 2024 κατά του Χαλεπίου, συνεχίστηκε με την κατάληψη της Χάμα, της Χομς και οδήγησε στην πτώση του καθεστώτος Άσαντ στη Δαμασκό. Οι ηγεμονικές δυνάμεις έχουν αναζωογονήσει το HTS και τον SNA δίνοντάς τους μια νέα εικόνα. Θέλουν να πνίξουν την περιοχή της Επανάστασης της Ροζάβα, που έχει ανθίσει με τους αγώνες και τις προσπάθειες των γυναικών, και να τη μετατρέψουν σε κόλαση. Υπάρχει ένα ρητό· «Στους πολέμους δολοφονείται πρώτα η αλήθεια».
Στις μέρες μας, μέσα στη σκόνη και το χάος, στους χάρτες γίνεται αγώνας δρόμου για την απόκτηση γης. Σε αυτούς τους χάρτες, στις οθόνες, τα μέρη σημειώνονται με μια τελεία και δίνονται οδηγίες για τη λήψη τους. Εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε αυτά τα μέρη, που απεικονίζονται απλώς ως τελείες σε έναν χάρτη, και στο μυαλό του κυρίαρχου άνδρα, δεν υπάρχει καμία ανησυχία για αυτά τα εκατομμύρια ανθρώπων ή για την κατάσταση των γυναικών εκεί. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για τα δεινά των εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν εκεί, ειδικά για την κατάσταση των γυναικών. Το μόνο που έχει σημασία είναι τα λάφυρα που θα κερδίσουν οι εξωτερικοί παίκτες. Αυτή η πιο παλιά μνήμη αυτής της γης, η αρρώστια που την ταλαιπωρεί τόσο καιρό, αυξάνει μόνο την αυτοκρατορική όρεξη για περισσότερα.
Από την αρχή του εμφυλίου πολέμου στη Συρία, αυτή η εικόνα έχει γίνει οικεία. Τώρα παρουσιάστηκε εκ νέου ως μια αναβίωση αντιμαχόμενων κοπαδιών ανδρών των οποίων τα γένια έχουν κοπεί λίγο περισσότερο. Όμως, όση δουλειά και να γίνει στην εικόνα τους, όλοι οι άνθρωποι που ζουν σε αυτήν την περιοχή, ειδικά οι γυναίκες, αναγνωρίζουν από τη δική τους εμπειρία τον μισογυνισμό στη νοοτροπία αυτών των κοπαδιών ανδρών που εκδηλώνεται με εχθρότητα προς τις γυναίκες. Ακόμα κι αν παρουσιάζονται σε μια νέα έγχρωμη εικόνα.
Το παρελθόν και το μέλλον συγκρούονται στο παρόν
Στη Συρία και σε ολόκληρο τον κόσμο, ο τρέχων τρίτος παγκόσμιος πόλεμος πρέπει να αναλυθεί μέσα από το πρίσμα της πολεμικής πολιτικής, όπου, πέρα από οικονομικές πτυχές και πτυχές που σχετίζονται με τα συμφέροντα, ο μεγαλύτερος αγώνας βρίσκεται ανάμεσα σε δύο αντίθετες φιλοσοφίες ζωής. Ανεξάρτητα από τις εξελίξεις από το 2011, οι προσπάθειες για επιστροφή στην αφετηρία συνεχίζονται. Ωστόσο, η πρόοδος που έχει σημειωθεί μέχρι στιγμής δείχνει ξεκάθαρα ότι καμία άλλη δύναμη στην περιοχή δεν είναι υπέρ του λαού και των γυναικών, εκτός από την Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας (AANES), τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) και τις Μονάδες Προστασίας των Γυναικών (YPJ). Όλα αυτά τα οργανωτικά μοντέλα αντιπροσωπεύουν μια τρέχουσα ενσάρκωση της ιστορικής αντίστασης χιλιάδων ετών. Η συλλογική κοινωνική μνήμη του παρελθόντος και οι φιλοδοξίες για το μέλλον βρίσκονται στο «παρόν» εγκλωβισμένες σε έντονες συγκρούσεις.
Αυτή η γεωγραφία, όπου η αγροτική κουλτούρα των γυναικών στο Til Khalaf συγκρούστηκε πριν από χιλιάδες χρόνια με την πατριαρχική κουλτούρα του Al Ubeyd, έχει γίνει πεδίο μάχης. Είναι μια γεωγραφία που ήταν και είναι ταυτόχρονα αφιερωμένη στην ενίσχυση των κοινωνιών ισότητας, αλλά που ταυτόχρονα έχει καθιερώσει συστήματα σκλάβων. Κατανοώντας τα διδάγματα του παρελθόντος και τα τρέχοντα γεγονότα σήμερα, έχουμε την ευκαιρία να διαμορφώσουμε ένα καλύτερο μέλλον.
«Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα»
Ο ηγέτης του λαού Αμπντουλάχ Οτσαλάν δήλωσε: «Στον 21ο αιώνα θα επικρατήσει είτε η βαρβαρότητα είτε ο σοσιαλισμός. Μπορούμε να το ερμηνεύσουμε με την έννοια: «Θα επικρατήσει είτε Jin Jiyan Azadî (γυναίκες, ζωή, ελευθερία) είτε Άνδρες, Κράτος, Βία». Οι ηγεμονικοί πόλεμοι ουσιαστικά αφορούν πάντα το κεφάλαιο και την εξουσία που βασίζονται στην κυρίαρχη ανδρική νοοτροπία της κυριαρχίας. Σύμφωνα με αυτή τη νοοτροπία, το χρήμα και η εξουσία αντιπροσωπεύουν το κύριο αντικείμενο της ανθρώπινης γνώσης, του λόγου και κάθε μορφής ανθρώπινης βούλησης. Ομάδες που παραμένουν εκτός εξουσίας, όπως οι κοινωνίες και οι γυναίκες, είναι αντικείμενα που μπορούν να αξιοποιηθούν με όλους τους δυνατούς τρόπους. Ο εκτοπισμός εκατομμυρίων ανθρώπων από τα σπίτια και τα εδάφη τους, αποκόπτοντάς τους από την κοινωνικοποίηση και τον πολιτισμό τους, σπάζοντας τις ελπίδες τους και διασκορπίζοντάς τους σε όλες τις γωνιές του κόσμου. όλα αυτά γίνονται με σκόπιμη πρόθεση. Τα άτομα και οι κοινότητες που δεν έχουν πίστη, ελπίδα και πνευματικότητα γίνονται ευάλωτα σε κάθε μορφή κακού. Σήμερα, ο πόλεμος στη Συρία αποκαλύπτει τις τραγωδίες με τις οποίες ζούμε: τις προσπάθειες διάλυσης της δύναμης του κοινωνικού ιστού και διαγραφής της ιστορικής μνήμης. Μέσα από αυτόν τον πόλεμο επιχειρείται να μετατραπούν οι άνθρωποι σε εχθρό του εαυτού τους και να καταστρέψουν το μέλλον της κοινωνίας, μέσα από το θυμό και την απόγνωση.
Γνωρίζοντας ότι αυτά που αντιστέκονται είναι αυτά που δημιουργούν αληθινά ιστορία, από τώρα είναι σαφές ότι η έξοδος από αυτήν την κρίση είναι δυνατή με το δημοκρατικό, οικολογικό παράδειγμα που βασίζεται στην ελευθερία των γυναικών, και τα σημάδια αυτού αναδεικνύονται μέρα με τη μέρα.
Jineolojî Academy
8 Δεκεμβρίου 2024