https://athens.indymedia.org/post/1601497/
από Αναρχικοί/ές
01/12/2019 8:39 μμ.
ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΚΛΑΟΥΝΤΙΟ ΛΑΒΑΤΣΑ, Παρίσι 4-8 Νοεμβρίου 2019
Ο Κλάουντιο Λαβάτσα, εξεγερμένος , αναρχικός, ληστής και γαλαντόμος που συμμετείχε την δεκαετία του εβδομήντα στην Ιταλία στον αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, με το όπλο στο χέρι. Αντίθετα με όλους τους νεκροθάφτες της εξέγερσης εκείνης της εποχής, δεν διαπραγματεύτηκε ποτέ την επιθυμία να ανατρέψει τα πάντα σε αντάλλαγμα μιας πολιτικής καριέρας, δεν συμβιβάστηκε, ούτε και αναζήτησε καταφύγιο σε άλλα κράτη που μπορούσαν να του εκχωρήσουν μια ελεγχόμενη ελευθερία. Όχι, συνέχισε να αγωνίζεται, ενάντια στον άνεμο και την κοινωνική οπισθοχώρηση.
Ύστερα από 16 χρόνια καταζητούμενος, κατά τη διάρκεια των οποίων δεν παραιτήθηκε ποτέ από την αναρχική του ταυτότητα ούτε από την χαρά να ζει σαν ελεύθερος άνθρωπος, το 1996 συλλαμβάνεται έπειτα από μια ληστεία σε τράπεζα στην Κόρδοβα της Ισπανίας, κατά τη διάρκεια της οποίας τρεις σύντροφοι, συμπεριλαμβανομένου του Κλάουντιο, θα τραυματιστούν σοβαρά και δυο γυναίκες αστυνομικοί θα πέσουν νεκρές. Ο Κλάουντιο θα οδηγηθεί και θα παραμείνει έγκλειστος στις ειδικές φυλακές υψίστης ασφαλείας F.I.E.S και θα συνεχίσει επίσης μέσα από αυτούς τους τόπους του θανάτου τον αγώνα του με σθένος και αποφασιστικότητα.
Αφού εξέτισε 22 χρόνια μέσα στις ισπανικές φυλακές, το καλοκαίρι του 2018 απελάθηκε-δανεικά, καθότι στην Ισπανία δεν τελείωσε ακόμη η ποινή του- στη Γαλλία, για να αντιμετωπίσει τη δίκη για τη ληστεία στην Εθνική τράπεζα στο Σεν Ναζέρ, που έλαβε χώρα το 1986. Για εκείνη τη ληστεία είχε ήδη εν απουσία του καταδικαστεί από τους Γάλλους δικαστές σε ποινή 30 χρόνων.
Αν το να πας να πάρεις τα χρήματα εκεί όπου βρίσκονται σε αφθονία είναι πάντοτε μια δυνατότητα, όταν μάλιστα πρόκειται για την έμπρακτη άρνηση του εκβιασμού της εργασίας και της εκμετάλλευσης, για την προμήθεια των απαραίτητων εργαλείων ώστε να υλοποιηθεί ο αγώνας ενάντια στην εξουσία, εκείνη τη φορά, οι ακροβάτες ληστές δεν έβαλαν τα χέρια τους σε ένα οποιοδήποτε χρηματοκιβώτιο. Απαλλοτρίωσαν τα ίδια τα ταμεία του κράτους ! Ελαφρύνοντας με βάση τις τρέχουσες τιμές κατά 26 εκατομμύρια ευρώ εκείνα τα χρηματοκιβώτια που λαδώνουν καθημερινά τα γρανάζια της εξουσίας.
Ανάμεσα σε χίλιες δυο προσπάθειες και γέλια, ο Κλάουντιο κατάφερε να ανοίξει ένα δρόμο, τον δικό του δρόμο, ακόμη και όταν οι συνθήκες ήταν δύσκολες και τα πάντα έπρεπε να ξαναγίνουν από την αρχή. Αναρχικός, το πάθος του είναι η ελευθερία! Ο εχθρός του είναι η εξουσία. Και δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο όταν είμαστε οπλισμένοι με αυτήν ακριβώς την συνείδηση της πραγματικότητας : εναπόκειται στον καθένα και στην καθεμιά να διανύσει τη δική του διαδρομή για να ναρκοθετήσει, να βλάψει, να απαλλοτριώσει και να καταστρέψει όλα αυτά που ανήκουν στην εξουσία, στις δομές της και στους ανθρώπους της.
