https://athens.indymedia.org/post/1576251/
19/07/2017 4:43 μμ.
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ ΚΑΙ ΠΟΛΑΣ ΡΟΥΠΑ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΤΗΣ
Α΄ΔΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΣΤΙΣ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2017
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ Α΄ΔΙΚΗΣ
Ν.ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Εμείς ζητήσαμε να κάνουμε σχολιασμό της αγόρευσης του εισαγγελέα της Α΄ δίκης γιατί στην πραγματικότητα η αγόρευσή του ήταν το σκεπτικό της απόφασης της Α΄ δίκης.
Κατά 80-90% το σκεπτικό του κ. Λίογα έγινε δεκτό στην απόφαση του Α΄ δικαστηρίου, στο 10-20% που δεν έγινε αποδεκτό, το δικαστήριο αποφάσισε με την χειρότερη εκδοχή.
Για παράδειγμα, ενώ ο κ. Λιόγας- το επισημαίνω αυτό – ότι πρότεινε να μην χαρακτηριστούν ως ‘‘ κοινωφελείς’’ οργανισμοί τα υπουργεία Απασχόλησης, Οικονομίας, οι τράπεζες και το χρηματιστήριο που ήταν στόχοι της οργάνωσης, το δικαστήριο πέραν των δικαστηρίων και των αστυνομικών τμημάτων που δέχθηκαν επίθεση, αποφάνθηκε ότι και τα υπουργεία Απασχόλησης και Οικονομίας είναι ‘‘κοινωφελείς‘’ οργανισμοί.
Το πρώτο πράγμα που θέλω να σχολιάσω είναι όπως αρχίζει ο εισαγγελέας σε σχέση με το φαινόμενο της ‘‘ τρομοκρατίας ’’.
Λέει ότι, θεωρεί ότι η τρομοκρατία είναι πολιτικό φαινόμενο όμως οι πράξεις είναι ποινικές. Αυτό το αναφέρει από την πρώτη στιγμή της αγόρευσής του.
Εδώ θέλω να επισημάνω μια αντίφαση. Πώς χαρακτηρίζεται ένα φαινόμενο πολιτικό και οι πράξεις που συνίστανται στα πλαίσια της ‘‘ τρομοκρατικής ’’ ενέργειας ή της ‘‘ τρομοκρατικής ’’ οργάνωσης να θεωρούνται ποινικές; Ποινικές όχι με την έννοια ότι διώκονται από τον νόμο αλλά με την έννοια των κινήτρων.
Και μάλιστα λέει παρακάτω ότι εγώ έχω μια υποκειμενική άποψη, όπως και κάθε δικαστικός όπως και οποιοσδήποτε άνθρωπος έχει μια υποκειμενική άποψη αλλά είμαι υποχρεωμένος να εφαρμόσω τον νόμο.
Και να εφαρμόσω την στενότερη έννοια του ‘‘ πολιτικού αδικήματος ’’.
Και επειδή στην επόμενη σελίδα, στην 942 – 943 μας απαντάει γιατί του είχαμε πει ότι είναι ανδρείκελο του καθεστώτος, ‘‘ ότι εγώ έχω την συνείδησή μου ’’, εγώ θέλω να πω το εξής:
Ο κ. Λίογας μας είχε πει στο προηγούμενο δικαστήριο άτυπα, δεν έχει γραφτεί στα πρακτικά όταν είχαμε κάνει την ένσταση για το πολιτικό αδίκημα, κοιτάξτε λέει, εγώ μπορεί να έχω τις δικές μου απόψεις για αυτό το πράγμα όμως είμαι υποχρεωμένος να εφαρμόσω το νόμο και ο νόμος, στο πολιτικό αδίκημα έχει αυτή την ερμηνεία, ότι μόνο οι πράξεις εσχάτης προδοσίας και πραξικοπήματος εμπίπτουν στο χαρακτηρισμό του πολιτικού αδικήματος.
Εδώ όμως επιβεβαιώνει αυτό που είχα πει και σας είχα πει και σε σας όταν είχα κάνει την αίτηση για τον Αμερικανό πρέσβη, ότι στην πραγματικότητα δράτε ως υπάλληλοι του συστήματος, ως υπάλληλοι του κράτους.
Οι νόμοι που εφαρμόζετε εναντίον μας, τον Επαναστατικό Αγώνα, ο αντιτρομοκρατικός νόμος τον έχει φέρει η εκτελεστική εξουσία, τον έχει προτείνει, έχει ψηφιστεί και εσείς τον εφαρμόζετε άσχετα αν όπως ο εισαγγελέας λέει μπορεί να έχει υποκειμενική άποψη, υποκειμενική ερμηνεία η οποία μπορεί να είναι διαφορετική αλλά είμαι υποχρεωμένος να την εφαρμόσω.
Δηλαδή ουσιαστικά λέει ότι εγώ είμαι υπάλληλος, ότι εγώ είμαι υπάλληλος και δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο.
Αυτό σας το είχα πει γιατί τους αντιτρομοκρατικούς νόμους οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί έχουν εξαναγκάσει τις ελληνικές κυβερνήσεις να τους ψηφίσουνε και εσείς απλά εφαρμόζετε αυτούς τους νόμους.
Εδώ αποδεικνύεται στην πραγματικότητα μέσα από την αντίφασή του ότι ναι, ο εισαγγελικός
λειτουργός είναι υπάλληλος του κρατικού μηχανισμού, είναι γρανάζι και ανδρείκελο και αυτό επιβεβαιώνεται. Στην έννοια του ‘‘πολιτικού εγκλήματος’’ που αναφέρεται πάλι ο κ. Λίογας, εδώ αποδεικνύεται ποια είναι η άποψη των δικαστών σε σχέση με το φαινόμενο της ‘‘ τρομοκρατίας ’’.
Ενώ λοιπόν λέει το αντιφατικό ότι το φαινόμενο αυτό είναι πολιτικό, μας λέει κιόλας και παραδέχεται ότι εσείς είστε αναρχικοί και μάλιστα δεν έχετε διεύθυνση, δεν έχετε ιεραρχία γιατί απεχθάνεστε κάθε έννοια ιεραρχίας, οι πράξεις τις οποίες έχετε κάνει είναι ποινικές.
Σε αυτή την αντίφαση θέλω να πω τα εξής: Το ότι εσείς λέτε ότι μόνο πράξεις εσχάτης προδοσίας μπορούν να χαρακτηριστούν ως πολιτικά αδικήματα, δείχνει τι γνώμη έχετε για την ‘‘ δημοκρατία ’’ και τους πολίτες, το τι είναι πολιτική δράση.
Δηλαδή ο λαός είναι μόνο ένα πρόβατο ώστε να πηγαίνει κάθε 4 χρόνια να ψηφίζει τα εκάστοτε κόμματα που αναλαμβάνουν την εξουσία, ουσιαστικά να παραχωρεί το δικαίωμά του να κυβερνά αυτός την τύχη του και να το παραχωρεί σε επαγγελματίες πολιτικούς.
Αυτό αν θεωρούμε ότι δημοκρατία είναι ένα σύστημα λαϊκής κυριαρχίας, μόνο λαϊκή κυριαρχία δεν είναι το σημερινό σύστημα
Ουσιαστικά παραχωρεί το δικαίωμα αυτό. Και το ότι ως πολιτική δράση εσείς θεωρείτε ότι είναι μόνο τα πραξικοπήματα, όταν άνθρωποι του κρατικού μηχανισμού καταλύουν το πολίτευμα και εγκαθιδρύουν ένα άλλο.
Όταν είχα κάνει εγώ σε αυτό το δικαστήριο την ένσταση του πολιτικού αδικήματος, ο κ. Πούλιος διάβασε απλώς την συνθήκη της Ρώμης ή του Παλέρμο αν θυμάμαι καλά που έλεγε πχ αναφέρω μια συγκεκριμένη φράση, ότι η χρήση βομβών, αυτομάτων όπλων, εκρηκτικών δεν θεωρείται ότι εμπίπτει στο πολιτικό αδίκημα.
Και είχα απαντήσει εγώ, δηλαδή όταν οι πραξικοπηματίες έκαναν το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου, τα τάνκς του Παττακού και του Παπαδόπουλου θεωρούνται κατά το δικό σας το ‘‘δημοκρατικό’’ (πολίτευμα), πολιτικό αδίκημα ενώ η βόμβα του Παναγούλη να σκοτώσει τον Παπαδόπουλο είναι ‘‘τρομοκρατία ή έγκλημα και ποινικό αδίκημα.
Αυτό δείχνει το τι πιστεύετε πραγματικά για τον λαό. Ότι είναι ένα πρόβατο να πηγαίνει κάθε 4 χρόνια στις εκλογές να ψηφίζει.
Όμως επειδή η τρομοκρατία έχει βγει μέσα από συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες, υπάρχει ερμηνεία, υπάρχει αντικειμενική ερμηνεία για το τι είναι τρομοκρατία.
Γιατί ο λαός γενικά επειδή οι λέξεις δεν είναι ουδέτερες τις βγάζει μέσα από συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες.
Η λέξη τρομοκρατία βγήκε την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης πριν 200 χρόνια και, όταν η επαναστατική κυβέρνηση του Ροβεσπιέρου που ήταν δικηγόρος στο επάγγελμα, όταν η αστική τάξη πολεμούσε τη φεουδαρχία και η μοναρχία έκανε εκκαθάριση των πολιτικών αντιπάλων του τότε καθεστώτος, δηλαδή οι Ιακωβίνοι στη Γαλλική Επανάσταση εκκαθάριζαν τόσο τους παλιούς υποστηρικτές του μοναρχικού καθεστώτος και της φεουδαρχίας, όσο και τους εξ αριστερών απ’ αυτούς, δηλαδή τους αναρχικούς της εποχής, τους Κομμουνάριους του Παρισιού.
Εκεί βγήκε η λέξη τρομοκρατία.
Σύνθετη λέξη, τρόμος και κράτος, αυτό αφορά εσάς, δεν αφορά εμάς.
Εσείς ως δικαστές υπερασπίζεστε τα συμφέροντα του λαού που λέει εδώ ο κ. Λιόγας, ότι εγώ είμαι εκπρόσωπος του λαού ή τα συμφέροντα της αστικής τάξης.
Όταν η αστική τάξη πολεμούσε εναντίον της φεουδαρχίας χρησιμοποιούσε τον τρόμο, την εκκαθάριση δια αποκεφαλισμού με την γκιλοτίνα των πολιτικών αντιπάλων, δηλαδή των φεουδαρχών και της μοναρχίας αλλά και των εξ αριστερών αυτής των Κομμουνάρων οι οποίοι θέλουν πραγματικά ο λαός να αναλάβει την εξουσία και όχι να γίνει μια πολιτειακή αλλαγή, να φύγει ο μονάρχης και να γίνει ένα κοινοβούλιο επαγγελματιών πολιτικών.
Πώς γίνεται να μας κατηγορείτε εμάς για τρομοκρατία όταν αυτή η δραστηριότητα είναι μια κρατική δραστηριότητα και ειδικά εμάς τους αναρχικούς που είμαστε αντίπαλοι κάθε κράτους , το οποίο ασκεί τρομοκρατία;
Εμάς που είμαστε αντίπαλοι κάθε κράτους, κάθε εθνικού κράτους, οποιουδήποτε μηχανισμού αυτού,, μας θεωρείτε εμάς τρομοκράτες, για κάτι που εσείς αντιπροσωπεύετε, όχι εμείς.
Ακόμα και στην αρχαία ελληνική παράδοση, στην αρχαία ελληνική παράδοση, το Κράτος και η Βία είναι δύο ταυτόσημες έννοιες.
Αυτό που λέει στην τραγωδία του Αισχύλου ‘‘ Προμηθέας Δεσμώτης ’’, όπου η εξουσία που την αντιπροσωπεύει ο Δίας διατάσσει το Κράτος και τη Βία να αλυσοδέσουν τον επαναστάτη Προμηθέα στον Καύκασο γιατί έκανε το ‘‘έγκλημα’’ να κλέψει τη φωτιά από τους θεούς και να την δώσει στους ανθρώπους.
Το Κράτος, η Βία και η τρομοκρατία αφορά εσάς και όχι εμάς.
Θεωρώ ότι αν ήμασταν παρόντες κάποια πράγματα ο εισαγγελέας δεν θα τολμούσε – ο κ.Λιόγας – να τα πει γιατί όταν έκανε την αγόρευσή του εμείς ήμασταν απόντες.
Λέει, ‘‘ σε τελική ανάλυση είναι ο ίδιος ο ελληνικός λαός ο οποίος μέσω των εκλεγμένων αντιπροσώπων του ψηφίζει τους νόμους αυτούς – για τον αντιτρομοκρατικό λέει – και ο οποίος με έχει τάξει και με πληρώνει μάλιστα γι’ αυτό με την πάγια εντολή ντα τους εφαρμόζω και να επιβλέπω την τήρησή τους ’’.
Μα είναι θράσος να λέγεται αυτό το πράγμα. Από πότε οι δικαστές αντιπροσωπεύουν τον λαό;
Μα δεν είσαστε ούτε καν εκλεγμένοι.
Οι επαγγελματίες πολιτικοί έχουν το πρόσχημα να μας πουν, ότι εμείς κύριοι είχαμε εκλεγεί όπως ο Βουλγαράκης που ήρθε εδώ πέρα, ότι μας εξέλεξε ο λαός όταν γίνονται(όταν έγιναν) εκλογές.
Από πού και ως πού ο δικαστής είναι αντιπρόσωπος του λαού και του έχει τάξει τι;
Ήταν επιθυμία του λαού να γίνει ο α΄ αντιτρομοκρατικός νόμος , ο νόμος Σταθόπουλου ο 187 το 2001 ή ο 187Α το 2004;
Έγινε καμιά διαδήλωση, ήταν απαίτηση του λαού να ψηφιστεί ο αντιτρομοκρατικός νόμος;
Σαφέστατα όχι.
Πώς γίνεται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 1993 να καταργεί τον αντιτρομοκρατικό νόμο του Μητσοτάκη που ίσχυε για 3 χρόνια, από το ’90 μέχρι το ’93 και να τον επαναφέρει 8 χρόνια μετά και μάλιστα σε χειρότερη εκδοχή;
Γιατί; Γιατί δέχθηκε εντολές από τα υπερεθνικά κέντρα εξουσίας από τις ΗΠΑ και την Μ. Βρετανία μετά την εκτέλεση Σόντερς το 2001.
Ποιά ήταν η λαϊκή απαίτηση και πώς έχει το θράσος ο κ. Λιόγας να λέει ότι εγώ αντιπροσωπεύω τον λαό και ότι ο αντιτρομοκρατικός νόμος ήταν ουσιαστικά επιθυμία του λαού;
Αυτά είναι καταφανή ψέματα, είναι θράσος να λέγεται αυτό το πράγμα.
Και για να θυμίσω ότι ο α΄ αντιτρομοκρατικός νόμος το 2001 ψηφίστηκε από 14 βουλευτές σε ένα άδειο κοινοβούλιο.
Δεν έγινε καμιά ολομέλεια 300 βουλευτών και ψήφισαν κατά πλειοψηφία πάνω από 150. 14 βουλευτές της ΝΔ τον ψήφισαν. Ούτε οι ίδιοι οι πασόκοι, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δεν τον ψήφισαν. Γιατί ήξεραν τι τερατούργημα έφερναν κατόπιν εντολών.
Δεν τον ψήφισε δηλαδή η κυβέρνηση, η εκτελεστική εξουσία που τον φέρνει στην βουλή, κατόπιν εντολών των Αμερικανών, τον ψήφισε η αντιπολίτευση, 14 βουλευτές της ΝΔ.
Άμα θέλετε ψάξτε το για να μην λέτε ότι τα βγάζω αυτά από την φαντασία μου. Αυτά λοιπόν που λέει ο κ. Λιόγας είναι θράσος να τα λέει.
