1550118
από Σύντροφοι/ισσες για την αλληλεγγύη και την ανατροπή 14/10/2015 3:13 μμ.,
________________________________________
Στις 10 Απριλίου 2014 ο Επαναστατικός Αγώνας πραγματοποίησε βομβιστική επίθεση με παγιδευμένο αυτοκίνητο στο κτίριο της Διεύθυνσης Εποπτείας της Τράπεζας της Ελλάδος στην οδό Αμερικής, όπου στεγάζεται και το γραφείο του μόνιμου αντιπρόσωπου του ΔΝΤ. Η επίθεση αυτή στο κέντρο της μητρόπολης και στην καρδιά της εξουσίας, συνιστά κεντρικό πολιτικό πρόταγμα στρατηγικής κατεύθυνσης για την εμφάνιση και ανάπτυξη ενός επαναστατικού κινήματος. Ενός αμιγώς αντικαπιταλιστικού-αντικρατικού κινήματος που θα προάγει τον κοινωνικό-ταξικό πόλεμο, θα στοχεύσει με ευκρίνεια τους κύριους υπαίτιους φορείς, τις δομές, τους θεσμούς και τα πρόσωπα που είναι υπεύθυνοι για την μεγαλύτερη αντιλαϊκή λεηλασία. Η επίθεση στην Τράπεζα της Ελλάδος, στην ανεξάρτητη αρχή-ρυθμιστή της νομισματικής πολιτικής, ήταν ένα χτύπημα στον στυλοβάτη του κεφαλαίου. Από την δημιουργία της ως και σήμερα ο ρόλος της είναι βαθιά ταξικός και στοχεύει στην ισχυροποίηση του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, στην τραπεζική τοκογλυφία και στην αφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων από την άρχουσα τάξη. Ήταν μια απόλυτα επίκαιρη και κοινωνικά νομιμοποιημένη επίθεση ενάντια στο παράρτημα του υπερεθνικού οικονομικού μηχανισμού της ΕΚΤ, ενάντια στους θεσμούς που εκπονούν και επιβάλλουν τα αντικοινωνικά και δολοφονικά τους σχέδια εις βάρος του μεγαλύτερου μέρους της ελληνικής κοινωνίας.
Για την επίθεση αυτή κατηγορούνται οι επαναστάτες σύντροφοι Πόλα Ρούπα και Νίκος Μαζιώτης, μέλη του Επαναστατικού Αγώνα ο οποίος με προκήρυξή του στις 25 Απριλίου 2014 ανέλαβε την ευθύνη. Στην προκήρυξή του αναλύεται ο ρόλος της Τράπεζας της Ελλάδας, η σύγχρονη οικονομική πολιτική περίοδος καθώς και, μέσω της επαναστατικής πλατφόρμας, προτάσσεται το ιστορικό διακύβευμα διάρθρωσης και λειτουργίας ενός επαναστατικού κινήματος. Στις 16 Ιουλίου 2014 συλλαμβάνεται στο Μοναστηράκι, έπειτα από κυνηγητό και βαριά τραυματισμένος από πυρά αστυνομικών, ο αναρχικός Νίκος Μαζιώτης, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα. Αμέσως μετά τη σύλληψη του , ο Νίκος Μαζιώτης αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για την επίθεση στην Τ.τ.Ε.
Για την ίδια επίθεση κατηγορείται και ο αναρχικός σύντροφος Αντώνης Σταμπούλος ο οποίος συνελήφθη την 1 Οκτωβρίου 2014 και κατηγορείται μεταξύ άλλων και με την κατηγορία ένταξης και συμμετοχής στον Επαναστατικό Αγώνα. Κατηγορίες που δεν στοιχειοθετούνται και τις οποίες ο σύντροφος αρνείται στο σύνολο τους, πολιτικά και δικονομικά. Η έκφραση της αλληλεγγύης απέναντι στους αιχμαλώτους του κοινωνικού-ταξικού πολέμου συνάδει με την πολιτική νομιμοποίηση των επαναστατικών εγχειρημάτων της ένοπλης προπαγάνδας που έχουν τελεστεί και γι’ αυτά κατηγορούνται οι κρατούμενοι. Είτε είναι σε θέση οι δικαστικές αρχές να αποδίδουν κατηγορίες βάσει του εκάστοτε δικονομικού άρθρου, είτε όχι. Όπως και η έκφραση αλληλεγγύης απέναντι στους αιχμαλώτους συνάδει με την πολιτική και ιδεολογική υπόσταση και ταυτότητα που εκπροσωπεί ο κάθε πολιτικός κρατούμενος τασσόμενος στην όχθη του στρατοπέδου υπερασπιζόμενος την επαναστατική υπόθεση. Η αντίσταση δε θα πρέπει να προκύπτει μόνο ως απάντηση στις αυθαιρεσίες και τις καταχρήσεις της εξουσίας, αλλά απέναντι στην ίδια την ύπαρξή της. Οι εκφάνσεις της επιβολής της, όμως, αποτελούν εφαλτήρια για αντεπίθεση. Όταν η εξουσία αυθαιρετεί, υποσκάπτει τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα με ποικίλες υπονομευτικές μεθόδους, όταν καταργεί τα τεκμήρια αθωότητας ή δεν αποδεικνύει την ενοχή του κρατούμενου, δε συνεπάγεται ότι πρέπει να αποδεχόμαστε την ασυδοσία τους και την ομηρία μας.
Η δίκη που ξεκινά στις 16 Οκτωβρίου στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού αποτελεί ένα κομμάτι στην ιστορική συνέχεια των ειδικών δικαστηρίων και των τρομοδικείων που στήνουν οι ντόπιοι διωκτικοί-δικαστικοί μηχανισμοί ενάντια στους πολιτικούς τους αντιπάλους εδώ και δεκαετίες. Αποτελεί άλλη μια συνειδητή επίθεση του καθεστώτος και της αντιτρομοκρατικής του εκστρατείας ενάντια στους πολιτικούς τους εχθρούς, στους αγώνες και τα επίδικα της δράσης τους. Η απονομιμοποίηση και η εγκληματοποίηση της αντικαθεστωτικής πολιτικής δράσης, η ηθική και φυσική εξόντωση των πολιτικών κρατουμένων παραμένουν στην προμετωπίδα της ευρύτερης κατασταλτικής στρατηγικής του ντόπιου καθεστώτος έκτακτης ανάγκης που επιθυμεί να οχυρώσει και να διευρύνει την κυριαρχία του. Και σ’ αυτά τα σημεία πολέμου, σ’ αυτές τις πολιτικές μάχες, οι σύντροφοί μας δεν θα είναι μόνοι.
Ως μια συνέλευση που συστάθηκε εξ αφορμής της σύλληψης Σταμπούλου, δίχως διαχωριστικές σκοπιμότητες, θα θέλαμε να αναφερθούμε λίγο περισσότερο στο πρόσωπο του. Από την πρώτη στιγμή της σύλληψής του οι κουκουλοφόροι της αντιτρομοκρατικής προσπαθούν να του αποσπάσουν δείγμα DNA και αποτυπώματα με τη βία, ενώ όντας αποκλεισμένος στα κελιά της ΓΑΔΑ του απαγορεύεται να έρθει σε επαφή με δικηγόρο, την ίδια στιγμή που τα φερέφωνα του κράτους παίζουν τα δημοσιογραφικά-τρομοϋστερικά τους παιχνίδια. Ο Αντώνης Σταμπούλος από την πρώτη στιγμή της σύλληψής του αρνείται να συνεργαστεί με τις αρχές, τάσσεται στο στρατόπεδο της επανάστασης και δεν αναγνωρίζει την αστική δικαιοσύνη και νομιμότητα, ενώ δηλώνει ότι δεν έχει να απολογηθεί παρά «μόνο στο επαναστατικό κίνημα, τους συντρόφους και το λαό που επιλέγει να μη ζήσει σα ραγιάς».
Ο σύντροφος από την πρώτη κιόλας μέρα της αιχμαλωσίας του κράτησε αξιοπρεπή στάση απέναντι στον ταξικό εχθρό. Συμμετείχε στην απεργία πείνας που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Μάρτιο από δεκάδες πολιτικούς κρατούμενους οι οποίοι βάλανε ανάχωμα το σώμα τους διεκδικώντας πολιτικά αιτήματα από την κατάργηση των τρομονομων, ειδικών διατάξεων μέχρι τις φυλακές υψίστης ασφαλείας. Ως μέλος του Δ.Α.Κ. (Δίκτυο Αγωνιζόμενων Κρατουμένων) έχει ενεργό ρόλο και ο λόγος του βγαίνει «εκτός των τειχών» μέσω των κειμένων που δημοσιοποιούνται και αφορούν όλες τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις των τελευταίων μηνών. Συμμετείχε, επίσης, στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στις φυλακές Λάρισας μέσω της άρνησης εισόδου στα κελιά μαζί με τους υπόλοιπους συγκρατούμενους του.
Οι σύντροφοι μέσα και έξω από τις φυλακές θα πρέπει να δώσουμε σημαντικούς αγώνες με τον καλύτερο δυνατό συντονισμό, να συνταχτούμε σε κοινές θέσεις και κατευθύνσεις χαράζοντας μέσα από την ίδια την δράση μας την επαναστατική προοπτική. Είναι ανάγκη να επιτεθούμε με αποτελεσματικότητα σε κεφάλαιο και κράτος για την ανατροπή τους, να ορίσουμε τις πρακτικές εφαρμογές της προλεταριακής αντεπίθεσης σε όλον αυτόν τον μνημονιακό συρφετό που έχει επιβάλλει την αποσάθρωση των εργασιακών κεκτημένων, την εντατικοποίηση της μισθωτής σκλαβιάς, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στο κεφάλαιο και την διευρυμένη υφαρπαγή του κοινωνικού πλούτου προς όφελος των λίγων.
