[:el]Παρεμβάσεις αλληλεγγύης σε διωκόμενους και φυλακισμένους αγωνιστές [:]
από Συνέλευση αναρχικών για τη σύνδεση των αγώνων μέσα στην κοινωνία-φυλακή 18/04/2016 11:54 πμ.
παρεμβάσεις αλληλεγγύης σε διώκουμενους και φυλακισμένους αγωνιστές
Tην τελευταία βδομάδα, πραγματοποιήθηκαν στην πόλη παρεμβάσεις με αφορμή τρέχουσες υποθέσεις διωκόμενων και φυλακισμένων αγωνιστών. Συγκεκριμένα, μοιράστηκαν κείμενα σχετικά με την απεργία πείνας της αγωνίστριας από την τουρκία, Fadik Adiyaman, κρεμάστηκαν πανό και πετάχτηκαν τρικάκια, τόσο σχετικά με αυτό τον αγώνα, όσο και με δικαστήρια συντρόφων, μες τον Απρίλη, από την Άρτα και το Αγρίνιο που διώκονται για την αντιφασιστική τους δράση.
NA MHN ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ
ΝΑ ΕΝΤΕΙΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ
ΤΟ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΕΔΩ
Ακολουθεί το κείμενο σχετικά με την απεργία πείνας της Fadik Adiyaman:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΗΣ FADIK ADIYAMAN
Τα τελευταία χρόνια, από την μία άκρη των συνόρων της τουρκίας, στην άλλη, μέσα στα αστικά κέντρα αλλά και στην επαρχία, έχει αρχίσει να αναπτύσσεται ένα πολύμορφο κίνημα αντίστασης απέναντι στην εγκαθίδρυση του ντόπιου καθεστώτος και στην προσπάθεια καθολικής επιβολής του. Καθημερινά, λοιπόν, και ενώ το τούρκικο κράτος εξαπολύει έναν ολοκληρωτικό πόλεμο εναντίον τους, αγωνιστές στην τουρκία και το κουρδιστάν, αμύνονται με κάθε μέσο και υπερασπίζονται ένοπλα τις αυτόοργανωμένες δομές στις αυτονομημένες πόλεις και γειτονιές.
Όλα αυτά τα χρόνια ενός διαρκώς εντεινόμενου αγώνα ενάντια στο κράτος της τουρκίας, όλα αυτά τα χρόνια αντίστασης των τούρκων και κούρδων αγωνιστών (είτε αυτοί στελέχωναν τις τάξεις οργανώσεων όπως το DHPC του PKK, είτε δρούσαν αυτοοργανωμένα και επέλεγαν την εξέγερση ως το ισχυρότερο μέσο αντιπαράθεσης) δε θα μπορούσαν παρά να αντιμετωπιστούν κι από μία διαρκώς αναβαθμιζόμενη κατασταλτική στρατηγική από πλευράς της κυριαρχίας.
Μία στρατηγική που πέρα από τους δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και βασανισμένους, μετράει και χιλιάδες κρατούμενους αγωνιστές στα απομονωτικά κελιά των -εκεί- φυλακών. Ακόμη όμως κι έτσι, η εξουσία κι η εκδικητικότητα της θα βρουν απέναντί τους το ορθωμένο ανάστημα των έγκλειστων που αγωνίζονται με την ίδια βεβαιότητα που υπάρχει στα βήματα αυτών που παλεύουν και εκτός των τειχών για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία.
Η Fadik Adiyaman, μία αγωνίστρια η οποία μεταξύ άλλων έχει κατέβει στο δρόμο για την υπεράσπιση της κάλυψης των βιοτικών αναγκών, αλλά και των αιτημάτων κρατουμένων αγωνιστών από το 2000- 2007 στην τουρκία, έχει έρθει αντιμέτωπη για τη δράση της με τη δικαιοσύνη τόσο στην τουρκία, όσο και στην ελλάδα. Στην τελευταία, μάλιστα, φυλάκιστηκε για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση τον Ιούλη του 2014 (αναφορικά με οπλισμό που βρέθηκε στη Χίο το 2013) και μετά από σχεδόν 7 μήνες αφέθηκε ελεύθερη, μέχρις ότου να πάρει πάλι πρόσφατα το δρόμο της επιστροφής προς την τουρκία για να στηρίξει από κοντά τον αγώνα των συντρόφων της. Το τίμημα της επιλογής της αυτής ήταν η σύλληψή της στην πόλη Aydin στις 2.2.2016 και η φυλάκισή της σε ένα μικρό κελί της φυλακής Tekirdag (φυλακή τύπου Τ). Η φυλάκιση και απομόνωση που της επιβλήθηκε δεν την λύγισαν, αλλά αντιθέτως την ώθησαν να συνεχίσει τον αγώνα της, χρησιμοποιώντας αυτή τη φορά ως όπλο το ίδιο της το σώμα. Έτσι, από τις 10.2 ξεκίνησε απεργία πείνας με αίτημα τη λήξη της απομόνωσής της και τη μεταφορά της δίπλα στις συντρόφισσές της.
Ακόμη κι αν βρισκόμαστε χιλιόμετρα μακριά από τους τούρκους αγωνιστές, τα σύνορα που χάραξε η καπιταλιστική και διακρατική επιβολή δεν είναι ικανά να συμφιλιώσουν τους δούλους με τα αφεντικά, δεν είναι ικανά να διασπάσουν το στρατόπεδο των καταπιεσμένων και τους αγώνες τους, δεν είναι ικανά να σβήσουν την επαναστατική φλόγα.
Ακόμη κι αν βρισκόμαστε χιλιόμετρα μακριά από τους τούρκους αγωνιστές, απέναντι στην ίδια καταπίεση, την ίδια εκμετάλλευση, την ίδια καταστολή, μοιραζόμαστε κοινούς αγώνες και πράξεις αντίστασης, μοιραζόμαστε τον ίδιο τον πόλεμο ενάντια σε κράτη και κεφάλαιο.
Έναν πόλεμο που στεριώνεται μέσα από το γκρέμισμα του φόβου, της απομόνωσης και της παραίτησης, μέσα από τη συλλογική επίλυση των προβλημάτων μας, τη συλλογική ζωή, την αλληλεγγύη. Κι έναν πόλεμο που διεξάγεται με όλα τα μέσα που έχουμε στα χέρια μας· την επίθεση σε κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους, τις άγριες απεργίες, τα σαμποτάζ στις δομές της εξουσίας, την αντίσταση στα σχολεία, στις σχολές και τις δουλειές μας, τις καταλήψεις και την αυτοοργάνωση των αναγκών και επιθυμιών μας.
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ FADIKADIYAMAN, ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ 10.2 ΠΟΥ ΑΙΤΕΙΤΑΙ ΤΗ ΛΗΞΗ ΤΗΣ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΣΕ ΦΥΛΑΚΕΣ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΗΣ.
ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ OSMAN EVCAN, ΠΟΥ ΑΝΑΡΡΩΝΕΙ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΠΕΒΑΛΛΕ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ.
ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ.
ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ.
Συνέλευση αναρχικών για τη σύνδεση των αγώνων μέσα στην κοινωνία-φυλακή
https://sasta.espivblogs.net
sasta@riseup.net