Παρακάτω λέει στη σελίδα 943 ανταπαντώντας πολιτικά σε μας γιατί στην πρώτη φάση που μιλάει ο κ. Λιόγας μιλάει πολιτικά, τα νομικά θα τα πιάσουμε λίγο μετά, λέει:
‘‘ Σε κάθε περίπτωση όμως το δικό μου το πολίτευμα την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, το περιεχόμενο του Συντάγματος και των νόμων είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κάποιος μαζί τους το καθορίζει η εκάστοτε πλειοψηφία του ελληνικού λαού και αυτό ακριβώς το στοιχείο η δημοκρατική δηλαδή προέλευση των νόμων είναι το καθοριστικό εκείνο στοιχείο το οποίο εμένα τουλάχιστον με νομιμοποιεί να κάθομαι σε αυτή εδώ την έδρα και να ασκώ τα καθήκοντα του εισαγγελέα εν ονόματι μπορώ να ισχυριστώ του ελληνικού λαού ’’.
Αλήθεια ο ελληνικός λαός ψήφισε το Σύνταγμα; Έχει ιδέα για τους νόμους ο ελληνικός λαός;
Ακόμα και αυτό το Σύνταγμα οι ίδιες οι κυβερνήσεις το έχουν κατακουρελιάσει.
Για παράδειγμα, από το 2010, ήθελε ο ελληνικός λαός να ψηφιστούν οι 3 μνημονιακές συμβάσεις και η τέταρτη που μόλις ψήφισε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ;
Ποια κυβέρνηση προεκλογικά υποσχέθηκε ότι θα κάνει τέτοιους νόμους;
Δηλαδή παρουσιάζετε τον λαό ότι ψήφισε να του αφαιρούν το μισθό και την σύνταξη, να του παίρνουν την περιουσία, να του παίρνουν το σπίτι, να κοιμάται στο δρόμο, να κοιμάται κάτω από γέφυρες σε χαρτόκουτα, να πεθαίνει της πείνας, να πεθαίνει από αρρώστιες, αυτά μας λέτε εδώ πέρα ουσιαστικά.
Για ποιά δημοκρατία μας μιλάτε εδώ πέρα και για καθεστώς λαϊκής κυριαρχίας;
Ψήφισε ο ελληνικός λαός τους αντιτρομοκρατικούς νόμους;
Δεν υπάρχει καμιά νομιμοποίηση σε αυτά που λέει ο κ. εισαγγελέας. Και επειδή παρακάτω λέει, για μας τώρα πάλι, ‘‘αναρωτιέμαι ισχύει το ίδιο και με τους κατηγορούμενους; Έχουν δηλαδή και οι κατηγορούμενοι το ηθικό δικαίωμα να παραβιάζουν τους νόμους μιας δημοκρατικής πολιτείας και πολύ περισσότερο να επιδιώκουν την βίαιη κατάλυσή τους’’;
Εδώ μας λέει ότι επιδιώκουμε την βίαιη κατάλυση, έτσι; ‘‘Ακόμα κι αν η διαφωνία τους αυτή δεν αντιπροσωπεύει παρά, ένα ελάχιστο ποσοστό της γνώμης του ελληνικού λαού’’.
Εδώ έχω ένα έγγραφο, μια δημοσκόπηση της zougla, όχι δικιά μου, της zougla, ενός καθεστωτικού δημοσιογράφου που έγινε το 2009 όταν δρούσε ο Επαναστατικός Αγώνας.
Έγινε τον Μάρτιο του 2009 όταν η οργάνωση είχε αποπειραθεί να ανατινάξει τα κεντρικά γραφεία της Citibank. Έκανε μια δημοσκόπηση, όχι σαν αυτές που κάνει η kapa Research, η τάδε δημοσκοπική εταιρεία που παίρνει τηλέφωνο κατόπιν εντολής του Βήματος, της Καθημερινής, ενός κόμματος, που παίρνει 800 ανθρώπους τηλέφωνο.
Εδώ ψήφισαν 24.000 πολίτες, 24.091 χρήστες, ήταν ηλεκτρονική δημοσκόπηση. Τα ερωτήματα ήταν διάφορα. Ήταν, αν θεωρείτε ότι πρέπει να καταργηθεί το πανεπιστημιακό άσυλο. Εκεί οι περισσότεροι ψήφισαν ναι. Υπήρχαν όμως 2 ερωτήματα για την ένοπλη βία, αυτό εσείς αποκαλείτε ‘‘τρομοκρατία’’.
Και αυτά τα ποσοστά των απαντήσεων διαψεύδουν τον Λιόγα για το μικρό ποσοστό του ελληνικού λαού που λέει ότι αντιπροσωπεύουμε. Δεν αντιπροσωπεύουμε ένα μικρό ποσοστό.
Τα ερωτήματα ήταν δύο: Αν θεωρείτε δικαιολογημένη την ένοπλη βία; Το 34,9% λέει ναι, είναι δικαιολογημένη. Το 58% λέει ότι οι ομάδες ένοπλης βίας έχουν πολιτικά κίνητρα κάτι που εσείς και κανένα δικαστήριο δεν το αποδέχεται.
Πώς αντιπροσωπεύει ο Λιόγας τον ελληνικό λαό εδώ πέρα και εσείς ως δικαστές; Ποιο είναι το ελάχιστο ποσοστό αυτό του 34%; Είναι μικρό ποσοστό; Ο 1 στους 3 λέει ότι καλά κάνουν. Και το 58% λέει ότι δεν είναι ποινικοί εγκληματίες, έχουν πολιτικά κίνητρα.
Αυτά διαψεύδονται από την ιστορία και από την πραγματικότητα. Αυτό το ποσοστό εάν κάποιος τώρα κάνει μια παρόμοια δημοσκόπηση θα είναι τριπλάσιο ποσοστό.
Θα έχει καθολική αποδοχή τώρα, γιατί αυτό έγινε το 2009. Και το 2017 όταν ο κόσμος πεινάει, θα λέει ‘’γαμήστε τα όλα’’!
Αυτά λοιπόν όσον αφορά το μικρό ποσοστό που λέει ο Λιόγας, έτσι;
Η τρομοκρατία είναι μια κρατική δραστηριότητα που αντιπροσωπεύει εσάς και έχουμε πολλά παραδείγματα όπου οποιοδήποτε καθεστώς και δημοκρατικό την έχει εξασκήσει και δικτατορίες.
Γιατί τρομοκρατία δεν ήταν μόνο αυτό που έγινε στη Γαλλική Επανάσταση, ήταν αυτό που έγινε στη Παρισινή Κομμούνα που εκτελέστηκαν 20.000 Κομμουνάριοι μετά το τέλος των μαχών, ήταν αυτά που έκανε το τσαρικό καθεστώς, ήταν αυτά που έκαναν τα σταλινικά καθεστώτα, ιδιαίτερα οι εκκαθαρίσεις το 1936- ’38, ήταν αυτά που έκαναν οι ναζί.
Ουσιαστικά με την έννοια του πολιτικού αδικήματος εσείς λέτε ότι τα απελευθερωτικά κινήματα τα οποία χρησιμοποιούν και τον ένοπλο αγώνα δεν έχουν πολιτικά κίνητρα, δεν είναι πολιτική δραστηριότητα, είναι εγκληματική. Και στον εμφύλιο, ο Δημοκρατικός Στρατός θεωρούσαν(ότι είναι) ‘‘ συμμορίτες ’’. Δεν θεωρούσαν ότι έκαναν απελευθερωτικό αγώνα, ήταν ‘‘ ληστοσυμμοριτισμός ’’.
Ο εμφύλιος πόλεμος έγινε γνωστός ως ‘‘ ληστοσυμμοριτισμός ’’, αυτή ήταν η ιστορική εκδοχή που επικράτησε μετά το ΄44.
