https://athens.indymedia.org/post/1568045/
από αναρχική συλλογικότητα Vogliamo tutto e per tutti 15/01/2017 11:04 πμ.
Χτίζουμε κοινότητες αγώνα και αλληλεγγύης ενάντια στην φτώχεια, την εξαθλίωση, την υποταγή, τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών για έναν κόσμο ισότητας-δικαιοσύνης-αλληλεγγύης-ελευθερίας. Αλληλεγγύη στον απεργό πείνας Mohamed A. Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων του και παύση όλων των απελάσεων.
Από τον Οκτώβριο του 2016 ο Mohamed A. βρίσκεται σε καθεστώς διοικητικής κράτησης στην Γ.Α.Δ. Λέσβου, ως υποψήφιος για απέλαση, καθώς έχουν απορριφθεί τα αιτήματα του για τη χορήγηση πολιτικού ασύλου. Από τις 13/12/2016 πραγματοποιεί απεργία πείνας διεκδικώντας την ακύρωση της απέλασης καθώς και τη χορήγηση πολιτικού ασύλου. Ενώ η υγεία του, τις τελευταίες μέρες επιδεινώνεται συνεχώς και οι γιατροί κρίνουν αναγκαία τη νοσηλεία του, η αστυνομία πιέζει µε κάθε τρόπο τους θεράποντες γιατρούς του νοσοκομείου να του δώσουν εξιτήριο, ώστε να προχωρήσουν στην απέλασή του.
«Όταν απουσιάζουν οι χτύποι της καρδιάς μέσα στο κλουβί του θώρακα σταματάει κι η λειτουργία όλου του σώματος. Μπορεί ο πόνος να κυβερνήσει την καρδιά αλλά το πείσμα μέσα στο χρόνο να μην παραδίνεται… Οι χτύποι του πόνου μέσα στο κλουβί της φυλακής
Να μην σε νοιάζει τι έχεις στα χέρια σου σήμερα γιατί ίσως το χάσεις αύριο. Ίσως μια μέρα έρθεις στη θέση μου και γίνεις εσύ ο επισκέπτης στη χώρα μου. Θα είμαι καλύτερος! Μην κοιτάς τη δύναμή σου σήμερα. Ίσως αύριο βρεθείς σε κάποιο νοσοκομείο κι ίσως εγώ να είμαι αυτός που θα σου δώσει το αίμα του. Η γενναιοδωρία είναι στους τρόπους μου…
Λες αν μιλήσω για το δίκαιο κι αυτά που νιώθω για όσα συμβαίνουν στους ανθρώπους γύρω μου να με καταδικάσουν; Αν κρίνεται ένοχος όποιος μιλάει για δικαιοσύνη και δυναμώνει τον αδύναμο, όποιος στέκεται αντιμέτωπος με την αδικία, όποιος λέει ΟΧΙ!!!, αν είναι έτσι, δέχομαι την τιμωρία. Προτιμώ να πεθάνω τίμιος, θαρραλέος, αξιοπρεπής και λέγοντας την αλήθεια, παρά να ζήσω χωρίς τιμή, χωρίς αξιοπρέπεια, όντας υποκριτής. Ακόμα και το μισό θησαυρό του κόσμου να κατείχα δεν θα είχε καμία αξία αφού τίποτα απ’ όλα αυτά δεν εξαγοράζεται με χρήματα. Το λοιπόν, όλα αυτά είναι ο άνθρωπος. Αυτός δεν κοιτάζει χρώμα ή θρησκεία. Εδώ είμαστε όλοι ίσοι. Αν τιμωρούμαι επειδή είμαι άνθρωπος, αυτή είναι η ουσία του βασανιστηρίου: Μια ζωή χωρίς τιμή, αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη. Μια ζωή όπου επικρατούν οι δειλοί. Θεέ μου! Πόσο βάρβαρη είναι η τιμωρία της συνείδησης…
Είμαι γεμάτος δύναμη και δεν σας αναγκάζω να με σεβαστείτε γιατί αυτή την ώρα, η δύναμή μου είναι φόβος. Τώρα δεν χρησιμοποιώ καθόλου τη δύναμή μου γιατί προσπαθώ να καταλάβω από τι υλικό είστε φτιαγμένοι και να μην επηρεαστώ. Γιατί είμαι σαν το χρυσό: Και να τον λιώσεις, θα παραμείνει χρυσός. Δεν αλλάζω. Δεν θα καταφέρετε να λιγοστέψετε τις δυνατότητες και τη δύναμή μου. Ακόμα κι αν δεν καλυτερέψετε τη συμπεριφορά σας απέναντι μου, δεν θα επιδιώξω να έρθω αντιμέτωπος μαζί σας, δεν θα γίνω σαν και σας. Θα παραμείνω όπως είμαι και κανείς δεν θα με σταματήσει να μιλάω για δικαιοσύνη.
