https://athens.indymedia.org/post/1588206/
25/05/2018 7:51 μμ.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΑ ΡΟΥΠΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΜΑΖΙΩΤΗ ΣΕ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΟΜΒΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΩΝ ΜΕΘΑΝΩΝ. (7 Μαρτίου 2018)
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΠΟΛΑΣ ΡΟΥΠΑ ΚΑΙ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ Β΄ΔΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΣΤΙΣ 7/3/18 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΤΙΣ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΙΣ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΣΕ ΜΕΘΑΝΑ ΚΑΙ ΚΛΕΙΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΜΠΛΟΚΗ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ.
7/3/2018
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΑΣ ΡΟΥΠΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΜΑΡΤΥΡΟΣ Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΧΕ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΜΕ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΟ 2013 ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΟΥ ΕΜΕΝΑΝ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΥΨΗΛΑΝΤΟΥ 27 ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ ΚΑΙ Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΧΕ ΑΡΝΗΘΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ. Η ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΕΙΧΕ ΔΩΣΕΙ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΟΤΕ ΣΤΗΝ ΤΡΟΧΑΙΑ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΟΤΑΝ ΟΤΙ ΘΑ ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΕΙ ΓΙΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΤΡΑΥΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΚΛΗΘΕΙ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΝ ΠΟΛΑ ΡΟΥΠΑ.
ΡΟΥΠΑ: Να κάνω μια ερώτηση. Αφορά την υπόθεση αυτή η συζήτηση; Εκτός και αν θέλετε να κάνουμε δίκη για αυτό το γεγονός, γιατί έχω και εγώ να πω πράγματα. Θέλετε ‘‘να πάμε σε άλλο δικαστήριο’’ για το πώς και τι έγινε εκείνη την ώρα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η συγκεκριμένη μάρτυρας είχε καταθέσει στο πρωτοβάθμιο, καλείται και στο δευτεροβάθμιο..
ΡΟΥΠΑ: Ναι, για ποιό λόγο; Να το συζητήσουμε. Δηλαδή να κάνουμε ένα δικαστήριο, μέσα στο δικαστήριο για το τι έγινε εκείνη την ημέρα; Γιατί αν ήμουν στη ‘‘νομιμότητα’’, θα της είχα κάνει μήνυση της κυρίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα ρωτήσετε και θα πείτε μετά ό, τι θέλετε, θα ακουστείτε σε ό, τι θέλετε. Αφήστε να ολοκληρώσει και θα ρωτήσετε.
ΡΟΥΠΑ: Ναι, δεν ξέρω αν αφορά την υπόθεση. Κάνουμε μια συζήτηση εδώ πέρα για το τι έγινε με το παιδί;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε δώσει κατάθεση και στο πρωτοβάθμιο.
ΡΟΥΠΑ: Ναι, πού συνδέεται με την Τράπεζα της Ελλάδος, με τα υπόλοιπα ζητήματα; Αυτό δεν καταλαβαίνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πιθανόν να συνδέεται με άλλα θέματα.
ΡΟΥΠΑ: Με ποια θέματα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω, ας επέμβουν και οι συνήγοροί σας να σας εξηγήσουν. Εγώ δεν μπορώ να μην τα εξετάσω…
ΡΟΥΠΑ: Για ποιο θέμα; Εφόσον δεν είναι σχετική με τις υποθέσεις για τις οποίες δικαζόμαστε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορεί το δικαστήριο το δευτεροβάθμιο εφόσον έχει δώσει κατάθεση στο πρωτοβάθμιο…
ΡΟΥΠΑ: Εγώ στο πρωτοβάθμιο δεν ήμουνα αλλά είναι άσχετο το θέμα. Αλλά αν είναι να κάνω άλλο δικαστήριο μέσα σε αυτό το δικαστήριο να το εξετάσουμε. Τι έχει γίνει ακριβώς εκείνη την ημέρα. Να το κάνουμε. Να είναι αρμόδιο όμως, έτσι; Να κάνω και εγώ μια μήνυση στο τέλος-τέλος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα ρωτήσετε μετά εσείς και ίσως πρέπει εδώ να ρωτήσουν και οι συνήγοροί σας.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Εμείς θα ρωτήσουμε κ. πρόεδρε. Τι θα ρωτήσουν οι συνήγοροί μας;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχει ένα θέμα γιατί μας λέτε γιατί την εξετάζετε όταν δεν έχει σχέση με την υπόθεση.
ΡΟΥΠΑ: Δεν έχει σχέση με την υπόθεση. Υπάρχει κάποια εκδίκαση της υπόθεσης για το αν χτυπήθηκε το παιδί μου και από ποιόν;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: …..
ΡΟΥΠΑ: Αν ήμουν στην νομιμότητα θα την είχα πάει στα δικαστήρια εγώ. Το γεγονός ότι έψαχνε να με βρει…
Παρέμβαση Προέδρου που δεν ακούγεται καθαρά
ΡΟΥΠΑ: Όχι κυρία πρόεδρε, αυτό που γίνεται εδώ πέρα είναι μια δίκη μέσα στην δίκη. Είναι μια άλλη υπόθεση. Η κυρία με έψαχνε γιατί φοβόταν μην της κάνω μήνυση. Γιατί αν της έκανα μήνυση την ‘‘είχε πολύ άσχημα’’. Καταλάβετε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάθεστε λίγο;
ΡΟΥΠΑ: Δεν μπορώ γιατί δεν αφορά την υπόθεση αυτό το πράγμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να τελειώσει τις ερωτήσεις το δικαστήριο και θα πάρετε μια διακοπή.
ΡΟΥΠΑ: Αυτή η μάρτυρας εδώ έχει έρθει για συγκεκριμένους λόγους. Αφορά το παιδί. Αφορά την επιμέλεια του παιδιού και είμαστε ακόμα στα δικαστήρια σε σχέση με αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι έχει γίνει με την επιμέλεια;
ΡΟΥΠΑ: Είναι μεγάλη ιστορία κ. πρόεδρε. Αυτή την στιγμή την επιμέλεια την έχουν οι συγγενείς μου. Αλλά σε σχέση με το ζήτημα του ‘‘πως ζούσε το παιδί μαζί μου είναι μια μεγάλη ιστορία που έχει ανοίξει. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η μαρτυρία της κυρίας εδώ. Καταλάβατε; Γιατί αυτό που έγινε στο παιδί μου όταν με συλλάβανε προετοιμαζόταν πολύ καιρό πριν. Αυτό που γίνεται εδώ πέρα είναι ένα στοιχείο που προστίθεται μέσα σε μια διαδικασία την οποία την ετοίμαζαν από τότε. Γιατί κανένας δεν μπορούσε να χωνέψει ότι θα μπορούσα να έχω εγώ ένα παιδί στην ‘‘παρανομία’’, και να ζει καλύτερα και από άλλα παιδιά.
Με έπιασαν, μου πήραν το παιδί και το έκλεισαν στο ψυχιατρείο, το κράτησαν στην ΓΑΔΑ τόσες ώρες, το πέρασαν από σήμανση…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο χρονών ήταν το παιδί;
ΡΟΥΠΑ: Εξίμισι όταν με έπιασαν. Το απαγάγανε και το έκλεισαν με εισαγγελική εντολή στο ψυχιατρείο, σε κλειστή ψυχιατρική πτέρυγα χωρίς να επιτρέπεται να το δει κανένας. Χωρίς να λένε σε μας που είναι το παιδί, να του δίνουν φάρμακα, να βιαιοπραγούν. Και έγιναν για να παρουσιάσουν μετά ένα παιδί ημίτρελο το οποίο είχε η Ρούπα στην ‘‘παρανομία’’. Με την μόνη διαφορά ότι αυτά δεν είχαν σχέση με την πραγματικότητα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε να ασκήσετε τα νόμιμα δικαιώματα….
ΡΟΥΠΑ: Τα νόμιμα δικαιώματα τα έχουμε ασκήσει μόνο που δεν ξέρω τι αποτέλεσμα θα έχουν. Γιατί πήγαν να χτυπήσουν εμάς μέσω του παιδιού. Θέλω να καταλήξω ότι η μαρτυρία της κυρίας μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακούστε, έχουμε την στοιχειώδη ευφυΐα να αξιολογούμε όλες τις μαρτυρίες και στο πως έχουν σχέση και σε ποιο βαθμό.
ΡΟΥΠΑ: Ποιο άλλο νόημα έχει η μαρτυρία της κυρίας σε αυτό το δικαστήριο η οποία λέει και ψέματα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει καταθέσει και στο πρωτοβάθμιο. Προσπαθήστε να το καταλάβετε.
ΡΟΥΠΑ: Σας είπα προετοιμαζόταν το έδαφος για το τι θα γίνει με το παιδί από την στιγμή που θα έπιαναν εμένα. Και φτιάχνεται και ένα κλίμα για το τι είδους κατάσταση ήταν αυτή που ζούσε το παιδί μαζί με δύο παράνομους, τρομοκράτες σε εισαγωγικά. Έχετε κριτήριο όλοι σας για να καταλάβετε πού εντάσσεται η κατάθεση της κυρίας εδώ. Με την μόνη διαφορά ότι αυτή εγκατέλειψε το παιδί στο ατύχημα. Δεν είπατε ‘‘αφήστε το, δεν μας αφορά αυτό στο δικαστήριο’’. Ούτε στο πρωτόδικο έγινε έτσι. Η ερώτηση που θα έπρεπε να γίνει είναι ‘‘αναγνωρίζετε την κυρία που έμενε στην οδό Υψηλάντου 27’’; Δεν έμεινε εκεί η ερώτηση. Δεν είπατε, ‘‘δεν μας ενδιαφέρει τι έγινε εκεί στο δρόμο, πείτε μας είναι αυτή; Ή δεν είναι’’; Η συζήτηση έγινε για το γεγονός και το περιστατικό ‘‘και ήρθε το ταξί; Πήρε ταξί; Ζήτησε ταξί να πάει στο νοσοκομείο μαζί σας, δεν ζήτησε; Χτύπησε πολύ το παιδί; Χτύπησε λίγο’’;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έστω και έτσι, υπήρχε ένταση αφού και εσείς μπορεί να θεωρήσατε ότι το παιδί μπορεί να έχει χτυπηθεί πιο σοβαρά και είναι λογικό να υπάρχει ένταση…
ΡΟΥΠΑ: Το παιδί ήξερα ότι δεν είχε χτυπηθεί πολύ αλλά ήθελα να το πάω στο νοσοκομείο για να το διαβεβαιώσω, να είμαι 100% σίγουρη. Και την παρακαλούσα την γυναίκα να πάμε μαζί στο νοσοκομείο και αυτή σηκώθηκε και έφυγε. Είναι δυνατόν να είχα αυτοκίνητο εκείνη την ώρα και να έλεγα, όχι, δεν θα πάω μαζί σου και θα περιμένω να πάρω ταξί; Είναι δυνατόν;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να σας πω γιατί φορτίζεστε τώρα;
ΡΟΥΠΑ: Φορτίζομαι γιατί λέει ψέματα, γι’ αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε να αξιολογήσετε τις καταθέσεις…
ΡΟΥΠΑ: Φορτίζομαι γιατί λέει ψέματα πρώτον και δεύτερον γιατί εξετάζεται μια μάρτυρας εξονυχιστικά για ένα γεγονός που δεν αφορά την υπόθεση. Δεν είναι δυνατόν να συζητάμε εδώ πέρα…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο κάλεσε αυτόν τον μάρτυρα. Εφόσον τους κάλεσε δεν μπορώ εγώ να τους αγνοήσω.
ΡΟΥΠΑ: Ναι, αλλά το είδος των ερωτήσεων μέσα σε όλο αυτό το κλίμα, το είδος των ερωτήσεων είναι ακριβώς για ένα περιστατικό που δεν αφορά την υπόθεση. Και εγώ λέω τι, μπορώ μετά από χρόνια να της κάνω μήνυση; Να της κάνω. Αλλά όχι να γίνει ένα τέτοιο δικαστήριο εδώ πέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να προχωρήσουμε;
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Να πω κάτι και εγώ;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να πείτε.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Η μαρτυρία της συγκεκριμένης είναι άσχετη με την υπόθεση. Το γεγονός ότι καλέστηκε και στο πρωτοβάθμιο δεν αναιρεί το γεγονός ότι η μαρτυρία της είναι άσχετη με την υπόθεση. Η μόνη ερώτηση η οποία θα είχε χρησιμότητα θα ήταν ‘‘την αναγνωρίζετε ή όχι’’, αυτήν την ερώτηση που κάνατε εσείς. Τίποτε άλλο. Τώρα, το πόσα διαμερίσματα είχε η πολυκατοικία και τα υπόλοιπα είναι παντελώς άσχετα. Είναι αναμφισβήτητο γεγονός και αυτό ισχύει 100%, είναι ότι θέλουν να παρουσιάσουν εμάς ως κακούς γονείς επειδή είχαμε ένα παιδί στην παρανομία, μην με διακόπτετε σας παρακαλώ…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν σας διέκοψα.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Πήγατε όμως να με διακόψετε. Τελοσπάντων. Όλο αυτό ισχύει. Και επειδή έχει γίνει και κουβέντα στο δικαστήριο για το ποιος είναι προκατειλημμένος ή όχι, η δική σας συνάδελφος, προϊσταμένης σας η κ. Ξένη Δημητρίου του Αρείου Πάγου και η Εισαγγελέας Ανηλίκων Νικολού διέταξαν να κλείσουν το παιδί μας στο ψυχιατρείο, πράγμα που είναι παράνομο. Τους ίδιους τους νόμους σας, όχι εσείς προσωπικά, τους έχετε πετάξει στα σκουπίδια για να κατηγορήσετε εμάς τους ‘‘τρομοκράτες’’ ότι είμαστε και κακοί γονείς και να πάρετε την επιμέλεια από εμάς. Μας έχει αφαιρεθεί η επιμέλεια προσωρινά και με πρόταση του εισαγγελέα Καλαμάτας προτείνεται να μας αφαιρεθεί οριστικά. Αυτό παίζεται τώρα. Και προσπαθεί τι να πει η κυρία; Ότι δεν το πρόσεχε η μητέρα του το παιδί; Αυτά δεν είναι άσχετα με τον πόλεμο που το κράτος σας κάνει εναντίον μας.
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Είναι μάρτυρες οι οποίοι εξετάστηκαν και πρωτόδικα. Εσείς λείπατε. Λοιπόν μπορούσατε να της κάνετε μία ερώτηση προς δική σας δικονομική διευκόλυνση. Για κάθε πράγμα θα μπορούσατε να υποβάλλετε ερωτήσεις που να τις θεωρείτε ευνοϊκές τις απαντήσεις.
ΡΟΥΠΑ: Πάνω σε ποιο θέμα;
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Αλλά εμείς δεν μπορούμε να αποκλείσουμε κανέναν μάρτυρα.
ΡΟΥΠΑ: Πάνω σε ποιο θέμα ευνοϊκές; Η κυρία δεν με ήξερε.
ΔΙΚΑΣΤΗΣ: Σας δίνεται η δυνατότητα να κάνετε ερωτήσεις. Και το δεύτερο, είναι γνωστά αυτά που λέει ο κ. Μαζιώτης και εσείς. Έγινε μία… Τι σημαίνει τώρα επειδή ερωτήθηκε η μάρτυς… σε κάθε μάνα μπορεί να τύχει, σε κάθε μάνα μπορεί να της συμβεί αυτό να της ξεφύγει το παιδί και να χτυπήσει. Γιατί το παίρνετε τόσο…. Προσβλητικό, δίνετε τέτοια βαρύτητα σε αυτό το θέμα; Σε κάθε μάνα θα μπορούσε να τύχει αυτό.
ΡΟΥΠΑ: Δεν είναι το θέμα αυτό.
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Κατέληξε όμως ομαλά.
ΡΟΥΠΑ: Κατέληξαν όλα ομαλά, αλλά το να βάζουν έναν τέτοιο μάρτυρα και να γίνεται συζήτηση για το τι έπαθε το παιδί μέσα σε αυτό το δικαστήριο, δεν κολλάει, δεν συνδέεται.
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Εντάξει, μην προσδίδετε αυτό που θέλετε εσείς να προσδώσετε.
ΡΟΥΠΑ: Όχι, το νόημα που δίνεται με μια τέτοια κατάθεση….
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Η μαρτυρία αφορά για το που μένατε, ότι σας έψαχνε, τότε που ήσασταν φυγόδικη, γι’ αυτό το λόγο εξετάζεται ως μάρτυρας.
ΡΟΥΠΑ: Είναι οι δυσκολίες της ‘‘παρανομίας’’, ότι δεν μπορείς να κάνεις μήνυση σε κάποια για το τι μπορεί να κάνει στον δρόμο και το πόσο απρόσεκτη οδηγός μπορεί να είναι. Γιατί δεν είναι έτσι όπως τα λέει, ότι είδε ξαφνικά ένα παιδί μπροστά της και αιφνιδιάστηκε.
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Τις δυσκολίες της παρανομίες που επικαλεστήκατε τις έλαβε υπ’ όψιν του το δικαστήριο με την εκπρόθεσμη αίτηση που κάνατε, όχι όπου βολευόμαστε ή ….
ΡΟΥΠΑ: Όχι για την κυρία λέω συγκεκριμένα, γιατί αν ήταν άλλη οποιαδήποτε γυναίκα στην θέση μου θα την είχε πάει απλώς στα δικαστήρια. Έτσι; Και ακόμα θα πλήρωνε. Αλλά εγώ δεν το έκανα αυτό. Απλά η συζήτηση που άνοιξε εδώ γι’ αυτό το ζήτημα….
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν περιορισμένη η συζήτηση.
ΡΟΥΠΑ: Όχι, δεν ήταν περιορισμένη κ. πρόεδρε.
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Μην δίνετε άλλη διάσταση από αυτή….
ΡΟΥΠΑ: Όχι, γιατί υπάρχει ακόμα αυτή η εκκρεμότητα με το παιδί. Στο παιδί θέλουν να βάλουν περιοριστικούς όρους. Είναι ήδη με περιοριστικούς όρους στους συγγενείς μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε επικοινωνία πάντως.
ΡΟΥΠΑ: Αυτό μας έλειπε. Αυτό μας έλειπε να μην έχουμε επικοινωνία. Κοιτάξτε όταν μας πιάσανε…
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Έχουμε επικοινωνία γιατί εμείς το διεκδικήσαμε, όχι γιατί το καλό σας κράτος το επέτρεψε αυτό.
ΡΟΥΠΑ: Μιας και πήγε εκεί η κουβέντα…. Όταν μας πήρανε το παιδί, μας αφαίρεσαν οριστικά την γονική μέριμνα που σημαίνει ότι σε διαγράφουν ως γονέα χωρίς να υπάρχει καμία αναφορά σε ζητήματα κακής άσκησης της γονικής μέριμνας. Μόνο και μόνο γιατί είμαστε αυτοί που είμαστε. Την δώσανε προσωρινά στο νοσοκομείο που το πήγανε, στην κοινωνική υπηρεσία του νοσοκομείου, την προσωρινή επιμέλεια. Επιχείρησαν να μας διαγράψουν ως γονείς για να κλείσουν το παιδί μας στο ψυχιατρείο. Δεν σας λέει κάτι αυτό;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να σας πω κάτι. Λέει ο κ. Μαζιώτης…
ΡΟΥΠΑ: Μισό λεπτό, κάναμε απεργία πείνας και δίψας για να βγει το παιδί άμεσα από το ψυχιατρείο γιατί θα τρελαινόταν. Γιατί αυτός ήταν ο στόχος τους για να τα λέμε τώρα και καθαρά.
Αυτός ήταν ο στόχος τους: να παρουσιάσουν ένα παιδί ημίτρελο. Να πούνε ότι η Ρούπα τρέλανε το παιδί εκεί που το είχε στην ‘’παρανομία’’.
Κάναμε απεργία πείνας και δίψας και καταφέραμε να το βγάλουμε γρηγορότερα γιατί αλλιώς θα έμενε πολύ περισσότερο στο ψυχιατρείο. Δώσανε την προσωρινή επιμέλεια στη γιαγιά με περιοριστικούς όρους, να παρακολουθείται το παιδί από παιδοψυχίατρο ενώ το παιδί ήταν μια χαρά. Αυτοί πήγαν να το τρελάνουν. Και να παρακολουθείται και από την κοινωνική υπηρεσία. Και αυτοί οι όροι θέλανε να παραμείνουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ……
ΡΟΥΠΑ: Όχι, γιατί οι περιοριστικοί όροι και το κράτος ‘‘κρέμεται’’ πάνω από το κεφάλι του ακόμα. Και επιδιώκει το κράτος να του βάλει περιοριστικούς όρους επιπλέον, δηλαδή μονίμως το παιδί να παρακολουθείται από παράγοντες του κράτους και ψυχιάτρους. Το παιδί μας είναι μια χαρά. Όταν έχει τον βραχνά της βίας και του ελέγχου από πάνω από το κεφάλι του, κάποια στιγμή θα διασαλευτεί η ισορροπία του. Και η κοινωνική του ισορροπία και η ψυχολογική. Δεν είναι λογικό;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απολύτως.
ΡΟΥΠΑ: Άμα πηγαίνεις ένα υγιές παιδί στους ψυχιάτρους, κάποια στιγμή δεν θα συνειδητοποιήσει ότι κάτι γίνεται εδώ πέρα, κάτι μου κάνουνε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να σας πω όμως και κυρίως στον κ. Μανιώτη, αναφερθήκατε σε πράξεις ανωτέρων εισαγγελέων, εάν οτιδήποτε θεωρήσατε ότι έγινε κατά παράβαση του νόμου…
ΡΟΥΠΑ: Έχουμε κάνει μηνύσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε να απαιτήσετε τα νόμιμα δικαιώματά σας. Το παρόν δικαστήριο….
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Θα βρούμε δικαίωση κ. πρόεδρε! Εσείς το πιστεύετε αυτό δηλαδή; Θα μας δικαιώσει το κράτος που έκανε αυτά σε ένα 6,5 χρονών παιδί, καταπάτησε τους νόμους του και θα βρούμε δικαίωση γι’ αυτά τα πράγματα; Μα κοροϊδευόμαστε τώρα;
ΡΟΥΠΑ: Εντάξει εμείς ό, τι μπορούσαμε να κάνουμε το έχουμε κάνει. Δεν περιμένουμε καμία αναγνώριση των θέσεών μας και των ‘‘λαθών’’ τους.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Οδηγεί πουθενά αυτή η κουβέντα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι λογικό να φορτίζονται γιατί είναι οι γονείς του παιδιού. Και το βλέπουν υπό καθεστώς… δεν ξέρω πόσες φορές το βλέπετε;
ΡΟΥΠΑ: Δεν το βλέπουμε πολλές φορές το μήνα. Το βλέπουμε 1 φορά στις 5 εβδομάδες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, αλλά εν πάσει περιπτώσει, το παρόν δικαστήριο δεν ασχολείται καθόλου με αυτό το θέμα….
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Κανονικά αυτή την κυρία δεν θα έπρεπε να την καλέσατε ή θα έπρεπε να της κάνετε μια τυπική ερώτηση, αν έχετε να πείτε κάτι και τίποτε άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα δεν καλείται από το δικαστήριο, καλείται από τον εισαγγελέα, κατέθεσε και στο πρωτοβάθμιο.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Ναι, τελοσπάντων, εμείς αυτό αναδείξαμε. Ότι στην πραγματικότητα αυτό δεν ήταν τυχαίο είτε στο πρωτοβάθμιο είτε στο δευτεροβάθμιο. Καλείται για συγκεκριμένους λόγους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι λόγοι που εξετάστηκε εδώ από πουθενά δεν προέκυψε…..
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Τι να έλεγε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ειπώθηκαν πράγματα άσχετα με την υπόθεση και ίσως εγώ κατά παράβαση της δικονομικής τάξης να λέω αυτά τα πράγματα, δεν σας κατηγόρησε κανείς ότι είστε κακοί γονείς, ότι δεν αγαπάτε το παιδί, κλπ, κλπ, την μάρτυρα ρωτήσατε και τελείωσε το θέμα.
ΡΟΥΠΑ: Ναι, αλλά η συζήτηση πάνω στο γεγονός, η ανάλυση του τι έγινε στον δρόμο, ‘‘τι κάνατε εσείς, αν πήγατε, δεν πήγατε, σας ζήτησε’’….
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ρωτήθηκαν πράγματα που αφορούν την συγκεκριμένη υπόθεση. Ας προχωρήσουμε. Και να αναφερθώ στην προηγούμενη συνεδρίαση για κάποιον μάρτυρα κάνατε σχολιασμό και είπατε ότι δεν ρωτήθηκε νομίζω για το θέμα του ενδεχόμενου δόλου, δεν είμαι και σίγουρη, δεν έγινε καμία ερώτηση για το δικαστήριο υπονοώντας ότι έχουμε καταλήξει κάπου; Δεν είναι καθόλου έτσι.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Θα σας απαντήσω. Εσείς κ. πρόεδρε την προηγούμενη φορά που υπήρχε ένταση με διακόψατε και μου είπατε ότι έχω βγει εκτός θέματος. Εδώ όμως μπορώ τουλάχιστον για την κυρία πάρεδρο να πω ότι έχει βγάλει συμπέρασμα, ότι έχει βγάλει την ετυμηγορία. Προσέξτε. Έκανα σχολιασμό με διακόπτει να μου κάνει ερωτήσεις για τον ρόλο της αστυνομίας. Για να πει τι; Ότι εφόσον έχουν γίνει αυτά στο παρελθόν, παραλείψεις εντός και εκτός εισαγωγικών, παραλείψεις της αστυνομίας – εμείς έχουμε πει ότι μπορεί και να μην είναι τυχαίες παραλείψεις –, ότι εφόσον το γνωρίζετε αυτό και το επαναλαμβάνετε στην Τράπεζα της Ελλάδας, άρα έχετε τον ενδεχόμενο δόλο ότι πιθανόν από τις παραλείψεις που θα γίνουν de facto κιόλας, ότι εμείς τα ξέρουμε αυτά, ότι άρα αποδέχεστε τον ισχυρισμό, αυτό που λένε τα πρακτικά του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου που διάβασα, ότι μπορεί να υπάρχουν ‘‘παράπλευρες απώλειες’’ και άρα αδιαφορείτε. Με βάση αυτό εγώ έφαγα ισόβια κάθειρξη. Και η κυρία πάρεδρος στο πρώτο σκέλος της διαδικασίας όπου είναι οι μάρτυρες του κατηγορητηρίου με τις ερωτήσεις αυτές και με αυτά που λέει, εμένα μου δείχνει ότι έχει βγάλει ήδη ετυμηγορία και ότι είναι προκατειλημμένη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κ. Μαζιώτη αυτό είναι δικό σας συμπέρασμα.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Το λέω όμως. Όχι για όλη την έδρα, για όλα τα μέλη της έδρας, για την συγκεκριμένη (για την πάρεδρο). Γιατί η συνάδελφός σας ήταν και στην πρώτη δίκη που εκδικαζόταν η υπόθεση του υπουργείου Οικονομίας – το είπε –, του χρηματιστηρίου – το είπε –, και εδώ δεν έλεγε τα στοιχεία τα πραγματικά, στο χρηματιστήριο δεν είχε γίνει παράλειψη από την αστυνομία, ήταν ο κανονισμός ασφαλείας που έλεγε να μείνουν μέσα οι υπάλληλοι security παρά το προειδοποιητικό τηλεφώνημα και αυτά επικαλέστηκε.
Προσέξτε, όχι στο τέλος της διαδικασίας, στην αρχή της δίκης να λέγονται αυτά τα πράγματα. Μας λέει, μα ναι, αφού τα ξέρετε ότι έχουν γίνει – εσείς ήσασταν κατηγορούμενοι στο πρώτο δικαστήριο – και τα επαναλαμβάνετε στην Τράπεζα της Ελλάδας, και τα ρίχνετε στην αστυνομία τώρα; Αυτά μας έλεγε η κυρία πάρεδρος. Αν δεν είναι αυτό προκατάληψη, τότε τι είναι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι. Επιτρέψτε μου να σας πω ότι δεν είναι.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Α, δεν είναι;
ΡΟΥΠΑ: Δέκα λεπτά διάλειμμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εξάλλου ακούστε να δείτε. Είναι πολλοί μάρτυρες, είναι μεγάλες καταθέσεις. Μπορεί να ξεχάσουμε να ρωτήσουμε κάτι.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Προσέξτε, εμείς ρωτάμε τους μάρτυρες. Υπήρχε δόλος κ. μάρτυρα να πληγείτε; Ποιος κατηγορούμενος που είχε ‘‘λερωμένη την φωλιά’’ του το ρωτάει αυτό; Ακόμα και τον αστυνομικό της Κλειτορίας που τον πυροβόλησα τον ρώτησα ήθελα να σε σκοτώσω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μια ειδική ερώτηση. Πιστεύετε ότι δεν μπορούμε να αξιολογήσουμε από αυτά που λέει ο μάρτυρας;
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Είστε αρκετά έξυπνοι για να αξιολογήσετε. Έχουν περάσει χιλιάδες κατηγορούμενοι από μπροστά σας. Δεν σας έχω για ηλίθιους γιατί μου ξανακάντε αυτή την ερώτηση. Δεν σας έχω για ηλίθιους, είστε δικαστές και ξέρετε πότε ο άλλος σας λέει ψέματα και πότε όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μια δυσπιστία βλέπω απέναντί μας.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Μα είναι δυνατόν να μην έχω δυσπιστία. Σε αντίπαλο στρατόπεδο είμαστε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με την συγκεκριμένη σύνθεση;
ΡΟΥΠΑ: Μπορούμε να κάνουμε 10 λεπτά διάλειμμα; Αφού ήρθαμε και σε αυτό το θέμα, επειδή κατέθεσε και ο κ. Ντάνος, θέλω να κάνω μια τοποθέτηση, έναν σχολιασμό. Σε 5 λεπτά όμως. Να ηρεμήσει λίγο η κατάσταση. Σε 5 λεπτά άμα θέλετε, να κάνουμε ένα διάλειμμα. Εφ’ όσον έκλεισαν…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχει εξ’ ορισμού μια ένταση. Από τα πρωτοδικεία μέχρι τα μικτά ορκωτά.
ΡΟΥΠΑ: Εμείς κρατούμε ένα ορισμένο επίπεδο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακούστε, δεν σημαίνει ότι αυτό είναι εις βάρος των κατηγορουμένων ή της διαδικασίας.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Στην προηγούμενη συνεδρίαση τι μας είπε η κ. πάρεδρος; Ότι αυτά που λέτε δεν είναι προς το συμφέρον σας, προς όφελός σας. Αυτά μας είπε. Έχετε την εντύπωση ότι θα κολλήσω, ότι δεν θα πω αυτά που πιστεύω ότι πρέπει να πω; Δεν με ενδιαφέρει αν θα μου κατεβάσετε την ποινή. Από την πρώτη στιγμή σας το είπα. Αυτά που πιστεύω ότι είναι σωστά, θα τα πω. Δεν σας ζήτησα να κατεβάσετε καμία ποινή. Από την πρώτη συνεδρίαση σας τα ’χω πει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να σας πω κάτι. Ο δικαστής που δεν ενδιαφέρεται δεν ρωτάει τίποτα. Κάθεται και περιμένει να περάσει η ώρα.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Ή ρωτάει επιβαρυντικά πράγματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, κάνετε λάθος, κάνετε λάθος.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Εδώ άλλη ερώτηση έγινε για το αν τα θραύσματα της βόμβας έχουν φθάσει μέχρι το Μοναστηράκι, κάτω από την Πραξιτέλους δηλαδή. Μιλάμε για υπερβολικά πράγματα. Ο κύριος πάρεδρος την έκανε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε προκατειλημμένος.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Ναι, εντάξει, είμαι προκατειλημμένος κυρία πρόεδρε.
ΡΟΥΠΑ: Μπορούμε να κάνουμε 5 λεπτά διάλειμμα;
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Κυρία πρόεδρε αν μου επιτρέπετε για το θέμα του παιδιού μια τοποθέτηση. Καταλαβαίνετε ότι είναι η πρώτη φορά στην Ελλάδα που έχουν φερθεί έτσι σε ένα ανήλικο παιδί, όχι η δικαιοσύνη, η αστυνομία.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Η δικαιοσύνη.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Η δικαιοσύνη εννοώ στην ΓΑΔΑ.
ΡΟΥΠΑ: Όχι, όχι. Με εντολή την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου το παιδί κρατήθηκε και παραδόθηκε από την αντιτρομοκρατική στην Εισαγγελία Ανηλίκων. Η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου το παρέδωσε. Τα ξέρω πάρα πολύ καλά. Θυμάμαι όλα τα έγγραφα. Εσωτερικό υπηρεσιακό έγγραφο της ‘‘αντιτρομοκρατικής’’, της ΔΑΕΕΒ, με υπογραφή της εισαγγελέως που ήταν εποπτεύουσα στην ΔΑΕΕΒ συν την υπογραφή της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου. Με αυτό το εσωτερικό έγγραφο από την αντιτρομοκρατική δόθηκε το παιδί μου στην Εισαγγελία Πρωτοδικών, η οποία Εισαγγελία Πρωτοδικών έδωσε 2 εντολές: Την μία, να μεταφερθεί υπό άκρα μυστικότητα το παιδί φρουρούμενο στο νοσοκομείο, στο ψυχιατρείο, σε κλειστή ψυχιατρική πτέρυγα και κανένας να μην το βλέπει αν δεν είναι εις γνώση της εισαγγελέως. Και δεύτερη, την εφαρμογή του νόμου 1532 του Α.Κ, την κακή άσκηση γονικής μέριμνας, να μας αφαιρέσουν την γονική μέριμνα οριστικά και να την δώσουν στην κοινωνική υπηρεσία του νοσοκομείου, προσωρινά.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Αυτά δεν έχουν ξαναγίνει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε μας τι μας προσάπτετε;
ΡΟΥΠΑ: Όχι, ενημερωτικό είναι αυτό.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Άμα δεν κάνανε απεργία πείνας δεν θα βλέπανε ούτε το παιδί τους ούτε τις ώρες που δικαιούνται.
ΡΟΥΠΑ: Και δίψας γιατί με απεργία πείνας θα ήταν ακόμα μέσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε μας τι προσάπτετε;
ΡΟΥΠΑ: Όχι, δεν προσάπτουμε τίποτα γιατί ανέφερε για την αστυνομία η συνήγορος, και όχι την δικαιοσύνη. Όχι, η εντολή της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου ήτανε, σας λέω υπήρχε έγγραφο εσωτερικό υπηρεσιακό της ΔΑΕΕΒ υπογεγραμμένο από την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε δικαίωμα να κάνετε τα νόμιμα.
ΡΟΥΠΑ: Έχουμε κάνει, τώρα τι θα βγει….Με την μόνη διαφορά ότι όλα αυτά νομιμοποιούνται σε λίγο οσονούπω με τον νέο σωφρονιστικό κώδικα. Αντίστοιχες συμπεριφορές ως πρακτικές θα ασκηθούν και σε άλλους που θα συλλαμβάνονται. Το είχε εξαγγείλει ο κ. Κοντονής από τον χειμώνα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφήστε να γίνει και να ψηφιστεί και μετά το βλέπετε.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Μα άμα ψηφιστεί θα είναι αργά κ. πρόεδρε. Όταν ψηφίζονται αυτά, είναι αργά πια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κ. πρόεδρε…..
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι ένα ευαίσθητο θέμα που παρ’ όλο που δεν έχει σχέση με την υπόθεση είναι λογικό να απασχολεί, γι’ αυτό και εγώ έδωσα αυτή την διάσταση.
Ακολουθεί σχολιασμός των μελών του Επαναστατικού Αγώνα μετά την κατάθεση μάρτυρας η οποία είχε ακίνητο στην οδό Αμερικής και έπαθε υλικές ζημιές κατά την έκρηξη της βόμβας του Ε.Α. μπροστά στο κτίριο της Διεύθυνσης Εποπτείας της Τράπεζας της Ελλάδας στις 10/4/2014. Στην κατάθεσή της η μάρτυρας η οποία ασχολείται επαγγελματικά στον χρηματοοικονομικό κλάδο, ήταν στέλεχος στην Τράπεζα Εργασίας (Eurobank) χαρακτήρισε την βομβιστική επίθεση του Επαναστατικού Αγώνα ως ‘‘πράξη φανατικών’’.
ΡΟΥΠΑ: Ήθελα να ρωτήσω την κυρία μάρτυρα, δεν την ενοχλεί το γεγονός ότι η ΤτΕ που είναι παράρτημα της ΕΚΤ, έχει επιβάλλει τέτοια ασφυκτικά μέτρα σε όλη την ελληνική κοινωνία που έχουν βγει στο περιθώριο και πεθαίνουν από την πείνα τόσες χιλιάδες άνθρωποι; Το να επιχειρεί μια οργάνωση– και δεν είναι προσωπικό ζήτημα του Μαζιώτη, υπάρχει μια οργάνωση εδώ πέρα –, να μεταφέρει προς τα πίσω, να επιστρέφει ένα ποσοστό βίας που σε τέτοιο μεγάλο βαθμό επιβάλλεται στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και κυρίως τους πιο φτωχούς και τους πιο αδύναμους, εσείς αυτό το θεωρείτε φανατισμό;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Στις 2 Οκτωβρίου με είχαν ξανακαλέσει και είχα έρθει και είχα μιλήσει αν θυμάστε.
ΡΟΥΠΑ: Εγώ δεν ήμουν εδώ.
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Εδώ ήσασταν και στις 2 Οκτωβρίου και είχαμε μιλήσει και είχαμε ανταλλάξει κουβέντες ακριβώς πάνω στο σημείο που μιλάμε τώρα, δουλεύω συνέχεια σε όλη μου τη ζωή…
ΡΟΥΠΑ: Α, ήσασταν εσείς που είχατε πει ότι δεν έχουμε δουλέψει ποτέ στην ζωή μας. Εσείς είσαστε;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Μάλλον δεν καταλαβαίνετε γιατί…….
ΡΟΥΠΑ: Εσείς δεν έχετε δουλέψει. Γιατί σας είπα αναλυτικά και που έχω δουλέψει εγώ και που έχει δουλέψει ο Μαζιώτης, το βιογραφικό μου δεν το ξέρετε. Δεν γνωρίζετε ότι ο Μαζιώτης έχει δουλέψει ως εργάτης στο μετρό που εσείς πηγαίνετε; Εσείς ασχολείστε με τα χρηματοοικονομικά είχατε πει.
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Είναι δουλειά και αυτή.
ΡΟΥΠΑ: Ναι, πολύ σκληρή δουλειά τα χρηματοοικονομικά, να τζογάρετε στο χρηματιστήριο και να κερδίζετε εις βάρος των φτωχών και των εργαζομένων. Πολύ σκληρή δουλειά! Το έχουμε αναλύσει και αυτό. Έχουμε χτυπήσει ως Επαναστατικός Αγώνας και το χρηματιστήριο. Είναι πάρα πολύ σκληρή δουλειά, πάρα πολύ σκληρή δουλειά!
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ξέρω το έχω μελετήσει….
ΡΟΥΠΑ: Δεν έχετε μελετήσει τίποτα και δεν ξέρετε τίποτα. Και κακώς έρχεστε εδώ με τόση εμπάθεια και μιλάτε για ‘‘φανατικούς’’. Ε, ναι όσον αφορά το δίκιο των φτωχών και το δίκιο των αδικημένων στην κοινωνία, θα είμαστε φανατικοί. Αλλά εσείς είστε στο άλλο στρατόπεδο, είσαστε σε αυτούς που αντλείτε κέρδος εκμεταλλευόμενοι τον ιδρώτα των φτωχών μέσω των χρηματιστηρίων. Και γι’ αυτό έχετε τη στάση αυτή εδώ πέρα.
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Είναι ευκαιρία να αναπτύξετε τα θέματά σας.
ΡΟΥΠΑ: Όχι, έχουμε την ευκαιρία να τα αναπτύξουμε ούτως ή άλλως. Απλώς ήρθατε εδώ και δεν μιλάτε για το αντικείμενο που σας ρωτάνε, κάνετε και τοποθέτηση. Ε, θα πάρετε και την απάντηση.
Όσον αφορά το ζήτημα που βάλατε στο άλλο δικαστήριο ότι δεν έχω δουλέψει ποτέ στην ζωή μου, κυρία μου εγώ έχω δουλέψει σε εργοστάσιο, έχω δουλέψει σε μαύρη εργασία, έχω εργατικό ατύχημα που δεν έχω αποζημιωθεί, ο Μαζιώτης έχει δουλέψει οικοδομή πολλά χρόνια, έχει δουλέψει στο μετρό και δεν έχετε κανένα δικαίωμα να λέτε ότι είμαστε άνθρωποι που δεν έχουμε δουλέψει ποτέ στην ζωή μας. Γιατί εμείς ξέρουμε τι θα πει ταξικός πόλεμος. Σε αυτόν τον πόλεμο εσείς είσαστε απέναντι.
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Μπορώ να δώσω μια απάντηση;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κ. Παπαστάμου εσείς καλείστε για να καταθέσετε τα πραγματικά περιστατικά.
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ε, τα είπα και είπα και αυτά που αισθάνομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει τα είπατε, είπε και η άλλη πλευρά αυτά που αισθάνεται.
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Να απαντήσω όμως. Αισθάνομαι μειωμένη αν δεν απαντήσω. (Απευθυνόμενη προς την Ρούπα)! Έχω δουλέψει σε εταιρεία με 120 άτομα, βοηθούσα τους πάντες και για τα εργατικά τους και για τις αρρώστιες τους και για τα πάντα.
ΡΟΥΠΑ: Δεν είναι εδώ να μας τα πούνε. Με χρηματοοικονομικά μου είπατε ότι ασχολείστε. Αφεντικό ήσασταν.
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ήμουνα η πρώτη γυναίκα σύμβουλος σε ελληνική Τράπεζα όταν έγινε η Τράπεζα Εργασίας.
ΡΟΥΠΑ: Επιβεβαιώνετε τα όσα λέω ότι είσαστε στο στρατόπεδο των αφεντικών.
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Η Τράπεζα Εργασίας ήταν η πρώτη τράπεζα που απευθύνθηκε στο λαό, όχι στους πλούσιους, με πήραν κατευθείαν και έμεινα 24 χρόνια και δούλευα…
ΡΟΥΠΑ: Ναι ξέρω του κ. Λάτση. ‘‘Τράπεζα του λαού’’ δεν υπάρχει κυρία μου. Οι τράπεζες είναι των κεφαλαιοκρατών, όχι του λαού.
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Άποψή σας.
ΡΟΥΠΑ: Δεν είναι άποψή μου, είναι άποψη όλης της ελληνικής κοινωνίας. Μόνο εσείς έχετε αυτή την άποψη, ότι υπάρχει τράπεζα που είναι του λαού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τελειώσαμε.
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Μακάρι να είχαμε κι άλλον διάλογο.
ΡΟΥΠΑ: Τι είδους διάλογο;
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Θέλω να κάνω έναν σχολιασμό με το 358 του Κ.Π.Δ.
Η ενέργεια αυτή που έγινε στην Τράπεζα της Ελλάδας, στο κτίριο που ήταν και το γραφείο του ΔΝΤ σκοπό είχε να χτυπήσει το συγκεκριμένο κτίριο. ‘‘Δυστυχώς’’ όμως γύρω από το κτίριο υπάρχουν και άλλα πράγματα. Πρωτίστως βέβαια προτεραιότητα έχει η ανθρώπινη ζωή, όχι τα λίγα τζάμια στο διατηρητέο της κυρίας ή το τάδε κτίριο.
Όμως οι αγώνες έτσι γίνονται γενικά. Όπως έλεγε και ο Μανωλεδάκης και το είχαμε πει, αυτοί που στρέφονται κατά της πολιτικής εξουσίας θα πρέπει να περάσουν πάνω από κάποια αγαθά, π.χ. υποδομές οι οποίες είναι στο δρόμο για το χτύπημα της κεντρικής εξουσίας. Εγώ προσωπικά και ως Επαναστατικός Αγώνας επ’ ουδενί θα ήθελα να πάθει ζημιά κάτι άλλο πέρα του συγκεκριμένου αλλά οι αγώνες έτσι γίνονται. Δεν γίνονται με άλλο τρόπο και όχι μόνο ειρηνικά ως διαμαρτυρία.
Η συγκεκριμένη μάρτυρας λέει ότι δούλευε στα χρηματοοικονομικά, δηλαδή σε τράπεζες. Και οι τράπεζες είναι τοκογλύφοι. Γι’ αυτούς υπογράφηκαν τα μνημόνια, για τα δάνεια που έπρεπε να εισπράξουν. Αυτοί ευθύνονται για τα δεινά του ελληνικού λαού.
Αποζημιώθηκε η κυρία ως ένα μεγάλο βαθμό για τα 15 τζάμια που έσπασαν στο δικό της διατηρητέο κτίριο. Περισσότερη ζημιά όμως στους περισσότερους μαγαζάτορες της περιοχής, στους επαγγελματοβιοτέχνες δεν έχει κάνει η βόμβα του Επαναστατικού Αγώνα αλλά η κρίση. Το είχαμε πει και σε ερώτηση που κάναμε σε μια καταστηματάρχισσα. Ότι παραπάνω ζημιά προκλήθηκε στα 8 χρόνια κρίσης από το 2010 και μετά που ήταν άδειο το κατάστημά της, δεν το νοίκιαζε, δεν έχει ο κόσμος χρήματα να αγοράσει παρά από την βόμβα του Επαναστατικού Αγώνα και τα 15 τζάμια που προξένησε στο κατάστημά της. Υπάρχει μια δυσαναλογία σε αυτά τα πράγματα.
Αλλά δεν είναι το κατάστημα της κυρίας ή το μαγαζί του οποιουδήποτε ο στόχος αλλά η Τράπεζα της Ελλάδος. Δυστυχώς δίπλα στην ΤτΕ υπάρχουν και άλλα πράγματα τα οποία όμως δεν είναι ούτε η περιουσία του φτωχού μεροκαματιάρη, ούτε του φτωχού περιπτερά, ούτε αυτού που ζει από τον μισθό του. Είναι επιχειρήσεις, μεγάλες τράπεζες, η Τράπεζα Πειραιώς, η ΝΑΚ, εμπορικά κέντρα, πολυεθνικές επιχειρήσεις, το Ε.Σ.Ρ, το Γ.Λ.Κ (Γενικό Λογιστήριο του Κράτους). Μεταξύ Πανεπιστημίου και Σταδίου στην οδό Αμερικής, αυτά υπάρχουν, δεν επλήγησαν λαϊκά μαγαζιά ή καταστήματα και δεν υπήρχε κανένα σπίτι φτωχού βιοπαλαιστή εκεί πέρα.
Παρέμβαση της Πόλας Ρούπα μετά την κατάθεση του Διευθυντή του υποκαταστήματος της Εθνικής Τράπεζας των Μεθάνων.
ΡΟΥΠΑ: Επειδή έγινε μια ολόκληρη συζήτηση περί τρομοκρατίας των ανθρώπων μέσα σε τράπεζες σε ληστείες κλπ. Εδώ είχατε πει στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο ότι σας λέγανε ‘‘ληστεία, μην φοβόσαστε’’, ότι δεν απειληθήκατε εσείς ο ίδιος. Παρ’ όλα αυτά, παρ’ όλο που είχαν όπλα, αφήσατε να χτυπήσει ο συναγερμός.
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Από φόβο ξέχασα και δεν τον απενεργοποίησα.
ΡΟΥΠΑ: Ωραία, ξεχάσατε και δεν απενεργοποιήσατε τον συναγερμό. Εφόσον είναι εκεί οι άνθρωποι με τα όπλα και τα όπλα είναι να χρησιμοποιηθούν εναντίον σας, δεν θα μπορούσαν κάλλιστα – εφόσον κάνουμε εκτιμήσεις εδώ πέρα – να απειληθείτε, να σας χτυπήσουν. Εφόσον αφήσατε τον συναγερμό να χτυπήσει, θα μπορούσε να είχε έρθει η αστυνομία, να γίνει συμπλοκή, να κινδυνεύατε και όλοι μέσα στην τράπεζα. Γιατί είπατε και εδώ πέρα σε ένα σημείο της κατάθεσής σας ‘‘ότι εγώ έχω την ευθύνη για να μην πάθουν οι άλλοι τίποτα’’. Και εφόσον χτυπάει ο συναγερμός μπορεί να έρθει η αστυνομία και μετά μπορεί να ακολουθήσει μια συμπλοκή. Παρ’ όλα αυτά σας απείλησε κανένας μετά από αυτό το λάθος; Αν ήταν λάθος.
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Όχι.
ΡΟΥΠΑ: Σας χτύπησε κανένας μετά από αυτό το λάθος; Όχι. Ήταν το ζητούμενο να κυλήσει ομαλά η όλη διαδικασία; Γιατί μιλάτε εδώ πέρα ότι έγινε και διάλογος. Λέτε: ‘‘Κάναμε διάλογο, μετά μπαίνανε πελάτες’’.
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Συζητούσαμε.
ΡΟΥΠΑ: Συζητούσατε έντονα;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Όχι.
ΡΟΥΠΑ: Όταν είναι να γίνει μια ληστεία τράπεζας φυσικά και δεν θα γίνει χωρίς όπλα γιατί πολύ απλά θα καταλήξει ο άνθρωπος που την κάνει να συλληφθεί. Τα όπλα δεν είναι για σας. Γιατί αν ήταν για σας, εσείς ειδικά απ’ ότι βγαίνει από αυτή την διαδικασία δεν είχατε την καλύτερη στάση, ούτε την καλύτερη συνεργασία. Παρ’ όλο που αυτοί μπήκανε μέσα την ήθελαν μαζί σας αυτή την συνεργασία. Εσείς παρ’ όλο που χτύπησε ο συναγερμός κανένας δεν σας χτύπησε, κανένας δεν σας έβρισε, κανένας δεν σας μίλησε άσχημα, δεν σας κακομεταχειρίστηκε, ωραία;
Ούτε όμηροι πάρθηκαν. Θεωρητικά για ανθρώπους που είχαν όπλα και τα είχαν υποτίθεται για να τρομοκρατήσουν αυτούς που είναι μέσα στις τράπεζες, εσείς θα ήσασταν ο καταλληλότερος για να χρησιμοποιηθούν εναντίον σας γι’ αυτό που κάνατε. Προκαλέσατε κίνδυνο για ανθρώπινες ζωές. Θα μπορούσε να εξελιχθεί αλλιώς, παρ’ όλα αυτά δεν έγινε απολύτως τίποτα. Αυτά τα έχει πει ο ίδιος (απευθύνεται προς την έδρα). Διάλογος γινόταν, με τον καλύτερο τρόπο του φέρθηκαν, έγινε ό, τι έγινε και παρ’ όλο που έθεσε ο ίδιος σε κίνδυνο άλλους, πελάτες και υπαλλήλους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά να τα πείτε στον σχολιασμό.
ΡΟΥΠΑ: Αυτά διευκρινιστικά ως προς το ζήτημα της ‘‘τρομοκρατίας μέσα στις τράπεζες’’ που λέει εδώ η πολιτική αγωγή και ο κ. εισαγγελέας.
Παρέμβαση του Νίκου Μαζιώτη μετά την κατάθεση του διευθυντή του υποκαταστήματος της Εθνικής Τράπεζας των Μεθάνων όπου για πρώτη φορά κάνει αναγνώριση των κατηγορουμένων ενώ ούτε στην προανάκριση, ούτε στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο το είχε κάνει.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Θέλω να κάνω σχολιασμό της κατάθεσης του ‘‘αξιότιμου’’ και ‘‘ευυπόληπτου’’ κυρίου διευθυντή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με ηρεμία σας παρακαλώ.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Εννοείται κ. πρόεδρε με ηρεμία, απλά δεν μπορώ να πω με εντελώς ήρεμο τρόπο ότι αυτά που λέχθηκαν και από το ‘‘ευυπόληπτο’’ μέλος της κοινωνίας κύριο διευθυντή και από τον ‘‘ευυπόληπτο’’ συνήγορο της πολιτικής αγωγής της τράπεζας ότι είναι ντροπή και ψέματα.
Εγώ όταν συνελήφθηκα τον Ιούλιο του 2014 είχα αναλάβει την ευθύνη ότι ήμουν στην τράπεζα των Μεθάνων. Προσέξτε τώρα τις ημερομηνίες γιατί αποδεικνύουν τι ψέματα έχει πει ο κύριος διευθυντής.
Ότι ήμουν εγώ στην Εθνική τράπεζα των Μεθάνων, η αστυνομία το γνωστοποίησε από τον Οκτώβριο, τον Ιούλιο του 2013, προσέξτε τις ημερομηνίες. Λοιπόν στην προανακριτική ο διευθυντής δεν αναγνωρίζει κανέναν, τον Οκτώβριο η αντιτρομοκρατική γνωστοποιεί στα ΜΜΕ ότι βρέθηκε δικό μου αποτύπωμα. Ήταν γνωστό ποιόν κατηγορούν για το γεγονός αυτό.
Τον Ιούλιο του 2014 όταν συνελήφθηκα στο Μοναστηράκι, ανέλαβα την ευθύνη ότι στην Κλειτορία και στα Μέθανα ήμουν εγώ. Παρ’ όλα αυτά το 2015 έρχεται ο ‘‘ευυπόληπτος’’ , κύριος διευθυντής εδώ σ ’ αυτήν την αίθουσα (στο πρωτοβάθμιο) και δεν αναγνωρίζει κανέναν παρ’ όλο που εγώ έχω αναλάβει την ευθύνη ότι ναι, εγώ ήμουνα και τιμή μου και καμάρι μου και καλώς κάναμε την ενέργεια, καλώς την έκανε ο Επαναστατικός Αγώνας, παρ’ όλα αυτά δεν με αναγνωρίζει εμένα που την έχω αναλάβει. Τον ρώτησε σαφώς η έδρα, τους αναγνωρίζετε; Και λέει αυτά που του τα διαβάσαμε και εγώ και οι συνήγοροι, ‘’ότι μου θυμίζουν κάτι από το σωματότυπο αλλά δεν τους αναγνωρίζω, δεν είμαι σίγουρος’’. Δεν υπάρχει αναγνώριση. Και έρχεται δύο χρόνια αργότερα από το πρωτοβάθμιο και 4,5 χρόνια μετά από την απαλλοτρίωση και τα θυμάται όλα με ακόμα μεγαλύτερες λεπτομέρειες.
Όταν έρχεται εδώ κάποιος μάρτυρας και τον ρωτάμε, λέει δεν θυμάμαι, έχουν περάσει κάποια χρόνια. Αυτός εδώ με την πάροδο του χρόνου κάνει το αντίστροφο, ‘‘θυμάται’’ ακόμα περισσότερα πράγματα. Και λέει ότι είναι ο Μαζιώτης και ο Πετρακάκος.
Είναι ψεύτης! Παρ’ όλο που εγώ που έχω αναλάβει την ευθύνη δεν με αναγνώρισε, ούτε ήξερε ποιος ήταν ο πρώτος και ποιος ο δεύτερος που λέει ο άλλος ‘‘αξιότιμος’’ συνήγορος της πολιτικής αγωγής. Δεν ήξεραν. Και μάλιστα είπε και λάθος πράγματα όταν η κυρία πάρεδρος του δείχνει κάποιες φωτογραφίες και λέει ότι ο δεύτερος, δηλαδή εγώ, ότι φορούσα και καρό πουκάμισο. Όποτε τον συμφέρει λέει ψέματα και μετά λέει, δεν θυμάμαι. Αυτά είναι ψέματα. Και κανονικά θα έπρεπε να πάει για ψευδομαρτυρία αυτός κανονικά. Αλλά τελικά οι ‘‘εγκληματίες’’ λένε την αλήθεια, παρά οι υπάλληλοι των τραπεζών. Αυτά που είπε, κανονικά δεν πρέπει να τα λάβετε υπ’ όψιν σας.