Με την ίδια λογική και τα σύγχρονα απελευθερωτικά κινήματα όπως ο αγώνας των Κούρδων του ΡΚΚ, του εργατικού κόμματος του Κουρδιστάν που είναι στη λίστα των ‘‘τρομοκρατικών’’ οργανώσεων, δεν κάνει απελευθερωτικό αγώνα, τρομοκρατία είναι.
Και με βάση αυτό, η κυβέρνηση Σημίτη έδωσε (τον Οτσαλάν) στους Τούρκους το 1999.
Να το θυμόμαστε αυτό.
Ενώ τώρα τους πραξικοπηματίες κατά του Ερντογάν, τα ελληνικά δικαστήρια δεν τους δώσανε γιατί αυτοί είναι πολιτικοί, είναι πολιτικά πρόσωπα.
Γιατί αυτοί εντάσσονται μέσα στη στενή ερμηνεία που λέει ο Λιόγας και εσείς, του πολιτικού αδικήματος.
Δηλαδή το ελληνικό κράτος ενώ παραδίνει κατά καιρούς Τούρκους ή Κούρδους αγωνιστές που ανήκουν σε οργανώσεις που είναι στη λίστα των ‘‘ τρομοκρατικών ’’ οργανώσεων, τους δίνει στη Τουρκία όταν τους ζητάνε – όταν αυτοί ζητάνε άσυλο -, τους πραξικοπηματίες δεν τους δίνετε γιατί εντάσσονται στην ερμηνεία αυτή που λέτε εσείς, του πολιτικού αδικήματος.
Αυτά είναι μια υποκρισία, στην πραγματικότητα είναι σε αντίθεση με το λαϊκό αίσθημα περί δικαίου. Θα αναφέρω και ένα άλλο πράγμα. Ο Λιόγας λέει ότι εγώ εκπροσωπώ τον λαό, τους πολίτες. Αφού εκπροσωπείτε τους πολίτες, γιατί τους βγάλατε από τα δικαστήρια; Σύμφωνα με τον αντιτρομοκρατικό νόμο δικαζόμαστε από επαγγελματίες δικαστές.
Καταργήθηκαν τα μικτά ορκωτά δικαστήρια που συμμετείχαν και πολίτες, είχαν μια επίφαση μιας κοινωνικής ωριμότητας και δικαζόμαστε αποκλειστικά από επαγγελματίες δικαστές.
Kαι θα πω ένα πράγμα που μου έτυχε σε αυτό το δικαστήριο που αν θέλετε το πιστεύετε, το μου είπε ένας αστυνομικός της ΕΟΜ από αυτούς που μας φέρνουν εδώ πέρα και μας δικάζετε. Όταν είχε έρθει ο Βουλγαράκης, ήταν ένας αστυνομικός ο οποίος ήθελε να μου πιάνει κουβέντα, όταν ήρθε ο Βουλγαράκης – δεν θυμάμαι αν ήταν σε αυτή την αίθουσα ή την άλλη από ’κει – μίλησε, είπα και εγώ τα δικά μου, έρχεται και μου λέει, ‘‘ ίδρωσε καθόλου το αυτί του ’’, του λέω όχι και μου λέει την εξής φράση: ‘‘Εάν δικαζόσασταν από πολίτες θα ήσασταν έξω’’ , αυτό μου είπε.
Καλά εγώ το ξέρω. Η αξία του πράγματος δεν είναι ότι το λέω εγώ και έχω συμφέρον να το πω, το λέει ο αντίπαλος, ο αστυνομικός της ΕΟΜ, ο εχθρός δηλαδή τον οποίο έξω θα μπορούσα να τον πυροβολήσω ή να με πυροβολήσει.
Μου λέει αυτό: ‘‘ Εάν δικαζόσασταν από πολίτες θα ήσασταν έξω ’’.
Ακόμα και ο εχθρός το λέει αυτό.
Πού αντιπροσωπεύει αυτό το δικαστήριο τους πολίτες και την κοινωνία όπως λέει ο κ. Λιόγας; Είναι ψέμα αυτό το πράγμα. Αυτό αν θέλετε το πιστεύετε που λέω γιατί είναι off the record.
Πάμε λίγο στα νομικά. Για την υπόθεση του δόλου και κίνδυνο για την ζωή των πολιτών.
Προσέξτε να δείτε τι γράφει, αναφέρω τι υπάρχει στις αιτήσεις που κάναμε στην αρχή για να έρθουν έξτρα μάρτυρες.
Τι λένε οι ίδιοι οι Αμερικανοί για μας. Έχει κατατεθεί και στο πρώτο δικαστήριο και στο εφετείο.
Όταν κάναμε την αίτηση να έρθουν μάρτυρες, έξτρα μάρτυρες κατηγορίες για ενέργειες, όπως αποκαλύπτουν έγγραφα του Wikleaks, αξιωματούχος της αμερικάνικης πρεσβείας στην Αθήνα όπως ο επιτετραμμένος Κάντριμαν επισήμαναν πως ‘‘ τα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα θα σταματούσαν μια καλά οργανωμένη ενέργεια παρά να βλάψουν περαστικούς ’’.
Αυτή η δήλωση λέει ότι θα σταματούσαν μια καλά οργανωμένη ενέργεια παρά να βλάψουν περαστικούς. Αυτά λέει η ίδια η αμερικάνικη πρεσβεία. Και επίσης για το θέμα των πολιτών και ποιος έχει την επιδοκιμασία των πολιτών ή όχι. Λέει πάλι στην ιστοσελίδα Wikleaks που έχουν γίνει άπειρες διαρροές για έγγραφα των Αμερικανών. Δηλώσεις αξιωματούχων της πρεσβείας μετά την επίθεση της οργάνωσης με αντιαρματική ρουκέτα εναντίον της πρεσβείας το 2007:
‘‘Στην Ελλάδα η δίδυμη απειλή του εξτρεμισμού και της βίας πηγάζει περισσότερο από αντιαμερικανικά, αντινατοϊκά, κατά της παγκοσμιοποίησης συναισθήματα τα οποία έχουν βαθιές ρίζες στην ελληνική κοινωνία’’
Δήλωση που επιβεβαιώνει την επιδοκιμασία μεγάλης μερίδας τουλάχιστον της ελληνικής κοινωνίας στην ενέργεια του Επαναστατικού Αγώνα κατά της αμερικάνικης πρεσβείας ’’.
Εδώ διαψεύδεται από το ίδιο το Wikleaks, από το τι λένε οι Αμερικανοί για το τι αντιπροσωπεύουμε, αν έχουμε ένα μικρό και ελάχιστο όπως λέει ο Λιόγας ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού που μας υποστηρίζει ενώ δεν είναι ελάχιστο, είναι μεγάλο.
Όσον αφορά τον δόλο και τον κίνδυνο κατά πολιτών, στη σελίδα 974 μιλάει ο κ. Λιόγας για 6 ενέργειες στο Α.Τ. Καλλιθέας, Υπουργείο Απασχόλησης, Υπουργείο Οικονομίας, τράπεζα Citibank Ν. Ιωνίας, τράπεζα Eurobank Αργυρούπολης και χρηματιστήριο και λέει:
‘‘ Σε όλες τις περιπτώσεις αυτές θα μπορούσε να προκύψει κίνδυνος σε ξένα πράγματα και κίνδυνος κατά ανθρώπων. Από πού και ως πού προκύπτει για τις 6 αυτές ενέργειες, ότι σε όλες κιόλας;
Ότι στο Υπουργείο Οικονομίας έχουμε ένα θέμα και στο Χρηματιστήριο. Γιατί σε όλες;
Για παράδειγμα, πού αποδείχθηκε από τους μάρτυρες του κατηγορητηρίου κίνδυνος κατά πολιτών για την τράπεζα Citibank της Ν. Ιωνίας;
Ήταν μια ενέργεια που έγινε με καλώδιο, δεν ήταν ωρολογιακός μηχανισμός. Η δικογραφία το λέει. Υπήρχε ένας μάρτυρας να καταθέσει, η διευθύντρια του υποκαταστήματος. Όταν λέμε ότι έγινε ενέργεια με καλώδιο εννοούμε ότι οι δράστες ήταν εκεί και βλέπανε.