Η κατάργηση του καπιταλιστικού συστήματος και του κράτους δεν αποτελεί μια συνθηματολογία κενού περιεχομένου αλλά τον διέξοδο μονόδρομο που επιτάσσει με την βαρύτητά της η ιστορική συγκυρία και αναγκαιότητα. Το καπιταλιστικό σύστημα και το κράτος δεν εμποδίζουν απλά με κάθε τρόπο την κατάκτηση της ευημερίας, αλλά διαχειρίζονται την δυσμένεια της ίδιας της επιβίωσης μας. Ο πόλεμος του υπερεθνικού κεφαλαίου, των τραπεζιτών, των πολυεθνικών, η αδυσώπητη λεηλασία των αγορών μέσω της τρόικας, των υπερεθνικών μηχανισμών και των ντόπιων αφεντικών, συντελείται τώρα και συνεχίζεται αμείωτα. Τις συνέπειές του δεχόμαστε καθημερινά ποικιλοτρόπως και στεκόμαστε δυστυχώς με αναντιστοιχία. Με όπλο μαζικής καταστροφής το δημόσιο χρέος των χρεωμένων και χρεοκοπημένων κρατών, ο ταξικός πόλεμος της πλουτοκρατίας εναντίον των λαϊκών-πληβειακών στρωμάτων, λαμβάνει χώρα σε κάθε κράτος, ασχέτως από την ένταση του, την ανισόμετρη ανάπτυξη του κεφαλαίου, τους ενδογενείς ανταγωνισμούς του και τις όμορες επιχειρηματικές επιδιώξεις του.
Μεταξύ άλλων, ιεραρχώντας τους σκοπούς, πρέπει σήμερα να στηρίξουμε και να εξελίξουμε τα κεκτημένα, τις αυτοοργανωμένες δομές κύτταρα της κοινωνίας που ευελπιστούμε να χτίσουμε. Εξωστρεφείς δομές που υπάγονται στην επαναστατική θεωρία, μικρογραφίες της μελλοντικής κοινωνίας που οραματιζόμαστε, ικανές να ανταπεξέλθουν τόσο στην καταστολή όσο και στην αφομοίωση. Να παρέμβουμε κοινωνικά με πολιτικές κινήσεις που ορίζουν τα χαρακώματά μας ξεκάθαρα, αντικρούοντας κάθε προσπάθεια ενσωμάτωσης από το σύστημα. Να στηρίξουμε τους αγωνιστές, να ακολουθήσουμε κοινή επαναστατική πορεία εντός και εκτός των τειχών. Απομονώνοντας τις εναλλακτικές πολιτικές διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος, μακριά από την ανάθεση στον κοινοβουλευτισμό, τις υποστηρικτικές στην κυβέρνηση ρητορικές της εθνικής ανεξαρτησίας και παραγωγικής ανασυγκρότησης, μακριά από την επίκληση του πρότερου, ιστορικά διαγραμμένου καπιταλισμού, την υπεράσπιση ενός ανανήψαντος κράτους «πρόνοιας». Να χαράξουμε ευκρινείς τομές με τα άνευρα έξω-θεσμικά φληναφήματα διαμαρτυρίας. Ορίζοντας την στρατηγική κατεύθυνση ενός αντί- θεσμικού αγώνα που θα επιχειρήσει την κατάλυση της αστικής δημοκρατίας, και που δίνοντας υλικές απαντήσεις σε πραγματικά προβλήματα θα εξαπολύσει άμεσα μια αντικειμενική επικινδυνότητα για την ανατροπή του κράτους και του κεφαλαίου.
Η επιγραφή στον τάφο της Έμμα Γκόλντμαναναγράφει: «Η ελευθερία δε θα κατέβει στον λαό, ο λαός πρέπει να ανυψωθεί στην Ελευθερία». Η όξυνση του κοινωνικού-ταξικού πολέμου, η στοιχειώδης προλεταριακή αντεπίθεση οφείλει πολιτική και επιχειρησιακή συγκρότηση, οφείλει την εμφάνιση και ανάπτυξη ενός ακέραιου επαναστατικού κινήματος που θα θέσει επί τάπητος τους κύριους στόχους δίχως περιφράξεις και λειάνσεις. Δίχως την ποσοτική προϋπόθεση, την κατοχύρωση της ιδεολογικής ηγεμονίας, δίχως την μετάθεση του κύριου στόχου στον αόριστο χρόνο της ωρίμανσης, προς χάριν ενδιάμεσων τακτικισμών που μετατρέπονται σε αυτοσκοπό. Ο αγώνας για την χειραφέτηση της τάξης μας δεν χαρίζεται από τα πάνω, έρχεται με βία μόνο από τα κάτω, ορθώνεται με την πολιτική δράση, με ρίσκο, εν σώματι με την ιδία την ζωή, διεκδικεί με αδιαλλαξία στις αξίες του και πορεύεται αυθύπαρκτος. Και προφανώς δεν είναι ούτε νόμιμος ούτε παράνομος. Είναι δίκαιος.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΑΝΤΩΝΗ ΣΤΑΜΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΝΙΚΟ ΜΑΖΙΩΤΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΖΗΤΟΥΜΕΝΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ ΠΟΛΑ ΡΟΥΠΑ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
ΔΙΚΗ 16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ στις 13:00
ΣΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
Συντρόφοι/ισσες για την αλληλεγγύη και την ανατροπή