Εγώ έχω αναλάβει όχι γιατί με αναγνώρισε κανένας αλλά γιατί αυτό θεωρούσα σωστό ότι έπρεπε να κάνω. Ότι έχει πει αυτός, κανονικά είναι ψέματα. Δεν αναγνώρισε κανέναν ούτε το ’13 όταν έγινε η απαλλοτρίωση, ούτε όταν συνελήφθηκα το ’14, ούτε στο πρωτοβάθμιο, το έκανε μετά από 5 χρόνια. Και επίσης αυτό που είπε ο συνήγορος πολιτικής αγωγής είναι αισχρό. Δεν απειλούμε και δεν εκφοβίζουμε κανέναν. Δεν έχουμε κάτι προσωπικό ούτε με τον διευθυντή, ούτε με την υπάλληλο, την ταμία, ούτε με τους πελάτες. Εγώ έκανα τις ίδιες ερωτήσεις και στο πρωτοβάθμιο. ‘‘Ασκήθηκε βία, ψυχολογική, σωματική, σας έβρισε κανένας, σας αφαιρέθηκαν χρήματα, προσωπικά αντικείμενα’’; Τα ίδια πράγματα ρωτάω και τώρα. Αυτός που ήρθε ‘‘στημένος’’ μετά από χρόνια είναι ο διευθυντής. Ήρθε ‘‘στημένος’’ να αναγνωρίσει ενώ στο πρωτοβάθμιο δεν αναγνώρισε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας έχω πει πολλές φορές ότι όλες οι καταθέσεις αξιολογούνται, επισημαίνονται αντιφάσεις, οπότε δεν χρειάζεται τέτοια εμμονή.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Για ποιο πράγμα εμμονή; Έρχεται και λέει ψέματα κατάμουτρα και δεν θα του απαντήσουμε κ. πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μιλάω για το δικαστήριο.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Εδώ έχουν φάει άνθρωποι ποινές με βάση πολύ πιο ισχνά στοιχεία και έρχεται εδώ να αναγνωρίσει τι; Αυτά που δεν είπε πριν 3 – 4 χρόνια; Εγώ σας είπα, ήμουνα στα Μέθανα, το είπα από την πρώτη στιγμή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το είπατε και προηγουμένως αυτό.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Κανονικά θα έπρεπε να του γίνει μήνυση για ψευδομαρτυρία.
Παρέμβαση του Νίκου Μαζιώτη για την συσχέτιση ληστειών τραπεζών με τον Επαναστατικό Αγώνα ενόψει και της δίκης που θα αρχίσει στις 25 Μαΐου 2018.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Σε αυτή την υπόθεση που εκδικάζετε, εκτός από την Τράπεζα της Ελλάδας και την συμπλοκή στο Μοναστηράκι υπάρχουν 3 απαλλοτριώσεις τραπεζών, Μέθανα, Κλειτορία και Ακράτα. Για τις 2 έχω αναλάβει την ευθύνη, για Μέθανα και Κλειτορία. Η τράπεζα της Ακράτας προστέθηκε σε αυτή την υπόθεση ως αποτέλεσμα μεθόδευσης της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας έτσι ώστε να εμπλέξει άλλους κατηγορούμενους που δεν έχουν σχέση με τον Επαναστατικό Αγώνα.
Και αυτό εμπίπτει σε αυτό που ρωτάτε με αφορμή την κατάθεση των μαρτύρων για τα Μέθανα. Αν διαβάσετε τα πρακτικά του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου θα δείτε ότι είχα κάνει ένσταση να μην εισαχθεί ένα έγγραφο της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας που υπέγραφε ο κ. Μπάκας, ο διευθυντής της ΔΑΕΕΒ όπου συσχέτιζε άλλες ληστείες ή απαλλοτριώσεις τραπεζών, πέστε τις όπως θέλετε – είναι πολλές, πάνω από δέκα – με τον Επαναστατικό Αγώνα.
Για να γίνει αυτό όμως έπρεπε να προστεθεί πρώτα η τράπεζα της Ακράτας σε αυτή την υπόθεση, ότι είναι μέρος της δράσης του Επαναστατικού Αγώνα ενώ δεν είναι, γι’ αυτό έγινε αυτή η ένσταση να διαχωριστεί αυτή η υπόθεση από τις άλλες δύο. Βάζοντας αυτή την υπόθεση της ληστείας της Ακράτας σε αυτό το δικαστήριο, αυτό έγινε με σκοπό την μεθόδευση να προστεθούν στη συνέχεια και οι άλλες ληστείες που η αντιτρομοκρατική υπηρεσία τις ‘‘συσχετίζει’’ με την οργάνωση και να υποστηρίξει ότι και αυτοί που κατηγορούνται γι’ αυτές είναι και αυτοί μέλη του Επαναστατικού Αγώνα. Αυτό είναι μια μεθόδευση για να επαληθευτεί το σενάριο ‘‘ποινικών – τρομοκρατών’’.
Η δίκη που αναφέρθηκε ότι αρχίζει τον Μάιο, σε δύο μήνες, είναι ακριβώς η συνέχεια αυτού του σεναρίου. Το σενάριο λέει ότι υπάρχει μια εγκληματική οργάνωση η οποία ξεκινάει από το 2006 και διαπράττει ληστείες τραπεζών και το 2012 όλως τυχαίως. όταν η Ρούπα και εγώ βγήκαμε στην παρανομία και είμαστε και ‘‘διευθυντές’’ στρατολογούμε τους ληστές αυτούς στον Επαναστατικό Αγώνα και διαπράττονται όλες οι υπόλοιπες ληστείες τραπεζών υπό την ομπρέλα του Επαναστατικού Αγώνα.Αυτό είναι μια μεθόδευση, είναι ένα ψέμα. Οι ληστείες τραπεζών που έχουν σχέση με τον Επαναστατικό Αγώνα είναι οι εξής δύο: Μέθανα και Κλειτορία Αχαΐας που εκδικάζετε εδώ, καμία άλλη.
Καμία άλλη δεν έχει σχέση με την οργάνωση, ούτε οι κατηγορούμενοι που κατηγορούνται γι’ αυτές τις υποθέσεις έχουν σχέση με την οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας. Οι ληστείες τραπεζών που έχουν σχέση με την οργάνωση είναι: Μέθανα, Κλειτορία, η συντρόφισσα Ρούπα είχε αναλάβει την απαλλοτρίωση της τράπεζας Πειραιώς στο νοσοκομείο Σωτηρία και η οργάνωση έχει αναλάβει επίσης την απαλλοτρίωση της Εθνικής Τράπεζας της Μαλεσίνας. Ότι απαλλοτριώσεις έχει κάνει ο Επαναστατικός Αγώνας τις έχουμε αναλάβει. Δεν έχουμε λοιπόν λόγο να μην αναλάβουμε ενέργειες που έχει κάνει η οργάνωση, όμως αυτές δεν τις έχει κάνει η οργάνωση και η Eurobank της Ακράτας, κανονικά, δεν θα έπρεπε να εκδικάζεται σε αυτή την δίκη.
ΡΟΥΠΑ: Πρώτα απ’ όλα θέλω να σχολιάσω την κατάθεση του μάρτυρα (διευθυντή της Τράπεζας των Μεθάνων). Πιστεύω ότι ήρθε εδώ πέρα και εκτελούσε συνειδητά κάποια υπηρεσία. Η μόνη υπηρεσία που μπορεί να εκτελεί είναι του ψευδομάρτυρα που επιδιώκει να καταδικάσει. Γιατί όντως είναι ψευδομάρτυρας, αφού άλλα έλεγε πρωτόδικα, άλλα έλεγε προανακριτικά και έρχεται εδώ πέρα και λέει ότι με την πάροδο του χρόνου σιγά – σιγά αρχίζει να μαθαίνει τον Μαζιώτη, τον Πετρακάκο, τους μαθαίνει, τους βλέπει σαν φυσιογνωμίες, τους εμπεδώνει, και τότε θυμάται και τα ‘‘ανασύρει’’ στην μνήμη του. Αυτό που είπε η πολιτική αγωγή. Συμβαίνει όμως το ακριβώς αντίθετο. Περνάει ο χρόνος και δεν θυμάται, δεν του επανέρχεται η μνήμη. Αυτός που ‘‘θυμάται’’ είναι αυτός που δασκαλεύεται. Εγώ δεν νομίζω ότι έχει δασκαλευτεί από την πολιτική αγωγή.
Πιστεύω ότι όλη αυτή η στάση του συγκεκριμένου και όλες αυτές οι ανατροπές που έχει στην στάση του, αφορούν μία ιστορία η οποία έχει πολύ μεγάλη πολιτική σημασία. Γιατί πέρα από το γεγονός ότι θα καταδικαστούν άνθρωποι και ένας εδώ πέρα για μια ενέργεια για την οποία δεν έχει καμία σχέση, πέρα απ’ αυτό, αφορά μια ολόκληρη μεθόδευση με μεγάλη πολιτική σημασία και μεγάλη πολιτική βαρύτητα. Η πολιτική βαρύτητα είναι να αλλοιώσεις το νόημα της ύπαρξης μιας πολιτικής ουσιαστικά ένοπλης οργάνωσης, του Επαναστατικού Αγώνα, και να παρουσιαστεί ως οργάνωση ληστών. Γιατί σου λέει και αριθμητικά, αν έχουμε 1-2 ληστείες σε μια υπόθεση που έχει και άλλες ενέργειες, αυτό έχει κάποια σχετική ισορροπία.
Ετοιμάζεται ένα δικαστήριο όπου μέσα σε αυτό το διάστημα από το 2012 μέχρι και που συνελήφθη ο Μαζιώτης έχουν γίνει, υποτίθεται, ένα σωρό ληστείες – απαλλοτριώσεις τραπεζών και πολιτικές ενέργειες απειροελάχιστες.
Ποιοι είναι αυτοί; Ποια είναι αυτή η πολιτική οργάνωση και έχουν πάρει τόσα λεφτά, δεν ξέρω. Είχαν κάνει και άθροισμα των χρημάτων στα ΜΜΕ. Όλη αυτή η ιστορία προετοιμαζόταν καιρό μέσω των ΜΜΕ πριν καταλήξουν να γίνονται δίκες….
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα το δικαστήριο δεν επηρεάζεται….
ΡΟΥΠΑ: Θέλω να πω πως προέκυψε αυτός ο μάρτυρας εδώ. Έχει σημασία γιατί σχηματίζεται μια εικόνα η οποία θέλει να αλλοιώσει το πολιτικό νόημα μιας οργάνωσης για την οποία γίνεται αυτή η δίκη. Όπως είπε και ο συνήγορος της πολιτικής αγωγής όταν ήρθε εδώ πέρα, ‘‘αυτές είναι οργανώσεις που κάνουν ληστείες’’.
Όχι δεν είναι οργάνωση ο Επαναστατικός Αγώνας που κάνει ληστείες. Αυτό θέλω να πω. Είναι μια ένοπλη πολιτική οργάνωση επαναστατική. Οι ληστείες είναι μια επικουρική δράση για να συντηρηθείς στην παρανομία και να έχεις τα χρήματα για να δράσεις. Είναι απλό. Είναι πολύ συγκεκριμένες και πολύ περιορισμένες οι ληστείες που έχει διαπράξει ο Επαναστατικός Αγώνας. Αν ο Επαναστατικός Αγώνας ήθελε να κάνει πολλές ληστείες τραπεζών θα είχε την δυνατότητα να το κάνει. Αλλά δεν ήταν επιλογή του. Όπως επίσης να πω, αν όλοι αυτοί οι άνθρωποι στους οποίους χρεώνουν ότι είναι μέλη του Επαναστατικού Αγώνα ή αν όλες αυτές οι ληστείες, οι απαλλοτριώσεις που χρεώνουν ότι έχουν γίνει από τον Επαναστατικό Αγώνα, αν όντως είχαν γίνει από τον Ε.Α., η ίδια η εξέλιξη της ιστορίας της οργάνωσης θα ήταν διαφορετική και πολιτικά η εξέλιξη του ένοπλου αγώνα στην Ελλάδα επίσης θα ήταν διαφορετική. Γιατί μιλάμε για μεγάλο αριθμό ανθρώπων που μπαίνουν μαζικά ως μέλη στον Επαναστατικό Αγώνα να κατηγορηθούν και να καταδικαστούν. Και το επίδικο είναι ότι δεν πρόκειται για ένοπλη πολιτική οργάνωση, αλλά για ληστές τραπεζών. Αλλοιώνεις το νόημα των ανθρώπων που εμπλέκεις, αλλοιώνεις το κυρίαρχο πολιτικό νόημα του ίδιου του Επαναστατικού Αγώνα. Γιατί αυτό είναι το ζητούμενο, η εγκληματοποίηση, ποινικοποίηση, αποπολιτικοποίηση της οργάνωσης.
Δύο λόγια για το ζήτημα της τρομοκράτησης μέσα στις τράπεζες, που συζητούσαμε πριν, αν είναι οπλισμένος , δεν είναι οπλισμένος κλπ. Όπως είπε ο συγκεκριμένος μάρτυρας, γινόταν διάλογος. Του έλεγαν ‘‘μη φοβάσαι’’, έκανε ο ίδιος λάθος; Άμα θέλουμε το πιστεύουμε. Αλλά δεν είναι πλέον και ο πιο αξιόπιστος άνθρωπος να τον πιστέψουμε ότι τότε άφησε ή ‘‘ξέχασε’’ να απενεργοποιήσει τον συναγερμό. Η αξιοπιστία του έχει πάει περίπατο. Γιατί να τον πιστέψουμε ότι δεν το έκανε επίτηδες. Το να αφήνεις να χτυπάει ο συναγερμό σε μια τέτοια περίπτωση θέτεις σε κίνδυνο ανθρώπους γιατί κάποια στιγμή μπορεί να έρθει η αστυνομία, μπορεί να γίνει συμπλοκή. Να ξεκινήσει από την αστυνομία και μπορεί να κινδυνέψουν και οι άνθρωποι που είναι μέσα. Αυτό είναι που διακυβεύεται με τα όπλα μέσα στις τράπεζες. Καταλάβατε;
Το ζήτημα του εκφοβισμού που είναι απαράδεκτο, που το είπε ο συνήγορος πολιτικής αγωγής γι’ αυτό εξεγέρθηκα και άρχισα να φωνάζω: Ποιός από ’δω προσπάθησε, ποιός και με ποιό τρόπο να εκφοβίσει’’; Για να σταλεί ένα μήνυμα δήθεν προς τα έξω, υπάρχουν υποτίθεται και άλλοι έξω; Ε, όχι, καμία σχέση. Δεν θα παρουσιάζετε τα πράγματα όπως θέλετε. Αν υπήρχε δυνατότητα τρομοκράτησης, υπήρχε εκεί όπου γινόταν η ενέργεια αυτή, παρ’ όλο που ο συγκεκριμένος, και φαίνεται εκ του αποτελέσματος, άφησε να χτυπήσει ο συναγερμός και να κινδυνέψουν οι άνθρωποι.
(Μετά την κατάθεση της ταμία του υποκαταστήματος της Εθνικής τράπεζας των Μεθάνων)
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Σας φαίνεται λογικό όπως και σε κάθε νοήμονα άνθρωπο να έρχεται μάρτυρας που ορκίστηκε μάλιστα και στο Ευαγγέλιο και να λέει ότι ‘‘εγώ τον αναγνωρίζω (δηλαδή εμένα) από το 2015 αλλά επειδή δεν ρωτήθηκα δεν το είπα’’; Αλήθεια ως δικαστές που είστε, εφέτες με προϋπηρεσία και έχουν περάσει μπροστά σας χιλιάδες κατηγορούμενοι και ξέρετε από το ύφος του άλλου πότε σας λέει την αλήθεια, πότε σας κρύβει κάτι ή λέει ψέματα, σας φαίνεται λογικό ότι δεν ρωτήθηκε από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο; Μα θα ήταν πρωτοφανές. Δεν ρώτησε η κ. Κλάπα ή η κ. Παντελάκη; Εδώ έριξαν ισόβια.
Δεν ρωτήθηκε η κυρία μάρτυρας, ‘‘γυρίστε και δέστε τους κυρίους κατηγορουμένους, αναγνωρίζετε κάποιον’’; Και η κυρία και ο κύριος διευθυντής είχαν πει ‘‘ότι δεν μπορώ να πω με σιγουριά, δεν αναγνωρίζω κανέναν’’ και έρχεται τώρα εδώ η άλλη ‘‘ευυπόληπτη’’ πολίτης, η νομοταγής και λέει, ‘‘δεν ρωτήθηκα αλλά σας αναγνωρίζω από το 2015’’. Ενώ η φωτογραφία η δικιά μου υπήρχε ήδη από τον Οκτώβριο του 2013 όταν βγήκε το ένταλμα σύλληψης για την συγκεκριμένη τράπεζα, ότι βρέθηκε αποτύπωμά μου και μάλιστα ήμουν και επικηρυγμένος με 1 εκατομμύριο ευρώ, και λέει η κυρία μάρτυρας η οποία ορκίζεται κιόλας, ‘‘εγώ σας αναγνωρίζω από το 2015 αλλά δεν το είπα’’.
Εντάξει, πολλοί ρουφιανεύουν γενικά και αυθορμήτως γιατί αυτή την κουλτούρα έχουν. Και έτσι να ήταν, δεν θα γύριζε να πει, ‘‘ναι, αναγνωρίζω τον τάδε, ότι αυτός ήταν ο δεύτερος ληστής’’; Κατά πόσο αυτό που λέει ‘‘ότι δεν ρωτήθηκα, γι’ αυτό δεν τον αναγνώρισα, φαίνεται ότι είναι αληθοφανές’’; Ότι έχει ψήγμα αλήθειας αυτό το πράγμα;
Τελικά ποιοι λένε την ‘‘αλήθεια’’; Οι ‘‘εγκληματίες’’ εντός εισαγωγικών ή οι νομοταγείς πολίτες; Όσον αφορά την ερώτηση του κ. εισαγγελέα για τον ‘‘τρόμο’’ που προκαλεί η θέα ενός όπλου, περισσότερο τρόμο νιώθουν οι πολίτες όταν απολύει ο τάδε εργοδότης, όταν κλείνει η επιχείρηση που δουλεύουν, όταν έχουν δάνεια και οι τράπεζες και η Εθνική το κάνει αυτό, που τους κυνηγάει να τους πάρει το σπίτι όταν δεν μπορούν να ξεπληρώσουν τα δάνειά τους, όταν άνθρωποι δεν έχουν χρήματα να ταΐσουν τα παιδιά τους και όχι όταν δει κανείς ένα όπλο και του πει ο άλλος, ‘‘άνοιξε σε παρακαλώ σε 10 λεπτά το χρηματοκιβώτιο’’. Αυτό είναι τρόμος και τρομοκρατία και όχι αυτό που έγινε στα Μέθανα που νόμιζαν ότι γυρίζανε ταινία και όταν όλοι οι μάρτυρες έλεγαν ότι ήτανε ήρεμη η κατάσταση.
Κατόπιν εορτής, έγινε προανακριτική, έγινε το πρωτοβάθμιο, και έρχονται στο δευτεροβάθμιο και λένε ότι αναγνωρίζουν τον τάδε και τον τάδε. Αυτό είναι ψέμα. Τελικά ποιος λέει την αλήθεια; Αυτοί που ορκίζονται;