https://athens.indymedia.org/post/1633209/
από Μάριος Χ.
05/12/2024 7:46 μμ.
Όπως και δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, έτσι και εγώ το πρωινό της 17ης Νοεμβρίου ξύπνησα με σκοπό να πάω στην επετειακή πορεία για την εξέγερση του πολυτεχνείου. Ωστόσο όπως έδειξαν τα γεγονότα η αστυνομία και συγκεκριμένα η υπηρεσία της κρατικής ασφάλειας /Τμήμα Προστασίας του κράτους και του δημοκρατικού πολιτεύματος είχαν άλλα σχέδια.
Περίπου στις 17.10 λοιπόν έκλεισα την πόρτα του σπιτιού μου στο Μαρούσι αφού πρώτα είπα στην μητέρα μου να με καλέσει σε λίγη ώρα για να δει εάν οι ασφαλίτες της ΕΛ.ΑΣ θα με έχουν <<μαζέψει>> η όχι καθώς και πέρυσι στην επέτειο του Πολυτεχνείου είχα προσαχθεί προληπτικά έξω από τη πόρτα του σπιτιού μου από αστυνομικούς με πολιτικά ενώ μάλιστα ήμουν ανήλικος. Φαινομενικά όλα πήγαν καλά αφού έφτασα στον σταθμό της Νεραντζιώτισσας για να περιμένω τον ΗΣΑΠ προς το κέντρο της Αθήνας . Ύστερα από κάποια λεπτά αναμονής ο συρμός ήρθε οι πόρτες όμως δεν άνοιγαν και ο συρμός αλλά και οι επιβάτες παρέμειναν για κάποια λεπτά καθηλωμένοι. Το μυστήριο λύθηκε όταν ένας ένστολος αστυνομικός με προσέγγισε ξεκινώντας ευθύς αμέσως να με ρωτάει με τον γνωστό υπεροπτικό αλαζονικό αστυνομικό τρόπο που ήμουν και που πάω για να λάβει ως απάντηση πως δεν δέχομαι να απαντήσω εάν δεν μάθω γιατί με έχουν σταματήσει .
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα η κατάσταση ξέφυγε , οι αστυνομικοί από ένας γίνανε έξι [δύο εκ των οποίων ήταν πλήρωμα του περιπολικού που με πήγε στην ΓΑΔΑ ενώ οι άλλοι τέσσερεις αποτελούσαν μία ομάδα ΔΙ.ΑΣ.] , οι επίμονες ερωτήσεις σχετικά με το εάν προσάγομαι προληπτικά και γιατί συμβαίνει αυτό λάμβαναν απαντήσεις με το ίδιο γνωστό ύφος όπως <<βούλωσ’το>>΄δεν θα μας πεις πως να κάνουμε την δουλειά μας΄΄ κλπ. Τελικώς εντελώς αδικαιολογήτως οι ίδιοι με ρίξανε στο πάτωμα δίχως να υπάρχει λόγος να χρησιμοποιηθεί βία, πέσανε πάνω μου πατώντας με με τα γόνατά τους και ξανά δίχως να υπάρχει κανένας λόγος και χωρίς να προβλέπεται με χειροπέδησαν και με οδήγησαν σε περιπολικό. Εντός του περιπολικού οι συνομιλίες μεταξύ των αστυνομικών και του ασυρμάτου φανέρωσαν ότι η συγκεκριμένη προσαγωγή ήταν προμελετημένη και σχεδιασμένη από την προαναφερθείσα υπηρεσία στα γραφεία της οποίας και οδηγήθηκα στον 6ο όροφο της ΓΑΔΑ έως τις 10.30 το βράδυ.
Από ότι φαίνεται για εμένα και λιγοστούς ακόμη ανθρώπους η 17η Νοέμβρη είναι μία μέρα που απαγορεύεται να υπάρχεις , μία μέρα που εάν επιλέξεις να βγεις από το σπίτι σου ,είτε για να διαδηλώσεις ,είτε για να πάρεις ψωμί ,είτε απλά για να πας μία βόλτα θα καταδικαστείς να συνυπάρξεις για αρκετές ώρες με ασφαλίτες μέσα στα γραφεία της ΓΑΔΑ. Το καθεστώς των προληπτικών προσαγωγών μαρτυρά την φρονηματικού τύπου καταστολή που η ΕΛ.ΑΣ. χρησιμοποιεί απέναντι , μαρτυρά πως οι φάκελοι με τα ονόματα κομμουνιστών και δημοκρατών αγωνιστών στα χρόνια της επταετούς χούντας αλλά και νωρίτερα δεν έπαψαν να υπάρχουν απλώς <<εκδημοκρατίστηκαν>> και εξευρωπαϊστήκαν και αυτοί όπως και όλοι οι μηχανισμοί καταστολής , έχοντας όμως τους ίδιους σκοπούς , το τσάκισμα κάθε σκέψης αντίστασης απέναντι στο καπιταλιστικό σύστημα.
Η συγκεκριμένη προσαγωγή έρχεται να προστεθεί σε ένα ψηφιδωτό γεγονότων στοχοποίησης στο πρόσωπο μου από την ίδια υπηρεσία και τους αξιωματικούς της. Εξαιτίας της ενασχόλησής μου με τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες έχω βρεθεί τα τελευταία χρόνια στο στόχαστρο της αστυνομίας με προσαγωγές , παρακολουθήσεις , συλλήψεις με ανυπόστατες κατηγορίες και διαρκείς ενοχλήσεις σε εμένα και το οικογενειακό μου περιβάλλον μέχρι και σε κατ΄οίκον έρευνα με γελοίες δικαιολογίες. Για τους εξής λοιπόν λόγους καταγγέλω την συγκεκριμένη υπηρεσία για την διαρκή στοχοποίηση και δηλώνω πως δεν τρομοκρατούμαι αλλά αντιθέτως μέσα από αυτήν την κατάσταση επιβεβαιώνω τις ιδέες μου ,πεισμώνω και νιώθω σίγουρος για τις επιλογές . Δηλώνω πως αύριο θα συμμετάσχω και στην πρωινή και στην απογευματινή πορεία μνήμης για την κρατική δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Κλείνοντας να εκφράσω την αλληλεγγύη μου σε όσους διώκονται για την υπόθεση των Αμπελοκήπων αλλά και ειδικότερα στην τραυματισμένη συντρόφισσα Μαριάννα για τον αγώνα που δίνει . Ο σύντροφος Κυριάκος που έπεσε στον αγώνα για μία καλύτερη κοινωνία θα αποτελεί για πάντα παράδειγμα αγωνιστή που έβαλε τη ζωή του σε κίνδυνο πληρώνοντας το ρίσκο για τα ιδανικά του και πέρασε στην αθανασία.