Ποιος κινδύνεψε σε αυτή την περίπτωση;
Για να αποδειχθεί ότι κινδύνεψε κάποιος θα πρέπει να έρθουν οι ίδιοι οι μάρτυρες, οι ίδιοι οι πολίτες να πούνε ότι κινδύνεψαν.
Ότι γίνεται μια ενέργεια 3η ώρα τα ξημερώματα και δεν κυκλοφορεί ούτε γάτα, όχι περαστικός και οι δράστες είναι εκεί πέρα, ποιός κινδυνεύει; Θα προκαλούσε ενδεχομένως;
Αυτό είναι νοητικός ακροβατισμός, ενδεχομένως; Δεν ισχύουν αυτά τα πράγματα.
Και παρακάτω στη σελίδα 975 λέει, ένα πράγμα που δεν ισχύει.
‘‘ Η υπεράσπιση απ’ ότι τουλάχιστον κατάλαβα εγώ δεν αμφισβητεί: τόσο τον κίνδυνο αυτό καθ’ εαυτό που φαίνεται ότι προέκυψε για τη ζωή ή την υγεία των ανθρώπων από τις επικείμενες επίδικες εκρήξεις όσο την ευθύνη των δραστών για αυτή την οποία επιρρίπτουν εξ’ ολοκλήρου στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες και κυρίως στην αστυνομία ’’.
Αυτό ισχύει μόνο για το υπουργείο Οικονομίας και το Χρηματιστήριο. Δεν ισχύει για όλες τις ενέργειες.
Υπήρχε κανένας δικηγόρος που παραδέχθηκε ότι υπήρχαν κίνδυνοι, η υπεράσπιση παραδέχθηκε ότι υπήρχαν κίνδυνοι σε όλες τις ενέργειες της οργάνωσης;
Δεν έχει καμία σχέση αυτό με την πραγματικότητα. Ούτε το είπαμε εμείς, ούτε το είπανε οι συνήγοροί μας, ακόμα και στο διάστημα που εμείς δεν ήμασταν στη δίκη.
Στη σελίδα 973, πάω λίγο πίσω, εδώ υπάρχει ένα καταφανέστατο ψέμα που ο Λιόγας το υποστηρίζει απλώς και μόνο για να μας καταδικάσει.
Λέει για την υπόθεση Βουλγαράκη για τον μάρτυρα Τσιμόγιαννη, πιάνω λίγο τις ενέργειες και το τι έχει πει, ο οποίος ( μάρτυρας Τσιμόγιαννης ) τραυματίστηκε σοβαρότερα από τον αστυνομικό Ανανία – μιλάει πρώτα για τον αστυνομικό Ανανία που ήταν αυτός με τον σκύλο, που είχε την ευθύνη να ψάξει με τον εκπαιδευμένο σκύλο για εκρηκτικό μηχανισμό στο στενό που έμενε ο Βουλγαράκης.
Αφού μιλάει γι’ αυτόν, μιλάει για τον Τσιμόγιαννη ο οποίος τραυματίστηκε σοβαρότερα και σύμφωνα με τα ιατρικά πιστοποιητικά που προσκόμισε και ήταν αρκετά σοβαρά.
Εάν θυμάστε καλά ο κ. Τσιμόγιαννης ήταν σε μεγαλύτερη απόσταση από τον μηχανισμό απ’ ότι ήταν ο κ. Ανανίας.
Ο οποίος Ανανίας ήταν αστυνομικός του ΤΕΕΜ και ο οποίος είχε κάθε συμφέρον να μας πει διάφορα, ότι κινδύνεψα να σκοτωθώ, θα με τρώγανε κλπ.
Ο αστυνομικός εδώ φαίνεται ότι είναι πολύ πιο ήπιος από τον πολίτη. Προσέξτε να δείτε.
Είπε ο Ανανίας ότι αν θέλανε να με σκοτώσουν θα με αφήνανε να προχωρήσω προς τον μηχανισμό θα πατάγανε το κουμπί και θα ανατιναζόμουνα.
Ο άνθρωπος είπε έπεσα κάτω, είχα έναν βόμβο στα αυτιά και τελείωσε.
Ο Τσιμόγιαννης που ήταν πιο μακριά από την βόμβα, από το βεληνεκές και το ξέρει ο Λιόγας αυτό, εμφανίζει ότι τραυματίστηκε σοβαρότερα.
Μας πώς είναι δυνατόν σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής ένας που είναι μακρύτερα από τον μηχανισμό, μακρύτερα από το βεληνεκές, να τραυματίζεται σοβαρότερα από αυτόν που είναι πιο κοντά όπως είναι ο Ανανίας, ο αστυνομικός του ΤΕΕΜ; Είναι προφανές ότι είναι ψευδής ο ισχυρισμός, μόνο και μόνο για να μας επιρρίψει κίνδυνο κατά πολιτών.
Και εμείς είχαμε πει ότι την ενέργεια δεν την κάναμε ούτε για να φάμε έναν απλό αστυνομικό όπως τον Ανανία, έγινε για τον Βουλγαράκη. Δεν έγινε για τον τυχαίο Ανανία, τον αστυνομικό του ΤΕΕΜ.
Και για αυτό ακυρώθηκε σε μια χρονική στιγμή έτσι ώστε να μην κινδυνέψει κανείς.
Και εδώ εμφανίζεται κάποιος ο οποίος στα 30 μέτρα, και στα 50 ότι έπαθε σοβαρότερα τραύματα από αυτόν που ήταν στα 20 μέτρα. Αυτό αντίκειται στους νόμους της φυσικής, είναι παραλογισμός.
Και λέει ( ο Λιόγας ) για τα ιατρικά πιστοποιητικά.
Μα ο άνθρωπος ήρθε εδώ πέρα με φτιαχτά πιστοποιητικά, χειραγώγησε τιν γιατρό ή του είπε φτιάξε αυτά μπας και πάρω καμιά αποζημίωση, ήταν προφανές ότι ο Τσιμόγιαννης έλεγε ψέματα αλλά αυτά ο εισαγγελικός λειτουργός ο οποίος κατά τα άλλα έχει το καθήκον να διερευνήσει την αποκατάσταση της αλήθειας και να διερευνήσει το τι έγινε, τα πραγματικά περιστατικά, τα εμφανίζει ως αλήθεια.
Αυτό όμως είναι ψέμα!
Όπως είπα για να αποδειχθεί ο κίνδυνος χρειάζεται να έρθουν οι μάρτυρες οι ίδιοι που να πουν ότι εγώ κινδύνεψα σε μια ενέργεια.
Ο κ. Λιόγας για την αμερικάνικη πρεσβεία δεν ήθελε να έρθουν μάρτυρες στο πρώτο δικαστήριο, απέρριψε το αίτημά μας να έρθουν μάρτυρες. Έφερε 4 μάρτυρες οι οποίοι δεν ήταν την ημέρα της ενέργειας στις 12/1/2017.
Έφερε 4 μάρτυρες οι οποίοι ήταν τις προηγούμενες μέρες και τους έφερε μπας και αναγνωρίσουν κανέναν από μας, οι οποίοι είχαν καταθέσει είδα ένα ζευγαράκι απέναντι από την πρεσβεία, φωτογραφίζονταν, κάτι τέτοιο.
Και εμείς είχαμε πει ότι για να αποδειχθεί ότι υπάρχει κίνδυνος, πρέπει να φέρετε τους μάρτυρες που ήταν εκείνη την ημέρα, που ήταν αυτόπτες μάρτυρες, είτε τους αστυνομικούς που φύλαγαν την πρεσβεία, είτε τους 2 πολίτες σύμφωνα με το βούλευμα, τον Κουγιουμτζίδη που ήταν οδηγός λεωφορείου και τον Πιετρή που ήταν αρτοποιός και ήταν εκείνη την ώρα στην έκρηξη της ρουκέτας, να έρθουν να πούνε, ότι κινδύνεψαν, δεν κινδύνεψαν, δεν ξέρω.
