« Τι να ξεχάσω? Την κακομεταχείριση , την κατάχρηση εξουσίας, εκείνες τις τακτικές και τόσο προσβλητικές έρευνες, τους ξυλοδαρμούς, το δέσιμο στο κρεβάτι, τις μεταγωγές μέσα στα ασφυκτικά κλουβιά? Να ξεχάσω τους αρρώστους που αργοπεθαίνουν μέσα στα ψυχρά κελιά, ετοιμοθάνατοι, νέοι οι πιο πολλοί, ναρκομανείς που έπεσαν στον κόσμο της παραβατικότητας απ΄την παγίδα των ναρκωτικών? Τι να ξεχάσω? Ότι είμαι ‘ενας από τους περιφρονημένους ανθρώπους που τους παρατούν να πεθάνουν στη φυλακή, στο όνομα μιας σκοτεινής εκδίκησης? Ποτέ δεν έκρυψα την απέχθειά μου για το σύστημα, ιδίως το σωφρονιστικό. Ούτε τώρα θα το κάνω. Είμαι τελείως σίγουρος ότι, παρ’όλα του τα ελαττώματα, η ψυχή του παράνομου που όλοι τον δείχνουν με το δάχτυλο κατήγορο έχει περισσότερη ευγένεια και αγάπη, από όλους μαζί εκείνους που προετοίμασαν, επεξεργάστηκαν και αποφάσισαν τον εγκλεισμό μου. Δεν θα επιδοκιμάσω αυτό το σύστημα με αντάλλαγμα κάποιες υποσχέσεις, όχι ακόμα κι αν αυτό μου στοιχίσει απομόνωση για όλη μου τη ζωή».
XOSΕ TARRIO GONZALEZ
O Xose’ Tarrio Gonzalez γεννήθηκε το 1968 στην Λα Κορούνια της Γαλικίας στην βορειοδυτική Ισπανία.
«…Το ημερολόγιο του είναι η ακριβής περιγραφή μιας κόλασης επιβαλλόμενη από την εξουσία και αποδεχτή από την πολιτισμένη κοινωνία, μια κόλαση όπου όλοι είναι υπεύθυνοι και απαιτεί πάνω απ΄όλα την απασχόληση μεγάλου τμήματος των ελεύθερων ανθρώπων για να την καταστρέψουν οριστικά…..»
( Απόσπασμα της ιταλικής έκδοσης Ηuye, hombre, huye – Diario di un prigioniero F.I.E.S.)
O Xose’ Tarrio Gonzalez πέθανε στις 2 Γεννάρη του 2005 από τα βασανιστήρια των φυλακών F.I.E.S της Ισπανίας (Φυλακές υψίστης ασφαλείας)
Το ημερολόγιο του Xose’ Tarrio Gonzalez σχετικά με το κολαστήριο των φυλακών υψίστης ασφαλείας F.I.E.S της Ισπανίας εκδόθηκε σε βιβλίο από συντρόφους σε διάφορες γλώσσες.
Στα ελληνικά εκδόθηκε το Φθινόπωρο του 2011 από συντρόφους του «ΤΑΜΕΙΟΥ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ»