https://athens.indymedia.org/post/1567568/
από Οργάνωση Αναρχική Δράση 05/01/2017 12:20 μμ.
Επίθεση στους εκφραστές της αστικής δικαιοσύνης
Ανάληψη ευθύνης για την επίθεση στο σπίτι του προέδρου εφετών Στέργιου Αλεξίου
Χριστούγεννα.
Μέρες χαράς και οικογενειακής θαλπωρής, όπου ο καθένας παραβλέπει προσωρινά, τα καθημερινά του αδιέξοδα και βυθίζεται σε ακόμα ένα καταναλωτικό όργιο. Η κάθε διαλυμένη οικογένεια μαζεύεται στο σπίτι, στολίζει, μαγειρεύει, ανταλλάσει δώρα και μνημονεύει τις ωραίες στιγμές του παρελθόντος κοιτώντας παλιές φωτογραφίες. Μια ιδανική εικόνα βγαλμένη μέσα απο παραμύθι.
Τι συμβαίνει όμως όταν αυτή η εικόνα θρυμματίζεται γιατι είναι μια απάτη; Τι συμβαίνει όταν ο σωστός οικογενειάρχης, ο στοργικός πατέρας, ο ευχάριστος και καλοσυνάτος γείτονας είναι στην πραγματικότητα το μεγαλύτερο μύασμα της κοινωνίας;
Οι υπεύθυνοι έχουν όνομα και διεύθυνση.
Ο Στέργιος Αλεξίου και τα υπόλοιπα καθάρματα της δικαστικής μαφίας είναι αυτοί οι καθημερινοί άνθρωποι γύρω μας. Απολαμβάνει τη ζεστασιά της οικογενειακής του θαλπωρής ενώ ταυτόχρονα ευθύνεται για εκατοντάδες εξώσεις και κατασχέσεις που οδηγούν δεκάδες απεγνωσμένους σε αυτοκτονίες. Γυρνάει με χαρά και συγκίνηση τις σελίδες στα φωτογραφικά άλμπουμ, την ίδια στιγμή που γεμάτος απάθεια και απαξίωση γυρνάει τις σελίδες των δικογραφιών που περιέχουν τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων. Και στο τέλος της κάθε εξαντλητικής μέρας γεμάτης καταδίκες, κατασχέσεις, δικαστικά πρόστιμα και φυλακίσεις πέφτει ήσυχος για ύπνο, γεμάτος ηθική ικανοποίηση. Γιατί πράττει το σωστό-το δίκαιο.
Ο Στέργιος Αλεξίου, πρόεδρος εφετών Θεσσαλονίκης, είναι ένα απτό παράδειγμα αυτής της συνθήκης. Αυτός και η δικαστική μαφία της οποίας ηγείται, είναι υπεύθυνοι για μια σειρά εγκληματικών ενεργειών. Δικάζουν με βάση το δίκιο των αστών και του κεφαλαίου, συμβάλλοντας παράλληλα στη διατήρηση της κοινωνική ειρήνης αφού θεσμοθετούν ουσιαστικά την άγραφη κοινωνική ηθική της ανισότητας, της εκμετάλλευσης, της επιβολής και της εξουσίας.
Ξελασπώνουν την ελίτ των εξουσιαστών (βιομήχανους, εφοπλιστές, πολιτικούς, καναλάρχες κ.α.) απαλλάσοντάς τους απο όλα τα ηθικά και οικονομικά σκάνδαλα. Προασπίζουν τα συμφέροντα των αφεντικών, αφαιρώντας τις ευθύνες τους στις εργατικές δολοφονίες, την ίδια στιγμή που κηρρύσουν παράνομη και καταχρηστική την κάθε απεργία επιστρατεύοντας τους απεργούς. Αναδεικνύουν πως η δικαιοσύνη τους είναι ταξική.
Θάβουν μέσα στο μπετό τα σώματα των αγωνιστών που καταδικάζονται με χρόνιες ποινές για υποθέσεις επαναστατικής βίας, την ίδια στιγμή που οι δολοφόνοι του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, του Λάμπρου Φούντα και του Παύλου Φύσσα κυκλοφορούν ελεύθεροι. Στερούν κάθε δικαίωμα σε άδειες και αποφυλακίσεις και όταν αυτό δεν αποτελεί ικανή συνθήκη καταστολής ή συνθηκολόγησης, φιμώνουν και τις ελεύθερες φωνές τους. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η συνεργασία πανεπιστημιακών και δικαστικών αρχών για την απαγόρευση συμμετοχής σε εκδήλωση, του αγωνιστή Δημήτρη Κουφοντίνα που βρίσκεται 15 χρόνια ανυπότακτος κρατούμενος, στερούμενος κάθε “ευεργετικού δικαιώματος”.
Δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για την απονομή δικαίου, το εχθρευόμαστε στο σύνολό του. Δεν περιμένουμε καμία δικαιοσύνη να λάμψει. Ας περιμένουν τις δικές μας εκρηκτικές λάμψεις… Η επίθεση με εκρηκτικό μηχανισμό χαμηλής ισχύος στο σπίτι του προέδρου εφετών Στέργιου Αλεξίου στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου 35 την ώρα της αλλαγής του χρόνου δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι επαναστατικές ερηνείες. Είναι η κρούση που διαρρηγνύει τον ήσυχο του ύπνο. Η υπενθύμιση και ζωντανή απόδειξη πως οι επιλογές του καθενός κοστίζουν. Είναι οι δικές μας ευχές και η ταυτόχρονη στιγμή δικαίου. Γιατί μπροστά στο θεσμοθετημένο δίκαιο των κρατών και του κεφαλαίου αντιτάσσουμε το δίκιο των εξεγερμένων, το δίκιο όσων ο επαναστατικός αξιακός κώδικας επιττάσει την αντίσταση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, το δίκιο όσων αδυνατούν να δεχτούν σαν όρο ζωής τον συμβιβασμό και την παραίτηση.
Η επαναστατική βία είναι άρρηκτο στοιχείο κάθε στρατηγικής που στοχεύει στην όξυνση της αντιπαράθεσης με κάθε μορφή εξουσίας.
Η αναρχική δράση δίνει διέξοδο στο καπιταλιστικό τέλμα.
Οργάνωση-Ενότητα-Επίθεση
Η επανάσταση πρώτα και πάντα.
ΥΓ: Το τελευταίο διάστημα το ισπανικό κράτος θέτει σε εφαρμογή ένα ακόμα κατασταλτικό σχέδιο που στοχεύει στη δημιουργία ιδιότυπου καθεστώτος ομηρίας του κόσμου του αγώνα. Σπέρνωντας το μικρόβιο της αφομίωσης, το αστυνομοδικαστικό κύκλωμα επιχειρεί να διαιρέσει τις εστίες αντίστασης και αγώνα σε νόμιμες και παράνομες, προτρέποντας τους καταληψίες στη θεσμική αναγνώριση και την αποδοχή διαρκών ελέγχων. Μπροστά στις σύγχρονες μορφές αποκήρυξης του αναρχικού αγώνα, η απάντησή μας δε μπορεί παρά να είναι η διεθνοποίηση της αλληλεγγύης μέσω της επαναστατικής δράσης. Η επίθεση στο σπίτι του προέδρου εφετών-μέρους του αστυνομοδικαστικού οχετού που ευθύνεται για τις κατασταλτικές επιθέσεις σε καταλήψεις και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους είναι μια ελάχιστη συμβολή στο διεθνές κάλεσμα των ισπανών συντρόφων σε επαναστατική δράση ενάντια στην αφομοίωση.
Οργάνωση Αναρχική Δράση