Αρνήθηκε να έρθουν. Προσέξτε όμως τι λέει όταν αναφέρεται στην αμερικάνικη πρεσβεία, ενώ δεν έχει έρθει κανένας μάρτυρας αυτόπτης.
‘‘ Σύμφωνα με την κατηγορία 12/1/2007 και ώρα 5.58 πρωινή ώρα, μέλη του Επαναστατικού Αγώνα εκτόξευσαν με φορητό εκτοξευτή από την οδό Λαμψάκου κατά του κτιρίου της αμερικανικής πρεσβείας αντιαρματική ρουκέτα με ισχυρή εκρηκτική ύλη συνολικού μήκους 1 μέτρου και 6 εκατοστών και προκάλεσαν στο κτίριο από έκρηξη από την οποία προέκυψε κίνδυνος σε ξένα πράγματα, στα πέριξ της πρεσβείας κτίρια – αν είναι δυνατόν ένα άλλο πράγμα που αντίκειται στους νόμους της λογικής -, αλλά και κίνδυνο για τη ζωή και την υγεία των ανθρώπων που είτε βρίσκονταν μέσα στο κτίριο της πρεσβείας, είτε έξω από αυτήν, είτε διέρχονταν από τη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας ’’.
Αυτό είναι το βιβλίο για την πρώτη δίκη έτσι όπως εμείς το απομαγνητοφωνήσαμε, δεν την έκανε την απομαγνητοφώνηση το δικαστήριο, το κράτος, την κάναμε εμείς.
Αυτά δεν υπάρχουν στα πρακτικά της πρώτης δίκης.
Διαβάζω επακριβώς ένα μικρό κομμάτι τι είπε ο εισαγγελέας αυτός όταν απέρριψε το να έρθουν αυτόπτες μάρτυρες για την συγκεκριμένη ενέργεια, για την πρεσβεία των ΗΠΑ.
‘‘ Κατ’ αρχάς κ. πρόεδρε, τους μάρτυρες που πρότεινα ,είναι επακριβώς η απομαγνητοφώνηση, για την υπόθεση, για την συγκεκριμένη ενέργεια, τους πρότεινα χωρίς να έχω την ψευδαίσθηση ότι θα μπορούσαν να προσθέσουν κάτι.
Απλώς τους κάλεσα επειδή δεν είχε κληθεί κανένας. Ούτε βέβαια, κατά την γνώμη μου, προσέξτε εδώ, μπορεί να προκύψει κάτι από κάποιους από τους πολλούς μάρτυρες, πάνω από100 που έχουν εξεταστεί και δεν έχουν κληθεί μέχρι τώρα από το δικαστήριό σας.
Τις έχω διαβάσει τις καταθέσεις τους, δεν λένε τίποτα. Αυτά που έπρεπε παρ’ όλα αυτά, κατά την γνώμη μου, να προκύψουν για την συγκεκριμένη ενέργεια, έχω την γνώμη ότι έχουν ήδη προκύψει.
Συγκεκριμένα προέκυψε κατά την γνώμη μου, το σημείο απ’ όπου εκτοξεύτηκε η ρουκέτα,, το είδος της ρουκέτας που εκτοξεύτηκε, το σημείο του κτιρίου στο οποίο προσέκρουσε η ρουκέτα. Προέκυψαν οι προκληθείσες ζημιές στο κτίριο. Προέκυψαν οι λόγοι για τους οποίους οι ζημιές αυτές είναι ενός βαθμού και δεν είναι κάποιου άλλου βαθμού.
Και όλα αυτά δεν προέκυψαν από καταθέσεις μαρτύρων, προέκυψαν από εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης που υπάρχουν στο φάκελο της πρεσβείας και απαντούν σε αυτά τα ερωτήματα. Δεν έχω κάποιο λόγο να μην έρθουν αυτοί οι μάρτυρες αλλά δεν θα προσθέσουν τίποτα.
Επιμένω και προηγουμένως που επέμεναν οι κ. κατηγορούμενοι να έρθουν κάποιοι μάρτυρες, ήρθαν δεν ξέρω, διαφώτισαν κατά την γνώμη σας το δικαστήριο περισσότερο;
Δηλαδή δεν θέλω εδώ να καλούνται μάρτυρες για να εξεταστούν όντας εκ προοιμίου βέβαιο ότι δεν πρόκειται να προσθέσουν κάτι στην υπόθεση. Έχω την γνώμη ότι δεν είναι απαραίτητο. Σας λέω ότι τους 4 που πρότεινα να καλεστούν, τους κάλεσα ‘‘ για τα μάτια, μην κοροϊδευόμαστε ’’.
Εδώ προσέξτε, δεν λέει μόνο για την πρεσβεία, λέει για όλες τις ενέργειες, ότι ήρθαν πάνω από 100 λέει, προσέθεσαν τίποτα λέει, δεν αναγνώρισαν κανέναν ούτε προσέθεσαν κάτι παραπάνω για τις υποθέσεις αυτές.
Όσον αφορά για την επίθεση στην πρεσβεία παρακάτω λέει ( στην αγόρευση ), η κατηγορία είναι προφανώς κατά την γνώμη μου βάσιμη και δεν έχω να προσθέσω τίποτα.
Δηλαδή μας κατακυρώνει μια ενέργεια για κίνδυνο κατά πολιτών, κατά ανθρώπων με βάση τα εργαστηριακά στοιχεία, αυτά που λέει, η πραγματογνωμοσύνη, που έλεγε τι ήταν η ρουκέτα, πόσο μήκος είχε, τι διαστάσεις είχε, και τι ζημιές.
Δηλαδή μας καταλογίζει το κατηγορητήριο χωρίς στην πραγματικότητα ούτε μάρτυρες να φέρνει, για να πουν ότι εγώ κινδύνεψα, πέρασε ξυστά η ρουκέτα πάνω από το κεφάλι μας, δεν πέρασε σε μακρινή απόσταση και το λέει, ότι λέει η κατηγορία, αυτό είναι.
Με βάση τα στοιχεία των εγκληματολογικών εργαστηρίων!
Αυτό είναι σοβαρή αποδεικτική διαδικασία δηλαδή; Υποτίθεται ότι ένας εισαγγελικός λειτουργός και ένας δικαστής αυτό κάνει, να αποδείξει ποια είναι η αλήθεια. Δεν το κάνει αυτό.
Και το ίδιο θα κάνετε και εσείς. Ακριβώς το ίδιο πράγμα θα κάνετε και εσείς.
Είμαι περίεργος τι θα πει ο κ. εισαγγελέας. Γιατί για την συγκεκριμένη ενέργεια ήρθαν οι μάρτυρες, εσείς τους φέρατε. Κατόπιν αιτήσεώς μας τους φέρατε.
Τι είπαν οι μάρτυρες που διαψεύδουν τον κ. Λιόγα;
Ήρθε ο Γκολφινόπουλος, ο Ταβουλάρης, η Σαββίδου Ευτυχία, ο Τζιαναβερλής, οι αστυνομικοί που φυλάσσουν την πρεσβεία.
Τους ρωτήσαμε εμείς οι κατηγορούμενοι: Κινδυνέψατε κ. μάρτυρα; Όχι είπανε.
Ήταν η στόχευση στα φυλάκια, στις σκοπιές; Όχι είπανε, ήτανε ψηλά στο κτίριο, δεν κινδύνεψαν.
Βέβαια μπορεί να τρομοκρατήθηκαν, όπως είπε και ο πολίτης το έβαλαν λίγο στα πόδια, για κάποια λεπτά.
Ήρθε ο πολίτης, ο κ. Πιετρής, αρτοποιός, σταθμευμένος με το αυτοκίνητό του στο φανάρι Πέτρου Κόκκαλη και Βασιλίσσης Σοφίας.Τι είπε ο άνθρωπος; Τον ρωτήσαμε ευθαρσώς.
Αυτά θα έπρεπε να τα ρωτάτε εσείς, όχι εμείς.
Αλλά εμείς ξέραμε ότι δεν κινδύνεψε κανείς. Ούτε και οι αστυνομικοί δεν κινδύνευαν, οι εχθροί μας.