Θα αναφέρουμε ακολούθως μια συνοπτική σύνθεση της ακροαματικής διαδικασίας που διεξήχθη στο Παρίσι από τις 4 έως τις 8 Νοεμβρίου του 2019, περιοριζόμενοι για τεχνικούς λόγους μονάχα σε μια αναφορά στη δήλωση του συντρόφου την οποία διάβασε στο δικαστήριο, στην ανακοίνωση της καταδικαστικής απόφασης και την αιτιολόγησή της, καθώς και σε μια μικρή ιστορική αναδρομή για λόγους μεγαλύτερης σαφήνειας σε σχέση με την υπόθεσή αυτή.
Μέσα στο δικαστήριο, καθημερινά, όλοι οι αλληλέγγυοι που ήταν παρόντες στη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας ταυτοποιήθηκαν και ελέγχθηκαν δια χειρός με ανιχνευτή μετάλλων, έξω από το κτήριο οι αστυνομικοί που φαινομενικά ήταν Γάλλοι, αλλά που μιλούσαν ιταλικά, δεν έκαναν εκπτώσεις στην παρακολούθηση και στους ελέγχους των στοιχείων ταυτότητας των παρευρισκομένων ατόμων.
Ο Κλάουντιο εμφανίστηκε σε φόρμα, χαμογελαστός και ενθουσιασμένος στο αντίκρισμά μας και η κτηριακή δομή της δικαστικής αίθουσας μας επέτρεψε να παρευρεθούμε στη δίκη παρωδία, καθισμένοι λίγα μέτρα μακριά του, παρόλη την διαρκή επίβλεψη και τον πιθηκισμό της επέμβασης των μπάτσων που έλεγχαν την κατάσταση και που δεν μπόρεσαν να εμποδίσουν την ανταλλαγή των χαμόγελών μας , των χαιρετισμών μας και των αμοιβαίων συναισθημάτων μας.
……Το πρωϊ της 8ης Νοεμβρίου, τελευταίας ημέρας της δίκης, ο Κλάουντιο διαβάζει μια δήλωση
ενώπιον της σύνθεσης του δικαστηρίου (μικτό ορκωτό). Αναλαμβάνει την ευθύνη της αναρχικής του ταυτότητας, εξηγεί ότι την εποχή εκείνη στην Ιταλία διεξάγονταν ένας αγώνας ενάντια σε ένα πραξικόπημα που είχε οργανωθεί από την αμερικανική C.I.A.. Ανατρέχει σε ολόκληρη την αναρχική διαδρομή στην οποία αφιέρωσε όλη τη ζωή του, μέσα και έξω από τις φυλακές. Υπενθυμίζει τέλος ότι οι αναρχικοί συμμετείχαν στην απελευθέρωση της Γαλλικής πρωτεύουσας η οποία είχε καταληφθεί από τους ναζί μέχρι τον Αύγουστο του 1944. Ο δικαστής τον διακόπτει λέγοντας ότι το δικαστήριο δεν είναι ένας πολιτικός άμβωνας ( τουλάχιστο μέχρις εκεί που τους συμφέρει, δεδομένου ότι κατά τη διάρκεια των προηγούμενων ημερών έκαναν τα πάντα έτσι ώστε να συκοφαντήσουν με κάθε μέσο την αναρχική ιδέα). Στο τέλος ο Κλάουντιο θα διαβάσει τη δήλωση του χωρίς περαιτέρω διακοπές.
Η απόφαση:
Το δικαστήριο αποσύρεται για να εκδώσει την απόφαση, έπειτα από περίπου τρεις ώρες ανακοινώνεται η απόφαση: Ο Κλάουντιο θεωρείται ένοχος.