Εδώ, σ’ αυτή την κοινωνία πολλοί νιώθουν τι θέλω να πω γιατί είναι γεμάτοι αισθήματα, μπορούν να καταλάβουν τους υπόλοιπους και γνωρίζουν τη σημασία της αλήθειας. Αντιλαμβάνονται την ευχαρίστηση στη μετάδοση της αγάπης μεταξύ όλων των δογμάτων. Τι όμορφο που είναι να ζεις σε μια κοινωνία που δεν ξέρει τα ψέματα ή το μίσος και εύχεται για την αγάπη και την ειρήνη.
Θα υπερασπίζομαι τη δικαιοσύνη και την ισότητα, θα παλέψω την αδικία. Θα υποστηρίζω τον αδικημένο. Θα νιώθω τον πόνο των άλλων κι ας κοστίσει αυτό την ίδια μου τη ζωή. Όχι λοιπόν σε μια ζωή δίχως ισότητα!
Θα είμαι η πένα που εκτοξεύει μελάνι δικαιοσύνης ώστε να κερδίσει ο αδικημένος και να κατεδαφιστεί η αδικία.
Ερωτήσεις:
Πού είναι αυτοί που λένε πως υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα; Μήπως είναι απλά λόγια και δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα; Ψάχνετε την απάντηση; Συγγνώμη, δεν υπάρχει απάντηση.
Αυτή δεν είναι όλη η ιστορία. Είναι ο πρόλογος. Είκοσι δύο (22) μέρες χωρίς τροφή, δεν έχω άλλες αντοχές. Θέλω να σας μιλήσω για το ρατσισμό και την ηθική κάποιων. Να σας πω τι έγινε στην Αίγυπτο. Να σας μιλήσω για όλα…
Σας ευχαριστώ.» Γράμμα του απεργού πείνας Μοχάμεντ Α. (03/01/2017).
Η επιχειρούμενη απέλαση του Μοχάμεντ είναι μέρος των χιλιάδων απελάσεων-επαναπροωθήσεων και αποτελεί κομμάτι της πολιτικής του ελληνικού κράτους και της Ε.Ε., η όποια περιλαμβάνει το τείχος στον Έβρο, τις απελάσεις, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, την περιθωριοποίησή των προσφύγων και των μεταναστών, την προώθηση του κοινωνικού κανιβαλισμού, την καταστολή των αλληλέγγυων, τις κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις σε δομές αλληλεγγύης.
Χτίζουμε κοινότητες αγώνα και αλληλεγγύης ενάντια στην φτώχεια, την εξαθλίωση, την υποταγή, τον κοινωνικό κανιβαλισμό
Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών για έναν κόσμο ισότητας-δικαιοσύνης-αλληλεγγύης-ελευθερίας
Αλληλεγγύη στον απεργό πείνας Mohamed A.
Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων του και παύση όλων των απελάσεων
αναρχική συλλογικότητα Vogliamo tutto e per tutti