Γιατί ο Λιόγας λέει ότι και αυτός που διέρχονταν από τη Βασιλίσσης Σοφίας κινδυνεύανε, υπήρχε κίνδυνος και για αυτούς που ήταν στα παρακείμενα κτίρια.
Του λέμε του κ. Πιετρή: Κινδυνέψατε κ. Πιετρή; Όχι λέει ο άνθρωπος.
Και του κάνουμε και μια άλλη ερώτηση που δεν άρεσε στον κ. εισαγγελέα, στον κ. Πούλιο.
Θεωρούσατε ότι η ενέργεια αυτή στρεφόταν κατά του ελληνικού λαού.
Όχι, είπε πάλι ο κ. Πιετρής.
Αυτά διαψεύδουν τον κ. Λιόγα ότι υπήρξε κίνδυνος. Ούτε καν για τους αστυνομικούς. Ούτε καν για τους αστυνομικούς που φυλάσσουν το κτίριο, δεν υπήρξε κίνδυνος.
Κινδύνεψε κάποιος; Ναι, να το πω κινδυνέψανε κάποιοι. Αυτοί που ήταν μέσα, ναι. Αυτός που ήταν (μέσα) ο Αμερικανός πεζοναύτης, υπεύθυνος ασφαλείας, ναι, κινδύνεψε.
Αυτόν όμως αρνηθήκατε να τον φέρετε εδώ πέρα. Όπως και στο πρώτο δικαστήριο γιατί εδώ θα αποδεικνύονταν ότι θα μας δικάζατε για τον Αμερικανό πεζοναύτη τον οποίο βέβαια εσείς δεν μπορείτε να τον φέρετε, δεν έχετε δικαίωμα να τον φέρετε γιατί είναι το πραγματικό αφεντικό του κράτους σας.
Δεν έχετε δικαίωμα να φέρετε ούτε τον πρέσβη ούτε τον Αμερικανό πεζοναύτη που ήταν ο μοναδικός που κινδύνεψε από αυτή την ενέργεια.
Δεν κινδύνεψαν ούτε οι αστυνομικοί, ούτε ο πολίτης ο Πιετρής που ήρθε εδώ πέρα.
Και αυτά που λέει ο Λιόγας είναι απλά ψέματα για να μας κατακυρώσει την κατηγορία για κίνδυνο κατά πολιτών.
Πάμε τώρα στην απλή και ψυχική συνδρομή.
Αφού έψαξε ο κ. Λιόγας, ‘‘ διευθυντές ‘’ δεν είμαστε, άρα ηθική αυτουργία δεν μπορεί να μπει, από πουθενά από τη διαδικασία δεν προέκυψε φυσική αυτουργία, έπρεπε να σπάσει το κεφάλι του να βρει μια φόρμουλα να μας καταδικάσει για τις 16 ενέργειες.
Διεύθυνση δεν υπάρχει, ηθική αυτουργία δεν υπάρχει, φυσική αυτουργία δεν υπάρχει, ούτε συναυτουργία, οπότε το μοναδικό όπως λέει μου έμενε είναι η απλή συνέργεια και η ψυχική συνδρομή.
Στην σελίδα 1085 των πρακτικών υπάρχει ένα απόσπασμα από ένα δικαστήριο του ΕΛΑ.
Αναφέρεται στην ψυχική συνέργεια.
Πρόκειται για εφετείο του ΕΛΑ το 2005. Στο πρώτο δικαστήριο αυτής της οργάνωσης που τελείωσε τον Οκτώβριο του 2004 καταδικάστηκαν 4 άτομα – ένα απ’ αυτά είχε αναλάβει την ευθύνη για την συμμετοχή του στην οργάνωση -, καταδικάστηκαν για όλες τις ενέργειες από 1983 – την εικοσαετία δηλαδή λόγω παραγραφής – για όλες που ήταν εκατοντάδες ενέργειες, καταδικάστηκαν σε 1100 και κάτι χρόνια ο καθένας με βάση την απλή συνέργεια και ψυχική συνδρομή.
Το εφετείο που γίνεται 1 χρόνο μετά το απορρίπτει αυτό και τους αθωώνει.
Λέει: ‘‘ Δεν είναι δυνατόν να αποδοθεί στον κατηγορούμενο – γι’ αυτόν που αποδέχθηκε τουλάχιστον την ευθύνη -, ουδεμία μορφή συμμετοχής σε ένδικες πράξεις ούτε αυτή του απλού συνεργού αφού δεν αποδείχθηκαν ότι με την θέση του στην οργάνωση παρήσχε οποιαδήποτε ψυχική συνδρομή στους απλούς αυτουργούς των ως άνω πράξεων. Η απλή μονομερής γνώση των πράξεων των αγνώστων δραστών ή ακόμα και η επιδοκιμασία τους χωρίς συμβολή ή που να ενισχύει αντικειμενικά την διάπραξη του εγκλήματος δεν αρκεί για την θεμελίωση της απλής συνέργειας και της απλής συνδρομής’’.
Αυτό ούτε στο δικό μας δικαστήριο δεν αποδείχθηκε πουθενά, η ψυχική συνδρομή.
Αυτά που λέει ο κ. Λιόγας είναι απλώς εικασίες, εικασίες και υποθέσεις.
Από όλη την διαδικασία εδώ πέρα δεν αποδείχθηκε καμία ψυχική συνδρομή.
Θα μπορούσε κάλλιστα να το υποθέτει. Είναι όμως αυτό αρκετό, από μια εικασία να καταδικάζετε τους κατηγορουμένους, αυτούς που ανέλαβαν την ευθύνη για όλες τις ενέργειες;
Πού αποδείχθηκε ψυχική συνδρομή;
Επειδή ο Λιόγας είπε και κάποια μαργαριτάρια σε σχέση με αυτό… Είπε μια φράση μιλώντας για μένα για να αποδείξει την απλή συνέργεια και την ψυχική συνδρομή, για μένα είναι μια φράση μαργαριτάρι όντως.
Λέει στη σελίδα 1012, ‘‘ από την άλλη όμως μεριά δεν μπορώ καταρχάς να διανοηθώ τον Επαναστατικό Αγώνα σε δράση και τον κατηγορούμενο Μαζιώτη να κοιμάται αμέριμνος στο σπίτι του ‘’.
Αυτή η φράση είναι μεγάλο μαργαριτάρι. Θα πρέπει να την διδάξουν στη νομική σχολή, στους υποψήφιους δικηγόρους και στη σχολή τη δικιά σας στη Θεσ/νίκη που έχετε εκεί μια σχολή δικαστών και εισαγγελέων.
Δηλαδή πάνω σε ποιά φράση βασίστηκε ο κ. εισαγγελέας του α΄ δικαστηρίου για να βγάλει απλή συνέργεια και ψυχική συνδρομή από την δικιά μου την μεριά.
Όμως κύριοι δικαστές, εγώ θα πω κάτι που δεν το έχω ξαναπεί γενικά, αλλά εγώ το διαψεύδω, για παράδειγμα όταν έγινε η συμπλοκή στη Δάφνη που ήταν το κρίσιμο σημείο στο οποίο σκοτώθηκε ένας σύντροφός μας ο Λάμπρος Φούντας και με αφορμή αυτό βρεθήκαμε μπροστά σας να εξηγούμε, ποιά, αυτά που εσείς πρέπει να αποδείξετε, εγώ δεν ήμουν στη Δάφνη για να γίνει η προπαρασκευαστική ενέργεια. Θα κάναμε κάποια επίθεση. Το είχαμε πει εξ’ αρχής. Δεν το έχουμε αρνηθεί αυτό το πράγμα.
Εγώ κοιμόμουν όντως όταν έγινε η συμπλοκή της Δάφνης γιατί αν ήμουν εκεί ούτε στη Δάφνη θα πηγαίνανε γιατί ήταν λάθος το μέρος, γιατί έγιναν λάθη από τους συντρόφους για να γίνει η συμπλοκή και πολύ πιθανόν αν ήμουν εγώ οι δύο αστυνομικοί να μην έφευγαν σώοι και αβλαβείς.