Ανακοινώνονται τα δικαστικά στοιχεία που προσκομίστηκαν σαν αποδεικτικά στοιχεία:
-μια ταυτοποίηση από πλευράς ενός μάρτυρα που βρίσκονταν σε παραπλήσιο (από την τράπεζα) πάρκινγκ!
-Η σύλληψη του Κλάουντιο στην Ελβετία έχοντας επάνω του ένα ποσό χαρτονομισμάτων που προέρχονταν από τη ληστεία στην Εθνική τράπεζα της Γαλλίας !
-Οι επαφές του με πρόσωπα που είχαν εμπλακεί στην ληστεία!
-Η δήλωση του άντρα που συνελήφθη με τα χρήματα της τράπεζας της Γαλλίας, ο οποίος ανασκευάζει σχετικά με όσα είχε δηλώσει εκείνη την εποχή, παρόλα αυτά δεν ελήφθησαν υπόψη του δικαστηρίου.
Η τράπεζα της Γαλλίας απαιτεί μια αποζημίωση 12 εκατομμυρίων ευρώ. Υπολογίζεται ότι την εποχή εκείνη οι ληστές κατάφεραν να ληστέψουν την έδρα μιας ποσότητας χρημάτων που σήμερα θα αντιστοιχούσε σε 26 εκατομμύρια ευρώ.
Το μοναδικό στοιχείο που θα ωθήσει το δικαστήριο να αποφασίσει μια ποινή κατώτερη από αυτήν που ζήτησε η εισαγγελική αρχή (20 χρόνια) είναι ο χρόνος που παρήλθε από την τέλεση του αδικήματος.
Ο Κλάουντιο καταδικάζεται σε 10 χρόνια.
Όποιος εγκαταλείπει τους αιχμαλώτους του κοινωνικού πολέμου , αναπόφευκτα θα εγκαταλείψει και τον ίδιο τον πόλεμο.
Ελευθερία στον Κλάουντιο !
Ελευθερία σε όλους και σε όλες !
Ανάληψη ευθύνης της ληστείας της 3ης Ιουλίου 1986 στην Τράπεζα της Γαλλίας στο Σεν Ναζέρ
Στις 9 Ιουλίου 1986, η εφημερίδα Liberation έλαβε μια προκήρυξη ανάληψης ευθύνης αυτής της ληστείας με την υπογραφή ακροβάτες ληστές, επιπλέον 20.000 γαλλικά φράγκα σε τρυπημένα χαρτονομίσματα των 200 φράγκων ώστε να καταστούν άχρηστα. Μια συνεισφορά για να υποστηριχθεί η πολιτική ασφάλειας των Pandore και Passaquoi*, για να βοηθηθούν ώστε να χτίσουν τα αστυνομικά τους τμήματα, τις φυλακές τους, να πληρώσουν τους πληροφοριοδότες τους με 4 τρύπες, αναφέρει το κείμενο. Οι ληστές θα υποστηρίξουν επίσης ότι δεν είναι μέλη της Action Directe και ότι η πραγματική ανασφάλεια, δεν είναι η μεγάλη εγκληματικότητα ή εκείνοι που αγωνίζονται ενάντια στην καθεστηκυία τάξη, αλλά αντίθετα είναι η ανεργία, η απελπισία, η οργανωμένη εξαθλίωση και οι επιπτώσεις της, τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και το εμπόριό τους.
*Στα γαλλικά Passaquoi είναι ένα παιχνίδι λέξεων. Την εποχή εκείνη ο Charles Pasqua ήταν υπουργός εσωτερικών (αντίστοιχος του σημερινού λεγόμενου προστασίας του πολίτη) και θα λέγαμε χαριστικά ότι το δίδυμο Pandore-Pasqua που οι ακροβάτες ληστές διακωμώδησαν πνευματωδώς στην προκήρυξή τους θα μπορούσε να αντιστοιχεί στο σημερινό ελληνικό δίδυμο Λευτεράκης-Goldman. Σε κάθε περίπτωση, γραμμένο κατ αυτό τον τρόπο στα γαλλικά, φωνητικά, θα μπορούσε να σημαίνει “τι τρέχει”.