Εγώ έχω αποδείξει ότι είμαι μάχιμος.
Έχω κάνει απαλλοτρίωση τράπεζας, την έχω παραδεχθεί, έχω αφοπλίσει αστυνομικό, τον έχω τραυματίσει, έχω συμπλακεί έξω από την τράπεζα με τον έτερο συνάδελφό του ο οποίος πυροβολεί με το ΜΡ5 και έχω φύγει σώος και αβλαβής.
Εγώ στη Δάφνη δεν ήμουν και κοιμόμουν. Γιατί αν δεν κοιμόμουν δεν θα ήμασταν εδώ να τα λέμε.
Αυτά λοιπόν όχι μόνο εικασίες, είναι και ψέματα. Και αυτό αν θέλετε το πιστεύετε. Γιατί είναι η μοναδική φορά που λέω ότι σε ένα πράγμα δεν ήμουνα.
Όλη αυτή η αναφορά του Λιόγα στην απλή συνέργεια και στην ψυχική συνδρομή είναι εικασίες.
Λέει ότι συναποφασίζαμε όλοι. Λέει ότι οι τρείς γράφαμε τις προκηρύξεις.
Λέει ότι δεν γνωρίζονταν όλα τα άτομα μεταξύ τους.
Από πού προκύπτει αυτό το πράγμα; Προέκυψε από την διαδικασία, είπε κανείς ποιά ήταν η δομή της οργάνωσης πέρα από ότι δεν έχουμε ιεραρχία, πέρα από ότι δεν έχουμε διευθυντές και ότι όλοι είμαστε ισότιμοι;
Είπε κανείς, προέκυψε από αυτή τη διαδικασία αυτή την πολύμηνη ποιοί γράφουν τις προκηρύξεις, και πώς γίνεται ο τρόπος συναπόφασης;
Αυτό δεν προκύπτει πουθενά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ:
Συγνώμη που σας διακόπτω, απλά να σας πω ότι από τη στιγμή που γίνεται τυπικά δεκτή η έφεσή σας, η πρωτόδική απόφαση είναι σαν να μην υπάρχει, ατονεί. Όλα αυτά θα έχουν σημασία να τα πείτε όταν ακούσετε την πρόταση του εισαγγελέα.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ:
Θα τοποθετηθούμε και τότε, όταν ο κ. Πούλιος κάνει….
ΠΡΟΕΔΡΟΣ:
Ματαιοπονούμε αυτή τη στιγμή…
ΡΟΥΠΑ:
Να κάνω μια παρένθεση. Εγώ πρότεινα να διαβαστεί ( η αγόρευση του εισαγγελέα του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου ) που είπε και ο Μαζιώτης πριν με την έννοια ότι είναι ένα σδαιρικό σκεπτικό το οποίο δεν το έχουμε στην απόφαση. Με βάση αυτό το σκεπτικό καθορίστηκε η έφεση και το δικαστήριο τώρα..Εγώ ειλικρινά μιλώντας, αν ήμουνα στη θέση σας, θα τον μελετούσα τον κ. Λιόγα με βάση αυτό το σκεπτικό.
Δεν πιστεύω ότι κάποιος από εσάς δεν θα κάτσει να διαβάσει τι έλεγε ο εισαγγελέας που είχε το μόνο σφαιρικό σκεπτικό στην προηγούμενη διαδικασία να δούμε με ποιο σκεπτικό αποφάνθηκε για τις προτάσεις του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ:
Από τη στιγμή που δεν έχει γίνει τυπικά δεκτή η έφεσή σας ατονεί η πρωτόδική απόφαση.
ΡΟΥΠΑ:
Μα το θέμα είναι να μιλάμε επί της ουσίας, όχι επί του τυπικού.
ΠΕΟΕΔΡΟΣ:
Όλα αυτά που λέει ο κ. Μαζιώτης θα έχουν σημασία να τα πει όταν θα ακούσει την πρόταση του κ. εισαγγελέα.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ:
Θα τα επαναλάβει ο κ. Πούλιος κ. Πρόεδρε.
ΡΟΥΠΑ:
Επί της ουσίας θα ληφθεί υπ’ όψιν σας. Γιατί εγώ πιστεύω ότι αυτή είναι η πιο σοβαρή τοποθέτηση από το προηγούμενο δικαστήριο.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ:
Κ. Πρόεδρε τυπικά έχετε δίκιο, αλλά εάν γίνονταν όλα τα πράγματα με το τυπικό γράμμα του νόμου πιθανόν να μην ήμασταν εδώ πέρα ή να είχαμε βγει από τη φυλακή. Γενικά στη ζωή δεν ισχύουν οι τύποι, ισχύει η ουσία. Και η ουσία διαφοροποιείται από τους τύπους.
Δεν νομίζω ότι δεν ισχύει η ουσία, ίσα- ίσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ:
Δεν λέω αυτό, αλλά θα έχει μεγαλύτερη σημασία αν λέγατε αυτά και ακόμα περισσότερα αν ακούγατε την αγόρευση του κ. εισαγγελέα ( στο εφετείο ).
ΜΑΖΙΩΤΗΣ:
Θα ξανατοποθετηθούμε.
ΡΟΥΠΑ:
Δεν θα τελειώσει ο διάλογος εδώ.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ:
Θυμάστε τι σας είπα για την πρεσβεία; Εσείς τους φέρατε τους μάρτυρες.
Από αυτά που είδα, από τις ερωτήσεις που έκανε και ο κ. εισαγγελέας ( κ. Πούλιος ) και κάποιοι από την σύνθεση του δικαστηρίου που από το πουθενά προσπαθούν να βάλουν κίνδυνο εκεί που δεν υπάρχει, εγώ πιστεύω ότι την ίδια εκτίμηση θα έχετε και εσείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ:
Θα προχωρήσουμε και μετά θα πείτε όλα αυτά και άλλα. Ωραία τα είπατε….
ΜΑΖΙΩΤΗΣ:
Θεωρώ ότι οι προτάσεις του κ. εισαγγελέα που το πρώτο δικαστήριο τις έκανε δεκτές σε σχέση με την
απλή συνέργεια και την ψυχική συνδρομή, ότι έγιναν με βάση εικασίες και εκτιμήσεις που είναι αυθαίρετες και ότι στην πραγματικότητα ο λόγος – και το έχω ξαναπεί – για τις οποίες βρήκε το πρώτο δικαστήριο την φόρμουλα – μην κατηγορούμε εσάς για την ώρα -, της απλής συνέργειας και της ψυχικής συνδρομής για να μας καταδικάσετε για τις 16 ενέργειες, δεν ήταν από τα στοιχεία της δικογραφίας ούτε από τα στοιχεία που προέκυψαν από την διαδικασία.
Ήταν γιατί εμείς υπερασπιστήκαμε τις ενέργειες. Ήταν δηλαδή πολιτικοί λόγοι και πολιτική σκοπιμότητα.
Αυτός ήταν ό λόγος που καταδικαστήκαμε για τις 16 ενέργειες με την ψυχική συνδρομή.
Δεν μπορούσε να ξέρει κανένας από το δικαστήριο, ούτε και σεις πως συναποφασίστηκε μια ενέργεια και όχι μία αλλά πολλές, ποιοι γράφουν τις προκηρύξεις, πως συζητήθηκαν οι προκηρύξεις.
Αυτά δεν μπορείτε να τα ξέρετε γιατί θα έπρεπε εμείς να δώσουμε στοιχεία.
Τη στιγμή που δεν δίνουμε στοιχεία πέρα από το ότι δεν υπάρχει διεύθυνση και ιεραρχία και το δικαστήριο το αποδέχθηκε αυτό, οτιδήποτε άλλο είναι εικασία και είναι αυθαίρετο ακόμα και νομικά να καταδικαστούμε με βάση την απλή συνέργεια και την ψυχική συνδρομή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ( απευθυνόμενος στην Ρούπα ):
Σας ευχαριστώ. Καλυφθήκατε κ. Ρούπα;
ΡΟΥΠΑ: Όχι.